عثمان محمدپرست استاد دوتار نوازخراسانی
استاد حاج عثمان محمد پرست، فرزند دین محمد، ملقب به عثمان خوافی، از نوازندگان چیره دست "دوتار" است که در بداهه، پنجه ای غرورآفرین و یگانه دارد. استاد حاج عثمان محمد پرست" در سال 1307 ه . ش در بخش رود خواف از شهرهای جنوب شرقی استان خراسان در حاشیه کویر به دنیا آمد . وی از طایفه "بای" که طایفه ای دامدار و چادرنشین هستند ، می باشد.
استاد محمد پرست درباره شروع فعالیت های خود در عرصه موسیقی می گوید : از دوازده یا سیزده سالگی با دوتار هم نواز شدم و روزها و شب ها بعد از فراغت از کار که جوهر هر مرد خوافی است، به سماع روحانی با خویشتن خویش می پرداختم و هیچ گاه استادی در این زمینه نداشتم .
وی می افزاید : دو تار یعنی عشق ، "دوتار"، ساز آرام و ملایمی است که هم نوازنده را آرامش می دهد و هم مردمی را که علاقمند به این ساز هستند استاد عثمان محمد پرست، در خصوص منشاء "دوتار" نوازی می گوید : خاستگاه "دوتار" سه شهر خواف ، تایباد و تربت جام است که بیشتر آهنگ های فارسی و محلی می پردازند و بعد از آن هم در قوچان ، شیروان و بجنورد "دوتار" رایج است که با آن آهنگ های کردی و ترکی می زدند ، از آنجا هم به ترکمن ها در گنبد کاووس رسید که با "دوتار" آهنگ های ترکمنی می نواختند .این استاد موسیقی مقامی، به کشورهای بسیاری مانند امریکا ، آلمان ،فرانسه و کره شمالی دعوت شد، اما نرفت.وی در این باره می گوید : من به اجرای برنامه در یک کشور دیگر افتخار نمی کنم ، بیشتر دوست دارم در خدمت مردم عزیزم باشم اما به دلایلی به دو کشور سوریه و ژاپن سفرهایی داشتم .
استاد محمد پرست آثار مطرح و معروفی دارد که مطرح ترین آنها ، مقام نوایی از اشعار طبیب اصفهانی می باشد که با پنجه سحرآمیزش از چاوشی و سرحدی گرفته تا دیگر مقام های این دیار، اجراهای گوناگونی را درعین وحدت آفریده است که هر کدام حال و هوای خاص خاصه داشته و شنیدن آنها هم حال وهوای خاصی را می طلبد .وی در خصوص دیگر فعالیت های هنری اش می گوید : برای شروع فیلم " فردا " که کار مشترکی بین ایران و ژاپن بود، به ژاپن سفر کردم و در آن به ایفای نقش اصلی پرداختم و در فیلم های " در غبار نور" و " زیر سلطه من آیید " و " سفر " شرکت کردم که در آنها قطعاتی از "دوتار" می نوازم .
تا به حال ضربه‌ای به سیم در ازای پول نزده است. می‌گفتند از وقتی که روحانیون بلندپایه خواف در مراسمی که عثمان در آن دوتار زده بود، جلسه را ترک کرده بودند دیگر در خواف دوتار نزده است. می‌گفت استادی نداشته است. می‌گفتند شاگردی هم نداشته! او مرد کویر بود. چهره‌ای آفتاب دیده و ورزیده و دلی لطیف و سازی کوک. بزرگترین افتخار او نه اعجازش در دوتارنوازی که ساختن 600 مدرسه با همین دوتار بود.
او هم‌اکنون در خواف مشغول مدرسه‌سازی و کشاورزی است و موسیقی خود را برای علاقه‌مندان به این نوع موسیقی اجرا می‌کند.
منبع :سایت استاد محمد پرست (نوایی) - سایت موسیقی ما
