همکار شرکت به عنوان یه همخونه ای

ali_pishtaz

عضو جدید
با سلام دوستان
نظرتون در مورد همخونه ای شدن با یه همکار چیه؟ من و دوستم(نمیشه گفت دوست چون فعلا خیلی با هم رفت و آمد نداریم) با هم توی یه شرکت استخدام شدیم. من خونه ای رهن کردم و این دوست من، هنوز نتونسته جایی ساکن بشه و پول کافی نداره جایی رو اجاره کنه. من تو فکر اینم که به ایشون بگم با من همخونه ای بشن ولی یه هزینه بهم ماهانه بدن.
ولی مشکل اصلی من اینه که اصلا درسته که با یه همکار همخونه ای شد؟ آیا تبعات و مشکلاتی ایجاد نمیشه؟ چون افرادی هستیم که توی کار خیلی با هم ارتباط داریم و یه جور رقابت کاری هم با هم داریم.
از طرفی من میخوام خیلی نرمال تر و قشنگ تر به این قضیه نگاه کنم....و اونم اینه اگه اون با من همخونه ای بشه، من حداقل تنها نیستم تو خونه. همچنین من و دوستم می توینم واقعا توی کار هم به هم کمک کنیم و همچنین با هم تفریح کنیم ولی مساله اینه که نمیدونم این فرد چقدر میتونه برای من خوب و مفید باشه؟ کلا نمیخوام ازین موضوع بدبرداشت کنین که اهل کمک کردن نیستم چون کمک کردن بهم حس خوبی میده. ولی کمک کردن هم حد و حدودی داره و هم اینکه طرف مقابل هم باید بی انصاف نباشه و با کمک کردن حداقل احترام بزاره و بی احترامی بین ما نباشه و اون هم حداقل سعی کنه به منم کمک کنه. به عبارتی بتونیم با هم، دوستای خوبی باشیم و علاوه بر رابطه خوب کاری، بیرون از شرکت و داخل خونه هم رابطه خوبی داشته باشیم. ولی میترسم چنین شخصی نباشن و یا در طول زمان عوض بشن. البته اینم بگم من و دوستم همرشته ای هستیم و میتونم امیدوار باشم که با ایشون یه کسب و کاری بیرون از شرکت هم راه بندازیم. ممنون میشم تجربیات خودتون رو به من انتقال بدین.
 
آخرین ویرایش:

fkhaniki

عضو جدید
سلام

اینکه همکارید نمیشه گفت خوب نیست حتی اگه نگاهتون به هم برادرانه باشه شاید جذابیت های خودشو داشته باشه. خصوصا اینکه هم رشته هم هستید و میتونید باعث رشد هم باشید. منتها شرایط اخلاقی هردونفر در این حس برادرانه تاثیر خواهد داشت.
اما
بنظرم یه مدت به یه شناخت نسبی از ایشون برسید بعد تصمیم بگیرید.
میتونید یه هفته مراوداتونو بیشتر کنید . با هم برنامه تفریحی و یا شام و... بذارید و از جهات مختلف بسنجیدش. ببنید چقدر 1- با معرفت 2-امین و خوش حساب 3-ملاحظه کاره. درنظر بگیرید از نظر اخلاقی عادتهاش منطبق با حساسیت های شما نباشه. یا برعکس! (من چون چندسالی خوابگاه بودم بنظرم میاد این سه مورد خیلی مهمه.)
مثلا یه بار مهمونش کنید ببنید چطور رفتار میکنه. یا چطور جواب شما رو میده. بیرون که رفتید یه بار پول غذاشو پرداخت کنید ببنید کی بهتون پس میده. یه وقت آدمی نباشه که تکیه اش به زحمت شما باشه. مثلا بعضیا تو خوابگاه یه جوری بودن که اگه یکی دوبار لطفی در حقشون میکردی دیگه وظیفت میشد! بعد آدم میموند حالا چطور این حالتو قطع کنه.
غیر مستقیم یه وقت ادعای نیاز به کمک (کاری) بکنید ببنید آیا به دادتون میرسه. یا اگه شما در یه مورد حساسیتی دارید مثله سکوت در زمان استراحت یا ... چقدر ایشون رعایت حالتونو میکنه..... یا کلا چیزایی که براتون مهمه.
شلخته و نامنظم و کثیف یا رفیق باز نباشه...
ازنظر شخصیتی و فرهنگی هم، حداقل، تضاد نداشته باشید.

بعد از این یه هفته که گذشت اگه نسبتا خوب بود؛ بهش میتونید پیشنهاد بدید چندروزی که کسی خونتون نیست؛ میتونه پیش شما باشه تا خونه پیدا کنه. (مثلا چندروز دیگه قراره خانواده بیان)....
باز تو این چند روز دقیقتر بررسیش کنید تا تصمیمتون بگیرید. ولی اگه تصمیمتون منفی شد و خواستید ردش کنید؛ میتونید بگید: چون خانوادتون میخوان راحت رفت و اومد کنن تمایل دارید تنها زندگی کنید.


درکل تنها زندگی نکنید بهتره؛ ولی بهتره تا جای ممکن استقلال و حریم خصوصی خودتون و طرف مقابلتو برقرار کنید. و از همون اول یه ضابطه داخلی تو قراردادتون تعریف کنید. و چون خونه مستقله و بحث اجاره و ... مطرحه ترجیحا قراردادتون کتبی باشه.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
بالا