اعتقادی که با حرف من از بین بره اعتقاد نیست فقط عادته
ادعامو میتونم ثابت کنم
فقط باید کمی چشمتو باز کنی و عقلتو به کار بندازی
برای همه چیز اما بیاری
و همه چیزو اساسی کنکاش کنی
میبینی که یا باید عقل داشته باشی یا دین
گاهي حسرت ميخوردم ، كه چرا من از اول بچه آدم نبودم و مسلمون
من از همون بچگي ((اون موقع كه تو دنبال پفك بودي )) دنبال علت جهان بودم - 3 ساله بودم همه ميگفتن بهشت و جهنم ، من ميگفتم چرنده
اين مقدمه اي بود تا بهت بگم از بچگي تا سن 15 سالگي تقريبا با همين افكار بزرگ شدم
ميگفتم خدا كيه ، كو كجاست ؟؟ حسين ؟؟ برو بابا ...
همه چيز رو زير سوال ميبردم و باور نداشتم
بالاخره با كلي تحقيق و كنكجاوي يه اينجا رسيدم كه الان هستم
غصه ميخوردم كه چرا از اول آدم نبودم
اما الان ميبينم چقدر خوبه كه از اول آدم نبودم ، ميدوني چرا ؟؟؟
چون حرفاي بچگونه امثال شما برام خنده داره / اصلا بعضي وقتا يك چيزاي ميگيد كه من توي 5 سالگي روي اين حرفا تمركز داشتم
حالا تو مياي به من ميگي همه چيز رو اساسي كنكاش كن ؟؟؟؟ اما بيار ؟؟؟ ول كن جون تو بابا اين اماها براي ما تكراري شده
اين راهي كه تو داري ميري ها ، من خودم زير كوبي كردم و آسفالتش رو ريختم
من يك فرق اساسي با اكثر مسلمون ها دارم ، اعتقاداتم حاشيه داره ....