شركت مهندسين مشاور نقش جهان ـ پارس
شیراز-1384
ايستگاه وكيل دهمين ايستگاه از مسير شماره يك قطار شهري شهر شيراز است. اين ايستگاه در امتداد شرقي ـ غربي خيابان زند باريك حد فاصل ميدان ولي عصر و زير گذر استقرار مي‌يابد و از دو سمت شمال و جنوب به بافت فشرده‌اي از كاربريهاي مسكوني و تجاري محدود مي‌گردد. غالب كاربريهاي اين بخش تجاري ـ مذهبي و گردشگري هستند. فاصلة آن از ايستگاه مبداء 395+ 8 متر و از ايستگاه زند 1205 متر و از ورودي بازار وكيل 470 متر مي باشد.. عمدة مسافران اين ايستگاه ساكنين خيابان زند و مراجعين به بازار وكيل هستند.
ايستگاه وكيل در محدوده منطقه تاريخي ـ فرهنگي شهر شيراز قرار دارد. اين منطقه به لحاظ وجود ساختمانهاي با ارزش تاريخي از جمله بناهايي چون بازار وكيل، بارگاه شاهچراغ، مسجد بازار وكيل، ارگ كريمخاني، آستانه امامزاده سدي علاءالدين حسين و... و به دليل تنوع عناصر و عملكردهاي موجود در بافت از ديگر مناطق شهر متمايز مي گردد.
با توجه به جايگاه والاي فرهنگ ، هنر و معماري گذشته شهر شيراز ، ايجاب مي‌نمايد ، اين هويت اصيل و ماندگار ، جهت غنا بخشيدن به فضاهاي مدرن امروزي دركالبد معماري اين شهر ، همواره مد نظر قرار گيرد . اين پيشينه ارزشمند و لزوم انعكاس اين روح تاريخي در فضاي معمارانه ،سبب گرديده ، ساختار معماري ايستگاهها ، بعنوان يكي از فضاهاي عمومي پر تردد و تاثيرگذار در حمل و نقل شهري ، از اهميت خاصي برخوردار بوده ، كه اين اهميت در خصوص ايستگاه وكيل ، به لحاظ قرارگيري در بافت تاريخي دو چندان بوده ، لذا در پرداختن به مقوله طراحي ، ايده‌يابي و سازماندهي فضا ، سعي شده است تلفيقي از معماري گذشته و معماري مدرن را به نمايش گذاشته ، بر اين اساس در طراحي ستونهاي شاخص در فضاي سالن اصلي ايستگاه از الگوي معماري بازار و حمام وكيل الهام گرفته شده است. همچنين در بدنه‌هاي گالري دسترسي ، سالن فروش بليط و سكو ايستگاه، پانل‌هايي با سطوح مختلف تعبيه گردد ، كه اين سطوح ، در غالب بدنه‌هاي نقش برجسته فرسك يا صفحات ديجيتالي در تركيب با عناصر نقش برجسته ديگر ، علاوه بر ارتقاء فضاي معمارانه ايستگاه ، مي‌تواند جلوه هايي از شهر تاريخي شيراز را به نمايش گذارد و يادآورنده فرهنگ غني و تمدن كهن ايران‌زمين باشد.
.
منبع:www.njp-arch.com
شیراز-1384
ايستگاه وكيل دهمين ايستگاه از مسير شماره يك قطار شهري شهر شيراز است. اين ايستگاه در امتداد شرقي ـ غربي خيابان زند باريك حد فاصل ميدان ولي عصر و زير گذر استقرار مي‌يابد و از دو سمت شمال و جنوب به بافت فشرده‌اي از كاربريهاي مسكوني و تجاري محدود مي‌گردد. غالب كاربريهاي اين بخش تجاري ـ مذهبي و گردشگري هستند. فاصلة آن از ايستگاه مبداء 395+ 8 متر و از ايستگاه زند 1205 متر و از ورودي بازار وكيل 470 متر مي باشد.. عمدة مسافران اين ايستگاه ساكنين خيابان زند و مراجعين به بازار وكيل هستند.
ايستگاه وكيل در محدوده منطقه تاريخي ـ فرهنگي شهر شيراز قرار دارد. اين منطقه به لحاظ وجود ساختمانهاي با ارزش تاريخي از جمله بناهايي چون بازار وكيل، بارگاه شاهچراغ، مسجد بازار وكيل، ارگ كريمخاني، آستانه امامزاده سدي علاءالدين حسين و... و به دليل تنوع عناصر و عملكردهاي موجود در بافت از ديگر مناطق شهر متمايز مي گردد.
با توجه به جايگاه والاي فرهنگ ، هنر و معماري گذشته شهر شيراز ، ايجاب مي‌نمايد ، اين هويت اصيل و ماندگار ، جهت غنا بخشيدن به فضاهاي مدرن امروزي دركالبد معماري اين شهر ، همواره مد نظر قرار گيرد . اين پيشينه ارزشمند و لزوم انعكاس اين روح تاريخي در فضاي معمارانه ،سبب گرديده ، ساختار معماري ايستگاهها ، بعنوان يكي از فضاهاي عمومي پر تردد و تاثيرگذار در حمل و نقل شهري ، از اهميت خاصي برخوردار بوده ، كه اين اهميت در خصوص ايستگاه وكيل ، به لحاظ قرارگيري در بافت تاريخي دو چندان بوده ، لذا در پرداختن به مقوله طراحي ، ايده‌يابي و سازماندهي فضا ، سعي شده است تلفيقي از معماري گذشته و معماري مدرن را به نمايش گذاشته ، بر اين اساس در طراحي ستونهاي شاخص در فضاي سالن اصلي ايستگاه از الگوي معماري بازار و حمام وكيل الهام گرفته شده است. همچنين در بدنه‌هاي گالري دسترسي ، سالن فروش بليط و سكو ايستگاه، پانل‌هايي با سطوح مختلف تعبيه گردد ، كه اين سطوح ، در غالب بدنه‌هاي نقش برجسته فرسك يا صفحات ديجيتالي در تركيب با عناصر نقش برجسته ديگر ، علاوه بر ارتقاء فضاي معمارانه ايستگاه ، مي‌تواند جلوه هايي از شهر تاريخي شيراز را به نمايش گذارد و يادآورنده فرهنگ غني و تمدن كهن ايران‌زمين باشد.
.
منبع:www.njp-arch.com
