از زمانی که انسان شروع به ساخت سرپناه کرد، سعی برآن داشته است تا بداند چگونه محیط اطراف خود را روشن کند. به این منظور دو راه حل وجود داشته است: یکی اینکه از نورطبیعی برای روشنایی استفاده کند و دیگری یک شبیه سازی برای نور خورشید بود. برای این منظور اول آتش را برگزید و بعد از آن از نورهای مصنوعی بهره برد. اما برای بازسازی هتلی در میدان هرالد منهتن شرکت PHT از یک رویکرد سوم بهره گرفت.
مختصری درباره ی هتل هایت میدان هرالد منهتن :
این هتل در خیابان 31 غربی بین خیابان پنجم و برادوی واقع شده است. گروه طراح معماری داخلی مشهوری شامل مهندسین معمار "پوال وگا" و "ونی لاو" از شرکت VLDG کار طراحی داخلی آن را بر عهده داشتند. آنها بر اساس تاریخچه ی میدان هرالد سعی در ارائه بهترین طرح برای قسمت های مختلف هتل مانند لابی، راهرو، اطاق ها و بام داشته اند. طراحی تمام بخش های مختلف این هتل ترکیبی از المان های مدرن و صنعتی می باشد. که ترکیبی از رنگ، شیشه، پارچه های مخصوص، محصولات چوبی، بلوک های لترپرس، صفحات فلزی و سایز جزئیات ظریف است.
لابی هتل با آثار هنری هنرمندانی از 9 منطقه محلی مزین شده است. لابی هتل بر اساس ایجاد حس دعوت افراد به بازدید از جنبه های اجتماعی مختلف طراحی شده است، بدین منظور شاهد طراحی بار قهوه، بار اسپرسو، یک بازارچه عرضه تنقلات، سالن کتابخانه، فضای ناهارخوری خصوصی با صندلی های راحت و قفسه های کتاب هستیم. افراد به محض ورورد به هتل با خوش آمدگویی میزبانان همراه شده و به سمت لابی هتل هدایت می شوند. برای ایجاد حس بهتری در هنگام بررسی اطلاعات شخصی افراد در قسمت پذیرش، میز پذیرش به صورت خاصی در نظر گرفته شده تا بیشترین هماهنگی با محل انتظار افراد را داشته باشد. این بخش چند قدم دورتر از سالن استراحت در نظرگرفته شده است. در مجاورت آن میز کوچکی تزیین شده با روزنامه های قدیمی و بافت های مختلف برای پاسخگویی به سوالات میهمانان خواهیم داشت.
بررسی سیستم روشنایی طراحی شده برای لابی هتل :
طراحان به صورت پیش فرض برای یک فضای داخلی که هیچ گونه پنجره و یا پنجره سقفی در آن وجود نداشت، شبیه سازی نور روز را با ترکیب آجرهای شیشه ای کوچک و منابع نوری ال ای دی سفید که توانایی قابلیت تنظیم دمای رنگ نور دارند، را مطرح کردند. فضای مورد نظر شامل میز پذیرش و سالن انتظار هتل بود. که این سالن با توجه به موقعیت قرارگیری آسانسور در هسته ی مرکزی آن و وجود سقف 3 متری در ورودی و دو راه پله در کناره ها عملا هیچ گونه نورطبیعی دریافت نمی کرد. از لحظه ای که طراح نورپرداز این فضا را مشاهده کرد می دانست که نورپردازی نقشی راهبردی در ایجاد یکپارچگی دو نیمه لابی ایفا می کند. او با در نظر گرفتن نظرات کارفرما و تیم طراحی داخلی یک المان نوری اختصاصی برای این فضا طراحی کرد که برای مهمانان هتل این حس را تداعی می کرد که فضا توسط نور طبیعی روشن شده است.
ایده اصلی این بود که به نحوی این حس القا گردد که در فضا پنجره وجود دارد. بلوک های شیشه ای همچنین برای بیان پیشینه ی تاریخی این المان معماری که در برخی بناهای صنعتی آن منطقه به کار گرفته شده بودند، استفاده شده است. این المان از بلوک های شیشه ای صنعتی با ضخامت 10 سانتی متر و ال ای دی های سفید با قابلیت تنظیم دمای رنگ نور که به وسیله ی یک دیمر کنترل می گردند تشکیل شده است، این سیستم شبیه ساز با تغییر دمای رنگ نور از 2700 کلوین به 3500 در طول روز و سپس رساندن به 5000 کلوین باعث می شود بیننده ناخوداگاه ورود نور طبیعی را تصور کند. تکرار هوشمندانه این المان در نقاط مختلف به این تصور قوت می بخشد. با استفاده از یک ساعت نجومی نورپردازی همگام با تغییر فصول و ساعات طلوع و غروب خورشید تغییر می کند.
طراح نورپرداز اذعان دارد که پیش از این هیچگاه یک از یک راه حل روشنایی شبیه به این با استفاده از ال ای دی های سفید با قابلیت تنظیم دمای رنگ نور ( که در آن زمان هنوز هم از فناوری پیشرفته و جدیدی بهره می برده است ) استفاده نکرده بوده است. تیم طراحی نورپردازی یک شبیه سازی کامل در همان مقیاس در دفتر خود انجام داده بودند. آنها منابع نوری متعددی را آزمایش کردند و بر سر یک دیوار ال ای دی 10 سانتی گسترده، 500 وات و قابل تنظیم که با یک رابط DMX کنترل می شد به اجماع رسیدند. اگرچه ال ای دی های انتخاب شده محدوده تغییر دمای رنگ نوری از 2700 تا 6000 کلوین داشتند، تیم طراحی تنظیم آنها را تا حداکثر خروجی 5000 کلوین قرار داد. آنها می دانستند که دمای رنگ نور 6500 کلوین برای یک فضای میزبانی بسیار سرد می باشد و اگر جداره ی خارجی المان با نور خیلی سرد نمایش داده می شد غیر واقعی به نظر می رسید.
در فضای کلی دمای رنگ نور به طرف رنگ گرم زیاد شده بود و این درخواست طراحان داخلی جهت تداعی حس گرم قرون وسطی بوده است. هسته اصلی آسانسور در پارچه ی طلایی پیچیده شده و دیوار با پوشش عمودی چوب جان تازه ای گرفته است. دمای رنگ نور پشت دیوار 2700 کلوین می باشد که یک سطح سوزان را تداعی می کند. طراح می گوید برافروخته به نظر برسد. استفاده چراغ معلق دکوراتیو ظریف منطقه ای را برای مطالعه روشن می کند که مهمان ها می توانند در آنجا روزنامه بخوانند، مطالعه کنند و با یکدیگر گفتگو نمایند.
اختلاف ارتفاع سقف از 3 متر در ورودی به 4.2 متر در سالن اصلی و استفاده از آویزهای چوبی متقاطع به ایجاد حس یک انبار زیرشیروانی کمک می کند. نورموضعی با استفاده از ال ای دی برای یک مجموعه از ساعت های چوبی با سبک خاص که زمان پایتخت های بزرگ جهان ( نیویورک، لندن، پاریس، میلان و ... ) را نمایش می دهند در پشت دیوار راهرو برای ایجاد یک اثر نمایشی در نظر گرفته شده است. اما چالش برانگیز ترین بخش پروژه نور روز بلوک های شیشه ای بود تیم طراحی پیش از این هرگز از منابع ال ای دی سفید با قابلیت تغییر دمای رنگ نور استفاده نکرده بود در فاصله چند روز تا افتتاح هتل هیچکس نمی دانست چرا سیستم درست عمل نمی کند . سرانجام تیم طراحی نورپردازی، پیمانکار برق و نمایندگانی از تولید کننده برای تشخیص و رفع این مشکل در محل پروژه همدیگر را ملاقات کردند.
آنها متوجه شدند که سیم کشی سیستم روشنایی درست انجام نپذیرفته است، اصلاح آن 2 تا 3 ساعت زمان برد طراح معتقد است که این موضوع بسیار گیج کننده بود ولی در روز افتتاحیه زمانیکه مهمان ها وارد هایت هرالد اسکوئر شدند که به تازگی بازسازی شده بود با فضایی مواجه شدند که به چند قسمت مجزا تقسیم شده بود و با نور طبیعی از بیرون روشن میشد و محل کافی شاپ نزدیک پذیرش را غرق در نور نموده بود که مجموعه ای از پنجره ها در پشت آن خودنمایی می کردند.
منبع: وبسایت شرکت نور و هنر
مختصری درباره ی هتل هایت میدان هرالد منهتن :
این هتل در خیابان 31 غربی بین خیابان پنجم و برادوی واقع شده است. گروه طراح معماری داخلی مشهوری شامل مهندسین معمار "پوال وگا" و "ونی لاو" از شرکت VLDG کار طراحی داخلی آن را بر عهده داشتند. آنها بر اساس تاریخچه ی میدان هرالد سعی در ارائه بهترین طرح برای قسمت های مختلف هتل مانند لابی، راهرو، اطاق ها و بام داشته اند. طراحی تمام بخش های مختلف این هتل ترکیبی از المان های مدرن و صنعتی می باشد. که ترکیبی از رنگ، شیشه، پارچه های مخصوص، محصولات چوبی، بلوک های لترپرس، صفحات فلزی و سایز جزئیات ظریف است.
لابی هتل با آثار هنری هنرمندانی از 9 منطقه محلی مزین شده است. لابی هتل بر اساس ایجاد حس دعوت افراد به بازدید از جنبه های اجتماعی مختلف طراحی شده است، بدین منظور شاهد طراحی بار قهوه، بار اسپرسو، یک بازارچه عرضه تنقلات، سالن کتابخانه، فضای ناهارخوری خصوصی با صندلی های راحت و قفسه های کتاب هستیم. افراد به محض ورورد به هتل با خوش آمدگویی میزبانان همراه شده و به سمت لابی هتل هدایت می شوند. برای ایجاد حس بهتری در هنگام بررسی اطلاعات شخصی افراد در قسمت پذیرش، میز پذیرش به صورت خاصی در نظر گرفته شده تا بیشترین هماهنگی با محل انتظار افراد را داشته باشد. این بخش چند قدم دورتر از سالن استراحت در نظرگرفته شده است. در مجاورت آن میز کوچکی تزیین شده با روزنامه های قدیمی و بافت های مختلف برای پاسخگویی به سوالات میهمانان خواهیم داشت.
بررسی سیستم روشنایی طراحی شده برای لابی هتل :
طراحان به صورت پیش فرض برای یک فضای داخلی که هیچ گونه پنجره و یا پنجره سقفی در آن وجود نداشت، شبیه سازی نور روز را با ترکیب آجرهای شیشه ای کوچک و منابع نوری ال ای دی سفید که توانایی قابلیت تنظیم دمای رنگ نور دارند، را مطرح کردند. فضای مورد نظر شامل میز پذیرش و سالن انتظار هتل بود. که این سالن با توجه به موقعیت قرارگیری آسانسور در هسته ی مرکزی آن و وجود سقف 3 متری در ورودی و دو راه پله در کناره ها عملا هیچ گونه نورطبیعی دریافت نمی کرد. از لحظه ای که طراح نورپرداز این فضا را مشاهده کرد می دانست که نورپردازی نقشی راهبردی در ایجاد یکپارچگی دو نیمه لابی ایفا می کند. او با در نظر گرفتن نظرات کارفرما و تیم طراحی داخلی یک المان نوری اختصاصی برای این فضا طراحی کرد که برای مهمانان هتل این حس را تداعی می کرد که فضا توسط نور طبیعی روشن شده است.
ایده اصلی این بود که به نحوی این حس القا گردد که در فضا پنجره وجود دارد. بلوک های شیشه ای همچنین برای بیان پیشینه ی تاریخی این المان معماری که در برخی بناهای صنعتی آن منطقه به کار گرفته شده بودند، استفاده شده است. این المان از بلوک های شیشه ای صنعتی با ضخامت 10 سانتی متر و ال ای دی های سفید با قابلیت تنظیم دمای رنگ نور که به وسیله ی یک دیمر کنترل می گردند تشکیل شده است، این سیستم شبیه ساز با تغییر دمای رنگ نور از 2700 کلوین به 3500 در طول روز و سپس رساندن به 5000 کلوین باعث می شود بیننده ناخوداگاه ورود نور طبیعی را تصور کند. تکرار هوشمندانه این المان در نقاط مختلف به این تصور قوت می بخشد. با استفاده از یک ساعت نجومی نورپردازی همگام با تغییر فصول و ساعات طلوع و غروب خورشید تغییر می کند.
طراح نورپرداز اذعان دارد که پیش از این هیچگاه یک از یک راه حل روشنایی شبیه به این با استفاده از ال ای دی های سفید با قابلیت تنظیم دمای رنگ نور ( که در آن زمان هنوز هم از فناوری پیشرفته و جدیدی بهره می برده است ) استفاده نکرده بوده است. تیم طراحی نورپردازی یک شبیه سازی کامل در همان مقیاس در دفتر خود انجام داده بودند. آنها منابع نوری متعددی را آزمایش کردند و بر سر یک دیوار ال ای دی 10 سانتی گسترده، 500 وات و قابل تنظیم که با یک رابط DMX کنترل می شد به اجماع رسیدند. اگرچه ال ای دی های انتخاب شده محدوده تغییر دمای رنگ نوری از 2700 تا 6000 کلوین داشتند، تیم طراحی تنظیم آنها را تا حداکثر خروجی 5000 کلوین قرار داد. آنها می دانستند که دمای رنگ نور 6500 کلوین برای یک فضای میزبانی بسیار سرد می باشد و اگر جداره ی خارجی المان با نور خیلی سرد نمایش داده می شد غیر واقعی به نظر می رسید.
در فضای کلی دمای رنگ نور به طرف رنگ گرم زیاد شده بود و این درخواست طراحان داخلی جهت تداعی حس گرم قرون وسطی بوده است. هسته اصلی آسانسور در پارچه ی طلایی پیچیده شده و دیوار با پوشش عمودی چوب جان تازه ای گرفته است. دمای رنگ نور پشت دیوار 2700 کلوین می باشد که یک سطح سوزان را تداعی می کند. طراح می گوید برافروخته به نظر برسد. استفاده چراغ معلق دکوراتیو ظریف منطقه ای را برای مطالعه روشن می کند که مهمان ها می توانند در آنجا روزنامه بخوانند، مطالعه کنند و با یکدیگر گفتگو نمایند.
اختلاف ارتفاع سقف از 3 متر در ورودی به 4.2 متر در سالن اصلی و استفاده از آویزهای چوبی متقاطع به ایجاد حس یک انبار زیرشیروانی کمک می کند. نورموضعی با استفاده از ال ای دی برای یک مجموعه از ساعت های چوبی با سبک خاص که زمان پایتخت های بزرگ جهان ( نیویورک، لندن، پاریس، میلان و ... ) را نمایش می دهند در پشت دیوار راهرو برای ایجاد یک اثر نمایشی در نظر گرفته شده است. اما چالش برانگیز ترین بخش پروژه نور روز بلوک های شیشه ای بود تیم طراحی پیش از این هرگز از منابع ال ای دی سفید با قابلیت تغییر دمای رنگ نور استفاده نکرده بود در فاصله چند روز تا افتتاح هتل هیچکس نمی دانست چرا سیستم درست عمل نمی کند . سرانجام تیم طراحی نورپردازی، پیمانکار برق و نمایندگانی از تولید کننده برای تشخیص و رفع این مشکل در محل پروژه همدیگر را ملاقات کردند.
آنها متوجه شدند که سیم کشی سیستم روشنایی درست انجام نپذیرفته است، اصلاح آن 2 تا 3 ساعت زمان برد طراح معتقد است که این موضوع بسیار گیج کننده بود ولی در روز افتتاحیه زمانیکه مهمان ها وارد هایت هرالد اسکوئر شدند که به تازگی بازسازی شده بود با فضایی مواجه شدند که به چند قسمت مجزا تقسیم شده بود و با نور طبیعی از بیرون روشن میشد و محل کافی شاپ نزدیک پذیرش را غرق در نور نموده بود که مجموعه ای از پنجره ها در پشت آن خودنمایی می کردند.
منبع: وبسایت شرکت نور و هنر
