عنوان نشریه: باغ نظر : بهار 1394 , دوره 12 , شماره 32 ; از صفحه 13 تا صفحه 22 .
عنوان مقاله: انتقال هنرهاي صناعي سرزمين هاي اسلامي از قرن چهارم ه. ق. به اروپاي غربي در قرن دهم ميلادي
نویسندگان: دادور ابوالقاسم, عادلوند پديده*
* مرکز پژوهشي نظر
چکیده:
سرزمين هاي اروپايي در قرون وسطي از جمله در قرن دهم ميلادي قرباني بربريت، جنگ ها، غارتگري ها و رقابت هاي شواليه ها و طبقه اشراف بودند و از امنيتي نسبي برخوردار نبودند. ايشان همواره سعي داشتند با تشکيل دولت هايي مستقل و جنبش هاي دهقاني به دنبال ايستادگي در برابر مهاجمان و شکست آن ها از وضعيتي پايدارتر برخوردار شوند. مورخان از قرن دهم به آخرين دوره از «عصر فترت» ياد مي کنند. در اين قرون اروپا به لحاظ اقتصادي، سياسي، ديني و اجتماعي، و وضعيت علمي و فرهنگي در شرايط نامطلوبي به سر مي برد. اين در حالي است که سرزمين هاي اسلامي در قرن چهارم هجري دوره رنسانس و شکوفايي خود را مي گذراندند؛ عصري که مسلمانان در تمامي حوزه هاي تمدن (همچون علم، فرهنگ، صنعت و هنر) پرآوازه و صاحب نظر بودند.
پژوهشگران بي غرض حوزه تاريخ تمدن به ويژه تاريخ اسلام و اروپا همگي بر تاثير دستاوردهاي مسلمانان بر اروپا در حوزه هاي مختلف از جمله هنر در قرن چهارم هجري تاکيد مي ورزند. با اين پيش زمينه مقاله پيش رو به دنبال رديابي مصنوعات هنري در آثار موزه اي و کتب منتشره در دو حوزه تاريخ تمدن و تاريخ هنر با مساله فقدان آثار توليدشده توسط هنرمندان اروپايي قرن دهم ميلادي با تاثيرپذيري از هنر اسلامي قرن چهارم هجري مواجه شد. به دنبال پاسخگويي به اين مساله فرضيه مطرح شده در طول مقاله تقويت شد که آثار اسلامي قرن چهارم هجري از طريق بازرگاني و هداياي خلفاي اسلامي به پادشاهان، اشراف و شواليه ها به اروپا در قرن دهم ميلادي منتقل شده است و هنرمندان اروپايي با توجه به شرايط نابسامان آن دوران تنها دريافت کننده و سفارش دهنده آثار بودند و به توليد آثار با بهره گيري از ويژگي هاي اسلامي اهتمام نورزيدند.
كليد واژه: هنر اسلامي قرن چهارم هجري، اروپاي قرن دهم ميلادي، انتقال آثار اسلامي، هدايا و بازرگاني
عنوان مقاله: انتقال هنرهاي صناعي سرزمين هاي اسلامي از قرن چهارم ه. ق. به اروپاي غربي در قرن دهم ميلادي
نویسندگان: دادور ابوالقاسم, عادلوند پديده*
* مرکز پژوهشي نظر
چکیده:
سرزمين هاي اروپايي در قرون وسطي از جمله در قرن دهم ميلادي قرباني بربريت، جنگ ها، غارتگري ها و رقابت هاي شواليه ها و طبقه اشراف بودند و از امنيتي نسبي برخوردار نبودند. ايشان همواره سعي داشتند با تشکيل دولت هايي مستقل و جنبش هاي دهقاني به دنبال ايستادگي در برابر مهاجمان و شکست آن ها از وضعيتي پايدارتر برخوردار شوند. مورخان از قرن دهم به آخرين دوره از «عصر فترت» ياد مي کنند. در اين قرون اروپا به لحاظ اقتصادي، سياسي، ديني و اجتماعي، و وضعيت علمي و فرهنگي در شرايط نامطلوبي به سر مي برد. اين در حالي است که سرزمين هاي اسلامي در قرن چهارم هجري دوره رنسانس و شکوفايي خود را مي گذراندند؛ عصري که مسلمانان در تمامي حوزه هاي تمدن (همچون علم، فرهنگ، صنعت و هنر) پرآوازه و صاحب نظر بودند.
پژوهشگران بي غرض حوزه تاريخ تمدن به ويژه تاريخ اسلام و اروپا همگي بر تاثير دستاوردهاي مسلمانان بر اروپا در حوزه هاي مختلف از جمله هنر در قرن چهارم هجري تاکيد مي ورزند. با اين پيش زمينه مقاله پيش رو به دنبال رديابي مصنوعات هنري در آثار موزه اي و کتب منتشره در دو حوزه تاريخ تمدن و تاريخ هنر با مساله فقدان آثار توليدشده توسط هنرمندان اروپايي قرن دهم ميلادي با تاثيرپذيري از هنر اسلامي قرن چهارم هجري مواجه شد. به دنبال پاسخگويي به اين مساله فرضيه مطرح شده در طول مقاله تقويت شد که آثار اسلامي قرن چهارم هجري از طريق بازرگاني و هداياي خلفاي اسلامي به پادشاهان، اشراف و شواليه ها به اروپا در قرن دهم ميلادي منتقل شده است و هنرمندان اروپايي با توجه به شرايط نابسامان آن دوران تنها دريافت کننده و سفارش دهنده آثار بودند و به توليد آثار با بهره گيري از ويژگي هاي اسلامي اهتمام نورزيدند.
كليد واژه: هنر اسلامي قرن چهارم هجري، اروپاي قرن دهم ميلادي، انتقال آثار اسلامي، هدايا و بازرگاني
