....این کار برای بهتر برقرار کردن ارتباط بین مردم و کاهش اختلافاته تا درک متقابل ایجاد بشه
مثلاً شما فکر کن مثلاً یکی که کرد زبان هست بخواد مثلاً با یک آزری زبان ارتباط برقرار کنه اونم در شرایطی که زبان همدیگه رو خوب بلد نباشن، این وسط احتمال به وجود آمدن سو تفاهم خیلی بالاست و مشکلات بعدش که احتمالاً خیلی ها مثال هایی از اون رو سراغ دارن .
بنابراین لزوم تدریس به یک زبان معیار (بدون لهجه) یک امر ضروریه که باعث کاهش قابل توجه اختلافات احتمالی میشه.
یعنی قشنگ معلومه
بال بال زدی تا یه جوری این قانون جدید مسخره رو به منطقیات
بچسبونی!!! آخه مومن لهجه چه ربطی داره به درک متقابل؟!!
فقط ایرانیا می تونن این سطح از بیشعوری رو نه تنها سعی نکنن تو سطح مردم عامی جامعه حل کنن بلکه تا آموزش پرورشم بکشوننش بعد مردمشم بیان خیلی خیلی منطقی ازش دفاع کنن!
- گزارشگر آمریکایی میگه سعید معروف انگلیسی رو عالی صحبت میکنه، مردم ایران میان از لهجش ایراد میگیرن
- استادمون برا یه کنفرانسی رفته هلند میگفت طبق پیش زمینه ذهنی که از ایران داشتم قبلش بابت انگلیسی ضعیف معذرت خواستم، مسئولش گفت مستر حسن ما اینجا جمع شدیم که این مشکلاتو حل کنیم -دریافت معنا و مفهوم جای گیر دادن به نحوه ادای کلمات-
- پروفسور انگلیسی با همسر کره ایش میان تو یه برنامه ای صحبت کنن، اون وقت دخترای مماغ عملی ایران گیر دادن که ئه وا چرا لهجه خانومه اینجوریه انگار نه انگار که انگلیس زندگی کرده و همسرش انگلیسیه!
یعنی آمریکایی ها و انگلیسی های نیتیو قد ایرانیا تو تشخیض لهجه وارد نیستن که بهش اهمیت نمیدن؟
به قول استاد زبان فارسی دانشگاه مون -که خودش اهل رشت و لهجه شمالی غلیظ داشت- لازمه صحبت کردن صحیح زبان فارسی یا هر زبون دیگه ای کج و کوله کردن لب و لوچه نیست، ایشون تو یه حرکت جالب بعد تدریس نگارش نامه اداری گفت همین الان دو خط نامه اداری بنویسین میخوام بلند بلند برا همه بخونم سر کلاس! اون وقته که می بینی خانوما و آقایونی که به لهجه نداشتن شون مینازن چقدرررر خوب فارسی بلدن حتی فارساش چه برسه قومیتا
آموزش پرورش اگه انقد نگرانه، بهتره معلمانی استخدام بشن که زنگ انشا جای چرت زدن بتونن خواندن و نوشتن به بچه ها یاد بدن، و گرنه مث بلبل چهچه زدنو خودشون انگیزه کافی دارن به جهت امر خطیر مخ زنی با تمرین ممارست فراوان یاد می گیرن به وقتش
...
در تمامی کشورها یک زبان رسمی برای تدریس هست (بجز یه تعداد اندکی که دلایل تاریخی داره)،...
بهتره بفرمایید به جز اندکی از کشورهای متمدن -مث سوئیس- باقی کشورهای جهان سومی و عقب مانده -مث ایران- زبان مشترک رو ترجیح میدن، دیگه چرا علم معصوم تاریخو بدنام می کنی این وسط؟!
چی رو پیگیر بشن؟ اینکه چرا توی مدارس چند تا استان به جای فارسی مثلاً ترکی درس نمیدن!؟
بفرمایید!!! وقتی میگیم آموزش پرورش باید جای گیر دادن به لهجه روی آموزش زبان تمرکز کنه به همین دلیله! نمونش خود شما که ظاهرا هم حرف زدن بلدی هم خوندن نوشتن ولی درک مطلب چی؟!!! آخه کی حرف از تدریس ترکی
به جای فارسی زد اینجا؟! عنوان تاپیک که در مورد نقد لزوم لهجه نداشتن هست نه لزوم فارسی دانستن! صحبت دوستان هم که در مورد تدریس نشدن ترکی هست نه تدریس شدن فارسی! یعنی نمی گن چرا ما فارسی یاد می گیریم میفرمایند چرا ترکی نباید یاد بگیریم؟!! دبیرستان های یهودی آمریکا شیفت صبح به زبان انگلیسی و شیفت بعد از ظهر به زبان عبری درس میخونن! انگلیسی به عنوان زبان معیار و ملی از چرخه تدریس حذف نشده این عبری هست که مضاف بر سایر بچه ها یاد میگیرن! یه کم اگه از فکرتون استفاده کنید این به معنای نژادگرایی و مقابله با زبان ملی نیست
دوران نژادگرایی (Racism) در ایران تموم شده. همین نژادگرایی بود که باعث شد بیش از نیمی از ایران در زمان قاجار توسط افسرهای انگلیسی جدا بشه.
واقعا شما فک می کنید با وضع این قوانین چپرچلاق مردم قومیت ها زبان شون رو فراموش میکنن و هر روز بیشتر از دیروز عاشق ایران میشن و میگن چقد خوبه، چقد اینا مهربونن کاش تا ابد زیر سلطه این حکومت بمونیم؟!
[/FONT]
در ضمن به نظر من با تدریس عربی، ایرانی ها عرب نمیشن، هر زبانی یه فرهنگ و تمدن اقلا چند صد ساله پشتش هست که با یاد گرفتنش به دایره معلومات ما اضافه میشه اینا (مشکل ما عرب پرستیه که موضوع دیگه ای هست، هر چند اصلا علت قرار گرفتن زبان عربی تو مدارس همون عرب پرستیه ولی بازم میشه ازش استفاده مفید کرد همون طور که گفتم)! حتی نمی گم به جای عربی زبان مادرسی تدریس بشه چون قدرت ذهن مخصوصا تو سن نوجوانی بی انتهاست و اصلا این به جای اون معنی نداره با یه برنامه آموزشی صحیح میشه هر دو رو یاد داد! ما الان به خاطر وضعیت کشورمون تو اکثر مناطق کشور پتانسیل اینو داریم که تو 18 سالگی حداقل چهار تا زبان رو مسلط باشیم (زبان مادری- فارسی به عنوان زبان ملی- انگلیسی به عنوان زبان بین المللی- عربی به عنوان زبان مفیدی که بخواییم نخواییم فرهنگ مون باهاش عجیبن شده و یاد گرفتنش کاری نداره در قیاس با زبونای دیگه) ولی در عمل با عملکرد ضعیف آموزش و پرورش دانش زبانی مون تو مجموع چهار تای اینا به اندازه یه زبان نیست حتی! اونایی هم که بیشتر بلدن در سایه زحمات خودشون بوده نه عملکرد خوب مدرسه یا شانس آوردن تو سالای پایه تو یکی از این درسا دبیر/معلم خوبی به پست شون خورده که مسیر کارو درست یادشون داده
و خیلی زبان های دیگر که برای خودش یک مزیت بزرگ مادی و اجتماعی هست . بحث بر آن هست که اول باید قواعد زبان مادری خودم رو بلد باشم در کنار زبان مشترک مان.
