كوي دوست
- شروع کننده موضوع محـسن ز
- تاریخ شروع
یادت ای دوســــت به خیـــــر
نازنیــــــــــــنم ! خوبـی؟
خبری نیست ز تو!
یادی از دوســت نکردن رسم شــــده؟؟
نکنــــــــــد خاطرت از شکوه ی من خســــته شود
دل مـــــــــن می خواهد
که بدانـــی بی تـــــــــو
دلــــــــــم اندازه ی دنیا تنگ اســــت
آرزویـــــــــــــم ایـــــن است:
کـــــــه چــــو آییـــــــنه زلال
مثـــــــل یک کوه پــــــر از شوکــــت بودن باشی...
نازنیــــــــــــنم ! خوبـی؟
خبری نیست ز تو!
یادی از دوســت نکردن رسم شــــده؟؟
نکنــــــــــد خاطرت از شکوه ی من خســــته شود
دل مـــــــــن می خواهد
که بدانـــی بی تـــــــــو
دلــــــــــم اندازه ی دنیا تنگ اســــت
آرزویـــــــــــــم ایـــــن است:
کـــــــه چــــو آییـــــــنه زلال
مثـــــــل یک کوه پــــــر از شوکــــت بودن باشی...
پا به پای کودکی هایم بیا کفش هایت را به پا کن تا به تا
قاه قاه خنده ات را ساز کن باز هم با خنده ات اعجاز کن
پا بکوب و لج کن و راضی نشو با کسی جز عشق همبازی نشو
بچه های کوچه را هم کن خبر عاقلی را یک شب از یادت ببر
خاله بازی کن به رسم کودکی با همان چادر نماز پولکی
طعم چای و قوری گلدارمان لحظه های ناب بی تکرارمان
مادری از جنس باران داشتیم در کنارش خواب آسان داشتیم
یا پدر اسطوره دنیای ما قهرمان باور زیبای ما
قصه های هر شب مادربزرگ ماجرای بزبز قندی و گرگ
غصه هرگز فرصت جولان نداشت خنده های کودکی پایان نداشت
هر کسی رنگ خودش بی شیله بود ثروت هر بچه قدری تیله بود
ای شریک نان و گردو و پنیر ! همکلاسی ! باز دستم را بگیر
مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست آن دل نازت برایم تنگ نیست ؟
حال ما را از کسی پرسیده ای ؟ مثل ما بال و پرت را چیده ای ؟
حسرت پرواز داری در قفس؟ می کشی مشکل در این دنیا نفس؟
سادگی هایت برایت تنگ نیست ؟ رنگ بی رنگیت اسیر رنگ نیست ؟
رنگ دنیایت هنوزم آبی است ؟ آسمان باورت مهتابی است ؟
هرکجایی شعر باران را بخوان ساده باش و باز هم کودک بمان
باز باران با ترانه ، گریه کن ! کودکی تو ، کودکانه گریه کن!
ای رفیق روز های گرم و سرد سادگی هایم به سویم باز گرد!
قاه قاه خنده ات را ساز کن باز هم با خنده ات اعجاز کن
پا بکوب و لج کن و راضی نشو با کسی جز عشق همبازی نشو
بچه های کوچه را هم کن خبر عاقلی را یک شب از یادت ببر
خاله بازی کن به رسم کودکی با همان چادر نماز پولکی
طعم چای و قوری گلدارمان لحظه های ناب بی تکرارمان
مادری از جنس باران داشتیم در کنارش خواب آسان داشتیم
یا پدر اسطوره دنیای ما قهرمان باور زیبای ما
قصه های هر شب مادربزرگ ماجرای بزبز قندی و گرگ
غصه هرگز فرصت جولان نداشت خنده های کودکی پایان نداشت
هر کسی رنگ خودش بی شیله بود ثروت هر بچه قدری تیله بود
ای شریک نان و گردو و پنیر ! همکلاسی ! باز دستم را بگیر
مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست آن دل نازت برایم تنگ نیست ؟
حال ما را از کسی پرسیده ای ؟ مثل ما بال و پرت را چیده ای ؟
حسرت پرواز داری در قفس؟ می کشی مشکل در این دنیا نفس؟
سادگی هایت برایت تنگ نیست ؟ رنگ بی رنگیت اسیر رنگ نیست ؟
رنگ دنیایت هنوزم آبی است ؟ آسمان باورت مهتابی است ؟
هرکجایی شعر باران را بخوان ساده باش و باز هم کودک بمان
باز باران با ترانه ، گریه کن ! کودکی تو ، کودکانه گریه کن!
ای رفیق روز های گرم و سرد سادگی هایم به سویم باز گرد!
b65241
کاربر بیش فعال
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]بگذار تا همچون پرستوها[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]دركنج آن دل آشیان سازم[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]من آن قفس را دوست میدارم[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]بگذار تا خود را نهان سازم[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]ای قصه گوی دل[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]ای آرزوی من[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]با من مبادا بی وفا گردی[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]با دیگران پیمان ببندی آشنا گردی[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]آه ای تمام هستیم از تو[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]از پای دل مگشای زنجیرم[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[/FONT]
[FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]من بی تو [FONT=tahoma, arial, helvetica, sans-serif][/FONT]میمیرم[/FONT]
گاهی اوقات
احتیاج به یه آدمی داری٬
یه دوستی٬
که وایسته رو به روت
که توی چشمات نگاه کنه
و محکم بزنه تو گوشت
که تو٬ صورتت خم شه و دستت رو بذاری روی گونت و دوباره نگاش کنی
ببینی که خشمگینه٬
ببینی که از دستت عصبانیه
توی اخم صورتش ببینی که دوستت داره
ببینی که دوستته.
که نگاش کنی٬ همون‌جوری که دستت روی صورتیه که اون بهش کشیده زده٬
که بهت بگه « تو چته؟ بسه٬ به خودت بیا .. تو چته .. »
که سرت فریاد بکشه ..
که تو یهو بلرزی٬
بری توی بغلش٬
که بغلت کنه٬
همون دستی که کوبید تو صورتت رو بذاره رو سرت٬ توی موهات٬
که سرت رو فشار بده توی گودی شونش٬
که تو چشمات رو ببندی٬
روی شونش گریه کنی٬
بلرزی٬
و با خودت فکر کنی که « تو واقعاً چته .. »
احتیاج به یه آدمی داری٬
یه دوستی٬
که وایسته رو به روت
که توی چشمات نگاه کنه
و محکم بزنه تو گوشت
که تو٬ صورتت خم شه و دستت رو بذاری روی گونت و دوباره نگاش کنی
ببینی که خشمگینه٬
ببینی که از دستت عصبانیه
توی اخم صورتش ببینی که دوستت داره
ببینی که دوستته.
که نگاش کنی٬ همون‌جوری که دستت روی صورتیه که اون بهش کشیده زده٬
که بهت بگه « تو چته؟ بسه٬ به خودت بیا .. تو چته .. »
که سرت فریاد بکشه ..
که تو یهو بلرزی٬
بری توی بغلش٬
که بغلت کنه٬
همون دستی که کوبید تو صورتت رو بذاره رو سرت٬ توی موهات٬
که سرت رو فشار بده توی گودی شونش٬
که تو چشمات رو ببندی٬
روی شونش گریه کنی٬
بلرزی٬
و با خودت فکر کنی که « تو واقعاً چته .. »
نامه ای برای ...
بازیباترین لهجه ای که تا به حال آموخته ام برایت نامه ای می نویسم...با غریب ترین حسی که که تا به امروز تجربه اش کرده ام...
نامه ام را با قلم جانم سیاه می کنم و واژه ها را لبریز از احساس...
سکوت را فاصله می کنم میان هر کلمه تا بدانی چیست راز این سطرهایی که مخاطبشان تو هستی...
حالا دیگرنامه را پاکنویس می کنم بر صفحه ی این روزهایم ودر پاکت دلتنگی ام می گذارم و با
بوسه هایم پاکت را مهر و موم می کنم...
به آدرس همیشگی ات می فرستم...
می دانم منتظر پست چی مهربان می مانی...
اندکی صبر باید...
نامه ام در راه است...
بازیباترین لهجه ای که تا به حال آموخته ام برایت نامه ای می نویسم...با غریب ترین حسی که که تا به امروز تجربه اش کرده ام...
نامه ام را با قلم جانم سیاه می کنم و واژه ها را لبریز از احساس...
سکوت را فاصله می کنم میان هر کلمه تا بدانی چیست راز این سطرهایی که مخاطبشان تو هستی...
حالا دیگرنامه را پاکنویس می کنم بر صفحه ی این روزهایم ودر پاکت دلتنگی ام می گذارم و با
بوسه هایم پاکت را مهر و موم می کنم...
به آدرس همیشگی ات می فرستم...
می دانم منتظر پست چی مهربان می مانی...
اندکی صبر باید...
نامه ام در راه است...
آخرین ویرایش توسط مدیر:
دوستان...... تو را دوست می دارند
اما معشوق تو نیستند
مراقب تو هستند
اما از اقوام تو نیستندآنها آماده اند تا در درد تو شریک بشوند
اما آنها بستگان خونی تو نیستند
آنها دوستان هستند
یک دوست واقعی
همانند پدر سخت سرزنشت میکند
همانند مادر غم تو را می خورد
مثل یک خواهر سر به سرت می گذارد
مثل یک برادر ادای تو را در می آورد
و آخر اینکه بیشتر از یک معشوق دوستت می دارد
زیباترین مکان برای حضور،
این است که دیگران در فکرشان تو را به یاد داشته باشند.
به روی خاطرات من همیشه ردپای تو
اگر چه مانده در دلم سکوت سبز جای تو
چقدر خسته می روی از این دیار گریه زا
کجا بدون سایه ات ؟ کجا بدون من کجا؟
نگاه سرد و مبهمت به روی پلک های من
قدم نمی زند چرا ؟ نمی رسد به داد تن ؟
همین که حرف می زنی بهانه رنگ می شود
همین که شعر می شوم دل تو سنگ می شود شب از گلايه هاي من به سوي روز ميدود
غروب ميكند دلم؛به پشت كوه ميرود
نفس نميكشد هوا ؛ قدم نميزند زمين
سكوت ميكند غزل بدون تو فقط همين
FahimeM
عضو جدید
گوش به فرمان‌ِ ندای درون‌ِ خویشم!
پیش می‌روم!
دیرزمانی‌ست که مانده‌ام!
با وسوسه‌ی سکون‌ُ نشستن کنار آمده‌ام!
جرأت می‌کنم برای وداع!
ترک می‌کنم تمام‌ِ آشنایی‌ها را!
هر نام‌ُ هر منظره ،
در قلبم زنده می‌ماند!
رّدی از خود باقی می‌گُذارد!
از هر کدام، نقشی بر گرفته‌ام!
می‌خواهم در جاده بمانم‌ُ
ستاره‌ی خویش را پی بگیرم،
در شروعی تازه...
زنده‌گی، رهایی‌ست!
پیش می‌روم!
دیرزمانی‌ست که مانده‌ام!
با وسوسه‌ی سکون‌ُ نشستن کنار آمده‌ام!
جرأت می‌کنم برای وداع!
ترک می‌کنم تمام‌ِ آشنایی‌ها را!
هر نام‌ُ هر منظره ،
در قلبم زنده می‌ماند!
رّدی از خود باقی می‌گُذارد!
از هر کدام، نقشی بر گرفته‌ام!
می‌خواهم در جاده بمانم‌ُ
ستاره‌ی خویش را پی بگیرم،
در شروعی تازه...
زنده‌گی، رهایی‌ست!
امشب دلم هوای کسی میکند که نیست
از بی کسی چنان هوسی میکند که نیست
اندیشه دست بر سرو بر سینه میزند
بیداد داغ دادرسی میکند که نیست
دل سر نهاده بر در و دیوار خانه اش
هر سو نگاه ملتمسی می کند که نیست
مثل هوای تازه که یکدم دمیدو رفت
دم میل باز دم نفسی میکند که نیست
خورشید رفت و شب همه شب ماند و بعد از او
ظلمت بهانه ی قبسی میکند که نیست
تن ماند و صحبت از قفسی میکند که هست
جان رفت و شوق خوش نفسی می کند که نیست
بعد از تو هر که ماند گرفتار زندگی است
با مرگ دست و پنجه نرم بسی میکند که نیست
شاعر : محمد پیله ور
از بی کسی چنان هوسی میکند که نیست
اندیشه دست بر سرو بر سینه میزند
بیداد داغ دادرسی میکند که نیست
دل سر نهاده بر در و دیوار خانه اش
هر سو نگاه ملتمسی می کند که نیست
مثل هوای تازه که یکدم دمیدو رفت
دم میل باز دم نفسی میکند که نیست
خورشید رفت و شب همه شب ماند و بعد از او
ظلمت بهانه ی قبسی میکند که نیست
تن ماند و صحبت از قفسی میکند که هست
جان رفت و شوق خوش نفسی می کند که نیست
بعد از تو هر که ماند گرفتار زندگی است
با مرگ دست و پنجه نرم بسی میکند که نیست
شاعر : محمد پیله ور
banooyeariayi
عضو جدید
خداحافظی کار من نیست
کار تو هم نیست
اما همه ناچارند
گاهی
آن را به زبان آورند
من گذشتمباور کن کم نیاورده ام ،
فقط کوتاه آمده ام ؛
عشق
دارد هدر می رود !
از تو
به خاطر شادیهایت
که با من رنگ می باختند
تو ازشان نگذر نازنین
اگر بهترین دوستم نیستی
,لاقل بهترین دشمنم باش
اگر غم خوارم نیستی
,لاقل بزرگترین غمم باش
هر چه هستی همیشه
بهترین باش
چون بهترین ها همیشه
در یاد خواهند ماند
پس در بدترین خاطره هایم
بهترین باش
,لاقل بهترین دشمنم باش
اگر غم خوارم نیستی
,لاقل بزرگترین غمم باش
هر چه هستی همیشه
بهترین باش
چون بهترین ها همیشه
در یاد خواهند ماند
پس در بدترین خاطره هایم
بهترین باش
I2ose
عضو جدید
من از این دنیا چی میخوام دو تا صندلی چوبی
که منو تو رو بشونن واسه گفتن خوبی
من از این دنیا چی میخوام یه وجب زمین خالی
همونقدر که یک اطاقک بشه خونه خیالی
من از این دنیا چی میخوام یه جعبه مداد رنگی
بکشم رو تنه دنیا رنگه خوبیو قشنگی
آدمهای دستو دلباز از توی قلک طاقچه
بردارن بذر محبت واسه بارداری باغچه
من از این دنیا چی میخوام دو تا صندلی چوبی
که منو تو رو بشونن واسه گفتن خوبی
من از این دنیا چی میخوام دو تا بال برای پرواز
برم تا روز تولد برسم به فصله آغاز
برم پیشه بچه هایی که یه لقمه نون ندارن
که یک شب با یک دل سیر چشاشونو هم بذارن
بگم غصه ها سر اومد گریه بس که بهتر اومد
من از این دنیا چی میخوام دو تا صندلی چوبی
که منو تو رو بشونن واسه گفتن خوبی
که منو تو رو بشونن واسه گفتن خوبی
من از این دنیا چی میخوام یه وجب زمین خالی
همونقدر که یک اطاقک بشه خونه خیالی
من از این دنیا چی میخوام یه جعبه مداد رنگی
بکشم رو تنه دنیا رنگه خوبیو قشنگی
آدمهای دستو دلباز از توی قلک طاقچه
بردارن بذر محبت واسه بارداری باغچه
من از این دنیا چی میخوام دو تا صندلی چوبی
که منو تو رو بشونن واسه گفتن خوبی
من از این دنیا چی میخوام دو تا بال برای پرواز
برم تا روز تولد برسم به فصله آغاز
برم پیشه بچه هایی که یه لقمه نون ندارن
که یک شب با یک دل سیر چشاشونو هم بذارن
بگم غصه ها سر اومد گریه بس که بهتر اومد
من از این دنیا چی میخوام دو تا صندلی چوبی
که منو تو رو بشونن واسه گفتن خوبی
برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست
گویی همه خوابند، کسی را به کسی نیست
آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک
جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست
این قافله از قافله سالار خراب است
اینجا خبر از پیش‌رو و باز پسی نیست
تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خویش
دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست
من در پی خویشم، به تو بر می‌خورم اما
آن‌سان شده‌ام گم که به من دسترسی نیست
آن کهنه درختم که تنم زخمی برف است
حیثیت این باغ منم، خار و خسی نیست
امروز که محتاج توام، جای تو خالی است
فردا که می‌آیی به سراغم نفسی نیست
در عشق خوشا مرگ که این بودن ناب است
وقتی همه‌ی بودن ما جز هوسی نیست
گویی همه خوابند، کسی را به کسی نیست
آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک
جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست
این قافله از قافله سالار خراب است
اینجا خبر از پیش‌رو و باز پسی نیست
تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خویش
دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست
من در پی خویشم، به تو بر می‌خورم اما
آن‌سان شده‌ام گم که به من دسترسی نیست
آن کهنه درختم که تنم زخمی برف است
حیثیت این باغ منم، خار و خسی نیست
امروز که محتاج توام، جای تو خالی است
فردا که می‌آیی به سراغم نفسی نیست
در عشق خوشا مرگ که این بودن ناب است
وقتی همه‌ی بودن ما جز هوسی نیست
خیلی از دوستانم تنهام گذاشتند
بعضیهاشون خاطره خوش هستند
بعضیهاشونم بد بهم زخم زدند
بعضیهاشونم هنوز از پشت خنجر می زنند
فقط میدونم خیلی تنهام
و گاهی دلم هوس داشتن یه دوست یه رفیق با معرفت می کنه
ولی از بس بی معرفتی دیدم دیگه حوصله ندارم با کسی دوست باشم
لطفا نزدیک من نشوید اگر هم میشوید
حواستان باشد دلم شکسته
بعضیهاشون خاطره خوش هستند
بعضیهاشونم بد بهم زخم زدند
بعضیهاشونم هنوز از پشت خنجر می زنند
فقط میدونم خیلی تنهام
و گاهی دلم هوس داشتن یه دوست یه رفیق با معرفت می کنه
ولی از بس بی معرفتی دیدم دیگه حوصله ندارم با کسی دوست باشم
لطفا نزدیک من نشوید اگر هم میشوید
حواستان باشد دلم شکسته
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
عضویت در گروه دوست داران حافظ | ادبیات | 0 | |
|
بهترین شعری رو که دوست داری چیه؟ | ادبیات | 3656 |