[عکس] عكس هاي جدید فانتزی و گرافيكي

[naight]

​

​

​

​

​

​

 

[naight]

۱۰ نکته برای ثبت پرتره های زیر آب موفق

۱۰ نکته برای ثبت پرتره های زیر آب موفق

[h=1][/h] جینا مارتین (Jenna Martin) یک عکاس فاین آرت و زیر آب مستقر در بیلینگز، مونتاناست. او بعد از کسب مدرک کارشناسی ارشد در بازپروری روانی، به طور جدی به رشته عکاسی تغییر شغل داد و در طی ۲ سال گذشته مشغول ایجاد کردن تصاویر سورئال بوده است. در ادامه این مطلب لنزک، ۱۰ نکته از جینا برای گرفتن عکس های پرتره زیر آب موفق را برای شما عزیزان آماده کرده ایم.
مغز من رسما زیر آب است.
از لحاظ عکاسی، البته.
من همه چیز را در زیر آب می بینم. دوستی یک لباس زیبای عروسی که انتخاب کرده است را به من نشان می دهد، و من با خودم فکر می کنم که آن لباس در زیر آب چطور به نظر می رسد. مادرشوهرم یک صندلی جدید که روکش آن را عوض کرده است به من نشان می دهد و من به این فکر می کنم که اگر خیس شود رنگ آن چقدر خوب می شود. حتی یک بار مرتکب اشتباه شدم و به یک مدل غریبه در جمله نخست گفتم «چقدر خوب زیر آب می روی؟!!».
عجیب و غریبه… خودم می دانم.
هرچند من اعتراف می کنم، شروع عکاسی زیر آب (underwater photography) بسیار وحشتناک بود. من نمی توانستم از عهده هزینه محفظه یا کاور ضد آب برای عکاسی زیر آب خود بر آیم، بنابراین خودم محفظه ام را ساختم و راستش این کار در آغاز نسبتا خوب جواب داد.
اگرچه من هنوز هم در تمام جنبه های دیگر تقلا می کردم، چون نمی توانستم هیچ اطلاعات مناسبی به صورت آنلاین پیدا کنم که اصولا در راستای عکاسی از ماهی یا زندگی گیاهی نباشد. بنابراین از اول شروع کردم و به آرامی کاوش در جهان پرتره های زیر آب را آغاز کردم… و در این راه مرتکب هرگونه اشتباهی شدم.
اگر چیز هایی وجود داشته باشند که من آرزو می کردم در آغاز می دانستم (علاوه بر این واقعیت که هرگز از یک غریبه نپرسم که چقدر خوب در یک استخر زیر آبی می رود) موارد زیر خواهند بود.
۱
[h=2]ذهنی باز داشته باشید[/h]

همه چیز در زیر آب متفاوت است. به عنوان مثال، نورپردازی از اصول و الگوهای متفاوتی پیروی می کند. نور در زیر آب باید حدود ۶ برابر قوی تر از روی زمین باشد (تقریبا، بسته به عمق و فاصله تا سوژه شما)، و از آنجا که سر و کار داشتن با سیگنال های رادیویی می تواند زیر آب حسابی چالش برانگیز باشد، نور شما باید نور ثابت، نور محیط یا فلاش هایی که مستقیما به دوربین شما متصل می شوند، باشد.
هرچند این تمام ماجرا نیست.
شما و مدل هایتان باید خود را با عکاسی در محیطی با جاذبه نزدیک به صفر تطبیق دهید. تکیه گاه (پایه) و لباس ها نیز به صورت متفاوت عمل خواهند کرد – یک لباس مجلل موج دار بر روی زمین می تواند در زیر آب ژولیده و در هم و برهم و شفاف باشد؛ و یک تکیه گاه که فکر می کردید یک ایده فوق العاده خواهد بود ممکن است بعد از اینکه خیس شد کاملا خطرناک شود (من این نکته را با تجربه سخت یک کت خز و یک جفت اسکیت رولر یاد گرفتم).
مهم نیست شما چه مدت عکاسی کرده باشید، شما دارید وارد زمینه ای می شوید که باعث خواهد شد دوباره احساسی مانند یک تازه کار داشته باشید – که به طرز فوق العاده ای هیجان انگیز است! اما اگر با یک ایده سفت و سخت (تغییر ناپذیر) در مورد اینکه عکاسی چگونه عمل می کند وارد این زمینه شوید، به سرعت ناامید و دلسرد خواهید شد. بنابراین ذهن خود را باز نگه دارید و خود را برای درک مسائل به شیوه ای کاملا جدید آماده کنید.
۲
[h=2]کاور ضد آب مناسب بخرید[/h]

ببخشید که این را می گویم، اما کاور عکاسی زیر آب جایی برای صرفه جویی نیست. وقتی شما اسباب و لوازمی به ارزش هزاران دلار را در محیطی قرار می دهید که تنها با اندکی نشت می توانند به راحتی از بین بروند، باید بدانید که باید از آنها مراقبت شود.
من فقط آرزو می کنم که کاش این مسئله را زودتر می دانستم. در آن زمان، من واقعا نمی دانستم این چیزی است که باید به طور جدی دنبال آن باشم، بنابراین نمی خواستم سرمایه گذاری بزرگی بکنم. هرچند بعد از استفاده از محفظه دست ساز خودم برای مدتی، متوجه شدم که به دام افتاده ام. بنابراین روند ارتقاء را در حالی که سعی داشتم کمترین حد پول ممکن را خرج کنم، آغاز کردم.
اشتباه بزرگ.
من سه برند مختلف از کیسه های زیر آب ارزان قیمت، کاورهای مخصوص ساخته شده برای فیلمبرداری در زیر آب و انواع کاورهای سخت را امتحان کردم. این کیسه ها همه در یک یا چند نقطه نشت می کردند، کاورهای فیلمبرداری در زیر آب برای عکاسی ایده آل نبودند و کاورهای سخت ارزان قیمت، بزرگ و دست و پا گیر بودند. آشفته بازاری بود.
در حال حاضر، من از کاور زیر آب Ikelite استفاده می کنم، و ای کاش که زودتر به سراغ آن رفته بودم. من می توانستم از تلف شدن کلی وقت، پول، استرس و دوربین ۵d Mark II بیچاره جلوگیری کنم.
توصیه من: اگر شما فقط به دنبال کمی سرگرمی هستید، اجاره برخی از تجهیزات یا خرید یک دوربین GoPro را مد نظر داشته باشید. چند عکس بگیرید و ببینید که چه احساسی دارید. اگر متوجه شدید که عکاسی زیر آب برای شما مناسب نیست، حداقل می توانید تجهیزات اجاره ای را برگردانید یا از GoPro برای هر چیز دیگری استفاده کنید؛ اگر متوجه شدید این چیزی است که می خواهید آن را دنبال کنید، بنشینید و یک نگاه صادقانه به نوع کار زیر آبی که می خواهید ایجاد کنید و لوازمی که برای ایجاد آن نیاز خواهید داشت، بیاندازید.
۳
[h=2]بدانید که همه آب ها مثل هم نیستند[/h]

دوربین های ما نور را بسیار متفاوت از آنچه که ما می بینیم، می بینند. یک استخر به شدت کلر زده شده ممکن است برای شما روشن به نظر برسد، اما برای دوربین شما یک در هم و برهمی نامعلوم و مبهم است. اگر شما دارید در استخری عکس می گیرید که روشن و واضح به نظر می رسد، اما تصاویر شما تیره و غیر قابل استفاده می شوند، ممکن است مقدار زیادی مواد شیمیایی در آب باشد که شما نمی بینید، اما دوربین شما می بیند.
من طبق تجربه خودم، متوجه شده ام که واقعا هیچ چیزی بهتر از یک دریاچه آب شیرین روشن، و بعد از آن آب شور روشن، و بعد از آن یک استخر آب شور نیست. من به هیچ قیمتی حاضر به عکاسی در استخر کلر زده یک هتل نیستم.
عوامل دیگری نیز وجود دارند که آنها نیز در این زمینه نقش دارند. اقیانوس ها جریان های آب و حیوانات خطرناک بالقوه، مانند ستاره دریایی دارند. دریاچه های آب شیرین اینجا در مونتانا به شدت شفاف و واضح هستند، اما آنها نیز به شدت سرد هستند. همیشه جوانب مثبت و منفی ای وجود دارند.
۴
[h=2]لنزهای واید را با آغوش باز بپذیرید[/h]

شما برای کم کردن مقدار آب بین سوژه و دوربینتان، می خواهید تا حد امکان از نزدیک و با فاصله کم از سوژه خود عکاسی کنید. من اغلب با یک فاصله کانونی حدود ۲۵ میلیمتر عکس می گیرم. در فواصل بیشتراز این با نگه داشتن کامل سوژه در کادر مشکل دارم و مشکلاتی چون فوکوس و وضوح شروع می شوند. در فاصله های کانونی کم تر (عریض تر) هم اعوجاج تصویر زیادی وجود دارد.
هرچند نمی گویم که نباید کمی قوانین را بشکنید! اگر من بدانم که دارم در محیطی عکاسی می کنم که در آن اعوجاج بیرونی مهم نیست (مثلا روی یک پس زمینه کاملا سیاه)، با چیزی به عرض ۸ میلی متر عکس می گیرم، و برای کار پرتره کلوزآپ، با فاصله کانونی نزدیک به ۴۰-۵۰ میلی متر عکس خواهم گرفت. من حتی لنز ۸۵ میلی مترم را هم به زیر آب برده ام، چرا که نه؟
۵
[h=2]زیر آب ماندن را یاد بگیرید[/h]

کلید ماندن در زیر آب نگه داشتن نفستان نیست، بلکه این است که اجازه دهید تمام هوای درون شما بیرون برود. هرچه هوای کمتری در ریه های شما باشد، کمتر شناور می مانید و مانور دادن آن پایین راحت تر است. این کار در ابتدا کاملا وحشتناک به نظر می رسد، اما خیلی زود خواهید آموخت که با هوای باقی مانده در ریه هایتان کار کنید، و هرچه بیشتر این کار را انجام دهید مدت بیشتری می توانید آن پایین بمانید. اکنون برای من خیلی عادی است که با هر زاویه ای که نیاز دارم، ۵ یا ۶ پایین بروم، در حالی که مدل چندین مدل ژست را امتحان می کند.
هرچند برای برخی از مردم، فکر اینکه اجازه دهند تمام هوای درون آنها قبل از پایین رفتن در آب خارج شود، قابل تصور نیست و در این مورد شما می توانید از وزنه یا حتی تجهیزات غواصی استفاده کنید. اگر شما با این مسئله مشکل دارید، یک نکته عالی این است که یک وزنه دستی ۱۱ کیلویی بگیرید و آن را در یک بسته بندی حباب شکل و سپس در یک نمد سیاه قرار دهید (اگر شما در حال عکاسی در یک استخر هستید، این کار به محافظت از آستر کمک می کند)، سپس انگشت پای خود را در زیر آن قلاب کرده و خود را پایین بکشید. مدل نیز می تواند همین کار را بکند، اگر او نیز با پایین رفتن در آب مشکل دارد.
۶
[h=2]با مدل هایتان صبور باشید[/h]

مدلینگ زیر آب فوق العاده دشوار است. آنها در شرایط کاملا جدید، که اغلب اوقات آب تقریبا تا بالای بینی آنها می رسد، مدل می شوند. آنها همچنین به سختی می توانند دوربین را ببینند – دوربین اغلب برای آنها به شکل یک لکه سیاه و تار است. به علاوه، از آنجا که شما نمی توانید در زیر آب صحبت کنید، آنها حتی نمی دانند آنچه که انجام می دهند همان چیزی است که شما به دنبال آن هستید یا نه.
بنابراین مقدار زمان زیادی برای فهمیدن تمام این موارد به آنها بدهید. اکثر مدل ها، اول از همه باید خارج کردن هوا از بدن خود و فرو رفتن در آب را تمرین کنند. هنگامی که آنها راه درست انجام این کارها را یاد گرفتند، تمرکز خود را بر حالات چهره معطوف کنید. اکثر افراد طبیعتا انواع ژست های غیر جذاب صورت را در زیر آب می گیرند، مانند چشم های لوچ و سوراخ های بینی بزرگ، لپ های باد کرده یا لب های به شکل ماهی (چیزی که من آن را نسخه زیر آب «صورت اردکی» می نامم).
بعد از اینکه آنها یاد گرفتند چطور صورت خود را طبیعی و آرام نگه دارند، به سراغ ژست های بدن بروید. حالت دست های نرم، انگشتان پای تیز و یک گردن بلند را تکرار کنید.
من سعی می کنم قبل از عکاسی لیستی از ژست ها را به مدل هایم بدهم تا بتوانند قبل از رفتن زیر آب آنها را روی زمین تمرین کنند و سپس در طول عکاسی من به آرامی آنها را طبق روند کار جلو می برم و در هر زمان تغییرات حرکت کوچکی را به آنها پیشنهاد می کنم.
همچنین مهم است که از شرایطی که مدل های شما در آن قرار دارند، کاملا آگاه باشید. من شخصا هرگز لباس غواصی نمی پوشم. من قطعا می توانم این کار را بکنم، با توجه به اینکه آب مونتانا سردتر از آن است که کسی را ضمانت کند، اما بعد از آن هیچ ایده ای در مورد اینکه مدل من چه احساسی پیدا می کند نخواهم داشت. من با بودن در شرایط دقیقا یکسان با آنچه که مدل هایم در آن قرار دارند، بهتر قادر به سنجش آنچه که با توجه به شرایط فعلی برای درخواست از آنها مناسب است، خواهم بود.
۷
[h=2]یاد بگیرید سریع عکس بگیرید[/h]

حتی اگر آب آنقدرها هم سرد نباشد، یک روز طولانی عکاسی به سرعت هر دوی شما را عصبی خواهد کرد. آب بالاتر از بینی مدل شما خواهد رفت و همینطور در گوش هایش، همانطور که سعی می کند ژست های جدید بگیرد و شما از تلاش برای مانور دوربین در زیر آب خسته خواهید شد. هر دوی شما مقدار زیادی آب خواهید خورد و هر دو بعضی اوقات احساس ناخوشی (تهوع) خواهید کرد (من دوست دارم چند بطری آب تازه، و نیز یک جعبه بیسکوییت برای غلبه بر آب زدگی در آن نزدیکی نگه دارم).
هرچند از نقطه نظر عکاسی، عکسبرداری سریع مهم است چون همه چیز در زیر آب تغییر می کند، در درجه اول آرایش و بافت پوست. انگشت ها چروک می شوند، آرایش پخش و کم رنگ می شود و پوست یک بافت مرده غیر جذاب گود پیدا می کند، که قطعا شما آن را نمی خواهید … مگر اینکه به دنبال یک قیافه زامبی شکل یا چیزی مانند این باشید.
بنابراین اینجاست که برنامه ریزی خوب به کار می آید. اگر همه بدانند که شما قبل از اینکه حتی وارد آب شوید دقیقا چه می خواهید، کارها به طور طبیعی بسیار سریعتر پیش خواهند رفت. اگر قرار است عکس بزرگی با یک مدل جدید بگیرید، چند روز قبل او را ملاقات کرده و نوعی عکاسی تمرینی انجام دهید تا او بتواند تمرین کند. بعضی از مدل ها سریع یاد می گیرند؛ برخی از آنها لازم است ۳ یا ۴ عکس بگیرند تا تازه بتوانند تا حدودی در آب راحت به نظر برسند.
۸
[h=2]تعداد زیادی دستیار داشته باشید[/h] هر دست اضافی در یک عکاسی زیر آب بدون استفاده نخواهد ماند. به عنوان مثال، اگر تجهیزات نورپردازی یا تجهیزات دیگری دارید که روی زمین و دور از دسترس است، خیلی راحت تر است که یک دستیار داشته باشید تا در حالی که شما دارید عکاسی آزمایشی انجام می دهید آن را برای شما تنظیم کند، تا اینکه مجبور باشید از استخر بیرون بروید و خودتان آن را جابه جا کنید تا بالاخره به آن دیدی که به دنبالش هستید برسید.
به علاوه، عکاسی زیر آب گاهی اوقات می تواند کمی خطرناک باشد، به خصوص وقتی که مدل چیزی که به طور معمول می پوشد را در زیر آب نپوشیده باشد. لباس های بلند می توانند پیچ بخورند، تکیه گاه می تواند سنگین شود یا مدل می تواند در حین تلاش برای گرفتن ژست های خاص گیج شود. دست های اضافی بر روی خشکی به ساده تر کردن شغل شما کمک می کنند درحالیکه ایمنی همه را حفظ می کنند.
۹
[h=2]ویرایش عکس ها را با آغوش باز بپذیرید[/h] آب یک واسطه است، و هر زمان که شما از میان یک واسطه عکس بگیرید، با برخی از مسائل مواجه می شوید. تمام آن عکس های درخشان زیر آب که شما در اینترنت می بینید، حتی آنهایی که توسط بروس موزرت (Bruce Mozert) گرفته شده اند، مستقیما از دوربین بیرون نیامده اند.
عکاسی در آب وضوح و شارپنس تصویر را از بین می برد، چیزهای زیادی را در پس زمینه اضافه می کند که باید تمیز شوند (حباب ها، انحراف اشعه ها، بازتاب های نور) و نیازی به اشاره به سایه ناخواسته آبی نیست (شما می توانید از فیلتر برای مبارزه با ته رنگ آبی استفاده کنید، اما من شخصا احساس می کنم که فیلترها حتی بیشتر باعث دردسر می شوند).
اگر عکس های شما که مستقیما از دوربین بیرون می آیند عالی به نظر نمی رسند، ناامید نشوید. لازم نیست بیرون بروید و چندین هزار دلار تجهیزات نورپردازی بخرید؛ شما به احتمال زیاد هنوز تکنیک های پس پردازش مناسب را بر روی آنها اعمال نکرده اید.
۱۰
[h=2]درک کنید که این کار زمان می برد[/h] بی پرده بگویم: عکاسی زیر آب کار آسانی نیست. این کار از نظر جسمی خسته کننده، وقت گیر و بسیار پر هزینه است. وقتی که من برای اولین بار این کار را شروع کردم، داشتم خیس آب و مریض به خانه می آمدم، با چشم های قرمزی که خارش داشت، گوش هایی که زنگ می زد و حدود ۱۰۰۰۰ عکس که باید آنها را مرتب می کردم… و تنها ۲ تا از آنها آنقدر خوب بودند که حذف نشوند.
اما به رغم آنچه که اتفاق افتاده بود، من کاملا به این کار معتاد شدم.
در ابتدای کار زیاد به خودتان سخت نگیرید. مولفه های زیادی وجود دارند که برای ایجاد یک عکس موفقیت آمیز باید گرد هم آیند و برای رسیدن به آن نقطه تمرین زیادی لازم است. یک روز در آینده را برای رسیدن به هدف خود در نظر بگیرید و قبل از اینکه متوجه شوید به آنجا خواهید رسید!
و البته، اگر به یک دوره عملی پرتره زیر آب علاقه مند هستید، فراموش نکنید که از سال آینده کارگاه های آموزشی من در یونان و بالی را چک کنید.


منبع:سایت لنزک

 

[naight]

نکات عکاسی پرتره کودکان

نکات عکاسی پرتره کودکان

[h=1][/h] آدرین مورای (Adrian Murray) یک عکاس پرتره و دانشجو دندان پزشکی از کنتاکی آمریکا است. او بهترین راه برای به آرامش رسیدن را مستند سازی لحظه‌هایش با خانواده می‌دانست و از همین رو به تدریج علاقه‌اش به عکاسی افزایش یافت. امروز او یکی از عکاسان محبوب انجمن ۵۰۰x بوده و عکس‌های بی نظیری از پسر خود را در بخش‌های People و Family و همچنین کاتالوگ ۵۰۰px Prime به اشتراک می‌گذارد. با ما در این مطلب لنزک همراه باشید تا با توصیه‌های او در مورد نورپردازی، تجهیزات و ویرایش عکاسی کودکان آشنا شوید.

[h=2]تجهیزات عکاسی[/h] من معمولا برای عکاسی از دوربین Canon 6D و لنز ۱۳۵mm f/2L استفاده می‌کنم. یک لنز تله فتو روی یک دوربین فول فریم ابزار بسیار خوبی برای عکاسی از کودکان می‌باشد. با این تجهیزات شما عمق میدان کم خوبی خواهید داشت و قادر خواهید بود با کمی حرکت کادربندی خود را تغییر دهید. همچنین با این لنز و دوربین دنبال کردن سوژه برایتان راحت‌تر می‌شود. من همچنین برای کاهش درخشش (glare – روشنایی زننده( هود یا سایبان لنز (lens hood) را هرگز جدا نمی‌کنم.
من همچنین در کیفم یک لنز ۵۰ میلیمتری و یک زاویه عریض (wide angle) نیز برای مواقعی که لنز ۱۳۵ میلیمتر جواب نمی دهد دارم. در ضمن من همیشه یک دستیار، کمی خوراکی و نوشیدنی نیز همراه خودم می‌برم. من از همسرم برای آماده سازی زمین بازی آنها کمک می‌گیرم. اگر همسرم در عکاسی به من کمک نمی کرد، امکان نداشت بتوانم حتی نیمی از این عکس‌ها را بگیرم.
[h=2]نورپردازی[/h] جدال بین نور مصنوعی و طبیعی یکی از بحث بر انگیزترین مقولات در عکاسی است. من چندین فلاش دارم ولی به ندرت از آنها استفاده می‌کنم. من ترجیح می‌دهم تا از محیطم به عنوان منبع نور استفاده کنم. بهره گرفتن از نور طبیعی برای عکاسی از بچه های کوچکی که تازه راه رفتن را آموخته اند، ضروری است. شما هرگز قادر نخواهید بود با ابزار نورپردازی آنها را دنبال کنید. به همین دلیل من همیشه فرزندم را در جایی می‌نشانم که بتواند با دنیای اطرافش تعامل داشته باشد و در عین حال نور قابل قبولی را برای عکاسی داشته باشم. گاهی با خورشید در پشتش و گاهی کاملا در زیر سایه عکس را می گیرم. اگر میان یک روز آفتابی باشد، او را به ساختمانی با محیطی باز می‌آورم (مثل عکس زیر با نام Mini Indy). من سعی می‌کنم تا در حد امکان نور خشن را کمینه نگه دارم.

من همچنین در مورد زمان عکاسی دقت زیادی به خرج می دهم. به نظر من دوران کودکی باید مملو از گرما باشد و به همین علت عکس‌های دوران کودکی نیز باید همین گرما را همراه داشته باشند. به همین علت من بهترین عکس‌هایم را در اوایل صبح یا بعد از غروب ثبت می‌کنم، دقیقا هنگام قرار گرفتن خورشید در افق یا همان ساعت طلایی. این ساعت روز گرمایی طبیعی را برای عکس‌هایتان به ارمغان می‌آورد.

[h=2]تنظیمات دوربین[/h] من تنظیمات دوربین را در حالت دستی انجام می‌دهم. من اینگونه عکاسی را یاد گرفته‌ام و راحتی بیشتری با آن دارم. من عکاسی را با دیافراگم باز انجام می‌دهم تا به عمق میدانی کم ژرف دست پیدا کنم و ایزو را بر حدی قرار می‌دهم تا روشنایی کافی را داشته باشم. سپس من برای تنظیم دقیق نور موجود سرعت شاتر را نیز تنظیم می‌کنم. به این صورت می‌توانم ایزو را تا حد امکان پایین‌ نگه دارم و در عین حال سرعت شاتری انتخاب کنم که کم ترین ریسک ثبت لرزش در عکس را داشته باشد. بعضی از اوقات وقتی می خواهم سرعت شاتر استاپ موشن شود و خود را نشان دهد، مجبورم که تنظیمات را پایین تر انجام دهم. برای نمونه در عکس بازی فرزندم در استخر من می‌خواستم که قطرات آب حس حرکت را به بیننده انتقال دهند.

برای همین من سرعت شاتر را بر حدی قرار دادم که حرکت پسرم را متوقف کند و در عین حال قطرات به صورتی مات ثبت شوند. برای ثبت چنین عکسی من از سرعت شاتر ۱۶۰/۱ استفاده کردم. من نمی‌خواستم سرعت را کمتر کنم چون ممکن بود اثر لرزش دوربین بر روی عکس نمایان گردد. اگر با قوانین انتخاب سرعت شاتر آشنایی ندارید تنها از معکوس فاصله کانونی استفاده نمایید. به این صورت از آنجایی که من برای ثبت این عکس از لنز ۱۳۵میلیمتری استفاده کرده بودم، پس باید سرعت شاتر را بالاتر از ۱۳۵/۱ تنظیم می کردم و اگر از آن پایین‌تر می رفتم (سرعت شاتر کمتر) ریسک مات شدن دستانش به وجود می آمد.
[h=2]ویرایش عکس[/h] من نیز مانند بسیاری از عکاسان دیگر برای ویرایش عکس‌هایم از Lightroom استفاده می‌کنم. با این نرم افزار می‌توانم طی چند دقیقه یک ویرایش سریع و سرسری روی عکس انجام دهم. من دوست ندارم زمان زیادی را برای ویرایش عکس‌هایم صرف کنم چون این زمان را ندارم. البته من از preset ها نیز استفاده نمی‌کنم چون اعتقادی به آنها ندارم. به نظر من هر عکس باید ویرایش مخصوص به خود را داشته باشد. من عکسی را از بین عکس‌هایم انتخاب می‌کنم و تغییرات را به آن اضافه می کنم. من کنتراست را تغییر می دهم و شارپنس را زیاد می کنم (وقتی با فرمت RAW عکاسی می کنید لازم است) و… سپس همین تنظیمات را کپی کرده و بر عکس‌های دیگر همان صحنه اعمال می‌کنم. به عبارت دیگر من برای هر گروه از عکس‌هایم یک preset می سازم. سپس با استفاده از ابزارهای دیگر تنظیمات جزئی را انجام می‌دهم.

ویرایش عکس یک عمل همیشگی و حتمی است. پس به جای پاسخ به «چگونگی» انجام آن، من می‌خواهم به «چرایی» انجام آن پاسخ دهم. همانطور که در مورد نورپردازی اشاره کردم، من همیشه سعی می‌کنم عکس‌های گرمتری ثبت کنم. چراکه احساس می کنم اجازه ایجاد ارتباط شخصی عمیق تری را با عکس می دهد. همچنین به شما کمک می‌کند تا عکس‌هایی پر روحتر و آکنده از زندگی داشته باشید. من فکر می‌کنم کودکی چیزی جز زندگی نیست. من همچنین تمام فوکوس را بر سوژه متمرکز می‌کنم و برای اینکار از عمق میدان، نور موجود و همچنین ویرایش نهایی کمک می‌گیرم. من ناحیه‌هایی از عکس که سوژه در آن قرار ندارد را تیره‌تر می‌کنم. به این صورت نگاه بیننده به سمت سوژه معطوف می‌گردد. البته کادر بندی عکس نیز نقش مهمی را در این رابطه ایفا می‌کند.

[h=2]چگونه در عکاسی خلاقانه‌تر عمل کنیم[/h] با وجودی که از ثبت ژست کودکان لذت می‌برم ولی اگر فرزند شما هنوز دو سالگی‌اش را نگذرانده باشد این امر تقریبا غیر ممکن است. به جای آن من به این سوژه های کوچک فرصت کشف چیزی شگفت انگیز را می دهم. برخی اوقات فی البداهه عمل می‌کنم و هرچیزی که دم دستم است را به کار می‌گیرم. من از عکاسی در مناطق جدید و ناَآشنا و به چالش کشیده شدن فکرم برای ایده پردازی در هنگام عکاسی لذت می‌برم و به نظر من این نهایت خلاقیت ممکن است. البته شما باید بتوانید قبل از عکاسی نیز به فرصت‌های پیش رویتان فکر کنید. برای نمونه شما را به تماشای عکس‌های فرزندم در کنار آهو دعوت می‌کنم.

من می‌دانستم که وجود این جاندار زیبا در عکس فرصت خیلی خوبی است، پس نهایت استفاده را از آن بردم. من ایده‌ کاملی از عکس مورد نظرم نداشتم، ولی وقتی که صحنه را در مقابلم دیدم متوجه شدم که عکس زیبایی برای آلبومم پیدا کردم. پس پسرم را در مکانی که کادر خوبی داشت قرار دادم، جایی برای خودم و دوربین پیدا کردم و صبر کردم تا لحظه موعود فرا برسد.
از طرف دیگر این عکس از پسرم را نیز دارم که در کنار خرس عروسکیش در حال خواندن کتاب است. مطمئنا این عکس فی البداهه نیست. این عکس الهام از داستانهای مصور «Winnie the Pooh» می‌باشد. من مکان و زمان مناسب برای این عکس را پیدا کردم و تنها به همکاری سوژه نیاز داشتم. خوشبختانه پسرم از لوازمی که کنارش گذاشته بودیم خوشش آمده بود و در نتیجه عکس خوبی ثبت کردیم.

[h=2]به تصویر کشیدن شخصیت کودک[/h] از نور موجود گرفته تا جرقه های خلاقانه، وقتی همه این المان ها کنار هم قرار گیرند، این زمانیست که شما قادر خواهید بود شخصیت کودک را به تصویر بکشید. این در زمان تعجب و اکتشاف است که چشمانشان برق می زند. این به شما بستگی دارد که در زمان وقوعش آماده عکاسی باشید. انگشت اشاره‌ را به صورت آماده باش بر روی دکمه‌ شاتر ببرید. چون این لحظات خیلی سریع از جلوی شما عبور خواهند کرد.
در پایین عکس‌های الهام بخش بیشتری از آدرین مورای مشاهده می نمایید:

[h=2]منبع: سایت لنزک[/h]

 

[naight]

عکس های پرتره دراماتیک از کودکان توسط مگدالنا برنی

عکس های پرتره دراماتیک از کودکان توسط مگدالنا برنی

اگر از علاقه مندان عکاسی پرتره و یا عکاسی از کودکان هستید، تماشای کار های مگدالنا برنی (Magdalena Berny) برایتان خالی از الهام نخواهد بود. او به تازگی وب سایتش را تاسیس کرده است که می توانید بازدید نمایید و همچنین می توانید او را در سایت ۵۰۰px دنبال کنید. در ادامه این مطلب لنزک، شما عزیزان را به تماشای شماری از عکس های پرتره این هنرمند دعوت می کنیم.

پروفایل مگدالنا برنی

 

[naight]

[h=1]مجموعه عکس های زیبا از کودکان[/h] هنگامی که زیبایی و معصومیت کودکان با یک ترکیب بندی، پس زمینه، فوکوس و نورپردازی خوب همراه شود، یک عکس فوق العاده خلق خواهد شد که بیننده حسی از زندگی، پویایی و شادابی را انتقال می دهد. با تماشای عکس های کودکان لنزک، شما را تشویق می کنیم تا دوربین را برداشته و از کودکان عکس هایی دیدنی بگیرید. در ادامه مطلب تعدادی عکس از کودکان را برای شما عزیزان لنزکی آماده کرده ایم.

 

[naight]

عکاسی از بچه ها – چند عکس برای الهام شما

عکاسی از بچه ها – چند عکس برای الهام شما

[h=1][/h] عکاسی از بچه ها می تواند کار دشواری باشد چراکه آن ها صبر و حوصله ژست گرفتن جلوی دوربین را ندارند. در نتیجه ممکن است عکس ها تار یا خارج از فوکوس شوند. اما یادتان باشد از کودک نخواهید به دوربین نگاه کند و لبخند بزند. عکاسی از بچه ها باید شخصیت و انرژیشان را به تصویر بکشد. سعی کنید قبل از عکس گرفتن با او ارتباط برقرار کنید. کاری کنید که در حضور شما احساس راحتی کنند. سعی کنید صبور باشید تا بعدا نتیجه شیرین صبرتان را بگیرید. وقتی دارند با اسباب بازی هایشان بازی می کنند از آن ها عکس بگیرید. این عکس ها طبیعی به نظر خواهند رسید. در عکاسی بچه ها، پس زمینه نقش مهمی را بازی می کند. پس قبل از شروع عکاسی پس زمینه مناسبی انتخاب کنید. به کودک نزدیک تر شوید تا او را از محیط اطراف مجزا کنید. برای اینکار از لنز های با فاصله کانونی دراز تر استفاده کرده یا زوم کنید. اگر می خواهید پرتره کودک را بگیرید روی چشمانش فوکوس کنید. سعی کنید از زاویه بالا عکس نگیرید چراکه این برای عکاسی از کودکان پرسپکتیو مناسبی نیست. روی زانو بنشینید یا حتی روی زمین دراز بکشید تا هم سطح چشمان او شوید. در ادامه برای الهام بیشتر شما چند عکس زیبا از بچه ها را گلچین کرده ایم.