نمونه موردی های مسکونی

[hnfati]

	این ویلا برای خانواده ای چهار نفره در فنلاند ساخته شده است که در خارج از کشور اقامت دارند اما در طول کل سال از این خانه استفاده می نمایند. سایت خانه در میان صخره ها و ساحل کنار دریاچه واقع شده است و در طول پیاده روی این خانواده در این سایت شیب دار انتخاب گشته است. این مکان مشرف به تنگه های باریک و به دور از گستره ی باز دریاچه قرار گرفته است. با توجه به شرایط سایت، ساختمان از سمت جنگل، نسبتا بسته است، در حالی که دارای بازشو ها و فضاهای نیمه باز گسترده ای در جهت دریاچه می باشد.​ خانه به واسطه ی یک حیاط آتریوم مانند و یک تراس سرپوشیده از هم جدا شده است. در یک سمت خانه، اتاق های خواب کوچک و در سمت دیگر فضاهای وسیع زندگی قرار گرفته اند. در طول تابستان، طرح خانه اجازه ی یک سیرکولاسیون دوار کامل را می دهد. به جای آن که قسمت سونا از ساختمان جدا گردد، این بخش در ارتباط با خانه قرار گرفته است و یک ایوان سرپوشیده برای خنک کردن، فاصله ای میان سونا و خانه ایجاد نموده است.​ نمای خانه با رنگ سیاه نقاشی شده است و هنگامی که از دریاچه به خانه بنگرید، آن را در ترکیب با سایه روشن هایی از جنگل کاج مشاهده می کنید. در فضاهای داخلی، سطوح را عمدتا از چوب های پرداخت نشده همانند توس، کاج و توسکا پوشانده اند.​

. ​

. ​

. ​

. ​

. ​

. ​

. ​

. ​

. ​

. ​

پلان ​

نما ​

نما ​

نما ​

نما ​

برش ​

برش ​

سایت پلان ​

مـنـــــــبـع : www.archdaily.com

 

[mpb]

ساختمان Roller Coaster در سال 2008 در شهر نانتس فرانسه، توسط BERRANGER & VINCENT و در زمینی به مساحت 6200 متر مربع طراحی و ساخته شد.
این ساختمان به حالت U شکل طراحی شده است. انتخاب شکل U برای طراحی این ساختمان، این امکان را به وجود می آورد که نور خورشید به بلوک های داخلی طرح نیز برسد. در مرکز این مجتمع مسکونی نیز یک باغ قرار دارد.

حجم این ساختمان به صورت یکسری رمپ هایی طراحی شده که حداکثر تا 9 طبقه ارتفاع دارند و کمتر از 3 طبقه نیز نیستند. از ویژگی های جالب این ساختمان ترکیب رنگ بکار رفته در نمای آن، و تغییر رنگ های نما متناسب با زوایای ساختمان می باشد.

در این طرح سعی شده با بکارگیری 4 نوع بالکن از جنس های چوب و فلز، یک حس سرزندگی به نما داده شود.

[h=2]

[/h]

منبع:arthut.co

 

[mpb]

آپارتمان مسکونی در آبادان
معمار: فرشاد مهدی‌زاده، رها اشرفی
موقعیت: آبادان، ایران
تاریخ: 1389
مساحت: 600 مترمربع
وضعیت: ساخته‌شده
کارفرما: خانم مینا فلاح
جوایز: رتبه اول گروه مسکونی جایزه معمار 1390


برنامه طرح، ساخت یک ساختمان مسکونی در سه طبقه، به صورت سه آپارتمان مجزا و یک واحد سرایداری در طبقه همکف بوده است و دید به فرودگاه (در غرب ساختمان) از طبقه آخر، از جمله خواسته‌های کارفرما بود.
ساختمان به شکل حجمی طراحی شده که ابعاد آن بر حسب فضاهای مورد نیاز برنامه تعیین شده‌اند. عملکردهای خدماتی از جمله دسترسی‌ها، داکت‌ها، آشپزخانه و …، بر حسب موقعیت زمین، دسترسی‌ها و پتانسیل‌های نورگیری در این حجم چیده شده‌اند و سپس حجم مانند رولت تا خورده و فضاهای زندگی و تقسیم واحدها در ارتفاع شکل گرفته است. وجود جعبه‌های خدماتی بر حجم و فضاها تاثیر گذاشته و پستی و بلندی‌هایی به وجود آورده که گشودگی‌ها را شکل داده‌اند. با ایجاد پیشامدگی (کنسول)، قسمت‌هایی از حجم به سایبان‌هایی برای نورگیرها تبدیل شده‌اند که مانع ورود نور مستقیم به داخل حجم می‌شوند.

از دیگر عوامل مهم در جهت‌گیری حجم، باند فرودگاه آبادان در غرب ساختمان است. گشودگی‌های طبقه سوم به باند فرودگاه، نقش مهمی در جهت بخشیدن به حجم ایفا می‌کنند. جهت حجم بدون گشودگی‌های طبقه سوم، شمالی ـ جنوبی و ناشی از جهت تاخوردگی است. پس از باز شدن گشودگی‌ها، یکباره معماری در طبقه آخر تغییر جهت می‌دهد و قسمت بالای حجم، چرخشی بر خلاف جهت هندسی خود پیدا می‌کند.

از مهم‌ترین مسائل اقلیمی در محیط گرم و مرطوب آبادان، گرما و نور است؛ دمای هوا در تابستان، به طور متوسط 45 درجه است. استقرار پنجره‌ها در سمت غرب و دید به فرودگاه به دلیل خواست کارفرما، طراح را واداشته از کنسول‌ها و سایبان‌هایی که از کنش‌های خود فرم به وجود آمده و بر حسب حرکت خورشید در طول روز، موجب سایه‌اندازی روی نورگیرها و پنجره‌ها می‌شود، استفاده کند تا مانع ورود مستقیم نور به داخل ساختمان و بروز پدیده گلخانه‌ای شود. تکنیک دیگر، طراحی دیتیل ویژه برای گشودگی‌هاست، با ایجاد یک ضخامت 70 سانتی‌متری از گشودگی‌های متعدد و باریک که شیشه در انتهای آن قرار دارد. برای استفاده بهتر از فضا و دولایه کردن جداره، فضای بین گشودگی‌ها نیز به کمد تبدیل شده‌اند.

منبع: گروه معماری آرل

 

[mpb]

تراس ها و راهروهای سرتاسری، در ایجاد بافت منسجم این شهرک تاثیر گذار بوده و به عنوان یک میانجی موثر در بخش های مختلف عمل می کنند. در واقع سعی شده است تا در این طرح از بالکن و تراس های سرتاسری به عنوان فاکتورهای اصلی طراحی استفاده شود.
شهرک مسکونی هرزبرگ توسط گروه معماری AllesWirdGut در شهر وین؛ پایتخت کشور اتریش و در زمینی به مساحت 20213 مترمربع در سال 2011 اجرا شده است.

ایده اصلی ساخت این شهرک ارائه ترکیبی از انواع مجتمع های مسکونی به صورت یک محله مسکونی جهت تسهیل در امور زندگی آن باشد. و به این صورت این ایده در دو سطح برنامه ریزی شهری و معماری دنبال شد.

منبع:arthut.co

 

[mpb]

خانه چهل‌گره
معمار: حبیبه مجدآبادی، علیرضا مشهدی‌میرزا
موقعیت: تهران، ایران
تاریخ: ۱۳۹۳
مساحت: ۱۳۱۳ مترمربع
وضعیت: ساخته‌شده
کارفرما: علیرضا زاهد
ترسیم: پرستو نوروزی
سه‌بعدی کامپیوتری: حمید زین‌ساز
شاپ‌دراوینگ و طراحی فاز دو: مانی شعبان‌زاده، زهرا پورهادی
مشاور فاز دو: محمدرضا طوافی
گرافیک و ارائه: نگار نظر
جوایز: فینالیست جایزه جهانی آجر ۲۰۱۴، رتبه سوم گروه مسکونی آپارتمانی جایزه معمار ۱۳۹۳

خانه چهل‌گره، ساختمانی مسکونی است که در یکی از مناطق متوسط تهران ساخته شده است. این ساختمان دارای ۵ طبقه و ۱۰ واحد مسکونی کوچک است که برای قشر تحصیل‌کرده، با درآمد متوسط و کم طراحی شده است. این طرح سعی دارد نشان دهد که معماری محصول مصالح گران‌قیمت و یا تکنولوژی پیشرفته ساختمانی نیست و اقشار مختلف جامعه، حتی با بودجه‌های اندک، می‌توانند از مزایای معماری فکرشده بهره‌مند شوند.

این ساختمان که طرحی پیچیده دارد، با روش‌های اجرایی مختص خود، با هزینه کم و نیروی کار ساده به اجرا درآمده است و به موازات طراحی ساختمان، روش‌های اجرایی نیز خاص طرح تدوین شده‌اند. طراحان ساختمان بر این باورند که در کشوری مانند ایران، با تکنولوژی متوسط اجرایی و نیروی کار غیرمتخصص، می‌بایست روش‌های اجرایی ابداعی مختص پروژه ایجاد شوند تا پروژه بتواند خود را با شرایط اجرایی بومی تطبیق دهد و نتیجه مورد نظر طراحی، بدون کمترین آسیب به طرح حاصل شود. در این پروژه، طراحی حجم و پوسته خارجی با خلق شیوه اجرایی آن همراه بوده است؛ روشی که اجرای بافته آجری پیچیده را، با تکیه بر امکانات موجود میسر کرده است. این روش شباهت‌هایی به روش بافت فرش دارد؛ در فرشبافی، یک یا چند نفر پشت دار قالی می‌نشینند و فرش را می‌بافند و شخصی نقشه را برای آنها می‌خواند، این نقشه‌خوانی با ریتم و آهنگ خاصی صورت می‌گیرد و شخصی که نقشه را می‌خواند، لزوما فرشبافی نمی‌داند و نیازی نیست از کلیت طرح مطلع باشد. در خانه چهل‌گره نیز، یک کارگر ساده پشت میلگردهایی که به عنوان استراکچر آجرها تعبیه شده‌اند، می‌نشیند و آجرهایی را که از قبل سوراخ شده‌اند، درون میلگردها قرار می‌دهد. ترتیب و چگونگی قرارگیری آجرها در دستورالعملی قید شده که توسط شخص دیگری خوانده می‌شود. در این دستورالعمل، ردیف‌های مختلف آجرها شماره‌گذاری شده‌اند و به عنوان مثال، مشخص است در ردیف هفتم از سمت راست، یک آجر برجسته، سه آجر مجوف یا توخالی و یک آجر برجسته کار می‌شود و به همین ترتیب، آجرها بر اساس دستورالعملی که قبلا توسط تیم طراحی، بر اساس طرح نما تهیه شده است، ردیف به ردیف، داخل میلگردها قرار می‌گیرند. با این روش، بافت پیچیده آجری توسط دو کارگر ساده قابل اجرا است، بدون نیاز به اینکه مجری بر پیچیدگی‌های طرح واقف و از نتیجه نهایی مطلع باشد.

از ویژگی‌های متد اجرایی خانه چهل‌گره، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
ـ توجه به پتانسیل ارزان‌بودن نیروی کار در ایران
ـ استفاده از کارگر ساده و غیرمتخصص
ـ ایجاد روشی ساده و قابل درک برای کارگر ساده
ـ در نظر گرفتن بودجه محدود پروژه در تعیین روش اجرا
ـ ترجمه نقشه‌های پیچیده فاز دو به دستورالعمل و زبانی ساده و قابل فهم برای مجریان
ـ قابلیت اجرای حجم بالایی از نما، توسط دستورالعملی واحد و در زمان پیش‌بینی شده
ـ در نظر گرفتن جایی برای خطاهای احتمالی مجری نما (خطاها بخشی از ارزش طرح هستند، همان‌طور که خطا در فرش دستباف، از ارزش کار دست کم نمی‌کند)

منبع:mihanbana.com

 

[hh.architect]

فوق العادس !

 

[Ashkan-kamrani]

معماران چینی در اقدامی عجیب خانه عمودی را ساختند که در آن حریم خصوصی معنایی ندارد.

معماران چینی کارگاه «اف سی جی زد» ۲۰ سال برای ساخت این ساختمان عمودی وقت صرف کرده‌اند. این خانه عمودی از بتن و فولاد ساخته شده است. پروژه این بود که یک خانه چهار طبقه با طبقات شیشه‌ای بسازند تا از هر اتاق، اتاق دیگری پیدا باشد. این ساختمان مدرن را در تصاویر زیر مشاهده می‌کنید.




لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/14319/خانه‌ای-بدون-حریم-خصوصی-عکس/

 

[Iman MM]

يكي از مكان هاي داغ براي معماري حال حاضر محله ي چلسي در شهر نيويورك است كه در مجاورت ديوا ر برخي از اسمان خراش هاي شيشه اي جديد اين خانه اپاراتمان زيبا؛ متال شاتر هاوس، كه تاثیری عمیق بر معماری و روندهای جاری بر ان خواهد گذاشت قرار دارد بنا توسط معمار مشهور بين المللي شيگرو بان Shigeru Ban طراحي شده است.اين خانه ي پنجره كركره اي فلزي دااي پوسته ي متحركي است كه به ساكنين خود اجازه ي باز كردن پنجره هاي شيرواني مانند يا بستن انها را ميدهد. اين پوسته ي متحرك بسيار ساده است ولي راه خوبي براي اجازه دادن به ساختمان براي وفق دادن و تغيير دادن شرايط محيط اطراف بدون تمرکز بر اقدامات انرژی بر پیش پای طراحی گذاشته است.اين اولين پروژه امریکایی شيگرو بان است یک ساختمان مینیمال و جمع و جور كه کاملا به عناصر بنیادی اش متکی است شكل ساده ي جعبه مانند ساختمان 11 طبقه که كاملا به خيابان باز ميشود. مكاني كه محصولات مجموعه ایی از پنجره هاي كركره اي فلزي فضاي بزرگي که براي زندگي به وجود امده را از فضای بیرون جدا می کند.عرض پنجره هاي كركره اي 20 فوت و ديوارهاي شيشه اي داير بر ان به نحوي است كه ساكنين ميتوانند فضاي زندگي خود را متناسب با خواسته و نيازهايشان كنترل كنند.انها ميتوانند نور طبيعي روز را به داخل هدايت كنند يا بلعكس، پنجره هاي كركره اي را براي شكستن و انحراف نور ، تششعات گرما و حفظ حريم شخصي ببندند.پنجره هاي كاملا باز هم براي جاري شدن هواي ازاد به داخل ساختمان براي يك روز دلپذير بسيار مناسب است.اقاي بان راه هاي جديدي براي استفاده از مصالح ساده تر ابداع کرده است. پنجره ها از يك تكنولوژي شبيه به درهاي تاشوي محافظ هواپيما استفاده ميكنند. كاربري بيروني پنجره هاي كركره اي با اين مقياس بزرگ نمايش بيرون ساختمان است، حتي بيشتر از پيشرفت شيشه بر حسب بازدهي نيرو است. اين پنجره ها راه حل شگفت انگيزي هستند، شايد انها براي نمايان كردن بسيار سودمند باشند، ولي به دليل كم بودن سايه اندازي موثر خارجي در سرتاسر صده اخير به طور عادي از اين راه براي كنترل افزايش گرما و تششعات قبل از ورود تهويه مطبوع و افزايش لعاب شيشه اي پيشرفته استفاده ميشود.الحاق پنجره هاي كركره اي به طرح واقعا به چشم نمی اید. خانه پنجره های كركره اي به سبب استفاده از این تکنلژی ساده در مقیاس وسیع، ارزشش برای ساکنانش و تاثیرات کم زیست محیطی اش بی نهایت قابل اعتناست. فضاهای زیستی خانه فضاهای زیرشیروانی مانند تصفیه شده هستند، اتاق های شخصی بزرگ در یک سو و فضاهای عمومی خانه در سوی دیگر. فضای داخلی تماما فضای باز است، ارتفاع اتاق نشیمن بالغ بر 20 فوت می باشد و درهای شفاف بنا نور طبیعی را در سرتاسر فضا می پراکند و زمانی که بدان ها نیاز نیست به سادگی در دیوار رول می شوند شبکه گرمایش سرمایش کار شده در کف طبقات گرما و سرمای ساختمان را دقیقا کنترل می کند.
منبع: اتود




​

 

[Iman MM]

 

[e.69a_h]

مجتمع مسکونی نمک‌آبرود
معمار: گروه طراحی اسپر
موقعیت: نمک‌آبرود، ایران
تاریخ: 1392
مساحت: 110،000 مترمربع
وضعیت: طرح پیشنهادی مسابقه / رتبه اول مشترک مرحله دوم
کارفرما: شرکت شیوا اطلس
تیم پروژه: الناز صبوری، محسن طلوع شریفی


طراحی مجموعه‌ای با این وسعت و واقع‌شدن آن در مکانی چنین خاص، چالشی بسیار بزرگ برای هر معمار است؛ از طرفی، به علت ساخت‌وساز بی‌رویه و غیراصولی، برخورد مجموعه با محیط اطراف و تعامل آنها با یکدیگر بسیار حائز اهمیت است و از طرف دیگر، طراحی خود مجتمع مسکونی با در نظرگرفتن مناظر بی‌نظیر و به‌روز بودن آن، از مسائلی است که باید به تحلیل بسیار دقیق آنها پرداخت. این مسائل و دغدغه‌های طراح در طراحی این مجموعه، در سه گروه مختلف قابل بررسی هستند. Courtesy of espAr Studio

ارتقاء کیفیت بصری بیننده
ـ عدم ایجاد موانع صلب بصری در سایت و اطراف آن و پیلوتی‌شدن ساختمان، بازشدن فضای ورودی و شفاف‌کردن اتصال ساختمان به زمین
ـ کم‌کردن سطح اشغال لابی و پیوسته‌کردن فضاهای باز و سبز در نقاط عطف بصری پروژه
ـ کشاندن فضاهای سبز به درون طبقات و اتصال آنها به فضای سبز بام (که می‌توان از آن به عنوان فضای باز سالن مراسم هم استفاده کرد) Courtesy of espAr Studio

مسائل زیست‌محیطی
ـ قراردادن سلول‌های خورشیدی (فتوولتائیک) در تمام بام می‌تواند به تهیه برق ساختمان، با استفاده از منابع انرژی پاک کمک کند.
ـ به علت بارش باران فراوان، استفاده از سیستم جمع‌آوری و تصفیه آب باران و واردکردن آن به چرخه استفاده مشترکان منطقی است.
ـ با استفاده از نمای دوپوسته متحرک، می‌توان میزان نور و گردش هوا را در فصول مختلف، از داخل واحد کنترل کرد که این امر منجر به تقلیل اتلاف انرژی خواهد شد. Courtesy of espAr Studio

ارتقاء کیفی روح انسان ـ زندگی
ـ قراردادن فضاهای اشتراکی در تمام نقاط پروژه و ایجاد فضای تجمع وسیع در سایت و محلی برای آسایش یا برنامه‌های فرهنگی
ـ ایجاد فضاهایی برای ورزش، دوچرخه‌سواری و …، در داخل محوطه پروژه، به منظور رشد فعالیت‌های انسانی
ـ استفاده از حیاط‌های بلند (به ارتفاع سه طبقه) و سبز متصل به راهرو در هر طبقه و حیاط بر روی بام، به منظور ایجاد بستری مناسب برای رشد مراودات انسانی
ـ ترکیب تکنولوژی روز دنیا و مصالح بومی این اقلیم، از طریق بهره‌گیری از ساقه برنج در پوسته بیرونی نما و احیاء‌کردن حس نوستالژیک بام های شیب‌دار گالی‌پوش منطقه
ـ طراحی واحدهایی در ابعاد و اندازه های متنوع، به گونه‌ای که پاسخگوی نیازهای تمامی بهره‌برداران، با سلایق متفاوت باشند Courtesy of espAr Studio

با توجه به تامین پارکینگ‌های مورد نیاز (638 عدد) و 26 عدد اضافه‌تر از آن، تنها در 100 درصد زیرزمین اول و طبقه همکف بلوک B، و با توجه به شیب 4/5% زمین، این امکان به وجود می‌آید که پارکینگ‌ها کاملا زیرزمین باشند و روی زمین، به فضاهای مشاع، مانند لابی، مجموعه ورزشی و مدیریت مجموعه اختصاص یابد که نتیجه آن، بهبود کیفیت فضاهای مشاع است. راهکارهای پیشنهادی برای رسیدن به این اهداف و همچنین تامین مساحت کل مورد نظر به شرح زیر است:
ـ فضای لابی یک طبقه کامل را به خود اختصاص دهد.
ـ در جهت لوکس‌شدن بیشتر مجموعه، ارتفاع لابی بیشتر باشد.
ـ اضافه‌کردن پیلوتی بین لابی و طبقات مسکونی، در جهت تداوم حرکت پیاده در سایت، محبوس‌نشدن هوا در داخل سایت، به وجود آمدن جریان هوا در داخل سایت و ایجاد فضایی جذاب و پویا برای مشاعات مجموعه
ـ کوتاه‌شدن بلوک A نسبت به بلوک B (یک‌ونیم طبقه) و در نتیجه، سایه‌اندازی کمتر روی ساختمان‌های مسکونی مجاور

 

[e.69a_h]

معماری خانه افشاریان / ReNa Design




معماری: ReNa Design
موقعیت: کرمانشاه: ایران
مساحت: 600 متر مربع
سال: 2013
از معمار: خانه امروزی، آپارتمان فردا
معماری خانه های طراحی شده، که به عنوان آثار فرهنگی و هنری طبقه بندی می شوند، ممکن است بطور ریخت شناسانه ای با نقاشی های واقعی، انتزاعی و مفهومی و یا حتی داستان های عاشقانه مقایسه شوند.

خانه افشاریان با زمینی به مساحت 312sqm واقع درکرمانشاه - ایران یک ساختمان سه طبقه است که متعلق به یک زن و شوهر و فرزندان آنها (یک پسر و یک دختر) می باشد. با توجه به نظر مشتری که می خواهد در آینده بتواند این خانه را به واحدهای جداگانه و مستقل برای فرزندانش تغییر دهد، ما به این نتیجه رسیدیم که این خانه باید به گونه ای طراحی شود که بتواند از یک خانه به آپارتمان توسعه پیدا کند. این درخواست نیازمند به یک انعطاف پذیری در طرح و نما بود، که چالشی را برای طراح بوجود آورد که راه حلی پیدا کند که بتواند منحصرا برای زمان شناخته شده باشد و کاملا مناسب بنظر برسد و پس از توسعه همچنان ظریف و موزون به نظر برسد.



درخواست دیگر مشتری یک پروژه ساده با طراحی منحصربفرد بیرونی بود. بر این اساس با در نظر گرفتن نسبت ارتفاع ساختمان به عرض آن، ما یک مربع با یک شکاف بر روی آن طراحی کردیم، که ساختمان را به یک مجسمه در حال ظهور از خیابان تبدیل میکرد. این راه حل نه تنها ورودی ساختمان را بسیار خوب نشان میداد بلکه به اختلافات فضای سطوح بالایی به طور مناسبی پاسخ میداد.



احترام به رهگذر که یک سنت ارزشمند در فرهنگ ایران است، در این پروژه بطوری که کمی بر سطح زمین خم شده است پدیدار میشود. همچنین بخشی از زمین شخصی به فضای سبز عمومی اختصاص داده شده است. بنابراین ساختمان از یک ساختمان مسکونی معمولی به سمت یک نقطه برجسته شهری با یک کیفیت بصری زیبا ودیدنی حرکت کرده است.



این ساختمان تا انتقال معنای ظریف پروژه به ناظر و استفاده کننده آن و ارائه احترام و طراوت به آنها پیش رفته است.



طراحی داخلی و سازماندهی فضای دوستانه آن، محیط دلپذیر، بزرگ و روشنایی حیرت آور محیط، توسط همراهی چوپ و آجر فراهم شده است. تجربه یک محیط متفاوت در پروژه از ورودی تا اتاق خواب ها بوسیله یک پل معلق بالای دهلیز فراهم شده است، که یک احساس هیجان همراه با امنیت القا میکند.












تحریریه معماری آرل

 

[e.69a_h]

تحریریه معماری آرل معمار نام آشنای انگلیسی - عراقی، زاها حدید با سبک منحصر بفرد خود، این بار مجتمع آپارتمانی لوکس در شهر ریودوژانیرو برزیل طراحی نموده است که عملیات ساخت آن از اوایل سال 2015 میلادی آغاز خواهد شد. این مجتمع، برای 30 واحد آپارتمانی برنامه ریزی شده است که همه ی واحدها از خدمات یک هتل 6 ستاره بهره خواهند برد. این مجتمع، در خط ساحلی Copacabana قرار خواهد گرفت.

تحریریه معماری آرل معمار نام آشنای انگلیسی - عراقی، زاها حدید با سبک منحصر بفرد خود، این بار مجتمع آپارتمانی لوکس در شهر ریودوژانیرو برزیل طراحی نموده است که عملیات ساخت آن از اوایل سال 2015 میلادی آغاز خواهد شد. این مجتمع، برای 30 واحد آپارتمانی برنامه ریزی شده است که همه ی واحدها از خدمات یک هتل 6 ستاره بهره خواهند برد. این مجتمع، در خط ساحلی Copacabana قرار خواهد گرفت. تحریریه معماری آرل منبع: DesignBoom

 

[*FARZAN*]

خیلی خوبه ها خیلی دوسش دارم به شخصه زاها حدید رو
ولی معماری داره شکلش خیلی غیر ملموس میشه ..

 

[Ashkan-kamrani]

آخرین اثر معمار نوگرای کره‌ای ‌«دو هو سو» تحسین و شگفتی متخصّصان را برانگیخت.
«خانه در حال سقوط» سازه‌ای پیچیده با نمایی کاملاً ساده و سنتی است که بر فراز ساختمانی مدرن و امروزی ساخته شده است.
«خانه در حال سقوط» در عین استحکامِ زیاد، دارای کمترین سطح تماسِ ممکن با بنای زیرین است. همین امر فوراً حالت ریزش و سقوط را در ذهن بیننده تداعی می‌کند و او را متقاعد می‌سازد که علی القاعده باید حادثه‌ای همچون زلزله این نتیجه را به بار آورده باشد.
در واقع بیشترین قسمت خانه در هوا معلق است. این حالت در وهله اول، احتمال سقوطِ قریب الوقوع آن را در ذهن بیننده تقویت کرده، تعجب و هراس او را برمی‌انگیزد.
طراحی و ساخت «خانه در حال سقوط»، با هزینه‌ای بالغ بر یک میلیون و سیصد هزار دلار، هفت سال به طول انجامیده است. این بنای جالب و دل‌انگیز، بر فراز ساختمان مدرن ژاکوب هال در کالیفرنیا، علاوه بر شهرت جهانی برای طراح خود، برای منطقه لطافت و زیبایی و برای ساکنین حظّ بصر به ارمغان آورده است.



لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/4581/آشنایی-با-معماری-خانه-در-حال-سقوط/

 

[e.69a_h]

[h=1]In Praise of Shadows / Pitsou Kedem Architects[/h]

© Amit Geron Architects: Pitsou Kedem Architects
Location: Tel Aviv-Yafo, Israel
Design Team: Pitsou Kedem, Irene Goldberg, Hila Sella
Area: 580.0 sqm
Year: 2014
Photographs: Amit Geron

Styling For Photography: Eti Buskila and Irene Goldberg
Site Area: 1000 SqM. plot
© Amit Geron From the architect. Mass and space combine together in a perforated, weathered steel (Cor-Ten™) structure that creates and sets clear boundaries for the home. The structure regulates the amount of sunlight penetrating the building’s spaces and controls the angle of sight both into and from the building whist creating a controlled, visual dialogue between the inside and the outside.
© Amit Geron The structure is constructed from layers and areas. The central area which is the central space, the residential area which centers around a double, communal living space and the external area, the weathered steel structure which defines a border and area for the building whilst creating new, intermediary areas that combine the inside and the outside.
© Amit Geron The external area, the weathered steel layer is seen as being two dimensioned from afar but does, in effect, have volume and can be experienced almost as a piece of sculpture or work of art and not just in terms of its function as part of the building’s structure. This same structure creates the building’s most important element, an element that has no physical aspect and takes up no volume or space – the layer of shadow. Shadows projected onto the walls and floor result from the building’s external structure’s early planning that relates to the angle of the suns light on the plot. This early planning allowed the architect to create areas and complete surfaces used as a canvas for the shadows to paint upon. The building is constructed of exposed concrete walls, large and inanimate and, without the movement of light and shade, they appear almost monastic. The shade and shadows moving across the building’s surfaces create a dynamic drama that makes the entire mass seem to be alive and full of movement. Sometimes the shadows and shade create repeating geometric shapes that sometimes stretch the entire length of the wall and sometimes creating unique blends of color and depth on the grey walls.
© Amit Geron Light and shade on the structure enhance the user’s experience in the space and provides the space with structural richness, movement and a certain mystery. The materials chosen for the building’s construction are all in their raw state (concrete, weathered steel and wood) with sunlight changing their colors throughout the day. The weathered steel takes on a bright orange color during the day and towards evening, appears almost black.
© Amit Geron Floor Plan © Amit Geron The considered use of the most abundant resource available in the local climate, sun light, allowed the designer to create an entire world of contrasts and suspense seen in one project: between mass and lightness, between silence and dynamism, between simple and complex, between light and dark, between mysterious and the known. Together, they enrich the structure both from an architectural point of view and the relationships between the building’s spaces and those living in them. A still cactus garden enhances the dry atmosphere and the silence with only the shadows of the cacti on the concrete walls and ceilings bringing the garden to life and acting as a symbol for the entire project.
© Amit Geron © Amit Geron © Amit Geron © Amit Geron
© Amit Geron © Amit Geron © Amit Geron

 

[mpb]

مجتمع مسکونی یونیت دوهَبیتِیشِن در مارسی فرانسه نشان دهنده ی حد اعلای بیش از 20 سال تحقیق لوکوربوزیه در زمینه ی طراحی واحدهای اقامتی است. این اثر شامل گونه های اولیه ی خانه های منفرد، مانند خانه های دومینو و سیتروهان (1915 و 1921) و به همراه تجربه ی عملی ارتباط واحدها با محیط شهری در پیشنهادهای بلند پروازانه ی طراحی شهری، مانند ویل کانتِمپُرِین (1922) و ویل رِیدیس (1935) می باشد.
پروژه ی یونیت دوهَبیتِیشِن مارسی (اولین نمونه از این پروژه ها) یک بلوک 18 طبقه با 337 واحد آپارتمانی در 23 گونه ی مختلف می باشد. سیستم دسترسی هوشمندانه ی این طرح تنها از کریدورهای موجود در ترازهای دوم، پنجم، هفتم، هشتم، دهم، سیزدهم و شانزدهم استفاده می کند. اگر چه این پروژه با اثر مُویسی گینزبرگ مقایسه می شود (که ساختمان نارکومفین اثر وی در مسکو به صورت متهورانه ای فضاهای شخصی را کاهش داده و آن را با محدوده های اجتماعی جایگزین نموده است)، مشخص نیست که لوکوربوزیه در طراحی، به همان اصول کلی پایبند بوده باشد. پیشنهاد گینزبرگ، نشان دهنده ی نیاز به تغییر در زندگی خانوادگی سنتی برای رسیدن به جامعه ای برابر بود؛ اما پروژه ی یونیت دوهَبیتِیشِن تسهیلات و فضاهای مشترک مناسبی برای حمایت و تقویت ایده ی واحدِ خانوادگی ایجاد می کند.
آپارتمان استاندارد این پروژه (که به صورت زوجی به هم چفت و بست شده و به دور یک کریدور دسترسی مرکزی شکل گرفته است) مخصوص خانواده هایی با دو فرزند طراحی شده است. اتاق خواب ها -خصوصی ترین فضاها- در حداقل اندازه ی ممکن ساخته شده اند تا بتوان فضای بیشتری به نشیمن/آشپزخانه با پلان باز اختصاص دهند و این به منظور کمک به زندگی خانوادگی بدون خدمه، پس از جنگ جهانی دوم بود. آشپزخانه در قسمت مرکزی پلان نزدیک به ورودی جای گرفته است و مستقیماً با قسمت نشیمن به ارتفاع دو طبقه ارتباط دارد. اگر چه آپارتمان ها کوچک (98 متر مربع) و کم عرض (3/66 متر) می باشند؛ اما واحدها تمامی عمق بلوک را در بر گرفته و در هر دو سمت دارای بالکن هایی می باشند. سیستم گرمایش مرکزی، تهویه مطبوع مقطعی، شوتینگ زباله و یخچال در هر آشپزخانه، استانداردهای خدماتی واحدها را بالا برده اند (علاوه بر پلان خلاقانه که نور طبیعی روز را هم صبح هنگام و هم در عصر به اکثر واحدها می رساند). انواع تیپ های واحدها، شامل یک زوج اتاق خوابِ اضافه شده در کنار، مخصوص خانواده های بزرگ تر، آپارتمان های یک طبقه ی دو نفره (که عموماً رو به جنوب یا غرب دارند) و واحدهای کاری یا استودیو می باشند (تنها گونه ای که بدون نشیمن با ارتفاع دو طبقه طراحی شده است). تسهیلات مشترک شامل رختشوی خانه هایی بدون ماشین لباس شویی، شیرخوارگاه، مهد کودک و یک رستوران می باشد؛ این بلوک به جای اتاق میهمان در واحدها، دارای هتلی با 18 اتاق می باشد. تراس سقفی این طرح که به صورت محوطه ای باز در نظر گرفته شده، دارای محوطه ی بازی، استخر کودکان، پیست دو و میدانی و سالن ژیمناستیک روباز و مناظر بدیع می باشد. در این طرح همچنین تعدادی مغازه، یک درمانگاه سرپایی و یک کافی شاپ در بلوک طراحی شده است. علیرغم تلاش های فراوان برای به کار بردن بسیاری از ایده های طراحی در طرح این پروژه (معابر باز، آرایش های دسترسی چرخ و فلکی و جهت گیری شمالی-جنوبی)، اکثریت آن ها به کیفیت دلخواه دست نیافته اند.

منبع:arthut.co

 

[mpb]

[معماری معاصرایران] طراحی هنرمندانه نمای ساختمان افشاریان / کرمانشاه

[معماری معاصرایران] طراحی هنرمندانه نمای ساختمان افشاریان / کرمانشاه

مشخصات پروژه :

نام پروژه : خانه افشاریان

مکان : ایران-کرمانشاه
معمار : Rena Design (رضا نجفیان)
تیم طراحی : مریم نجفیان, مریم غلامی, محمدحسین حمزه لویی, صدف دیلمی, مینا نظم جو
فاز ۲ : مریم غلامی
ساخت : افشاریان
سازه : علی نقوی
تاسیسات الیکتریکی: بهروز فقیه فرد
تاسیسات مکانیکی : امیرعلی اکبرنژاد
مساحت : ۶۰۰ متر مربع
پایان کار : February 2013

مدت زمان اجرا : ۱۷ ماه
نوع ساختمان : مسکونی

کار فرما : دکتر ماندانا افشاریان
جوایز : لوح تقدیر جشنواره ، در جایزه بزرگ معمار سال در رده مسکونی - ۲۰۱۴




منازل مسکونی طراحی شده توسط معماران ، با یک دید خاص ، در تولیدات هنری و فرهنگی دسته بندی شده است. بنابراین ، از لحاظ مورفولوژی ممکن است با نقاشی واقعی، انتزاعی و مفهومی و یا حتی داستانی عاشقانه مقایسه شود.منزل افشاریان در زمینی به مساحت ۳۱۲ متر مربع در سه طبقه بنا شده است.این منزل زیبا برای یک زوج کرمانشاهی و دختر و پسر کوچکشان طراحی شده است.

از آنجا که این زوج آینده فرزندانشان را مد نظر قرار داده بودند در نظر داشتند تا این پروژه پس از بهره برداری قابلیت تبدیل به یک آپارتمان را داشته باشد.این تقاضا نیازمند طراحی نمایی با خصوصیات انعطاف پذیر بود.این خواسته مشتری باعث ایجاد چالشی مهندسی برای طراحان بود زیرا آنها باید ساختمان را در دو تکه جدا و در عین حال پیوسته طراحی می کردند طوری که در طول زمان قابل استفاده باشد.

در نمای این ساختمان از چوب و آجر استفاد شده تا با محیط زیست محل احداث خود هماهنگ باشد.

منبع:mihanbana.com

 

[mpb]

این پروژه در فستیوال جهانی معماری بارسلونا در سال ۲۰۱۰ در بخش مجتمع های مسکونی، در میان پروژه های منتخب قرار داشت.

زمین این مجتمع، باغ قدیمی تقریبا خشک شده ای بود که به کدخدای ده ونک تعلق داشت.

ایده اصلی طراحی، براساس بازآفرینی قالب خانه-باغ شکل گرفت. طراحان این پروژه تصمیم گرفتند تا برخی از درختان خشک شده را حفظ کنند و خانه ها را کنار این درختان و حول یک حیاط مرکزی تعبیه کنند. خانه ها از هم جدا شدند، بطوریکه هرکدام، از سه یا چهار وجه خود امکان نورگیری و تهویه دارند.

این تمهیدات در کنار تنوع فضا، نقشه و مساحت خانه ها( از ۶۰ تا ۲۰۰ متر مربع) همگی با هدف ایجاد یک محله کوچک به کار گرفته شدند. با ایجاد سه سازه مجزا با داربست چوبی در جلوی نمای هر خانه، یک حیاط معلق شکل گرفت که جایی است برای پرورش گیاهان و پرندگان و قرار دادن مجسمه های کبوتر، که نگهداری از آن ها در محله قدیمی ده ونک بسیار مرسوم بوده است.

طراحان این پروژه، این عناصر را برای زنده کردن خاطره ها در کنار سرشاخه های درختان خشک باغ قدیمی و گیاهان بالارونده بومی منطقه به کار گرفته اند. سطوح این حیاط ها به جای مصالح بنایی، با صفحات فلزی سوراخ دار پر از سنگریزه ساخته شده اند تا از نظر شهرداری جزو تراکم محسوب نشوند.

محل اجرا : میدان ده ونک
کارفرما: سید ابراهیم
موسوی طراحان : رضا حبیب زاده، آرزو خلیلی
همکارطراحی: نوگل زربافیان
اجرا: شرکت متافور طراح
سازه: بالسامو محمودیان
مساحت زمین: ۱۴۰۰ متر مربع
زیربنا: ۴۲۰۰ متر مربع

زمین این مجتمع باغ تقریبا خشک شده ای بو د مربوط به کدخدای ده ونک. حد مجاز ساخت ۴۵ درصد مساحت زمین در ۵ طبقه مسکونی بود . ایده اصلی بر اساس باز آفرینی قالب خانه- باغ شکل گرفت. تصمیم گرفتیم تعدادی از درختهای قدیمی باغ و حتی بعضی از درختان خشک شده باغ را حفظ کنیم و خانه ها را دور این درختان و حول یک حیاط مرکزی بچینیم . خانه ها از هم جدا شدند، بطوری که هر کدام از سه یا چهار وجه خود امکان نورگیری و تهویه دارند. این تمهیدات در کنار تنوع فضا، نقشه و مساحت خانه ها ( از ۶۰ تا ۲۰۰ متر مربع) همگی با ایجاد یک محله کوچک بکار گرفته شدند. با ایجاد سه سازه مجزا با داربست چوبی در جلوی نمای هر خانه یک حیاط معلق شکل گرفت که جایی است برای پرورش گیاهان و پرندگان و مجسمه های کبوتر، که نگهداری از آنها در محله قدیمی ده ونک بسیار مرسوم بوده. این عناصر را برای زنده کردن خاطره ها در کنار سرشاخه های درختان خشک باغ قدیمی و گیاهان بالا رونده بومی منطقه بکارگرفتیم.سطح این حیاط ها به جای مصالح بنایی، با صفحات فلزی سوراخ دار پر از سنگریزه ساخته شده اند تا از نظر ضوابط شهرداری جزو تراکم محسوب نشوند. بخشی از درختان خشک زمین پس از فراوری با مواد نگهدارنده به مجتمع بازگردانده و از آنها در حیاط میانی و حتی در داخل خانه ها استفاده شد.

نمای ساختمان درهر هشت وجه (چهار وجه داخلی و چهار وجه خارجی) جلوه بیرونی فضاهای داخلی، باغچه ها و حیاط هاست و نه صرفاً پوششی منفک از فضاهای داخلی.

منبع:memarinews

 

[mpb]

مشخصات پروژه :
نام: ویلای لواسان
محل احداث: خیابان باغ گل ، لواسان، تهران، ایران
معمار: امیر حسین تبریزی
تاریخ: ۲۰۱۱-۲۰۱۳
مساحت زمین: ۲۰۰۰ متر مربع
مدیر پروژه: حامد دارائی
مهندس عمران: رضا صائبی
ساخت و ساز: حامد دارائی و نیما قابچی
ساخت و ساز: صادق فراهانی و ابراهیم عالی
مهندس مکانیک: آرش مجابی
مدل: راحله شجاعی، سارا عظیمی و نرگس شریفی

این خانه متعلق به یک زن و شوهر میانسال است که مایل هستند تعطیلات آخر هفته خود رادر ویلا بگذرانند.اولین خواسته آنها ۵ اتاق برای پدر و مادر و فرزندانشان بود. بنابراین مفهوم اولیه ویلا بر این باور است که خانه ما یک بخش کوچک از جهان است و ازسوی دیگر نشان دهنده یک ارتباط معنادار بین انسان و محیط زیستش.
با توجه به این مطلب احداث ساختمان جدید در حوزه ساختمان های قبلی با توجه به حداقل آسیب به فضای سبز و درختان از اهمیت ویژه ای برخوردار بود.



چالش دیگر معمار حفظ استقلال هر یک از فضاها بود که نتیجه آن تنوع منحصر به فرد در ترکیب حجم بر اساس قابلیت های چرخش آنها بود. طرح علاوه بر استفاده محدود از مواد ، به صورت معناداری در مجاورت بتن خشن و در معرض سطحی با رنگ گرم و تمیز از چوب و سیمان سفید است.

بر خلاف بسیاری از پروژه ها، که تاکیدشان به ارائه دیدگاه مطلوب از ورودی اصلی ساختمان است ، این طرح ساختاری درون گرا دارد و تاکیدش بر نمای رو به باغ است که از معماری بسیار زیبا و طبیعی روستاهای اورامان و پلنگان در استان کرمانشاه تاثیر پذیرفته است.














منبع:mihanbana.com

 

[e.69a_h]

Hejab House / Abar Consulting Engineers

February 7, 2015 Iranian Architect 2 Comments

معمار: مهندسان مشاور آبار (جواد خدایی)
موقعیت: مشهد، ایران
تاریخ: 1393
مساحت: 250 مترمربع
وضعیت: ساخته‌شده
کارفرما: مؤسسه چادر صدف
تیم طراحی: جواد خدایی، عباس فدایی، الهام احسان‌فرد، تکتم جعفرزاده
برنامه‌ریزی پروژه: سیده سارا جوادپور
مدل‌سازی: اعظم سلیمانی
سازه: مسعود طهماسبی
تاسیسات: حمید دری
اجرا: مسعود طهماسبی
نظارت: جواد خدایی، فرج‌الله صادقی، حمیدرضا شیوائیان
گرافیک: کمیل بیک
عکس: عباس فدایی

این ساختمان، یک خانه قدیمی 35 ساله در سه طبقه و با دسترسی از دو خیابان 10 متری و 35 متری بود که سقف‌های طاق ضربی و دیوارهای باربر داشت. بنا در ضلع شمالی زمین واقع بود و ارتباطات عمودی آن از طریق دو پله برقرار شده بود. ساختار کل مجموعه برای بازسازی کاملاً مناسب بود و با توجه به اینکه تغییر کاربری به مرکز تجاری مدنظر بود و می‌بایست فضاهای باز در پلان ایجاد شود، وضعیت دیوارهای باربر این امکان را فراهم می‌کرد. Courtesy of Abar Consulting Engineers | Photo: Abbas Fadaei

در فضاهای داخل، تعدادی از دیوارهای داخلی حذف شد و محل پله اصلی ساختمان به محور ورودی تغییر مکان یافت. برای نما نیز سنگ سفید انتخاب شد تا ضمن بیانی متضاد با رنگ کالای اصلی پروژه (چادر مشکی)، بنای درخشانی در حاشیه خیابان اصلی داشته باشیم. همچنین یک باکس تمام شیشه‌ای جلو بنا قرار گرفت تا ورودی مشخص شود.

 

[mpb]

اطلاعات پروژه :
معماران: دفتر معماری آینه (علی دهقانی،علی سلطانی،عاطفه کرباسی)
دستیار طراح: سپیده شریعتمداری
دکوراسیون داخلی: مهلا ابراهیم پور
خریدار: محمد علی پاینده
مکان: نجف آباد، اصفهان
سال پروژه :۲۰۱۳
زیربنای مسکونی :۳۰۷ مترمربع
عکاس : حسین فراهانی


خانه ای در مرکز شهر نجف آباد میان کوچه های تنگ و باریک و پر از خانه های گنبدی شکل آن قرار گرفته است که دارای طرحی ساده و ارزان قیمت و مناسب برای یک خانواده ۴ نفره است و طبقه بالای آن نیز مخصوص مهمانان است.

این خانه متشکل از دو مربع کوچک است که تمام دیوارهایش طاقچه دارد.تنها ضلع شرقی مشرف به دیوار همسایه از این قائده مستثنی است. با تعبیه سیرکولاسیونی مناسب، ورودی مناسبی به فضای اندرونی خانه شکل گرفته که مسئله درب اصلی واقع در ضلع جنوبی نیز به این معماری کمک شایانی کرده است.

طبقه بالا مکانی دنج و راحت، و به دور از چشم همسایه ها است. این امر باعث شده است تا مرز میان حریم خانه با همسایگان رعایت شود. تمام خانه متشکل از ۶۰درصد بنا و ۴۰ درصد حیاط است،نورصبحگاهی، تمام اتاق ها، آشپزخانه، فضای نشیمن، پذیرایی و نیز حیاط را که در وسط خانه قرار دارد، روشن می کند.

در امتداد دیوار بیرونی خانه طاقچه های فرورفته تعبیه شده است که با نمای کلی آن هماهنگ است. این طاقچه ها با اشیای تاریخی و گل و گیاه تزیین شده اند که نمایی تاثیرگزار در چشم بیننده جلوه گر دارند، با این تفاوت که این بار طاقچه ها ماندگارند و البته هماهنگی خاصی با چنارهای درخت همسایه دارند.

کسانی که از خیابان های نجف آباد شهر اصفهان عبور می کنند متوجه دو نکته در این شهر می شوند: یکی وجود طاقچه های بی شمار خانه ها و دیگری درختان چناری که از حیاط خانه های قدیمی به بیرون سرک می کشند. امروزه، دیگر طاقچه کوچک خانه های قدیمی از دیدها پنهان شده و به مذاق مردم خوش نمی آید.

خانه های تاریخی بدون هیچ سابقه، عکس یا سندی یکی بعد از دیگری ویران می شوند. حال که دیگر اتاق های اندرونی این خانه ها مایه اندوه کوچه ها شده است،دفتر معماری آینه با طراحی “خانه طاقچه ها” سعی در حفظ آثار به جا مانده از این بناهای قدیمی دارد و با استفاده کاربردی از طاقچه، به نوعی ادای دین کرده است.

منبع : designboom

 

[mpb]

معماری سبز در سال های اخیر گسترش زیادی پیدا کرده است و در کشورهای مختلف شاهد پروژه های مدرنی هستیم که بر اساس همین طرز فکر و این نوع نگاه به معماری مدرن، طراحی و ساخته میشوند، ولی اغلب این پروژه ها که با هزینه های زیادی نیز ساخته میشوند، در حد بام سبز و طراحی محوطه خلاصه میشوند و بیشتر تمرکز خود را روی مباحث مربوط به کاهش مصرف انرژی و استفاده از انرژی های پاک معطوف میکنند ولی پروژه ای که امروز برای شما انتخاب کردیم تا حدی متفاوت از پروژه های معمول این سبک از معماری است و نگاهی ساده تر، کم هزینه تر و کاربردی تر به معماری سبز دارد.
مجموعه مسکونی “۲۵Green” با طراحی متفاوت، یونیک و بسیار زیبا در شهر تورین ایتالیا قرار دارد و در سال ٢٠١٢ توسط گروه معماری “لوسیانو پیا” طراحی و ساخته شده است، این مجموعه مسکونی سبز و زیبا مساحت کلی ٧۵٠٠ متر مربع دارد و از ۶٣ واحد مسکونی تشکیل شده است؛

طراحی بر پایه اسکلت فلزی و ترکیب آن با پوشش گیاهی و درختان انبوه شکل گرفته است، در نمای ساختمان (بر روی تراس ها) از ١۵٠ درخت با تنه های بزرگ استفاده شده است که اغلب در گلدان های بزرگ فلزی جای داده شده اند، در محوطه نیز از ۵٠ درخت استفاده شده است که البته این ٢٠٠ درخت با دیوارهای سبز و پوشش های گیاهی دیگر ترکیب شده اند…
استفاده از درخت و پوشش گیاهی علاوه بر تاثیر به سزایی که در فیلتر کردن هوا و گرفتن آلودگی هوای شهر و ورود هوای پاک به داخل ساختمان دارد، نقش مهمی نیز در ایجاد دمای مطلوب برای زندگی ساکنان ساختمان دارد به صورتی که در تابستان با پوشش انبوه از ساختمان در برابر گرمای شدید آفتاب محافظت میکند و هوای داخل را خنک میکند و در زمستان با ریختن برگها، نور خورشید را به فضای داخل ساختمان هدایت میکند و موجب گرمای فضای داخل میشود…

در کنار این مزیت ها که با طراحی خلاقانه معماران ایجاد شده است، به مباحث مصرف انرژی نیز فکر شده است و انرژی کل ساختمان از انرژی های پاک تامین میشود و أبیاری درختان نیز با استفاده از جمع آوری آب باران و سیستم مکانیزه صورت میگیرد، در پایان از تاثیر مثبت پوشش گیاهی انبوه، در روحیه ساکنین نیز نباید چشم پوشی کرد که لذت زندگی در جنگلی کوچک و رویایی در قلب شهری شلوغ را فراهم کرده است که ما را به یاد خانه های درختی رویایی می اندازد…

منبع:mihanbana.com

 

[mpb]

امروزه حدود ۳۰ درصد از جمعیت شهرهای ایران در سنین ۲۰ تا ۳۵ سالگلی هستند که نیاز به تشکیل زندگی مستقل برای خود را دارند در نتیجه این وضعیت منجر به افزایش تقاضا برای محل زندگی و کار خواهد بود.
هسته (توده سفید)، پوسته (ترکیب زمین) و فضای میان بافتی (فاصله بین هسته و پوست) عناصر کلیدی طراحی می باشند. این فضای بینابینی در سمت شرق (حیاط)، مدیریت نور و نفوذ در همبستگی درونی و با حضور آب ، یک نمای فوق العاده را نشان می دهد . آرایش فضایی به صورت دو پوسته، استحکام آجر (مربوط به شهر) و توده سفید (مربوط به فضای داخلی) ایجاد درونگرایی را به همراه دارد که می توان سبکی برای فضا های کوچک مورد استفاده قرار گیرد.


از طرف دیگر متوسط درآمد ماهانه در ایران حدود یک میلیون و صد هزار تومان می باشد و متوسط قیمت زمین در شهر اصفهان حدود ۴۸۰۰۰۰۰ تومان در هر متر مربع است، حداقل زمین مالکیت در اصفهان ۲۰۰ متر مربع است و اگر فرض شود حدود متراژ واحدها ۱۴۰ متر مربع باشد ، ۵۳ سال طول می کشد که یک فرد با حقوق و دستمزد خود بتواند زمینی در اصفهان خریداری کند.



باتوجه به اعداد بالا ،در ساخت و ساز شهرستانها ، نیاز به بازنگری می باشد و ما به سبک معماری در مقیاس کوچک با کیفیت عالی و هماهنگ با فرهنگ و سبک زندگی مردم نیاز داریم، از این رو تجزیه و تحلیل فضاهای شهری در مقیاس کوچک یک الویت برای طراح محسوب خواهد شد. در سال ۲۰۰۲ شهرداری طرح گسترش خیابان ابوذر اصفهان از ۱۶ متر به ۲۶ متر را ارائه داد که در سال ۲۰۱۰ ، یک تکه گسترده ۴ متری بین خانه و خیابان باقی ماند و با توجه به بحث فوق ، به منظور بازیافت این بخش، تصمیم به ایجاد استودیوی در قطعه ۴۰ مترمربعی گرفته شد.



در آن زمان طراحی آتلیه با چالش های زیر رو به رو بوده است.
چگونه این ساختمان به عنوان یک استودیو معماری به عنوان یک آیکون در پوست شهری و هماهنگ با اطراف خود عمل کند. (عباس آباد ، محله عصر صفوی)
ارتباط و مجاورت یک استودیو معماری با بخش های مسکونی به گونه ای باشد که ایجاد مزاحمت نکند.
چالش دیگر موقعیت زمین در کنار خیابان شلوغ و داشتن نور طبیعی مناسب به همراه حفظ حریم و درون گرایی آن ، می باشد.
هسته (توده سفید)، پوسته (ترکیب زمین) و فضای میان بافتی (فاصله بین هسته و پوست) عناصر کلیدی طراحی می باشند. این فضای بینابینی در سمت شرق (حیاط)، مدیریت نور و نفوذ در همبستگی درونی و با حضور آب ، یک نمای فوق العاده را نشان می دهد . آرایش فضایی به صورت دو پوسته، استحکام آجر (مربوط به شهر) و توده سفید (مربوط به فضای داخلی) ایجاد درونگرایی را به همراه دارد که می توان سبکی برای فضا های کوچک مورد استفاده قرار گیرد.

منبع : archdaily

 

[hnfati]

	خانه ی ارواح به شکل لذت بخش و شبح واری با طراحی شرکای قدیمی برداگر و پیوس هم زمان با جشن هالووین در فرانسه بازگشایی شد. این مکان سابقاً یک زندان, سپس یک مدرسه و اخیراً یک خانه ی تدفین بوده است. این کمیسیون هنرعمومی غیرعادی با یک روکش سفید از پلی استر بسیار فشرده پوشیده شده است. چنانچه به نظر میرسد, قسمت هایی از بنا در حال ذوب شدن است. اسم این خانه به وام از مارسل دوشان و بازی که با واژه ها بر روی برخی از آثارش انجام می داد, بر این سیاق انتخاب شد: A Guest + A Host = A Ghostجستجویی دوگانه درتجسم بخشیدن به ارواحی که وانمودگر بناهای قدیمی بودند. ساختمان تندیس گون Gu(ho)st در مجاورت مرکز هنر معاصردلمه واقع شده است, و در یک کنیسه ی قدیمی واقع در شهری دورافتاده در شمال شرقی فرانسه استقرار یافته است. هزینه ی ساخت کمیسیون هنرعمومی توسط وزرات فرهنگ وارتباطات و حامیان محلی عمومی و خصوصی موجب پدید آمدن یک فضای کاملاً اجتماعی که می تواند لذت بخش باشد, شده است. اتاق تدفین به یک فضای پذیرایی جدید تغییر صورت داده است, جایی که گروه های مدرسه و بازدیدکنندگان دیگری برای برنامه های آموزشی گرد هم آمدند. یک گالری و یک فضای استودیویی الهام بخش در طبقات بالا به منظور دسترسی هنرمندان برای مناسبت های خاص در نظر گرفته شده است. در یک جلسه ی مطبوعاتی برای معرفی اثراین دو هنرمند درباره ی آخرین پروژه شان چنین اظهار نظر کرده اند: به عنوان یک بازتاب فضایی از بیماری جمعی , خانه صرفاً یک مکان مهیج, احساسی و خاطره برانگیز نیست, بلکه به ابزاری میانجی برای مرکز هنر تبدیل شده است.

خانه ی ارواح ​

خانه ی ارواح ​

خانه ی ارواح ​

خانه ی ارواح ​

خانه ی ارواح ​

خانه ی ارواح ​

مـنـــــــبـع : http://inhabitat.com

 

[mpb]

معمار: شرکت طرح و ساخت ری‌را (عباس ریاحی‌فرد، فری‌ناز رضوی نیکو)
موقعیت: تهران، ایران
تاریخ: ۱۳۹۳
مساحت: ۱۲،۶۰۰ مترمربع
وضعیت: ساخته‌شده
کارفرما: محسن بهفر، علی شهلاوی، محسن صادقی
طراحان: عباس ریاحی‌فرد، فری‌ناز رضوی نیکو
همکاران طراحی: علی عاشوری، اشکان باقری اقدم، سعید بامدادی، مهدی یعقوبیان
مدیر تیم تهیه نقشه‌های اجرایی: محمود عباسی
تیم تهیه نقشه‌های اجرایی: نوید نصرالله‌زاده، یاسرکریمیان، مینا وکیلی، عاطفه لطف‌اللهی، سوده شهابی، ریحانه رضایی
تیم مدل‌سازی و ارائه گرافیکی: محمد خاوریان، احسان اسماعیل‌زاده، محمد قلی‌پور، ابراهیم روستایی، مصطفی محمدی، مروئه مارینو، نگار عباسی
کنترل پروژه: حامد تابش، پدرام برازجانی
مشاور سازه: کامران ادراکی
مشاور تاسیسات: شرکت آزمایش و همکاران
مدیریت اجرا: علی شهلاوی
سرپرست کارگاه: مهدی سفیدی
تیم اجرا: آیدین خضرلوزاده، حمید پازوکی، کیوان زرگر، پیام ایران‌طلب، سعید سوزنچی، مجیب برگچی‌نژاد، احسان افتخاریان
نظارت: شرکت طرح و ساخت ری‌را (بهداد تک‌سخن، علی عاشوری، محمد موسوی)
عکس: پرهام تقی‌اف، مهدی کلاهی
ﺟﻮاﻳﺰ: رﺗﺒﻪ دوم ﮔﺮوه مسکونی آپارتمانی جایزه ﻣﻌﻤﺎر ۱۳۹۳

سایت این پروژه در انتهای خیابان جمشیدیه، در منطقه نیاوران واقع شده است. طراحی این پروژه ده‌ طبقه، پس از اجرای سازه در سال ۱۳۹۰، به ما محول شد؛ در نتیجه، طراحی بر روی سازه موجود که هسته‌های سیرکولاسیون عمودی در آن، نقاط ثابتی برای طراحی بودند، ایده‌های اولیه طرح را تحت‌الشعاع خود قرار ‌داد و از جمله چالش‌های مهم و انرژی‌بر در طراحی بود

هدف طراحی، ایجاد حجمی یکپارچه و منسجم بود که در ضمن داشتن بیان هنری قوی، با فضای داخلی پروژه نیز به صورت یکپارچه دیده شود. از این‌رو، فضاهای داخلی ضمن تفکیک و جانمایی مناسب در پلان، با طراحی لفاف پروژه نیز موقعیت‌سنجی شده‌اند، به طوری که بخش‌های عمومی‌تر در فضاهای داخلی خانه‌ها که نیاز به دید و نور بیشتر دارند، در بخش‌های مرکزی وجوه نمای ساختمان جانمایی و بخش‌های خصوصی‌تر که نیاز به دید کمتری دارند، در لبه‌های نما و کناره‌های ساختمان تعبیه شدند. به کمک این هدایت کاربری‌ها، بازشوها از مرکز به سمت کنار، کوچک‌تر طراحی شدند که به نما پویایی می‌بخشد و تنوع اندازه بازشوها در طبقات نیز بر این پویایی می‌افزاید.

ایجاد سرزندگی فضایی، تنوع‌بخشی و در نتیجه، افزایش کیفیت و بازدهی فضاهای مشاع، از دیگر اهداف مهم طراحی بود. در این راستا، دو استخر برای مجموعه در نظر گرفته شد: استخر روباز در بام و استخر سرپوشیده در زیرزمین. موقعیت جغرافیایی و ارتفاع موقعیت زمین، چشم‌انداز زیبایی را در بام به کل شهر در جبهه جنوبی و نیز به کوه‌های رشته‌کوه البرز در جبهه شمالی و نیز باغات اطراف مهیا می‌کند. لبه‌های جنوبی و شرقی بام نیز آزاد شده‌اند و دید گسترده‌تری را مهیا می‌کنند. همچنین فضای سبز در بام ادامه یافته و بام به فضایی دلپذیر برای فعالیت‌های ورزشی و تفریحی ساکنین تبدیل شده است. در بافت شهری فشرده تهران که سطوح فضای سبز روز به روز کاهش می‌یابد، استفاده از فضای مرده و بلااستفاده بام می‌تواند راه‌حل مناسبی در جهت جبران این کمبود باشد.

در طراحی ساختمان از فرم یا تزئینات معماری سنتی استفاده نشده، بلکه از ایده وحدت در کثرت الهام گرفته شده است. کلیت طرح و جزئیات از ایده و تفکری یکسان نشأت گرفته است که وحدت را در تمام بخش‌های فضا قابل مشاهده می‌سازد. در معماری گذشته، استفاده از یک مدول یا پیمون و گسترش آن در مقیاس‌های متفاوت در عناصر مختلف بنا، امری مشهود و عینی بود که در طراحی ساختمان، از این ایده بهره گرفته شده است، به گونه‌ای که تمام فضاهای داخلی و جزئیات و بخش‌های خرد، مانند سقف کاذب، شومینه و نیز محوطه‌سازی از بیانی یکسان برخوردار هستند که تأکیدی بر یکپارچگی و وحدت حاکم بر طرح است.

در استفاده از مصالح سعی شده تا از تنوع مصالح کاسته شود و ساختمان به صورت حجمی تندیس‌گونه دیده شده که از سنگ تراشیده شده است. سنگ عمدتا به عنوان نماد معماری کلاسیک شناخته می‌شود، ولی سعی ما بر این بود تا این قانون را تغییر و نشان بدهیم که چگونه از این عنصر طبیعی و قدیمی می‌توان در بیانی نو استفاده کرد. داشتن تشخص خانه بر احساس تعلق ساکنین می‌افزاید که در اینجا، این مهم، با کمک طراحی فضاهای خصوصی و عمومی متنوع و اندیشیده‌شده، جزئیات، حجم و نمای شاخص ساختمان محقق شده است.

منبع:mihanbana.com

 

[hnfati]

	یک ویلای معمولی ، امن و دور از آسیب های مختلف که قوانین شهرداری و شیب بالای سایت ، منجر به طرح تراس دار شد . سایت در حالت جنوبی – شرقی به علت وجود نور آفتاب خالص ، بسط داده شد ؛ دو جعبه ، یکی بر روی دیگری مانند دو فریم : برای داشتن دیدهای متفاوت از چشم انداز و دریافت هرچه بیشتر نور خورشید . کارفرما خواستار یک فضای نامحسوس برای جشن ها و مراسم ها بود ، بنابراین ما اتاق خواب ها را در جعبه اول ، آشپزخانه و اتاق نشیمن را در جعبه فوقانی و اتاق عمومی برای برگزاری مراسم را در حیاط تعبیه کردیم . پوشش سقف نهایی توسط شیب ، یک راه حل تکنیکی برای زمستان سخت و برف است . پوشش چوبی خشن که به لبه بالکن ها متصل شده ، از خانه در برابر باد ، برف و موارد امنیتی حفاظت کرده و همچنین یک منظره مصنوعی به طبیعت می بخشد . ویلایی برای یک دوست از دفتر معماری رازان ( علیرضا تغابنی و پریسا علیمحمدی ) رتبه اول جایزه معمار 87 در بخش ساختمان های مسکونی را دریافت کرده است .

اتووود_ایران معاصر_ویلایی برای یک دوست از دفتر معماری رازان ​

- ​

- ​

- ​

- ​

- ​

- ​

- ​

- ​

- ​

- ​

- ​

- ​

- ​

مـنـــــــبـع : www.archdaily.com

 

[hnfati]

	زیست گاه پوینت کینگ در پروتسیا، شبه جزیره ی مورنینگتون در ویکتوریا استرالیا قرار گرفته، سایت مدنظر با موقعیت قرارگیری اش در بالای صخره و جهت گیری آن به سمت شمال شاخص شده است. کل خانه تقریباً در 2 متری سطح زمین قرار گرفته است. و با بخش عمده ی بصری ساختمان زمانی که از بخش های دیگر پوینت کینگ و شبه جزیره ی مورنینگتون دیده می شود، محدود شده است.​ این استراتژی به مقیاس ساختمان و پیوند آن با سایت می پردازد. این خانه در قامت یک جعبه ی چوبی باریکه باریکه بر روی پایه ای سنگ آهکی قرار گرفته، و چنان به نظر می رسد، که در پشت یک بلوک شیشه ای آشیانه کرده است. طبقه ی همکف در خانه لنگر انداخته، و این امکان را تولید کرده، تا طبقه ی دوم معلق بماند، و با حداکثر سبکی خود را ارائه کند. نمای چوبی با یک رنگ خاکستری به تقلید از درختان بومی مونا در پیرامون محو خواهد شد.​ پایه ی سنگ آهکی به یک کوره ی سنگ آهک در همان حوالی ارجاع دارد. این زیستگاه به منظور گردهم آوردن خانواده و دوستان در مکانی ساحلی در نظر گرفته شده است. و این امکان را فراهم می آورد، تا مالک بتواند در فضای خصوصی استراحت کند. رهیافت برنامه ریزی شده خانه را در سه منطقه – مشترک، خصوصی و نشیمن تقسیم کرده است.​ این سه ناحیه اطراف یک فضای ورودی مرکزی به وام از یک گونه حیاط که گاهاً در دهکده های اروپایی مشاهده شده، احاطه گردیده است. این یک رویکرد برنامه ریزی شده ی مرکزی که توسط تیم طراحی هاسل تطبیق یافته، ارائه می نماید. به شکل سخاوتمندانه ای اتاق های کوچک تهویه ی طبیعی و نور را به آسانی در فضا به جریان می اندازند.​ فضای داخلی با استفاده از سنگ آهک حفاری شده از سایت و تخته های چوبی بازیافتی معماری این خانه را بازتاب می دهد. این طرح با آب و هوای بومی و علاقه ی کارفرما به زمین خانه هم از نظر فیزیکی و هم از نظر تمثیلی همساز است. علاوه بر این عناصر تزئینی سطحی از صمیمیت مناسب در مکان داخلی را ارائه می دهند.​

... ​

... ​

... ​

... ​

مـنـــــــبـع : www.archdaily.com

 

[hnfati]

	مجموعه ی کوهستان در سال های 2007 و 2008 با زیربنایی در حدود 33 هزار متر مربع در کوپنهاگ دانمارک توسط معماران بیگ طراحی و ساخته شده است. این طرح منحصر بفرد برنده جایزه افتخاری میس وندرروهه در 2009، برنده جایزه MIPIM برای بهترین بنای مسکونی در 2009، برنده جایزه Forum AID برای بهترین معماری شمال اروپا در 2008، برنده جایزه فستیوال معماری جهان برای بهترین بنای مسکونی در 2008، برنده جایزه چوب 2008 بوده است.​ مجتمع كوهستان نسل دوم خانه هاي VM است. همان كارفرما، اندازه و خيابان با اين تفاوت كه 2/3آن را پاركينگ و 1/3 را قسمت مسكوني اشغال مي كند. به جاي ساخت دو ساختمان جداگانه كنار هم (يك پاركينگ و يك بلوك مسكوني) طراحان BIG اين دو كاربري را با يك ارتباط همزیستگرایانه در هم ادغام كردند؛ پاركينگ بايد به خيابان وصل باشد و قسمت مسكوني نور،‌هواي تازه و ديد لازم دارد.​ از طرفي كوپنهاگن داراي سطح هموار و بدون توپوگرافي است. بنابراين با اجماع نظر طراحان تصمیم بر این گرفته شد که پاركينگ فونداسيون (زير بناي) قسمت مسكوني شود. مثل يك دامنه بتني كه با يك لايه نازك از خانه هاي مسكوني پوشيده شده است و از طبقه يكمتا يازدهم مثل يك آبشار كوچك قرار گرفته اند. همه آپارتمان ها بام سبزهاي سطحي، دید منحصر به فرد و يك پاركينگ خياباني در طبقه دهم دارند.​ "مجتمع كوهستان" مثل يك محله بيرون شهر به نظر مي رسد با خانه هاي حياط دار كه در يك ساختمان ده طبقه شكل گرفته اند زندگي حومه شهري با تراكم شهري. بام هاي سبز از يك تراس و باغچه تشكيل شده اند. نوع گياهان با توجه به تغيير فصل تغيير مي كند. اين بنا از يك سيستم بزرگ آبرساني برخوردار است كه آب لازم براي نگهداري از گياهان را تأمين مي كند. جداكننده آپارتمان ها از فضاي حياطشان تنها يك بدنه شيشه اي با درب كشويي است كه نور و هواي تازه را به درون دعوت مي كند.​ ساكنين اين 80 آپارتمان امكان پارك كردن ماشين خود را دقيقا بيرون آپارتمان شخصی شان دارند. گنجايش پاركينگ 480 ماشين است و داراي آسانسورهايي است كه در امتداد ديوارهاي داخلي بنا حركت مي كنند. ارتفاع سقف در برخي قسمت ها به 16 متر مي رسد كه تأثير گذاري فضايي همچون كليساهاي بزرگ را القا مي كند.​ نماي بدنه شمالي و غربي از آلومينيم روزنه دار است كه اجازه ورود نور و هواي تازه را به فضاي پاركينگ مي دهد. همچنين اين حفره ها در بدنه ساختمان بزرگ نمايي و بازسازي بدنه كوه اورست است. در طول روز اين حفره ها در بدنه روشن آلومينيم سياه ديده مي شوند. در شب بدنه ساختمان از درون آن نور مي گيرد و مثل نگاتیو عكس با رنگ هاي مختلف در هر طبقه ديده مي شود چرا كه هر طبقه پاركينگ رنگ متفاوتي دارد وانعكاس آن در شب بر روي نما مشخص است.​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان ​

مجتمع كوهستان در کنار ساختمان وی ام ​

مجتمع كوهستان در کنار ساختمان وی ام ​

مجتمع كوهستان ​

دیاگرام شکل گیری ​

دیاگرام شکل گیری ​

مـنـــــــبـع : www.archdaily.com

 

[*FARZAN*]

بنای حاضر که در سایت های خارجی به Brick Pattern House معروف است ، اثر علیرضا مشهد میرزا می باشد که برنده جایزه معمار نیز شد.

این بنا در سال ۲۰۱۱ و در یک محله از لحاظ در آمدی پایین تهران ساخته شد. ( منطقه جیحون )

این ساختمان در محله ای واقع است که به زحمت می توان خانه ای در آن یافت که از استانداردهای معماری برخوردار باشد ، از این رو معمار دغدغه های بسیار زیادی را پیش رو دارد که شاید مهم ترین آن مقرون به صرف بودن آن و مشکلات مالی خریداران باشد.

معمار آن ، این پروژه را یک challenge برای خود می داند. او اظهار دارد که می داند که از این پروژه درآمد آنچنانی برایش حاصل نمی شود ولی علاقه مند به این است که نشان دهد یک معمار حتی در شرایط وخیم اقتصادی و با حداقل هزینه می تواند یک بنای فاخر و متفاوت ایجاد کند.
در طرح نما این نکته جالب است که نقشه فاز ۲ ای وجود نداشت ! و دیتیل ها به ساده ترین شکل ممکن خلق شدند.
در منطقه جیحون کمتر کسی توانایی پرداخت هزینه های پیمانکاران مختلف را داشت و این مسئله مهمی بود.

معمار این بنا مجبور بود با عده ای کارگر ساده که فهم سازه ای و خلاقیت نداشتند کار را پیش ببرد ، این در حالی بود که معمار بنا به مقاومت در برابر زلزله ، مسائل اقلیمی ، بهینه بودن از لحاظ ذخیره انرژی ، مسئله ضد حریق بودن و … فکر می کرد.

معمار توجه خاص خود را روی نما مبذول کرده و فضاهای داخلی را در حد برآورد کردن عملکردها رها کرده و اذعان می کند که کانسپت کاری او بازگشت به معماری سنتی ایرانی است.

علیرضا مشهد میرزا می گوید : ” ما طراحی سنتی آجری انجام دادیم که همچنین دارای ارزش فرهنگی نیز هست ، در کشور ایران مردم برای محرمیت و حریم شخصی ارزش خاصی قائلند ، از این رو با پرده پنجره های خود را می پوشانند که این کار view بیرون را از ایشان می گیرد ، از این رو با ایجاد شبکه نیمه شفافی از آجر کاری کردم که به پرده ای نیاز نبوده و در عین حال نمای بیرون نیز از داخل از دست نمی رود. ”


او نام این روش برای ساخت نما را که از متد های فرش بافی الهام گرفته است ” روش ۲۳ ” نامیده است زیرا همه چیز در آن با عدد ۲۳ مرتبط است ، همانند ۲۳ ردیف آجر ، ۲۳ آجر بریده شده ، ۲۳ ستون حمایت کننده آجرها و …
این روش همانند کنار هم چیدن قطعات یک پازل است. کل طرح آن چه لازم بود اجرا شود در تنها یک برگ A4 در اختیار کارگران قرار گرفت. ۲۳ جعبه که هریک انواعی از آجر از لحاظ اندازه را دارا بود به همراه نقشه ترتیب نصب در اختیار کارگران ساده قرار گرفت.
به نظر منتقدین itecture مهم ترین خصیصه این بنا توجه به معیارهای فرهنگی و احترام به سنت ها چه در فرم چه در متریال ، با کمترین هزینه ممکن است ، طرح نما شلوغ نیست و فضاهای پر و خالی آن چشم نوازند و حرکت چشم روی نما را به نحوی غیر ارادی و بدون خستگی اجباراً فراهم می کند.
























































پلان ها و مدارک :

منبع: itecture

 

[mpb]

ویلای شماره ۵۹۹ با فضایی حدود ۶۰۰ متر مربع واقع در شهرک خانه دریا در مازندران توسط گروه معماری وحید مقیمی طراحی شده است.

موفقیت‌های این پروژه
عدم استفاده مداوم و همیشگی کارفرما از این ویلای ساحلی دلیل عمده معمار برای انتخاب چنین شیوه طراحی بود و آن را در بخش اول همین مبحث مورد بررسی قرار دادیم به گونه ای که:
یک فضای انعطاف پذیر هم برای محیط زندگی و هم برای محیط اطراف فراهم آمده است؛ همچنین تغییر مختصات مکانی در هر زمانی، امکان تغییر کیفیت فضایی متفاوتی را در اختیار ساکنین می گذارد. این امر باعث شده که انگیزه‌ای برای نقل مکان از فضای شهرنشینی به این ویلا باشد.
ایجاد فضایی با پس زمینه‌ی کاملا سبز به شکلی که کل سازه طوری به نظر می رسد که انگار خود بخشی از همان منظره سبز بوده و بام ویلا که تنها با یک سقف و یک دیوار شیشه‌ای پوشیده شده، با لبه های شیروانی‌اش پیرامون ویلا را محصور کرده است. در طول روز داخل ویلا غرق در نور آفتاب می شود و پنجره‌های رو به چشم انداز اطراف، انرژی بیشتری را برای زندگی جذب کرده و در شب همین منظره چشم را نوازش می دهد.

تمایز و حس کنجکاوی برای کشف فضاها یکی از نکات اصلی این پروژه است. وجود فضاهای خالی در قسمت های مختلف، رمپ شیشه‌ای و اختلاف سطح ارتفاع (در یکی از دو بخش ساختمان) همگی روی این نکته انگشت می گذارند. نوک درختان بامبو و نیزار از راه یک شکاف باریک و با عبور از رمپ شیشه‌ای که نور آفتاب صبحگاهی بر آن می تابد خود را به اتاق اصلی در طبقه بالا رسانده و هم زمان با آن با تابش خورشید به درون ساختمان حس خاصی به فرد دست می دهد. این فضا هم برای ما و هم برای کارفرما که این طرح را قبلا بارها و بارها دیده‌اند، حس کنجکاوی و کشف فضاها را در پی داشته است.

در این پروژه، سطح دسترسی به راهروهای شیشه‌ای و آویزان و رفت و آمد در آن، روح زندگی را در خانه و اطراف آن دمیده است.
ما سعی کردیم تا کل ساختمان علیرغم متفاوت بودنِ بافت معماری پیرامونش، از ماهیت تفریحی خود دور نشده و حس ویلای ساحلی را به فرد منتقل کند. اگرچه تمامی ویلاهای شمال با سیستم هرمی شکل و سقف های شیب دار متداول در آن منطقه ساخته نشده‌اند، اما در عین متمایز بودنش، با محیط پیرامون خود همخوانی دارد.
مرتب بودن و نظم فضایی کافی؛ فضاهای خدماتی در مرکز پلان به گونه ای قرار گرفته که دسترسی از شمال و جنوب با کمترین فاصله و ارتباط آسان بین فضای خدماتی و منزل امکان پذیر است.
پیوستگی و امتداد فضای داخل و بیرون ساختمان و تجاوز این دو فضا به محدوده همدیگر؛ این امر با به کارگیری مصالح ساختمانی مشترک و نفوذ لایه های بیرونی به عمق فضاهای داخلی به شکل شکاف های باریک و همچنین با مسطح بودن سطح زمین و تعدی به حریم درون سازه عملی شده است.

سازه و سیستم نصب
در ابتدا قرار بود که سازه بتنی بوده و تیغه های زیادی داشته باشد؛ بنابراین ستون ها از طبقه اول حذف شده و یک لایه بتنی به جای آن به صورت افقی تزریق شد. اما در میانه راه و اواسط مراحل طراحی، طبق خواسته کارفرما برای کاهش هزینه‌ها و سهولت اجرا، پروژه به یک سازه بتنی تیر و دال تغییر یافت. برای اینکه دیوارها را حذف کنیم ابعاد ستون ها بزرگ تر شده و اطمینان حاصل کردیم که همه این ستون ها در جای دیوارها قرار گرفته‌اند. حداکثر میزان پیش رفتگی در طبقه اول ۲ متر بوده و در پایان کار، بام به شکل یک تیرک کامپوزیتی شیب دار به همراه پروفیل های فلزی با پوشش ورقه‌ای از کار در می آمد. راه پله و شیب آن به صورت سازه‌های فلزی بیرون زده‌ای هستند که با بتن به هم متصل شده‌اند.
برای سرمایش و گرمایش ویلا از پکیج های فن کوئیل‌داری استفاده شده که دارای پانل‌های پوششی توکار هستند. این پانل‌ها برای ما که می خواستیم کولرها در معرض دید نباشند بسیار حائز اهمیت بود.
مصالح ساختمانی
موضوع اصلی در اینجا در رابطه با به کارگیری مصالح به صورت پیوسته از بیرون به داخل و همچنین استفاده از مصالحی است که با بافت پس زمینه هماهنگ بوده و از شلوغی و تعدد مصالح جلوگیری شود. در این راستا، چوب اشباع شده برای ما بهترین گزینه است چون که از دوام بسیار بالایی جهت استفاده در بیرون برخوردار است و هم اینکه با کل نمای پروژه همخوانی دارد. سنگ یکی دیگر از مصالحی بود که در فضای داخل و بیرون مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به کانسپت پروژه، مصالح شیشه‌ای و تیره به طور وسیعی در طبقه همکف به کار رفته است تا که تعلیق فضای سفید بالایی (طبقه اول) را در مجاورت رنگ تیره تشدید کند.

منبع:mihanbana.com