قرارهاي بي قرار...

[yas87]

دلگیرم؛​

از مرغانی که دانه خوردنشان پیش ما بود,
ولی جای دیگر تخم میگذارند!
بگذار بروند ,
روزی بوی کبابشان مشام ما را صفا میدهند…!!!

 

[$marziyeh67$]

لای موهایت تنها نُتی ست
.
.
.
که اگر روزی به دستم برسد
تمامِ موسیقی های
عاشقانه‌ی جهان را
با آن
می نوازم ...

 

[$marziyeh67$]

گر مرا ترک کنی من زغمت می سوزم
آسمان را به زمین جان خودت می دوزم

گرمراترک کنی ترک نفس خواهم کرد
بی وجود تو بدان خانه قفس خواهم کرد

بی تو یک لحظه رمق دردل و درجانم نیست
بیقرارم نکنی طاقت هجرانم نیست

بی تو با قافله ی غصه و غمها چه کنم
تار و پودم تو بگو با دل تنها چه کنم

شده ام مرثیه خوان دل سودا زده ام
از بد حادثه دلبسته و شیدا شده ام

این دل پر ز ترک اینهمه غم لایق نیست
دله چون سنگ تو را جز دله من عاشق نیست...

"شهریار"

 

[sar sia]

می روم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست
آنچـــــنان که تارو پود قلب من از هــــم گسست
می روم با زخم هـــــایی مانده از یک سال سرد
آن همه برفی که آمـــــد آشـــــــیانم را شکست
می روم اما نگویــــــــی بی وفــــــا بود و نمــــاند
از هجوم سایه هــــا دیگر نگــــــاهم خسته است
راســــــتی : یادت بمــــــــاند از گـناه چشم تو
تاول غــــــربت به روی باغ احســــــاسم نشست
طـــــــرح ویران کـــردنم اما عجیب و ســــــاده بود
روی جلد خاطــــراتم دست طوفــــــان نقش بست

 

[$marziyeh67$]

من در این شب که بلند است به اندازه‌ی حسرت زدگی

گیسوان تو به یادم می‌آید..

من در این شب که بلند است به اندازه‌ی حسرت زدگی

شعر چشمان تو را می‌خوانم..

چشم تو
چشمه‌ی شوق

چشم تو
ژرف‌ترین راز وجود...

 

[$marziyeh67$]

دهانت را می بویند...
مبادا كه گفته باشی "دوستت می دارم"

دلت را می بویند...

روزگار غریبی ست، نازنین
و عشق را
كنار تیرك راه بند
تازیانه می زنند...

عشق را در پستوی خانه نهان باید كرد...

در این بن بست كج و پیچ سرما
آتش را
به سوخت بار سرود و شعر
فروزان می دارند.

به اندیشیدن خطر مكن...

روزگار غریبی ست، نازنین
آن كه بر در می كوبد شباهنگام
به كشتن چراغ آمده است.

نور را در پستوی خانه نهان باید كرد...

آنك قصابانند
بر گذرگاه ها مستقر
با كنده و ساتوری خون آلود

روزگار غریبی ست، نازنین
و تبسم را بر لب ها جراحی می كنند
و ترانه را بر دهان.

شوق را در پستوی خانه نهان باید كرد...

كباب قناری
بر آتش سوسن و یاس

روزگار غریبی ست، نازنین
ابلیسِ پیروزمست
سورِ عزای ما را بر سفره نشسته است.

خدا را در پستوی خانه نهان باید كرد...

 

[Ahmad Engineer]

من از لحظه ی قبل عاشق ترم تو از لحظه ی قبل زیباتری

نگاه کن هر جایی میری داری دل یه شهرو همرات میبری

تو این دنیای محدود با نگات منو تا بی نهایت میبری

کی میتونه شبیه تو بشه تو حتی از خودت زیبا تری

من میترسم که یه روز بیدار شم ببینم این روزها تنها یه خواب بودن

من میترسم ندونی این روزا قبل تو دلگیر و واسم عذاب بودن

 

[sar sia]

لاله داغ است از فغان بلبل و گل بی خبر


آشنا رحمی نکرد امادل بیگانه سوخت

 

[$marziyeh67$]

دَریایِ قَلبَم
طُغیانِ
میکُنَد
بٓاامواجِ چِشم ماط ...

 

[***##***]

روزی می آید که دلت تنگ می شود
دلت تنگ می شود
برای خنده هایم
برای نگاه هایم
برای شیطنت هایم
برای صدایم
شک ندارم
حتی برای قهر و ناز کردنم هم دلتنگ می شوی
اما افسوس که نیستم تا ببینم این دلتنگی تو را

 

[naghmeirani]

آمد شرابِ آتشین
ای دیوِ غم، کنجی نِشین

ای جانِ مرگ‌اندیش رو
ای ساقیِ باقی درآ

 

[$marziyeh67$]

آغوش
تو
آرام‌ترین نقطه‌ی دنیاست ..

 

[naghmeirani]

تا قوّتِ صبر بود، کردیم

دیگر
چه کنیم
اگر
نباشد؟






سعدی

 

[$marziyeh67$]

نذر کردم
تا بیایی ...
هرچه دارم مال تو
چشم های خسته ی پر انتظارم
مال تو
یک دل دیوانه دارم
با
هزاران آرزو
آرزویم ... هیچ
قلب بیقرارم
مال تو !

 

[$marziyeh67$]

جهان ...
که فاصله ای نیست
تا
ماه
پیاده میروم اگر آنجا خانه ات باشد …

 

[sar sia]

گرفتارت شدم با یک نگاهی
نخواهم جز در آغوشت پناهی
تو گر روزی نباشی در کنارم
چو عُمرم میرود رو به تباهی

 

[naghmeirani]

تو موهایت را بباف
من شعرهایم را ..

اینگونه حال هردو مان
غزل وار تر است ...

حمید رها

 

[sar sia]

در خیالم می‌نشینی هی صدایم میزنی
در خیالم هی جوابت می‌دهم "جان" تا سحر

 

[sar sia]

از يوسفِ خود من بخدا هيچ نخواهم

جز تكه اى از پارچه ى پيرُهنش را

اسرار دلم با سخن قصه نوشتم

تا شاد كند از غم من انجمنش را

 

[naghmeirani]

برکه ای ...
گفت به خود
ماه ...
به من خیره شده است

ماه خَندید
که من ...
چشم
به خود دوخته ام ...!!

 

[sar sia]

دلم گرفته برای کسی که نیست هنوز
تمامِ من به فدای کسی که نیست هنوز

نشسته ام بنویسم : هر آنکه اینجا هست
نشسته است بجای کسی که نیست هنوز

 

[plant_biology]

تو موهایت را بباف
من شعرهایم را ..

اینگونه حال هردو مان
غزل وار تر است ...

حمید رها

بافته موهات فرش گل ابريشم كاشان اند!
پاي دار گيسوي توام
از بس براي زلف هفصد شانه ات
سرودست شكسته ام!

 

[sar sia]

می روم منزل به منزل در فراق روی یار

با همان یکتا قبا مجنون خالی می شوم

عاشق مصری اگر پیراهن یوسف درید

من یکی عریان ترین عشق مثالی می شوم

 

[naghmeirani]

چشمانِ منتظر که
لزوماً به جاده نیست !
گاهی به صفحهٔ گوشی،
پِیِ یک شب بخیرِ توست ...

 

[sar sia]

مــی روم دلخور تر از دیــــروز از دنیای تو...
حیف دل باید بریـد از صــــــورت زیبای تو...

ناز و طنازی چشمت ارزش دیــــدن نداشت...
دل بریــدم بــی خبـر از بازی رســــــوای تو...

آبرویم را کف دستم گرفتـم دور شهــــــــــر...
پا به پایــــت آمــــدم با آن اشاره های تـــو...

من کجا دیوانه تو، با آن سر سرخوش کـجا...
خسته ام از بچــهبازی های بی پروای تـو...

 

[naghmeirani]

عشق که بر درِ خانه‌ات کوبید...

در را زود باز نکن❗️

بعضی‌ها؛

شبیه کودکان،

در می‌زنند و ....... فرار می‌کنند

مورات_حان_مونگان

 

[sar sia]

دخــــــتری از باغ رویایــم کــــمی گل چید و رفـت...
یک نفس گل‌ غنچه ها را خنده ای بخشید و رفـــت...
بــــرگِ آصِ قامـــتِ قلـبِ مـــــــرا با دستِ خـــــود...
لای مــــوهای بلنــدش تار تار پیچـــــــید و رفــــت...
ســـخت لرزیدم ز شــوق دیـدنش اما چه ســــــود...
با نگاه سخـــت شیطانی به مـــن خندید و رفــــت...
و نهال خاطــــر مــــــن سبز بــــود از کودکــــــی...
خاطراتـــم را ســراســـر عشـــــق پوشانید و رفت...
گرمــــیِ احساس من از سردیِ احساس اوســــت...
گرم آغوشش کـه کـــــــردم سردتر گردید و رفــت...
دخــتری از جنـــس ابریـــشم، حریف سخــــت ماه...
وقتــــی احساس مـــــرا در خویشتن فهمید و رفت...
سبزه‌ ای از جلگه ها بــــود و نسیمی ســـــــرد خــو...
جســـــم و روحــــم را سراسر تا ابـد پاشید و رفت...