نحوه ارائه اعتراض به حق بیمه

bahareh s

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام کاربران عزیز در ادامه بحث نحوه اعتراض به میزان حق بیمه به بحث پیرامون هزینه و مهلت آن و قوانین و مقررات مربوطه می پردازیم. [h=4]نحوه اعتراض به میزان حق بیمه[/h] ۲-نحوه تقدیم اعتراض، هزینه و مهلت آن ۱-۲- کتبی بودن اعتراض پس از ابلاغ مورد مطالبه به کارفرما از سوی سازمان، وی می تواند اعتراض خود نسبت به میزان آن را ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ به طور کتبی به شعبه یا نمایندگی ذیربط تقدیم کند. در عمل برای طرح اعتراض فرم هایی تهیه شده که موارد لازم جهت اعتراض در ان درج می شود. در ماده۲ آئین نامه هیأت های تشخیص مطالبات ( مصوب ۱۳۷۳/۵/۲۴ شورای عالی تأمین اجتماعی )، شعب و نمایندگی های سازمان مکلفند اعتراض مندرج در فرم را در دفتر نامه های وارده ثبت نموده و ضمن تعیین وقت رسیدگی در ذیل فرم شماره۱، یک نسخه از ان را به کارفرما ابلاغ نمایند. مسأله قابل بحث این است که آیامعترض موظف است اعتراض خود را در قالب فرم هایی طراحی شده در شعب یا نمایندگی ها تقدیم کند؟ در پاسخ باید گفت که قانون چنین قیدی را مقرر نداشته و صرفا کتبی بودن اعتراض را مدنظر قرار داده است. تبصره ماده ۲ ائین نامه نیز مشعر بر این است که نویسندگان آئین نامه نیز چنین الزامی را مدنظر نداشته اند؛ زیرا به موجب تبصره مزبور، کارفرما می تواند اعتراض خود را بوسیله تلگراف یا پست سفارشی دوقبضه به واحد مربوطه سازمان ارسال دارد. ۲-۲: هزینه اعتراض به موجب ماده ۱ آئین نامه مزبور، کارفرما باید مبلغ ۶۰۰۰ ریال بابت هزینه رسیدگی به واحد اجرائی پرداخت و رسید ان را همرا با فرم تکمیل شده، به شعبه یا نمایندگی ذیربط تسلیم نماید. البته در صورتی که کارفرما کلا یا جزئا ذی حق تشخیص داده شود حق الزحمه رسیدگی به حساب پرداخت حق بیمه وی منظور و یا مسترد خواهد شد ( ماده ۱ آئین نامه ) ۳-۲: مهلت تقدیم اعتراض همان گونه که در ماده آمده است مهلت تقدیم اعتراض ۳۰ روز ار تاریخ ابلاغ است. حسب تبصره ماده ۲ در مواردی که اعتراض کارفرما بوسیله تلگراف یا پست سفارشی دو قبضه به واحد مربوطه سازمان ارسال شده است تاریخ قبض پستی یا تاریخ قبض مخابره تلکراف تاریخ اعتراض محسوب می شود. ضمانت اجرای عدم تقدیم اعتراض در مهلت مقرر قطعی شدن تشخیص سازمان و وصول مطالبات سازمان از طریق ماده خواهد بود. ۴-۲: اشخاص ذی نفع جهت اعتراض به موجب ماده مورد بحث، کارفرمایان می توانند به میزان حق بیمه و خسارت ها در هیأت های تشخیص مطالبات اعتراض کنند. علی الاوصول کارفرمایان می توانند این کار را از طریق نماینده قراردادی، قضایی یا قانونی خود نیز به انجام برسانند ( ماده ۲ ائین نامه ) همچنین مطابق اصول حقوقی قائم مقام کارفرما ( قائم مقام عام و خاص ) نیز می تواند به جانشینی وی اقدام به این کار بنماید. لکن به هرحال رسیدگی به پرونده توسط هیأت ها موکول به احراز هویت کارفرما و سمت نماینده یا قائم مقام خواهد بود. ( ماده ۲ آئین نامه ) مسأله ای که ممکن است در اینجا مطرح شود این است که گاه دیده می شود افرادی شخصی را که اصولا کارفرما نیست مثل موجر ملک تجاری، به عنوان کارفرما معرفی می کنند. در این صورت آیا شخصی که به طور غیرواقعی کارفرما قلمداد شده و در واقع کارفرما نیست حق طرح اعتراض در هیأت های تشخیص مطالبات را دارد؟ در پاسخ باید گفت که آنچه موجد حق اعتراض است کارفرما قلمداد شدن شخص از سوی سازمان است و صدق این عنوان در عالم واقع مناط اعتبار حکم نیست. ب- قوانین و مقررات مرتبط ۱- مواد ۳۹،۴۰،۴۱،۳۵،۲۸ و تبصره ۲ ماده ۷۶ ق.ت.ا. مصوب ۱۳۵۴/۴/۳ ۲- قانون منع دریافت خسارات و جرائم و بهره مصوب ۱۳۶۱/۴/۱۳ ۳- قانون بیمه بیکاری مصوب ۱۳۶۹/۶/۲۶ ۴- قانون دریافت جرائم نقدی از کارفرمایان کارگاههای مشمول ق.ت.ا. مصوب ۱۳۷۳/۵/۹ ۵- آئین نامه هیأت های تشخیص مطالبات مصوب ۱۳۷۳/۵/۲۴ ج- آرای هیأت عمومی دادنامه شماره ۱۰۲ مورخ ۱۳۷۳/۹/۱۲ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص اخذ هزینه رسیدگی از کارفرما در رسیدگی به اختلافات مربوط به حق بیمه
 
بالا