[معماری اروپا] كليساي بزرگ ميلان، نشانه اوج معماري گوتيك

[marali_64]

​

كليساي بزرگ ميلان، دومين كليساي بزرگ كاتوليك است كه در ساخت آن سبك گوتيك و نئوگوتيك به كار رفته است.اين كليسا 157 متر طول و 40 هزار نفر گنجايش دارد. تهران 21 ارديبهشت 1385
پايگاه اطلاع رساني شهرسازي و معماري:
كليساي بزرگ ميلان، دومين كليساي بزرگ كاتوليك است كه در ساخت آن سبك گوتيك و نئوگوتيك به كار گرفته شده است.
بعد از عصر معماري رومانسك (معماري اروپاي قرن‌هاي يازدهم و دوازدهم كه به تقليد از معماري رومي و داراي تاق‌هاي ضربي و ديوارهاي ضخيم بود) حدود AB 1200 بيشتر كليساها و كاخ‌ها به سبك گوتيك ساخته شدند.
كليساي بزرگ ميلان هم كه يكي از مشهورترين بناهاي اروپا به شمار مي‌آيد به سبك گوتيك ساخته شده است. در واقع كليساي ميلان دومين كليساي بزرگ كاتوليك است. اين كليسا 157 متر طول و 40 هزار نفر گنجايش دارد. پنجره‌هاي محل سرايندگان كر اين كليسا به بزرگ‌ترين پنجره‌هاي نصب شده در كليساهاي جهان شهرت دارد. پنج شبستان بزرگ اين كليسا با 40 ستون تقسيم مي‌شود. راهروهاي صليب‌وار كليسا خود به چندين راهرو تقسيم مي‌شود. اين ساختمان عظيم از آجر ساخته شده و رو بناي آن از سنگ مرمر است.
در شروع ساخت اين كلسياي عظيم سه بناي اصلي كه تخريب شدند عبارت بودند از: مكان اسقف اعظم، قصر ارديناري و تعميرگاه سنت استفن در اسپرينگ و كليساي قديمي سنت ماريا گليور.
در سال 1389 يك مهندس فرانسوي به نام نيكلاس بوناونتور طرح گوتيكي براي ساخت كليسا ارايه داد. 10 سال بعد فرانسوي ديگري به نام جين ميگنات از پارس براي بررسي و ارزيابي كارها فرا خوانده شد.
در سال 1490 بنا به نظر لوديكو اسفورزا يك گنبد 8 ضلعي براي كليسا پيشنهاد شد ساخت اين گنبد ويژه 10 سال به طول انجاميد و درون آن با 4 سري از 15 مجسمه كه هريك نمايانگر چهره قدسين، پيغمبران و ديگر شخصيت‌هاي بخش اول كتاب انجيل بودند تزئين شدند.
به مدت چند سال هيچ تزئيني روي بناي خارجي كليسا انجام نگرفته بود. به دنبال حاكميت اسپانيايي‌ها اين كليسا با وجودآن كه هنوز تكميل نشده بود، مورد استفاده قرار گرفت.
در 20 مي سال 1805 ناپلئون باپارت دستور تكميل كار كليسار را صادر كرد. او قصد داشت تا به عنوان پادشاه ايتاليا تاجگذاري كند. ناپلئون هزينه تكميل روكار كليسا را از خزانه فرانسه تامين كرد به اين اميد كه اين هزينه به دولت فرانسه در آينده بازپرداخت خواهد شد. ظرف 7 سال كار تكميل بناي بيروني كليسا به پايان رسيد. براي سپاسگزاري از ناپلئون، مجسمه‌اي از او در بالاي يكي از مناره ها نصب شد. در سال‌هاي بعد بخش‌هاي بزرگ تاق‌ها و مناره‌ها ساخته شدند. كار ساخت مجسمه‌هاي جنوبي هم به پايان رسيد. در طول سال‌هاي 1829 تا 1858 پنجره‌هاي جديدي جايگزين پنجره‌هاي قديمي شدند. آخرين جزئيات كار ساخت كليسا در قرن بيستم به اتمام رسيد.
در ساخت اين كليسا سبك گوتيك و نئوگوتيك بيش از پيش آشكاراست. در واقع اين كليسا يكي از نمادهاي شهر ميلان محسوب مي‌شود كه تاريخي طولاني را پشت سرگذارنده است.
معماري ايتاليا سبك‌هاي بسياري ار تجربه كرده است: بيزانتين و رومانسك، گوتيك، رنسانس، فلوراس و ديگر قسمت‌هاي ايتاليا، اوج رنسانس، مانريسم مركزي ايتاليا (مانريسم سبك هنري قرن 16 بود كه از ويژگي‌هاي آن تصنع و دوري از واقعيات و توازن‌هاي كلاسيك بود)، باروك، قرن هجدهم و بيستم و بالاخره قرن بيستم .در همه سبك‌ها آثار منحصر به فردي در اين كشور توسط معماران برجسته ايتاليايي به يادگار گذاشته شده است.
...........