نویسندگان:
مهندس زهرا عباسی
مهندس حمید دلفان آذری
چکیده:
دهه های پایانی قرن بیستم و سال های آغازین هزاره سوم دوران حساسی در تاریخ بشر بوده است. سرعت تحوالت و پیشرفت های چشمگیر بشر در رابطه با علوم رایانه و اینترنت تاثیر شگرفی بر بشر و روابط بین آنها گذاشته است. این تاثیرات و به ویژه مفاهیم فلسفی مرتبط با این قضیه در معماری وارد شد و شاهد تجلی معماری حاصل از این اندیشه ها هستیم.امروزه یک پارادایم می تواند از طریق چند نوآوری گسسته که در کنار هم جمع می شوند و خاص بودن و ویژگی های عالی خود را در علم ، تولید و طراحی نشان می دهند، ظاهر شود. در دهه گذشته برخورد دیجیتال روی یافته های فرم بسیار چشمگیر بوده است و معماری دیجیتال با وجود سابقه اندک به سرعت تاثیر خود را بر طراحی بر جای گذاشته است. به گونه ای که کار
کردن با الگوریتم های کامپیوتری باعث شده به طور عمیق تری با مصالح برخورد شود. شبیه سازی با تکنیک های کامپیوتری باعث توانا شدن در تولیدات و همین طور تولید صنعتی شده است عالوه بر این نوآوری هایی در نوع استفاده از مصالح را شاهد هستیم. به این طریق بناهایی با عملکرد از پیش سنجیده شده، مطابق با نوآوری های فرمی مشاهده می کنیم.عصر اطالعات مانند دوران انقالب صنعتی نحوه طراحی و ساخت معماری را تحت تاثیر خود قرار داده است و در این زمینه شاهد ظهور معماری هایی با عناوین دیجیتال، متا، سیال، هوشمند، مجازی و غیره هستیم که هر یک به نحوی از امکانات و اندیشه های مرتبط با عصر دیجیتال استفاده می کنند.
کلید واژه:
معماری در عصر اطالعات ، اندیشه های عصر اطلاعات، ساخت دیجیتالی
