مناطق حفاظت شده

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده هرمد


منطقه حفاظت شده هرمد در استان فارس بين 15/27 تا 45/27 عرض شمالي و 42/54 تا 27/55 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن 207961 هكتار است.
پوشش گياهي: سرو كوهي (ارس), زيتون, بنه (پسته وحشي), بادام وحشي, كهور, ‌آكاسيا, ‌كنار,‌ قيچ, گون,‌ استبرق,‌ درمنه و‌ كلاه ميرحسن.
پستانداران: قوچ لارستان, قوچ و ميش,‌ كل و بز,‌ پلنگ,‌ جبير, ‌گرگ,‌ گراز, ‌شغال, ‌روباه,‌ تشي, ‌خرگوش و ‌گربه وحشي.
پرندگان: كبك,‌ تيهو,‌ هوبره,‌ كوكر,‌ نوعي كبوتر,‌ قمري,‌ جغد,‌ بادخورك,‌ هدهد,‌ انواع عقابها و لاشخورها.
خزندگان: مار جعفري,‌ تير مار,‌ مار شاخدار,‌ يله مار,‌ قمچه مار,‌ مار پلنگي, ‌مار شتري و ‌مار قطايي.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده کبیر کوه


منطقه حفاظت شده کبیر کوه با وسعتی در حدود 1665 هکتار در استان ایلام واقع شده است. حيات وحش این منطقه عبارتند از كل و بز ، خرس و پلنگ و در زيستگاههاي جنوبي و نواحي دشتي و تپه ماهورها حيواناتي نظير قوچ، ميش و آهو نیز زيست مي‌كنند.
كبيركوه مهمترين و بزرگترين رشته كوه استان ايلام است كه در محل به نامهاى «كَوِر» يا «كَوَرْ» معروف است . طول اين رشته كوه 160 كيلومتر است كه در جهت شمال غربى ـ جنوب شرقى به صورت ديوارى منظم امتداد دارد . بلندترين قله كبيركوه «كان صيفى» نام دارد كه در ناحيه «ورزين يا ورزرين» واقع شده است . اين قله 3050 متر از سطح دريا ارتفاع دارد .
شهرستانهاى دهلران ، مهران ، آبدانان در غرب كبيركوه قرار دارند و درهشهر در شرق اين رشته واقع است . شهرستانهاى ايلام ، شيروان و چرداول و ايوان در كوهستانهاى شمال و شمال شرقى استان واقع شدهاند .

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده شالو و مونگشت



اين منطقه با مساحت 12991 هكتار واقع در استان خوزستان در سال 1378 حفاظت شده اعلام شد. قسمت عمده منطقه كوهستاني برف‌گير و ارتفاع آن بين 780 تا 3200 متر از سطح درياست. متوسط دما و بارندگي ساليانه 22 درجه سانتيگراد و 550 ميليمتر موجب تشكيل اقليم نيمه‌مرطوب معتدل در ناحيه شده‌اند. رودخانه پرآب كارون در شرق منطقه جريان دارد. منطقه با پوشش جنگلي بسيار خوب و زيبا از غناي زيستي جانوري و گياهي خوبي برخوردار است. بلوط ايراني گونه درختي شاخص و غالب منطقه به شمار مي‌رود. علاوه بر آن گونه‌هاي بنه، كلخنگ، انجير، كيكم و ... در منطقه مي‌رويند. گونه‌هاي مهم جانوري منطقه عبارتند از: پلنگ، خرس قهوه‌اي، سنجاب ايراني، كبك، تيهو، كمركلي، سنگ‌چشم، داركوب و ... جلوه‌هاي زيباي طبيعي، وجود رودخانه كارون در نزديكي منطقه و راه‌هاي دسترسي مناسب، زمينه فعاليت‌هاي گردشگري را در منطقه فراهم نموده‌اند.

كوهستان مونگشت در شهرستان‌هاي لردگان و ايذه، مركب از كوه‌هاي تنوش، ناشليل، زردحلقه، نشا، سه‌پران، سرچاه، قوچه، بدرنگان، برآفتاب، كله، كلمه و دوزرد قرار دارد. بلندترين قله اين كوهستان سه هزار و ششصد و سيزده متر ارتفاع دارد كه در 55 كيلومتري جنوب شرقي ايذه و در پنجاه و دو كيلومتري گرمان و در سيزده كيلومتري شمال غربي روستاي ليراب واقع شده است. رودخانه‌هاي هلايجان، آب زردك، صيدون از دامنه‌هاي غربي، ليراب و سمه از دامنه جنوبي، خرسان و كارون از دامنه‌هاي شرقي اين كوهستان سرچشمه مي‌گيرند. بخش عظيمي از اين كوهستان را جنگل‌هاي نسبتاً انبوه پوشانيده و در انتهاي آن درياچه‌اي به نام «بوندان» ايجاد شده است.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده ديناركوه


این منطقه با وسعتی در حدود 40579 هکتار در استان ایلام قرار دارد. ديناركوه به موازات كبيركوه امتداد يافته است . بلندترين قله اين رشته كوه قله كان صيفى است که 2600 متر از سطح دريا ارتفاع دارد . ديناركوه بين دو شهرستان آبدانان و دهلران واقع شده و از جمله كوههاى مهم و مرتفع استان به شمار میرود . حيات وحش این منطقه عبارتند از كل و بز ، خرس و پلنگ و در زيستگاههاي جنوبي و نواحي دشتي و تپه ماهورها حيواناتي نظير قوچ، ميش و آهو نیز زيست مي‌كنند.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده البرز مركزي


اين منطقه درمجاورت و شمال تهران بزرگ بين استانهاي مازندران و تهران و در محدوده شهرستانهاي تهران ,شميرانات كرج ,چالوس ,نوشهر ونور و بين 51 تا 36/51 طول شرقي و 45/35 تا 35/36 عرض شمالي واقع شده است. مساحت آن 410790 هكتار مي باشد.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده مراكان - خوش بیان


بر اساس آخرين مساحت اعلام شده با استفاده از سيستم موقعيت زميني ( GPS ) در سال 1382 ، مساحت منطقه حفاظت شده مراكان 103983 هكتار مي باشد كه در حد فاصل 48 5 45 طول حداقل تا 11 37 45 طول حداكثر و 09 42 38 عرض حداقل تا 52 06 39 عرض حداكثر واقع شده است منطقه حفاظت شده مراكان در حوزه شهرستان خوي واقع شده و غرب ، جنوب و جنوب غرب شهر جلفا را تشكيل مي دهد . مرز شمالي اين منطقه رودخانه مرزي ارس و جمهوري آذربايجان مي باشد . اين منطقه از شمال به رودخانه ارس ، از جنوب به دشت فرسايشي رودخانه قطور چاي ، از غرب به دشتهاي كشاورزي قره ضياالدين و از شرق به جاده اصلي كه از جلفا منشعب شده و به سمت جنوب ادامه مي يابد در امتداد خط لوله گاز محدود مي شود . سد ارس در بخش شمال غربي منطقه واقع شده است . حداقل ارتفاع منطقه 720 متر در بخش شرقي منطقه و حداكثر ارتفاع منطقه 2100 متر در ارتفاعات كليساي سنت استپانوس قرار دارد . به طور كلي دور تا دور منطقه حالت دشت و تپه ماهور بوده و ارتفاعات منطقه در بخش مياني آن قرار دارد.

وضعيت حيات وحش منطقه :
مطالعه پستانداران در منطقه حفاظت شده مراكان منجر به شناسايي 28 گونه از 12 خانواده در 5 راسته شده است كه شاخص ترين آنها عبارتند از : قوچ و میش ارمنی ، کل و بز ، پلنگ ، سیاه گوش ، هامستر خاکستری و ....

همچنین در این منطقه تاکنون 128 گونه پرنده متعلق به 34 خانواده مورد شناسایی قرار گرفته است که از عمده ترین آنها می توان به : هما ، عقاب طلایی ، بالابان ، کبک دری ، کبک چیل ، کرکس مصری ، دال و ... اشاره نمود .

از خزندگان و ماهیان منطقه نیز تاکنون 34 گونه مورد شناسایی قرار گرفته است که از مهمترین آنها می توان به افعی البرزی ، لاک پشت مهمیزدار غربی ، ماهی اسبله و ... اشاره نمود .

اين منطقه بر اساس مصوبه شماره 220 شورايعالي حفاظت محيط زيست در تاريخ25/7/1380 به مساحت11435 هكتار تحت حفاظت قرار گرفت .

جنگلهاي ميرآباد سردشت در ادامه جنگلهاي زاگرسي واقع بوده و مساحت كل اين جنگلها بالغ بر 80000 هكتار مي باشد كه از اين ميزان 30000 هكتار جنگلهاي نيمه انبوه و 30000 هكتار جنگلهاي تنك و 20000 هكتار آنرا جنگلهاي مخروبه تشكيل مي دهند .

نزديكترين كانون زيستي به منطقه شهر ميرآباد در حاشيه جنوبي سردشت مي باشد كه مركز بخش وزينه مي باشد . همچنين شهرستان سردشت در جنوب منطقه در فاصله 23 كيلومتري و شهرستان پيرانشهر در 25 كيلومتري منطقه قرار دارند .

سيماي كلي منطقه نيز جنگلي – كوهستاني مي باشد كه رودخانه زاب از وسط آن مي گذرد . حداقل ارتفاع منطقه در بستر رودخانه زاب 1300 متر و حداكثر ارتفاع منطقه 1852 متر در قله كوه حاج متك مي باشد .

پوشش گياهي منطقه :

علاوه بر اجتماع درختان بلوط كه 70 درصد پوشش جنگلي منطقه را تشكيل مي دهد ، اجتماعات كوچكي از وليك ، زالزالك ، بنه ، كيكم ، گردو ، بادام وحشي و بعضاً سماق در منطقه قابل مشاهده است . همچنين تك درختان سيب ، گلابي ، گوجه وحشي و نسترن نيز در منطقه بچشم مي خورد .

مضافاً اينكه در اكثر دره هاي پرآب ، اجتماعات بزرگ گردو شكوه خاصي به منطقه بخشيده است . همچنين در كنار و حاشيه رودخانه ها اجتماعات بيد و زبان گنجشك و تبريزي نيز يافت مي شوند .

پوشش جانوري منطقه :

از شاخصترين گونه هاي جانوري منطقه مي توان به خرس قهوه اي ، سنجاب ايراني ، گراز ، گرگ ، خرگوش ، لك لك سفيد ، كشيم بزرگ ، شاه بوف ، قرقي ، گونه هايي از اردكها ، گونه هاي مختلفي از مارمولكها و... اشاره نمود . متاسفانه با توجه به قدمت كم تحت مديريت قرار گرفتن منطقه بررسيهاي تكميلي در مورد منطقه صورت نگرفته كه در نتيجه اطلاعات جامعي در دست نمي باشد .

عوامل تهديد كننده :

- سرشاخه زني درختان بمنظور تهيه سوخت زمستاني

- سرشاخه زني بمنظور تغذيه دامهاي اهلي

- تخريب و تبديل كاربري اراضي خنگلي به زمينهاي كشاورزي

- وقوع آتش سوزيهاي مكرر در عرصه جنگل

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده ملوسان


منطقه ممنوعه ملوسان در 24 كيلومتري شمال غربي نهاوند واقع كه در قريب 12 سال است بواسه حضور گونه قوچ و ميش بعنوان ممنوعه شناخته شده كه داراي يك واحد پاسگاه محيط باني و وسعتي به مساحت 10000 هكتار كه از شمال به روستاي سياهدره و گل زرد تويسركان و از جنوب به روستاهاي ده سرخه و ملوسان و طائمه و از غرب به روستاها قشلاق نجف و از شرق به روستاي بابا كمال شهرستان تويسركان متصل مي باشد . بلندترين ارتفاع اين منطقه 2850 متر بوده كه داراي دره ها و پناهگاههاي فراوان مي باشد كه عبارتند از :
دره تابستاني -0 دره بادام – چوله زرده – درچشمه توشكه – دره جرخه دان كه در اين منطقه چشمه هاي دائمي و فصلي متعددي وجود دارند كه به تعدادي از آنها اشاره كه عبارتند از :
چشمه فر اسماعيل خاني – جشمه ايساب بالا و پايين – چشمه گروكانه و ...
و چشمه هاي فصلي عبارتند از : چشمه مرتاك – و ... كه منطقه داراي گونه هاي گياهان كه به شرح زير مي باشد :
كا – تلخه – پيوار – ريواس – كنگر – شكروك – انواع بزريشه – پياز – زول – يونجه – بله گوشه و درختچه هاي عبارتند از : انجير – بدام كوهي – زالزالك – ون – تاك – انواع گون ها كه به واسطه پوشش گياهي فرسايش خاك در منطقه بسيار كم است.
منطقه ملوسان بوسيله جاده‌اسفالته كرمانشاه در 18 كيلومتري نهاوند از طريق دو محور با ارتفاعات ملوسان مشخص مي گردد اول از محوز مقابل روستاي وشه به جاده اسفالته به طرف روستاي طائمه واز طريق روستاي طائمه با ارتفاعات ملوسان راه مي يابد دوم از طريق جاده كرمانشاه بالا تركل حاجي عليمراد به جاده وسج كه پس از گذشتن ار روستاي وسج به روستا و ارتفاعات ملوسان راه مي يابد.



فون منطقه عبارتند از :
قوچ و ميش وحشي – گرگ – شغال – كفتار – روباه – تشي – كل و بز – گراز – رودك – مار – باقرقره – كبوتر – جنگلي – كبك – تيهو – عقاب طلائي – سنگ چشم – خرگوش.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده حله


منطقه حفاظت شده حله در استان بوشهر بين4/29 تا 17/29 عرض شمالي و 30/50 تا 15/55 طول جغرافيايي واقع شده است. مساحت آن در 44708 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: ني و نخل مرداب.

http://www.www.www.iran-eng.ir/dddssss_files/c-10.gif
منطقه حفاظت شده حله - ایرنا

پرندگان : پليكان پا خاكستري ,اردك مرمري , گيلانشاه خالدار,‌ درنا, انواع مرغابي سانان,‌ اگرتها,‌حواصيلها,‌كاكاييها و پرستوهاي دريايي .

تالاب و منطقه حفاظت شده حله در استان بوشهر سالانه پذيراي هزاران پرنده مهاجر و بومي است كه زمستان خود را در اين تالاب مي‌گذرانند.

گونه‌هاي كميابي از درنا، غاز خاكستري، فلامينگو، پليكان پاخاكستري، چوب پا، نوك خنجري، اردك كله سبز، خوتكا، پرندگان‌نادري كه درتالاب حله به وفور يافت مي‌شوند.

در گذشته اين تالاب مملو از گونه‌هاي مختلف پرندگان زيبا و كمياب بود اما شكار غيرمجاز و بي‌رويه، جمعيت اين پرندگان را كاهش داده‌است.

دير نيست و هنوز هم تعداد زيادي از اين گونه‌هاي ارزشمند و زيباي محيط زيست كشورمان دراين تالاب‌ها وجود دارند كه همه بايد درحفظ اين زيبايي‌هاي خلقت تلاش كنيم.

بنا به اعلام اداره كل حفاظت محيط زيست استان بوشهر، تالاب حله به عنوان يكي از گنجينه‌هاي ارزشمند حيات وحش وپرندگان بومي و مهاجر كشور در فاصله ‪ ۱۰‬كيلومتري شمال شرق بوشهر قرار دارد.

تنوع گياهي، وجود رودخانه حله و نزديك بودن به سواحل اين تالاب را به زيستگاه و چراگاه بسيار غني براي حيات وحش تبديل كرده‌است.

وسعت منطقه حفاظت شده حله به ‪ ۴۲‬هزار و ‪ ۶۰۰‬هكتار مي‌رسد كه يكي از زيباترين مناظر طبيعي سواحل جنوبي كشور است.

‪ ۲۰‬هزار هكتار از منطقه حفاظت شده حله تالابي است و رودخانه دائمي حله منبع تامين آب اين تالاب و منطقه است.

درحاشيه رودخانه و تالاب حله انواع گياهان آبزي رويش يافته وچراگاه مهمي براي جانواران و پرندگان آبزي و كنار آب چرايجاد كرده‌است.

پرنده دراج و جغدانبار دو گونه پرنده بسيار كمياب است كه درحله مي‌توان سراغ آنها را گرفت.

انواع پرندگان شكاري ونوعي از عقاب هادرمنطقه حفاظت شده حله وجود دارند كه كمتر در تالاب‌ها و مناطق حفاظت شده كشور به چشم مي‌خورند.

امنيت نسبي و وجود دانه‌هاي گياهي وخوراكي وبوته‌هاي علوفه‌اي تنوع جانوري منطقه حله را به اوج خود رسانده است.

شغال، گونه‌هايي از گربه سانان، روباه، كفتار، گراز، خرگوش و گرگ انواع حيواناتي است كه حيات خود را در منطقه حفاظت شده حله مي‌گذرانند.

نمونه‌هاي از لاك پشت‌ها و خزندگان درتالاب حله زندگي و توليد مثل مي‌كنند كه هركدام براي مناطق حفاظت شده و محيط زيست كشور كمياب و ارزشمند هستند.

منطقه حفاظت شده و تالابها علاوه بر ايجاد پناهگاه مناسب براي پرندگان و حيات وحش، نقش مهمي در تعديل آب و هوا، تثبيت خاك و توليد علوفه دارند.

اين مناطق تفرجگاه مناسبي براي مطالعات علمي و علاقه‌مندان به طبيعت است.

نقش واهميت ويژه اين مناطق اقتضا مي‌كند تادرتقويت هرچه‌بيشتر برنامه‌هاي حفاظتي تالاب‌ها و مناطق حفاظت شده محيط زيست برنامه ريزي شود و درحفظ اين ذخائر ارزشمند طبيعت زيباي كشورمان با محيط بانان همكاري كنيم.

تالاب و منطقه حفاظت شده حله يكي از زيباترين مناظرطبيعي در كناره خليج فارس را شكل داده و منطقه ديدني براي گردشكران است.

اين تالاب درسال ‪ ۱۳۴۲‬براثر طغيان رودخانه حله بوجود آمد و از آن سال به بعد به عنوان تالاب و منطقه حفاظت شده زير نظر محيط زيست استان بوشهرقرار گرفت

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده دنا


منطقه حفاظت شده دنا در استان كهكيلويه و بوير احمد بين09/51 تا36/31 عرض جغرافيايي و 61 تا 30/61 طول جغرافيايي واقع شده است. مساحت آن 92967 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: گز, ني, لويي و جگن .

پستانداران: گربه وحشي و گرگ.

پرندگان : پليكان پا خاكستري و سفيد ,‌انواع اردكها,‌فلامينگو, درنا و انواع آبچليكها ,‌ گيلانشاه بال سفيد,‌ عقاب , سارگپه و شاهين .

خزندگان : مارمولكها,‌سوسمارها و مارها.

http://www.www.www.iran-eng.ir/dddssss_files/c-10.gif
منطقه حفاظت شده دنا - محسن کریمی

اين منطقه يك منطقه كاملا كوهستاني است. اختلاف ارتفاع بلندترين و پست ترين نقاط منطقه بالغ بر 3000 متر است. دنا داراي قله هاي بلند، ديواره هاي عظيم و دره هاي عميق است. در شرق دنا گردنه تاريخي بيژن قرار دارد و مرزهاي شمالي ، غربي و جنوبي آن را رودخانه هاي ماربر و بشار احاطه كرده اند. رودخانه ماربر كه در شمال دنا از شرق به غرب جاري است ، با گذشتن از چند روستا و تنگ خرسان ، به رودخانه خرسان تغيير نام ميدهد و پس از عبور از تنگه هاي باريك به رودخانه بشار ميپيوندد. محل پيوند رودخانه هاي خرسان و بشار، ناحيه اي جنگلي است كه زيبايي خيره كننده اي دارد.

ارتفاع اين محل از سطح دريا 1300 متر است كه پايين ترين نقطه منطقه حفاظت شده دنا به شمار ميرود.كوههاي دنا به عنوان ذخاير منابع آب دره هاي متعدد و دامنه هاي آن نيز پر از چشمه هاي كوچك و بزرگ است. كوه هاي دنا سر چشمه بسياري از رودخانه هاي جنوب ايران است و به عنوان ذخيره گاه منابع آب ، نقش تعيين كننده اي در زندگي مردم جنوب كشور دارد .منطقه حفاظت شده دنا از نظر تنوع گونه هاي گياهي بسيار غني است و با توجه به مجموعه درختان و گياهان جنگلي ، مرتعي ، دارويي ، خوراكي و تزئيني ، سرمايه ژنتيكي با ارزشي به حساب مي آيد. در ارتفاع 2500 متري ، جنگلهاي بلوط دامنه هاي جنوبي دنا را پوشانده است. در ميان درختان بلوط، گونه هاي مختلف جنگلي نظير : بن ، كيكم ، ارژن ، زالزالك ، شن و ارژن ديده ميشود. از ارتفاع 3500 متر به بالا ، انواع گونه ها و گياهان علفي و بوته اي , هرجا خاك باشد, سطح زمين را فراگرفته است .

از ارتفاع 4000 متر به بالا نيز گياهان كوچك و زيبايي، در پناه سنگها و شكاف صخره ها ، از وزش بادهاي تند مصون مانده اند و خودنمايي ميكنند. همچنين بعضي گلهاي لاله كه در دنا ميرويد، ويژه اين منطقه است و در جاي ديگر ديده نم يشود . گل بسيار زيباي لاله بيشه زار يكي از اين گلهاست.حيات وحش دنا معرف سيماي تنوع جانوري زاگرس است. خرسهاي قهوه اي بزرگ، كبك دري با جثه 5 كيلويي ، انواع عقاب ، پلنگ ، گرگ و انواع گربه هاي وحشي در دنا زندگي ميكنند.در منطقه حفاظت شده دنا امكان تماشاي پرنده بسيار زيبا و نادر هما ، كه پروازي آرام و باشكوه دارد ، بيش از هر جاي ديگر ايران است. همچنين پرندگاني نظير: شاهين، كبك، سنگ چشم، كمركلي و انواع چكاوكها و سهره ها در دامنه هاي دنا زندگي ميكنند. جانوراني مثل: سمور، راسو، سنجاب ايراني كه از زيباترين سنجابهاي جهان است و در احياء جنگل بلوط نقش اكولوژيك بسيار موثري دارد، به وفور در دنا ديده ميشوند.

حفاظت از دنا باعث افزايش انواع گونه هاي جانوري اين منطقه شده است، به طوري كه هم اكنون در كوهستان دنا براي ديدن خرس، بز و پازن، نيازي به دوربين چشمي نيست. منطقه حفاظت شده دنا صرف نظر از تنوع گونه هاي گياهي و جانوري ، بنا به دلايل اقليمي و پديده هاي بارز زمين شناختي ، از نظر آموزشي و پژوهشي نيز بسيار مورد توجه پژوهشگران زيست شناسي و زمين شناسي است. اين منطقه همچنين از نظر ورزش ها و تفريح هاي كوهستاني ميتواند مورد استفاده قرار گيرد .

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده اشترانكوه


منطقه حفاظت شده اشترانكوه در استان لرستان 28/33 تا 12/33 عرض شمالي و 25/49 تا 58/48 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن 98250 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: گون, درمنه, چوبك , آويشن و كلاه مير حسن .

پستانداران: كل و بز , قوچ و ميش , خرس قهوه اي ,‌پلنگ ,‌ گربه جنگلي ,گرگ,‌شغال و روباه.

http://www.www.www.iran-eng.ir/dddssss_files/c-10.gif

سفر به درياچه گهر و ديدن زيباييهاي منطقه اشترانكوه كه اين درياچه را در خود محصور كرده است، اين روزها آرزوي بسياري از گردشگراني است كه مناطق سردسير كشور را براي گشت و گذار و لذت بردن از زيباييهاي طبيعت انتخاب مي‌كنند.


زيبايي خيره كننده و چشم اندازهاي بديع درياچه سبب شده تا هر ساله با وجود سختي راه، انبوهي از مردم لرستان، استانهاي اطراف و ديگر نقاط كشور، با پاي پياده يا سواره به ديدن درياچه و زيبايي‌هاي آن بروند و چند روزي از اوقات فراغت خود را در آنجا سپري كنند.


شتر کوه و يا اشترانکوه نيز كه چشم‌انداز درياچه را تشكيل مي‌دهد و از عجايب طبيعي ايران و يكي از ذخاير طبيعي ارزشمند جهان به شمار مي‌آيد، تابستانهاي زيبا و خنكي را در خاطره گردشگران به جا مي‌گذارد.


اين رشته کوه بسيار زيبا در حدود سال 1340 جزء منطقه تحت حفاظت کشور از لحاظ گونه‌هاي جانوري و گياهي قرار گرفت و در سال 1348 جزء محيط زيست جهاني انتخاب شد.


رشته کوه زيبا و منحصر به فرد اشترانكوه از هشت کوه و قله بسيار مرتفع در کنار هم تشکيل شده است که به واسطه بلندي بسيار زياد و در رديف هم به مانند کوهاني از شترهاي به هم پيوسته هستند، لذا به اشترانکوه معروف شده‌اند.


درياچه گهر، اين درياچه زيبا نيز در پاي قله سن بُران و گل گل در ارتفاعات شمال روستاي طيان شهرستان درود واقع شده است.


در اثر ذوب شدن برفها در اين دو قله و سرازير شدن رود در محلي به همين نام (گهر) درِياچه‌اي به زيبايي آسمان و زلالي اشک چشم و به مساحت چند صد هکتار و عمق متوسط 20 متر تشکيل مي‌شود.


درياچه گهر شامل دو درياچه است، گهر پايين و گهر بالا که يکي از يکي زيباتراست.در اطراف درياچه گهر درختان بيد روئيده و زيبايي بسيار زيادي به آن منطقه بخشيده اند.


منطقه گهر محل بسيار مناسبي براي تفريح و آسايش است و ماهي گيري در گهر آروزي هر توريست و گردشگر است.


هنگام استراحت در آن مکان موج زدن آب بسيار زلال، نسيم سرد و ديدن قله‌هاي پر برف سن بران و گل گل و دوري از قيل و قال شهر، خاطره زيباي مسافران را چندبرابر مي‌كند.




راز زيبايي و بکر بودن طبيعت گهر در اين است که اين منطقه فاقد جاده ماشين رو است.طول درياچه اصلي گهر را 5/1 كيلومتر و عرض متوسط آن را 600 متر برآورد كرده اند. حداكثر عمق درياچه 28 متر و مساحت آن در حدود 100 هكتار است.


درياچه گهر مانند آبگيري است كه از چشمه‌ها، آبشارها و سرابهاي اشترانكوه پر شده و آب آن در تابستان و زمستان ثابت است. بيشتر سطح درياچه گهر در زمستان يخ مي بندد.


انواع بوته‌ها، درختان تنومند بيد، گياهان و گلهاي زيباي پيراموني، اطراف درياچه را به صورت يك پارك طبيعي شگفت انگيز در آورده است.


از گونه‌هاي جانوري اين منطقه مي‌توان به خرس قهوه‌اي، روباه، کفتار، گراز، گرگ خاکستري، بز کوهي، قوچ کوهي و از پرندگان نيز مي‌توان به عقاب، کبک، جغد، اردک، شاهين و ... اشاره كرد که همگي تحت حفاظت اداره كل حفاظت محيط زيست استان لرستان هستند.


در اشترانکوه پسته کوهي به فراواني يافت مي‌شود و پوشش گياهي متنوع آن اعم از گون، ريواس و استپها در شيب ملايم بعضي نقاط و گلهاي طبيعي و خودرو محل مناسبي براي جانوران ساکن در اشترانکوه است که در آن زاد و ولد کرده و از آنان تغذيه مي‌کنند.

نویسنده : http://kiankooh.persianblog.ir

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده سرخ آباد


منطقه حفاظت شده سرخ آباد در استان زنجان بين14/36 الي 3/36 عرض شمالي و 28/49 الي 43/49 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن در120010 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: اورس ,گردو,‌ بلوط,‌سياه تلو,‌ بنه ,‌ زالزالك,‌ گون , آويشن‌,‌درمنه و باريجه .

پستانداران: آهو, كل و بز‌, خوك وحشي‌ ,‌ كفتار‌, تشي و خرس قهوه اي.

پرندگان : كبك و كبك دري .

آبزيان: كپور‌,‌سيم ,‌اسپله.

http://www.www.www.iran-eng.ir/dddssss_files/c-10.gif
منطقه حفاظت شده سرخ آباد
اين منطقه در 18 كيلومتري جنوب شرق زنجان واقع شده است. اين منطقه به دليل شرايط اكولوژيكي خاص خود، دارا بودن زيست گاه هاي متنوع كوهستاني، تپه ماهوري، دشتي و محيط هاي آبي از تنوع گونه جانوري بالايي برخوردار است.
آهوي ايراني زیباترين و بارزترين پستاندار منطقه است.
تشي بزرگترين جونده منطقه است كه در اطراف باغها و مزارع زندگي مي كند و آفت محصولات باغي و جاليزي است.
كل و بزوحشي، خرس قهوه اي، پلنگ، شنگ(پستاندار خزدار) و انواع پرندگان بومي و مهاجر مانند بالابان، قرقي، طرلان، شاهين، كبك دري، تيهو، كبك و ... انواع مارها، مارمولك ها و ماهي ها در این منطقه زندگی می کنند.
اين منطقه از وفورگياهي با ارزشي برخوردار است مانند باريحه و راس ...
اين منطقه بيش از نيمي جنگل هاي طبيعي و خودرو استان زنجان را در خود جاي داده است.
كوه هاي قله ها و دره هاي اين منطقه زيبايي خاصي را براي بينندگان رقم زده است.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده باشگل


منطقه حفاظت شده باشگل در استان قزوين بين14/36 الي 3/36 عرض شمالي و 28/49 الي 43/49 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن 25190 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: بروموس ها و گونها ,‌بومادران ,‌ كلاه ميرحسن و‌شيرين بيان .

پستانداران: گرگ,روباه معمولي,شغال, گراز, خرگوش و آهو.

پرندگان : كبك ,تيهو,‌ كوكر,‌ جغد و‌ بلدرچين .

http://www.www.www.iran-eng.ir/dddssss_files/c-10.gif
منطقه حفاظت شده باشگل - سيده سميه موسوي فرد

منطقه حفاظت شده باشگل با مساحت ۲۵ هزار و ۱۲۵ هكتار بخشي از حوزه استحفاظي شهرستان تاكستان است كه نام آن از روستاي متروكه باشگل كه در مركز منطقه قرارداد، گرفته شده است. با توجه به اهميت زيستگاهي و جمعيت هاي حيات وحش موجود در اين ناحيه، اين منطقه از سال ۱۳۷۵ به عنوان منطقه حفاظت شده به فهرست مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محيط زيست كشور اضافه شد. براي دسترسي به اين ناحيه، شبكه اي از راه هاي ارتباطي در منطقه وجود دارد كه به يكديگر متصل بوده و با ساير راه هاي موجود در ناحيه در ارتباط اند. پوشش گياهي منطقه باشگل از نوع فلور ايراني- توراني و شامل گونه هاي مختلف بويژه گونه هايي از خانواده گون، گرامينه، كمپوزيته وگونه هاي اسپرس، گل گندم، بومادران، خارشتر، ورك، شيرين بيان، و... است. همچنين درختچه و بوته هايي از انواع بنه و بادام كوهي نيز در منطقه ديده مي شود. باشگل فاقد هرگونه رودخانه دائمي پرآب است. با اين وجود، در محدوده منطقه، چشمه هاي دائمي كه در تمام فصول سال آب دارند وجود دارد كه از معروفترين آنها چشمه باشگل، بانچال و نيكچه را مي توان نام برد. هرچند كه محدوديتي از نظر آب براي وحوش منطقه ديده نمي شود، با اين حال استقرار آنها در اين منطقه در فصول پرآب به حداكثر مي رسد و ساخت چند آبشخور توسط اداره كل حفاظت محيط زيست قزوين در اين زيستگاه نيز شرايط ويژه اي را براي افزايش حيات وحش و تنوع گونه اي موجود در آن به همراه داشته است.
حيات وحش باشگل
منطقه زيبا و ديدني باشگل با توجه به موقعيت خاصي كه دارد داراي زيستگاه هاي متفاوتي است. قسمت هاي جنوبي آن دشتي و زيستگاه آهو است و بقيه نقاط منطقه تپه ماهوري است و از جمله زيستگاه هاي برجسته قوچ و ميش در كشور كه بلندترين قله آن ۲ هزار متر از سطح دريا ارتفاع دارد. همچنين خالي از سكنه بودن تعداد زيادي از روستاهاي داخل منطقه نيز امنيت بيش تري براي حيات وحش به وجود آورده است. علاوه بر آهو و گوسفند وحشي، گرگ، روباه قرمز، شغال، گراز، خرگوش، تشي، زرده بر، سمور سنگي معمولي هم در اين منطقه زندگي مي كنند. گوسفند وحشي منطقه باشگل حاصل اختلاط دو نژاد البرز مركزي و گوسفند وحشي است كه مهاجرت منطقه اي داشته اند و در فصل گرما از منطقه خارج شده، به ارتفاعات فيله ورين، مغول آباد تا خراسانلو در استان زنجان، كه در قسمت غربي منطقه باشگل قرار دارد، مهاجرت مي كنند و در زمستان ها به اين منطقه باز مي گردند. اخيراً محدوده پراكنش آنها در تابستان در قالب يك منطقه ممنوعه به نام خراسانلو تحت حفاظت قرار گرفته و امنيت زيستگاه هاي تابستاني آنها فراهم شده است. فصل زايمان ميش ها در اين مكان از اوايل خرداد آغاز و تا پايان خرداد ادامه دارد. پرندگان منطقه را نيز انواع پرندگان خاص مناطق دشتي و كوهستاني تشكيل مي دهند. اگرچه تنوع گونه هاي پرندگان در اين منطقه نسبتاً كم است، ولي گونه هاي باارزشي مانند پرندگان شكاري و پرندگان قابل شكار به صورت مهاجر يا بومي ديده مي شود. وجود منابع غذايي فراوان و زيستگاه هاي مناسب براي انواع پرندگان شكاري، باعث شده تا هر ساله علاوه بر پرندگان بومي، تعداد زيادي از انواع پرندگان شكاري نيز از اواخر خرداد ماه به اين منطقه هجوم آورند.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده مانشت و قلارنگ


منطقه حفاظت شده مانشت و قلارنگ در استان ايلام بين30/33 الي 50/33 عرض شمالي و 15/46 الي 40/46 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن 29146 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: بلوط , بنه,‌ كيكم,‌ زالزالك ,‌ بادام كوهي ,‌ داغداغان .

پستانداران: كل,‌بز,‌ گراز,‌خرس قهوه اي ,‌ پلنگ,‌كفتار,‌ تشي,‌ گرگ, روباه,‌ شغال .

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده فارور


منطقه حفاظت شده فاروردر استان هرمزگان بين20/26 الي 15/26 عرض شمالي و 33/54 الي 31/54 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن در3080 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: آكاسيا ,‌ كهور و كنار .

پستانداران: جبير.

پرندگان : بلبل خرما,‌ زرد پره سرزيتوني ,‌ چك چك و دليجه.


جزيره فارور در استان هرمزگان گنبدى سربرآورده از آبهاى نيلگون خليج هميشه فارس محسوب مىشود که از تپه ماهورهاى کوچک و بزرگ تشکيل شده است .
اين جزيره غيرمسکونى و مملو از مرغان دريايى داراى منابع آبى بسيارمحدود است بطوريکه آب آشاميدنى پرندگان و وحوش موجود درآن با استفاده از سه حلقه چاه تامين مىشود. گزارش ايرنا از هرمزگان حاکى است که ، جزيره فاروربه دليل واقع شدن در مسير مهاجرت پرندگان ، داراى سواحلى با چشم اندازهاى بسيار زيبا در فصلهاى مختلف سال به ويژه پاييز و زمستان است . پرستوى دريايى و عقاب ماهىگير از مهمترين پرندگان جزيره فارور بشمار مىروند، همانجايى که عقاب ماهيگيرآشيانه سازى کرده و جبيرها نيز در حال چرا هستند.

بلبلخرما، چاخلق ، پرى شاهرخ ، دليجه ، سنگ چشم ، زرده پر،سرزيتونى، چک چک و غراب گردن قهوه اى ازديگر پرندگان ساکن اين جزيره غير مسکونى هستند. جبير(نوعى آهو) که از ساليان قبل دراين جزيره رهاشده ، به دليل حمايتهايى که از آن بعمل آمده بعنوان تنها پستاندارساکن اين جزيره زيبا جمعيت آن به نحو قابل توجهى افزايش يافته است . جزيره ۲ هزار۶۲۰و هکتارى فارور از نظر لانه سازى عقابماهيگير و حفظ جمعيت جبير بسيار حائز اهميت است .

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده كرخه


منطقه حفاظت شده كرخه در استان خوزستان بين40/31 عرض شمالي و 25/48 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن در 13995 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: گز, پده ,‌جاز و سريم.

پستانداران : گوزن زرد ايراني ,‌گرگ ,‌ روباه , گربه جنگلي , خدنگ ,‌شغال ,‌ كفتار ,‌ تشي ,‌شنگ ,‌گراز و انواع پرندگان و جوندگان.

گوزن زرد ایرانی یکی از کمیاب‌ترین گونه‌های گوزن در سرتاسر جهان است. به جرات می‌توان گفت که این گونه را می‌توان تنها در حاشیه دز استان خوزستان یافت.
دو نوار باریک حاشیه دز و کرخه باقی‌مانده جنگل‌های 400 هزار ساله بین النهرین هستند. جنگل‌های نمونه حمیدیه در اطراف دزفول از جمله این جنگل‌ها هستند که گونه گوزن زرد ایرانی را در خود جای دادند.
این منطقه از قدیم الایام زیستگاه گوزن زرد بوده که زیر نظر اداره محیط زیست دزفول و شوش قرار دارد. در منطقه حفاظت شده کرخه گونه‌هایی از گوزن‌های زرد وجود دارند که به دلیل تکثیر در دهه 40 به آلمان فرستاده شدند و با گونه اروپایی اختلاط پیدا کردند و هم اکنون این گونه‌ها با اختلاطی جزیی در زیرگونه در منطقه کرخه محافظت می‌شوند ولی گوزن زرد ایرانی نوع منحصر به فردی است که در منطقه حفاظت شده دز قرار دارد.
این نوع گوزن طبق IUCN اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت جزو گونه‌های در معرض خطر انقراض است. متاسفانه تخریب زیستگاه و وجود عوامل مزاحم از قبیل عوامل انسانی و طبیعی این گونه را تهدید می‌کند.
گوزن‌های زرد ایرانی پستانداران بسیار حساسی هستند و اگر منطقه آنها آرام نباشد و حیوان احساس ناامنی کند جفت گیری صورت نمی‌گیرد و تعداد گونه‌ها سال به سال کاهش می‌یابد.
وسعت منطقه، امکانات محدود، تعداد زیاد عشایر و بی توجهی آنها به اهمیت مساله باعث شده تا این گونه در معرض نابودی بیشتری قرار دارد.

نویسنده: اردشیرزاده

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده دز


منطقه حفاظت شده دز در استان خوزستان بين57/32 الي 36/31 عرض شمالي و 32/48 الي 10/48 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن 17533 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: پده,گز, سريم, بنگله, علف مار و تمشك .

پستانداران: گوزن زرد, كفتار,‌ گرگ و گراز.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده سالوك


منطقه حفاظت شده سالوك در استان خراسان بين15/37 تا 07/37 عرض شمالي و 17/57 تا 03/57 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن 11670 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: ارس,‌زرشك ,‌ افدرا,‌گوجه وحشي,‌درمنه ,‌گون و كلاه ميرحسن.

پستانداران: آهو, گرگ,‌ قوچ وميش, كل وبز, پلنگ,‌كفتار, روباه ,‌خوك وحشي, شغال ,تشي, خرگوش, سمور, سنجاب زميني وگوركن .

پرندگان : كوكر,چكاوك, كبك,‌تيهو,‌باقرقره ,‌سسك و ‌جغد .

سالوك در شمال غربي اسفراين قرار دارد و در اين منطقه دره‌هاي زيبا و ديدني زاري، جوزي و چهار برج جنگل‌هاي پراكنده مشهود است. اين منطقه زيستگاه پرندگان و حيوانات بسياري همچون آهو، قوچ، ميش است و جاذبه‌هاي گياهي مانند گلابي و آلوچه وحشي، زرشك، قره‌ميغ، ريخوك، زالزالك، نسترن وحشي، افرا كركو، گز انجير و گردو است. دره توي سالوك با طول حدود ‪ ۱۵‬كيلومتر داراي ‪ ۱۵‬چشمه دايمي به صورت نهر است كه منظره‌هاي بسيار زيبا و ديدني را بوجود آورده است.

دژ قديمي معروف به قلعه سالوك يا صعلوك از بناهاي است. اين قلعه تاريخي در شمال منطقه حفاظت شده سالوك واقع شده و در انتهاي دره زاري و بر فراز صخره‌هاي صعب‌العبور سالوك بنا شده است. وجود غارهاي مهم از جمله غار رختيان و غار پلنگ تخته ني در سالوك و غار پيش قلعه در پارك ملي و حفاظت شده ساريگل از مناطقي هستند كه گردشگران و طبيعت دوستان را به سوي خود جذب مي‌كند.

غار پيش قلعه در منطقه ساريگل واقع بوده و بخاطر اينكه در ديواره صخره قرار دارد ورود به اين مكان مستلزم وسايل و تجهيزات است و بر اساس شنيده‌ها اين غار از عمق بسيار زيادي برخوردار بوده و در گذشته مردم براي پيدا كردن آثار باستاني به داخل آن مي‌رفته‌اند و اعتقاد دارند كه در اين غار آثار باستاني فراواني وجود دارد.

وجود چشمه‌هاي فراوان مانند چشمه سياه خانه، چشمه دره جوز، چشمه اردغان، چشمه سفيدارلي، چشمه بازي گربه، چشمه عرب و چشمه ترنو در اسفراين كه غبار خستگي را از تن رهگذران مي‌زدايد.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده سراني


منطقه حفاظت شده سرايي در استان خراسان بين52/37 تا 41/37 عرض شمالي و 13/58 تا 51/57 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن 15895 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: اورس ,‌زرشك,‌گون ,‌ گوجه وحشي,‌درمنه و‌ كلاه ميرحسن.

پستانداران: قوچ و ميش اوريال ,‌ كل و بز,‌پلنگ,‌گربه وحشي,‌گراز, گرگ,‌روباه ,‌ شعال ,‌كفتار,‌تشي و سمور.

پرندگان : تيهو,‌ عقاب,‌باز, سارگپه ,‌كوركور,‌قرقي,‌دليجه, كركس,‌زرده پره ,‌چكاوك,‌باقرقره و سهره.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده سياه كشيم


منطقه حفاظت شده سياه كشيم در استان گيلان بين17/49 تا 25/49 طول شرقي و 22/37 تا 27/37 عرض شمالي واقع شده است. مساحت آن 4114 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: ني, سه كوله خيز,‌ آزولا و ‌سيم واش .

پرندگان : چنگر طاووسك .

این منطقه جنوبی‎ترین بخش تالاب انزلی را شامل می‎شود. آب*های اضافی فراهم آمده از رودخانه‎های واقع در حوزه آبریز سیاه کشیم از طریق تنگه نسبتاً باریکی که در شمال خاوری آن قرار دارد به بخش مرکزی تالاب انزلی وارد می‎شود.

با توجه به این *که ایستم مورد نظر از هیچ نقطه دیگری با مرداب انزلی ارتباط ندارد لذا می‎توان آن را به صورت ایستم جدایی در نظر گرفت. تالاب سیاه کشیم بین دو طول خاوری 49 درجه و 17 دقیقه و 49 درجه و 25 دقیقه و عرض‎های شمالی 37 درجه و 22 دقیقه و 37 درجه و 27 دقیقه قرار گرفته است. این پهنه آبی محدود است از شمال به خشکی ماه روزه – که به صورت شبه جزیره‏ای میان سیاه کشیم و مرداب انزلی استقرار یافته است – از خاور به تالاب انزلی و رودخانه سیاه درویشان، از جنوب به محدوده روستاهای لاکسار، نرگستان، چومثقال، گاو کده، کلسر، اسفند و مزارع شمالی چکوور و بالاخره از مغرب به مزارع ضیابر، مازران محله بهمبر و مزارع جنوبی ویشکا، از لحاظ تقسیمات کشوری محدوده مورد نظر در حوزه شهرستان‎های بندر انزلی و صومعه‏سرا قرار دارد. به طوری*که گفته می‎شود سال‏ها پیش از این یک عروس را از روستای اسفند (واقع در ساحل جنوبی این منطقه) به روستای آبکنار (که درکناره شمالی قرار دارد) با قایق می‎بردند که بر اثر وزش باد شدید قایق واژگون شده و عروس (که در زبان محلی «گیشه» خوانده می‎شود) در آب غرق می‎شود. لذا این منطقه به منظور حفاظت، توسط سازمان شکاربانی و نظارت بر صید سابق، انتخاب شد، با توجه به مشابهت واژه گیشه با نام کشیم (یکی از پرندگان آبزی است که برای زمستان گذرانی به این سامان مهاجرت می‎نماید) عنوان سیاه کشیم جهت این منطقه برگزیده شد.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده حرای خوران


منطقه حفاظت شده حرای خوران در استان هرمزگان بين45/26 عرض جغرافيايي و40/55 طول جغرافيايي واقع شده است. مساحت آن 2518 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: گز, ني, لويي و جگن .

پستانداران: گربه وحشي و گرگ.

پرندگان : ‌مرغابي ها ,اگرتها,‌‌مرغابي ها, سليم خرچنگ خور,‌ پرستوي دريايي,‌‌ حواصيل هندي ,عقاب دم سفيد وحو‌اصيل بزرگ .

خزندگان : لاك پشت ‌سبز.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده كوه خيزوسرخ


منطقه حفاظت شده كوه خيزوسرخ در استان كهكيلويه و بويراحمد بين25/30 الي 42/30 عرض شمالي و 22/50 الي 39/50 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن 36234 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: بلوط,بادام كوهي,‌بنه,‌ ارژن,‌كنار,زالزالك, سرو كوهي,‌آلبالو وحشي,‌گون,‌كنگر,‌ شيرين بيان, كاسني و‌آتريپلكس .

پستانداران: كل و بز,‌ قوچ و ميش, كفتار,‌ روباه و گرگ.

پرندگان : كركس,‌ دليجه,‌ جغد,‌سبز قبا,‌شاهين و بلبل .

خزندگان : افعي جعفري,‌ افعي شاخدار و انواع مارمولك ,‌سوسمار و سمندرمعمولي.

 

[ni_rosa_ce]

منطقه حفاظت شده لشگردر


منطقه حفاظت شده لشگر در در استان همدان بين48/49 طول جغرافيايي و 17/34 عرض جغرافيايي واقع شده است. مساحت آن 16071 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: گون, كنگر,‌آويشن‌ ,‌ فرفيون ,‌بادام وحشي,‌نسترن وحشي,‌ جو,‌ گندم ,‌گردو و سيب.

پستانداران: قوچ و ميش,‌گراز,‌ روباه و گرگ.

منطقه حفاظت شده لشگردر - شرکت مهندسی نبض سبز

منطقه حفاظت شده لشگردر با وسعتي در حدود 16000 هكتار در شرق و جنوب شرقي ملاير قرار دارد اين منطقه به سبب ويژگيهاي طبيعي داراي تنوع گياهي و جانوري مناسبي بوده و از اكوسيستمهاي پويا و كمتر دست خورده استان همدان محسوب مي شود بلندترين ارتفاع منطقه 2758 متر از سطح دريا ارتفاع دارد . اين منطقه به جهت برخوردار بودن از شرايط لازم ابتدا در بهمن ماه سال 1363 به عنوان منطقه شكار ممنوع و سپس به جهت بهبود شرايط اكو لوژيكي و خصوصا زيستي در اسفندماه سال 1369 با جهد كوشش مجموعه پرسنل اداره كل حفاظت محيط زيست همدان با تصويب شورايعالي حفاظت محيط زيست عنوان « منطقه حفاظت شده را از آن خود كرد . اين منطقه به لحاظ موقعيت طبيعي و توپوگرافي داراي سه وضعيت كوهستاني . تپه ماهوري و نسبتا دشتي مي باشد . مناطق كوهستاني زيستگاه كل و بز و مناطق تپه ماهوري زيستگاه گونه حمايت شده قوچ و ميش ارمني مي باشد و مناطق دشتي نيز به سبب تغيير نوع كاربري زمين از جانب روستائيان به صورت كشت باغات انگور درآمده است . (گونه هاي جانوري ) منطقه حفاظت شده لشگردر به سبب سيماي كوهستاني عدم دسترسي سهل و آسان به تپه ماهورهاي قابل توجه و پوشش گياهي نسبتا مناسب از ديرباز وحوش قابل ملاحظه اي بوده است گرچه جمعيت آنان در ساليان اخير سير نزولي شديد را طي كرده است اما پس از اعلام به عنوان حفاظت شده و حفظ و حراست آن احياء جمعيت وحوش روند مطلوبي را طي نموده است . از پستانداران منطقه مي توان پازن . گوسفند وحشي . گرگ . شغال . روباه . تشي . خرگوش . گوركن . كفتار و رودك و از پرندگان كبك . تيهو . باقرقره . عقاب طلايي . فاخته . دليجه . كمر كلي .پری شاهرخ. چکچك . و از خزندگان انواع مار را مي توان نام برد .

 

[خیال شیشه ای]

منطقه‌ حفاظت شده‌ رئيسی، نیشابور

منطقه‌ حفاظت شده‌ رئيسی، نیشابور

موقعيت جغرافيايي


منطقه‌ حفاظت شده‌ رئيسی در موقعیت جغرافیایی N3552 E5835 در استان خراسان رضوی واقع است. منطقه‌ي حفاظت شده‌ي رئيسي با وسعتي حدود 50 هزار هكتار، در دشت نيشابور و در سمت شرق محور نيشابور-كاشمر، واقع شده است كه از شمال به كال‌شور، و از شرق به جاده‌ي شوسه‌ي روستاي همايي، در جنوب از روستاي همايي تا شاه‌بخش و از اين نقطه تا امتداد جاده‌ي صعب‌العبور تا درخت سنجد و در امتداد همان جاده به گل‌چشمه، آخور و ارغش تا قاسم آباد و از غرب به جاده‌ي روستاي قاسم‌آباد تا پل كال‌شور، محدود مي شود. از حدود 19 كيلومتري جنوب نيشابور، منطقه‌ي رئيسي، شروع مي‌شود.




ويژگي‌هاي اقليمي


اين محدوده، منطقه‌اي كويري با تركيبي از دشت، تپه‌ماهور و مسيل‌هاي پراكنده كه كال‌شور نيشابور به سبزوار، از شمال آن مي‌گذرد و اين عامل بر تنوع زيستي منطقه، افزوده است. پوشش گياهي منطقه داراي تنوع زياد بوده و در آن گياهاني چون ورك، درمنه، گل‌گندم، پيچك، كما و ... را مشاهده مي‌نماييم. قسمت‌هايي از منطقه را جنگل‌هاي تاغ، پوشانده است.




حیات وحش
حيات وحش منطقه، شامل آهو، گرگ، روباه، كفتار، گربه‌ي وحشي، خرگوش، تشي (بزون غوره) و ...، انواع خزندگان، نظير انواع مارها، مارمولك، لاك‌پشت و ...،

و انواع پرندگان بومي از قبيل شاهين، بالابان، عقاب، قرقي، شابوف، كبك، تيهو، كوك، باقرقره، هوبره و ... مي‌باشد.

 

[خیال شیشه ای]

منطقه حفاظت شده قلاجه، کرمانشاه

منطقه حفاظت شده قلاجه، کرمانشاه

منطقه حفاظت شده قلاجه، کرمانشاه

منطقه حفاظت شده قلاجه در موقعیت جغرافیایی N3356 E4620 در بین استان های ایلام و کرمانشاه واقع است.

داراي اقليم نيمه خشك و معتدل .وجود جنگلهاي وسيع و با ارزش بلوط ايراني از ويژگيهاي بارز منطقه محسوب مي شود .

جنگلهاي باارزش بلوط و كوهستانهاي زيبا زمينه فعاليتهاي علمي و گردشگري را در منطقه فراهم آورده است.

تاریخچه حفاظت منطقه

این منطقه با مساحت 42607هکتاردرسال 1378 حفاظت شده اعلام شد.

منطقه ای کوهستانی با یک ناحیه دشتی وسیع در قسمت میانی استانهای کرمانشاه وایلام قرار دارد .

دامنه ارتفاعی 1160 تا 2200 متر ، دما ومتوسط بارندگی سالیانه 13درجه سانتیگراد و 500 میلیمتر ، منطقه را دارای اقلیم های نیمه خشک و معتدل کرده است.

پوشش گیاهی

وجود جنگلهای وسیع وبا ارزش بلوط ایرانی از ویژگی های بارز منطقه محسوب می شود.

دیگر گونه های گیاهی مهم منطقه عبارتند از : زبان گنجشک ،بنه،کیکم ،زالزالک ،گلابی وحشی ، بادام کوهی ، شیرین بیان و انواع گندمیان.

حیات وحش

سنجاب ایرانی بز و پازن ،پلنگ ،گرگ ،تشی ،گربه جنگلی ،خرگوش ، کفتار ،شغال ،خرس قهوه ای، روباه معمولی ،کبک وانواع عقاب،

دلیجه ،یله مار ، گرزه مار ومار کوتوله پارسی از مهمترین گونه های جانوری این منطقه به شمار می آیند.