نقش سازه در ساختار زيباشناسي معماري معاصر

DDDIQ

مدیر ارشد
نقش سازه در ساختار زيباشناسي معماري معاصر


چكيده
پيوند فرم معماري و سازه براساس شواهد بسيار در معماري گذشتة ايران ب ه خصوص سلج وقي و تيموري و در اروپا (بويژه گوتيك ) و همچنين معماري بومي اكثر كشورهاي جهان وجود داشته است . به تدريج اين پيوند در پي تحولات معاصر مي تواند دستمايه اي باشد تا اين دو خويشاوند (معماري و سازه ) زيبايي و استواري جديدي را شكوفا كنند . اين مقاله، بررسي وجوه اين روش را ميپويد. بي ترديد فضاي معماري در تار و پود سيماي شهري، فضايي كيفي و مبين خصوصيات بصري است . بر اساس اين روش : 1- شكل گيري فضاي معماري و سازه به طور همزمان همراه با بيان ي بصري است، 2- معني شناسي و نماد پردازي به گونهايست كه فرم سازه اساس زيبايي فضاي م عماري است پس اين روش ميتواند ساختار زيباشناسي جديدي را ايجاد كند.
پيوند بين فرم و سازه تنديس خاصي را پديد مي آورد كه حاصل خلاقيت در سازه، فرم و فن آوريهاي ويژه اي در ساخت است.


واژه هاي كليدي
سازه، فرآيند طراحي، زيبا شناسي، نماد، بيان بصري، فرم
 

پیوست ها

  • نقش سازه در ساختار زيباشناسي معماري معاصر.pdf
    597.6 کیلوبایت · بازدیدها: 0
بالا