sey
عضو جدید
[FONT="]روي يکي از عناصر ضروري براي انسان به شمار مي‌رود که کمبود آن در سراسر جهان ديده شده است. علائم کمبود روي در انسان نخستين بار در سال 1963 توسط [/FONT][FONT="]Parasad[/FONT][FONT="] و همکاران گزارش شده است. اين محققين مشاهده نمودند که مردان جوان در خاور ميانه داراي رشد ناکافي و از لحاظ بلوغ جنسي عقب‌مانده هستند. امروزه معلوم شده است که بسياري از افراد به خصوص زنان باردار، در کشورهايي که غلات نقش عمده‌اي در تغذيه آن‌ها دارد، داراي کمبود روي هستند. هر چند دانه کامل غلات از منابع غني روي هستند، اما وجود فيبر و فيتات در دانه گندم از فراهمي روي در دانه مي‌کاهد. علاوه بر اين در اثر رشد گندم در خاک‌هاي با کمبود روي، دانه‌هاي حاصله حاوي مقدار کمي روي مي‌گردند که اين عامل موجب کمبود روي در انسان و دام‌هايي که از اين دانه‌ها تغذيه مي‌شوند، مي‌گردد (رنگل و گراهام، 1995). امروزه بيش از 200 آنزيم و پروتئين حاوي روي شناسايي شده است. کمبود شديد روي فعاليت چندين آنزيم مهم از جمله فسفاتاز قليايي، الکل دي‌هيدروژناز، ديميدين کيناز، کربوکسي پيتيداز و پليمراز [/FONT][FONT="]DNA[/FONT][FONT="] و [/FONT][FONT="]RNA[/FONT][FONT="] را کاهش مي‌دهد (پاراساد، 1984). [/FONT]
[FONT="]روي اعمال مؤثر حياتي بدن نظير نگاهداري و کارکرد سيستم آنزيم‌ها و سلول‌ها را کنترل کرده در جلوگيري از ريزش مو و محو خال‌هاي سفيد روي ناخن مؤثر است. براي ترکيب و تشکيل [/FONT][FONT="]DNA[/FONT][FONT="] روي لازم است. روي موجب کاهش رسوب کلسترول در رگ‌ها شده و به معالجه ناراحتي‌‌هاي پروستات کمک مي‌کند. روي سبب تسريع در التيام يافتن زخم‌هاي داخلي و خارجي شده، حس چشايي در انسان را تقويت و به تشکيل انسولين کمک مي‌کند. علاوه بر اين کمبود روي موجب تأخير در تکامل جنسي، ايجاد ضايعات جلدي، بزرگتر شدن کبد و طحال، تغييرات خلق و خوي، کمي رشد در شيرخواران و کاهش سرعت رشد و نمو در نوجوانان مي‌گردد (زهرايي، 1372). [/FONT]
[FONT="]مقدار کل روي در يک مرد 70 کيلوگرمي تقريباً 5/1 تا 5/2 گرم مي‌باشد که حدود 30درصد در استخوان‌ها، 60 درصد در ماهيچه‌ها و بقيه در بافت‌هاي ديگر است. مقدار روي در استخوان و دندان‌ها معمولاً زياد است اما به آساني قابل تحرک نمي‌باشد. بزرگسالان 15 ميلي‌گرم، زنان باردار و شيرده کمي بيشتر و کساني که زياد عرق مي‌کنند به 30 ميلي‌گرم روي در روز نياز دارند. منبع اصلي روي گوشت قرمزو غذاهاي دريايي است. دانه‌هاي غلات نيز از منابع نسبتاً غني روي هستند اما جدا کردن سبوس از آن‌ها 70 تا 75 درصد از روي را از بين مي‌برد. از منابع طبيعي حاوي روي مي‌توان گوشت ران گوساله و بره، جوانه گندم، تخم کدو، تخم مرغ، شير خشک بي‌چربي و پودر خردل را نام برد. اما به طور کلي روي موجود در غذاهاي حيواني قابل استفاده‌تر از غذاهاي گياهي هستند (وان کمپن، 1991). علت امر تأثير فيتات، فيبر و پروتئين بر فراهمي روي گياهي ذکر شده است. با اين حال غلظت روي در برخي غذاهاي گياهي با افزايش مصرف روي در خاک افزايش مي‌يابد.مصرف کودهاي حاوي روي، حتي به ميزان بيش از نياز گياه، بدون اينکه بر فراهمي زيستي آن تأثير بگذارد، موجب افزايش جذب آن توسط گياه مي‌گردد (ولچ و هاوس، 1984). [/FONT]
[FONT="]روي اعمال مؤثر حياتي بدن نظير نگاهداري و کارکرد سيستم آنزيم‌ها و سلول‌ها را کنترل کرده در جلوگيري از ريزش مو و محو خال‌هاي سفيد روي ناخن مؤثر است. براي ترکيب و تشکيل [/FONT][FONT="]DNA[/FONT][FONT="] روي لازم است. روي موجب کاهش رسوب کلسترول در رگ‌ها شده و به معالجه ناراحتي‌‌هاي پروستات کمک مي‌کند. روي سبب تسريع در التيام يافتن زخم‌هاي داخلي و خارجي شده، حس چشايي در انسان را تقويت و به تشکيل انسولين کمک مي‌کند. علاوه بر اين کمبود روي موجب تأخير در تکامل جنسي، ايجاد ضايعات جلدي، بزرگتر شدن کبد و طحال، تغييرات خلق و خوي، کمي رشد در شيرخواران و کاهش سرعت رشد و نمو در نوجوانان مي‌گردد (زهرايي، 1372). [/FONT]
[FONT="]مقدار کل روي در يک مرد 70 کيلوگرمي تقريباً 5/1 تا 5/2 گرم مي‌باشد که حدود 30درصد در استخوان‌ها، 60 درصد در ماهيچه‌ها و بقيه در بافت‌هاي ديگر است. مقدار روي در استخوان و دندان‌ها معمولاً زياد است اما به آساني قابل تحرک نمي‌باشد. بزرگسالان 15 ميلي‌گرم، زنان باردار و شيرده کمي بيشتر و کساني که زياد عرق مي‌کنند به 30 ميلي‌گرم روي در روز نياز دارند. منبع اصلي روي گوشت قرمزو غذاهاي دريايي است. دانه‌هاي غلات نيز از منابع نسبتاً غني روي هستند اما جدا کردن سبوس از آن‌ها 70 تا 75 درصد از روي را از بين مي‌برد. از منابع طبيعي حاوي روي مي‌توان گوشت ران گوساله و بره، جوانه گندم، تخم کدو، تخم مرغ، شير خشک بي‌چربي و پودر خردل را نام برد. اما به طور کلي روي موجود در غذاهاي حيواني قابل استفاده‌تر از غذاهاي گياهي هستند (وان کمپن، 1991). علت امر تأثير فيتات، فيبر و پروتئين بر فراهمي روي گياهي ذکر شده است. با اين حال غلظت روي در برخي غذاهاي گياهي با افزايش مصرف روي در خاک افزايش مي‌يابد.مصرف کودهاي حاوي روي، حتي به ميزان بيش از نياز گياه، بدون اينکه بر فراهمي زيستي آن تأثير بگذارد، موجب افزايش جذب آن توسط گياه مي‌گردد (ولچ و هاوس، 1984). [/FONT]
