كاربرد روش تجزيه و تحليل نقاط شكست و آثار (EFMEA) در ارزيابي ريسك زيست محيطي (مطالعه موردي: برج خنك كننده يك پتروشيمي در جنوب ايران)
نويسند‌گان:[ اعظم شيرالي زاده ] - دانشجوي كارشناسي ارشد، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات خوزس
[ نعمت اله جعفرزاده حقيقي ] - دانشيار، دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز
[ كتايون ورشوساز ] - مربي، عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز
خلاصه مقاله:
اين تحقيق با هدف ارزيابي ريسك هاي زيست محيطي برج خنك كننده يك شركت پتروشيمي به انجام رسيده است. پس از بررسي فعاليت و فرآيند برج خنك كننده، خطرات و عوامل بلقوه آسيب رسان شناسايي شد. سپس اين عوامل با توجه به شدت اثر، احتمال وقوع ، امكان بازيافت و گستره آلودگي بر محيط زيست، ارزيابي و طبقه بندي گرديدند. در فرآيند ارزيابي ريسك از روش تجزيه و تحليل نقاط شكست و آثار زيست محيطي (EFMEA) بهره گيري شد و RPN مربوط به هر يك از جنبه هاي محيط زيستي محاسبه و طبقه بندي شد. نتايج بدست آمده از مقايسه اعداد ريسك محاسبه شده نشان داد كه ريسك كم توجهي به تزريق مواد كنترل رشد ميكروارگانيسم ها و افزايش بي رويه آنها در برج كه پيامد هايي چون آلودگي آب را به دنبال خواهد داشت، با RPN، 30.191 در اولويت اول قرار مي گيرد. در انتها راهكارهاي كنترلي جهت ريسك هايي با RPN بحراني معرفي شد.
كلمات كليدي:
ارزيابي ريسك، محيط زيست، روش EFMEA، پتروشيمي، برج خنك كننده
CEE06_472_1633217.pdf
آخرین ویرایش توسط مدیر:
