اختلاف مورخین و عدم وجود منابع دقیق تاریخی در این مورد زمینه شك و تردید را در این باره دامن زده است. امّا آنچه كه در این مجال میتوان بیان كرد.
اینكه در احادیث متعددی به این حادثه اشاره شده است و برخی از مورخین و سیره نویسان ازدواج امام حسین(ع) با دختر یزدگرد را یك واقعیت مسلم می دانند.
سید عبدالرزاق مقرم از عالمان برجسته حوزه نجف و از تحلیل گران و محققان تاریخ اهل بیت(ع) از همین نویسندگان است او در پاسخ پرسش مطرح شده
چنین میگوید: گرچه تاریخ در مورد این زن (شهر بانو یا شاه زنان) اطلاعات چندانی در دسترس قرار نداده است ولی اجمالاً یقین داریم كه وی مادر حجت خدا
و فرزندش حضرت علی بن الحسین(ع) امین بر دین خداست كه او را برای تهذیب اخلاق انسانها و ارشاد همه آدمیان به راه راست به امامت منصوب كرده است
و از این رو، بناچار باید مادرش نیز شخصیت ارزشمندی از آن خوشه زرّین و شجره طیبه باشد كه آن را توصیف كردیم».رهبر آزادگان، ص 35.
استاد شهید مرتضی مطهری، با اینكه اصل قضیه را از نظر تاریخی مشكوك میداند. امّا به طور قاطع آن را نفی نمیكند و در پاسخ این پرسش میفرماید:
«اینكه گفتیم پیوند زناشویی امام حسین(ع) با دختر یزدگرد مشكوك است از نظر تاریخ است، ولی در پاره ای از احادیث این مطلب تائید شده است.خدمات متقابل اسلام و ایران، ص 131-132
از آن جمله روایت كافی است كه میگوید: دختران یزدگرد را در زمان عمر به مدینه آوردند و دختران مدینه به تماشا آمدند. عمر به توصیه امیرمؤمنان(ع) او را آزاد گذاشت كه
هر كه را می خواهد انتخاب كند و او حسین بن علی(ع) را انتخاب كرد».اصول كافی، ج 1، ص 467
تاریخ نگاران و سیره نویسان القاب متعددی را برای مادر امام سجاد(ع) نقل كرده اند كه از جمله ی آنها، شهربانو، شاه زنان، سلامه، غزاله، خویله، جهان بانویه میباشد
شرح اصول كافی، مولی صالح مازندرانی، ج 7، ص 236؛ مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 311.
شیخ مفید، شیخ صدوق و علامه مجلسی نیز با نقل روایاتی موضوع ازدواج را مورد تائید قرار داده اند.
تاریخ نگار معروف احمد بن اسحاق یعقوبی بغدادی (متوفی 292 ق) نیز در تاریخ خود این گونه میگوید: «وَ كانَتْ حَرار بِنْتِ یَزْدْجِرد كَسْری؛ مادر امام سجاد(ع) دختر یزدجرد پادشاه ایران بود.»
تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 212
مسعودی نیز بعد از تائید این مطلب میگوید: «شهر بانو سرانجام در شهر مدینه بر سر زایمان در تولّد امام زین العابدین(ع) رحلت كرد.»
اثبات الوصیه مسعودی، ص 143، چاپ نجف - رهبر آزادگان، ص 46.
شیخ صدوق در همین رابطه از امام علی بن موسی الرضا(ع) نقل میكند كه آن حضرت به سهل بن قاسم نوشجانی فرمود:
«حضرت رضا علیه السّلام در خراسان بمن فرمود: میان ما و شما یك خویشى وجود دارد، عرضكردم: آن كدام است اى سرور من؟
فرمود: هنگامى كه عبد اللَّه بن عامر بن كریز خراسان را فتح كرد، دو تن از دختران یزدگرد پادشاه سرزمین عجمها را اسیر گرفت
و بمدینه نزد عثمان بن عفّان فرستاد، و او یكى را به حسن بخشیده و دیگرى را به حسین، و هر دو اینان در حال نفاس از دنیا رفتند،
و همسر حسین علیه السّلام به علىّ بن الحسین علیهما السّلام حامله شده بود.»
عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص:128
بنابر آنچه كه از برخی منابع گفته شد میتوان در پاسخ پرسش فوق اجمالاً چنین ادّعا كرد كه از نظر تاریخ و روایت ازدواج امام حسین(ع) با شهربانو یزدگرد پادشاه ایران امری مشهور است.
همچنانكه مرحوم مقرّم، این حادثه را یقین آور و امری قطعی میداند. ازدواج امام حسین(ع) با شهربانو را علاوه بر كتابهای فوق كتابهای دیگری نیز مورد تائید قرار داده اند،
كه از جمله آنها میتوان از كتابهای زیر نام برد:
1. الغارات، ج 2، ص 825 و 826، ابراهیم بن محمد ثقفی؛
2. مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج 3، ص 311؛
3. معجم رجال الحدیث، آیة اله خویی، ج 15، ص 48؛
4. زمحشری در ربیع الابرار؛
5. مجمع البحرین، ج 2، ص 270 طریحی؛
6. المقنعه، شیخ مفید، ص 472.
منبع : انجمن آزاد اندیشان
اینكه در احادیث متعددی به این حادثه اشاره شده است و برخی از مورخین و سیره نویسان ازدواج امام حسین(ع) با دختر یزدگرد را یك واقعیت مسلم می دانند.
سید عبدالرزاق مقرم از عالمان برجسته حوزه نجف و از تحلیل گران و محققان تاریخ اهل بیت(ع) از همین نویسندگان است او در پاسخ پرسش مطرح شده
چنین میگوید: گرچه تاریخ در مورد این زن (شهر بانو یا شاه زنان) اطلاعات چندانی در دسترس قرار نداده است ولی اجمالاً یقین داریم كه وی مادر حجت خدا
و فرزندش حضرت علی بن الحسین(ع) امین بر دین خداست كه او را برای تهذیب اخلاق انسانها و ارشاد همه آدمیان به راه راست به امامت منصوب كرده است
و از این رو، بناچار باید مادرش نیز شخصیت ارزشمندی از آن خوشه زرّین و شجره طیبه باشد كه آن را توصیف كردیم».رهبر آزادگان، ص 35.
استاد شهید مرتضی مطهری، با اینكه اصل قضیه را از نظر تاریخی مشكوك میداند. امّا به طور قاطع آن را نفی نمیكند و در پاسخ این پرسش میفرماید:
«اینكه گفتیم پیوند زناشویی امام حسین(ع) با دختر یزدگرد مشكوك است از نظر تاریخ است، ولی در پاره ای از احادیث این مطلب تائید شده است.خدمات متقابل اسلام و ایران، ص 131-132
از آن جمله روایت كافی است كه میگوید: دختران یزدگرد را در زمان عمر به مدینه آوردند و دختران مدینه به تماشا آمدند. عمر به توصیه امیرمؤمنان(ع) او را آزاد گذاشت كه
هر كه را می خواهد انتخاب كند و او حسین بن علی(ع) را انتخاب كرد».اصول كافی، ج 1، ص 467
تاریخ نگاران و سیره نویسان القاب متعددی را برای مادر امام سجاد(ع) نقل كرده اند كه از جمله ی آنها، شهربانو، شاه زنان، سلامه، غزاله، خویله، جهان بانویه میباشد
شرح اصول كافی، مولی صالح مازندرانی، ج 7، ص 236؛ مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 311.
شیخ مفید، شیخ صدوق و علامه مجلسی نیز با نقل روایاتی موضوع ازدواج را مورد تائید قرار داده اند.
تاریخ نگار معروف احمد بن اسحاق یعقوبی بغدادی (متوفی 292 ق) نیز در تاریخ خود این گونه میگوید: «وَ كانَتْ حَرار بِنْتِ یَزْدْجِرد كَسْری؛ مادر امام سجاد(ع) دختر یزدجرد پادشاه ایران بود.»
تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 212
مسعودی نیز بعد از تائید این مطلب میگوید: «شهر بانو سرانجام در شهر مدینه بر سر زایمان در تولّد امام زین العابدین(ع) رحلت كرد.»
اثبات الوصیه مسعودی، ص 143، چاپ نجف - رهبر آزادگان، ص 46.
شیخ صدوق در همین رابطه از امام علی بن موسی الرضا(ع) نقل میكند كه آن حضرت به سهل بن قاسم نوشجانی فرمود:
«حضرت رضا علیه السّلام در خراسان بمن فرمود: میان ما و شما یك خویشى وجود دارد، عرضكردم: آن كدام است اى سرور من؟
فرمود: هنگامى كه عبد اللَّه بن عامر بن كریز خراسان را فتح كرد، دو تن از دختران یزدگرد پادشاه سرزمین عجمها را اسیر گرفت
و بمدینه نزد عثمان بن عفّان فرستاد، و او یكى را به حسن بخشیده و دیگرى را به حسین، و هر دو اینان در حال نفاس از دنیا رفتند،
و همسر حسین علیه السّلام به علىّ بن الحسین علیهما السّلام حامله شده بود.»
عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص:128
بنابر آنچه كه از برخی منابع گفته شد میتوان در پاسخ پرسش فوق اجمالاً چنین ادّعا كرد كه از نظر تاریخ و روایت ازدواج امام حسین(ع) با شهربانو یزدگرد پادشاه ایران امری مشهور است.
همچنانكه مرحوم مقرّم، این حادثه را یقین آور و امری قطعی میداند. ازدواج امام حسین(ع) با شهربانو را علاوه بر كتابهای فوق كتابهای دیگری نیز مورد تائید قرار داده اند،
كه از جمله آنها میتوان از كتابهای زیر نام برد:
1. الغارات، ج 2، ص 825 و 826، ابراهیم بن محمد ثقفی؛
2. مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج 3، ص 311؛
3. معجم رجال الحدیث، آیة اله خویی، ج 15، ص 48؛
4. زمحشری در ربیع الابرار؛
5. مجمع البحرین، ج 2، ص 270 طریحی؛
6. المقنعه، شیخ مفید، ص 472.
منبع : انجمن آزاد اندیشان
