[معماری اروپا] معبد آپولو اپیکوریوس , باسائه

ukabed7

عضو جدید
باسائه (لاتین ) یا باسایی ،واسایی یا واسز به معنای "دره کوچک در میان صخره ها"ست . اینجا یک سایت باستان شناسی است در بخش شمال شرقی "مسینا پرفکچر" و بخشی از آرکادیای روزگاران باستان است . باسائه در نزدیکی روستای "اسکلیروز" ،شمال شرق "فیگالیا"، جنوب "آندریتسانیا" و غرب "مگالوپلیس" است .این منطقه به دلیل وجود معبد آپولو اپیکوریوس که مربوط به نیمه قرن 5 پیش از میلاد است و بخوبی از آن حفاظت می شود شهرت دارد .
گرچه این معبد از لحاظ جغرافیایی از شهرهای بزرگ یونان باستان دور است معهذا یکی از معابد یونان باستان است که مطالعات فراوانی برروی آن صورت گرفته و این بدلیل ویژگیهای غیرعادی وکثیر آن است . باسائه نخستین سایت یونانی است که در فهرست میراث جهانی ثبت شده است (1986). ساخت آن بین سالهای 450 تا 425 قبل از میلاد رخ داده است .


معبد آپولو اپیکور
این معبد به آپولو اپیکوریوس "آپولو اله یاری کننده " تقدیم شده بود.ایکتینوس ،معمار معابد هفاستوس و پارتنون آن را طراحی کرده بود .پاسانیاس نویسنده عهدباستان معتقد است که این معبد تمام معابد دیگر بجز معبد آتنا در "تگی" را تحت الشعاع خود قرارداده واین بدلیل زیبایی سنگها وهارمونی ساخت آن است .مکان این معبد درارتفاع 1131 متری سطح دریا و بر دامنه کوه "کوتیلیون" قراردارد.

ساخت و تزئینات
این معبد برخلاف اکثریت معابد یونانی که شرقی – غربی هستند درجهت شمال به جنوب قرار دارد.ورودی اصلی آن ازشمال است .این بدلیل محدودیت فضایی است که دامنه پرشیب کوه ایجاد کرده است .برای غلبه براین محدودیت یک در بخش جانبی معبد تعبیه شده شاید به این دلیل که به عبادت کنندگان این اجازه را بدهد که رو به شرق قرار گیرند یا اینکه برای ورود نور برای پرنور کردن ساختمان باشد.

" پلان همکف معبد آپولو "


این معبد در یک اندازه نسبتا متوسط ساخته شده وابعاد آن 38.3*14.5 متر می باشد. دارای ستونهای دوریک پیرامونی به تعداد شش در پانزده (سبک شش تایی ) است.سقف دارای یک فضای مرکزی باز است که به نور وهوا اجازه ورود میدهد.این معبد تماما از سنگ آهکی آرکادین خاکستری ساخته شده بجز گچ بریها که از مرمر کنده شده است . همانند بیشتر معابد بزرگ سه "اتاق " یا سرسرا دارد : پرونائوس ، نائوس و اوپیستودوموس . نائوس بیشتر احتمالا محلی برای نگهداری مجسمه آپولو بوده است .معبد فاقد یک پیراستگی بصری است نظیرآنچه که در پارتنون دیده می شود- نظیر خمیدگی زیرکانه کف – لذا ستونها انتاسی (حرکت ملایم کاهشی در ستونها)دارند.
این یک معبد غیرعادی است واین به این دلیل است که نمونه هایی از هرسه نوع نظم کلاسیک که معماران یونان باستان به کار می برده اند رادارد : دوریک،آیونیک و کورن تین . ستونهای دوریک پیرامون راشکل داده اند ، ستونها ی آیونیک سرسرا را محافظت می کنند وستونهای کورن تین در فضای داخلی را مشخص میکنند. سرستون کورن تین نخستین نمونه از نظم است که تاکنون یافت شده است .



این معبد تزئینات داخلی تنکی دارد. بااین وجود درداخل گچبری پیوسته آیونیک دیده می شود که یونانیان را در نبرد با آمازونها و نیز درگیری لاپید در نبرد با سنتارها را نشان می دهد . این متاپ (فضای بین دو قطعه گچبری دوریک )های گچبری را چارلز رابرت کاکرل ازجای خود کنده و در سال 1815 به موزه بریتانیا برده است .( این قطعات هنوز هم در تالار شماره 165 موزه بریتانیا در کنار مرمرهای الگین قرار دارند.) کاکرل دیواره های پلکان بزرگ موزه اشمولین و نیز کلوپ تراولرز را با روکشی که از همین گچبریها قالب گیری شده بود پوشانید.

"بخشی از یک میتاپ : یک آمازونی را نشان میدهد – موزه بریتانیا"
کشف مجدد و بردن اشیا توسط انگلستان
این معبد نخستین بار در سال 1765 توسط یک معمار فرانسوی به نام "جی . بوشر" مورد توجه قرار گرفت . او در "زانته " مشغول ساخت ویلا هایی بود و کاملا تصادفی به این معبد برخورد.او این معبد را ازروی سایت آن شناخت ولی هنگامیکه برای دیدن بار دوم آن بازگشت ، توسط راهزنان کشته شد."چارلز رابرت کاکرل" و "کارل هالر فون هالرشتاین " که تندیسهایی در "آژینا" دارند برای موفقیت های بیشتر در باسائه در 1811 امیدوار بودند. تمام ترسیمات دقیق هالر از این سایت در دریا گم شد با این وجود این سایت در 1812 با اجازه "ولی پاشا" حاکم ترک "پلوپونی" با کمک گروهی از عتیقه دارهای انگلیسی کشف شد. آنها 23 قطعه از گچبریهای آیونیک را کنده و با تندیس های دیگر به "زانته" بردند.دعوی ولی پاشا را با رشوه اندکی ساکت کردند و گچ بریها توسط موزه بریتانیا در 1815 به حراج برده شد. تندیسهای گچ بری در 1814 در رم و در 1820 در موزه انگلستان به نمایش گذارده شد. بازدیدهای شتاب زده دیگردر نمایشهای بعدی صورت گرفت .نخستین حفاری که بطور کامل گزارش شده چیزی زودتر از 1836 نیست. این حفاری را باستان شناسان روسی به سرپرستی "کارلو برولو" انجام دادند . شاید تکان دهنده ترین کشف ،قدیمی ترین سر ستون کورن تینی باشد که اتکنون یافت شده است .برخی از اشیا دست ساز بازساری شده در موزه هنرهای زیبا پوشکین در مسکو است .

در 1902 یک حفاری سیستماتیک از ناحیه توسط انجمن باستانشناسی یونان آتن و با سرپرستی باستان شناس " کنستانتینوس کورونیوتیس" بهمراه " کنستانتینوس رومیوس " و " پاناگیوتیس کاوادیاس " صورت گرفت . حفاریهای بعدی در 1959 ، 1970 و از 1975-1979 تحت سرپرستی " نیکولائوس گیالوریس " صورت گرفته است .
حفاظت
دوری معبد ( "پاسانیاس " تنها مسافر باستانی این معبد است که اشارات او درباره باسائه باقی مانده است ) موجب حفظ این معبد شده است .معابد دیگر که قابل دسترسی بوده اند یادر جنگها ذتخریب یا نابود شده اندو یا در استفاده مذاهب جدید از آنها.معبد آپولو ازاین دو گریخته است، بدلیل فاصله اش از نواحی متروپولیتن و همچنین مشکل کمتری بابران داشته که بسرعت چجاریهای سنگ آهک و مرمر را حل میکند.
معبد آپولو هم اکنون برای محافظت از تخریب در مقابل این عوامل در یک چادر سفید در پنج ردیف پوشانیده شده است .کار حفاری هم اکنون تحت سرپرستی کمیته آپولوی اپیکوری که پایگاه آن در آتن است صورت می گیرد.
 

Similar threads

بالا