يک استاد دانشگاه گفت: به عقيده مردم قرون وسطي، مريم گلي داروي درمان همه دردهاست.
دکتر سيد محمد معصومي، عضو هيات علمي دانشکده کشاورزي دانشگاه رازي کرمانشاه در گفتوگو با ايسنا، منطقه کرمانشاه، با استناد بر کتاب گياهان دارويي دکتر علي زرگري، اظهار داشت: مريم گلي با نام علمي alvia officinalis يکي از انواع گياهان دارويي منطقه کرمانشاه و با ارزشترين نوع دارويي تيره نعناع است که داراي اختصاصات درماني مهم با اثر قاطع است؛ استفاده درماني از اين گياه به زمانهاي خيلي قديم نسبت داده ميشود به طوري که در قرون وسطي مردم آن را داروي همه درها ميدانستند.
وي افزود: برگ آن به علت دارا بودن اسانس، داراي اثر نيرودهنده و به دليل دارا بودن تانن، مقوي است، ضمن اينکه داراي خاصيت تسهيل کننده عمل هضم، ضد تشنج، تب بر، ضد عفوني کننده و کم کننده مقدار قندن خون است.
معصومي افزود: در استعمال خارجي از آن جهت التيام و ضد عفوني کردن زخمها و جراحات استفاده ميشود و مصرف فرآوردههاي اين گياه موجب فعال شدن اعمال گردش خون و پوست بدن مي گردد ضمن اين که بر روي دستگاه هضم نيز اثر مفيد دارد.
اين عضو هيات علمي دانشگاه رازي کرمانشاه ادامه داد: اطباي قديم و پزشکان معاصر آن را در رفع ضعف مفرط با منشا عصبي، ضعف اعصاب، خستگي عمومي، سرگيجههاي عصبي، لرزش اندام و فلج موثر تشخيص دادهاند.
وي گفت: مصرف فرآوردههاي اين گياه در رفع بيماريهاي نقرس، رماتيسمهاي مزمن، سردردهاي يکطرفه، سردردهاي با منشا عصبي يا ناشي از سو هضم موثر است و دم کرده آن به ميزان پنج تا شش قاشق در رفع عرق شبانه و عرق ناشي از ضعف که معمولا در بيماران مبتلا به تبهاي قطع نشدني دست ميدهد، اثر معالج دارد.
معصومي بيان كرد: به کاربردن دم کرده گياه به صورت حمام دهان يا غرغره موجب از بين رفتن آلودگيهاي مخاط دهان، درمان آفت و پرخوني لثههاي ناشي از کمبود ويتامين C در بدن مي شود ضمن اينکه التهاب و ورم لوزه را کم ميکند.
وي گفت: اين گياه دارويي متعلق به تيره نعناع است و به صورت دم کرده مورد استفاده قرار مي گيرد که برگ، ساقه جوان و گل، قسمتهاي مورد استفاده آن هستند.
دکتر سيد محمد معصومي، عضو هيات علمي دانشکده کشاورزي دانشگاه رازي کرمانشاه در گفتوگو با ايسنا، منطقه کرمانشاه، با استناد بر کتاب گياهان دارويي دکتر علي زرگري، اظهار داشت: مريم گلي با نام علمي alvia officinalis يکي از انواع گياهان دارويي منطقه کرمانشاه و با ارزشترين نوع دارويي تيره نعناع است که داراي اختصاصات درماني مهم با اثر قاطع است؛ استفاده درماني از اين گياه به زمانهاي خيلي قديم نسبت داده ميشود به طوري که در قرون وسطي مردم آن را داروي همه درها ميدانستند.
وي افزود: برگ آن به علت دارا بودن اسانس، داراي اثر نيرودهنده و به دليل دارا بودن تانن، مقوي است، ضمن اينکه داراي خاصيت تسهيل کننده عمل هضم، ضد تشنج، تب بر، ضد عفوني کننده و کم کننده مقدار قندن خون است.
معصومي افزود: در استعمال خارجي از آن جهت التيام و ضد عفوني کردن زخمها و جراحات استفاده ميشود و مصرف فرآوردههاي اين گياه موجب فعال شدن اعمال گردش خون و پوست بدن مي گردد ضمن اين که بر روي دستگاه هضم نيز اثر مفيد دارد.
اين عضو هيات علمي دانشگاه رازي کرمانشاه ادامه داد: اطباي قديم و پزشکان معاصر آن را در رفع ضعف مفرط با منشا عصبي، ضعف اعصاب، خستگي عمومي، سرگيجههاي عصبي، لرزش اندام و فلج موثر تشخيص دادهاند.
وي گفت: مصرف فرآوردههاي اين گياه در رفع بيماريهاي نقرس، رماتيسمهاي مزمن، سردردهاي يکطرفه، سردردهاي با منشا عصبي يا ناشي از سو هضم موثر است و دم کرده آن به ميزان پنج تا شش قاشق در رفع عرق شبانه و عرق ناشي از ضعف که معمولا در بيماران مبتلا به تبهاي قطع نشدني دست ميدهد، اثر معالج دارد.
معصومي بيان كرد: به کاربردن دم کرده گياه به صورت حمام دهان يا غرغره موجب از بين رفتن آلودگيهاي مخاط دهان، درمان آفت و پرخوني لثههاي ناشي از کمبود ويتامين C در بدن مي شود ضمن اينکه التهاب و ورم لوزه را کم ميکند.
وي گفت: اين گياه دارويي متعلق به تيره نعناع است و به صورت دم کرده مورد استفاده قرار مي گيرد که برگ، ساقه جوان و گل، قسمتهاي مورد استفاده آن هستند.