مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

آن دل که تواش دیده بدی، خون شد و رفت
و ز دیدهٔ خون گرفته، بیرون شد و رفت

روزی، به هوای عشق، سیری میکرد
لیلی صفتی بدید و بیرون شد و رفت

شیخ بهایی

 

[sara20012]

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

 

[naghmeirani]

دردم از یار است ودرمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

حافظ

 

[Scheme]

من چه در پای تو ریزم که پسند تو بود
جان و تن را نتوان گفت که مقداری هست

سعدی

 

[yas87]

تا که بودیم نبودیم کسی،


کشت ما را غم بی همنفسی

تا که رفتیم همه یار شدند،

خفته ایم و همه بیدار شدند

قدر آئینه بدانیم چو هست

نه در آن وقت که افتاد و شکست

در حیرتم از مرام این مردم پست

این طایفه ی زنده کش مرده پرست

تا هست به ذلت بکشندش به جفا

تا رفت به عزت ببرندش سر دست

آه میترسم شبی رسوا شوم،

بدتر از رسواییم تنها شوم

آه ازآن تیر و از آن روی و کمند،

پیش رویم خنده پشتم پوزخند​

 

[sara20012]

دیرگاهیست که افتاده‌ام از خویش به دور
شاید این عید به دیدار خودم هم بروم

 

[naghmeirani]

من از عهد آدم تو را دوست دارم
از آغاز عالم تو را دوست دارم
چه شب ها من و آسمان تا دم صبح
سرودیم نم نم ؛ تو را دوست دارم

قیصر امین پور

 

[محـسن ز]

مارانه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار زرخ پرده که مشتاق نگاهیم
ترسیدن ما همه از بیم بلا بود
اکنون زچه ترسیم که در عین بلاییم

 

[naghmeirani]

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم
همراز عشق و همنفس جام باده ایم
بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند
تا کار خود ز ابروی جانان گشاده ایم


حافظ

 

[محـسن ز]

مروت گر چه نامی بی‌نشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی
ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی

 

[naghmeirani]

یک عمر پریشانی دل بسته به مویی است
تنها سر مویی ز سر موی تو دورم

ای عشق به شوق تو گذر میکنم از خویش
تو قاف قرار من و من عین عبورم

قیصر امین پور

 

[محـسن ز]

ماییم و سینه‌ای که بود آشیان آه
ماییم و دیده‌ای که بود آشنای اشک
گوش مرا ز نغمه ی شادی نصیب نیست
چون جویبار ساخته ام با نوای اشک
رهی معیری

 

[naghmeirani]

کدامین آتشین سیما
به این ویرانه میآید؟
که از دیوار و در بوی
پر پروانه میآید..

صائب تبریزی

 

[Saeed.bi]

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست / مست از می و می خوران از نرگس مستش مست
در نعل سمند او شکل مه نو پیدا / وز قد بلند او بالای صنوبر پست

 

[naghmeirani]

تاجهان باشدنخواهم درجهان هجران عشق
عاشقم بر عشق و هرگز نشکنم پیمان عشق

تا " حدیث عاشقی " و عشق باشد در جهان
نام مــن بادا نوشته بر سر " دیوان عشق "...

سنایی

 

[yas87]

قفس تنگ فلک، جای پرافشانی نیست
یوسفی نیست در این مصر که زندانی نیست

 

[naghmeirani]

تو را چشمان این آیینه بی شک، هزاران بار با لبخند دیده

وگر صد ناروا کردی تحمل، کم و بیش از جهان خرسند دیده

فریدون مشیری

 

[ALIREZA.F.1988]

همه سهم من از عشق تو غم بود ولی

دوست دارم که ترا شاد ببینم ای دوست

 

[yas87]

تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

 

[محـسن ز]

یارم به یک لا پیرهن خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن مست است و هشیارش کند
ای افتاب اهسته نه پا در حریم یارمن
ترسم صدا پای تو خواب است و بیدارش کند

 

[naghmeirani]

داروی مشتاق چیست، زهر ز دست نگار
مرهم عشاق چیست، زخم ز بازوی دوست
دوست به هندوی خود گر بپذیرد مرا
گوش من و تا به حشر حلقه هندوی دوست
گر متفرق شود خاک من اندر جهان
باد نیارد ربود گرد من از کوی دوست


سعدی

 

[sara20012]

تا نقش تو در سینه ما خانه نشین شد
هر جا که نشینیم چو فردوس برین شد

 

[ALIREZA.F.1988]

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد
سعادت ان کسی دارد که از تنها بپرهیزد

 

[naghmeirani]

در کوی عشق شوکت شاهی نمیخرند

اقرار بندگی کن و اظهار چاکری

یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است

ای نور دیده صلح به از جنگ و داوری

حافظ

 

[ALIREZA.F.1988]

یا رب به محمد و علی و زهرا
یا رب به حسین و حسن و آل‌عبا

کز لطف برآر حاجتم در دو سرا
بی‌منت خلق یا علی الاعلا

 

[naghmeirani]

آن که سودا زده چشم تو بوده است منم
و آن که از هر مژه صد چشمه گشوده است منم

آن ز ره مانده سرگشته که ناسازی بخت
ره به سر منزل وصلش ننموده است منم

رهی معیری

 

[ALIREZA.F.1988]

من عاشقم و دلم بدو گشته تباه

عاشق نبود ز عیب معشوق آگاه

 

[mahtab n]

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت

 

[Scheme]

تو از قبیله ی خوبان سست پیمانی
من از جماعت عشاق سخت پیوندم

فروغی بسطامی

 

[naghmeirani]

مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آنکه زحمتی نکشید

حافظ