raha
مدیر بازنشسته
فصلنامه فناوري آموزش ، شماره 14
دانشجويان معماري و حتي معماران حرفه اي اغلب تصاوير مرجع را از كتاب ها، روزنامه ها و ديگر مجموعه هاي تصويردار و در كل آنچه كه در طول عمرشان ديده اند، برداشت مي كنند تا با بهره گيري از آنها به شكل ها و صورت هاي جديدي دست يافته، آنها را به هدف معيني نزديك كنند و نهايتاً در طراحي شان به كار برند. طبق گفته بسياري از طراحان و انديشمندان، آنچه معماران در تخيلات خود دارند، زاييده تصاويري است كه ديده اند. پس ناگفته پيداست كه فاكتورهاي بصري در فرايند طراحي، نقش به سزايي دارند. در همين راستا، از جمله مسائلي كه جاي آن در حوزه آموزش معماري خالي است، بحث تخيل و جايگاه آن در حوزه طراحي معماري است. بسياري از معماران معتقدند كه تخيل بخش لاينفك هنر است. از طرفي معماري رشته اي چندبعدي و فراگير است. معماري هم هنر است، هم حرفه ، و هم حالتي ذهني دارد. بنابراين معمار خلاق هم از تخيل برخوردار است و هم در بسياري از جنبه ها خلاقيت دارد كه برخي از آنها كاملاً هنري و فكري اند، و برخي ديگر عملي مي باشند. از ديد رايت، آلتو و لوكوربوزيه، خلق و خلاقيت و تجسم نه تنها «مقدس» و پوشيده در هاله اي مذهبي اند، بلكه باعث تقابل و رويارويي مدام عوامل خلاقيت و جامعه اند. در اين مقاله نيز ما نمونه هايي را از چگونگي استفاده معماران از منابع تصويري و قياس بصري ميان اشكال و فرم ها ارائه مي دهيم و شيوه هاي خود را جهت پيدا كردن ترسيم هاي مشابه تشريح مي كنيم و نشان مي دهيم طرح هاي گرافيكي كه موجب يادآوري مي شوند و بر پايه اسكيس ها به وجود آمده اند، مي توانند به طراحان (به خصوص در سيستم دانشگاهي) جهت پيدا كردن منابع جالب توجه از زمينه هاي مختلف، كمك شايسته اي كنند. گفته مي شود هر چه دامنه اين اطلاعات بصري جامع تر باشد، موجب افزايش خلاقيت طرح نيز مي شود. در همين راستا اين مقاله به تشريح “قياس بصري” ميان انواع ترسيم ها و تصاوير مي پردازد و بيان مي كند كه چگونه مي توان از اسكيس ها و طرح واره ها به عنوان يك منبع استفاده كرد و مراجع بصري را براي طراحي خلاق در فرايند آموزش طراحي معماري بازيابي نمود.
قياس بصري و جايگاه آن در آموزش خلاق طراحي معماري
مهدي خاك زند ، محسن فيضي ، مريم عظيمي ، فرهنگ مظفر
چکيده:مهدي خاك زند ، محسن فيضي ، مريم عظيمي ، فرهنگ مظفر
دانشجويان معماري و حتي معماران حرفه اي اغلب تصاوير مرجع را از كتاب ها، روزنامه ها و ديگر مجموعه هاي تصويردار و در كل آنچه كه در طول عمرشان ديده اند، برداشت مي كنند تا با بهره گيري از آنها به شكل ها و صورت هاي جديدي دست يافته، آنها را به هدف معيني نزديك كنند و نهايتاً در طراحي شان به كار برند. طبق گفته بسياري از طراحان و انديشمندان، آنچه معماران در تخيلات خود دارند، زاييده تصاويري است كه ديده اند. پس ناگفته پيداست كه فاكتورهاي بصري در فرايند طراحي، نقش به سزايي دارند. در همين راستا، از جمله مسائلي كه جاي آن در حوزه آموزش معماري خالي است، بحث تخيل و جايگاه آن در حوزه طراحي معماري است. بسياري از معماران معتقدند كه تخيل بخش لاينفك هنر است. از طرفي معماري رشته اي چندبعدي و فراگير است. معماري هم هنر است، هم حرفه ، و هم حالتي ذهني دارد. بنابراين معمار خلاق هم از تخيل برخوردار است و هم در بسياري از جنبه ها خلاقيت دارد كه برخي از آنها كاملاً هنري و فكري اند، و برخي ديگر عملي مي باشند. از ديد رايت، آلتو و لوكوربوزيه، خلق و خلاقيت و تجسم نه تنها «مقدس» و پوشيده در هاله اي مذهبي اند، بلكه باعث تقابل و رويارويي مدام عوامل خلاقيت و جامعه اند. در اين مقاله نيز ما نمونه هايي را از چگونگي استفاده معماران از منابع تصويري و قياس بصري ميان اشكال و فرم ها ارائه مي دهيم و شيوه هاي خود را جهت پيدا كردن ترسيم هاي مشابه تشريح مي كنيم و نشان مي دهيم طرح هاي گرافيكي كه موجب يادآوري مي شوند و بر پايه اسكيس ها به وجود آمده اند، مي توانند به طراحان (به خصوص در سيستم دانشگاهي) جهت پيدا كردن منابع جالب توجه از زمينه هاي مختلف، كمك شايسته اي كنند. گفته مي شود هر چه دامنه اين اطلاعات بصري جامع تر باشد، موجب افزايش خلاقيت طرح نيز مي شود. در همين راستا اين مقاله به تشريح “قياس بصري” ميان انواع ترسيم ها و تصاوير مي پردازد و بيان مي كند كه چگونه مي توان از اسكيس ها و طرح واره ها به عنوان يك منبع استفاده كرد و مراجع بصري را براي طراحي خلاق در فرايند آموزش طراحي معماري بازيابي نمود.
