غدیر در سیره اهل بیت علیهم السلام

[madineh]

فاطمه زهرا سلام الله علیها برمزارحمزه سید الشهداء (احد)
روزى در احد بر مزار عموى پدرش «حمزه سیدالشهداء» ایستاده بود و عزادارى می كرد. محمود بن لبید فرصت را غنیمت شمرده، پس ازعزادارى پرسید: اى دختر پیامبر خدا(ص)، آیا براى امامت و زعامت على بن ابی طالب علیه السلام از سخنان پیامبرخدا(ص) دلیلى به یاد دارى؟

فاطمه زهرا (س) فرمودند:

و اعجبا انسیتم یوم غدیر خم؟... اشهد الله تعالى لقد سمعته یقول: على خیر من اخلفه فیكم و هو الامام و الخلیفة بعدى و سبطاى و تسعة من صلب الحسین، ائمة ابرار، لئن اتبعتموهم وجدتموهم هادین مهدیین و لئن خالفتموهم لیكون الاختلاف فیكم الى یوم القیامة.

شفگتا! آیا حادثه عظیم غدیر خم را فراموش كرده اید؟... خدا را گواه می گیرم كه خود شنیدم آن بزرگوار می فرمود: على بهترین كسى است كه او را در میان شما جانشین خود قرار می دهم، على [علیه السلام] امام و خلیفه بعد از من است.

دو فرزندم حسن و حسین[علیهما السلام] و نه نفر از فرزندان حسین[ع] پیشوایان و امامانى پاك و نیك اند. اگر ازآنان اطاعت كنید، شما را هدایت خواهند كرد و اگر با آنها مخالفت ورزید، تا روز قیامت تفرقه و اختلاف در میانتان حاكم خواهد بود.

بحارالانوار، ج 36، ص 353 – 354/ اسمى المناقب، علامه شمس الدین بن جزرى، ص 32/ نهج الحیاه، ص 38.

 

[madineh]

على علیه السلام و استدلال به غدیر
الف) سلیم بن قیس هلالى می گوید: در زمان خلافت عثمان، در مسجد النبى(ص) نشسته بودم؛ جمعى از مردم نیز در مسجد درحال گفتگو بودند. على بن ابی طالب علیه السلام به پاخاست، سوابق خویش در خدمت به اسلام را برشمرد و همگى بر درستى گفتارش گواهى دادند حضرت درباره روزغدیرخم فرمود:

مردم درباره ولایت و وصایت از پیامبر خدا(ص) پرسیدند، درآن هنگام خداوند به پیامبرش فرمان داد تا خلیفه و جانشین بعد از خود را معرفى كند و توضیح دهد، همان طور كه درباره نماز، روزه، زكات و حج جزئیات را بیان كرده است. آنگاه امام علیه السلام ادامه داد: «فنصبنی للناس علما بغدیر خم... فقال(ص): ایها الناس اتعلمون ان الله - عز و جل - مولاى و انا مولى المؤمنین و انا اولى بهم من انفسهم قالوا بلى یا رسول الله. قال(ص): قم یا على، فقمت. فقال: من كنت مولاه فعلى مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه ». (1)

درغدیرخم پیامبرخدا(ص) مرا چنین معرفى كرد: اى مردم، آیا می دانید كه خداوند ولى و سرپرست من است و من ولى و سرپرست شما مؤمنان هستم؛ و من نسبت به جانهاى شما از خودتان سزاوارترم؟ همگى پاسخ دادند: چنین است اى پیامبر خدا. سپس فرمود: على به پاخیز. من برخاستم، آنگاه فرمود:

هر كس من ولى و سرپرست او هستم على بن ابی طالب علیه السلام براو ولایت دارد؛ بار خدایا دوست بدار هركه على را دوست دارد، و دشمن بدار هر كه على را دشمن می دارد...

ب) حدیث غدیر در معركه صفین
على علیه السلام در یكى از روزها در جمع سپاه خود، كه گروهى از مهاجرین و انصار(2)نیز درآن به چشم می خوردند از زبان پیامبر خدا(ص) فضایل خویش را برشمرد. آیات شریف «انما ولیكم الله و رسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة... (3)» و «لم یتخذوا من دون الله ولا رسوله ولا المؤمنین ولیجه (4)» را تلاوت كرد و فرمود: مردم پرسیدند یا رسول الله، آیا ولایت اختصاص به بعضى از مؤمنان دارد یا براى عموم است؟ درآن هنگام خداوند فرمان داد تا پیامبرش ولایت را همانند نماز، روزه، زكات و حج توضیح دهد و تبیین كند. درآن وقت پیامبر خدا(ص) درغدیرخم مرا ولى امر مردم قرار داد و چنین خطبه خواند: ان الله ارسلنى برسالة... من كنت مولاه فعلى مولاه... (5)

ج) خطبه غدیریه امیرمؤمنان علیه السلام در زمان حكومت
در دوره حاكمیت على بن ابی طالب علیه السلام اتفاقا روز عید غدیر با جمعه مصادف شد. مسلمانان حضور چشم گیرى پیدا كردند و آن حضرت براى اقامه نماز جمعه و خواندن خطبه هاى آن در برابر مردم قرار گرفت. حسین بن على علیه السلام می گوید: پنج ساعت از روز گذشته بود[قبل از اذان ظهر]، كه پدرم خطبه ها را آغاز كرد. او نخست به حمد و ثناى حضرت حق پرداخت، صفات ربوبی اش را برشمرد، حاكمیت مطلق را از آن وى دانست، نعمت هایش را مورد توجه قرار داد و بعد خطاب به مردم فرمود: خداوند تعالى امروز دوعید بسیار بزرگ [جمعه وغدیر] را براى شما در یك زمان قرار داده است؛ دوعیدى كه هر یك فلسفه وجودى دیگرى را تكامل می بخشد و به وسیله هر یك هدایت در دیگرى اثر می بخشد... سپس فرمود: توحید و ایمان به یگانگى خداوند پذیرفته نمی شود مگر با اعتراف به نبوت پیامبرش محمد(ص) و دین و شریعت محمد(ص) پذیرفته نمی شود مگر با قبول ولایت امر كسى كه خدا فرمان ولایتش را داده است؛ و همه این امور سامان نمی پذیرد مگر بعد از توسل و تمسك به اهل ولایت.

(1)احتجاج طبرسى، ج 1،صص 213 - 214.
(2)ابوهیثم بن تیهان، خالد بن زید، ابوایوب انصارى، عمار بن یاسر و ... مجموعا هفتاد نفر از مهاجرین و انصار بدرى حضور داشتند
(3)مائده، 55.
(4) توبه،16
(5)بحارالانوار، ج 33، صص 147 -146.

 

[madineh]

غدیر از نگاه مولى الموحدین علیه السلام
على علیه السلام سپس فرمود: خداوند در روز غدیر (1)آنچه در باره منتخبین خود اراده كرد بر پیامبرش فرو فرستاد، به او فرمان داد تا ولایت و وصایت را ابلاغ كند و مجال را از كافران و منافقان بگیرد نگران گزند دشمنان نباشد. روزغدیر قدر و منزلت بسیار دارد، در آن روز گشایشهاى الهى فرا رسیده و حجتش بر همه تمام شده است. امروز روز روشنگرى و اظهارعقیده از جایگاه بلند و روشن است، امروز روز تكامل دین و روز وفاى به عهد است. غدیر روز شاهد (2)[رسول الله(ص)] و مشهود [على بن ابی طالب علیه السلام] است، روز در هم ریختن پیمانهاى زیر پرده كفر و نفاق است، روز آشكار شدن حقایق اصیل اسلام است، روز ذلت و خوارى شیطان است، روز استدلال و برهان است، روز جدا شدن صفوف كسانى است كه آن را تكذیب می كردند امروز بزرگترین روزى است كه عده اى از شما از آن اعراض كردید، روز هدایت و امتحان بندگان خداست، روز آشكار شدن كینه هاى نهفته در دلها و سینه هاست، روز عرضه نصوص [سخنان بدون ابهام پیامبر(ص)] بر افراد مؤمن و دلباخته [اهل الخصوص] است، غدیر روز شیث پیامبر علیه السلام است، روز ادریس و یوشع و شمعون و ...

منشور علوى علیه السلام در عید غدیر
امیر مؤمنان علیه السلام در قسمت آخر خطبه فرمود: رحمت خدا بر شما اى مسلمانان، بعد از برگشت از این اجتماع بزرگ امروز [غدیر] را عید بگیرید: [و با انجام امور ذیل آن را بزرگ بشمارید].

الف) نعمت را بر افراد خانواده و خویشاوندانتان گسترش دهید و نیكى و بخشش پیشه كنید. (3)

ب) به برادران دینى خویش به قدر توان نیكى و بخشش كنید.خداى را در برابر نعمتهایى كه به شما ارزانى داشته، شكرگزار باشید.

د) كنار یكدیگر جمع شوید تا خداوند اجتماع شما را فراگیر و گیراتر سازد.

ه) به یكدیگر نیكى كنید تا خداوند به شما الفت و مهربانى بیشتر عنایت كند.

و) نعمت هاى الهى را به یكدیگر تبریك و تهنیت گویید همان طور كه خداوند [در این روز] با اعطاى اجر و ثوابى بیش از دیگر اعیاد به شما تهنیت می گوید. بعد فرمود: كمك هاى مالى به دیگران درامروز (غدیر) به اموالتان بركت می بخشد و برعمرتان می افزاید: مهربانى به دیگران سبب رحمت و عنایات حق خواهد شد.

ز) با خوش رویى و شادمانى یكدیگر را درآغوش بگیرید.

ح) خداوند را برتوفیقات خویش سپاس گویید.

ط) از فقرا و ضعیفانى كه چشم به كمك شما دارند دیدن كنید، به زیارتشان بروید و با آنان در خوراكشان همراه شوید.

بعد حضرت فرمود: یك درهم كمك به فقرا در روز عید غدیر با دویست هزار درهم برابر است، بلكه بیشتر خواهد بود.

ى) وقتى یكدیگر را ملاقات كردید مصافحه كنید، به هم تبریك بگویید و سلام كنید، كه پیامبر خدا(ص) به من چنین فرمان داد. (4)


(1)-از روزغدیرخم در روایت تعبیر به «یوم الدوح » شده است كه این واژه هم در روایات و هم در اشعار به كار گرفته شده است. (بحارالانوار، ج 94، ص 115).


(2)و(3)-تفسیر شاهد و مشهود را می توان در موارد ذیل یافت: اصول كافى، ج 1، ص 425، ح 69/ بحارالانوار، ج 35، ص 386، ح 1/ ج 36، ص 114، ح 61.

(4)- بحارالانوار، ج 95، ص 118 - 112، ح 8، مقدارى از خطبه امیرالمؤمنین علیه السلام توسط امام حسین علیه السلام نقل شده است.

 

[madineh]

غدیر خم در خطبه امام مجتبى علیه السلام
حسن بن على علیه السلام در برابر طاغوت شام و مردم كوفه خطبه اى خوانده، مردم را به بالاترین نعمت از دست رفته، كه حاكمیت اهل بیت علیه السلام بود، توجه داد. شایستگى و لیاقت خویش و مشروعیت خلافتش را متذكر شد و داستان روز بیاد ماندنى غدیر را چنین بازگو كرد:
«وقد سمعت هذه الامة جدی - صلى الله علیه و آله - یقول: ما ولت امة امرها رجلا و فیهم من هو اعلم منه الا لم یزل یذهب امرهم سفالا حتى یرجعوا الى ما تركوه و سمعوه - صلى الله علیه و آله - یقول لابى: انت منى بمنزلة هارون من موسى الا انه لا نبى بعدى. و قد راوه و سمعوه(ص) حین اخذ بید ابی بغدیر و قال لهم: من كنت مولاه فعلی مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاده ثم امرهم ان یبلغ الشاهد منهم الغائب ثم قال... (1)»

مردم سخن جدم پیامبر(ص) را به یاد دارند كه می فرمود: هر گاه مردم كسى را به رهبرى خویش برگزینند در حالى كه لایقتر و آگاهتر از آن فرد وجود داشته باشد، براى خویش تیره بختى خریده اند مگر این كه دوباره بدانچه رها كردند و به فراموشى سپردند بازگردند و آنچه را كه از پیامبرشان درباره پدرم شنیده اند دنبال كنند، رسول خدا می فرمود: اى على تو بعد از من مانند هارون پس از موسى هستى، او جانشین برادرش موسى بوده تو نیز جانشین و خلیفه منى؛ تنها تفاوت [میان آنها و ما] این است كه بعد از من پیامبرى و نبوت نخواهد بود. امام مجتبى علیه السلام سپس فرمود: این مردم پیامبر خود را دیدند و سخنانش را در«غدیر خم » شنیدند.
درآن روز جدم رسول خدا(ص) دست پدرم علیه السلام را گرفت و در برابر آنان گفت: هر كس من مولا و سرپرست او هستم على مولاى او خواهد بود؛ خدایا، دوست بدار هر كس او را دوست دارد و دشمن بدار هر كس او را دشمن دارد... سپس جدم پیامبر(ص) دستور اكید داد كه، حاضران مطالب غدیر را به غایبان برسانند.


(1)-ینابیع المودة، قندوزى حنفى، ج 3، ص 153/ بحارالانوار، ج 10، ح 5، صص 144 - 138.

 

[madineh]

امام حسین علیه السلام و حدیث غدیر در منا
یك سال قبل از مرگ معاویه، امام حسین علیه السلام به زیارت بیت الله الحرام درمراسم پر شكوه، حج مشرف شد عبدالله بن عباس و عبدالله بن جعفراو را همراهى نمودند. آن سال عده زیادى از زنان و مردان بنی هاشم حضور داشتند. امام حسین علیه السلام آنان را در سرزمین منا جمع نمود درآن اجتماع عظیم بیش از هفتصد نفراز مردان تابعین و دویست نفر از صحابه پیامبر خدا(ص) گرداگرد وجودش زیر خیمه حلقه زدند و منتظر سخنان امام خویش بودند، حضرت بپا خاست و پس از حمد و ثناى الهى فرمود:

شما شاهد و ناظر تجاوزات معاویه جنایتكار نسبت به ما و شیعیان هستید و ازآنها اطلاع دارید، سخنان مرا گوش كنید و بنویسید [تا براى آیندگان بماند] و به دیگر شهرها و قبائل و افراد مؤمن و مورد اعتماد خود برسانید و آنان را دعوت به اداء حق ما (اهل بیت) كنید ترس آن دارم كه وقتش بگذرد و حقوق ما مغلوب ستمگر گردد، گر چه خداوند بالاترین پشتیبان است. سپس فرمود: شما را به خدا سوگند: بیاد نمی آورید كه پیامبر خدا(ص) روزغدیرخم پدرم على علیه السلام را وصى و امام بعد از خود قرار داد و حدیث ولایت را بر شما خواند و فرمود همگى باید این پیام را به دیگران برسانید پاسخ دادند: چرا ما بیاد داریم. (1)


(1)موسوعة كلمات الامام الحسین علیه السلام، ص 270/ الغدیر، ج 1، ص 198، ح 9، چاپ چهارم.

 

[madineh]

امام محمد باقرعلیه السلام وغدیر
فضیل بن یسار، بكیر بن اعین، محمد بن مسلم، برید بن معاویة و ابوالجارود همگى در محضر امام باقر علیه السلام بودند حضرت در باره ولایت على بن ابی طالب علیه السلام و روز غدیر فرمودند:

خداوند پیامبرش را مامور به ولایت على [علیه السلام] كرد و این آیه شریفه را نازل كرد: «انما ولیكم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة و یؤتون الزكاة »(1)با نزول آیه فوق ولایت اولى الامر واجب گردید ولكن عده اى نفهمیدند اولى الامر چه كسانى هستند؟ خداوند به محمد - صلى الله علیه و آله - دستور داد تا آن را توضیح دهد و همانند نماز و زكات و روزه و حج مصادیق خارجى آن را روشن سازد. در آن هنگام اضطراب او را فرا گرفت و ترسید عده اى به واسطه آن از آیین اسلام برگردند و او را تكذیب كنند او به خدا پناه برد درآن هنگام آیه تبلیغ (یا ایها الرسول بلغ... (2)) نازل گشت پیامبر خدا(ص) امر حق را اجرا نمود و در غدیر خم ایستاد و فرمان اجتماع مردم و زوار بیت الله الحرام را داد و درآنجا على بن ابی طالب علیه السلام را ولى بعد از خود معرفى كرد و دستور داد آنانى كه درآنجا (غدیر خم) بودند پیام خداوند (ولایت على علیه السلام) را به دیگر افراد برسانند.

(1)- مائده، 55.

(2)-مائده،67.

 

[madineh]

امام صادق علیه السلام در مسجد غدیر
حسان جمال می گوید: همراه امام صادق علیه السلام از مدینه به مكه مسافرت كردم. در نزدیكى میقات جحفه، چون به «مسجد غدیر» رسیدیم امام - علیه السلام - به جانب چپ مسجد نگریست و فرمود: این مكانى است كه پیامبر خدا(ص)، در روزغدیر، على را جانشین خود معرفى كرد و فرمود: من كنت مولاه فعلى، مولاه. آنگاه امام علیه السلام به جانب دیگر نگاه كرد، جایگاه خیمه هاى دیگران را نشان داد و فرمود: سالم غلام ابوخذیفه و ابوعبیده جراح نیزدرآنجا بود؛ گروهى از مردم چون على علیه السلام را بر روى دست پیامبر دیدند با حسادت به وى نگریستند و به یكدیگر می گفتند: به دو چشم او [پیامبر] نگاه كنید، چگونه همانند دیوانه به اطراف خویش می نگرد و قرار ندارد. دراین هنگام جبرئیل نازل شد (1)و این آیات را بر پیامبر خدا(ص) قرائت كرد:

«و ان یكادالذین كفروا لیزلقونك بابصارهم لما سمعوا الذكر و یقولون انه لمجنون و ما هو الا ذكر للعالمین ». (2)

آنان كه كافر شدند، چون قرآن را شنیدند چیزى نمانده بود كه تو را چشم بزنند؛ آنها می گفتند: او واقعا دیوانه است، در حالى كه قرآن جز بیدارى و آگاهى براى جهانیان نیست. (3)

(1)-فاصله مسجد غدیر با میقات جحفه سه میل (تقریبا 5760 متر) می باشد. (معجم معالم الحجاز، ج 2، ص 124).

(2)-قلم، 52 - 51.

(3)-فروع كافى، ج 4، ص 566/ نورالثقلین، ج 5، ص 399. روایات دیگرى نیز در شان این آیه وارد شده است كه همین مضمون را نشان می دهد.

 

[madineh]

امام كاظم علیه السلام و مسجد غدیر
عبدالرحمان بن حجاج گفت: خدمت موسی بن جعفر علیه السلام رسیدم. در حالى كه قصد سفر داشتم، از آن حضرت در باره مسجد غدیر خم پرسیدم.

امام - علیه السلام - فرمود: درآن مسجد نماز بخوانید كه فضیلت و ثواب بسیار دارد، پدرم [به هر كه عازم آن دیار بود] فرمان می داد تا در مسجد غدیر نماز بگزارد. (1)

(1)-وسائل الشیعه، ج 3، ص 549، ح 2، ب 61/ فروع كافى، ج 4، ص 566، ح 1/ تهذیب الاحكام، ج 6، ص 18، ح 21، ب 16/ من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 559، ح 3143.

 

[madineh]

امام رضاعلیه السلام وغدیر

الف) عرشیان و روزغدیر
احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى می گوید: در منزل امام هشتم على بن موسی الرضا علیه السلام نشسته بودم، جمع بسیارى نیز در منزل حضرت گرد آمده بودند كه گفتگو درباره روزغدیر آغاز شد؛ بعضى از افراد وجود روزغدیر را در صدر اسلام منكر شدند و بعضى آن را از شعائر اسلامى می دانستند. در این هنگام، على بن موسی الرضا ا علیه السلام فرمود: پدرم از جدم «جعفر بن محمد» چنین نقل می كرد:

آسمانیان روزغدیر را بهتر از زمینیان می شناسند، خداوند در بهشت برین ساختمان بزرگى را به خود اختصاص داده است؛ این ساختمان از آجرهاى نقره و طلا ساخته شده، درآن صد هزار گنبد از یاقوت سرخ و صد هزار گنبد از یاقوت سبز وجود دارد، خاك و گل هاى به كار گرفته شده دراین قصر از مشك و عنبر است، در آن چهار جوى (یا رودخانه) به چشم می خورد كه در هر یك از آنها خمر و آب زلال و شیر و عسل جریان دارد؛ دراطراف این جویبارها درختان انبوهى از میوه هاى مختلف روییده، بر روى آنها پرندگانى پرواز می كنند كه بدنشان از لؤلؤ و پرهایشان از یاقوت است؛ آنها با پرواز خویش صداهاى دلنوازى ایجاد می كنند.

روزغدیردراین قصر بزرگ باز می شود؛ فرشتگان و اهل آسمانها تسبیح گویان به قصر داخل می شوند؛ آن پرندگان به پرواز درآمده در جویبارها خود را مرطوب می سازند و سپس به آن مشك و عنبر آغشته كرده، و عطرش را در فضاى ملكوتى قصر منتشر می سازند؛ فرشتگان الهى به نام فاطمه زهرا(س) به یكدیگر هدیه می دهند؛ چون پایان روزغدیر فرا می رسد، به فرشتگان گفته می شود به جایگاههاى خویش برگردید شما تا سال آینده، مثل چنین روزى، از اشتباه و لغزش در امان هستید و بدانید همه این موهبت ها به خاطر عظمت پیامبر ما محمد و وصى او على بن ابی طالب - علیهما السلام - است.

ب) بركات عید غدیر
سپس على بن موسی الرضا علیه السلام رو به احمد بن محمد ابی نصر كرد و فرمود:

اى فرزند ابونصر، هر جا كه بودى روز غدیر سمت مرقد امیرمؤمنان - علیه السلام – بشتاب که:

1 - خداوند گناهان شصت ساله هر مؤمن زیارت كننده او را می آمرزد.

2 - خدواند، به بركت روزغدیر دو برابر گروهى كه در ماه رمضان، شب قدر و شب عید فطر آزاد می كند، از آتش جهنم می رهاند.

3 - پروردگار یك درهم انفاق به مستحق را هزار برابر پاداش خواهد داد.

سپس فرمود: روزغدیر به برادران دینى خود برترى و فضیلت ده و مردان و زنان با ایمان را خوشحال و مسرور نما. (1)

(1)-تهذیب الاحكام، ج 6، ص 24، ح 9، باب 19/ بحارالانوار، ج 94، صص 9 - 18.

 

[madineh]

بارها گفت محمد که علي جان من است ، هم به جان علي و جان محمد صلوات

اهدا مي کنيم به ارواح ملکوتي رسول اکرم صلي الله عليه و آله ، ائمه اطهار عليهم السلام ، همه شهدا از صدر اسلام تا کنون ، امام شهدا و جهت تعجيل در فرج آقا امام زمان عجل الله تعالي فرجه شريف​

 

[**آگاهدخت**]

احادیث معصومین علیهم السلام پیرامون غدیر

احادیث معصومین علیهم السلام پیرامون غدیر

اهمیّت شناخت روز غدیر

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
« … وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْیَوْمِ بِحَقِیقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِکَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَشْرَ مَرَّات‏ …».
به خدا قسم اگر مردم فضیلت واقعى «روز غدیر» را مى‏ شناختند، فرشتگان روزى ده ‏بار با آنان مصافحه مى‏ کردند.
(تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج‏۶، ص: ۲۴)

عید بزرگ خدا

حضرت امام صادق(علیه السلام ) فرمود:
« … وَ هُوَ عِیدُ اللَّهِ الْأَکْبَر …».
روز غدیر خم عید بزرگ خداست.
(بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج‏۹۵، ص: ۳۰۳)

برترین عید از بین عیدها

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
« … وَ یَوْمُ غَدِیرِ خُمٍّ بَیْنَ الْفِطْرِ وَ الْأَضْحَى وَ یَوْمِ الْجُمُعَهِ کَالْقَمَرِ بَیْنَ الْکَوَاکِب» ‏
… روز غدیر خم در میان روزهاى عید فطر و قربان و جمعه همانند ماه در میان ستارگان است.
(إقبال الأعمال (ط – القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۶)

برانگیختن روز غدیر در قیامت

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:«إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ زُفَّتْ أَرْبَعَهُ أَیَّامٍ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى خِدْرِهَا یَوْمُ الْفِطْرِ وَ یَوْمُ الْأَضْحَى وَ یَوْمُ الْجُمُعَهِ وَ یَوْمُ غَدِیرِ خُم».
‏هنگامی که روز قیامت بر پا شود، چهار روز به سرعت سوی خدا می شتابند همانطور که عروس به حجله اش می رود؛ آن روزها عبارتند از روز عید فطر و قربان و جمعه و روز غدیر خم.
(إقبال الأعمال (ط – القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۶)

جشن وصایت در میان همه ی پیامبران

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
«یَنْبَغِی لَکُمْ أَنْ تَتَقَرَّبُوا إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْبِرِّ وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلَاهِ وَ صِلَهِ الرَّحِمِ وَ صِلَهِ الْإِخْوَانِ فَإِنَّ الْأَنْبِیَاءَ (عَلَیهِمُ السَّلَامُ) کَانُوا إِذَا أَقَامُوا أَوْصِیَاءَهُمْ فَعَلُوا ذَلِکَ وَ أَمَرُوا بِه‏»
شایسته است با نیکى کردن به دیگران و روزه و نماز و بجا آوردن صله رحم و دیدار برادران ایمانى به خدا نزدیک شوید، زیرا پیامبران زمانى که جانشینان خود را نصب مى ‏کردند، چنین مى‏ کردند و به آن توصیه مى‏ فرمودند.
(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏۲، ص: ۷۳۶)

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:«إِنَّ أَنْبِیَاءَ بَنِی إِسْرَائِیلَ کَانُوا إِذَا أَرَادَ أَحَدُهُمْ أَنْ یَعْقِدَ الْوَصِیَّهَ وَ الْإِمَامَهَ لِلْوَصِیِّ مِنْ بَعْدِهِ فَفَعَلَ ذَلِکَ جَعَلُوا ذَلِکَ الْیَوْمَ عِیدا»
به راستی زمانی که پیامبران بنی اسرائیل می خواستند جانشینی و امامت را برای وصیّ پس از خودش گره بزند و جانشین را معلوم گرداند، آن روز را (غدیر) عید قرار می داد.
(تفسیر فرات الکوفی، ص: ۱۱۸)

حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمود:«إِنَّ الْأَنْبِیَاءَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ کَانَتْ تَأْمُرُ الْأَوْصِیَاءَ بِالْیَوْمِ الَّذِی کَانَ یُقَامُ فِیهِ الْوَصِیُّ أَنْ یُتَّخَذَ عِیدا»
به راستی انبیاء (درود خداوند بر آنها باد) به اوصیاء امر می کردند تا روزی را که به عنوان جانشین معرفی شدند را عید بگیرند.(الکافی (ط – الإسلامیه)، ج‏۴، ص: ۱۴۹)

حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمود:«وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبِیّاً قَطُّ إِلَّا وَ تَعَیَّدَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ عَرَفَ حُرْمَتَهُ».
خدا پیامبرى مبعوث نکرده، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته است.
(تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج‏۳، ص: ۱۴۳)

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:«إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی أَقَامَ مُوسَى هَارُونَ (علیهما السلام) عَلَماً فَصَامَ شُکْراً لِلَّهِ تَعَالَى ذَلِکَ الْیَوْمَ وَ إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی أَظْهَرَ عِیسَى (علیه السلام) وَصِیَّهُ شَمْعُونَ الصَّفَا فَصَامَ شُکْراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِکَ [عَلَى ذَلِکَ‏] الْیَوْم».
به راستی غدیر روزی است که موسی هارون (علیهما السلام) را پرچمدار امّتش منصوب نمود و آن روز را به عنوان شکرگزاری روزه گرفت.
و به راستی غدیر همان روزی است که عیسی (علیه السلام) جانشینی وصیّش شمعون را آشکار نمود و آن روز را جهت شکرگزاری روزه داشت.
(إقبال الأعمال (ط – القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۶)

نام غدیر در آسمان ها

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
«اسْمُهُ فِی السَّمَاءِ یَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ وَ فِی الْأَرْضِ یَوْمُ الْمِیثَاقِ الْمَأْخُوذِ وَ الْجَمْعِ الْمَشْهُود».
و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان و در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانى است.
(تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج‏۳، ص: ۱۴۳)

شهرت روز غدیر در آسمان ها

حضرت امام رضا (علیه السلام ) فرمود:
«إنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ فِی السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْض‏»
به راستی روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.
(مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏۳، ص: ۴۲)

برانگیختن روز غدیر در قیامت

حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمودند:«إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ زُفَّتْ أَرْبَعَهُ أَیَّامٍ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى خِدْرِهَا یَوْمُ الْفِطْرِ وَ یَوْمُ الْأَضْحَى وَ یَوْمُ الْجُمُعَهِ وَ یَوْمُ غَدِیرِ خُم». ‏
هنگامی که روز قیامت بر پا شود، چهار روز به سرعت سوی خدا می شتابند همانطور که عروس به حجله اش می رود؛ آن روزها عبارتند از روز عید فطر و قربان و جمعه و روز غدیر خم.
(إقبال الأعمال (ط – القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۶)

روز شادی و سرور
حضرت امام صادق(علیه السلام ) فرمود:«إِنَّهُ یَوْمُ عِیدٍ وَ فَرَحٍ وَ سُرُورٍ وَ یَوْمُ صَوْمٍ شُکْراً لِلَّهِ تَعَالَى
به راستی عید غدیر، روز عید و خوشى و شادى است و روز روزه ‏دارى به عنوان سپاس نعمت الهى است.
(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏۲، ص: ۷۳۷)

روز فرج، ترفیع درجات و آشکاری حجت های الهی

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:«إِنَّ هَذَا یَوْمٌ عَظِیمُ الشَّأْنِ فِیهِ وَقَعَ الْفَرَجُ وَ رُفِعَتِ الدَّرَجُ وَ وَضَحَتِ الْحُجَجُ وَ هُوَ یَوْمُ الْإِیضَاحِ وَ الْإِفْصَاحِ عَنِ الْمَقَامِ الصُّرَاح‏»
«بدرستی عید غدیر روز بس بزرگى است، در این روز گشایش رسیده و منزلت (کسانى که شایسته آن بودند) بلندى گرفت و برهان ‏هاى خدا روشن شد و از مقام پاک (خوبان) با صراحت ‏سخن گفته شد.
(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏۲، ص: ۷۵۵)

روز شکرگزاری از خداوند برای نعمت ولایت

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:«هُوَ یَوْمُ عِبَادَهٍ وَ صَلَاهٍ وَ شُکْرٍ لِلَّهِ تَعَالَى‏ وَ حَمْدٍ لَهُ وَ سُرُورٍ لِمَا مَنَّ اللَّهُ بِهِ عَلَیْکُمْ مِنْ وَلَایَتِنَا
روز غدیر روز عبادت، نماز، شکرگزاری، ستایش خداوند و شادی است برای ولایت ما اهل بیت که خداوند با آن بر شما منّت گذاشت و قطعا من دوست دارم شما آن روز روزه بگیرید.
(تفسیر فرات الکوفی، ص: ۱۱۸)

روز تهنیت و تبریک

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:
وَ هُوَ یَوْمُ التَّهْنِیَهِ یُهَنِّی بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَإِذَا لَقِیَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ یَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوَلَایَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ (عَلَیهِمُ السَّلَامُ).
عید غدیر روز تبریک و تهنیت است و هر یک به دیگرى تبریک بگوید. و زمانی که مؤمنى برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایى را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشوایان (علیهم السلام) عطا کرد». آرى عید غدیر روز لبخند زدن به چهره ی مردم با ایمان است،
(إقبال الأعمال (ط – القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۴)

روز تبسّم و لبخند

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:
«وَ هُوَ یَوْمُ التَّبَسُّمِ فِی وُجُوهِ النَّاسِ مِنْ أَهْلِ الْإِیمَانِ فَمَنْ تَبَسَّمَ فِی وَجْهِ أَخِیهِ یَوْمَ الْغَدِیرِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ بِالرَّحْمَهِ وَ قَضَى لَهُ أَلْفَ حَاجَهٍ وَ بَنَى لَهُ قَصْراً فِی الْجَنَّهِ مِنْ دُرَّهٍ بَیْضَاءَ وَ نَضَّرَ وَجْهَه‏»
و غدیر روز تبسّم در صورت مومنان است، پس هر کسی که در صورت برادرش روز غدیر لبخند بزند، خداوند در روز قیامت نگاه رحمت به او می اندازد و هزار حاجت او را برآورده می کند و قصری از درّ سفید برایش بنا می کند و صورتش را شاداب می گرداند.
(إقبال الأعمال (ط – القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۴)

روز رضایت خدا و سرافکندگی ابلیس

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:«إِنَّهُ لَیَوْمُ صِیَامٍ وَ قِیَامٍ وَ إِطْعَامٍ وَ صِلَهِ الْإِخْوَانِ وَ فِیهِ مَرَضَاتُ الرَّحْمَنِ وَ مَرْغَمَهُ الشَّیْطَان‏»
به راستی عید غدیر روزِ روزه گرفتن و به نماز ایستادن، اطعام و هدیه دادن به برادران است و در این روز خداوند رحمن راضی گشت و بینی شیطان به خاک مالیده شد.
(إقبال الأعمال (ط – القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۶)

فریاد شیطان در روز غدیرحضرت امام باقر (علیه السلام) فرمود:«إِنَّ إِبْلِیسَ عَدُوُّ اللَّهِ رَنَّ أَرْبَعَ رَنَّاتٍ: یَوْمَ لُعِنَ، وَ یَوْمَ أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ، وَ یَوْمَ بُعِثَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَ یَوْمَ الْغَدِیرِ».
شیطان دشمن خدا چهار بار ناله کرد: روزى که مورد لعن خدا واقع شد و روزى که به زمین هبوط کرد و روزى که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مبعوث شد و روز عید غدیر.
(قرب الإسناد (ط – الحدیثه)، متن، ص: ۱۰)

ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) همان ولایت خدا و رسول خداست

رسول خدا(صلی الله علیه و آله ) فرمود:«یَا مَعْشَرَ الْمُسْلِمِینَ لِیُبَلِّغِ الشَّاهِدُ الْغَائِبَ أُوصِی مَنْ آمَنَ بِی وَ صَدَّقَنِی بِوَلَایَهِ عَلِیٍّ ألا إنَّ وَلَایَهَ عَلِیٍّ وَلَایَتِی وَ وَلَایَتِی وَلَایَهُ رَبِّی عَهْداً عَهِدَهُ إِلَیَّ رَبِّی وَ أَمَرَنِی أَنْ أُبَلِّغَکُمُوه»
‏اى مسلمانان! حاضران به غایبان (این پیام را) برسانند که هرکس به من ایمان آورده و مرا تصدیق کرده است، به ولایت على سفارش مى ‏کنم؛ آگاه باشید که ولایت علی ولایت من است و ولایت من ولایت خداست و این از روی عهدیست که پرودگارم با من بسته است و مرا امر نموده تا به شما برسانم.
(بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج‏۳۷، ص: ۱۴۱)

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:«وَلَایَهُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَلَایَهُ اللَّهِ وَ حُبُّهُ عِبَادَهُ اللَّهِ وَ اتِّبَاعُهُ فَرِیضَهُ اللَّهِ وَ أَوْلِیَاؤُهُ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ وَ أَعْدَاؤُهُ أَعْدَاءُ اللَّهِ وَ حَرْبُهُ حَرْبُ اللَّهِ وَ سِلْمُهُ سِلْمُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ».
ولایت على بن ابیطالب (علیه السلام) ولایت ‏خداست، دوستی او عبادت خداست، پیروی او فریضه (و واجب) خداست، دوستان او دوستان خدایند، دشمنان او دشمنان خدایند و جنگ با او جنگ با خداست و صلح و آشتی با او آشتی با خداوند عزوجل است.
(الأمالی (للصدوق)، النص، ص: ۳۲)

ولایت امیر المومنین (علیه السلام) در کتب انبیاء پیشین

حضرت امام کاظم(علیه السلام ) فرمود:«وَلَایَهُ عَلِیٍّ ع مَکْتُوبَهٌ فِی جَمِیعِ صُحُفِ الْأَنْبِیَاءِ وَ لَنْ یَبْعَثَ اللَّهُ رَسُولًا إِلَّا بِنُبُوَّهِ مُحَمَّدٍ (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) وَ وَصِیِّهِ عَلِیٍّ (عَلَیهِ السَّلَامُ).
ولایت على (علیه السلام) در کتابهاى همه پیامبران ثبت ‏شده است و هیچ پیامبرى مبعوث نشد، مگر با میثاق نبوّت محمد (صلی الله علیه و آله) و امامت على (علیه السلام).
(الکافی (ط – الإسلامیه)، ج‏۱، ص: ۴۳۷)

ولایت امیر المومنین (علیه السلام) قلعه ی محکم خدا

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند مى ‏فرماید:
«وَلَایَهُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ نَارِی».
ولایت على بن ابیطالب (علیه السلام) قلعه ی محکم من است، پس هر کس داخل قلعه من گردد، از آتش دوزخم محفوظ خواهد بود.
(الأمالی( للصدوق)، النص، ص: ۲۳۵)

ولایت علی (علیه السلام) شرط ورود بهشت

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:«مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَحْیَا حَیَاتِی، وَ یَمُوتَ مِیتَتِی، وَ یَدْخُلَ الْجَنَّهَ الَّتِی وَعَدَنِی رَبِّی، فَلْیَتَوَلَّ عَلِیّاً بَعْدِی، فَإِنَّهُ لَنْ یُخْرِجَکُمْ مِنْ هُدًى، وَ لَنْ یُدْخِلَکُمْ فِی رَدًى».
کسى که مى‏ خواهد زندگى و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانه ‏اى که پروردگارم به من وعده کرده، ساکن شود، ولایت على بن ابى طالب (علیه السلام) را اتّخاذ کند، زیرا او هرگز شما را از راه هدایت بیرون نبرده و به گمراهى نمى‏ کشاند.
(الأمالی (للطوسی)، النص، ص: ۴۹۳)

مهمترین پایه ی اسلام

حضرت امام باقر(علیه السلام ) فرمود:«بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ: الصَّلَاهِ وَ الزَّکَاهِ وَ الصَّوْمِ وَ الْحَجِّ وَ الْوَلَایَهِ وَ لَمْ یُنَادَ بِشَیْ‏ءٍ مَا نُودِیَ بِالْوَلَایَهِ یَوْمَ الْغَدِیرِ».
اسلام بر پنج پایه استوار شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت و به هیچ چیز به اندازه آنچه در روز غدیر به ولایت تاکید شده، ندا نشده است.
(الکافی (ط – الإسلامیه)، ج‏۲، ص: ۲۱)

حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمود:«أَثَافِیُّ الْإِسْلَامِ ثَلَاثٌ لَا تَنْفَعُ وَاحِدَهٌ مِنْهُنَّ دُونَ صَاحِبَتَیْهَا الصَّلَاهُ وَ الزَّکَاهُ وَ الْوَلَایَهُ».
سنگهاى زیر بناى اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگرى درست نمى‏ شود.
(بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج‏۶۵، ص: ۳۸۶)

منبع:http://naaghi.ir

 

[**آگاهدخت**]

پست موقت،به جهت به روز کردن تاپیک

پست موقت،به جهت به روز کردن تاپیک

​

 

[omid20110]

 

[omid20110]

 

[**آگاهدخت**]

​

شیخ طوسی با استناد از ابی بصیر و از امام صادق علیه السلام و از پدران گرامی شان از امام علی علیه السلام روایت کرده است ؛


رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند :

ای علی (علیه السلام) وقتی مرا به معراج بردند همه فرشتگان آسمانها به من بشارت می دادند تا این که جبرئیل (علیه السلام )را

به شکل اصلی خودش در خلق فرشتگی دیدم پس به من گفت :

ای محمد اگر امت تو در دوستی و محبت به امام علی علیه السلام جمع شوند همانا خدای تبارک و تعالی هرگز آتش را نمی آفرید .
​

مدینه المعاجز جلد1 صفحه 36