مدار مجتمع

[Mute]

مدار های مجتمع

آیا تا کنون کلمه مدارات مجتمع را شننیده اید؟ آیا هیچ آگاهی در مورد آن دارید؟ در این تاپیک اطلاعاتی در این رابطه به شما عزیزان ارائه خواهیم داد.

مدار های دیجیتال با مدارهای مجتمع ساخته می شوند. یک مدار مجتمع ( یا آی سی ) یک کریستال کوچک نیمه هادی به نام تراشه است. که قطعات الکترونیکی را برای گیت های دیجیتال در خود دارد. اتصالات داخل تراشه مدار مورد نیاز را به وجود می آورند. تراشه در داخل یک محفظه پلاستیک و یا سرامیک جاسازی می شود. و اتصالات آن با سیم های طلایی نازک به پایه های خارجی جوش داده می شود تا مدارات مجتمع به وجود آیند.
تعداد پایه ها ممکن است از 14 پایه در بسته های کوچک تا 100 پایه یا بیشتر در بسته های بزرگتر تغییر کند. هر مدار مشترک یا آی سی دارای یک مشخصه عددی ست که روی سطح بسته بندی آن برای شناسایی چاپ میشود. هر سازنده یک کتابچه راهنما یا کاتالوگ با شرح دقیق و تمام اطلاعات لازم در باره آی سی های ساخت خود را چاپ می کند.


باپیشرفت تکنولوژی مدار های مجتمع تعداد گیت هایی که می تووانست در یک تراشه جای گیرد به میزان قابل توجه ای افزایش یافت. تراشه هایی که دارای چند گیت داخلی بودند و آن دسته که چند صد گیت دارا بودند در بسته هایی با ظرفیت یا مقیاس کوچک متوسط یا بزرک جای داده شده اند.
مدار های مجتمع با مقیاس کوچک (SSI) دارای چند گیت مستقل در یک بسته واحد هستند. ورودی ها و خروجی های گیت ها مستقیما به پایه های بسته متصل اند. تعداد گیت ها معمولا کمتر از 10 و محدود به تعداد پایه ها در آی سی می باشند.
قطعات مجتمع با مقیاس متوسط (MSI) دارای تقریبا 10 الی 200 گیت در هر بسته می باشند. این وسیله ها معمولا توابع دیجیتال ساده همچون دیکدر ها - جمع کننده ها و ثبات ها را اجرا می نمایند.
مدار ها یا وسایل مجتمع با مقیاس بزرگ (LSI) بین 200 تا چند هزار گیت در هر بسته دارند. این بسته ها سیستم های دیجیتالی همچون پردازنده ها- تراشه های حافظه و ماژول های قابل بر نامه ریزی را شامل می شوند.
قطعات مجتمع با مقیاس بسیار بزرگ (VLSI) حاوی هزاران گیت در یک بسته اند. مثال هایی از این گروه عبارتند از آرایه های بزرگ حافظه/ تراشه های پیچیده ریز کامپیو تر ها. VLSI ها به دلیل کوچکی و ارزانی انقلابی در تکنولوژی ساجت سیستم ها کامپیو تری به وجود آورده و به طراحان امکان ساخت و ایجاد ساختار هایی را دادند که قبلا اقتصادی نبودند.


مدار های مجتمع نه تنها بر اساس عملکرد منطقی شان طبقه بندی می شوند بلکه از نظر تکنولوژی خاص مدار هایی که به آن تعلق دارند نیز دسته بندی می گردند. تکنولوژی به کار رفته در مدار را خانواده منطقی دیجیتال می خوانند. هر خانواده منطقی مدار الکترونیکی پایه خاصی را داراست که مدار ها و و توابع دیجیتال پیچیده تر بر اساس آن تهیه می شوند.
مدار پایه در هر تکنولوژی یک گیت NAND/NOR و یا معکوس کننده است.
در نام گذاری تکنولوژی ار قطعات الکترونیکی به کار رفته در ساخت مدار پایه معمولا استفاده می شود. بسیاری از خانواده های مختلف منطقی به صورت مدار های مجنمع در سطح تجاری عرضه شده اند. متداول ترین خانواده ها در زیر معرفی شده اند:

TTL-منطق ترانزیستور -ترانزیستور
ECL-منطق کوپل امیتر
MOS-منطق فلز- اکسید- نیمه هادی
CMOS-منطق فلز - اکسید - نیمه هادی مکمل


​

​

 

[مریم 92]

سلام لطفا به من کمک کنید

1.آمپلی فایر یا ترانزیستور چه خواصی دارند که باعث افزایش جریان و توان می شوند و تقویت کننده اند؟

2.اصول کارکرد و ساختمان الکترودها چیست ؟
الکترود چگونه قادر به جمع اوری سیگنال است



خواهش می کنم جواب بدید.

 

[Pro.Eng]

سلام.
1- اين سؤال شما چند قسمتي هستش. آمپلي فاير يك مفهوم كلي هستش به معني تقويت كننده. اين تقويت كننده نوع ها و كاربردهاي مختلفي داره. تقويت كننده ميتونه ولتاژ - جريان - و يا توان يعني تركيبي از ولتاژ و جريان رو تقويت بكنه.
در بحث افزايش توان و افزايش جريان شما بايد بريد سراغ تقويت كننده هاي توان. تقويت كننده هايي كه مثل تقويت كننده هاي ولتاژ يا ترانزيستوري هستند يا مدار مجتمعي ولي جريان و به دنبال اون توان خروجي زيادي دارند. اين توان و جريان خروجي زياد هم برميگرده به داخلشون و اون ظرفيتي كه دارند در انتقال جريان بيشتر از اميتر ( سورس ) و كلكتورشون ( درين ). در حقيقت اون عبور جريان بيشتر هستش كه باعث ميشه در طراحي تقويت كننده توان مورد استفاده قرار بگيرند. اونجا كه گفتم مثل تقويت كننده ولتاژ هستند از اين بابت كه ساختاري مثل اونها دارند و شايد مثل اونها روشن بشوند ولي اصلاً ولتاژ رو تقويت نميكنند و در عوض جريان خروجي زيادي دارند كه در مقايسه با جريان ورودي تحريك زياد هست.
از اين تقويت كننده ها در خروجي مدارات تقويت كننده و به عنوان راه انداز يا طبقه ي قدرت استفاده ميشه.

2- الكترود اگر منظورتون سر يا پايه يك قطعه الكترونيكي مثل ديود و ... هستش بايد بگم كه اين سرها با خواص دروني خاصي طراحي و ساخته شده اند و به عنوان قطعات نيمه هادي شناخته ميشوند.به اين دليل كه نه عايق و نه هادي محسوب ميشوند. تحت شرايطي هدايت ميكنند و تحت شرايط ديگري هدايت نميكنند.اين خاصيت به مواد درون اين قطعات مربوط است.مواد درون اين قطعات در لايه آخر اتم هاي تشكيل دهنده خود داراي الكترون هستند كه به الكترون آزاد معروف هستند نظير سيليسيوم و ژرمانيوم و كليه عناصر ستون 3 و 5 جدول تناوبي مندليف (اگر اشتباه نكنم). موقع ساخت اين قطعات به صورت تزريقي عمل ميكنند و سيليسوم رو ازش الكترون ميگيرند ميشه ناحيه ي P و بهش الكترون ميدهند ميشه ناحيه N. بعد اين دو رو بهم ميچسبانند ميشه ديود سيليسيومي با دو پيوند N و P. البته به همين راحتي نيست ولي خوب جوري گفتم كه بدونيد قضيه از چه قراره.
وقتي به اين قطعه مورد نظر كه در اينجا ديود هستش ولتاژي اعمال ميشه و در جهت باياس مستقيم اعمال ميشه ، الكترون ها از منبع ولتاژ به سمت ناحيه ( الكترود ) P كه ازش الكترون گرفته شده حركت ميكنند. به دليل اينكه بار ناحيه P ، مثبت و تعداد الكترون هاش از حفره هاي آزاد يا اصطلاحاً پروتون هاش كمتر هستش براي خنثي شدن و اينكه مثبت و منفي يكديگر رو جذب ميكنند اقدام به جذب الكترون هاي منبع ميكنه. و از اونجا كه اين قطعه الكترونيكي به هر حال در نوعي ثبات به سر ميبره ( البته يك ميدان الكتريكي ذاتي درون هر قطعه نيمه هادي مثل ديود وجود داره كه بسيار كوچك هستش) پس اين حركت حفره هاي آزاد و يا الكترون ها باعث ايجاد يك حركت به هم پيوسته و منظم و اصطلاحاً جريان الكتريكي ميشه. كه اگر بخايد بيشتر بدونيد بايد به كتاب هاي الكترونيك 1 و يا فيزيك الكترونيك مراجعه كنيد.