| مقاله | نقشه برداري سياره اي

eghlimy

عضو جدید
نقشه برداري سياره اي


مقدمه



بيش از هفتاد و دو هزار خط تراز از ماه، شانزده ميليون خط تراز از سيارک اِروس 1 و بيش از ششصد ميليون خط تراز از مريخ، به عنوان داده هاي ارزشمند نقشهب رداري، راه را براي اكتشافات آينده بشر هموار كرده است. در مورد مريخ، دقت موقعيت سنجي در نقشه هايي كه توسط فضاپيماي نقشهب ردار سراسري مريخ و با بهره گيري از ابزار ارتفاع سنج ليزري مدارگرد مريخ 2 آن تهيه شد، حدود يك متر شعاعي و صد متر افقي بود. اين در حالي است كه تصاوير ارسالي ابزار مسافتي اب ليزري پروژه نيِر 3 در كاوش سيارک ها از سيارک اروس، دقتي معادل ده متر در داشته است. از نزديكترين همسايه زمين، ماه، به z و y ،x سه راستاي دليل چگالي كم و مشكلات فني نقشهب رداري، به مراتب كم دقت ترين اندازه گيري هاي توپوگرافي انجام شده است كه حدود يك متر شعاعي و بيش از يك كيلومتر افقي خطاي تخميني دارد. در مورد زمين هم، اگرچه محاسبات در مورد پستي و بلندي سطوح با به كارگيري تجهيزات گوناگون با دقت هاي مختلف به طور دقيق صورت مي گيرد، نقشه برداري از بستر اقيانوس ها با دقت بسيار كمي امكان پذير است.
در اين مطالعه، پيشرفت هايي كه در فهم و تحليل مقاطع ارتفاع سنجي (آلتيمتري) مريخ و سيارک اروس به دست آمده است، بررسي مي شود. در زمان پرتاب نقشه بردار سراسري مريخ ( 1996 )، دانش نشانه روي فضاپيما محدوديت اساسي به شمار مي رفت، در صورتي كه در مورد پروژه نيِر -كه براي كاوش سيارک هاي نزديك به زمين پس از نقشه بردار سراسري مريخ آغاز شد.
توپوگرافي كره خاكي ما


تصاويري كه اينجا نشان داده شدها ند، به طور تقريبي توپوگرافي كره زمين را نشان مي دهند. شايد زمين به دليل اينكه برخلاف اجرام سماوي ديگر از آب پوشيده شده است، يكي از مرموزترين اجرام از نظر توپوگرافي باشد. در اين رابطه بايد اذعان كرد كه عمق سنجي در برخي نواحي اقيانوس آرام به واقع دقيق نيست. در بسياري از موارد، عمق سنجي ها در اين نواحي بر اساس ميدان هاي گرانشي ماهوارها ي با دقت ترازي حدود ده كيلومتر در افق و دقت عمودي بين صد تا هزار متر تخمين زده شدها ند. ماموريت آبِس 4 مجهز به ارتفاع سنج راداري پيشرفته، اطلاعات ما در رابطه با پستي و بلندي هاي كف اقيانوس ها را به طور قابل ملاحظه اي بهبود خواهد بخشيد.

مسافت ياب ليزري كلمنتاين 5 طي دو ماه عمليات، بيش از 72000 خط تراز از سطح ماه ارسال كرد. اين خطوط تراز با دقتي معادل صد متر، اولين نقشهب رداري سراسري از ماه را در چارچوب مركز حجم هدف در اختيار دانشمندان قرار دادند. در آن زمان، تجهيزات نشانه روي از چند دهم درجه كارآتر نبودند كه اين امر، موجب ايجاد خطاهاي اساسي در محاسبات مي شد. افزون بر اين، امكان پوشش كافي براي ارسال تصاوير بدون سايه هم وجود نداشت و در عوض، از تصاويري كه دوربين هاي مدارگرد آپولو فرستاده به دست آمده بود، براي ايجاد رنگ زمينه استفاده شد.
استفاده از يك سامانه ردياب نور، مانند تجهيزات LVIS(که در هواپيماها استفاده مي شود) يا ارتفاع سنج هاي ردياب تك فوتون ها، توانست طي يك سال عمليات نقشه برداري، نقشه اي با وضوح 5 تا25 متر و دقت عمودي در حد سانتيمتر توليد كند. در اين ميان، امكان رديابي و پهناي باند دورسنجي چالش هاي بزرگتري نسبت به قدرت ليزر و ديرپايي آن ايجاد مي كند.
ارتفاع سنجي ليزري يا راداري؟


با آنكه سياره زهره هرگز با يك ارتفاع سنج ليزري اندازه گيري نشده، شكل كلي آن به طور مناسبي توسط ارتفاع سنج راداري ماژلان 6 به دست آمده است. در اين مورد، حد توپوگرافي حدود 14 كيلومتر بوده كه در مقايسه با موارد مشابه در سيارک اروس ( 15 كيلومتر)، ماه ( 16 كيلومتر)، زمين (19كيلومتر)، مريخ (29.5کيلومتر)نسبتاً قابل قبول است. سياره عطارد تقريباً ناشناخته است، اما نيمكره شمالي آن به زودي با ارتفاع سنج راداري فضاپيماي مسنجر ترازيابي خواهد شد.
توپوگرافي سطحي كره زمين هم با استفاده از رادار و هم ليزر امكانپذير است، اما اندازه گيري دقيق سراسري زمين در مقياس دسي متر توسط ارتفاع سنج ليزري علوم زمين شناسي 7 در حال انجام است. اين مأموريت يك چارچوب مرجع كارتوگرافي جهاني دقيق در اختيار دانشمندان قرار مي دهد.

مدل کارتوگرافي IAU2000 براي مريخ


توپوگرافي مريخ توسط ارتفاع سنج ليزري مدارگرد مريخ، با دقتي حدود يك متر و صد متر افقي، با محدوديت دقت خطوط تراز0.4 و پوشش 150 متري ليزر به دست آمده است. تحليل هاي ويژها ي براي تعيين خطا در نواحي نزديك قطب ها به كارگرفته شد. پس از همسازي، نقطه گذاري به اندازه كافي براي تصوير عوارض قطب ها با مقياس حدود 150 متر در هر پيكسل دقيق مي شود.
مدل كارتوگرافي روي مريخ باIAU2000 قطبي و مدل حركت وضعي تعيين مي شود. اين مدل با رديابي سطحن شين هاي وايكينگ و پت فاندر،ارتفاع سنج ليزري مدارگرد مريخ و تصاوير تهيه شده از دهانه Airy-0 مريخ توسط دوربين مدارگرد مريخ محدود شده است. مقدار خطا در موقعيت كلي دهانهAiry-0 در مريخ، حدود 55 متر در مختصات بدنه است.
 

eghlimy

عضو جدید
اینم مقاله ای در موردGIS

اینم مقاله ای در موردGIS

عنوان مقاله : سيستم اطلاعات جغرافيايى جهت بکارگيرى درمکانيابى دفن زباله شهر سارى نوع مقاله : دورسنجى و GIS محل ارائه : بيست و يکمين گردهمائى علوم زمين شناسى سازمان زمين شناسى کشور

متن کامل :
مقدمه :
مطالعات محيط زيست ، بسته به تصميم گيرى و برنامه ريزى در دنياى بحرانى زيست محيطى و سياسى اجتماعى امروز در تمام امور عمده انسانى مانند سياست ، فرهنگ ، صنعت ، اقتصاد و طبيعت است و محيط زيست چه در زيستگاه طبيعى وچه‌کليه ساخته هاى بشرى ، چنان بغرنج به هم پيچيده و بسرعت در حال تغيير است که تنها راه دستيابى به حل هوشمندانه مشکلات آن ارائه مدلهاى متناسب براى مطالعات محيط زيست است . اما در اين راستا مشکلات و مسايلى ايجاد مى شوند که مستقيم و يا غير مستقيم ، خواسته يا نا خواسته معلول اين پيشرفتها هستند. از جمله مشکلات که مى توان به آن اشاره نمود دفن مواد باقيمانده از محصولات مصرفى و مواد مضر و خطرناک خارج شده از خانه ها ، معادن صنايع و بخش کشاورزى است و هر چند ، شناخت خطر و زيان بسيارى از مواد و تکنيکهاى بکار رفته به ساليان طولانى پس از استفاده آنها بر مى گردد ، اما به عبارتى مى توان بيان کرد که اين از جمله مشکلاتى است که بشر دوشادوش پيشرفتهاى صنعتى خود داشته است . عوارض ناشى از ورود اين گونه مواد به سيستم محيطى ، انسان را برآن داشتـــه براى دفع و کنترل مواد مضر موجود در محيط زيست خوداقداماتى انجام دهد.
کارشناسان و محققين محيط زيست دو روش عمومى براى پايدارى در برابر آلودگى زيست محيطى را ارائه مى کنند:
اول ؛ پاکسازى زباله صنعتى ـ شهرى وکشاورزى است که شهرت گسترده اى هم دارد با وجود اين ، اجراى اين روش مشکل را بطور ريشه اى بر طرف نمى کند چون اين خدمات در زمينه پاکسازى زباله آنطور که بايد و شايد نمى تواند عمل جدا سازى کلى مواد مضر را در زباله صنعتى و معدنى و……تداوم بخشد و از طرفى ايجاد تاسيساتى که اين گونه‌خدمات را ارائه دهند نه تنها هزينه آور است بلکه‌فضاهاى زيادى هم مى خواهد بنابراين ، اين معضلات از کار آيى اين روش مى‌کاهند.
دوم ؛ اين روش‌ بيشتر راديکالى است يعنى ايجاد گردش بسته واجراى پروژه هايى با زباله کمتر، به منظور استفاده بيشتر از تمام مواد مضر و نهايتاًتعيين مناطق مناسب جهت دفن زباله هاى مضر و زائد و غيرقابل مصرف.
سيستم اطلاعات جغرافيايى بعنوان يک تکنولوژى توانمند است که ميتوان از آن در شناسايى داده ها ، تجزيه و تحليل وتفسيروجمع بندى داده ها ، ارزيابى توان اکولوژيکى و نياز اقتصادى اجتماعى براى استفاده انسان از سرزمين ، تغييرات محيط زيست، شناخت تخريبها، ضايعات و آلودگى ها و از همه مهمتر برنامه ريزى منطقه اى و برنامه ريزى محيط زيست بهره جست .

روش :
هدف از انجام اين تحقيق انتخاب مکان يا مکانهايى مناسب براى دفن بهداشتى ‌زباله هاى ورقه سارى در مقياس000/50 :1بر اساس لايه هاى اطلاعاتى مختلفى با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايى (GIS) مى‌باشد. اين شهر از نظر موقعيت در طول جغرافيايى ْ53تا َ15ْ53شمالى وعرض جغرافيايى َ30ْ36تا َ45ْ36 شرقى قرار گرفته است . ارتفاع منطقه نسبت به سطح دريا ازشمال ورقه 24- تا جنوب ورقه 500 متر، داراى روستاها و جاده ها و رودخانه هاى کوچک و نزديک به هم و زمين هاى زراعى گسترده و جنگلها و مراتع وسيع مى باشد.(تصوير1)
ارائه مدل پشنهادى براى مکان يابى محل مناسب دفن پسماندهاى شهرى براساس پارامترهايى چون: قرارگيرى محل دفن در فاصله معينى از يک جاده اصلى ، دارا بودن شيب متناسب‌جهت جلوگيرى از جارى شدن شيرابه ها وکاهش هزينه تسطيح زمين ، دارا بودن حداکثرعمق آبهاى زيرزمينى براى جلوگيرى از آلودگى آبهاى زيرزمينى، قرارگيرى محل دفن خارج از محدوده‌طغيان رودخانه ، بسته بودن محيط دفن ، دارا بودن پوشش گياهى مناسب، جزو منطقه بندى زمينهاى زراعى درجه يک نباشد، در جهت باد غالباً نباشد، وجود لايه غير قابل نفوذ مى باشد.
با تکيه بر مطالب فوق براى انتخاب مکان صحيح دفن زباله از سيستم اطلاعات جغرافيايى بعنوان يک ابزار جهت رسيدن به هدف مورد نظر ، بطور منطقى و گام به گام استفاده مى شود . اين گامها شامل کسب وورود وذخيره سازى و طبقه بندى و مديريت داده ها ، پردازش و تجزيه و تحليل داده ها و نهايتاً ترکيب و تفسير داده ها براى تصميم گيرى وخروجى اطلاعات است. ناگفته نماند که ماهيت داده هاى ورودى همبستگى فراوان به نوع تصميم گيرى و يا به عبارت ديگر اجزاى مدل مورد استفاده در سيستم اطلاعات جغرافيايى دارد .
در اولين قدم ،شروع به جمع آورى اطلاعات زمين شناسى ، کاربرى اراضى ، توپوگرافى ، چاهها ، و ژئومورفولژى و ... شد (تصوير 2) و بعد از رقومى سازى ، داده هاى اوليه طبقه بندى وکدگذارى شدند. در دومين مرحله نقشه هاى مشتق شده از داده هاى اوليه طبقه بندى شده تهيه گرديد . از جمله نقش DEM ، شيب ، جهت شيب از اطلاعات توپوگرافى تهيه گرديد. از نقشه کاربرى اراضى منطقه برحسب چگونگى بکار گيرى مناطق معرفى شده در منطقه از نقطه نظر قابليت دفن زباله کدگذارى گرديدو نقشه‌هاى بافرشهرها، رودخانه ها ، جاده ها ، چاهها وگسلها برحسب شعاع تحت تأثير تهيه شدند. درآخر از ترکيب نقشه هاى مشتق شده ازيازده لايه اطلاعاتى ، با استفاده از منطق بولين کليه اطلاعات با يکديگر تلفيق شده ومحلهاى مناسب دفن زباله معرفى گرديد.
لازم به يادآورى است ، استفاده از عمليات بولين جهت استدلال واثبات پديده هاى زمين شناسى اولين بار توسط شخصى بنام وارنز (Varnes) صورت گرفت .

ما در اين پروژه توانستيم از يازده لايه اطلاعاتى ، که درورقه 000/50: 1 سارى موجود بوده ، جهت ارزيابى قابليت تناسب يک ناحيه براى دفن مواد زايد بهره مندشويم وآنها را درمجموعه‌اى از قوانين بولين‌قراردهيم .لايه‌هاى اطلاعاتى مورد استفاده در انتخاب محل دفن زباله شامل موارد زير مى باشد:
1- نفوذپذيرى واحدهاى زمين شناسى
2- مدل ارتفاعى رقومى
3- شيب زمين
4- جهت شيب
5- محل چاهها
6- محل آب بندها(محلهاى نگهدارى آب جهت دامدارى وکشاورزى )
7-گسله ها وخطواره هاى منطقه
8- جاده ها
9- شهرها
10-کاربرى اراضى
11-آبراهه ها
بعد ازتهيه نقشه هاى نشانگر از لايه هاى فوق ،کليه اين اطلاعات توسط عملگرAND) بولين ) تلفيق شدند ، که در واقع اگر هرگروه از اطلاعات را يک مجموعه درنظربگيريم از به اشتراک‌گذاشتن کليه مجموعه‌ها ، نقشه اى حاصل مى شود که مناسبترين محل را براى دفن زباله نشان مى دهد. اين نقشه خروجى هم ، مانند تمامى نقشه هاى نشانگردر نهايت 2 کلاس دارد که کلاس يک (1) ناحيه اى است که کليه يازده شرط ذکرشده را دارا مى باشد وکلاس صفر(0) ، نشاندهنده سايرنواحى غيرمستعد ميباشد. (تصوير شماره3) .

نتيجه گيرى :
بر اساس بکار گيرى منطق بولين در سيستم اطلاعات جغرافيايى نقشه مکان يابى دفن زباله با سه الويت معرفى شد.که مجموعا" بهترين حالت را از نظر دفن زباله در ورقه سارى با آن همه تراکم جاده و روستا و رودخانه و مزارع نشان مى دهد . مدل ارائه شده براى مکان يابى محل مناسب دفن زباله براى تمامى مناطق ايران که اقليم و جغرافيايى مشابه سارى دارند کار برد دارد. اين مدل بر اساس پارامترهاى شيب ، فاصله شهر تا محل دفن ، شبکه راهها ، کاربرى اراضى و ... طراحى شده است.
آلودگى زيست محيطى بدون ترديد زيانهاى فرهنگى، اخلاقى و زيبا شناختى به ارمغان خواهد آورد که نمى‌توان آن را با هيچ يک ازمقياسهاى مورد عمل ارزيابى نمود. بديهى است به هر اندازه اى که هزينه هاى حفاظت از محيط زيست کم شوند و اقداماتى در اين راستا صورت نگيرد ، ميزان زيانهاى ناشى از آلودگى شدت و افزايش پيدا مى کند. بنابرمنشور سازمان ملل متحد و قواعد بين المللى،تمامى دولتها اختيار تام دارند که در جهت سياستهاى زيست محيطى و توسعه خود ، از منابع طبيعى خويش بهره بردارى کنند ، مشروط بر آنکه متعهد شوند اقداماتى که در محدوده اختيارات قانونى و تحت کنترل آنان صورت مى گيرد به محيط زيست خود و ساير کشورها آسيبى نرساند.



خلاصه توضيحات :
چکيده :
درشهر سارى به دليل وجود زمينهاى زراعى ، جنگل و رودخانه از ميان روشهاى مختلف دفن زباله ، روش دفن در خارج از محدوده ترجيح داده شد. براى تعيين مکان مناسب دفن زباله شهر سارى از مدلى استفاده شدکه درآن پارامترهاى شيب ، فاصله محل دفن تا شهر، نوع سنگ و خاک ، سطح دستيابى آب زيرزمينى، در دسترس بودن راههاى مناسب وتوجه به کاربرى زمين نقش اساسى دارند .مدل ارائه شده بر اساس پارامترهايى است که در آن مسائل اقتصادى ، اجتماعى و زيست محيطى نيز مورد توجه قرار مى‌گيرندو براى انتخاب مکان و محل دفن با توجه مدل ارائه شده از سيستم اطلاعات جغرافيايى‌(GIS)بعنوان ابزار قدرتمندى در بالا بردن دقت و سرعت استفاده گرديد.


 

آتراد

عضو جدید
نقشه برداري سياره اي


مقدمه



بيش از هفتاد و دو هزار خط تراز از ماه، شانزده ميليون خط تراز از سيارک اِروس 1 و بيش از ششصد ميليون خط تراز از مريخ، به عنوان داده هاي ارزشمند نقشهب رداري، راه را براي اكتشافات آينده بشر هموار كرده است. در مورد مريخ، دقت موقعيت سنجي در نقشه هايي كه توسط فضاپيماي نقشهب ردار سراسري مريخ و با بهره گيري از ابزار ارتفاع سنج ليزري مدارگرد مريخ 2 آن تهيه شد، حدود يك متر شعاعي و صد متر افقي بود. اين در حالي است كه تصاوير ارسالي ابزار مسافتي اب ليزري پروژه نيِر 3 در كاوش سيارک ها از سيارک اروس، دقتي معادل ده متر در داشته است. از نزديكترين همسايه زمين، ماه، به z و y ،x سه راستاي دليل چگالي كم و مشكلات فني نقشهب رداري، به مراتب كم دقت ترين اندازه گيري هاي توپوگرافي انجام شده است كه حدود يك متر شعاعي و بيش از يك كيلومتر افقي خطاي تخميني دارد. در مورد زمين هم، اگرچه محاسبات در مورد پستي و بلندي سطوح با به كارگيري تجهيزات گوناگون با دقت هاي مختلف به طور دقيق صورت مي گيرد، نقشه برداري از بستر اقيانوس ها با دقت بسيار كمي امكان پذير است.
در اين مطالعه، پيشرفت هايي كه در فهم و تحليل مقاطع ارتفاع سنجي (آلتيمتري) مريخ و سيارک اروس به دست آمده است، بررسي مي شود. در زمان پرتاب نقشه بردار سراسري مريخ ( 1996 )، دانش نشانه روي فضاپيما محدوديت اساسي به شمار مي رفت، در صورتي كه در مورد پروژه نيِر -كه براي كاوش سيارک هاي نزديك به زمين پس از نقشه بردار سراسري مريخ آغاز شد.
توپوگرافي كره خاكي ما


تصاويري كه اينجا نشان داده شدها ند، به طور تقريبي توپوگرافي كره زمين را نشان مي دهند. شايد زمين به دليل اينكه برخلاف اجرام سماوي ديگر از آب پوشيده شده است، يكي از مرموزترين اجرام از نظر توپوگرافي باشد. در اين رابطه بايد اذعان كرد كه عمق سنجي در برخي نواحي اقيانوس آرام به واقع دقيق نيست. در بسياري از موارد، عمق سنجي ها در اين نواحي بر اساس ميدان هاي گرانشي ماهوارها ي با دقت ترازي حدود ده كيلومتر در افق و دقت عمودي بين صد تا هزار متر تخمين زده شدها ند. ماموريت آبِس 4 مجهز به ارتفاع سنج راداري پيشرفته، اطلاعات ما در رابطه با پستي و بلندي هاي كف اقيانوس ها را به طور قابل ملاحظه اي بهبود خواهد بخشيد.

مسافت ياب ليزري كلمنتاين 5 طي دو ماه عمليات، بيش از 72000 خط تراز از سطح ماه ارسال كرد. اين خطوط تراز با دقتي معادل صد متر، اولين نقشهب رداري سراسري از ماه را در چارچوب مركز حجم هدف در اختيار دانشمندان قرار دادند. در آن زمان، تجهيزات نشانه روي از چند دهم درجه كارآتر نبودند كه اين امر، موجب ايجاد خطاهاي اساسي در محاسبات مي شد. افزون بر اين، امكان پوشش كافي براي ارسال تصاوير بدون سايه هم وجود نداشت و در عوض، از تصاويري كه دوربين هاي مدارگرد آپولو فرستاده به دست آمده بود، براي ايجاد رنگ زمينه استفاده شد.
استفاده از يك سامانه ردياب نور، مانند تجهيزات LVIS(که در هواپيماها استفاده مي شود) يا ارتفاع سنج هاي ردياب تك فوتون ها، توانست طي يك سال عمليات نقشه برداري، نقشه اي با وضوح 5 تا25 متر و دقت عمودي در حد سانتيمتر توليد كند. در اين ميان، امكان رديابي و پهناي باند دورسنجي چالش هاي بزرگتري نسبت به قدرت ليزر و ديرپايي آن ايجاد مي كند.
ارتفاع سنجي ليزري يا راداري؟


با آنكه سياره زهره هرگز با يك ارتفاع سنج ليزري اندازه گيري نشده، شكل كلي آن به طور مناسبي توسط ارتفاع سنج راداري ماژلان 6 به دست آمده است. در اين مورد، حد توپوگرافي حدود 14 كيلومتر بوده كه در مقايسه با موارد مشابه در سيارک اروس ( 15 كيلومتر)، ماه ( 16 كيلومتر)، زمين (19كيلومتر)، مريخ (29.5کيلومتر)نسبتاً قابل قبول است. سياره عطارد تقريباً ناشناخته است، اما نيمكره شمالي آن به زودي با ارتفاع سنج راداري فضاپيماي مسنجر ترازيابي خواهد شد.
توپوگرافي سطحي كره زمين هم با استفاده از رادار و هم ليزر امكانپذير است، اما اندازه گيري دقيق سراسري زمين در مقياس دسي متر توسط ارتفاع سنج ليزري علوم زمين شناسي 7 در حال انجام است. اين مأموريت يك چارچوب مرجع كارتوگرافي جهاني دقيق در اختيار دانشمندان قرار مي دهد.

مدل کارتوگرافي IAU2000 براي مريخ


توپوگرافي مريخ توسط ارتفاع سنج ليزري مدارگرد مريخ، با دقتي حدود يك متر و صد متر افقي، با محدوديت دقت خطوط تراز0.4 و پوشش 150 متري ليزر به دست آمده است. تحليل هاي ويژها ي براي تعيين خطا در نواحي نزديك قطب ها به كارگرفته شد. پس از همسازي، نقطه گذاري به اندازه كافي براي تصوير عوارض قطب ها با مقياس حدود 150 متر در هر پيكسل دقيق مي شود.
مدل كارتوگرافي روي مريخ باIAU2000 قطبي و مدل حركت وضعي تعيين مي شود. اين مدل با رديابي سطحن شين هاي وايكينگ و پت فاندر،ارتفاع سنج ليزري مدارگرد مريخ و تصاوير تهيه شده از دهانه Airy-0 مريخ توسط دوربين مدارگرد مريخ محدود شده است. مقدار خطا در موقعيت كلي دهانهAiry-0 در مريخ، حدود 55 متر در مختصات بدنه است.


اتفاقا در حدود 2-3 هفته پیش دفاعیه دکترای دکتر کریمی (دانشجوی دکترای ژئودزی دانشگاه تهران)هم که تقریبا با این موضوع مرتبط بود در دانشکده فنی دانشگاه تهران برگزار شد.
;)
 

?!؟

عضو جدید
نقشه برداري سياره اي

نقشه برداري سياره اي

بيش از هفتاد و دو هزار خط تراز از ماه، شانزده ميليون خط تراز از سيارک اِروس 1 و بيش از ششصد ميليون خط تراز از مريخ، به عنوان داده هاي ارزشمند نقشه برداري، راه را براي اكتشافات آينده بشر هموار كرده است. در مورد مريخ، دقت موقعيت سنجي در نقشه هايي كه توسط فضاپيماي نقشه بردار سراسري مريخ و با بهره گيري از ابزار ارتفاع سنج ليزري مدارگرد مريخ 2 آن تهيه شد، حدود يك متر شعاعي و صد متر افقي بود. اين در حالي است كه تصاوير ارسالي ابزار مسافتي اب ليزري پروژه نيِر 3 در كاوش سيارک ها از سيارک اروس، دقتي معادل ده متر در داشته است. از نزديكترين همسايه زمين، ماه، به z و y ،x سه راستاي دليل چگالي كم و مشكلات فني نقشه برداري، به مراتب كم دقت ترين اندازه گيري هاي توپوگرافي انجام شده است كه حدود يك متر شعاعي و بيش از يك كيلومتر افقي خطاي تخميني دارد. در مورد زمين هم، اگرچه محاسبات در مورد پستي و بلندي سطوح با به كارگيري تجهيزات گوناگون با دقت هاي مختلف به طور دقيق صورت مي گيرد، نقشه برداري از بستر اقيانوس ها با دقت بسيار كمي امكان پذير است.
در اين مطالعه، پيشرفت هايي كه در فهم و تحليل مقاطع ارتفاع سنجي (آلتيمتري) مريخ و سيارک اروس به دست آمده است، بررسي مي شود. در زمان پرتاب نقشه بردار سراسري مريخ ( 1996 )، دانش نشانه روي فضاپيما محدوديت اساسي به شمار مي رفت، در صورتي كه در مورد پروژه نيِر -كه براي كاوش سيارک هاي نزديك به زمين پس از نقشه بردار سراسري مريخ آغاز شد.
توپوگرافي كره خاكي ما


تصاويري كه اينجا نشان داده شدها ند، به طور تقريبي توپوگرافي كره زمين را نشان مي دهند. شايد زمين به دليل اينكه برخلاف اجرام سماوي ديگر از آب پوشيده شده است، يكي از مرموزترين اجرام از نظر توپوگرافي باشد. در اين رابطه بايد اذعان كرد كه عمق سنجي در برخي نواحي اقيانوس آرام به واقع دقيق نيست. در بسياري از موارد، عمق سنجي ها در اين نواحي بر اساس ميدان هاي گرانشي ماهوارها ي با دقت ترازي حدود ده كيلومتر در افق و دقت عمودي بين صد تا هزار متر تخمين زده شدها ند. ماموريت آبِس 4 مجهز به ارتفاع سنج راداري پيشرفته، اطلاعات ما در رابطه با پستي و بلندي هاي كف اقيانوس ها را به طور قابل ملاحظه اي بهبود خواهد بخشيد.
[لینک ها فقط برای اعضا قابل نمایش هستند.برای عضویت کلیک کنید.]
مسافت ياب ليزري كلمنتاين 5 طي دو ماه عمليات، بيش از 72000 خط تراز از سطح ماه ارسال كرد. اين خطوط تراز با دقتي معادل صد متر، اولين نقشهب رداري سراسري از ماه را در چارچوب مركز حجم هدف در اختيار دانشمندان قرار دادند. در آن زمان، تجهيزات نشانه روي از چند دهم درجه كارآتر نبودند كه اين امر، موجب ايجاد خطاهاي اساسي در محاسبات مي شد. افزون بر اين، امكان پوشش كافي براي ارسال تصاوير بدون سايه هم وجود نداشت و در عوض، از تصاويري كه دوربين هاي مدارگرد آپولو فرستاده به دست آمده بود، براي ايجاد رنگ زمينه استفاده شد.
استفاده از يك سامانه ردياب نور، مانند تجهيزات LVIS(که در هواپيماها استفاده مي شود) يا ارتفاع سنج هاي ردياب تك فوتون ها، توانست طي يك سال عمليات نقشه برداري، نقشه اي با وضوح 5 تا25 متر و دقت عمودي در حد سانتيمتر توليد كند. در اين ميان، امكان رديابي و پهناي باند دورسنجي چالش هاي بزرگتري نسبت به قدرت ليزر و ديرپايي آن ايجاد مي كند.
ارتفاع سنجي ليزري يا راداري؟


با آنكه سياره زهره هرگز با يك ارتفاع سنج ليزري اندازه گيري نشده، شكل كلي آن به طور مناسبي توسط ارتفاع سنج راداري ماژلان 6 به دست آمده است. در اين مورد، حد توپوگرافي حدود 14 كيلومتر بوده كه در مقايسه با موارد مشابه در سيارک اروس ( 15 كيلومتر)، ماه ( 16 كيلومتر)، زمين (19كيلومتر)، مريخ (29.5کيلومتر)نسبتاً قابل قبول است. سياره عطارد تقريباً ناشناخته است، اما نيمكره شمالي آن به زودي با ارتفاع سنج راداري فضاپيماي مسنجر ترازيابي خواهد شد.
توپوگرافي سطحي كره زمين هم با استفاده از رادار و هم ليزر امكانپذير است، اما اندازه گيري دقيق سراسري زمين در مقياس دسي متر توسط ارتفاع سنج ليزري علوم زمين شناسي 7 در حال انجام است. اين مأموريت يك چارچوب مرجع كارتوگرافي جهاني دقيق در اختيار دانشمندان قرار مي دهد.

مدل کارتوگرافي IAU2000 براي مريخ


توپوگرافي مريخ توسط ارتفاع سنج ليزري مدارگرد مريخ، با دقتي حدود يك متر و صد متر افقي، با محدوديت دقت خطوط تراز0.4 و پوشش 150 متري ليزر به دست آمده است. تحليل هاي ويژها ي براي تعيين خطا در نواحي نزديك قطب ها به كارگرفته شد. پس از همسازي، نقطه گذاري به اندازه كافي براي تصوير عوارض قطب ها با مقياس حدود 150 متر در هر پيكسل دقيق مي شود.
مدل كارتوگرافي روي مريخ باIAU2000 قطبي و مدل حركت وضعي تعيين مي شود. اين مدل با رديابي سطحن شين هاي وايكينگ و پت فاندر،ارتفاع سنج ليزري مدارگرد مريخ و تصاوير تهيه شده از دهانه Airy-0 مريخ توسط دوربين مدارگرد مريخ محدود شده است. مقدار خطا در موقعيت كلي دهانهAiry-0 در مريخ، حدود 55 متر در مختصات بدنه است.
 
بالا