فنون یادگیری زبان(study skills)

[Persia1]

تغیر دادن اجزا کلام

توجه کنید که یک پسوند معمولا کلمه را از یک نوع دستوری به نوع دیگر تبدیل می کند؛شما اغلب از فرم پسوند نوع دستوری کلمه را در مقایسه با بقیه اشکال آن تشخیص می دهید. برای مثال: imagine (فعل)؛imagination (اسم)؛imaginative (صفت)؛imaginatively (قید).
شما با یاد گرفتن بعضی از این پسوندهای رایج و این که آنها چگونه یک مقوله دستوری را به مقوله دیگری تبدیل می کنند؛خزانه لغات خود را می توانید گسترش دهید.
تغییر دادن فعل به اسم
با افزودن پسوندهای:
al : to arrive ---> the arrival
ure : to depart ---> the departure
y : to deliver ---> the delivery
ment : to agree ---> the agreement
ance , ence : to annoy / to exist ---> the annoyance / the existence
ation : to inform ---> the information
sion : to decide ---> the decision
er , or : to teach / to employ ---> the teacher / the employer
تغییر دادن صفت به اسم
پسوندهای تبدیل صفت به اسم:
ness : kind ---> kindness
ity : active ---> activity
ism : human ---> humanism
تغییر دادن اسم به صفت
پسوندهای تبدیل اسم به صفت:
ish : the fool ---> foolish
y : the fun ---> funny
ly : the friend ---> friendly
al : the person ---> personal
ous : the danger ---> dangerous
ary : the moment ---> momentary
like : the life ---> lifelike
ic : the artist ---> artistic
less : the power ---> powerless
ful : the power ---> powerful
تغییر دادن فعل به صفت
پسوندهای تبدیل فعل به صفت:
ive : to create ---> creative
ent , ant : to excel / to please ---> excellent / pleasant
able , ible : to pay / to sense ---> payable /sensible
تغییر دادن صفت به قید
پسوندهای تبدیل صفت به قید:
ly : noisy ---> noisily
تغییر دادن اسم و صفت به فعل
پسوندهای تبدیل اسم و صفت به فعل:
ize : real ---> to realize

 

[Persia1]

وجه وصفی حال و اسم مفعول در مقام صفت

یک روش آشنا برای تبدیل کردن فعل به صفت؛استفاده از وجه وصفی حال(ing + فعل) یا اسم مفعول (ed + فعل) است؛برای مثال:
Your idea surprises me. It is a surprising idea. She said with a surprised tone of voice.
دانشجویان بعضی اوقات این دو شکل را با هم اشتباه می کنند؛برای مثال یکبار دانشجویی گفت که او در کلاس انگلیسی boring بوده و البته منظورش این بود که او bored بوده است.
جمله he was a boring student به این معنی است که او سبب می شده که دیگران خسته شوند ولی he was a bored student به این معنی است که دیگران او را خسته کردند.

 

[Persia1]

ریشه لغات

پیشوند و پسوند به ریشه لغات اضافه می شوند؛گاهی اوقات یک ریشه لغت نیز به تنهایی استفاده می شود مانند کلمه act ,form.
بیشتر اوقات یک ریشه لغت فقط هنگامی می تواند بکار رود که یک پسوند یا پیشوند داشته باشد برای مثال: ریشه لغت dict به معنی گفتن یا صحبت کردن است اما هرگز به تنهایی بکار نمی رود. پیشوندها را می توان قبل از ریشه بکار برد (contradict,predict ) و یا پسوندها را می توان به انتهای ریشه افزود(dictation,dictator ) ؛ بیشتر ریشه های لغات در زبان انگلیسی از زبان لاتین و یونانی مشتق می شوند.چنانچه شما متداولترین آنها را بیاموزید می توانید معانی بسیاری از لغات را تجزیه و تحلیل کنید البته بدون اینکه مجبور باشید آنها را در فرهنگ لغت خود نگاه کنید
در زیر بعضی از متداول ترین ریشه های لغات به ترتیب الفبا فهرست شده اند:
anthro = man , mankind ---> anthropology
auto = self --->automation
bible = book ---> bibliography
chrome = color ---> monochrome
chron = time ---> chronology
cosm = order , world ---> cosmic
cycle = wheel , circle ---> bicycle
dic / dict = say , speak ---> predict , dictator
duc / duct = lead ---> produce , conduct
fac / fact / fect = do , make ---> factory , perfect
form = form , shape ---> transform
fort = strong ---> comfort
geo = earth ---> geography
gram / graph = write , writing ---> telegram , telegraph
hetero = other , different ---> heterodox
homo = same ---> homonym
log / logy = speech , word study ---> logical , psychology
man / manu = hand ---> manual , manuscript
mater / matri = mother ---> maternal , matrimony
medi = middle ---> mediator
mit / miss = send ---> permit ,dismiss
multi = many ---> multiply
nomen / nym = name ---> nomenclature , synonym
omni = all ---> omnipotent
pan = all , entire ---> pantheism
pater / patri = father ---> paternal , patriarchy
pathy = feeling , suffering ---> sympathy
phil = like , love ---> philosophy
phon = sound ---> phonetic
port = carry ---> transport
scrib / script = write ---> describe , description
sequ / secut = follow ---> consequently , sequel
soph = wisdom , wise ---> philosopher
tax / tact = arrange , order ---> taxonomy , tactic
tele = far , distant ---> telepathy
tempor = time ---> temporary
tract = draw , pull ---> tractor
vene / vent = come , go ---> convene , invent
vert / verse = turn ---> convert , converse
voc / vok = call ---> vocal
volve / volue = roll , turn ---> involve , voluntarily

 

[Persia1]

حدس زدن معنی لغت از متن

به سه طریق این کار ممکن است؛یک روش اینست که فورا خواندن متن را متوقف کنید و کلمه مورد نظر را در فرهنگ لغت پیدا کنید و این مطمئن ترین راه است. با وجود این شما باید زمانی این روش را بکار ببرید که استفاده از دو روش دیگر ممکن نباشد؛با استفاده از اطلاعات خود در مورد پیشوند؛پسوند و ساخت کلمه می توانید معنی یک کلمه جدید را تقریبا حدس بزنید؛ چنانچه شما یک متن تخیلی را می خوانید و نیازی ندارید که معنی فنی و دقیق کلمه را بدانید این برای شما کاملا کافی است. برای مثال فرض کنید که متن زیر را در یک داستان کوتاه می خوانید:
It was incomprehensible to mr.butterfield why his wife could never foresee the consequences of her extravagant talk
کلمات متعددی وجود دارند که ممکن است شما آنها را ندانید:
Incomprehensible,foresee,consequences,extravagant .
شما به اولین کلمه نا آشنا که می رسید متوقف شوید و آن را در فرهنگ لغت خود پیدا کنید و معنی آن را در کتاب یا در لغت نامه خود بنویسید و سپس دوباره شروع به خواندن جمله کنید و روی کلمه foresee متوقف شوید آن را نیز در فرهنگ لغت یافته بنویسید و دوباره شروع به خواندن جمله کنید ؛به consequence که میرسید متوقف شوید و ... اما این کار بسیار خسته کننده و وقت گیر است و جدا درک و لذت شما را از خواندن داستان مختل می کند؛بجای این کار شما باید کلمات جدید را تجزیه کرده و معانی آنها را حدس بزنید؛برای مثال ممکن است شما بدانید که coprehension به معنی درک است و پسوند ible به معنی قابل کلمه را به صفت تبدیل می کند و پیشوند in صفت را منفی می کند. پس احتمال می دهید که incomprehensible به معنی غیر قابل درک است؛شما همچنین fore موجود در کلمه foresee را در before و foreword دیده اید پس حدس میزنید که foresee باید یک معنی مانند قبلا دیدن داشته باشد؛اگر شما بدانید که ریشه seru به معنی کلی دنبال کردن است(مانند sequence ) و con به معنی با هم یا نزدیک می باشد؛نسبتا به خوبی می توانید حدس بزنید که معنی consequences چه میشود ؛حتی اگر شما معنی ریشه extravagant را هم ندانید می دانید که extra به معنی بیش از مقدار مورد نیاز است؛پس در متن قبل ظاهرا خانم باترفیلد زیاد صحبت می کند؛البته این روش تجزیه معانی لغات محدود است و نمی تواند در مورد همه لغات استفاده شود و ممکن است گاهی سبب اشتباه شود برای مثال؛ an invaluable thing چیزی نیست که ارزش نداشته باشد؛معنی آن اینست که آن چیز بقدری با ارزش است که قابل محاسبه نیست و غیر قابل قیمت گذاری است با وجود این شما بسیاری از اوقات می توانید معنی کلمات را با اعتماد به نفس زیادی از طریق تجزیه بدست آورید. پیشوندها؛پسوندها و ریشه لغات شبیه شاه کلیدهایی هستند که چند تا از آنها قادرند درهای معانی زیادی را برای شما باز کنند؛تمرین کردن با کلماتی که از قبل می دانید به شما کمک می کند تا لغاتی را که نمی دانید یاد بگیرید.
راه دیگر حدس زدن معنی یک لغت ؛ دقت کردن در متن آن است؛لغات در ارتباط با کلمات دیگر و متنی که در آن بکار می روند معنی می یابند ؛در جمله he was haughty هیچ راهی وجود ندارد که معنی haughty را حدس بزنیم. این کلمه می تواند به معنی (مغرور؛بیمار؛شاد؛کودن) و معانی دیگری باشد.جمله he had a haughty manner اطلاعات بیشتری را به شما می دهد حالا شما می دانید که این لغت عطف به رفتار شخصی دارد؛جمله his haughty manner irritated people به شما این آگاهی را می دهد که ظاهرا حالت haughty تحسین برانگیز نیست؛فرض کنید که جمله به این صورت بود:
His haughty manner of continually talking about himself and his accomplishments irritated even his friends
اکنون شما اطلاعات کافی دارید که حدس بزنید که haughty باید یک چیزی باشد به معنی مغرور یا خودخواه و این معنی برای درک مطلب عمومی به اندازه کافی دقیق و گویا هست

 

[Persia1]

ثبت معنی لغات

اگر شما واقعا بخواهید تعداد لغاتی را که می دانید افزایش دهید؛به نظامی نیاز دارید که توسط آن لغات جدید و معانی آنها را ثبت کنید؛همچنین باید مرتبا لغات جدید را دوره کنید؛برای این کار سه روش وجود دارد:
1_ لغت جدید را روی هر تکه کاغذی که در دسترس داشتید بنویسید؛این کار توصیه نمیشود زیرا یا شما کاغذ را گم می کنید یا توده درهمی از کاغذهایی که در جاهای مختلف پراکنده اند خواهید داشت
2_ بهترین روش استفاده از برگه است این روش نیز جزء مشکلترین روشهاست زیرا نیاز مستمری به نظم و ترتیب دارد؛دستور العمل های زیر را بکار ببرید:
الف) از یک بسته برگه 5*3 اینچ (خط دار یا بی خط) استفاده کنید؛می توانید این کارت ها را از فروشگاه ها ی لوازم التحریر یا کتابفروشی های دانشکده بخرید
ب) هر لغت جدیدی را که می خواهید بیاموزید روی یک کارت جداگانه بنویسید. به منظور مرتب کردن آنها باید کلمه را با حروف بزرگ و تمیز در گوشه سمت چپ بالای برگه بنویسید
ج) در روی همان برگه ؛تلفظ لغت همراه با علایم تکیه (صدا) را از روی فرهنگ لغت خود بنویسید. همچنین مقولات و انواع دستوری دیگر کلمه را یادداشت کنید؛برای مثال:
Unique , adjective
u nek
uniquely , adverb
uniqueness
د) روی طرف دیگر برگه ؛ تعریف کلمه را به انگلیسی بنویسید؛سپس جمله ای را که در آن همین کلمه جدید را خوانده و یا شنیده اید بنویسید؛برای مثال:
Having no equal , one of a kind , single
" his promotion was a unique opportunity to prove that he had business ability"
ه) برگه ها را به ترتیب الفبا مرتب کنید

و) آنها را مرتبا مرور کنید؛به آن طرف برگه که کلمه را نوشته اید نگاه کنید؛کلمه را تلفظ کنید؛معنی آنرا به انگلیسی از حفظ برای خودتان بگویید؛برگه را برگردانید و کنترل کنید که آیا جوابتان صحیح بوده است اگر صحیح بود جمله را بخوانید. سعی کنید به جمله دیگر و یا متن دیگری که در آن ممکن است همان معنی استفاده شده باشد فکر کنید
ز) اگر معنی صحیح کلمه را به خاطر نمی آورید؛یک علامت تیک کوچک در آن طرف برگه که کلمه را نوشته اید بگذارید
هرگاه معنی کلمه را نمی دانستید این کار را انجام دهید؛این علامت به شما یادآوری می کند که برای یاد گرفتن این لغت باید کوشش بیشتری به خرج دهید
ح) همچنانچه لغات جدید را به لغت نامه خود اضافه می کنید لغات قدیمی تر را مرتبا مرور کنید ؛بعد از چندین بار مرور کردن برگه هایی را که هر بار لغات آنرا به درستی به خاطر آورده اید جدا کنید و به مرور و تمرین کلماتی که باید کنترل شوند ادامه دهید
3_ روش دیگر استفاده از دفترچه است؛صفحات دفترچه را در سه ستون خط کشی کنید و ستون سمت راست را بزرگتر از بقیه در نظر بگیرید
الف)در ستون سمت چپ کلمه را تمیز بنویسید. تلفظ و علایم تکیه (صدا) را از روی فرهنگ لغت خود بنویسید. همچنین مقولات و انواع دستوری دیگر کلمه را یادداشت کنید
ب) در ستون میانی تعریف کلمه را به انگلیسی بنویسید
ج) در ستون سمت راست جمله ای را که در آن کلمه جدید را خوانده و یا شنیده اید بنویسید
د) ممکن است شما بخواهید کلمات را به صورت الفبایی بنویسید در آن صورت هر صفحه فقط شامل لغاتی است که با یک حرف شروع می شوند یا ممکن است که بخواهید لغات را بر اساس موضوعاتی که غالبا در آنها استفاده می شوند گروه بندی کنید؛به این ترتیب ممکن است دفترچه شما شامل بخش های ویژه ای برای لغات درس تاریخ ؛فیزیک؛فلسفه؛زیست شناسی؛اقتصاد؛و هر درس دیگری که به انگلیسی می خوانید باشد
ه)کلمات را مرتبا مرور کنید؛معانی و جملات را با یک تکه کاغذ بپوشانید؛فقط به لغت سمت چپ نگاه کنید؛آنرا تلفظ کنید معنی آنرا به انگلیسی بگویید کاغذ را کمی حرکت دهید تا تعریف آن را ببینید اگر درست گفته اید کاغذ را بردارید و جمله را بخوانید به جملات و یا متن های دیگری که در آن کلمه مربوطه با همان معنی ممکن است استفاده شده باشد فکر کنید
و) اگر معنی صحیح کلمه را به خاطر نمی آورید یک علامت تیک کوچک کنار لغت در ستون سمت چپ بگذارید هر گاه معنی لغت را نمی دانید همین کار را انجام دهید؛این علامت به شما یادآوری می کند که برای یاد گرفتن آن کلمه نیاز به تلاش بیشتری دارید
توجه کنید که برای استفاده از این سه روش توصیه شده باید جدی و منظم باشید یادگیری لغت مسئولیتی است که هیچکس بجز خود شما نمی تواند به عهده بگیرد؛زمان کمی را که صرف می کنید تا لغت نامه خود را تمیز و به روز نگه دارید بسیار با ارزش خواهد بود اگر این کار را انجام دهید در آینده از خودتان سپاسگزار خواهید بود

 

[Persia1]

تحکیم کردن معنی لغات

1_ هرگاه یک لغت را در فرهنگ لغت خود جستجو می کنید؛آنرا روی یک برگه یا در دفتر خود بنویسید به املای لغات بسیار دقت کنید املای آنرا مقابله کنید تا مطمئن شوید که به درستی نوشته اید؛آنرا به صدای بلند هجی کنید اگر املای آن کلمه معمولی نیست چند بار آنرا بنویسید؛هجی غیر معمولی آنرا مشخص کنید برای مثال:author,description,business
2_ وقتی تلفظ کلمه را می نویسید آنرا به صدای بلند تلفظ کنید و دقت کنید که تکیه(صدا)را در جای صحیح خود قرار دهید؛تلفظ و املای کلمه را با هم مقایسه کنید
3_ به اشکال دیگر لغت که در فرهنگ شما فهرست شده اند نگاه کنید اگر کلمه فعل است آیا گذشته آن با قاعده است؟هنگامی که ed به آن افزوده می شود آیا هیچ حرفی تکرار می شود؟اگر کلمه اسم است آیا جمع آن با قاعده است؟صفت آن چیست؟آیا اشکال تفصیلی و عالی آن غیر معمولی هستند؟به املای آنها توجه کنید آیا شکل قیدی آن ذکر شده است؟
4_ به متنی که در آن کلمه را خوانده یا شنیده اید توجه کنید نوع دستوری کلمه چیست؟کدام تعریف در فرهنگ شما به نظر می رسد که برای متن شما مناسب باشد؟آیا با آن معنایی که شما انتخاب کرده اید جمله مفهوم است؟
5_ آن تعریفی را که از همه بیشتر با معنی متن شما مناسب است بنویسید؛ نگران بقیه معانی احتمالی کلمه نباشید
6_ یک جمله تعریفی بسازید یا از کتابی که در آن لغت را یافته اید و یا از فرهنگ لغت خود رو نویسی کنید؛همچنانکه جمله را می نویسید آنرا برای خودتان تکرار کنید ؛زیر کلمه جدید خط بکشید ؛دوباره به تلفظ و املای آن توجه کنید
7_ برای اینکه معنی لغت در ذهن شما تحکیم شود ممکن است نگاه کردن به ریشه لغات مفید باشد؛یک لحظه وقت صرف کنید و ببینید که آیا با این ریشه لغت در کلمات دیگر آشنا هستید؟
8_ لغت نامه خود را مرتبا مرور کنید؛5 دقیقه از وقت مطالعه را صرف مرور 25 لغت کنید؛مهمتر از آن سعی کنید کلمات جدید را هنگام صحبت کردن و نوشتن بکار ببرید؛این کار کمک می کند که لغت از واژگان غیر فعال به فعال تبدیل شود و نیز فرا میگیرید که از آن به درستی استفاده کنید؛از اشتباه کردن نهراسید؛تصحیح کمک می کند که معنی لغت در حافظه شما تحکیم شود

 

[Persia1]

نوشتن رئوس مطالب

یکی از مهارت های مفید برای یادگیری نوشتن رئوس مطالب است زیرا می تواند در خواندن و نیز در نوشتن بکار رود

رئوس مطالب چیست؟

فهرست منظمی از عقاید و اجزا مرتبط به یکدیگر است؛این روشی است برای طبقه بندی اشیایی که به نحوی منتخب به یکدیگر شباهت دارند و سپس ارائه آنها به صورتی ساده است که به وضوح ارتباط داخل هر گروه و بین گروه ها را نشان دهد.برای مثال ما می توانیم اسامی کوچک انگلیسی ذیل را در دو گروه تنظیم کنیم؛اسامی مردان و اسامی زنان
اسامی مردان
John,william,richard
اسامی زنان
Mary,betty,jane
تهیه رئوس مطالب در اصل یک مسئله طبقه بندی و سازماندهی است؛دانستن اینکه اشیا؛حقایق؛و عقاید چه ارتباطی با یکدیگر دارند ضروری است

 

[Persia1]

رئوس مطالب چه استفاده ای دارد؟

در خواندن و نوشتن استفاده می شود؛از آنجایی که نوشته زبانی است که قصد آن خوانده شدن است خواندن و نوشتن اهداف مختلفی از یک جریان ارتباطی یکسان هستند؛اگر یک نویسنده رئوس مطالبی را استفاده کرده باشد تا به او کمک کند که نوشته خود را به وضوح سازمان دهد خواننده کتاب او نیز باید بتواند نظام او را با تهیه یک رئوس مطالب به روشنی تجزیه کند بعبارت دیگر رئوس مطالب برای طرح ریزی ساخت نوشته مفید است؛همچنین برای کشف سازماندهی نوشته نیز سودمند است.نویسنده اسکلت رئوس مطالب خود را با گوشت می پوشاند خواننده گوشت را پس می زند و اسکلت رئوس مطالب را در زیر آن می بیند برای مثال فرض کنید که استاد انگلیسی شما یک انشا درباره ترافیک پایتخت کشورتان به شما تکلیف می دهد ؛همچنانکه درباره این موضوع فکر می کنید سه علت اصلی برای آن میابید آنها را مانند این یادداشت می کنید:
ترافیک یک مشکل است زیرا
Traffic is a problem because
تعداد زیاد خودرو
Too many cars
خیابان های باریک
Narrow streets
عدم رعایت قوانین توسط رانندگان
Drivers don't obey regulations
اکنون این عقاید را پرورش می دهید و پاراگراف زیر را می نویسید:
Traffic has recently become a serious problem in the capital of my country. There are three reasons. First,the number of automobiles has doubled in the past five years,with the result that there are more cars than the streets can accommodate. Second,the streets are old and narrow. Because there are few garages or parking lots,these narrow streets are made more narrow by the cars that are parked along the side. Third many drivers do not obey the regulations so that many traffic jams result from cars going the wrong way on a one way street.
وقتی خواننده پاراگراف شما را می خواند اگر بخواهد می تواند یک رئوس مطالب از سازمان آن تهیه کند؛رئوس مطالب او باید چیزی شبیه به این باشد:
Traffic problems:three causes
1.many cars
2.narrow streets,made more narrow by parking
3.many drivers do not obey regulations
از این مثال شما می توانید بفهمید که یک رئوس مطالب دو هدف دارد:
1_ در نوشتن؛سازمان دادن و ارائه موثر عقاید شما
2_ در خواندن؛تجزیه سازمان آن و ارتباط بین عقاید

 

[Persia1]

یک رئوس مطالب چگونه نوشته می شود؟

معمولا به یکی از دو شکل آن که بستگی به هدف و موضوع آن دارد نوشته می شود:
1_رئوس مطالب موضوعی
2_رئوس مطالب جمله ای
هر دوی آنها شباهت های خاصی دارند که باید به خوبی درک شده و استفاده شوند

رئوس مطالب موضوعی
The plays of shakespeare
Macbeth
The comedy of errors
Othello
Henry v
The merchant of venice
Romeo and juliet
Love's labor's lost
Richard ll
Henry lV , part l
Hamlet
___________
The plays of shakespeare
I. Tragedies
A. Macbeth
B. Othello
C. Romeo and Juliet
D. Hamlet
II. Comedies
A. The comedy of errors
B. Love's labor's lost
C. The merchant of venice
III. Histories
A. Richard II
B. Henry IV , part I
C. Henry V
فهرست اولی همان عنوان نمایشنامه هایی را دارد که در فهرست دومی وجود دارند اما در فهرست اولی نظمی وجود ندارد نمایشنامه ها به هیچ روش معنی داری فهرست نشده اند در دومی عناوین به صورت رئوس مطالب نوشته شده اند آنها بر اساس خصوصیات مشابه تحت سه عنوان اصلی گروه بندی شده اند:تراژدی ؛کمدی ؛و تاریخ.
این نوع سازمان دهی برای روشن کردن اختلافات و تمرکز دادن توجه روی هر قسمت به خصوصی در یک زمان مفید است

 

[Persia1]

رئوس مطالب جمله ای

شکل آن شبیه شکل یک رئوس مطالب موضوعی است همان سیستم در مورد فاصله گذاری از حاشیه ؛شماره گذاری و یا حرف گذاری در آن استفاده میشود. تنها اختلاف آن اینست که هر عقیده ای به صورت یک جمله کامل بیان شده و نقطه گذاری می شود. رئوس مطالب جمله ای معمولا جزئیات را بیشتر بیان کرده و سازمان و ساختمان آنرا واضح ترنشان می دهد ؛برای رسیدن به این منظور جملات باید کوتاه و سریع باشند. در زیر نمونه ای از رئوس مطالب جمله ای را میبینید:
Forgetting
Why does forgetting occur?
A. Forgetting occurs because of disuse
1. Materials that is not used is soon forgotten
2. This is an old and no completely accepted theory
B. Forgetting occurs because of interference
1. If you learn A, then learn B, when you try to recall A,B interferes
2. The learning of A interferes with the learning of B
3. Sleep provides a minimum amount of forgetting
II. How can forgetting be overcome?
A. Material should be meaningful and well organized
1. It is more difficult to memorize nonsense words than meaningful words
2. Material should be structured and organized in some meaningful way
B. Material should be overlearned
1. If you have learned A very well,and B only half as well,A will be recalled more easily than B
2. Do not be satisfied with only one complete,correct learning. Repeat the material over and over again
C. Material should be systematically reviewed

خلاصه

اولا دقت کنید که یک رئوس مطالب معمولا با مهمترین و بارزترین عقیده شروع میشود و به عقاید جزیی تر و کم اهمیت تر ختم می شود؛برای اینکه اهمیت نسبی عقاید را با هم مقایسه کرده و نشان دهیم از اعداد و حروف استفاده می کنیم.ثانیا دقت کنید که چگونه هر عنوان از حاشیه فاصله گرفته است؛عناوینی که از یک درجه اهمیت برخوردارند به یک فاصله از حاشیه نوشته می شوند.ثالثا هر گاه عنوانی در دو سطر نوشته شود سطر دوم باید از زیر اولین کلمه سطر اول شروع شود؛هدف از فاصله گذاری از حاشیه اینست که هر عنوانی بوضوح مشخص شود تا شما بتوانید سریع آنرا ببینید و بفهمید که چگونه آن عنوان با عناوین قبلی و بعدی مربوط می شود.رابعا توجه کنید که نقطه گذاری در پایان موضوعات در رئوس مطالب موضوعی ضروری نیست؛ولی نقطه گذاری در رئوس مطالب جمله ای از قوانین نقطه گذاری پیروی می کند.
سرانجام توجه کنید که بعد از اعداد و حروف نقطه گذاشته می شود برای درجات پنجم و پایین تر به جای نقطه از پرانتز استفاده می شود

 

[Persia1]

تهیه رئوس مطالب قبل از نوشتن

یک رئوس مطالب برای سازماندهی موثر عقاید در هنگام نوشتن و یا برای تجزیه دقیق عقاید در هنگام خواندن بکار می رود.
اولی برای آماده شدن برای نوشتن و دومی شیوه ای برای خواندن است.
در اینجا شما این امکان را پیدا می کنید که عقاید خود را به صورت رئوس مطالب قبل از نوشتن تنظیم کرده و تمرین کنید.
بعدا شما این فرصت را خواهید داشت که یادداشت برداری را هنگام خواندن تمرین کنید.

 

[Persia1]

نوشتن تشریحی

نوع نوشته ای که عمدتا شما در مطالعات خود با آن سر و کار دارید؛نوشتن تشریحی نامیده می شود.
شما به ندرت نیاز به نوشتن حکایات روایی و یا متون توصیفی دارید.
رشته تحصیلی شما هر چه که باشد شما نیازمند نوشتن گزارش های واقعی ؛توضیحات مرحله ای ؛تجزیه اهداف ؛علل و یا نتایج ؛ارزشیابی مباحث و نتیجه گیری می باشید.
این نوع نوشتن چه در انشاهای کوتاه ؛مقاله های بلند ؛تکالیف پایان ترم ؛آزمون ها و امتحانات ؛و چه در پایان نامه ها می تواند از نوع نوشتار تشریحی باشد.
این نوع نوشته ای است که شما در آن حقایق و عقاید را با ارائه و توضیح و یا تفسیر آنها به روشی منظم ؛موثر ؛و واضح شرح می دهید؛برای رسیدن به چنین هدف جامعی تهیه یک رئوس مطالب بسیار ضروری است

 

[Persia1]

ایده های اصلی و جزییات تاکید کننده

یک نوشته تشریحی خوب در زبان انگلیسی بر خلاف زبان های دیگر معمولا در یک سلسله از ایده های اصلی و جزییات تایید کننده نظم میابد؛به سازمان پاراگراف زیر توجه کنید:
The united states is such a large country that it must be divided into different standard time zones. In the continental united states there are four: eastern,central,mountain,and pacific. When it is 5:00 eastern standard time in newyork, for example, it is 4:00 central standard time in chicgo, 3:00 mountain standard time in denver and 2:00 pacific standard time in los angeles.
اکنون به سازماندهی این پاراگراف توجه کنید:
I. Four standard time zones in U.S. { main idea }
A. Est(e.g., 5:00) { supporting detail 1 }
B. Cst ( 4:00 ) { supporting detail 2 }
C. Mst ( 3:00 ) { supporting detail 3 }
D. Pst ( 2:00 ) { supporting detail 4 }

 

[Persia1]

یادداشت برداری صحیح


یادداشت برداری دو ارزش عمده دارد.


اولین ارزش یادداشت برداری به اینست که در جریان یادگیری نیاز به مشارکت فعال دارد.


به اختلاف میان یادداشت کردن (note taking) و یادداشت برداری (note making) توجه کنید.


یادداشت کردن یک شیوه غیر فعال نوشتن کلمه به کلمه است؛مانند یک منشی که کلمات دیکته شده را می نویسد.


یادداشت برداری تمام توجه شما را می طلبد؛ شما باید نسبت به الگوی افکار ؛ جهت و گسترش آنها هوشمند باشید و بین آنچه که مهم است و آنچه که مهم نیست تفاوت قائل شوید.


این پیچیدگی فعال است که یادداشت برداری را مشکل می کند و نیز به آن ارزش می دهد.


دومین ارزش یادداشت برداری به استفاده آن ها در زمان مرور مطلب و ارتباط اجزا آن به یکدیگر است.


یادداشت ها به شما کمک می کنند که اطلاعات را به خاطر آورده ؛خلاصه کنید و نیز مطلب را نه بصورت یک سلسله از سخنرانی ها و فصول جداگانه بلکه در بافت کلی آن درک کنید

 

[Persia1]

فرم یادداشت ها

فرم یادداشت برداری شما به موضوع درس و اینکه آیا آنها از یک کتاب و یا یک سخنرانی هستند بستگی دارد.

رایج ترین و متنوع ترین فرم احتمالا یک رئوس مطالب است که نشان دهنده تقسیمات منطقی و بسط نکات مهم باشد.

با وجود این بعضی از دانشجویان ثبت اطلاعات به صورت یک یادداشت یا یک سلسله سوال و جواب را رضایت بخش میابند.

اگرچه یادداشت برداری به فرم رئوس مطالب توصیه می شود ولی ممکن است که شما بخواهید بهترین نوعی را که مناسب شخصیت و هدف شما باشد تجربه کرده و درباره آن تصمیم بگیرید

 

[Persia1]

دفاتر یادداشت

اینکه بهترین ترتیب نگهداری یادداشت ها چیست؛یک موضوع شخصی است.

با این حال معمولا عملی ترین روش استفاده از یک کلاسور بزرگ است.

این به شما امکان می دهد که همه یادداشت های هر درس را که بوسیله یک مقسم یا برگه ای باریک از هم جدا شده اند نگهداری کنید و یادداشت های جدیدتان را افزوده و اگر لازم باشد دوباره آنها را مرتب کنید.

دفترچه های معمولی کوچک و جداگانه برای هر درس امکان افزودن یادداشت های جدید را به شما نمی دهند و نیز به نظر می آید که راحت تر فراموش شده و یا گم می شوند.

یادداشت برداری با خودکار بهترین شیوه است؛نوشته مدادی به مرور زمان پخش شده و ناخوانا می شود.

تداوم جوهر به سبب پاکیزگی ای که ایجاد می کند بر کلمات و عبارات بد خطی که عجولانه با مداد نوشته شوند برتری دارد.

چنانچه در هر صفحه نام درس و تاریخ آن را بنویسید تا بتوانید آن ها را به آسانی و به سرعت منظم کنید بسیار مفید خواهد بود.

بعضی از دانشجویان حاشیه وسیعی را در سمت راست یا چپ صفحه در نظر می گیرند.

این فضا می تواند هنگام دوره کردن درس برای نوشتن یادداشت ؛یادآوری ها و مراجع مرتبط با عقاید در یادداشت های دیگرتان استفاده شود.

 

[Persia1]

یادداشت برداری


این که چه چیزی را باید یا نباید نوشت مهمترین چیزی است که در یادداشت برداری باید مورد توجه قرار گیرد.


یادداشت های سطحی ناتوانی در بسط کامل و تنظیم مطلب را منعکس می کنند.


زیرا هنگام مرور آن ها در فرصت های بعد زمانی که بیشتر مطلب فراموش شده و گویا نیست شما عقاید ناقصی را می یابید که به نظر می آید بیشتر آن ها با هم جور نیستند.


از طرف دیگر یادداشت هایی که بسیار کامل باشند بین اطلاعات ضروری و موضوعات فرعی و مثال ها تفاوتی را قائل نمی شوند و این موضوع دوره کردن را نیز مشکل می کند.


اگر به خاطر داشته باشید که هدف از نوشتن یادداشت ها راهنمایی دقیق شما در طول دروستان کمک به تفکر شما با مشخص کردن نکات اصلی و یادآوری به شما در اوقات دیگر که می خواهید ارتباط بین عقاید اصلی را یافته و آنها را بسط دهید باشد؛ در آن صورت شما یک راهنمای خوب دارید که شما را به آنچه که در یادداشتهای شما باید ثبت شود راهنمایی کند.


برای اینکه یادداشت مفید بنویسید نه تنها تشخیص اهمیت نسبی اطلاعات لازم است بلکه تصمیم گرفتن و نوشتن سریع بخصوص در طول سخنرانی ها ضروری است.


علایمی که نکات ضروری ؛ترتیب عقاید؛ یا نتیجه مهمی را مشخص می کنند بعدا ذکر می گردند.


تا جایی که به سرعت نوشتن مربوط است تمرین منظم یادداشت برداری باید سبب افزایش استفاده از نوعی از علایم اختصاری گردد.


شما می توانید از علایم متداولی که در زیر ذکر شده است استفاده کنید:


برابر است با
Is equal to =


بیشتر از؛ یا شد
Greater than, or became >


کمتر از؛ یا از آن مشتق می شود
Less than, or came from <


مثلا
For example e.g.


با توجه به
Concerning re


درباره؛ حدود
About ca


و
And &


برای کلمات متداول در درستان از علایم اختصاری استفاده کنید: ag برای agriculture ؛ govt برای government ؛ sci برای science ؛ $ برای پول ؛ 18c برای eighteenth .


اسامی را که معمولا تکرار می شوند نیز خلاصه بنویسید: sh برای shakespeare ؛ N برای Napoleon ؛ K برای Keynes .


بسیاری از علایم اختصاری طبیعتا از کلمات و عقایدی که بطور معمول در درس های بخصوصی تکرار می شوند ساخته می شوند.


با وجود این دقت کنید که علایم اختصاری که می سازید آنقدر زیاد نباشد که موجب گیجی خودتان شود.

 

[Persia1]

یادداشت برداری از متن قرائت شده


بهترین شیوه برای یادداشت برداری تهیه رئوس مطالب از متن نوشته شده است.


شما متن را روبروی خود دارید بنابراین می توانید جملات موضوعی ؛کلمات اشاره ؛کلمات ربط ؛و کلمات انتقالی را ببینید.


شما وقت دارید که اهمیت نسبی عقاید را دریابید و به قسمت های جلوتر یا عقب تر متن رجوع کنید.


انجام همه این کارها هنگام گوش دادن به سخنرانی غیر ممکن است.


تکنیک های خواندن و یادداشت برداری به هم مربوطند.


اگر بتوانید جملات موضوعی را بشناسید می توانید ایده اصلی را که باید در یادداشت هایتان نوشته شود تشخیص دهید.


چنانچه بتوانید جزئیات تایید کننده را تشخیص دهید می توانید نکات فرعی را که باید در یادداشت هایتان باشد مشخص کنید.


اگر بتوانید عبارات و جملات انتقالی را مشخص کنید می توانید نتیجه یک عقیده و مقدمه عقیده دیگر را بفهمید.


تکنیک های رئوس مطالب و یادداشت برداری نیز به هم مربوطند.


هر شیوه ای را که شما برای نگهداری یادداشت هایتان داشته باشید فرم آن ها باید اهمیت نسبی عقاید و ارتباط آن ها را نمایش دهد.


یک رئوس مطالب با حاشیه گذاری و سیستم شماره گذاری به شما کمک می کند که این سطوح اهمیت و ارتباطی که هر عقیده به دیگری دارد را دریابید.

 

[Persia1]

یادداشت برداری از سخنرانی

توانایی خواندن و یادداشت برداری از آنچه که می خوانید مهم است.

توانایی درک گفتار انگلیسی و یادداشت برداری از آنچه که می شنوید اگر مهم تر از آن نباشد به اندازه آن اهمیت دارد.

شما نمی توانید فقط به آنچه که از کتاب می آموزید متکی باشید.

بیشتر یادگیری شما شاید خیلی بیش از آنچه که در مطالعات قبلی خود تجربه کرده اید به سخنرانی ها؛سمینارها؛کنفرانس ها؛بحث های رو در روی کلاس وابسته است.

این موضوع قویا درک سریع و صحیح شما از زبان انگلیسی را می طلبد.

سخنرانی:شما با طیفی از موقعیت های یادگیری از سخنرانی های رسمی گرفته تا بحث های غیر رسمی کلاس روبرو می شوید.

همانطور که شما باید سرعت خواندنتان را با محتوای مطلب و هدفتان از خواندن تطبیق دهید باید تکنیک های یادداشت برداری را با ارائه شفاهی مطلب و هدفتان از یادداشت برداری هماهنگ سازید.

حالت صحبت کردن و تنظیم مطالب هر سخنران متفاوت است.با وجود این شما بعد از شنیدن چند سخنرانی با این خصوصیات فردی آشنا می شوید و می توانید یادداشت برداری خود را با آن ها سازگار کنید.

اگر سخنران مطالبش را به دقت آماده کند از یادداشت استفاده کند و بطور موثری صحبت کند شما با تجربه ای که بدست می آورید عقاید مهم؛ بسط آن ها و نکات تایید کننده را تشخیص می دهید.

یک سخنران خوب از کلمات ؛صدا و حرکات بدنش استفاده می کند تا عقایدش را بطور موثری ارائه دهد.

کلمات:نمونه هایی از علایم گفتاری متداول وجود دارند که این کلمات و عبارات نکات مهمی را که باید یادداشت شوند معرفی کنند و یا نتیجه و انتقال به عقیده جدیدی را مشخص کنند.

بعضی از سخنران ها مطالبشان را به دقت سازماندهی می کنند و در آن از این نوع علایم استفاده می کنند تا به شما کمک کنند که بیانات آن ها را به وضوح پیگیری کنید.

بقیه سخنران ها ممکن است نظم کمتری داشته باشند در آن صورت شما باید به دقت گوش کنید و خودتان در مورد نکات مهم و ترتیب بسط آن ها تصمیم بگیرید.

صدا:یک سخنران خوب از تاکید کننده های صوتی مانند سرعت بالا و پایین رفتن صدا و میزان بلندی صدا برای تاکید روی عقاید به خصوصی در گفتارش استفاده می کند.

ممکن است او قبل از گفتن یک جمله مهم متوقف شود صدایش را بلند کند؛آهسته تر و مشخص تر صحبت کند بطوری که بخواهد کلماتش را دیکته کند.

به علایمی از این نوع گوش کنید.

صدای سخنران همانطوریکه کلماتش می توانند معانی را به طور موثری مشخص می کند.

حرکات بدن: شما هنگام گوش دادن تماشا هم می کنید.

یک سخنران خوب بدن و دست هایش را با حالتی اضافی و بی معنی حرکت نمی دهد.

بجای آن او از حرکات ؛حالات صورت و نوع قرار گرفتن دست هایش برای تاکید روی نکته بخصوصی استفاده می کند.

او ممکن است به طرف جلو حرکت کند؛دستهایش را باز کند؛یک انگشتش را بالا ببرد؛اشاره کند و یا مستقیما به حضار نگاه کند.

هر کدام از این حرکات ممکن است ارتباط نزدیکی به ارائه مطلب و اهمیت نسبی عقاید او داشته باشند.

با خصوصیات ایمایی هر سخنران آشنا شوید.

مسلما اگر او وقتی را صرف می کند تا نمونه ای را نشان دهد؛برای عقیده ای استدلال کند یا یک حقیقت و یا فرمول را روی تخته بنویسید می توانید مطمئن باشید که او فکر می کند که سخنان او تا حدی مهم است که ارزش یادداشت کردن را داشته باشد.

یادداشت ها:فرم یادداشت هایی که از یک سخنرانی تهیه می شود شبیه به یادداشت هایی است که از یک متن برداشته می شود با وجود این ممکن است شما بخواهید ضمن نوشتن فضای بیشتری را در نظر بگیرید تا هنگامی که یادداشت هایتان را مرور و تجدید نظر می کنید؛بتوانید عقاید اضافه یا مرتبط را بیفزایید.

این موضوع به خصوص وقتی مصداق پیدا می کند که شما یادداشت هایی از یک سخنرانی یا بحث نا منظم دارید.

یادداشت های شما برای استفاده شخصی خود شما هستند اما این حرف بدین معنی نیست که باید بد خط ؛در هم و ناخوانا حتی برای خودتان باشند.

اگر نتوانید یادداشت هایتان را بخوانید ؛آن ها بی فایده و بی نتیجه هستند.

نیاز به دقیق گوش دادن و سریع نوشتن ممکن است منجر به نوشتن یادداشت های عجولانه شوند.

با وجود این می توان هم سریع و هم واضح نوشت به خصوص اگر شما از نوعی از سیستم علایم اختصاری استفاده کنید و اگر سعی نکنید هر کلمه ای را که می شنوید بنویسید.

آیا یادداشت ها را باید بازنویسی کنیم؟اگر آن ها را بار اول به دقت تهیه کرده اید لازم نیست که آن ها را بازنویسی کنید.

با این وجود اگر آنقدر کم مایه هستند که فعلا ارزشی ندارند یا می خواهید آن ها را ماشین کرده و به عنوان وسیله ای برای تنظیم و مرور مطلب از آن ها استفاده کنید بهترین راه اینست که بلافاصله بعد از سخنرانی آن ها را بازنویسی کنید.

آیا یادداشت ها باید به زبان مادری شما نوشته شوند؟نه؛مسلما نه. ممکن است این موضوع ابتدا یک راه حل عملی برای یکی از مسائل یادداشت برداری به نظر آید ولی در حقیقت اصلا مفید نیست.

این کار نیاز به ترجمه همزمان دارد؛یک مهارت پیشرفته که به قدری با ارزش است که دولت ها حقوق های بسیار بالایی به چنین مترجمانی می پردازند.

به علاوه لازمه آن اینست که شما به یک زبان گوش کنید و به زبان دیگر بنویسید.

در نتیجه یادداشت برداری پیچیده تر می شود.

گاهگاهی ممکن است لازم باشد که شما یک کلمه یا عبارتی را به عنوان یک نشانه یا برای روشن کردن مطلب به زبان خودتان بنویسید.

با وجود این اگر بخواهید دوراندیش باشید بهتر است که گوش کنید فکر کنید و همه را به انگلیسی بنویسید؛هر چه بیشتر این کار را انجام دهید برایتان آسان تر می شود.

 

[Persia1]

چند مشکل متداول حین یادداشت برداری از سخنرانی ها

1_ سخنران منحرف می شود یا گفته هایش بدون سازمان است:

گاهی اوقات یک سخنران از موضوع صحبت خود منحرف شده و درباره چیزی صحبت می کند که مهم نیست و مستقیما به عقاید اصلی درس مربوط نمی شود.

هر گاه شما متوجه شدید که چنین اتفاقی افتاده است؛چیزی را یادداشت نکنید.

این وقت را برای اصلاح آنچه که قبلا نوشته اید بکار ببرید اما فراموش نکنید که به دقت گوش دهید.

هنگامی که سخنران صحبت های متفرقه خود را متوقف کرده و به خط اصلی تفکرات خود برمی گردد؛دوباره شروع به نوشتن یادداشت ها کنید.

هر گاه سخنرانی یک سلسله افکار درهم و بدون هیچ نظم روشنی بنظر آید بهترین کار اینست که فقط آن نکاتی را که در آن لحظه مهم بنظر می رسند بنویسید.

ممکن است یک نظم منطقی که در ابتدا واضح نیست وجود داشته باشد.

از طرف دیگر ممکن است سخنرانی واقعا بدون سازماندهی باشد.

در این صورت شما باید هر نوع یادداشت نا مربوطی را که برداشته اید دوباره بخوانید و سعی کنید که آن ها را طبق یک الگوی معنی دار تنظیم کنید.

چنانچه سخنرانی درباره اطلاعاتی است که در کتابتان است مطالعه تکالیف قبل از سخنرانی به شما کمک می کند که ساختار فکری خود را بسازید.

2_ سخنران زیر لب یا بسیار سریع صحبت می کند:

ممکن است گفتار یک سخنران نا مشخص و نا مفهوم باشد به دلیل این که بسیار سریع صحبت می کند.

یا ممکن است افکارش نا تمام و قطعه قطعه و با استفاده از جملات ناقص؛کلمات تکراری یا جایگزین های مختل کننده مانند: اه؛ یا إر همراه باشد.

این مشکل برای همه دانشجویان بطور یکسان وجود دارد اما ممکن است برای دانشجویان خارجی که نمی توانند فضاهای خالی شفاهی را به سرعت پر کنند مشکل تر باشد.

از همیشه دقیقتر باشید؛سعی کنید نسبت به انحرافات؛تکرارها و توقف ها بی توجه باشید و فقط به آنچه که به نظر ایده اصلی می آید گوش کنید.

بعدا ممکن است بخواهید یادداشت های خودتان را با یادداشت های دانشجوی دیگر و یا خود سخنران مقایسه کنید.

3_ سخنران لهجه نا آشنایی دارد:

ممکن است شما با نوعی از تلفظ انگلیسی که با تلفظ سخنران شما متفاوت است آشنا باشید.

البته این مشکل فقط به سالن سخنرانی محدود نمی شود ممکن است شما فقط به شنیدن انگلیسی ژاپنی؛انگلیسی هندی؛انگلیسی اسپانیایی؛یا انگلیسی بریتانیایی عادت داشته باشید برای مثال ممکن است شما در ابتدا نیاز به کمی تلاش بیشتر برای درک انگلیسی امریکایی یا گویش های مختلف آن داشته باشید.

اما تعجب خواهید کرد که چه زود گوش شما با آن تطبیق می یابد.

چنانچه شما با هم کلاسی های بومی خود اختلاط کنید و به رادیو؛تلویزیون و فیلم گوش کنید؛بزودی در میابید که فهمیدن اقسام مختلف گفتار انگلیسی آسانتر است.

با وجود این اگر به دلیلی درک سخنان یک سخنران برای شما مشکل باشد؛شما باید برای جبران آنچه که از دست می دهید به یادداشت های دیگران متوسل شوید.

4_ سخنران از اصطلاحات نا آشنا استفاده می کند:

هر موضوع درسی؛کلمات خاص خود را دارد.

کلمات جدید یا کلماتی که معانی تخصصی دارند در کتاب شما وجود دارند؛آن ها در سخنرانی ها نیز تکرار می شوند.بنابراین برای شما کمی مسئله ساز می شوند با وجود این آنچه که ممکن است یک مشکل باشد؛کلمات یا عبارات مصطلحی هستند که ممکن است سخنران بکار ببرد؛برای مثال ممکن است او بگوید: therefore the allies agreed to table the matter.

کلمه therefore گرفتن یک نتیجه را می رساند که احتمالا باید در یادداشت های شما وجود داشته باشد.
اگر مطمئن نیستید که معنی to table چیست؛نگران نباشید.

عینا کلمه را بنویسید و به گوش دادن به سخنرانی ادامه دهید بعدا می توانید از یکی از دوستانتان بپرسید و یا آن را در فرهنگ لغت خود بیابید.

حتی ممکن است اطلاعات بعدی در سخنرانی ؛زمینه کافی را برای روشن کردن معنی آن فراهم کند.

اگر شما یک اصطلاح نا آشنا را شنیدید که قسمتی از ایده ای که نوشتن آن ضروری نیست بود؛حداقل آن را سریعا در حاشیه بنویسید.

بعدا معنی آن را یافته و به لغت نامه خود اضافه کنید.

کم کم بسیاری از اصطلاحات انگلیسی را که در محاوره بسیار بیشتر از نوشتن استفاده می شوند میاموزید.

 

[Persia1]

استفاده از کتابخانه


یادگیری استفاده از کتابخانه مانند آموختن هر مهارت دیگری است که نیاز به آموزش و تمرین دارد.


برای اینکه واقعا در یک کتابخانه راحت باشید باید عادت رفتن به آنجا را پیدا کنید؛با آن آشنا شده ؛سوال کنید و مرتبا از تسهیلات آن استفاده کنید.


چه یک کتابخانه فقط چند هزار کتاب داشته باشد و چه مانند بعضی از کتابخانه های دانشگاه ها و مراکز دولتی چند میلیون جلد را شامل شود؛اساسا سازمان آن یکسان است.


در هر کتابخانه سه نوع مطلب وجود دارد:


1_ کتاب ها
2_ مراجع
3_ مجلات


علاوه بر این سه خدمت؛بسیاری از کتابخانه ها؛مکانی نیز برای مطالعه دارند.


اتاق های ساکت بزرگ با نور مناسب و غرفه های کوچک منفرد(به نام کارل) که معمولا برای دانشجویان فارغ التحصیل برای انجام تحقیقات اختصاص دارد.


هم چنین شما اتاق هایی را که در آنجا روزنامه ها و مجلات متداول ارائه می شوند و نیز یک اتاق مختص قرائت که کتاب های مورد نیاز درس های به خصوصی برای سهولت کار شما در آنجا هست می بینید.


کتابخانه های بزرگ میکرو فیلم ویور(microfilm viewer) نیز دارند.


از این ها برای خواندن کتاب ها؛روزنامه ها؛و رساله هایی که بصورت عکس روی فیلم ضبط و کوچک شده اند استفاده می شود.


شما ضمن اینکه با کتابخانه تان بیشتر آشنا می شوید بر بسیاری از این کارها و خدمات اضافی آگاهی میابید.


همه آن ها برای استفاده و تسهیل در کار شماست و همه آن ها مجانی هستند.

 

[Persia1]

برگه دان

فهرست کاملی از همه کتاب های یک کتابخانه است.

معمولا شما برگه دان را در جعبه های چوبی با کشوهای جداگانه در جایی نزدیک به در ورودی کتابخانه می بینید.

هر کتاب در کتابخانه حداقل یک و معمولا سه برگه دارد.

این برگه ها به ترتیب الفبا در فهرست قرار دارند.

در کتابخانه هایی که کتاب های بسیاری از زبان های مختلف در آن وجود دارند برای الفباهای مختلف فهرست های جداگانه می بینید.

کتاب های انگلیسی ؛فرانسه؛لاتین؛آلمانی؛اسپانیایی که الفبای آن ها مشابه است اغلب در یک گروه فهرست می شوند.

اما زبان روسی ؛عبری؛ارمنی؛چینی یا عربی فهرست های جداگانه دارند زیرا الفبای آن ها با هم متفاوت است.

هر کتابی با عنوان خود فهرست می شود؛به علاوه با نام نویسنده و موضوع آن نیز در فهرست قرار می گیرد.

بنابراین معمولا برای هر کتاب حداقل سه برگه وجود دارد : یک برگه عنوان؛یک برگه نویسنده و یک برگه موضوعی.

چنانچه یک کتاب دو نویسنده داشته باشد برای هر نویسنده یک برگه وجود دارد چنانچه یک کتاب درباره چند موضوع مختلف باشد برای هر موضوع یک برگه وجود خواهد داشت.

ترتیب برگه ها در برگه دان تا بدان حد کامل است که یافتن یک کتاب به خصوص را آسان می کند.

در گوشه بالایی سمت چپ برگه شماره کتاب چاپ شده است؛این شماره قسمتی از یک سیستم است که تمام دانش بشری را نشان می دهد.

عموما دو سیستم وجود دارد : سیستم اعشاری دیویی وسیستم کتابخانه کنگره ای.

هر کدام از این سیستم ها چنان کتاب ها را تنظیم می کنند که عناوین جدید مرتبا و به راحتی بدون هیچ گونه تغییری در سیستم بتوانند اضافه شوند.

از آن جایی که سیستم اعشاری دیویی متداول تر است آن را بطور مختصر توضیح می دهیم.

ابتدا همه علوم با عناوین اصلی در زیر نشان داده شده اند:

آثار عمومی General Works 000
فلسفه Philosophy 100
مذهب Religion 200
علوم اجتماعی Social sciences 300
زبان ها Languages 400
علوم محض Pure sciences 500
علوم کاربردی Applied sciences 600
هنرهای زیبا Fine arts 700
ادبیات Literature 800
تاریخ History 900

در هر کدام از این تقسیمات ؛تقسیمات فرعی نیز وجود دارد برای مثال؛کتاب صفحه مقابل درباره شهرهاست و شماره آن 301.36 است.


این شماره این تقسیمات را مشخص می کند:

علوم اجتماعی Social sciences 300
جامعه شناسی Sociology 301
زیست شناسی انسانی Human ecology 301.3
حومه ای و شهری Suburban and urban ‎301.36

شما شماره دیگری در زیر شماره اعشاری دیویی می بینید ؛این شماره نویسنده است.

حرف بزرگ نشان دهنده حرف اول نام خانوادگی نویسنده است.

شماره بعدی مخصوص این نام خاص است.

حرف کوچک اولین حرف عنوان کتاب است (S472b ).

توجه کنید که در عناوین فهرستی a,an,the نادیده گرفته می شوند.

¤ نام نویسنده ¤

همیشه به روش کتب رهنما یعنی ابتدا نام خانوادگی بعد ویرگول ؛سپس نام کوچک و نام وسطی نویسنده نوشته می شود.

به اهمیت ویرگول که نام خانوادگی را از نام کوچک جدا می کند توجه کنید. Henry George ؛ یعنی نام خانوادگی شخص George (جرج) و نام کوچک او Henry (هنری) است. Henry, George یعنی نام خانوادگی شخص Henry (هنری ) است و نام کوچک او George است.

همیشه به خاطر داشته باشید هر گاه نام شخصی را به روش کتب راهنما می نویسید از ویرگول استفاده کنید.

¤ تاریخ تولد و وفات نویسنده ¤

بعد از نام او آورده می شود چنانچه نویسنده هنوز زنده باشد فقط تاریخ تولد او ذکر می گردد.

چنانچه یک کتاب بوسیله چند نویسنده نوشته شده باشد این موضوع در برگه توضیح داده می شود.

برگه دیگری در برگه دان برای نویسنده دیگر وجود دارد.

چنانچه یک کتاب ترجمه شده باشد یک برگه نیز برای نام مترجم وجود دارد.

¤ عنوان کتاب ¤

مستقیما زیر نام نویسنده نوشته می شود.

ممکن است شما در کلاس انگلیسی خود آموخته باشید که کلمات مهم و عنوان کتاب را با حرف بزرگ شروع کنید و زیر عنوان خط بکشید؛این کار در برگه های کتابخانه انجام نمی شود و فقط اسامی خاص با حرف بزرگ شروع می شوند.

¤ مکان چاپ ؛ ناشر و تاریخ چاپ ¤

بعد از عنوان؛نام نویسنده و اطلاعات دیگر درباره آن ها فهرست می شوند.

¤ تعداد صفحات ¤

با شماره ای کوچک ذکر می شود؛ شماره های رومی به قسمت اول کتاب مانند مقدمه و فهرست مطالب و شماره های عربی به مطالب متن اشاره دارند.

قطر کتاب که عمدتا مورد توجه کتابدار است نیز ذکر می شود.

گاهی اوقات اطلاعات اضافی مانند اینکه آیا در کتاب تصویر؛نقشه؛پلاک یا فهرست منابع وجود دارد و یا اینکه آیا این کتاب مجلدی از یک کتاب چند جلدی است یا خیر داده می شود.

اطلاعات پایین برگه مخصوص کتابدار است.

شماره کتاب در دو سیستم ؛سیستم اعشاری دیویی و سیستم کتابخانه کنگره ای داده شده است.

هم چنین یک یاد آوری برای افزایش برگه های دیگر به فهرست وجود دارد.

در اینجا 1 و 2 به برگه های موضوعی کتاب اشاره دارند؛شماره رومی I به برگه عنوان اشاره دارد.

همیشه موضوع در بالای برگه موضوعی به رنگ قرمز نوشته می شود.

این کار برگه موضوعی را از برگه نویسنده و عنوان متمایز می کند.

 

[Persia1]

استفاده موثر از برگه دان:


به جز اوقاتی که شما در جستجوی یک کتاب مرجع و یا یک مجله هستید جایی که شما جستجوی خود را برای یافتن اطلاعاتی درباره یک موضوع به خصوص شروع می کنید برگه دان است.


اگر شما بدانید که چگونه بطور موثر از برگه دان استفاده کنید در وقت و زحمت خود و نیز کتابدار صرفه جویی کرده اید.


برای مثال اگر شما در جستجوی اطلاعاتی درباره Franciscan monks هستید؛ممکن است برگه موضوعی مربوط به Franciscan - Monks را بیابید.


این احتمال نیز وجود دارد که آن را پیدا نکنید؛در آنصورت شما باید به موضوع وسیعتری که ممکن است اطلاعات راجع به این موضوع شامل آن باشد فکر کنید.


ممکن است در ستون St.Francis - Monastic Orders و یا حتی Christianity جستجو کنید.


به مترادف های آن نیز فکر کنید؛مثلا اگر برگه ای برای cars نیافتید؛در جستجوی automobiles باشید.


اگر برگه ای برای Carpets-Oriental نیافتید در جستجوی Rugs باشید.


مکررا با برگه های مرجع برخورد می کنید؛برای مثال؛اگر شما نیازمند اطلاعاتی در مورد stars هستید؛ممکن است در محل الفبایی stars یک برگه مرجع بیابید که شما را به Astronomy رجوع دهد.


بعد از یک سلسله برگه های موضوعی در مورد pyramids ممکن است برگه ای پیدا کنید که بگوید See also و سپس Egypt-Antiquities را برای شما فهرست کرده باشد.


وقتی برگه های موضوعی درباره مطلبی که به آن علاقه مندید را یافتید برگه ها را به دقت مطالعه کنید.


به تاریخ چاپ کتاب ها نگاه کنید: آیا جدید؛قدیمی یا کاملا از رده خارج است؟به تعداد صفحات نگاه کنید: آیا بنظر می رسد که کتابی بزرگ و مفصل در مورد موضوع باشد یا فقط یک کتاب چند صفحه ای است؟ برگه به شما نشان می دهد که آیا در کتاب؛نمودار؛عکس؛تصویر یا جدول وجود دارد یا خیر.

 

[Persia1]

برگه تقاضا


هر گاه برگه ای را برای کتابی که می خواهید یافتید آن گاه باید خود کتاب را تحویل بگیرید.


در بیشتر کتابخانه ها شما مجاز نیستید که به میان قفسه ها بروید و خودتان کتاب را بردارید.


بنابراین شما باید یک برگه تقاضا پر کنید؛این برگه ای است که شما در آن شماره کتاب؛نویسنده و عنوان کتابی را که می خواهید می نویسید.


نام و آدرس خود را نیز باید بنویسید.

 

[Persia1]

کتاب های مرجع


علاوه بر کتاب هایی که در برگه دان موجودند؛کتابخانه دو منبع اطلاعاتی دیگر دارد.


کتاب های مرجع مانند دائرة المعارف ها؛فرهنگ های لغت؛اطلس ها و نشریات دوره ای مانند مجلات و روزنامه ها.


کتاب های مرجع معمولا در برگه دان موجودند اما ممکن است آن ها در اتاق مرجع و بدون نوشتن برگه تقاضا در دسترس شما قرار گیرند.


با این وجود آن ها را نباید از کتابخانه خارج کرد.


کتاب های مرجع به دلیل سهولت استفاده و پوشش گسترده آن ها و ارائه فشرده اطلاعات تخصصی از ارزش ویژه ای برخوردارند.


دائرة المعارف ها:


در دائرة المعارف ها مقالات کوتاهی از متخصصان هر رشته درباره موضوعات تخصصی در یک سلسله از کتب چند جلدی جمع آوری شده است؛مقالات به ترتیب الفبا مرتب شده اند؛در پایان بیشتر آن ها حروف اول نام نویسنده چاپ شده است.


نام کامل نویسنده از فهرست اسامی نویسندگان که معمولا در آغاز جلد اول چاپ می شود مشخص می گردد.


بسیاری از مقالات دارای مراجع متقابل و یک فهرست منابع مختصر هستند.


معروف ترین دائرة المعارف هایی که عموما به آن ها رجوع می کنند دائرة المعارف بریتانیکا و امریکانا هستند.


دائرة المعارف The World Book اصولا برای دانش آموزان دبیرستانی نوشته شده و بطور کلی کمتر وارد جزئیات شده است.


این دائرة المعارف ها مطابق با روز نگهداری می شوند و مرتبا مورد بازبینی و تجدید نظر قرار می گیرند.


هم چنین بیشتر دائرة المعارف ها یک سالنامه که حاوی خلاصه اطلاعات جدید و مهم سال قبل است منتشر می کنند.


یکی از مجلدها ممکن است یک اطلس باشد؛آخرین جلد فهرست جامعی از مقالات و مراجع در تمام جلدهاست.


علاوه بر دائرة المعارف های عمومی دائرة المعارف های رشته های تخصصی نیز مانند مهندسی؛مذهب؛بانکداری؛هنر؛علوم و تکنولوژی وجود دارند.


سالنامه ها:


چندین کتاب مرجع سالانه منتشر می شوند.


کتاب های The World Almanac و Information Please Almanac ؛حاوی اطلاعات واقعی بسیاری هستند.


در اینجا فقط نمونه ای از اطلاعاتی که در یک سالنامه می تواند یافت شود ؛آورده شده است:


تعداد تلفن های توکیو؛بلندترین آبشارهای جهان؛اوزان اتمی؛رکوردهای المپیک؛تاریخ تولد ستارگان سینما؛تعداد اتومبیل های نمره شده در آلمان؛جداول مالیات بر در آمد در امریکا؛اعداد اول؛میزان تراکم جمعیت در تایلند؛قوانین طلاق در امریکا؛ و زمان بالا آمدن ماه در نوزدهم ماه مه در کالیفرنیا.


در رشته های تخصصی نیز سالنامه هایی مانند Stateman's Year-book و Who's Who و Foreign Commerce Year-book وجود دارند.


فرهنگ های لغت:


بهترین نمونه فرهنگ نویسی در هر زبانی Oxford English Dictionary است که بین سالهای 1888 تا 1928 در سیزده جلد به چاپ رسیده است.


این فرهنگ؛تاریخچه و معانی کنونی و منسوخ هر لغت را تقریبا با دو میلیون نقل قول تصویری از نویسندگان معروف ارائه می دهد؛مثلا تعریف کلمه go به دوازده صفحه اختصاص دارد. The Shorter Oxford Dictionary یک فرهنگ یک جلدی تلخیص شده است.


علاوه بر فرهنگ های لغت زبان مراجعی وجود دارند که ترکیبی از یک دائرة المعارف و یک فرهنگ لغت در رشته های به خصوصی هستند؛برای نمونه عناوین زیر:


Grove's dictionary of music and musicians , the dictionary of national biography , dictionary of psychology
از آن جمله هستند ؛ این نوع فرهنگ ها ممکن است نقطه شروع مفیدی برای دریافت اطلاعات باشند.


اطلس ها:


یک اطلس مجموعه ای از نقشه هاست.


این نقشه ها ممکن است بسیاری از انواع اطلاعات علاوه بر حدود جغرافیایی؛خصوصیات ملی و محل شهر ها را نشان دهند.


برای مثال ؛ بعضی از اطلس ها اطلاعاتی درباره توزیع جمعیت؛منابع اصلی؛مسیرهای دریایی؛بادهای غالب و آب و هوا را ارائه می دهند.


بعضی از اطلس ها تاریخی هستند حتی یک اطلس زبان شناسی هم وجود دارد که توزیع استفاده و تلفظ لغات کلیدی برای نشان دادن حدود گویش ها در یک منطقه زبانی را به صورت نقشه نشان می دهد.


کتابنامه:


فهرست هایی از کتب و مقالاتی درباره موضوعات تخصصی یا رشته های عمومی تحصیلی به ترتیب الفبا هستند؛مانند:


Cambridge bibliography of english literature.


گرچه کتابنامه خود اطلاعاتی در بر ندارند ولی آن ها کاملترین مراجع برای یافتن محل اطلاعات هستند.


درباره هر تکه از اطلاعات اکثرا یادداشت هایی در حاشیه نوشته شده است تا کیفیت یا استفاده خاص آن را نشان دهد.

 

[Persia1]

نشریات دوره ای


هر کتابخانه ای یک اتاق یا بخش ویژه برای نشریات دوره ای دارد.


این ها گزارشهای روزانه؛مجلات؛نشریات رسمی و جزواتی هستند که بصورت دوره ای؛هفتگی؛ماهانه و فصلی منتشر می شوند.


بیشتر کتابخانه ها؛نشریات دوره ای جدید را به ترتیب الفبا فهرست می کنند و در جا کتابی و یا قفسه هایی به نمایش می گذارند.


بعد از مدت معینی آن ها را برداشته بصورت چند جلد کتاب در آورده و در قفسه ها جا می دهند.


چنانچه شما در جستجوی یک نشریه جدید هستید احتمالا آن را در قفسه نشریات دوره ای می یابید؛چنانچه بیش از یک سال از انتشار آن گذشته باشد شما باید یک برگه تقاضا پر کنید.


هر رشته تحصیلی چندین نشریه حرفه ای که مقالاتی درباره آن رشته به خصوص چاپ می کنند دارد.


کتابخانه یک دانشگاه ؛مشترک چند هزار مجله و نشریه از این نوع است.


برای کمک به شما برای یافتن مقاله ای درباره یک موضوع خاص؛ضمیمه هایی برای رشته های تحصیلی خاص مثلا ضمیمه هنر؛ضمیمه آموزش و پرورش؛ضمیمه نشریات دوره ای حقوق؛ضمیمه علوم اجتماعی و انسانی و بسیاری بیش از این ها مرتبا چاپ می شوند.


ضمیمه علوم کاربردی و تکنولوژی حدود دویست نشریه دوره ای را در رشته های هوانوردی؛اتوماسیون؛شیمی؛برق و ارتباطات؛مهندسی؛زمین شناسی؛متالورژی؛هنرهای مکانیکی و صنعتی؛فیزیک؛حمل و نقل؛ و موضوعات مرتبط به آن را فهرست می کند.

 

[Persia1]

راهنمای خواننده


راهنمای خواننده ادبیات دوره ای بیش از صد مجله از انواع نسبتا کلی را ضمیمه دارد.


چنانچه شما بیاموزید که چگونه از راهنمای خواننده استفاده کنید؛طریقه استفاده از ضمایم دیگر را هم می آموزید.


به جای نگاه کردن به یک محل در مجموعه راهنماها؛باید هر جلد از مجموعه را بررسی کنید؛زیرا هر جلد ترتیب الفبایی خاص خود را برای موضوعات مقطعی از زمانی که آن را پوشش می دهد؛دارد.


مقالات هم تحت نام نویسنده و هم تحت عنوان موضوع به ترتیب الفبا فهرست شده اند.
عناوین فرعی و مراجع متقابل مکرر برای یافتن آنچه که می خواهید؛مفید هستند.


در اینجا دو مدخل نمونه با توضیحاتی آورده شده است؛اولی مدخل موضوعی و دومی مدخل نویسنده است.


TIMBUKTU
Fabled Timbuktu is a small,
squalid city. Sci NL
67:59 ja 22'55


این مدخل بدان معنی است که برای موضوع Timbuktu ؛مقاله ای در Science New Letter شماره 67 ؛صفحه؛صفحه 59 ؛چاپ بیست و دوم ژانویه سال 1955 وجود دارد.(در این مورد؛چون مقاله امضا ندارد نام نویسنده داده نشده است).


Walker, John S.
Thermonuclear reactions: can they be used for man's benefit?
For Affairs 33:605-14 JI'55
این بدان معنی است که John S. Walker مقاله ای تحت عنوان
Thermonuclear reactions: can they be used for man's benefit?
نوشت.


این مقاله در مجله Foreign Affairs ؛شماره سی و سوم؛صفحه 605 تا 614؛در ژوئیه 1955 به چاپ رسید.


یک جدول علایم اختصاری در قسمت جلوی هر راهنمای خواننده وجود دارد.


شما باید با علائم اختصاری عمومی مانند شماره های ماهیانه؛تاریخ؛جلد؛صفحه و نشانه هایی که تکرار می شوند آشنا شوید.


اگر درباره تمام یک مجله شک دارید؛علائم اختصاری و فهرست نشریات دوره ای را در ابتدای راهنما کنترل کنید.


هنگامی که برگه تقاضا برای دریافت شماره جلد شده مجله می نویسید؛نیاز به عنوان کامل و غیر اختصاری آن دارید.


هنگامی که در جستجوی اطلاعات هستید؛عناوین مقالات زیر سر فصل های موضوعات به شما کمک می کند که دریابید که آیا مقالات حاوی اطلاعاتی که شما می خواهید هستند یا خیر.


اگر شما یکی از مجلات را می خواهید؛یک برگه تقاضا پر کنید و آن را سر میز کتابدار به او بدهید؛درست همانطور که برای یک کتاب این کار را می کنید.


فقط شماره مجله؛تاریخ و اسم مجله را بنویسید.


نام نویسنده و به ویژه عنوان مقاله مورد علاقه خود را ننویسید.


البته طبق معمول نام و آدرس خود را می نویسید.


با این وجود؛نشریات دوره ای چه به صورت کتاب در آمده باشند و چه به صورت تکی باشند؛معمولا نباید از کتابخانه خارج شوند.

 

[Persia1]

آماده شدن برای امتحانات


یک امتحان نشان می دهد که شما تا چه حد مطالب یک درس به خصوص را آموخته اید.


این هدف مشخص امتحانات است اما کاربرد این هدف اغلب به درستی درک نمی شود.


از نتایج یک امتحان به چند منظور استفاده می شود:


1_ شما باید امتحان را به عنوان انگیزه ای برای مطالعه منظم و دلیلی برای مرور بکار ببرید.


اکثر دانشجویان تائید می کنند که هنگامی که یک امتحان اعلام می شود بیشتر درس می خوانند؛البته آن ها باید این کار را انجام دهند اما این کار نباید آموختن اولیه مطلب بلکه باید مرور آن باشد.


2_ شما باید نتایج امتحان را به عنوان یک شاخص که نشان دهد شما چقدر بلد هستید و در کجا به تلاش بیشتری نیاز دارید بکار ببرید.


این سخن بدان معنی است که شما باید ورقه امتحانی خود را بررسی کنید و اگر به شما برگردانده شده اند؛اشتباهات خود را تحلیل کرده و آن را با کتاب و یا استاد خود کنترل کنید.


فقط به نمره نگاه نکنید که از شادی بالا بپرید یا با نا امیدی نق بزنید و سپس ورق امتحانی را دور بیندازید.


3_ استاد شما نتایج امتحان را برای کمک به تصمیم گیری او در مورد نمره نهایی بکار می برد.
او ممکن است از اینکه شما چقدر آموخته اید؛ایده ای داشته باشد.


اما برای اینکه حتی الامکان منصف باشد عقیده خود را با امتحان کردن شما می سنجد.


چنانچه شما مرتبا کار کلاسی خود را بصورت رضایت بخشی انجام داده باشید در امتحان هم همانطور خواهید بود.


اگر سر کلاس کارتان خوب نبوده باشد این شانس را خواهید داشت که ثابت کنید که می توانید بهتر باشید.


اگر شما ارزش های مثبت امتحان را بدانید برای گذراندن آن بسیار بهتر آماده می شوید و نیز تا زمانی که روش دیگری برای قضاوت سنجش پیشرفت دانشجو پیدا نشده است امتحان جزء اجتناب ناپذیر نظام آموزشی است؛بعلاوه ممکن است شما به بهترین نحو از این موقعیت استفاده کنید.

 

[Persia1]

چگونه برای امتحان آماده شوید؟


امتحان نه تنها دانش بلکه انضباط ذهنی و ثبات عاطفی شما را نیز می سنجد.


گاهگاهی بعضی از دانشجویان از شدت اضطراب نقش بر زمین می شوند.


ترس آن ها را مضطرب کرده و یا ناگهان بیمار می شوند.


این ممکن است فقط یک عذر روانی؛روشی نیمه هوشیار برای رفع مسئولیت شخصی از اینکه به خوبی برای امتحان آماده نبوده اند باشد.


برای احتراز از اضطراب امتحان توصیه های زیر آزمایش کنید:


¤ آمادگی جسمی ¤
چنانچه شما به خوبی مطالعه کرده باشید دلیلی برای حفظ کردن در آخرین لحظه وجود ندارد.
بسیار عاقلانه تر است که شب بخوابید تا اینکه تا ساعات اولیه صبح بیدار بمانید و در طول جلسه امتحان نیمه بیدار باشید.


برای اینکه خوب امتحان بدهید سلامتی عامل مهمی است.


از فشار و خستگی با غذا خوردن به موقع و حفظ میزان معمولی خواب خود احتراز کنید.


بیشترین آمادگی اینست که شب قبل از امتحان مطلبی را که در طول روزهای قبل مرور کرده اید بطور مختصر دوره کنید؛ سپس استراحت کنید؛ترجیحا زود به بستر بروید.


¤ آمادگی عاطفی ¤
ذهن شما مانند بدنتان نیاز دارد که در حالت سلامت قرار داشته باشد.


چنانچه شما با یک بن بست عاطفی یا یک ضعف ذهنی مواجه شوید باید عادات مطالعه خود را کنترل کنید.


به خودتان وقت کافی برای دوره کردن بدهید تا پشیمانی یا فشارهای دقایق آخر وجود نداشته باشد.


دقیقا قبل از امتحان استراحت کنید؛این زمان برای انجام هر کاری بسیار دیر است.


فقط به خودتان اعتماد کنید که کارتان را انجام داده اید و سعی خود را خواهید کرد.


اینکه ممکن است شما نگران و مضطرب شوید قابل درک است؛اما باید بدانید که موقعیت امتحان در سراسر زندگی اتفاق می افتد و تنها اختصاص به زندگی دوران مدرسه ندارد.


¤ آمادگی برای مرور ¤
هنگامی که امتحان اعلام می شود می توانید با روش زیر به بهترین نحو خودتان را آماده کنید:


1_ هر چه سریع تر وقت خود را برای مرور تنظیم کنید.


جدول زمانی را چنان تنظیم کنید که وقت کافی برای ادامه مطالعات معمولی خود داشته باشید اما ساعاتی را در اینجا و آنجا برای یک مرور دقیق و آگاهانه بیفزایید.


چند دوره مرور کوتاه مدت موثرتر از یک جلسه طولانی است.


2_ مرور کردن به معنی خواندن دوباره کتاب یا حفظ اطلاعات و فرمول ها در آخرین دقیقه نیست.


اگر به خوبی مطالعه کرده باشید فقط نیازمند هستید نگاهی به یادداشت هایتان یا قسمت هایی از کتاب را که زیر آن ها خط کشیده اید بیندازید.


از این رو حقایق اصلی؛خط سیرها؛یا مباحث را خلاصه کنید.


مطالب را بصورت الگوها و ارتباطات معنی دار تنظیم کنید و اصول و فرمول ها را در مسائل تخصصی بکار ببرید.


وقت خود را برای مطالبی که کاملا فهمیده اید تلف نکنید مگر اینکه بخواهید آن را به مطلب دیگری ارتباط دهید.


وقت و توجه خود را روی موضوعی که از آن مطمئن نیستید متمرکز کنید.


با حل کردن مسائل؛پاسخ به سوالات احتمالی یا ارتباط دادن حقایق با اطلاعاتی که قبلا داشته اید تمرین کنید.


3_ مطالعه کردن برای یک امتحان به همان روشی که انتظار دارید امتحان گرفته شود مفید است بنابر این دلیل خوبی وجود دارد برای اینکه نوع امتحانی را که استادتان در نظر دارد بگیرد؛بشناسید تا بتوانید نوع سوالات آن را به رغم محتوای دقیق آن پیش بینی کنید.


اگر از شما انتظار می رود که مسائلی را حل کنید با تمرین با انواع مختلف مسائل آماده شوید.


اگر انتظار دارند که شما در مورد یک تئوری فیزیک بحث کنید و یا طرز تهیه یک ترکیب شیمیایی را توضیح دهید روی آن تمرکز کنید.


اگر انتظار دارند که وقایع؛مکان ها؛شخصیت ها و یا زمان های تاریخی را شناسایی کنید این مطالب واقعی را بطور دقیق دوره کنید.


اگر انتظار دارند که شما درباره علل و معلول ها؛تاثیرات و رشد بحث کنید؛توجه خود را به تمام مطلب و تنظیم آن معطوف کنید به عبارت دیگر مطلب را با همان روشی که انتظار دارید آن را بکار ببرید دوره کنید.


4_ بعد از اینکه درس را اغلب بصورت مختصر در طول روزهای قبل مرور کردید؛تمام مطلب را شب قبل از امتحان سریعا دوره کنید سپس راحت و مطمئن به بستر بروید.


ممکن است صبح روز بعد بخواهید مطلب را بطور مختصر دوره کنید اما انتظار نداشته باشید که چیز جدیدی بیاموزید ؛برای آموختن مطلب جدید بسیار دیر است.


تنها کاری که شما می بایستی انجام دهید راه انداختن چرخ های ذهنتان است بطوری که وقتی وارد جلسه امتحان می شوید ؛آماده شروع امتحان باشید.


مطمئن باشید که به خوبی آماده شده اید و به خود اعتماد داشته باشید که اکنون می توانید بیشترین سعی خود را بکنید.

 

[Persia1]

چگونه امتحان بدهید؟


چه امتحان چهار جوابی باشد و چه تشریحی؛خوب است قبل از شروع به نوشتن هر چیزی تمام ورقه امتحانی را نگاه کنید.


مطمئن شوید که دستورالعمل ها را می فهمید؛ به اینکه آیا نحوه تقسیم وقت را به شما گفته اند و یا ارزش های نسبی هر سوال داده شده است توجه کنید.


اگر می توانید از بین سوالات انتخاب کنید؛هر گزینه را به دقت بررسی کنید و پاسخ های احتمالی را در ذهن خود آماده کنید سپس پاسخ دادن به سوالی را که احساس می کنید بیش از همه نسبت به آن مطمئن هستید انتخاب کنید.


هنگام امتحان دادن این نکات مهم را در نظر داشته باشید:


1_ اطمینان حاصل کنید که از دستورالعمل ها پیروی می کنید؛ این موضوع به خصوص برای امتحانات چهار گزینه ای مهم است.


دستورالعمل ها ممکن است از سوالی به سوال دیگر تغییر کند یا ممکن است با آنچه که به آن عادت کرده اید متفاوت باشد؛ دقیقا از دستورالعمل ها پیروی کنید.


2_ اطمینان حاصل کنید که به سوال جواب داده اید؛ این موضوع به خصوص در مورد امتحانات تشریحی مهم است.


اگر شما در طول مرور خود سوال به خصوصی را حدس زده اید و برایش جوابی را تمرین کرده اید حتی اگر چه ممکن است سوال اصلی به عبارت دیگری مطرح شده باشد و یا اطلاعات دیگری خواسته باشد شما وسوسه می شوید که آن را در امتحان خود بنویسید.


همچنین بعضی از دانشجویان احساس می کنند هر چه بیشتر بنویسند نمره بهتری خواهند گرفت.


اگر ارتباطی بین کمیت و کیفیت وجود دارد به این دلیل است که دانشجویی که بیش از همه می نویسد بیش از همه می داند.


بیشتر اوقات دانشجویان بسیار زیاد می نویسند زیرا از جواب مطمئن نیستند و در نتیجه آن ها به همان اندازه که فکر می کنند می نویسند با این امید که جواب صحیح جایی در بین آن کلمات باشد؛ استاد این نوع دراز گویی را سریعا تشخیص می دهد.


اطلاعاتی را که به سوال مربوطند کاملا در نظر داشته باشید و آن را بصورت فشرده و دقیق ارائه دهید.


3_ منظم ولی دور از اضطراب و دستپاچگی یا فشار؛ کار کنید و برای هر سوال بیش از زمان پیشنهادی وقت صرف نکنید.


4_ خوانا بنویسید؛ نمودارها را واضح رسم کنید و حروف و اعداد را به درستی بنویسید تاجای تردیدی برای درک منظور شما باقی نماند.


5_ هنگامی که امتحانتان را تمام کردید عقب ننشینید تا اطراف اتاق را نگاه کنید و ببینید که آیا دیگران متوجه شده اند که شما امتحانتان را زود تمام کرده اید و سپس ورقه خود را تحویل دهید و درست وقتی که اتاق را ترک کرده اید متوجه اشتباه ناشی از بی دقتی خود شوید.


اگر کارتان را زود تمام کردید؛ ورقه امتحانی را به دقت بررسی کنید.


یک not فراموش شده؛ یک علامت جبری غلط؛ یا یک عدد ناخوانا می تواند تفاوت بین پیروزی و یا شکست را تعیین کند.


در یک امتحان چهار گزینه ای؛ دستورالعمل ها را دوباره بخوانید و مطمئن شوید که کاملا از آن ها پیروی کرده اید.


6_ بعد از مرور ورقه امتحانی خود و حصول رضایت از آن مطمئن شوید که نام خود را روی ورقه و اگر لازم باشد روی همه ورقه ها نوشته و هر صفحه را شماره گذاری کرده اید.


آنگاه شما آماده تحویل دادن آن هستید؛ امضای شما بر روی آن گواه بر این است که شما نهایت سعی خود را کرده و دقیق ترین کار را ارائه داده اید.