لاما از خانواده شترسانان و جانوری باهوش و بسیار کنجکاو است. لاما جزء کهن‌ترین چارپایان محسوب می‌شود که در حدود 6000 سال پیش توسط قبایل ساکن آمریکای جنوبی اهلی شده است. از آن زمان تاکنون لاماها در موطن خود برای بارکشی و تولید پشم نگهداری می‌شدند. حتی پس از کشف قاره آمریکا، لاماها به لحاظ پرورشی و ژنتیکی دستخوش تغییر نگشتند و لذا امروزه هم همان رفتاری را که از ساکنین آمریکای جنونی آموخته‌اند از خود بروز می‌دهند. این جانور در خارج از سرزمین اصلی خود (شامل پرو، بولیوی، آرژانتین و شیلی) تا مدت‌های مدید صرفا در باغ‌وحش‌ها نگهداری می‌شد. در دهه هفتاد میلادی بود که توجه مردمان آمریکای شمالی به این جانور بیگانه جلب شده و در کنار سایر جانوران خانگی از آن بهره گرفته شد. با گسترش توجه مردمان اروپا پای این جانور پشمی به این قاره نیز باز شد، به طوری که شمار لاماهایی که خارج از باغ‌وحش نگهداری می‌شوند روز به روز در حال افزایش است.
نگهداری این جانور قدرتمند آسان است. به دلیل شرایط خاص زندگانی این جانور در موطن اصلی خود، مالاها چه به لحاظ تغذیه و چه به لحاظ محل نگهداری، سازگاری بالایی با محیط جدید از خود نشان می‌دهد. با تدارک یک اصطبل که از سه طرف مسدود باشد، این حیوان مقاوم به سرما در تمام طول زمستان در برابر نفوذ سرمای هوا مصون خواهد بود. ارتفاع حصار مزرعه در حد 1:30 متر کافی است. هر چند که مالا قادر است از این ارتفاع پریده و عبور کند، اما این حیوان فقط زمانی محل سکونت خود را ترک می‌کند که احساس خطر نماید یا بخواهد به همنوعان خود در مزارع دورتر دست پیدا کند.
لاما را بیش‌تر بشناسیم
به طور کلی لاماها بر حسب میزان پشم بدنشان به دو نوع لاما کلاسیک (دارای پشم کم) و لاما پشمین (دارای پشم بسیار زیاد) تقسیم می‌شوند. لاماها حدود 100 تا 120 سانتی‌متر قد و 100 تا 180 کیلوگرم وزن دارند و به طور متوسط 20 تا 25 سال عمر می‌کنند.
موطن اصلی
همان‌طور که در بالا نیز گفته شد، لاماها حدود 7000 هزار سال پیش با اهلی کردن گونه وحشی گوآناکو پدید آمده‌اند و در آمریکای جنونی برای باربری مورد استفاده قرار می‌گرفتند. گفتنی است این جانور در زبان فارسی "شترگوسفند" و "شتر بدون کوهان" نامیده شده است که به لحاظ جانورشناسی عنوان دوم مناسب‌تر، اما عنوان اول رایج‌تر است.
تغذیه و اسکان
اصطبل بدون درب برای اسکان لاماها بسیار مناسب است تا بتوان در تابستان و زمستان هر روز آن‌ها را به چرا برد. یک اصطبل معمولی برای محافظت از این حیوان در برابر باد، باران و تابش شدید آفتاب کفایت می‌کند.
احداث حصار به ارتفاع 1:40 سانتی‌متر کفایت می‌کند. لاماها داخل گله زندگی می‌کنند؛ بنا بر این می‌بایست برای نگهداری از این جانور دست کم 2 تا 3 لاما در اختیار داشت. غذای اصلی این چارپا شامل علف و یونجه می‌شود، اما می‌توان از کمی مخلوط غلات و نمک معدن هم به عنوان مکمل غذایی استفاده کرد. همچنین لاما هر روز به آب تازه نیاز دارد.
نگهداری
پشم لاما باید هر سال و حداقل دو سال یک بار چیده شود. علی‌القاعده بهتر است پشم‌چینی بسته به میزان رشد پشم‌ها، هر 2-5 ماه یک بار صورت گیرد. کنترل مداوم اختلالات احتمالی پوست و اندرون و کرم‌زدایی زیر نظر دامپزشک بسیار حایز اهمیت است.
بالاخره این که انسان، لاما را برای بارکشی، اهلی کرده است، اما این حیوان به‌عنوان محافظ گله گوسفندان نیز به خوبی عمل می‌کند.
منبع:http://lamas.at/
نگهداری این جانور قدرتمند آسان است. به دلیل شرایط خاص زندگانی این جانور در موطن اصلی خود، مالاها چه به لحاظ تغذیه و چه به لحاظ محل نگهداری، سازگاری بالایی با محیط جدید از خود نشان می‌دهد. با تدارک یک اصطبل که از سه طرف مسدود باشد، این حیوان مقاوم به سرما در تمام طول زمستان در برابر نفوذ سرمای هوا مصون خواهد بود. ارتفاع حصار مزرعه در حد 1:30 متر کافی است. هر چند که مالا قادر است از این ارتفاع پریده و عبور کند، اما این حیوان فقط زمانی محل سکونت خود را ترک می‌کند که احساس خطر نماید یا بخواهد به همنوعان خود در مزارع دورتر دست پیدا کند.
لاما را بیش‌تر بشناسیم
به طور کلی لاماها بر حسب میزان پشم بدنشان به دو نوع لاما کلاسیک (دارای پشم کم) و لاما پشمین (دارای پشم بسیار زیاد) تقسیم می‌شوند. لاماها حدود 100 تا 120 سانتی‌متر قد و 100 تا 180 کیلوگرم وزن دارند و به طور متوسط 20 تا 25 سال عمر می‌کنند.
موطن اصلی
همان‌طور که در بالا نیز گفته شد، لاماها حدود 7000 هزار سال پیش با اهلی کردن گونه وحشی گوآناکو پدید آمده‌اند و در آمریکای جنونی برای باربری مورد استفاده قرار می‌گرفتند. گفتنی است این جانور در زبان فارسی "شترگوسفند" و "شتر بدون کوهان" نامیده شده است که به لحاظ جانورشناسی عنوان دوم مناسب‌تر، اما عنوان اول رایج‌تر است.
تغذیه و اسکان
اصطبل بدون درب برای اسکان لاماها بسیار مناسب است تا بتوان در تابستان و زمستان هر روز آن‌ها را به چرا برد. یک اصطبل معمولی برای محافظت از این حیوان در برابر باد، باران و تابش شدید آفتاب کفایت می‌کند.
احداث حصار به ارتفاع 1:40 سانتی‌متر کفایت می‌کند. لاماها داخل گله زندگی می‌کنند؛ بنا بر این می‌بایست برای نگهداری از این جانور دست کم 2 تا 3 لاما در اختیار داشت. غذای اصلی این چارپا شامل علف و یونجه می‌شود، اما می‌توان از کمی مخلوط غلات و نمک معدن هم به عنوان مکمل غذایی استفاده کرد. همچنین لاما هر روز به آب تازه نیاز دارد.
نگهداری
پشم لاما باید هر سال و حداقل دو سال یک بار چیده شود. علی‌القاعده بهتر است پشم‌چینی بسته به میزان رشد پشم‌ها، هر 2-5 ماه یک بار صورت گیرد. کنترل مداوم اختلالات احتمالی پوست و اندرون و کرم‌زدایی زیر نظر دامپزشک بسیار حایز اهمیت است.
بالاخره این که انسان، لاما را برای بارکشی، اهلی کرده است، اما این حیوان به‌عنوان محافظ گله گوسفندان نیز به خوبی عمل می‌کند.
منبع:http://lamas.at/
