[مشاهیر عکاسی] -11- آبلاردو موریلا

M I N A

دستیار مدیر مهندسی معماری
کاربر ممتاز
آبلاردو موریلا (Abelardo Morell) عکاس هنری

آبلاردو موریلا در سال ۱۹۴۸ در کوبا متولد شد و دوران کودکی اش را در نیویورک آمریکا گذراند. وی تحصیل کرده کالج Bowdin و دانشگاه Yale است. عکس های آبلاردو تا به حال در گالری ها و موزه های معتبری چون موزه هنرهای مدرن Whitney، موزه هنر Metropolitan و موسسه هنر شیکاگو به نمایش در آمده است. وی همچنین مولف کتاب های چشم دوربین، دوربین در اتاق، چهره به چهره، camera obscura (اتاق تاریک)، ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب و کتابی از کتاب هاست.

عکس های آبلاردو به ما یادآور می شود که هنر عکاسی بیش از ابزار به نگاهِ هوشمندانه نیاز دارد و برخلاف گرایش های روزافزون به تکنولوژی های کامپیوتری، هستند هنرمندانی که با استفاده از ابزارهای قدیمی و روش های سنتی، عکس های خلاقانه ای را به ثبت می رسانند. آبلاردو مورل یکی از این هنرمندان است که با بهره برداری از اتاق تاریک -اولین ابزار ثبت تصویر- عکس های هنرمندانه ای را خلق کرده است.

پیدا کردن اتاق و چشم انداز مناسب اولین اقدام آبلاردو برای تهیه این عکس هاست. وی سپس با استفاده از یک پوشش ضخیم پلاستیکی اتاق را کاملا تاریک می کند و تنها از یک دریچه کوچک نور را به داخل می تاباند. در واقع آبلاردو با این کار یک "اتاق تاریک" درست می کند و خودش داخل این دوربین قدیمی می ایستد و با بهره گیری از نوردهی بسیار بالا از دیوار اتاق عکس می گیرد. این نوردهی غالبا تا ۸ ساعت به طول می انجامد و نتیجه، تصویری خیال انگیز و واژگون از منظره بیرون بر دیوار و وسایل اتاق است. وی تا به حال از ساختمان های مشهوری با همین روش عکس برداری کرده است.

در کنار این مجموعه که باعث شهرت آبلاردو شده است، مجموعه عکس هایی دیگری از کتاب های قدیمی وجود دارد. این عکس ها از زاویه ای خاص به سوژه نزدیک شده و در کتابی با عنوان "کتابی از کتاب ها " به چاپ رسیده است. یکی دیگر از مجموعه عکس های اخیر آبلاردو به نام "ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب" عکاسی از نقاشی های این کتاب در یک فضای خارجی ست.

مصاحبه آبلاردو موریلا با دیوید کمپ

▪ به نظر می رسد یک جستجوی کودکانه در اغلب عکس ها به خصوص در کارهای اولیه شما نهفته است؛ عکاسی از اطراف خانه با سوژه هایی ابتدایی. ممکن است برای ما توضیح بدهید چگونه این حس در کارهای بعدی شما به خصوص مجموعه "کتاب ها" و "نقاشی ها" ادامه پیدا کرده است؟

ـ آبلاردو: حس من در مواجه با کتاب مثل یک کنجکاوی کودکانه است زمانی که برای اولین بار پدیده جدیدی را می بیند. من در وحله اول به کتاب از لحاظ فیزیکی، بو و شکل نزدیک می شوم. در عکاسی از نقاشی ها هم به همین ترتیب من سعی کردم آنها را از دریچه و فضای جدیدی ببینم و ثبت کنم. کودکان اکثرا به همه چیز از یک زاویه غیر رسمی و نزدیک که گاهی خنده دار به نظر می آید نگاه می کنند. من نیز تلاش کردم از نگاه رسمی و روشنفکرانه بزرگتر ها فاصله بگیرم و به نگاه کودکان نزدیکتر شود.

▪ کاملا واضح است که تولد اولین فرزندتان تاثیر زیادی برعکس های شما گذاشته است. پیش از آن عکس هایتان در چه فضا و ژانری بود و چطور این تغییر صورت گرفت؟


ـ آبلاردو: من مدت زیادی به تاثیر از کارتیه برسون، روبرت فرانک و هلن لیویت عکاسی خیابانی انجام می دادم. با تولد فرزندم مجبور بودم زمان بیشتری را در خانه بگذرانم. بنابراین به کندوکاو محیط اطرافم در خانه پرداختم. از طرفی نزدیک شدن به ابزار و وسایل خانه و از طرف دیگر مراقبت و تماس با موجودی که دوستش داشتم، راه و روش عکاسی من را تحت تاثیر قرار داد. من از منظر دوربین به او و وسایلش با صبر و حوصله بیشتر نزدیک شدم. روشی که در عکاسی خیابانی وجود ندارد چرا که همه چیز بسیار سریع اتفاق می افتد. فرزندم به من کمک کرد تا در زمانی طولانی به او و جزییات اطرافش توجه کنم؛ یک بطری شیر، اسباب بازی ها و حتی پوست صورت و اندامش.

▪ آیا می توان گفت که شما تحت تاثیر مکتب سورآلیسم قرار گرفته اید؟ به یاد دارم قبلا در جایی به علاقه تان به آثار نقاشی مارگریت اشاره کرده بودید.

ـ آبلاردو: بله قطعا من به آثار وی و مکتب سورآلیسم علاقمندم. او هنرمندی برجسته است که تلاش کرده تا با تصاویری ساده و معمولی جهانی را منقلب کند. من کارهای دالی را نیز بسیار دوست دارم.

▪ به نظر می رسد فرایند زمانی ثبت یک تصویر در کارهای شما به ویژه در مجموعه "اتاق تاریک"، از اهمیت زیادی برخوردار است. فکر می کنید آگاهی از تکنیک عکاسی شما در مخاطب تاثیر مثبت و یا منفی خواهد گذاشت؟

ـ آبلاردو: اقدامات و هماهنگی های زیادی پیش از گرفتن هر عکس باید صورت بگیرد. پیدا کردن جای مناسب، تاریک کردن محل عکس برداری و داشتن چند دستیار برای تهیه و نوردهی یک عکس که گاهی ۷-۸ ساعت به طول می انجامد لازمه کارهای من است. به نظرم مردم با آگاهی از تکنیک و زمانی که برای هر تک عکس گذاشته شده است احترام بیشتری برای تصاویر قائل هستند. بنابراین شاید اگر این عکس ها به آسانی گرفته شده بود با این بازخورد رو به رو نمی شدیم.

▪ به عنوان آخرین سوال، اگر قرار بود عکس های دیگری با این تکنیک بگیرد کدام محل را انتخاب می کردید؟

ـ آبلاردو: خیلی دوست دارم با بهره برداری از این روش از تاج محل و اهرام ثلاثه مصر عکاسی کنم. اهرام مصر برای من جذابیت و اهمیت زیادی دارد چرا که جزو اولین سوژه هایی ست که شش ماه بعد از اختراع دوربین به ثبت رسیده است. در نزدیکی این اثر تاریخی هتلی وجود دارد که احتمالا برای عکاسی من بسیار مناسب است.
برگرفته از سایت دانشجویان ایران
 

Similar threads

بالا