[مقالات هنر] - مطالعه تطبيقي نقش شکار در هنر ايران باستان با هنر بين النهرين

E . H . S . A . N

مدیر تالار مهندسی معماری مدیر تالار هنـــــر
مدیر تالار
عنوان نشریه: مطالعات تطبيقي هنر
بهار و تابستان 1390 , دوره 1 , شماره 1 ; از صفحه 29 تا صفحه 44 .

عنوان مقاله: مطالعه تطبيقي نقش شکار در هنر ايران باستان با هنر بين النهرين

نویسندگان: دادور ابوالقاسم, خسروي فر شهلا



چکیده:
در اين مقاله سعي بر اين است كه شباهت ها و تفاوت هاي نقش شکار در هنر ايران باستان از دوره هخامنشي تا ساساني با هنر بين النهرين با تاکيد بر دوره آشور بررسي شود. پژوهش به روش تحليلي- تطبيقي در جهت بررسي نقش شکار در اين تمدن ها و معرفي برخي مفاهيم نمادين نهفته در آن ها از طريق گردآوري اطلاعات کتابخانه اي و اسنادي صورت گرفته است. هدف از اين پژوهش جست و جوي نقش شکار و همچنين معرفي مفاهيم نمادين شکار در اين تمدن هاست. در اين پژوهش تلاش شده است تا حد امکان انگيزه ها و دلايل به تصوير کشيدن نقوش شکار بيان شود. با توجه به اين که نقش و صحنه هاي شکار از کهن الگوهاي بشر هستند، پس از يکجانشيني و شکل گيري تمدن ها اين گونه تصاوير وجوه نمادين خود را حفظ كردند. ابزاري نمادين در جهت نمايش پرشور قدرت و تسلط بشر (اغلب پادشاهان) بر نيروهاي طبيعي و حتي مافوق طبيعي که در قالب حيواناتي قدرتمند چون شير يا گاو و جانوران اسطوره اي تصوير مي شدند. وجوه اشتراک و تفاوت هايي در صحنه هاي شکار بر آثار هنري بر جاي مانده نظير مهرها، ظروف، نقش برجسته ها، سلاح ها و ... در ايران و بين النهرين مشاهده مي شود. از جمله وجوه اشتراک اين صحنه ها در تمدن ايران باستان و بين النهرين مي توان، شکار گاو توسط شير را نمادي از تغيير فصول يا غلبه نيروي خير بر شر و نيز تصوير سمبليک پادشاهان در صحنه هاي شکار هم چون سمبلي در نمايش توانايي ايشان براي دفع نيروهاي شر و دشمنان از سرزمين و مردمان تحت سلطه آنان ذکر كرد. تفاوت و افتراقي که ميان تمدن ايران باستان و بين النهرين مي توان مشاهده كرد اين است که در بين النهرين صحنه شکار جانوران اساطيري به خدايان و پهلوانان اسطوره اي اختصاص دارد، در حالي که در ايران برخي پادشاهان خود منشا خير و برکت و قدرت الهي محسوب مي شوند.

كليد واژه: شکار، نماد، هنر ايران باستان، هنر بين النهرين
 

پیوست ها

  • 11000413900103.pdf
    6 مگایابت · بازدیدها: 0
بالا