مقاله: حقوق بین الملل اقتصادی و اصل «توسعه پایدار»

onia$

دستیار مدیر تالار مدیریت
حقوق بین الملل اقتصادی و اصل «توسعه پایدار»
دکتر محمد شمسائی
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی (ره)





چکیده
مقاله حاضر دربردارنده مطالبی پیرامون حقوق بین الملل اقتصادی و اصل توسعه پایدار است. بنا بر یک دیدگاه کلاسیک٬ تا این اواخر حقوق بین الملل اقتصادی برای مقوله های زیست ـ محیطی اهمیتی قایل نبوده است. تحقق امر توسعه پایدار در سالهای اخیر بیشترین تاثیر را بر توسعه حقوق بین الملل اقتصادی داشته است. مفهوم توسعه پایدار به عنوان پلی وجوه توسعه ای حقوق بین الملل اقتصادی را به ملاحظات زیست ـ محیطی متصل نموده است. ولی به هر حال٬ حقوق بین الملل اقتصادی همانند دهه های ۶۰ ٬ ۷۰ و ۸۰ و بدون توجه خاص به ضرورت محافظت از منابع طبیعی و ایده توسعه پایدار توسعه یافته است٬ ولی توسعه پایدار به دنبال افزودن بعد پایدار به اصول حقوق بین الملل اقتصادی و حاکمیت دولتها بر منابع طبیعی شان است. در حالی که اصل آزادی در بهره برداری و حاکمیت دائمی دولتها بر منابع طبیعی شان به عنوان یک اصل حقوقی لازم الاجرا محترم شمرده می شود٬ اصل توسعه پایدار هم به تبیین اصل نخست می پردازد. امروزه همان طور که دیوان بین المللی دادگستری در قضیه گابچیکو ـ ناگیماروس بیان داشته است که حمایت از منابع زیست ـ محیطی به صورت پایدار به منفعت اساسی تمامی دول بدل شده است و همان گونه که در کنفرانس ۲۰۰۵ میلادی بصراحت بیان گردیده٬ توسعه پایدار باید به عنوان امری جهانی جهت تغییر اساسی و مثبت در زندگی نوع بشر بکار گرفته شود و در چنین شرایطی٬ حقوق بین المللی اقتصادی به عنوان حقوقی موثر و جوابگو نقش اساسی خود را ایفا خواهد نمود.


دانلود مقاله
 
بالا