نمک در نمکدان شوری ندارد
دل من طاقت دوری ندارد
دل من طاقت دوری ندارد
مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
در اين سرای بی كسی كسی به در نمی زندنمک در نمکدان شوری ندارد
دل من طاقت دوری ندارد
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند
ديدي اي دل كه غم عشق دگر بار چه كرد چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد
حافظ
حافظ
دارد به جانم لرز مي افتد رفيق؛ انگار پاييزم
دارم شبيه برگ هاي زرد و خشك از شاخه مي ريزم
دارم شبيه برگ هاي زرد و خشك از شاخه مي ريزم
ما نمی پوشیم عیب خویش اما دیگران
عیب ها دارند و از ما جمله را پوشیده اند
دلم از سینه به تنگ است خدایا برهان
هر کجا در قفسی مرغ گرفتار هست
هر کجا در قفسی مرغ گرفتار هست
ترحم بر پلنگ تیز دندان
ستمکاری بود بر گوسفندان
نیم به هجر تو تنها، دو هم نشین دارم
دل شکسته یکی، جان بی‌قرار یکی
دل شکسته یکی، جان بی‌قرار یکی
یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
روی خوش یاران دگر زیبا نایددر نظر
دنیا گلستان گر شود خاریست در چشمان ما
دنیا گلستان گر شود خاریست در چشمان ما
ای كه دستت می رسد كاری بكن
پيش از آن كز تو نيايد هيچ كار
راز دل با آب گفتم تا نگوید با کسی
عاقبت ورد زبان ماهی دریا شدم
عاقبت ورد زبان ماهی دریا شدم
من از عهد آدم تو را دوست دارم
از آغاز عالم تو را دوست دارم
چه شب ها من و آسمان تا دم صبح
سرودیم نم نم تو را دوست دارم
مکتوب خود سفید فرستاده ام به دوست
شرح وفای او که ندارد نوشته ام
شرح وفای او که ندارد نوشته ام
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توام راهنمایی
یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد، دوستداران را چه شد
دوستی کی آخر آمد، دوستداران را چه شد
در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا
ای اشک هر چه ریزمت از دیده زیر پای
بینم که باز بر سر مژگان نشسته ای
علی اشتری
بینم که باز بر سر مژگان نشسته ای
علی اشتری
یار زیبا روی دستنبو به دستم داد و دستم بو گرفت
وه چه دستنبو که دستم بوی دستنبوی دست او گرفت
وه چه دستنبو که دستم بوی دستنبوی دست او گرفت
تا چند بسته ماندن در دام خود فريبی
با غير آشنايی با آشنا غريبی؟
با غير آشنايی با آشنا غريبی؟
یک نفر آمد صدایم کرد و رفت
در قفس بودم، رهایم کرد و رفت
در قفس بودم، رهایم کرد و رفت
تا توانی دلی بدست آور
دل شکستن هنر نمیباشد
دست من و آغوش تو، هیهات، که یک عمر
تنها نفسی با تو نشستن هوسم بود
تنها نفسی با تو نشستن هوسم بود
در اين فكرم كه خواهي ماند با من مهربان يا نه؟
به من كم مي كني لطفي كه داري اين زمان يا نه؟
به من كم مي كني لطفي كه داري اين زمان يا نه؟
هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی
کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را
کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را
آتش است این بانگ نای و نیست باد
هر که این آتش ندارد نیست باد
مولانا
هر که این آتش ندارد نیست باد
مولانا
دلا دائم گدای کوی او باش
به حکم آنکه دولت جاودان به
حافظ
به حکم آنکه دولت جاودان به
حافظ
هر آنگه که موي سيه شد سپيد
به بودن نماند فراوان اميد
فردوسی
به بودن نماند فراوان اميد
فردوسی
در خانهٔ دل عشق تو مجمع دارد
و از دادن جان کار تو مقطع دارد
و از دادن جان کار تو مقطع دارد
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |