asal arian
عضو جدید
همكاري اردك ها در كشت برنج - روش‌هاي طبيعي در برخورد با مشكلات كشاورزي
روش‌هاي طبيعي در برخورد با مشكلات كشاورزي همكاري اردك‌ها در كشت برنج
علف هاي هرز در طول فصل زراعي رقيب محصولات كشاورزي بويژه برنج هستند و كشاورزان براي كنترل آنها از سموم علفكش استفاده مي كنند. كشت توام برنج با اردك، روش مناسبي براي كنترل علف هاي هرز در شاليزارهاست كه در قالب پروژه هاي مشاركتي با كشاورزان به كار گرفته مي شود.
براي اجراي كشت توام لازم است تا مزرعه به ارتفاع 60 سانتي متر توسط توري محصور شود. مي توان از تورهاي ماهيگيري غيرقابل استفاده براي اين شيوه استفاده كرد. آشيانه اي براي جوجه اردك ها در حاشيه مزرعه در نظر گرفته مي شود تا شب را در آنجا سپري كنند.
جوجه اردك هاي 2 تا 3 هفته اي را براي فعاليت مي توان خريداري يا توليد كرد. زمان رهاسازي جوجه اردك ها 2 تا 3 هفته پس از نشاء برنج در زمين اصلي است. تعداد جوجه اردك بستگي به ميزان علف هاي هرز مزرعه دارند. بين 200 تا 400 قطعه جوجه اردك براي هر هكتار در نظر گرفته مي شود. جوجه اردك ها تقريبا از تمام گياهان موجود در مزرعه به استثناي شالي تغذيه مي كنند.
علاوه بر گياهان موجود در مزرعه، اردك ها از حشرات موجود در مزرعه نيز تغذيه مي كنند و در كاهش جمعيت آفاتي مانند كرم ساقه خوار و برگ خوار برنج موثر هستند.
اردك ها همچنين با فرو كردن نوك خود در داخل گل و لاي شاليزار موجب تهويه خاك مي شوند و گياه برنج براي بقاء ريشه خود را افزايش مي دهد. اين افزايش ريشه به جذب بهتر و بيشتر موادغذايي كمك مي كند كه نتيجه آن بهبود سلامت گياه و عملكرد بيشتر برنج خواهد بود. فضولات اردك در شاليزار به حاصلخيزي خاك كمك مي كند و نياز به كودهاي شيميايي كاهش مي يابد.
جوجه اردك ها از هفته دوم يا سوم پس از نشاء تا زمان خوشه دهي برنج در مزرعه فعاليت دارند و در زمان خوشه دهي براي جلوگيري از تغذيه خوشه ها، خارج مي شوند. هر كشاورز با توجه به ويژگي هاي مزرعه خود، طراحي كشت توام را مي تواند انجام دهد. كشاورزان يك منطقه مي توانند براي اجراي كشت توام با يكديگر مشاركت كنند و به صورت يكجا انجام دهند تا در هزينه ها صرفه جويي شود. در طول مدت فعاليت جوجه اردك ها در شاليزار حدود يك كيلو به وزن آنها اضافه مي شود كه با احتساب تعداد آنها در هر هكتار مي تواند براي كشاورز درآمد داشته باشد. اين شيوه بخصوص براي زمين هايي كه به طور طبيعي توسط ديوار منازل و يا زمين هاي مجاور محصور شده اند، بسيار موثر و به طراحي كمك خواهد كرد.
در زمان خوشه دهي و اقدام براي خارج كردن اردك ها از مزرعه، بسته به تصميم كشاورز مي تواند آنها را بفروشد و يا پرورش آنها را ادامه دهد. در برخي موارد وجين دستي مي تواند مكمل خوبي براي كشت توام باشد.
سرخس آزولا يك گياه آبزي است كه در دهه 1360 از فيليپين و هند وارد كشور شده و در شاليزارهاي شمال كشور رها شد.
اين سرخس آزولا كه در زبان محلي به آن «اوتي تي» گفته مي شود در مراحل اوليه كشت براي كشاورزان مشكلاتي را به وجود مي آورد و از نظر محيط زيست به خفگي تالاب ها منجر شده و مانع از رسيدن آفتاب و هوا به درون آب مي شود كه اثرات مخربي در زندگي آبزيان دارد.
مهم ترين مشكل اين گياه آبزي در اين است كه دانش استفاده از آن همواره با آن وارد كشور نشد. فعاليت هاي انجام شده در پروژه ها، نشان داد كه اين گياه مي تواند منبع خوبي براي حاصلخيزي خاك شاليزارها باشد و جايگزين بخشي از كودهاي ازته شود. بنابراين در برنامه هاي هفتگي كشاورزان راه هاي استفاده از سرخس مورد بررسي قرار گرفت و آزمايش هايي براي مديريت آن به كار گرفته شد.
در بررسي هاي كشاورزان مشخص شد كه در كشت توام برنج با اردك، كه با هدف كنترل علف هاي هرز انجام شده است، هيچ گونه اثري از سرخس آزولا باقي نمانده است.
بنابراين موثرترين راه براي كنترل اين گياه كشت توام برنج با اردك است. علاوه بر آن زندگي اين گياه به آب بستگي دارد و مي توان با مديريت آبياري براي مدتي كوتاه زمين را خشك كرد كه اين عمل به كنترل سرخس كمك خواهد كرد.
همچنين براساس مستندات پروژه بين المللي توسعه مناطق تالابي، از سرخس آزولا همچنين مي توان براي ادامه پرورش اردك ها پس از خوشه دهي محصول استفاده كرد. اين سرخس را مي توان همراه با سبوس برنج به عنوان غذاي اردك مورد استفاده قرار داد. بنابراين جمع آوري سرخس به شيوه مكانيكي مي تواند راه حل ديگري براي كنترل اين گياه آبزي تلقي شود. ولي راه حل ديگري كه مي تواند علاوه بر حاصلخيزي خاك به ايجاد اشتغال و درآمد كشاورزان كمك كند، توليد كود كمپوست از اين گياه است.
- تهيه كود از سرخس آزولا
از سرخس آزولا مي توان كود گياهي توليد كرد. اين كود مي تواند جايگزين خوبي براي كودهاي شيميايي باشد و يا مي توان آن را به فروش رسانيد. براي تهيه كود كمپوست از سرخس آزولا، گودالي در حاشيه مزرعه به ابعاد 3 متر طول، يك متر عرض و 5/1 متر ارتفاع حفر مي شود. بسته به وسعت مزرعه و ميزان سرخس ممكن است ابعاد گودال متفاوت يا بيشتر از يك گودال حفر شود.سرخس آزولا در نهر هاي آب و هم در مزارع رشد مي كند و مي توان براي تهيه كمپوست از هر دو منبع استفاده كرد. براي جمع آوري آزولا از نهرها بهتر است عرض نهر را در نزديكي گودال حفر شده با توري مناسب كه سرخس از آن خارج نشود، مسدود كرد. سپس سرخس را از قسمت هاي بالايي نهر به سمت توري هدايت و جمع آوري كرد. براي ريختن سرخس در گودال بهتر است به مدت 24 ساعت سرخس جمع آوري شده در حاشيه گودال، نگهداري تا رطوبت اضافي آن خارج شود.يك لايه به قطر 20 سانتي متر سرخس و يك لايه كلش در گودال ريخته و اين عمل تا 20 سانتي متري از سطح زمين ادامه مي يابد تا گودال پر شود.
روي گودال را با خاك پوشانيده و براي مدت 4 ماه به همين صورت نگهداري مي شود. كمپوست حاصل را مي توان در قطعه اي از مزرعه به صورت آزمايشي به كار برد و سپس با شيٿه رايج كشاٿرز، از نظر شادابي ٿ عملكرد محصٿل مقايسه كرد.افزايش مواد آلي خاك از اين طريق موجب رشد موجودات ريزي مي شود كه غذاي بسياري از جانداران مفيد در آب و خاك است. اين شيوه حاصلخيزي خاك را براي توليد محصول بهتر فراهم مي كند.بررسي ها نشان مي دهد، برنامه ريزي مناسب و مشاركت تمام ذي نفعان براي اجراي مديريت پايدار كشت بوم اهميت دارد و مي تواند الگوهاي مناسبي براي خروج از مشكلات فعلي به همراه داشته باشد.
روش‌هاي طبيعي در برخورد با مشكلات كشاورزي همكاري اردك‌ها در كشت برنج
علف هاي هرز در طول فصل زراعي رقيب محصولات كشاورزي بويژه برنج هستند و كشاورزان براي كنترل آنها از سموم علفكش استفاده مي كنند. كشت توام برنج با اردك، روش مناسبي براي كنترل علف هاي هرز در شاليزارهاست كه در قالب پروژه هاي مشاركتي با كشاورزان به كار گرفته مي شود.
براي اجراي كشت توام لازم است تا مزرعه به ارتفاع 60 سانتي متر توسط توري محصور شود. مي توان از تورهاي ماهيگيري غيرقابل استفاده براي اين شيوه استفاده كرد. آشيانه اي براي جوجه اردك ها در حاشيه مزرعه در نظر گرفته مي شود تا شب را در آنجا سپري كنند.
جوجه اردك هاي 2 تا 3 هفته اي را براي فعاليت مي توان خريداري يا توليد كرد. زمان رهاسازي جوجه اردك ها 2 تا 3 هفته پس از نشاء برنج در زمين اصلي است. تعداد جوجه اردك بستگي به ميزان علف هاي هرز مزرعه دارند. بين 200 تا 400 قطعه جوجه اردك براي هر هكتار در نظر گرفته مي شود. جوجه اردك ها تقريبا از تمام گياهان موجود در مزرعه به استثناي شالي تغذيه مي كنند.
علاوه بر گياهان موجود در مزرعه، اردك ها از حشرات موجود در مزرعه نيز تغذيه مي كنند و در كاهش جمعيت آفاتي مانند كرم ساقه خوار و برگ خوار برنج موثر هستند.
اردك ها همچنين با فرو كردن نوك خود در داخل گل و لاي شاليزار موجب تهويه خاك مي شوند و گياه برنج براي بقاء ريشه خود را افزايش مي دهد. اين افزايش ريشه به جذب بهتر و بيشتر موادغذايي كمك مي كند كه نتيجه آن بهبود سلامت گياه و عملكرد بيشتر برنج خواهد بود. فضولات اردك در شاليزار به حاصلخيزي خاك كمك مي كند و نياز به كودهاي شيميايي كاهش مي يابد.
جوجه اردك ها از هفته دوم يا سوم پس از نشاء تا زمان خوشه دهي برنج در مزرعه فعاليت دارند و در زمان خوشه دهي براي جلوگيري از تغذيه خوشه ها، خارج مي شوند. هر كشاورز با توجه به ويژگي هاي مزرعه خود، طراحي كشت توام را مي تواند انجام دهد. كشاورزان يك منطقه مي توانند براي اجراي كشت توام با يكديگر مشاركت كنند و به صورت يكجا انجام دهند تا در هزينه ها صرفه جويي شود. در طول مدت فعاليت جوجه اردك ها در شاليزار حدود يك كيلو به وزن آنها اضافه مي شود كه با احتساب تعداد آنها در هر هكتار مي تواند براي كشاورز درآمد داشته باشد. اين شيوه بخصوص براي زمين هايي كه به طور طبيعي توسط ديوار منازل و يا زمين هاي مجاور محصور شده اند، بسيار موثر و به طراحي كمك خواهد كرد.
در زمان خوشه دهي و اقدام براي خارج كردن اردك ها از مزرعه، بسته به تصميم كشاورز مي تواند آنها را بفروشد و يا پرورش آنها را ادامه دهد. در برخي موارد وجين دستي مي تواند مكمل خوبي براي كشت توام باشد.
سرخس آزولا يك گياه آبزي است كه در دهه 1360 از فيليپين و هند وارد كشور شده و در شاليزارهاي شمال كشور رها شد.
اين سرخس آزولا كه در زبان محلي به آن «اوتي تي» گفته مي شود در مراحل اوليه كشت براي كشاورزان مشكلاتي را به وجود مي آورد و از نظر محيط زيست به خفگي تالاب ها منجر شده و مانع از رسيدن آفتاب و هوا به درون آب مي شود كه اثرات مخربي در زندگي آبزيان دارد.
مهم ترين مشكل اين گياه آبزي در اين است كه دانش استفاده از آن همواره با آن وارد كشور نشد. فعاليت هاي انجام شده در پروژه ها، نشان داد كه اين گياه مي تواند منبع خوبي براي حاصلخيزي خاك شاليزارها باشد و جايگزين بخشي از كودهاي ازته شود. بنابراين در برنامه هاي هفتگي كشاورزان راه هاي استفاده از سرخس مورد بررسي قرار گرفت و آزمايش هايي براي مديريت آن به كار گرفته شد.
در بررسي هاي كشاورزان مشخص شد كه در كشت توام برنج با اردك، كه با هدف كنترل علف هاي هرز انجام شده است، هيچ گونه اثري از سرخس آزولا باقي نمانده است.
بنابراين موثرترين راه براي كنترل اين گياه كشت توام برنج با اردك است. علاوه بر آن زندگي اين گياه به آب بستگي دارد و مي توان با مديريت آبياري براي مدتي كوتاه زمين را خشك كرد كه اين عمل به كنترل سرخس كمك خواهد كرد.
همچنين براساس مستندات پروژه بين المللي توسعه مناطق تالابي، از سرخس آزولا همچنين مي توان براي ادامه پرورش اردك ها پس از خوشه دهي محصول استفاده كرد. اين سرخس را مي توان همراه با سبوس برنج به عنوان غذاي اردك مورد استفاده قرار داد. بنابراين جمع آوري سرخس به شيوه مكانيكي مي تواند راه حل ديگري براي كنترل اين گياه آبزي تلقي شود. ولي راه حل ديگري كه مي تواند علاوه بر حاصلخيزي خاك به ايجاد اشتغال و درآمد كشاورزان كمك كند، توليد كود كمپوست از اين گياه است.
- تهيه كود از سرخس آزولا
از سرخس آزولا مي توان كود گياهي توليد كرد. اين كود مي تواند جايگزين خوبي براي كودهاي شيميايي باشد و يا مي توان آن را به فروش رسانيد. براي تهيه كود كمپوست از سرخس آزولا، گودالي در حاشيه مزرعه به ابعاد 3 متر طول، يك متر عرض و 5/1 متر ارتفاع حفر مي شود. بسته به وسعت مزرعه و ميزان سرخس ممكن است ابعاد گودال متفاوت يا بيشتر از يك گودال حفر شود.سرخس آزولا در نهر هاي آب و هم در مزارع رشد مي كند و مي توان براي تهيه كمپوست از هر دو منبع استفاده كرد. براي جمع آوري آزولا از نهرها بهتر است عرض نهر را در نزديكي گودال حفر شده با توري مناسب كه سرخس از آن خارج نشود، مسدود كرد. سپس سرخس را از قسمت هاي بالايي نهر به سمت توري هدايت و جمع آوري كرد. براي ريختن سرخس در گودال بهتر است به مدت 24 ساعت سرخس جمع آوري شده در حاشيه گودال، نگهداري تا رطوبت اضافي آن خارج شود.يك لايه به قطر 20 سانتي متر سرخس و يك لايه كلش در گودال ريخته و اين عمل تا 20 سانتي متري از سطح زمين ادامه مي يابد تا گودال پر شود.
روي گودال را با خاك پوشانيده و براي مدت 4 ماه به همين صورت نگهداري مي شود. كمپوست حاصل را مي توان در قطعه اي از مزرعه به صورت آزمايشي به كار برد و سپس با شيٿه رايج كشاٿرز، از نظر شادابي ٿ عملكرد محصٿل مقايسه كرد.افزايش مواد آلي خاك از اين طريق موجب رشد موجودات ريزي مي شود كه غذاي بسياري از جانداران مفيد در آب و خاك است. اين شيوه حاصلخيزي خاك را براي توليد محصول بهتر فراهم مي كند.بررسي ها نشان مي دهد، برنامه ريزي مناسب و مشاركت تمام ذي نفعان براي اجراي مديريت پايدار كشت بوم اهميت دارد و مي تواند الگوهاي مناسبي براي خروج از مشكلات فعلي به همراه داشته باشد.
