شاید برا همه کسایی که تازه به سرشون میزنه که برن این موضوع مطرح باشه که زبان چه جوری بخونن و یا کجا کلاس برن. من خودم خیلی با این موضوعات گلاویز بودم و بعد از ۸ ماه این در و اون در زدن و وقت تلف کردن راهشو پیدا کردم که امیدوارم مورد توجه دوستان قرار بگیره.
من تا سال اول فوق لیسانس حتی یک ترم هم کلاس زبان نرفتم. اصلا نمیدونستم تو این کلاسها چی میگن. شوته شوت بودم. زبانم در همون حد دیپلم بود. تو دانشگاه هم که زبان یاد نمیدادن و فقط یه زبان عمومی و تخصصی بود که اون هم به درد خودشن میخورد و فقط reading رو قوی میکرد و دایره لغت رو بالا میبرد (مثل دبیرستان). برا همین همه چیز من پیشرفت کرد به غیر از زبان. بعد که اومدم فوق تازه به فکر رفتن افتادم و خوب قدم اول گرفتن مدارک زبان بود. سال اول فوق زبان نخوندم (البته کتابها انگلیسی تدریس میشد و از این بابت مشکلی نبود). تابستون سال دوم فوق لیسانس من تازه رفتم کلاس کیش توی انقلاب اسم نوشتم و تعیین سطح دادم. شدم E3((( تو اون کلاس تازه به من ing و این طور چیزا رو یاد دادن و من یاد گرفتم به زبان به چه دیدی باید نگاه کرد. هیچی خلاصه. پیشرفت من با هم کلاسیهام اصلا قابل مقایسه نبود. چون من هدف داشتم و همینطوری مثل بقیه کلاس نمیرفتم. از کلاس راضی نبودم. استادش اصلا منو راضی نمیکرد. میومد سر کلاس کتاب برا خودش ترجمه میکرد و کار رو به خود ما واگذار مکیرد. رفتم E4. باید بگم کسی که باعث شد من به زبان بیش از پیش علاقه مند بشم این آقا بود. یه جونه ۲۲ ساله که لیسانس ژنتیک داشت تو کیش. نه اینکه خیلی بارش باشه نه. ولی بهم تلنگر بزرگی زد و غرورم رو شکست جلوی بقیه که زبان بلد نیستی و این به درد نمیخوره. از اونایی بود که انتظار زیاد داشت و این خیلی برام خوب بود. کلا این کلاسها بازدش نسبت به وقتی که میذاشتم زیاد نبود. ترم E5 رو هم غیر حضوری رفتم و خودم خوندم و فقط رفتم امتحان دادم. بعد از اون دیدم بخوام این همه قبل و بعد کلاس وقتم برا راه بره (قربون دولت بشم که همینجوری ماشین میده بیرون و به فکر ج..) و تو کلاس هم زیاد بازدهی بالا نباشه و زمان من هم زیاد نبود، گفتم برم کلاس تافل. دو ترم رفتم کلاس تافل تو دانشگاه که واقعا عالی بود. structure رو خوب به ما یاد دادن. تا اون موقع من فقط structure بلد شدم و میتونستم ادعا کنم که writing خوبی دارم. ولی بقیه چیزا رو تعطیل بودم. کلاس هم به ما گفته بود که synonym بخونید و لغت یاد بگیرید (البته درست گفته بود ولی من سطحم زیاد بالا نبود). هیچی ۴-۵ ماه لغتها رو همونطوری خوندم و از babylon استفاده میکردم. همینطوری که معنی بعضی لغات رو برا مترادفاشون چک میکردم گاهی اوقات معانی رو از تو دیکشنری آکسفورد elementary چک میکردم. باورتون نمیشه اما انگار بال در میاوردم وقتی معنی دقیق یک لغت رو از تو این دیکشنری میفهمیدم. کم کم متمایل شدم به سمت این دیکشنری. کم کم احساس کردم که خیلی لغات مبتدی هست که من نمیدونم. از طرفی استادهای زبان میگفتن وقتی یه لغت در میارید لغات بالا و پایینشم در بیارید. خلاصه سرتون رو درد نیارم. تصمیم گرفتم دیکشنری elementary رو کلا حفظ کنم (بدن هیچ لغت فارسی، مثل یه بچه که مثلا کلمه go براش مفهومی نداره جز اینکه دیده این لغت رو فلان جا به کار میبرن). خلاصه خودم رو گذاشتم جای یه بچه انگلیسی و اجازه دادم که خود اونها (این کتاب دیکشنری ارزشمند) بهم تدریس کنن. و باور کنید این کتاب باهام حرف میزد. البته قبل از اینکه شروع کنم با همون استاد ژنتیکه و دو سه تا دیگه چک کردم که کارم درست باشه و اونا گفتن اگه بتونی این کار رو بکنی که شاهکاره ما خودمون دلمون میخواد اما وقتش رو نداریم.
تمام لغات اون کتاب رو به صورت فلش کارت در آوردم و با دست همه رو نوشتم. اونایی که حتی بلد هم بودم نوشتم. مثلا فرض کنید که شما معنی make رو بلدید. اما اون به درد خودتون میخوره. تا کاربرد اصلی اون رو یاد نگرفتید نمیتونید بگید اون رو بلدید. باید با دیکشنری انگلیسی به انگلیسی (آکسفورد) حتما چک کنید وقتی چک کردید میفهمید هیچی بلد نبودید. این کار باعث شد تلفظ من از ۰ به ۱۰۰ برسه. speaking من از این رو به اون رو شد. با اینکه اصلا با کسی حرف نمیزدم اما حرف زدنم به حدی خوب شده بود که وقتی رفتم بعد ۲ ماه همون موسسه کیش تعیین سطح دادم (در حین خوندن دیکشنری) شدم I3. وقتی دیکشنری تموم شد (بعد ۷ ماه) از کسی که ۱۴ ترم کلاس زبان رفته بود بهتر صحبت میکردم. با یه فوق لیسانس صحبت کردم (استاد تافل بود تو صادقیه) گفت تو کلاس رفتی گفتم نه. گفت مثل این میمونه که ۲ سال کلاس رفته باشی. باورتون نمیشه نمره SPEAKING من توی تافل از اون استاده بهتر شد. تازه فکر میکنم من اصلا برا امتحان آماده نبودم و با همون اطلاعات کلی رفتم امتحان دادم. شدم ۲۴٫
اگه بگم شاید بگید شوخی میکنم اما تعجب کنید که چه طور میشه شما فقط دیکشنری میخونید ولی WRITING و SPEAKING و LISTENING هم در کنار READING قوی میشن. چون شما دارید هم مینویسید. هم برا هر لغت یک مثال حفظ میکنید و هم اون رو با خودتون تکرار میکنید لذا اینا همه با هم قوی میشن. من دیگه بعد از اون دو ترم کلاس تافل PBT کلاس دیگه ای نرفتم و اولین بار که IBT امتحان دادم شدم ۹۰ که در واقع خیلی امتحان رو بد دادم. میشد حتی دفعه اول هم ۱۰۰ شد.
روزی ۲۵ تا لغت میخوندم به روش لایتنر که خدا پدر و مادرش رو بیامرزه. حدود ۷ ماه. اگه میخواستم کلاس برم هم نمیتونستم اینطوری بخونم. البته در کنار اون هم کتابهای بسیار عالی مثل GRAMMER IN USE برا سطح INTERMEDIATE رو هم میخوندم و کتاب TACK TICKS FOR LISTENING رو هم گوش میدادم. در واقع زدم وسط خال. روزی حداقل ۴ ساعت زبان میخوندم تا ۷ ماه. بعد از اون حتی خودم رو از خیلیها که درس میدادن بهتر میدونستم. تو حرفام ساختارهایی رو به کار میبردم که خودم کیف میکردم. من هر چی دارم از این کتاب دارم.
حالا کسایی که میخوان TOEFL بخونن. IBT خیلی خوب و راحته. کسی که درست زبان خونده باشه راحت امتحان میده. اما PBT اصلا معیار خوبی نیست. هم اینکه تقلب میشه و هم اینکه نمره WRITING تو نمره کل حساب نمیشه و هم اینکه SPEAKING نداره. خیلیها میشن ۶۰۰ تا ۶۵۰ اما دو کلام درست و حسابی بلد نیستن حرف بزنن. در ضمن پایه IBT روی LISTENING سواره. به هر حال نمیخوام اینجا IBT رو تشریح کنم. ایشاا… تو پستهای بعدی.
اما اگه خودتون میخواید زبان بخونید کلاس نرید (که نرید و پول و وقتتون رو حروم کنید) اینها رو بخونید:
برای لغت:
۱- Dictionary Elementary
2- Essential Word for TOEFL
3- 400 Essential Word for TOEFL.
4- Vocabulary for College Bound Students
5- Vocabulary for High School Students
برای Listening:
1- tackticks for listening
2- how do you do
3- VOA
4- LISTENING های خود کتابهای IBT بازار
برای SPEAKING:
همون دیکشنری که گفتم کافیه (زیادم هست، البته برا کسایی که به روش لایتنر زبان میخونن نه روش دیگه) به همراه GRAMMER IN USE FOR INTERMEDIATE LEVEL.
برای WRITING:
باید لغت خوب بدونید و نیز قسمت STRUCTURE کتاب PBT DELTA رو مثل کف دست بلد باشید. نیاز به استاد نیست. خودتون میتونید بخونید. اما یادتون باشه اول از همه اون دیکشنری رو تموم کنید بعد برید دنبال بقیه چیزا. هر سطح و سنی هستید همین امروز شروع کنید. اگه ضرر کردید هر چی خواستید بگید.
یه مطلب مهم تو زبان خوندن هست اون هم اینکه دلسرد نشید. درست زمانی که نا امید میشید زمانیه که تازه یه چیزی یاد گرفتید و همه چی با هم قاتی پاتی شده. اون وقت به جای بریدن باید دستتون رو رو زانوتون بگذارید و یا علی بگید. همچنین باید پیوسته بخونید. یک روز هم نباید عقب بیفتید و الا روش لایتنر خراب میشه.
من همه اون LISTENING ها رو دارم و اگه کسی خواست بگه براش میل کنم. البته اگه اینترنت پر سرعت دارید. کتاباش تو بازار هست و قیمت زیادی هم نداره. برید از انتشارات کاج توی انقلاب (بغل خ ۱۲ فروردین) بخرید که ارزون میده. یا قرض کنید. از من میشنوید بخرید. میخواید ترمی ۳۰ تا ۴۰۰۰۰ تومان شهریه بدید هر ماه با ۲۰۰۰۰ تومان برید همه اونایی که گفتم رو بخرید و به جای اینکه یکی دیگه بهتون درس بده و هلو بپر تو گلو خودتون کمر همت ببندید. من برا زبان بیشتر از ۲۰۰۰۰۰ تومان تا به این سن رسیدم خرج نکردم. بچه مایه دار نبودم بابام هم وام دولتی نداشت))
در مورد نحوه خوندن TOEFL و GRE هم دو تا پست جدا میذارم که بیخود نرید پول مشاوره و کلاس TOEFL و GRE بدید. کلا ۱ جلسه برا TOEFL برید کلاس و یک جلسه برا GRE که لپ مطلب رو بهتون بگن و شما هم بفهمید و الا بیخودی رفتید کلاس. مثل شاگرد تنبلی میمونه که میره کلاس کنکور. اول پایتون رو قوی کنید بعد برید دو جلسه کلاس.
کسایی هم که ۱۰ تا ۱۴ ترم از قدیما کلاس ترمیک رفتن که خوشابه حالشون. بالاخره راه زیادی رو رفتن (چه پربازده چه …). اونا از همین الان شروع کنن خوندن تافل. البته اگه قسمت VOCABULARY (تو این پست) و STRUCTURE کتاب PBT DELTA رو تموم کردن.
خوش باشید.
منبع: www.usdoctoral.blogfa.com