ساختمان یکپارچه ی ارائه شده توسط معمار ایتالیایی پائولو ونتورلو به یک نقطه اتکای شهری برای شهر پریشتینا با ادغام دو عنصر اصلی مسجد " دیوار قبله, گنبد بدل شده است. پلان یک جهتگیری برای نیایشگران را نشان می دهد در راستای تولید یک فضای جمعی برای اتحاد مردم. از نقطه نظر هندسی مسجد هم جهت قرار گرفته, و به عنوان کره ای بیرون زده از دیواز دیده شود.
سالن نمازخانه به دو اتاق مجزا یک فضای کوچکتر برای نماز از دوشنبه تا سه شنبه, و یک فضای بزرگتر برای جمعه و فستیوال ها تقسیم شده است.هر دو بخش برروی سطوح مختلف طراحی شدند, چنانچه مردان و زنان با یکدیگر در سطوح مختلفی دیده می شوند. بخش اداری, تجاری, اجتماعی, آموزشی از فضای مقدس بالایی جدا شده است. پوشش دو پوسته مداخله ی دایره اطراف سالن نمازخانه را تولید کرد. ساخته شده با مجموعه ای از گنبدها, نما با فیلم های فتووالتیک نازک با دریافت انرژی برای مسجد و خدمات دیگر پوشیده شده است.
بهره گیری از شکل کروی و فرم منحنی در طول روز بهینه سازی نور خورشید را تأمین می کند. سایه های شیب دار بر سطح گنبد از گذر مستقیم نور خورشید جلوگیری کرده و چشم انداز بیرونی را ممکن می سازد. نمای جنوبی دیوار قبله به مثابه یک عنصر گلخانه ای که گرما را گرفته وآن را در ورودی در طول زمانهای سرد آزاد کرده, عمل می کند.
