مشاعره با اشعار بداهه ...

[الناز تبریز]

آئینه ای که وصف دمادم کند مرا
شاید بیاید و آدم کند مرا

این منم آتش نگاه و خسته دل
این اتش جان است و مرده دل

 

[salvador]

لب فرو بستم، نمیخوانم دگر شعر عاشقانه

نباشی، پاییز میشود برای دلتنگیم بهانه


چو طفل گم گشته، حیران کوی و برزنم

افسوس، نیست در این شهر از تو نشانه


​

 

[*zahedan]

لب فرو بستم، نمیخوانم دگر شعر عاشقانه

نباشی، پاییز میشود برای دلتنگیم بهانه


چو طفل گم گشته، حیران کوی و برزنم

افسوس، نیست در این شهر از تو نشانه

​

هرازگاهی نشینم شعر تو خوانم
دلـم شـیدا وجـودت شعلـه جانم
به تیغ غــم شکست دل و بغضم
به صد درمان زدرمانگر نشد آرام جانم

 

[baran256016]

هرازگاهی نشینم شعر تو خوانم
دلـم شـیدا وجـودت شعلـه جانم
به تیغ غــم شکست دل و بغضم
به صد درمان زدرمانگر نشد آرام جانم

مزن نوای عاشقی
کدام شعر و شاعری؟!
علاج درد نزد من...
به سوی غیر میروی؟!

 

[الناز تبریز]

مزن نوای عاشقی
کدام شعر و شاعری؟!
علاج درد نزد من...
به سوی غیر میروی؟!

یک شمع سوزان در برم باشد
به زیر نورش،نور ماه نمی خواهم
همان بس که بالا نشینم
رخ به دیدار دلم شرم نمی خواهم

 

[salvador]

میروم، یک روز با چشم تر از کوی تو

بس ستم دیدم، خسته ام از خوی تو





​

 

[الناز تبریز]

میروم، یک روز با چشم تر از کوی تو

بس ستم دیدم، خسته ام از خوی تو





​

وقتی خنده میکنی ناگه به خواب می شوم
سرمست ز دنیا شده مشتاق عشق می شوم

 

[*zahedan]

وقتی خنده میکنی ناگه به خواب می شوم
سرمست ز دنیا شده مشتاق عشق می شوم

مرا که دل به تو دادم دگر به سینه چه دارم
نه جای غم که نخواهم نه مشکلی که ندارم
تمام روز و شبم شد فدای عشق و محبت
کجاست آن دل تنها که بذر تازه بکارم

 

[baran256016]

مرا که دل به تو دادم دگر به سینه چه دارم
نه جای غم که نخواهم نه مشکلی که ندارم
تمام روز و شبم شد فدای عشق و محبت
کجاست آن دل تنها که بذر تازه بکارم

ما کجا و قصه مجنون و لیلی ها کجا
شب، سکوت و قصه صبح قناری ها کجا
دل بده با خود نگو آن دلبر تنها کجاست
تا بگویم من کجا و عشق فرداها کجا

 

[الناز تبریز]

ما کجا و قصه مجنون و لیلی ها کجا
شب، سکوت و قصه صبح قناری ها کجا
دل بده با خود نگو آن دلبر تنها کجاست
تا بگویم من کجا و عشق فرداها کجا

از روی ماهت گردون نگشتم
از کوی و باغت برون نگشتم
تا بال و پر می زنم برایم باش
تا از تو دم می زنم کنارم باش

 

[*zahedan]

از روی ماهت گردون نگشتم
از کوی و باغت برون نگشتم
تا بال و پر می زنم برایم باش
تا از تو دم می زنم کنارم باش

شیشه ی عمرم اگر آید به سر
باز از تو گویم از تو خواهم یک خبر

بیقراری چو کبوتر در دلم جامانده بود
بی خبر از تو بودن انتظارم مرده بود

اینچنین وامانده ام در برزخ بود و نبود
یار ناز نازان درپی دلدار دیگر رفته بود

 

[الناز تبریز]

شیشه ی عمرم اگر آید به سر
باز از تو گویم از تو خواهم یک خبر

بیقراری چو کبوتر در دلم جامانده بود
بی خبر از تو بودن انتظارم مرده بود

اینچنین وامانده ام در برزخ بود و نبود
یار ناز نازان درپی دلدار دیگر رفته بود

در تب و تاب و آن همه پریشانی
در لحظه ناب دل دادن و پشیمانی
ما را ندامت چاره ای نیست
خیال خام ما را حقیقت پاره ای نیست

 

[*zahedan]

در تب و تاب و آن همه پریشانی
در لحظه ناب دل دادن و پشیمانی
ما را ندامت چاره ای نیست
خیال خام ما را حقیقت پاره ای نیست

تو وا کن در این سرای بسته را
تو گرما ببخش این فضای خسته را
من اینجا و دل در پی کوی دوست
امیدم "هادیا" فقط سوی اوست

 

[الناز تبریز]

تو وا کن در این سرای بسته را
تو گرما ببخش این فضای خسته را
من اینجا و دل در پی کوی دوست
امیدم "هادیا" فقط سوی اوست

تو به طغیان دلم عادت داری
تو به افسون زمان شاهد داری
گر زمانه روزی به پیکار بکوشد
وای بر او، کین ز جانم بجوشد

 

[salvador]

دل دادم به دلبری، دل در سینه آئینه شد

در مکتب عشق بود که دلم بی کینه شد​

 

[baran256016]

دیگر ز دلم رفتی و اصلا اثرت نیست
خوش باش تو با او و نگو همسفرت نیست
بیگانه پرستی شده خویت به سلامت
کتمان نکن ای دوست، برو، حوصله ات نیست

 

[*zahedan]

تو به طغیان دلم عادت داری
تو به افسون زمان شاهد داری
گر زمانه روزی به پیکار بکوشد
وای بر او، کین ز جانم بجوشد

درد بی در مان من، درد تمام سال هاست
درد دوری و فراق و درد این بی راهه هاست

گر که روزی عطر عشقت ره بسوی ما کند
گر به سر آید فراق تو، همین خود چاره هاست

 

[*zahedan]

دیگر ز دلم رفتی و اصلا اثرت نیست
خوش باش تو با او و نگو همسفرت نیست
بیگانه پرستی شده خویت به سلامت
کتمان نکن ای دوست، برو، حوصله ات نیست

تب از نگاه تو سوخت و سوزاند توانِ دلم
در این سراب ِتفدیده ی خزانِ مشکلم

تو در هزاران هزار بار ضرب گشته ای
و در کرانه ی بیکرانه روئیدی خوشگلم

مرا توان حساب حاصلت نیست ای عزیز
تقسیم بردست تقدیر باشد تو ای گلم
​

سلام ، خوش آمدي
چون رشته ات رياضي بود گفتم با ضرب و تقسيم شعر بگم

 

[الناز تبریز]

درد بی در مان من، درد تمام سال هاست
درددوری و فراق و درد این بی راهه هاست

گر که روزی عطر عشقت ره بسوی ما کند
گر به سر آید فراق تو، همین خود چاره هاست

تبسم به که ارزانی؟
به آنکه در یاد داری؟
به محمل نشینان باورم هست
به قبله نشینان دلم هست
به زاده پرستو چه بگوییم؟
اگر دلتنگ کبوتر هاییم!!

 

[baran256016]

تب از نگاه تو سوخت و سوزاند توانِ دلم
در این سراب ِتفدیده ی خزانِ مشکلم

تو در هزاران هزار بار ضرب گشته ای
و در کرانه ی بیکرانه روئیدی خوشگلم

مرا توان حساب حاصلت نیست ای عزیز
تقسیم بردست تقدیر باشد تو ای گلم
​

سلام ، خوش آمدي
چون رشته ات رياضي بود گفتم با ضرب و تقسيم شعر بگم

من باز نخواهم شد از این حرف تو خر :|
با ضرب و توان هم نشدم از او سر
گر بود دلت در گرو دلبر و یار
میبستی ز او حرف دل و چشم بصر




سلام. ممنونم.

 

[*zahedan]

من باز نخواهم شد از این حرف تو خر :|
با ضرب و توان هم نشدم از او سر
گر بود دلت در گرو دلبر و یار
میبستی ز او حرف دل و چشم بصر


سلام. ممنونم.

ریزه ریزه قِر میریزه از همه اندام تــو
ای خدا لعنت کند هرکس دهد دشنام تــو

چکه چکه خون دل در پای تو کردم فدا
اشک غم در کام من همرنگ می در جام تــو

دسته دسته میرسد انبوه همدردان به شهر
آنکه آزاد است دارد پای سر در دام تــو

جلوه ی امروزتو هر روز عشق است و صفا
با حسین و یا علی ، آزاد باشد نام تــو

حیف ما را جز صفاتت نیست تصویری بدست
ما ته چاهیم و دلبرمنتظر بر بام تــو .

 

[الناز تبریز]

ریزه ریزه قِر میریزه از همه اندام تــو
ای خدا لعنت کند هرکس دهد دشنام تــو

چکه چکه خون دل در پای تو کردم فدا
اشک غم در کام من همرنگ می در جام تــو

دسته دسته میرسد انبوه همدردان به شهر
آنکه آزاد است دارد پای سر در دام تــو

جلوه ی امروزتو هر روز عشق است و صفا
با حسین و یا علی ، آزاد باشد نام تــو

حیف ما را جز صفاتت نیست تصویری بدست
ما ته چاهیم و دلبرمنتظر بر بام تــو .

وقت رفتن به نام دل کاری بکن
باز مرا سوی خدا راهی بکن
من بی تو باز غرق یارب یاربم
یارب یاربم حالا تو نیز کاری بکن

 

[baran256016]

ریزه ریزه قِر میریزه از همه اندام تــو
ای خدا لعنت کند هرکس دهد دشنام تــو

چکه چکه خون دل در پای تو کردم فدا
اشک غم در کام من همرنگ می در جام تــو

دسته دسته میرسد انبوه همدردان به شهر
آنکه آزاد است دارد پای سر در دام تــو

جلوه ی امروزتو هر روز عشق است و صفا
با حسین و یا علی ، آزاد باشد نام تــو

حیف ما را جز صفاتت نیست تصویری بدست
ما ته چاهیم و دلبرمنتظر بر بام تــو .

وصال دوست نباشد به تصویر و به ناز
همین که دل به تو دادست خوبست بساز
به حرمت همین احساس پاک شاید باز
دوباره عشق همچو گذشته شود اغاز

 

[*zahedan]

وقت رفتن به نام دل کاری بکن
باز مرا سوی خدا راهی بکن
من بی تو باز غرق یارب یاربم
یارب یاربم حالا تو نیز کاری بکن

نـدارم ای خـدا جز تـو پناهی
تـو میدانی که کردم من گناهی

دلـم را باختم با دین و ایـمان
به یک غمزه به یک رمز نگاهی

شبـم تاریک شد از دوری او
چرا در آسمانم نیست ماهی

چه میشد ای خدا رحمت رسانی
ببینـم دلـبرم را گاهگاهی

صبا بامن چرا قهری تو دیگر
ببر سوی عزیزم سوز آهی

بیاور بوی دلـدارم به مـنزل
بنـا کن بین ما یک کوره راهی

خدایا میـفشارد غـم دلم را
مبدل کن خدا کوهی به کاهی
...

 

[*zahedan]

وصال دوست نباشد به تصویر و به ناز
همین که دل به تو دادست خوبست بساز
به حرمت همین احساس پاک شاید باز
دوباره عشق همچو گذشته شود اغاز

زریـن نـگاهت میکـشد دردانه قلـب مـرا
امواج آن چشم سیه در چنگ خود دارد مـرا

یـا تیـر زن،یا زهـر ده، یا قلب خود بگشا بمن
یـا که ز کنج خاطـرت بیـرون بران عشق مـرا

 

[الناز تبریز]

زریـن نـگاهت میکـشد دردانه قلـب مـرا
امواج آن چشم سیه در چنگ خود دارد مـرا

یـا تیـر زن،یا زهـر ده، یا قلب خود بگشا بمن
یـا که ز کنج خاطـرت بیـرون بران عشق مـرا

از فاصله ی مانده من هراس دارم
باور دیرینه را من در هواس دارم
شاید زندگی بار دگر با من آرام شود
رنگ پریشانی ز رخم بیرنگ شود

 

[salvador]

دیر آمدی صنما غم عشقت در دل ماند

با اغیار رفتی و تنها پای ما در گل ماند


همه در پی معشوق دل به دریا زدند

دل به هوای آمدنت تنها در ساحل ماند




​

 

[الناز تبریز]

دیر آمدی صنما غم عشقت در دل ماند

با اغیار رفتی و تنها پای ما در گل ماند


همه در پی معشوق دل به دریا زدند

دل به هوای آمدنت تنها در ساحل ماند




​

دمی با شب سخن گفتم به دلتنگی
ندانستم کسی میدزدت ز من حرفی
به بغض کین خواب داشتم به سختی
به صبح چشمان سرخم دادند گواهی

 

[*zahedan]

دمی با شب سخن گفتم به دلتنگی
ندانستم کسی میدزدت ز من حرفی
به بغض کین خواب داشتم به سختی
به صبح چشمان سرخم دادند گواهی

یــک طـرف آزادگی وز سوی دیگر بندگی
گـه بخود بالم گهی میمیرم از شرمندگی

در تمام آزمونها رَد شـدم از بخت بـَـد
جـز به پای ساقی و سامانه ی راننـدگی

خانه ام ویـرانه شد کاشانه ام دست رقیب
قسمت من غربت و آواره گی شد زندگی

هر کجا چشم خـُماری دیدم افتادم در آن
بـُردن دل کار آنها ، کار من بازندگی

میروم اکنون بسوی آخرین سکوی عشق
یا بوصلش میرسم ،یا باز هم درماندگی

ای رفیقان یک دعائی هم برای من کـنیـد
تا ببینم عاقبـت ، آغـاز یک سازندگی

 

[الناز تبریز]

یــک طـرف آزادگی وز سوی دیگر بندگی
گـه بخود بالم گهی میمیرم از شرمندگی

در تمام آزمونها رَد شـدم از بخت بـَـد
جـز به پای ساقی و سامانه ی راننـدگی

خانه ام ویـرانه شد کاشانه ام دست رقیب
قسمت من غربت و آواره گی شد زندگی

هر کجا چشم خـُماری دیدم افتادم در آن
بـُردن دل کار آنها ، کار من بازندگی

میروم اکنون بسوی آخرین سکوی عشق
یابوصلش میرسم ،یا باز هم درماندگی

ای رفیقان یک دعائی هم برای من کـنیـد
تا ببینم عاقبـت ، آغـاز یک سازندگی

یاری چو ایزد می کند دامان پر از دل می شود
خسته چو من در نگاهی پر از جان می شود
فرقی نباشد بین ما، جانان یکی باشد همی
با نام او بی شک گره نابسته وا می شود