اگر ١٠ نفر که مبتلا به آلزایمر هستند را در نظر بگیریم در هر ١٠ نفر آلزایمر به صورت تک گیر است.بدین معنی که محققان و پزشکان علت ایجاد آن را نمیدانند.ولی اگر ١٠٠ مورد را در نظر بگیریم در یک مورد آلزایمر مشخصا منشا ژنتیکی دارد.محققان سه جهش را در سه ژن شناسایی کرده اند که می توانند اختصاصا شکل بسیار مهلک بیماری آلزایمر یعنی،آلزایمر زودرس را ایجاد کنند و در افراد رده های سنی ٣٠، ٤٠ و ٥٠ سال مشاهده میشود.
اگرچه این جهش ها بسیار نادرند اما محققان میتوانند از آن ها برای شناسایی مسیرهای ژنتیکی و عملکردی در سلول های طبیعی استفاده کنند که افراد را از ابتلا به اشکال وراثتی بیماری دور نگه دارد.
اما به دلایلی که البته هنوز به طور دقیق برای محققان مشخص نیست موش به شکل واقعی مبتلا به بیماری آلزایمر نمیشود و نورون های این حیوان به شکلی که نورون های انسان میمیرند،نمیمیرند و بیماری تغییرات رفتاری قابل توجهی را که در انسان ها ایجاد میکند در موش ایجاد نمیکند.
از آنجا که قبل از ابداع سلول های بنیادی انسانی و تکنولوژی های باز برنامه ریزی سایر سلول ها، ایجاد نورون های انسانی در آزمایشگاه برای اهداف کاربردی غیرممکن بود محققان قادر به ایجاد و مطالعه این تغییرات ژنتیکی در نورون انسان نبودند.اما اکنون میتوانند از سلول های بنیادی انسانی اعم از سلول های بنیادی جنینی یا سلول های پرتوان القایی حاصل از بافت ها یا سلول های بنیادی عصبی حاصل از بافت های جنینی استفاده کنند تا آن دسته از نورون های انسانی را که جهش های ژنتیکی ایجاد کننده بیماری آلزایمررا در خود دارند کشت بدهند.سپس دانشمندان میتوانند به مطالعه تفاوت این نورون ها با نورون های سالم بپردازند و در آینده داروهایی پیدا کنند که آسیب را ترمیم کنند و یا مانع از گسترش آن شوند.
از طرف دیگر دانشمندان میتوانند از دیگر انواع سلول های فردی که مبتلا به آلزایمر تک گیر است_مثلا سلول پوست_ استفاده کنند آن ها را مجددا برنامه ریزی کنند تا به سلولهای بنیادی پرتوان تبدیل شوند و از آن ها نورون بسازند.
گردآورنده : نسیم کاوه فر
اگرچه این جهش ها بسیار نادرند اما محققان میتوانند از آن ها برای شناسایی مسیرهای ژنتیکی و عملکردی در سلول های طبیعی استفاده کنند که افراد را از ابتلا به اشکال وراثتی بیماری دور نگه دارد.
اما به دلایلی که البته هنوز به طور دقیق برای محققان مشخص نیست موش به شکل واقعی مبتلا به بیماری آلزایمر نمیشود و نورون های این حیوان به شکلی که نورون های انسان میمیرند،نمیمیرند و بیماری تغییرات رفتاری قابل توجهی را که در انسان ها ایجاد میکند در موش ایجاد نمیکند.
از آنجا که قبل از ابداع سلول های بنیادی انسانی و تکنولوژی های باز برنامه ریزی سایر سلول ها، ایجاد نورون های انسانی در آزمایشگاه برای اهداف کاربردی غیرممکن بود محققان قادر به ایجاد و مطالعه این تغییرات ژنتیکی در نورون انسان نبودند.اما اکنون میتوانند از سلول های بنیادی انسانی اعم از سلول های بنیادی جنینی یا سلول های پرتوان القایی حاصل از بافت ها یا سلول های بنیادی عصبی حاصل از بافت های جنینی استفاده کنند تا آن دسته از نورون های انسانی را که جهش های ژنتیکی ایجاد کننده بیماری آلزایمررا در خود دارند کشت بدهند.سپس دانشمندان میتوانند به مطالعه تفاوت این نورون ها با نورون های سالم بپردازند و در آینده داروهایی پیدا کنند که آسیب را ترمیم کنند و یا مانع از گسترش آن شوند.
از طرف دیگر دانشمندان میتوانند از دیگر انواع سلول های فردی که مبتلا به آلزایمر تک گیر است_مثلا سلول پوست_ استفاده کنند آن ها را مجددا برنامه ریزی کنند تا به سلولهای بنیادی پرتوان تبدیل شوند و از آن ها نورون بسازند.
گردآورنده : نسیم کاوه فر
