غلامرضا کباری

mpb

مدیر تالار مهندسی معماری
مدیر تالار

غلامرضا کباری؛گنجینه ی گویای تاریخ معماری و میراث صنعتی




دکتر غلامرضا کباری،عضو هیئت امنای انجمن مفاخر معماری ایران گنجینه ی ارزشمند معماری ایران و گواه گویای تاریخ ساخت و تاسیس بسیاری از تاسیسات و ابنیه راه آهن به عنوان سهمی مهم از میراث صنعتی ایران، از افتخارات درخشان تاریخ معماری و فناوری ساختمان در کشور ما هستند.
سوابق برجسته ی مدیریتی وحرفه ای ایشان را به عنوان نقاط عطفی از نخستین گام های متخصصان معمار ایرانی در راستای توسعه و سازندگی کشور، می توان به شرح زیر خلاصه کرد:


سوابق تحصیلی:
  • اخذ مدرك كارشناسي ارشد از دانشگاه هنرهاي زيبا دانشگاه تهران 1332
  • اخذ مدرك دكتراي شهرسازي از دانشكده هنرهاي زيبا دانشگاه تهران 1348
  • كارشناس رسمي دادگستري

مشاغل و مسئولیت های گذشته

  • کارشناس اداره كل ساختمان راه آهن 1347-1321
  • همكاري با شركت ماهساز 1354-1347
  • همكاري با شركت مهك 1353-1351
  • مدير شركت زمينه
  • مدير پروژه فولاد مباركه، شركت ايرتك
  • مدير پروژه گاز كنگان، شركت ايرتك
  • قائم مقام مديرعامل متروي تهران 1376-1365
فعالیت ها:

  • سرپرست آزمايشگاه خاك، اداره ساختمان راه آهن 1324-1322
  • ناظر ساخت راه آهن ميانه، تبريز 1327-1324
  • ناظر ساخت قطعه 23 بين ميانه و خراسانلو 1330-1327
  • احداث ساختمان هاي راه آهن 1347-1326
  • طرح و نظارت ايستگاه راه آهن مشهد
  • همكاري در اجراي طرح هتل هايت مشهد، شركت ماهساز 1347
  • همكاري در اجراي بزرگراه اصفهان، زرين شهر 1349
  • همكاري در ساخت پايگاه نيروي هوايي، چابهار 1351
  • همکاری در سطوح عالی مدیریتی و مشورتی با مترو تهران تا سال 1376
دکتر کباری علیرغم سن زیاد- 96 سال-، کماکان مشتاقانه هر روز در دفتر کار خود حاضر می شوند و به مطالعه و تحقیق می پردازند. شنبه، 2 شهریور 92 با مساعدت صمیمانه سرکارخانم مهندس صدف کباری- برادر زاده دکتر کباری- افتخار ملاقاتی 2 ساعته و مصاحبه ای سرشار از درس آموزی با استاد دکتر غلامرضا کباری دست داد. در قالب گروهی چهارنفره - مهشید مداحی، افروز طهماسبی، علیرضا قاضی مقدم و هادی نادری- با استاد به گفتگو نشستیم و ایشان بسیار گرم و صمیمی ما را پذیرفتند. گفتار پیش رو گزیده و تلخیصی از بیانات استاد در پاسخ به سوالات مطرح شده است. امید است به زودی امکانی فراهم شود که مشروح این مصاحبه، به عنوان سندی ارزشمند از تاریخ شفاهی معماری و میراث صنعتی ایران در اختیار متخصصان و پژوهشگران علاقمند قرار گیرد.


  • در سال 1296 در شهر رشت به دنیا آمدم.دوران کودکی ام تا سال 1308 در رشت سپری شد و پس از آن به همراه خانواده به تهران آمدیم. دوران دبیرستان را تا سال 1314 در دبیرستان ثروت تحصیل کردم و پس از آن در سال 1315 وارد دانشکده افسری شدم.اما پس از یک سال بدلیل اصرار یکی از آشنایان از این دانشکده خارج شدم.

  • در سال 1315 وارد دانشکده فنی که در آن زمان بخشی از دارالفنون بود شدم.برنامه تحصیل،2 سال دروس عمومی بود و سپس 2 سال دروس تخصصی شامل راه و راهسازی،مکانیک،شیمی و برق به تفکیک،تدریس می شد.در اواسط سال دوم تحصیلم در این دانشکده دانشکده ای به نام مهندسی معماری در ایران تاسیس شد.دانشکده در محل موسسه صنایع ظریفه تحت مدیریت حسین طاهرزاده پا گرفت.من و برخی از دوستانم وارد این دانشکده شدیم.ولی بعد ها اداره آن به موسیو رولاند دوبرول و حسین فروغی که از مهندسین معمار فارغ التحصیل بوزار فرانسه بودند سپرده شد و محل آن نیز به مدرسه ایران و آلمان در خیابان قوام السلطنه تغییر کرد.پس از دو سال،این دانشکده نیز منحل شد و دانشکده آرشیتکتور به مدیریت آندره گدار و با اساتیدی چون ماکسیم سیرو به سبک مدرسه هنرهای زیبای فرانسه تاسیس شد.با طی کردن فراز و نشیب های بسیار نهایتا در 28 خرداد 1322 اجازه شرکت در پروژه نهایی را که موضوع آن موزه بود گرفتم.

  • در سال 1321 پیش از پایان تحصیل و همزمان با اشغال ایران توسط متفقین در سالهای جنگ دوم جهانی در اداره کل ساختمان راه آهن مشغول بکار شدم.در آن سال ها به عمده ی مسئولیت های مدیریتی و فنی را غیر ایرانی ها برعهده داشتند و از آنجا که عمدتا آلمانی یا از کشورهای متحدین بودند با اشغال کشور توسط انگلیسی ها بسیاری از آن ها حبس شده یا به کشور خود بازگشته بودند و اداره ساختمان راه آهن سامان درستی نداشت.

  • ...ایستگاه مسافری راه آهن مشهد در سال 46 بدست خود من افتتاح شد.این اولین بار بود که سازنده یک بنا آن را افتتاح می کرد.نطق افتتاحیه وشرح ساختمان هم به خود من سپرده شد.پس از آن سرمهندسی خط ایستگاه گرگان و سرمهندسی خط کاشان- یزد،بافق زرند کرمان و سرمهندسی خط سگزی یزد همه با حفظ سمت به من سپرده شد.یعنی با داشتن مسئولیت رئیس اداره فنی، این سر مهندسی ها هم به من محوّل شد و من مرتب ماهی یک هفته در خط بودم و از اصفهان قطعه به قطعه حرکت و در هر قطعه ای 10 کیلومتر را طبق نقشه پروفیل طولی با پیمانکار و مهندس قطعه مربوطه بازدید می کردم...

منبع:iih.blogfa.com
 
بالا