مدافعان حرم.....
- شروع کننده موضوع محمد ساوه
- تاریخ شروع
شهید باغبانی مازندرانین....
خانمشون هم خیلی کم سنو ساله....شنیدم میان تو خواب اطرافیان و به خانمشون میگن آروم باشه....
روحشون شاد ....
آخرین ویرایش:
نماهایی دیدنی از یک «مدافع حرم»
نماهایی دیدنی از یک «مدافع حرم»
تصاویری که پیش رو دارید، چند برش از متفاوت و دیدنی از جلوه های حیات آن شهید عزیز. نماهایی که ابعاد متفاوت زندگی این جوان لبنانی را به نمایش می گذارد.
نماهایی دیدنی از یک «مدافع حرم»
نماهایی دیدنی از یک «مدافع حرم»
تصاویری که پیش رو دارید، چند برش از متفاوت و دیدنی از جلوه های حیات آن شهید عزیز. نماهایی که ابعاد متفاوت زندگی این جوان لبنانی را به نمایش می گذارد.
«حسن حسین مواسی» به تاریخ 23 مهر 1367 شمسی در روستای «عیترون» واقع در جنوب «لبنان» متولد شد. وی در نوجوانی به صفوف «مقاومت اسلامی لبنان» پیوست و هنگام آغاز جنگ علیه «مزدوران سعودی» و «پیروان اسلام آمریکایی» در سوریه، در قالب یگان های «مدافع حرم»، در جبهه های نبرد حاضر شد.
«حسن» به تاریخ 22 فروردین 1393 شمسی، بال در بال ملائک گشود و پیکر پاکش در گلزار شهدای «روضة الشهيدين» تا ظهور مولایش به امانت گذاشته شد.
تصاویری که پیش رو دارید، چند برش از متفاوت و دیدنی از جلوه های حیات آن شهید عزیز. نماهایی که ابعاد متفاوت زندگی این جوان لبنانی را به نمایش می گذارد.
شور جوانی و عشق به زندگی، در کنار شور جهاد و عشق به شهادت و ملحق شدن به یاران شهیدش:
«حسن حسین مواسی» در میدان «دفاع از حرمِ بانوی مقاومت»
«حسن» در خرداد سال 92 شمسی و احتمالا در هنگام تدارک تدفین پیکر
شهید «شهيد ربيع علي الصعبي»، روی محل تعیین شده برای
دفن هم رزمش، دراز کشید و عکسی به یادگار گرفت
«حسن» و فرزندش
این عکس در روستای «حاروف» (از توابع «نبطیه» واقع در جنوب لبنان) و در
کنارِ مزارِ شهید«حسین عبدالمنعم جرادی»برداشته شده است. این
شهید به تاریخ ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۲ شمسی، در سوریه خرقه‌ی شهادت پوشید
مزار شهید «حسن حسین مواسی» در گلزار شهدای «روضة الشهيدين» در «بیروت»
روحمان با یادش شاد
نثار روح بلند پروازشان صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
«حسن» به تاریخ 22 فروردین 1393 شمسی، بال در بال ملائک گشود و پیکر پاکش در گلزار شهدای «روضة الشهيدين» تا ظهور مولایش به امانت گذاشته شد.
تصاویری که پیش رو دارید، چند برش از متفاوت و دیدنی از جلوه های حیات آن شهید عزیز. نماهایی که ابعاد متفاوت زندگی این جوان لبنانی را به نمایش می گذارد.
شور جوانی و عشق به زندگی، در کنار شور جهاد و عشق به شهادت و ملحق شدن به یاران شهیدش:
«حسن حسین مواسی» در میدان «دفاع از حرمِ بانوی مقاومت»
«حسن» در خرداد سال 92 شمسی و احتمالا در هنگام تدارک تدفین پیکر
شهید «شهيد ربيع علي الصعبي»، روی محل تعیین شده برای
دفن هم رزمش، دراز کشید و عکسی به یادگار گرفت
«حسن» و فرزندش
این عکس در روستای «حاروف» (از توابع «نبطیه» واقع در جنوب لبنان) و در
کنارِ مزارِ شهید«حسین عبدالمنعم جرادی»برداشته شده است. این
شهید به تاریخ ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۲ شمسی، در سوریه خرقه‌ی شهادت پوشید
مزار شهید «حسن حسین مواسی» در گلزار شهدای «روضة الشهيدين» در «بیروت»
روحمان با یادش شاد
نثار روح بلند پروازشان صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
دست نوشته شهید مدافع حرم
تصویری از متن دست نویس شهید مهدی صابری یکی از مدافعان حرم و فرمانده گروهان فاطمیون
مهدی صابری یکی از شهدای افغانستانی مدافع حرم است. او فرمانده گروهان حضرت علی اکبر(ع) نیروی مخصوص تیپ فاطمیون بوده است. پیکر مطهر این شهید و سه تن دیگر از شهدای تیپ فاطمیون همزمان با ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) با حضور گسترده مردم شهر مقدس قم از مسجد امام حسن عسکری(ع) به طرف آستان مقدس حضرت معصومه (س) تشییع و در قطعه شهدای مدافعان حرم بهشت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
اما دست نوشته ای از این شهید بزرگوار در فضای مجازی منتشر شده است که در این دست نوشت چنین نوشته اند:
"بسمه تعالی"
"حرف گنده تر از دهان"
شهادت رو با هیچ چیزی عوض نمی کنم...
پ.ن1: هنگام شهادت یقین دارم آقا ابا عبدالله(علیه السلام)میان بالا سر آدم.
پ.ن2: در واقع به خاطر همینه که شهادت رو با هیچ چیز عوض نمی کنم؛حتی زیارت حرم اربابم اونم روز اربعین.
پ.ن:اما ازاونجایی که هنوز فکر می کنم اندازه شهادت نشدم دلتنگ حرم ارباب شدم! مثل همیشه
تصویری از متن دست نویس شهید مهدی صابری یکی از مدافعان حرم و فرمانده گروهان فاطمیون
مهدی صابری یکی از شهدای افغانستانی مدافع حرم است. او فرمانده گروهان حضرت علی اکبر(ع) نیروی مخصوص تیپ فاطمیون بوده است. پیکر مطهر این شهید و سه تن دیگر از شهدای تیپ فاطمیون همزمان با ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) با حضور گسترده مردم شهر مقدس قم از مسجد امام حسن عسکری(ع) به طرف آستان مقدس حضرت معصومه (س) تشییع و در قطعه شهدای مدافعان حرم بهشت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
اما دست نوشته ای از این شهید بزرگوار در فضای مجازی منتشر شده است که در این دست نوشت چنین نوشته اند:
"بسمه تعالی"
"حرف گنده تر از دهان"
شهادت رو با هیچ چیزی عوض نمی کنم...
پ.ن1: هنگام شهادت یقین دارم آقا ابا عبدالله(علیه السلام)میان بالا سر آدم.
پ.ن2: در واقع به خاطر همینه که شهادت رو با هیچ چیز عوض نمی کنم؛حتی زیارت حرم اربابم اونم روز اربعین.
پ.ن:اما ازاونجایی که هنوز فکر می کنم اندازه شهادت نشدم دلتنگ حرم ارباب شدم! مثل همیشه
سردار حسین همدانی در سوریه به شهادت رسید
سردار حسین همدانی در سوریه به شهادت رسید
خبرگزاری فارس
سردار حسین همدانی در سوریه به شهادت رسید
سردار سرتیپ پاسدار، حسین همدانی، از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و مستشاران ارشد نظامی کشورمان، دیشب در سوریه به شهادت رسید.
سردار سرتیپ پاسدار، حسین همدانی از فرماندهان قدیمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جنگ تحمیلی و از بنیانگذاران سپاه همدان بود و مدتی نیز فرماندهی لشکر 27 محمدرسول‌الله را برعهده داشت.
پس از تبدیل این لشکر به سپاه محمد رسول‌الله فرمانده این سپاه نیز برعهده سردار همدانی بود.
خاطرات وی در قالب 2 کتاب «مهتاب خیّن» و «تکلیف است برادر» منتشر شده است.
__________________________________________________________
یا خدا
خبر آمد که سردار حسین همدانی رفت.
لحظه‌ای که خبر به جانم نشست، بیش از آنکه به سردار فکر کنم از جا ماندگی خودم حالم گرفت.
سردار که باید می‌رفت. سردار که در صراط رفتن بود و مگر جز این ، زیبنده سردار بود.
این مائیم که در این هندسه حضور ، حصاری به قد عادات‌مان به دور خویش کشیده‌ایم و سردارِ سربدار این هندسه را بر هم زد و رفت.
سردارِ سربدار حسین همدانی ، آن سیمای سفید کرده در آسیاب جهاد سالهاست که می‌رفت و ما گمان کردیم در کنارمان است. او بازمانده قافله‌ای بود که سالارش حاج احمد متوسلیان بود.
گمانم اکنون سردار سلیمانی غصه‌دار است ، گمانم اکنون مرغان دشت جهاد هوایی شده‌اند. ولی شما مرغان وحشی کجا و ما اهلی شدگان در قفس عادات کجا. آیا کسی صدای ما را می‌شنود؟ آیا امیدی برای ما هم هست؟
ابراهیم حاتمی‌کیا / جمعه 17 مهر1394
__________________________________________________
سردار سرتیپ پاسدار، حسین همدانی از فرماندهان قدیمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جنگ تحمیلی و از بنیانگذاران سپاه همدان بود و مدتی نیز فرماندهی لشکر 27 محمدرسول‌الله را برعهده داشت.
پس از تبدیل این لشکر به سپاه محمد رسول‌الله فرمانده این سپاه نیز برعهده سردار همدانی بود.
خاطرات وی در قالب 2 کتاب «مهتاب خیّن» و «تکلیف است برادر» منتشر شده است.
__________________________________________________________
یا خدا
خبر آمد که سردار حسین همدانی رفت.
لحظه‌ای که خبر به جانم نشست، بیش از آنکه به سردار فکر کنم از جا ماندگی خودم حالم گرفت.
سردار که باید می‌رفت. سردار که در صراط رفتن بود و مگر جز این ، زیبنده سردار بود.
این مائیم که در این هندسه حضور ، حصاری به قد عادات‌مان به دور خویش کشیده‌ایم و سردارِ سربدار این هندسه را بر هم زد و رفت.
سردارِ سربدار حسین همدانی ، آن سیمای سفید کرده در آسیاب جهاد سالهاست که می‌رفت و ما گمان کردیم در کنارمان است. او بازمانده قافله‌ای بود که سالارش حاج احمد متوسلیان بود.
گمانم اکنون سردار سلیمانی غصه‌دار است ، گمانم اکنون مرغان دشت جهاد هوایی شده‌اند. ولی شما مرغان وحشی کجا و ما اهلی شدگان در قفس عادات کجا. آیا کسی صدای ما را می‌شنود؟ آیا امیدی برای ما هم هست؟
ابراهیم حاتمی‌کیا / جمعه 17 مهر1394
__________________________________________________
وهب همدانی فرزند سردار شهید حسین همدانی اظهار داشت: سردار همدانی نمونه واقعی یک انسان کامل به شمار می‌رفت و چه با دشمنانش و دوستانش بزرگمنشانه برخورد می‌کرد و اگر کسی اشتباه و خطایی می‌کرد سردار همدانی به راحتی از آن چشم می‌پوشید.
وی خاطرنشان کرد: نگاه پدرم به دنیا نگاهی نبود که درگیر دنیا باشد و چیزی را برای خود نخواست و معتقد بود دنیا محل گذر و عبور است و در زندگی و رفتار خود این مسئله را همیشه رعایت می‌کرد.
وی درخصوص آخرین دیدار با پدرش نیز گفت: مدتی قبل از رفتنشان با پدرم دیدار داشتم و ایشان به خانواده گفتند که شاید این آخرین ماموریتم باشد. مادرم هم به ایشان گفت من به شرطی با این ماموریت موافقم که اگر شهید شدی من را نیز شفاعت کنی.
پسر سردار شهید همدانی ادامه داد: پدرم در آخرین دیدار خود حتی تاکید کردند اگر من شهید شدم من را همدان به خاک بسپارید و ما نیز با دلخوری به وی می‌‌گفتیم سردار نزد ما حرفی از رفتن نزن.
خبرگزاری فارس
تشییع پیکر «حبیب سپاه» از دمشق تا....
تشییع پیکر «حبیب سپاه» از دمشق تا....
مراسم باشکوه تشییع پیکر سردار شهید حسین همدانی از مستشاران ارشد جمهوری اسلامی ایران در سوریه که شامگاه پنجشنبه در حومه حلب به شهادت رسید، با حضور جمع کثیری از مردم پایتخت در حسینیه حضرت زهرا(س) در میدان سپاه تهران برگزار شد.
پیکر سردار همدانی پس از شهادت، در حرم حضرت زینب(س) که برای دفاع از آن به سوریه رفته بود، طواف داده شده و جمعه شب به تهران آمد.
ساعت به وقت عاشقی است و همه در میدان سپاه منتظر آمدن پیکر پاک شهید حاج حسین همدانی!
جمعیت کثیری اطراف میدان و ورودی جاده تهران را گرفته است، همه آمده‌اند، از مسن‌ترین افراد گرفته تا جوانانی که تاریخ تولدشان سال‌ها پس از اتمام هشت سال دفاع مقدس است.
هرکس انگیزه‌ای برای آمدن دارد، برخی آمدند تا با همرزم قدیمی و فرمانده روزهای ایثار و گذشت؛ آخرین دیدار را داشته باشند و دیدار بعدی را موکول کنند در آسمان‌ها، برخی آمدند تا بار دیگر فضای استقبال از شهیدان را پس از دو دهه بازیابی کنند.
خیلی از جوانان و نوجوانان هم آمدند تا شاید تجربه فضای روحانی را که در محافل مختلف یا از والدینشان شنیدند را درک کنند؛ اما نه بهتر است بگویم آمدند که به احترام فرمانده قیام کنند.
هنوز پیکر پاک شهید حسین همدانی در میانه راه است و استقبالکنندگان هر یک در حال و هوای خودشان انتظار ورود پیکر را می‌کشند.
با برخی از رزمندگان می‌خواهم گفت‌و‌گو کنم به مانند همیشه معتقدند باید با دیگری صحبت کنم چراکه دیگری پیشکسوت‌تر است.
همه حاج علاء حبیبی را نشان می‌دهند، یار غار سردار سرلشگر حاج حسین همدانی! می‌گویند به حاج حسین خیلی نزدیک است، به سویش می‌روم؛ چشمانش خیس خیس است، با اصرار حاضر به گفت‌و‌گو می‌شود. می‌پرسم حال و هوای آن روزها که از شهیدان در شهر استقبال می‌شد زنده شده یا خیر؟
سئوالم را که می‌شنود، بغضش می‌ترکد و می‌گرید، با تکان سر پاسخ مثبت میدهد و با صدای گرفته می‌گوید: فردا خواهیم دید که مردم چگونه به استقبالش خواهند آمد، شک ندارم سنگ تمام می‌گذارند.
گروه گروه بر مردم حاضر در میدان سپاه افزوده می‌شود. حاج علاء دیگر نمی‌تواند پاسخم را بدهد.
می‌گویم از حاج حسین بیشتر برایم بگویید، همچنان گریهکنان ادامه میدهد که حاج حسین خیلی بزرگوار بود، و دیگر گریه امانش نمی‌دهد...
می‌گویم شنیدم هم شیفته می‌شدند و می‌پرسم چرا؟! با سر پاسخم را میدهد و دیدگانش دوباره بارانی می‌شود.
ناصر احمدیان دست همرزمش را می‌گیرد و می‌برد؛ او هم نمی‌تواند سئوالم را پاسخ دهد، فقط بین رفقایشان می‌گوید همانجا هم دفن خواهد شد که باید!
عبارت «بین‌الشهیدین» را استفاده می‌کند ولی سخنش را نیمه کاره رها می‌کند...
همه نشانه‌ها با هم می‌خواند، نامش حسین است، در شام شهید شده؛ در راه دفاع از حرم خواهر اباعبدالله(ع) در راه دفاع از حرم دختر علی(ع) و فاطمه(س) در راه دفاع از حرم نوه پیامبر(ص).
از این‌ها گذشته در پاییز شهید می‌شود و در مهرماه، روایات می‌گویند اباعبدالله هم در پاییز حماسه کربلا را سروده است.
پیکر پاک شهید از راه می‌رسد، هیچ کس آرام و قرار ندارد، هم بر سر و سینه خود میکوبند، حاج حسین هم رفت، به آرزویش رسید و به دیدار رفقایش شتافت.
تابوت شهید راه حق؛ دیگر بین جمعیت محو شده است، حرکت به سوی مقر سپاه انصارالحسین(ع) ادامه دارد، همان لشگری که حاج حسین بنیادش را نهاده تا پاسدار انقلاب باشد، لحظه به لحظه بر سیل جمعیت افزوده می‌شود، مسئول و غیر مسئول ندارد، دریای بیکران شهادت همه را با خود راهی کرده است.
اشک‌ها حلقه زده، گونه‌های خیس و گلوهای بغض کرده همه را درنوردیده است، شهادت همه را یکرنگ کرده به اندازه همان روزها، همان روزهای ایثار و گذشت، انگار حاج حسین مانده بود تا امروز برود و بار دیگر آن فضا را زنده کند، شاید همین وظیفه او بود که تا امروز آسمانی نشده بود.
پیکر پاک سرلشگر شهیدمان حاج حسین همدانی راهی حسینیه ثارالله شد تا آخرین وداع‌ها را همرزمان و مردمان عاشق شهید و شهادت، عاشق یاران ولایت با او داشته باشند و به او بگویند... حاج حسین ما را یادت نرود...
تشییع پیکر «حبیب سپاه» از دمشق تا....
مراسم باشکوه تشییع پیکر سردار شهید حسین همدانی از مستشاران ارشد جمهوری اسلامی ایران در سوریه که شامگاه پنجشنبه در حومه حلب به شهادت رسید، با حضور جمع کثیری از مردم پایتخت در حسینیه حضرت زهرا(س) در میدان سپاه تهران برگزار شد.
پیکر سردار همدانی پس از شهادت، در حرم حضرت زینب(س) که برای دفاع از آن به سوریه رفته بود، طواف داده شده و جمعه شب به تهران آمد.
ساعت به وقت عاشقی است و همه در میدان سپاه منتظر آمدن پیکر پاک شهید حاج حسین همدانی!
جمعیت کثیری اطراف میدان و ورودی جاده تهران را گرفته است، همه آمده‌اند، از مسن‌ترین افراد گرفته تا جوانانی که تاریخ تولدشان سال‌ها پس از اتمام هشت سال دفاع مقدس است.
هرکس انگیزه‌ای برای آمدن دارد، برخی آمدند تا با همرزم قدیمی و فرمانده روزهای ایثار و گذشت؛ آخرین دیدار را داشته باشند و دیدار بعدی را موکول کنند در آسمان‌ها، برخی آمدند تا بار دیگر فضای استقبال از شهیدان را پس از دو دهه بازیابی کنند.
خیلی از جوانان و نوجوانان هم آمدند تا شاید تجربه فضای روحانی را که در محافل مختلف یا از والدینشان شنیدند را درک کنند؛ اما نه بهتر است بگویم آمدند که به احترام فرمانده قیام کنند.
هنوز پیکر پاک شهید حسین همدانی در میانه راه است و استقبالکنندگان هر یک در حال و هوای خودشان انتظار ورود پیکر را می‌کشند.
با برخی از رزمندگان می‌خواهم گفت‌و‌گو کنم به مانند همیشه معتقدند باید با دیگری صحبت کنم چراکه دیگری پیشکسوت‌تر است.
همه حاج علاء حبیبی را نشان می‌دهند، یار غار سردار سرلشگر حاج حسین همدانی! می‌گویند به حاج حسین خیلی نزدیک است، به سویش می‌روم؛ چشمانش خیس خیس است، با اصرار حاضر به گفت‌و‌گو می‌شود. می‌پرسم حال و هوای آن روزها که از شهیدان در شهر استقبال می‌شد زنده شده یا خیر؟
سئوالم را که می‌شنود، بغضش می‌ترکد و می‌گرید، با تکان سر پاسخ مثبت میدهد و با صدای گرفته می‌گوید: فردا خواهیم دید که مردم چگونه به استقبالش خواهند آمد، شک ندارم سنگ تمام می‌گذارند.
گروه گروه بر مردم حاضر در میدان سپاه افزوده می‌شود. حاج علاء دیگر نمی‌تواند پاسخم را بدهد.
می‌گویم از حاج حسین بیشتر برایم بگویید، همچنان گریهکنان ادامه میدهد که حاج حسین خیلی بزرگوار بود، و دیگر گریه امانش نمی‌دهد...
می‌گویم شنیدم هم شیفته می‌شدند و می‌پرسم چرا؟! با سر پاسخم را میدهد و دیدگانش دوباره بارانی می‌شود.
ناصر احمدیان دست همرزمش را می‌گیرد و می‌برد؛ او هم نمی‌تواند سئوالم را پاسخ دهد، فقط بین رفقایشان می‌گوید همانجا هم دفن خواهد شد که باید!
عبارت «بین‌الشهیدین» را استفاده می‌کند ولی سخنش را نیمه کاره رها می‌کند...
همه نشانه‌ها با هم می‌خواند، نامش حسین است، در شام شهید شده؛ در راه دفاع از حرم خواهر اباعبدالله(ع) در راه دفاع از حرم دختر علی(ع) و فاطمه(س) در راه دفاع از حرم نوه پیامبر(ص).
از این‌ها گذشته در پاییز شهید می‌شود و در مهرماه، روایات می‌گویند اباعبدالله هم در پاییز حماسه کربلا را سروده است.
پیکر پاک شهید از راه می‌رسد، هیچ کس آرام و قرار ندارد، هم بر سر و سینه خود میکوبند، حاج حسین هم رفت، به آرزویش رسید و به دیدار رفقایش شتافت.
تابوت شهید راه حق؛ دیگر بین جمعیت محو شده است، حرکت به سوی مقر سپاه انصارالحسین(ع) ادامه دارد، همان لشگری که حاج حسین بنیادش را نهاده تا پاسدار انقلاب باشد، لحظه به لحظه بر سیل جمعیت افزوده می‌شود، مسئول و غیر مسئول ندارد، دریای بیکران شهادت همه را با خود راهی کرده است.
اشک‌ها حلقه زده، گونه‌های خیس و گلوهای بغض کرده همه را درنوردیده است، شهادت همه را یکرنگ کرده به اندازه همان روزها، همان روزهای ایثار و گذشت، انگار حاج حسین مانده بود تا امروز برود و بار دیگر آن فضا را زنده کند، شاید همین وظیفه او بود که تا امروز آسمانی نشده بود.
پیکر پاک سرلشگر شهیدمان حاج حسین همدانی راهی حسینیه ثارالله شد تا آخرین وداع‌ها را همرزمان و مردمان عاشق شهید و شهادت، عاشق یاران ولایت با او داشته باشند و به او بگویند... حاج حسین ما را یادت نرود...
شهید مدافع حرم سجاد مرادی 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
مرگ پلی است به سوی جهان ابدیت و انشاالله این پل با شهادت رقم بخورد.
صبر در مصیبت اجر عظیم الهی را دارد ٬ در مصیبت ها فقط برای امام حسین (ع) گریه کنید . ۲ روز روزه بدهکارم. ۱ سال از مالم برای روزه و نماز صرف شود.
یک سوم مال قانونی بنده را صرف ایتام - هیئت های سیدالشهدا (ع) ٬ فقرا و امور خیریه صرف شود .
در قبرم تربت سیدالشهدا ٬ شب اول قبر نماز وحشت ٬ زیارت عاشورا فراموش نشود .
از همه اقوام ٬ دوستان و آشنایان طلب حلالیت دارم .
پدر و مادر عزیز هیچ وقت نتوانستم خدمتی به شما بکنم حلالم کنید .
همسر عزیزم که همیشه رنج داده ام شما را حلالم کنید .
فرزند عزیزم را به درس خواندن ٬ تقوای الهی ٬ نماز و حجاب توصیه می کنم . حلالم کن .
خواهرانم و برادرم حلالم کنید .
رهبر عزیزم را که راه امام عصر را ادامه میدهد فراموش نکید و یاریش نمائید .
از ۱۳۹۴/۰۴/۱۸ به بعد خمس مالم را حساب کنید .
در صورت امکان آشنایان ۱ روز برایم نماز قضا بخوانید .
بدهکاری هایم در سررسید موجود است .
وکیل پدرم می باشد (در کلیه امور پولی) والسلام
۱۳۹۴/۰۸/۱۶
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
پایگاه شهر شهیدان خدا
سخنان منتشرنشده ای از رهبر انقلاب درباره مدافعان حرم
سخنان منتشرنشده ای از رهبر انقلاب درباره مدافعان حرم
اگر مدافعان حرم مبارزه نمی‌كردند بايد در كرمانشاه و همدان می‌جنگیدیم
«حقیقتاً هـم شـهدای شـما، هـم خانواده هـا، پـدران، مـادران و فرزنـدان آنـان، حـق بزرگی بر گـردن همـه ی ملت ایـران دارند. ایـن شـهدا امتیازاتـی دارند:
یکـی ایـن اسـت کـه اینهـا از حریـم اهل بیـت در عـراق و سـوریه دفـاع کردنـد و در ایـن راه بـه شـهادت رسـیدند...
امتیـاز دوم ایـن شـهدای شـما ایـن اسـت کـه اینهـا رفتنـد بـا دشـمنی مبـارزه کردنـد کـه اگـر اینهـا مبـارزه نمی کردنـد ایـن دشـمن می آمـد داخـل کشـور... اگـرجلویش گرفتـه نمی شـد مـا باید اینجـا در کرمانشاه و همـدان و بقیه اسـتانها بـا اینهـا می جنگیدیم و جلـوی اینهـا را می گرفتیم. در واقع ایـن شهدای عزیـز ما جـان خودشان را در راه دفاع از کشـور، ملت، دیـن، انقلاب اسلامی فـدا کردند.
امتیـاز سـوم هـم این اسـت کـه اینهـا در غربـت بـه شهادت رسیدند. ایـن هـم یـک امتیـاز بزرگـی اسـت. این هـم پیش خـدای متعـال فرامـوش نمیشـود.»
بيانات رهبر انقلاب در ديدار خانواده شهدای مدافع حرم
سخنان منتشرنشده ای از رهبر انقلاب درباره مدافعان حرم
اگر مدافعان حرم مبارزه نمی‌كردند بايد در كرمانشاه و همدان می‌جنگیدیم
«حقیقتاً هـم شـهدای شـما، هـم خانواده هـا، پـدران، مـادران و فرزنـدان آنـان، حـق بزرگی بر گـردن همـه ی ملت ایـران دارند. ایـن شـهدا امتیازاتـی دارند:
یکـی ایـن اسـت کـه اینهـا از حریـم اهل بیـت در عـراق و سـوریه دفـاع کردنـد و در ایـن راه بـه شـهادت رسـیدند...امتیـاز دوم ایـن شـهدای شـما ایـن اسـت کـه اینهـا رفتنـد بـا دشـمنی مبـارزه کردنـد کـه اگـر اینهـا مبـارزه نمی کردنـد ایـن دشـمن می آمـد داخـل کشـور... اگـرجلویش گرفتـه نمی شـد مـا باید اینجـا در کرمانشاه و همـدان و بقیه اسـتانها بـا اینهـا می جنگیدیم و جلـوی اینهـا را می گرفتیم. در واقع ایـن شهدای عزیـز ما جـان خودشان را در راه دفاع از کشـور، ملت، دیـن، انقلاب اسلامی فـدا کردند.امتیـاز سـوم هـم این اسـت کـه اینهـا در غربـت بـه شهادت رسیدند. ایـن هـم یـک امتیـاز بزرگـی اسـت. این هـم پیش خـدای متعـال فرامـوش نمیشـود.»بيانات رهبر انقلاب در ديدار خانواده شهدای مدافع حرم
YaZahra313
عضو جدید
روز شهادتت خیلی بیقراری میکردی…
حتی به حاج حسین گفتی بیانماز آخرم را به تو اقتدا کنم…
به شوخی گفتند دشمن کم لطفی کرده و توهنوز شهید نشدی…
@Aflakiyan_Khaki
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
آیا حق مدافعان 8 سال جنگ تحمیلی ادا شده است؟ | دفاع مقدس | 7 | |
|
| فراتر از مرزها | شهدای مدافع حرم | دفاع مقدس | 2 |