علف های هرز

[vahid mahdavi]

معرفی علف های هرز

نام علمی : Galium aparine L.

نام فارسی : بی تی راخ ، شیر پنیر ، علف شیر ، درکو

نام های انگلیسی : Cleavers , Goose Grass , Herrif , Stichy Willie

نام خانواده : روناس (Rubiaceae )

1- لپه ها : بزرگ ، مستطیلی ، دارای نوک شکافدار ، سبز تیره گاهی مایل به ارغوانی

2- ساقه : مربعی و دارای برآمدگی های قلابدار

3- اولین برگ های حقیقی : در دسته جات فراهم چهارتایی

4- جوانه های جوان : به سرعت در محور لپه ها توسعه می یا بند.

علف هرز یک ساله ی رایج در اراضی زراعی و بایر.

​

 

[vahid mahdavi]

معرفی علف هرز قاصدک

معرفی علف هرز قاصدک

نام علمی : Taraxacum officinale L.
نام فارسی : گل قاصد ، قاصدک ، علف قاصد ، چاچ خر ، کاسنی زرد ، کره گوش ، گرزمال
نام انگلیسی : Common Dandelion
نام خانواده : کاسنی (Asteraceae )
1- لپه ها : تخم مرغی
2- اولین برگ های حقیقی : سبز تیره و براق و بدون کرک ، حاشیه ها دارای دندانه های متمایل به سمت پشت (پایین ) هستند.
- علف هرز مشابه : شیر تیغک های چند ساله نیز دارای دندانه هایی به سمت پشت می
باشند ، ولی دندانه ها سبز مایل به آبی است .
- علف هرز چندساله رایج در علفزارها و باغات.​

​

 

[کلروفیل]

تاج خروس

Amaranthus retroflexus

Red root pigweed

تاج خروس گياهي است از خانواده Amaranthaceae چهاركربنه و يكساله خشبي به ارتفاع50تا100 سانتي متر با ساقه هاي پاييني قرمز يا داراي نوار قرمز كه تا انتهاي ريشه اصلي تداوم دارد. پهنك برگها ضخيم و رگبرگهاي آن واضح هستند برگهاي آن نسبتا پهن ونيزه اي شكل((lance-shaped بوده،بادمبرگهاي ضخيم و قوي كه به ساقه متصل هستند و به تدريج به رنگ قرمز در مي آيند.

​

تكثير آن توسط بذر،ريشه هاي زير زميني قرمزرنگ وعميق صورت ميگيرد.گلها كوچك و سبزرنگ، بذرها برنگ سياه براق، عدسي شكل ودر دو طرف محدب كه داراي يك شكاف كوچك در كنار بذر ميباشد.مهمترين علفهاي هرز اين جنس شاملA.palmeri,A albus ,A.viridis,A.graecizans ميباشد.​

علفهاي هرز خانواده تاج خروس داراي مقدار زيادي نيترات يا اكسالات هستند كه ممكن است باعث مرگ دام شوند.
تاج خروس در مزارع توتون،باغهاي چاي، سبزي ،صيفي وزمينهاي باير مي رويد.
روشهاي کنترل:
علاوه بر روش مكانيكي(وجين)مي توان از روشهاي شيميايي استفاده كرد.

درمزارع لوبيا از سم تري فلورالين((EC48%به نسبت1تا2ليتر در هكتاربه صورت مخلوط با خاك قبل از كشت لوبيا،در مناطق پنبه كاري از اتال فلورالين((EC33.3%به نسبت 3تا 3.5ليتر در هكتارقبل از كاشت و مخلوط با خاك به عمق 10 سانتيمتر و در يك نوبت سم پاشي ميشود

​

 

[کلروفیل]

دم روباهي باريك
Alopecurus myosuroides
Foxtail grass(Slender foxtail)
از علفهاي هرز يكساله با ساقه هاي باريك است.از خانواده poaceae كه توسط بذر تكثير مي يابد .با ساقه هايي كه درازاي ان تا60سانتي متر ميرسد و به صورت توده هاي نزديك به هم ديده ميشوند.در انتهاي هرساقه، سنبله باريك و طويل ريشكدار به طول 3-10سانتيمتر قرار دارد.گل اذين از نوع Spikeو متراكم ،شبيه به دم روباه است. برگها داراي ليگول غشايي و محل اتصالشان به ساقه متورم است.

گلومهاي آن نوك تيز و مايل به سفيد است كه سه رگبرگ سبزرنگ،ان را از گلوم ساير گندميان متمايز ميكند،پوشينه هاي دم روباهي باريك،به درازاي گلوم آن است و ريشكهاي ان نيز خميده هستند.در محل غلاف،زبانك بزرگ غشايي ديده ميشود.
از گونه هاي ديگر دم روباهيA.agrestis,A.pratensisرا ميتوان نام برد.
دم روباهي از علفهاي هرز مزارع گندم،جو،بادام زميني،ذرت،باغهاي سبزي و صيفي و نيز زمينهاي ايش است.
روشهاي کنترل:
در مزارع غلات از علفكش فلم پروپ-ام-ايزوپروپيل(EC20%) (سافیکس بی دیلیو) به ميزان3ليتر در هكتار در مرحله2-4برگي علف هرز استفاده ميشود.

​

 

[کلروفیل]

بو مادران
Achillea Spp
Western yarrow
بومادران گياهي است معطر و دوساله،از خانواده Asteraceae (Composite) كه از طريق بذر و ريزوم تكثير مي يابد.با ساقه هايي به ارتفاع30تا60سانتي متر،پوشيده از كركهاي ظريف و ريزي كه از ريزوم هاي رونده ضعيفي به وجود مي ايند.برگهاي پرمانند،نرم و نيزه اي شكل،با بريدگي هاي متعدد و باريك به فواصل مساوي از يكديگر،روي محور ساقه قرار دارند.

گل اذين به صورت كلاپرك كه مجموع انها گل اذين ديهيم را در انتهاي ساقه و انشعابات ان به وجود مي اورد.قطعات گل 5تايي است.تعداد پرچم ها5عدد و مادگي از دو برچه تشكيل شده ،مجموعه گلها به رنگ زرد مشاهده مي شود،ميوه فندقه،بذر كوچك و مسطح،بيضي شكل به رنگ سفيد مايل به خاكستري به طول تقريبي 2ميليمتر مي باشد.بومادران بويي زننده و تند دارد و به عنوان گياهي دارويي مورد استفاده قرار مي گيرد.

از گونه هاي ديگر ان كه رفتار علف هرزي دارند شاملA.lanulosa ,A.santolina ,Amicrantha مي باشد.

بومادران از علفهاي هرز مزارع،گندم،جو،توتون، پنبه،چغندرقند، سبزي و صيفي و باغهاي ميوه و زمينهاي باير محسوب مي شود.

​

 

[کلروفیل]

خارشتر
Alhagi psuedalhagi

Camelthorn

خارشتر گياهي است علفي و چند ساله از خانوادهLeguminosae،تكثير ان توسط بذر و ريزوم صورت ميگيرد.داراي شاخه هايي انبوه و در هم، ساقه سبز رنگ است. اين گياه برگهاي ساده اي دارد كه2تا4ميليمتر عرض و2تا10 ميليمتر طول دارند. برگها به شكل بيضي كشيده هستند كه در پايه خارها قرار گرفته اند.گلها به طور منفرد يا دوتايي در طرفين شاخه ها قرار دارند. كاسه گل تقريبا 2 ميليمتر طول دارد و بدون كرك است.دندانه هاي كاسه نوك تيزوتخمدان نيز بدون كرك است. ميوه اين گياه باريك و بدون كرك بوده سطح رويي ان صاف و سطح زيرش بند بند است.رنگ گلها صورتي يا صورتي مايل به بنفش است. دمگل 1 تا 3 ميليمتر است.

اين علف هرز به شوري مقاوم بوده و بيشتر در نواحي خشك وبياباني وجود دارد گوسفندان و شتر از آن تغذيه ميكنند.از گونه هاي ديگر ان ميتوان A.persarumرا نام برد.

خارشتر از علفهاي هرز مزارع پنبه،نيشكر،چغندرقند،گندم،جو،سبزي و صيفي است.

روشهاي کنترل:

خارشتر را ميتوان با سم پاشي با علفكش تو-فور-دي پس از سبز شدن در مزارع غلات به نسبت 5 ليتر در هكتار كنترل كرد. مصرف علفكشها قبل از سبز شدن تاثير چنداني در كنترل اين گياه ندارد.

​

 

[vahid mahdavi]

معرفی علف هرز

معرفی علف هرز

نام علمی :Viola arvensis L.​

نام فارسی : بنفشه​

نام انگلیسی : Field pansy​

نام خانواده : بنفشه (Violaceae )​

1- لپه ها : مستطیلی ، سبز تیره ، دارای نوک دندانه دار
2- اولین برگ های حقیقی : دارای نوک کاملا گرد.
3- برگ های بعدی : پهن ، دارای قطعه (لوب) ، کمی کرک دار
دمبرگ ها مشخص و کرک دار هستند .
برگ ها در ابتدا پیچ خورده هستند و یکی پس از دیگری باز می شوند .

علف هرز یک ساله رایج در اراضی زراعی.

 

[کلروفیل]

بيدگياه(علف گندمي)

Agropyrum repens
Quack grass

گياهي است علفي چندساله و ريزوم دار كه مبارزه با ان كار چندان ساده اي نيست.از خانواده Poaceae كه از طريق بذر و ريزوم تكثير مي يابد.اين ريزوم ها تا اندازه اي آبدار،سفيد مايل به زرد با انتهاي تيز و مقاوم بوده وقادر به نفوذ در خاكهاي سخت و حتي در غده ها و ريشه هاي گياهان ديگر است.

بيد گياه داراي گوشك كوچك بوده و در مرحله رويشي، برگهايش در نزديك نوك ، به صورت افقي مچاله شده است. گل آذين آن از نوع سنبله است و سنبلچه هاي آن به صورت دو رديف بلند مانند تخت خوابيده، بر روي ساقه قرار گرفته اند.هر سنبلچه از دو پوشينه يا گلوم بزرگ و مشخص تشكيل شده است.
ساقه ها راست ،منشعب،برگها به صورت شل و ول(Lax leaves) و سبزرنگند. در قسمت بالايي

برگها تعداد كمي وجود دارد و داراي ليگول غشايي است كه روي هم قرار گرفته اند(Clasping)و داراي4-7گلچه كه در هر خوشه چه قسمتهاي پهن در مقابل محور خوشه قرار گرفته اند.
بيد گياه از علفهاي هرز مزارع گندم و جو ميباشد.
در مورد مبارزه با اين گياه كار تحقيقاتي انجام نشده و در حال حاضر وجين دستي انجام ميشود.

​

 

[کلروفیل]

يولاف وحشي (جو دوسر)

​

Avena fatua

​

Wild oat
گياهي است يكساله،تك لپه اي و از خانواده گندميان(Poaceae)كه با بذر تكثير مي يابد. گل اذين خوشه اي خيلي باز و پانيكول منظمي دارد كه در تمام جهات به طور يكنواخت رشد ميكنند.سنبلچه هاي ان منفرد و از پهلو فشرده شده اند.ودرهريك از انها2تا3گل ريشكدار ديده ميشودكه معمولا گل انتهايي ان عقيم است.

پايه اين سنبلچه ها تقريبا2 سانتيمتر طول دارد.گلومهاي فوقاني و تحتاني با يكديگر مساوي و طول انها به8ميليمتر ميرسد.قاعده گلومها با موهاي سفيد يا قهوه اي رنگ خشن و طويلي پوشيده شده است واز وسط ان رگبرگ مياني واز نزديكي قاعده گلومل ريشك طويل و زانوداري خارج ميشود كه قاعده ان پيچيده و تابيده به نظر ميرسد.گل اين گياه 3 پرچم دارد و دانه در داخل گلومل باقي ميماند.

ساختمان ظاهري يولاف در نواحي مختلف نسبت به نوع زمين تغيير ميكند مثلا در نواحي پست و شني از هر بوته چندساقه باريك منشعب ميشودبرگها كوتاه،سخت و مقاوم و غلاف ان را موهايي پوشانده است.ولي در اراضي حاصلخيز و مرتفع بوته ها منحصرا يك ساقه نسبتا قوي دارند.برگهايشان دراز بوده،غلاف انها غالبا بدون موست.

روشهاي مبارزه:

در زمين هاي گندم كاري شده از ديفنزوكوات(SL25%)به نسبت 4ليتردرهكتاراز3برگي تا اواسط پنجه زني علفها و در يك نوبت استفاده ميشود.

همچنين از ترالكوكسيديم(SC25%)به ميزان1.2ليتر در هكتاراز2-3برگيتا اواسط پنجه زني علفهاي هرز و در يك نوبت توصيه ميشود.

همچنين از ديكلوفوپ متيل(EC36%)به نسبت2.5ليتر در هكتار در يك نوبت ويا از علفكش فلم پروپ-ام-ايزوپروپيل(EC20%)به نسبت3ليتر در هكتار ميتوان استفاده كرد.

​

 

[hamid_a]

پنجه مرغی

پنجه مرغی

علف هرز پنجه مرغي با نام علمي Cynodon dactylon:

نام علمي Cynodon dactylon
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]نام اینگلیسی [/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] Bermuda grass[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]از سمج ترين علفهاي هرز گياهي بشمار مي آيد. گل آذين به صورت سنبله و در محل پهنك برگ به ساقه حلقه اي از كرك هاي مجتمع و سفيد رنگ ديده ميشود.
رويشي : چند ساله و مقاوم به سرما و گرماست.( گرما چون تابستان را تجربه ميكند ) واز طريق بذز و ساقه هاي زير و رو زميني تكثير پيدا ميكند يعني هر قسمت از اين گياه به شخصه قدرت رويش را داراست . بيشتر در غلات ديده ميشودو در حاشيه مزارع و جاده ها و فضاي سبز و پاركها به چشم ميخورد.
از علف هرزهاي مقاوم به شوري و خشکی است چون در اثر كمبود آب و كاهش فشار اسمزي محيط درون : ( مولكولهاي درون سلولي شكسته و به مولكولهايي با همان جرم ولي به تعداد بالا تبديل ميشود ); و در اين حالت به علت فشار اسمزي بالايي كه محيط درون پيدا كرده است آب را به طرف داخل ريشه ميكشد و حتي الامكان از شوري دوري مي ورزد.

[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]به همين دليل است كه خانواده كدوييان چون خربزه يا حتي چغندر قند در شرايط ديم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] ( كم آبي ) شيرين ترند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]در مكانيسم مقابله با شوري اين گياه نمك را از نقاط جذب شونده به نقاطي نظير آوند چوبي فرستاده تا در اثر تعرق در برگ و ... ذخيره شود.(خصوصاً [/FONT] [FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]واكويل كه ذخيره سموم را بر عهده دارد ) .

[/FONT]

​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]
[/FONT]

 

[hamid_a]

پیچک صحرایی

پیچک صحرایی

نام فارسی: پیچک صحرایی، آلوشک، لولا، لبلاب، ویول
ا نام علمی: Convolvulus arvensis L.
نام انگلیسی: Field bind weed, Creeping jenny

پیچک صحرایی یکی از ده گیاه هرز مهم و مسأله ساز دنیا می باشد و از گیاهان هرز خسارت زای باغات، مزارع گندم و محصولات تابستانه به شمار می رود . به طور کلی گیاه هرزی اجباری است و بصورت وحشی یافت نمی شود
. این گیاه چند ساله خزنده و بومی اروپا و غرب آسیا است و گسترش آن در مناطق گرمسیری و معتدل می باشد. تراکم بالای آن عملکرد محصول را تا 60-50% کاهش می دهد. علاوه بر آن با پیچیدن به دور غلات دانه ریز سبب ایجاد مشکل در امر برداشت آنها می شود. پیچک به سرما و یخبندان مقاوم است ولی دمای 8- تا 10- درجه سانتیگراد ساقه های هوایی آنرا از بین خواهد برد . پیچک صحرایی گاهی با پیچک هفت بنداشتباه می شود. اگر چه پیچک هفت بند یکساله و کوچکتر است و گلهای آن سبز مایل به سفید می باشند (سبز روشن). علاوه بر آن در قاعده هر برگچه، یک غلاف غشایی یا اوکرانیز دارد ثابت شده که پیچک صحرایی روی ذرت و نیشکر اثر دگرآسیبی دارد
پیچک صحرایی کاربرد پزسکی هم دارد؛ از عصاره آن برای حفاظت از بدن از طریق تحریک رشد رگهای خونی در بافت های آسیب دیده استفاده می شود. این عصاره در شکل تجاری به شکل کپسول فرموله می شود

​

 

[hamid_a]

توق

توق

توق​

​

Xanthium strumarium

Common cocklebur (Heart leaf cocklebur)​

علف هرزی یکساله و از خانواده Asteraceae که از طریق بذر تولید مثل می کند،دارای ریشه های زیرزمینی و منشعب بوده و کل گیاه ظاهری پشم آلود دارد.ساقه های گیاه بالارونده و منشعب و شیاردار و زبر می باشند. برگهای این گیاه متناوب بوده مثلثی تا قلبی شکل است،هر دو طرف برگ زبر است،برگ دارای دمبرگ طویل است.گلها کوچک و دارای گلهای نر و ماده مجزا از یکدیگر می باشند.کپسول بذر چوبی است. دارای تعداد زیادی زوائد قلاب مانند روی کپسول است و در انتهای کپسول بذر دو زوائد خارمانند دیده میشود.درهر کپسول دو حجره وجود دارد که محتوی بذرهای قهوه ای رنگ تیره،استوانه ای شکل و مسطح و نوک تیز می باشند.​

توق ماده Hydroquinone تولید می کند که باعث نفری و تورم کبد در دام می شود

توق از علفهای هرز مزارع توتون،چغندرقند، پنبه، ذرت، گندم،جو، نیشکر،باغهای میوه، سبزی وصیفی واراضی بایر است

روشهای کنترل:

برای مبارزه با توق در مزارع سویا میتوان از بنتازون به میزان3لیتر در هکتار بعد از2-3برگی شدن سویا استفاده کرد​

​

​

 

[hamid_a]

'گیاه سس

'گیاه سس

با نام علمي (Cuscuta )از خانواده ( Cuscutaceae )كه بعضي ها از آن به عنوان تنها عضو انگلي خانواده(Convolvulacrae )(پيچك) ياد مي كنند

​

بذر سس هنگامی که در شرايط مساعد قرار می گيرد جوانه می زند و يک ساقه زير زمينی توليد می کند که اين ساقه زير زمينی بطور بسيار جالبی در خاک حرکت می کند تا به ريشه گياه ميزبان برسد . نحوه حرکت سس به اين صورت است که پس از اينکه تمامی محتويانت بذر صرف رشد ساقه زير زمينی شد جوانه انتهايی ساقه زير زمينی انرژی خود را برای رشد از خود ساقه ميگيرد به اين صورت که مواد غذايی موجود در انتهای ساقه زير زمينی را ميگيرد و صرف رشد خود ساقه زير زمينی می کند به اين ترتيب از انتهای ساقه زير زمينی کاسته و به ابتدای ان اضافه می شود و ساقه زير زمينی رو به جلو حرکت می کند . جهت حرکت هم اتفاقی است اين حرکت تا به آنجا ادامه می يابد که يا ساقه زير زمينی به ريشه گياه ميزبان می رسد و با ترشه آنزيمهايی ديواره سلولی را شکافته و اندام مکنده خود را وارد ريشه می کند و از مواد غذايی ساخته شده توسط گياه ميزبان برای رشد و توليد مثل خود استفاده می کند و يا در اين مدت به هيچ گياهی برخورد نمی کند و مواد غذايی خود را تماما استفاده می کند و از بين ميرود . ساقه سس زرد رنگ می باشد و روی طيف وسيعی از گياهان رشد می کند و باعث از بين رفتن يا ضعيف شدن گياه ميزبان می شود .



انواع سس

• سس درختی
• سس یونجه
• Cuscuta americana
• Cuscuta applanata
• Cuscuta approximata
• Cuscuta attenuata
• Cuscuta boldinghii
• Cuscuta brachycalyx
• Cuscuta campestris
• Cuscuta cassytoides
• Cuscuta ceanothi
• Cuscuta cephalanthi

Cuscuta chinensis

• Cuscuta compacta
• Cuscuta coryli
• Cuscuta corylii
• Cuscuta cuspidata
• Cuscuta decipiens
• Cuscuta dentatasquamata
• Cuscuta denticulata
• Cuscuta epilinum
• Cuscuta epithymum
• Cuscuta erosa
• Cuscuta europaea
• Cuscuta exaltata
• Cuscuta fasciculata
• Cuscuta gigantea
• Cuscuta globulosa
• Cuscuta glomerata
• Cuscuta gronovii
• Cuscuta harperi
• Cuscuta howelliana
• Cuscuta indecora
• Cuscuta indesora
• Cuscuta japonica
• Cuscuta jepsoni
• Cuscuta leptantha
• Cuscuta lupuliformis
• Cuscuta macrolepis
• Cuscuta megalocarpa
• Cuscuta monogyna
• Cuscuta mitriformis
• Cuscuta obtusiflora
• Cuscuta odontolepis
• Cuscuta pentagona
• Cuscuta plattensis
• Cuscuta polygonorum
• Cuscuta potosina
• Cuscuta potosona
• Cuscuta reflexa
• Cuscuta rostrata
• Cuscuta runyonii
• Cuscuta salina
• Cuscuta sandwichiana
• Cuscuta squamata
• Cuscuta suaveolens
• Cuscuta suksdorfii
• Cuscuta tuberculata
• Cuscuta umbellata
• Cuscuta vivipara
• Cuscuta warneri

​

راه های عمومی مبارزه با سس

• استفاده ار بذر خالص
• از کودها آلوده دامی استفاده نکنید و از چرا دام در مزارع آلوده به سس جدا خودداری کنید
• سس را قبل از به بذر نشستن به هر طرق ممكن نابود نماييد:مكانيكي.شيميايي. سوزانيدن و غيره . زيرا همين بذرها خاك را براي سال آينده آلوده مي سازند .
• هر قطعه از رشته هاي سس در طول فصل بهار و تابستان به تنهايي مي تواند رشد كرده و آلودگي ايجاد نمايد.لذا به هنگام مبارزه مكانيكي كليه سس هاي كنده شده بايد در جايي به دور از محصول جمع آوري و روي آن نيز خاك ريخته شود . يا بهتر اين كه سوزانيده شوند تا بذرهاي موجود نيز از ميان بروند.
• ايجاد تناوب زراعيدر زمين هاي آلوده به سس با كاشت محصولات مقاوم مانند: گندم . جو . ذرت و يا سويا .
• شخم عميق بذر هاي جدبد سس را به عمق خاك مي برد و از جوانه زدن آنها جلوگيري به عمل مي آورد.زمين هاي كه به اين منظور شخم زده مي شوندبايد تا چندين سال بعد شخم عميق زده نشوند تا از بالا آمدن بذور دفن شده جلوگيري به عمل آيد . البته اين عمل باعث مي شود تعدادي از بذرهاي دفن شده در عمق خاك نيز به سطح آورده شوند براي مبارزه با اين بذور تيلر و يا شخم كم عمق در بهار جوانه هاي سس را نابود مي سازد

​

 

[vahid mahdavi]

معرفی علف هرز

معرفی علف هرز

[FONT=times new roman, times, serif]معرفی و روش شناسايی علف هرز[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]نام علمی :Lapsana communis L.[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]نام فارسی : گل خورشيدی [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]نام (های ) انگليسی : Nipplewort , Dock-cress , Bolgan leaves[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] نام خانواده : کاسنی ([/FONT][FONT=times new roman, times, serif]Asteraceae )[/FONT]

[FONT=times new roman, times, serif]1- لپه ها : تخم مرغی ، قرار گرفته روی سطح زمين .[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]2- اولين برگ های حقيقی : کرک دار همراه با ظاهری نامنظم و مواج ، سبز مايل به زرد [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]برگ های بعدی : مشخص و برجسته ، ظاهری نامنظم ، برگهای اوليه به شکل بيساگ (روزت ) ، نزديک سطح زمين ، برگهای حقيقی به صورت منفرد (نه به صورت جفت ) ظاهر می شوند .[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]علف هرز يکساله که تناوبا در اراضی زراعی و عموما باغات و زمين های باير ظاهر [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]می شوند[/FONT]

​

 

[vahid mahdavi]

معرفی علف هرز

معرفی علف هرز

[FONT=times new roman, times, serif]نام علمی : Papaver rhoeas [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] نام فارسی : خشخاش ، شقايق وحشی ، کوکنار ، اشک لاله سی ، گل کاسه اشکنه[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]نام (های) انگليسی: Common poppy , Field poppy [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]نام خانواده : خشخاش )Papaveraceae )[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]

[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]1- لپه ها : کوچک ، باريک ، نوک تيز ، بدون دمبرگ ، سبز مايل به آبی [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]2- اولين برگ های حقيقی : بدون دندانه ، سبز مايل به آبی با کرک های کوچک ساده .[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]محور زير لپه : کوتاه[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]برگ های بعدی : دندانه ها واضح هستند ، برگهای قديمی تر دارای قسمت های فرورفته می باشند .[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]گياهچه های هرز مشابه : کيسه کشيش - البته لپه ها متفاوت هستند . گونه های ديگر جنس Papaver .[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][FONT=times new roman, times, serif]علف هرز رايج در اراضی زراعی و باير [/FONT][/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]

[/FONT]

​

 

[vahid mahdavi]

تصاویر علف هرز مرغ

تصاویر علف هرز مرغ

 

[سام مهدی نیا]

علف های هرز

سلمه تره(سلمك)

Chenopodium album
Common lambsquarter

گياهي است از خانواده اسفناجيان(chenopodiaceae) و يكساله با ساقه هاي ايستا و انشعابات فراوان كه غالباً داراي خطوط صورتي يا بنفش هستند. ارتفاع آن بر حسب آب و هوا و نوع خاك تغيير ميكند.
برگهاي سلمك كشيده، تخم مرغي شكل و دندانه دار است. برگهاي قسمت فوقاني گياه باريكتر و داراي حاشيه صاف است. كركهاي سفيدرنگي برگ و ساقه هاي اين گياه را پوشانده است.

گل آذين آن از نوع سنبله و سبز رنگ است. ميوه نيز سبز رنگ وداراي بذرهاي ريزي است.

اين گياه در اكثر مزارع به خصوص مزارع صيفي و غلات زياد ديده ميشود.

تكثير ان از طريق بذر صورت ميگيرد. گياهان اين جنس توليد مقادير زيادي گلوكوزيدسيانوژنيك كرده باعث مسموميت دام ميشوند.

روشهاي کنترل:

براي مبارزه با سلمك در مزارع چغندر و پنبه ميتوان از علف كش ترفلان به نسبت 1.2تا2.4ليتر در هكتار قبل از رويش گياه مخلوط با خاک استفاده کرد. در مزارع غلات با استفاده از تو-فور-دي((2-4-Dبه نسبت 3ليتر درهكتاربعد از رويش اقدام كرد.همچنين در باغات ميتوان از پاراكوات(گراماکسون) استفاده كرد.

​

 

[سام مهدی نیا]

اويارسلام

Cyprus rotundus
Not grass
اويارسلام،گياهي است يكساله از خانواده Cypraceae كه از طريق بذر،غده و ريزوم تكثير مي يابد.و در اكثر مزارع ابي و به خصوص در شالي كاريها به وفور يافت مي شود.ارتفاع اين گياه به70سانتي متر مي رسد،اين گياه به صورت دسته اي و انبوه مي رويد.
ساقه اويارسلام مقطع مثلثي شكل دارد و ضخامت ان نزديك 4ميليمتر است.ريشه اين گياه قرمز رنگ و انبوه است و داراي ريشه هاي افشان است.برگها ناوداني بوده از ساقه گل دهنده كوتاهترند،طول ساقه هاي گل دهنده بين10تا40سانتيمتر است.گل اذين از نوع چتر باز است.

گلهاي اويارسلام،مجتمع و متراكم و از چترهايي تشكيل شده اند. سنبلكها سبزرنگ وكشيده اند.ميوه اويارسلام گندمه،بيضي شكل و به رنگ قهوه اي است . گل اذين از نوع چترباز كه توسط برگهاي نامساوي احاطه شده اند. بذرها به رنگ سياه براق،عدسي شكل و در دو طرف محدب كه داراي يك شكاف كوچك در كنار بذر مي باشد.تراكم ان در مزارع اغلب بسيار زياد است،تراكم در مزارع كمياب گاهي به200بوته در هر متر مربع مي رسد كه خوشبختانه همه انها به مرحله گل دادن و توليد دانه نمي رسند وبه تدريج از بين مي روند وقادر به ادامه رويش تا مرحله گل دادن نخواهند بود.

اويارسلام از علفهاي هرز سمج باغهاي چاي،مزارع توتون،پنبه، گندم،جو، باغهاي ميوه و زمين هاي باير است.

روشهاي کنترل:

در مزارع حبوبات مي توان از علف كش بنتازون به ميزان2-3ليتر در هكتار و در مرحله2-4برگي علف هرز استفاده كرد.در مزارع سويا مي توان از دي نيترامين به نسبت3ليتر در هكتار قبل از سبز شدن محصول و علف هرز استفاده كرد.

درباغات چند ساله از گلیفوزیت به میزان 12-6 لیتر در هکتار استفاده می کنیم. (رانداپ توسط اندام سبز گیاه جذب می شود.

​

گل گندم(شش بر تيغ)

Centaurea iberica

Iberien starthistle

گياهي است يكساله يا چندساله،توليدمثل توسط بذر وريزوم،از خانواده compositae كه برگهاي تحتاني ساقه ان بريده بريده و انتهاي آن نوك تيز است.برگهاي فوقاني ان باريك ونيزه اي است.

گل آذين گندم با موهاي نرمي پوشيده شده است و در بين آنها گلچه هاي نيلي رنگي قرار دارد. گلهاي داخل ان هرمافروديت بوده،گلهاي حاشيه درشت تر و كمي نامنظم اند و با چند رديف برگه هاي سخت احاطه شده اند. سطح آنها عاري از مو و حاشيه اشان قهوهاي رنگ وخشك است. كه با دندانه هاي سفيد و باريكي مزين شده است.

ميله هاي پرچم آزاد بوده و به لوله جام اتصال دارد، بساك پرچم ها به يكديگر متصلندولوله اي توخالي را درست ميكنند كه خامه اي باريك در بين انها قرار دارد. تخمدان گل گندم تحتاني و به جدار كاسه گل متصل است.تخمدان از يك خانه تشكيل شده است و يك تخمك آزاد دارد. ميوه آن خشك وناشكوفا و كاسه گل كه عبارت ازتارهاي نرم وابريشمي است در انتهاي آن قرار دارد.سطح خارجي ميوه،صاف،بدون مو وفاقد شيار است.

گونه هاي ديگر اين جنس كه علف هرزهستند شاملC.brugeriana ,C.hyalolepis ,C.solstitials ,C.picris ,C.balsamitha, C.oxycantha, C.behenميباشد.

اين علف هرز در اكثر مزارع گندم،جو،چغندرقند،نيشكر،گي اهان علوفه اي،صيفي و حبوبات ميرويد.

روشهاي کنترل:

براي مبارزه با گل گندم ميتوان از لينورون(SC45%)و پيريدات(EC60%)به ميزان2 ليتر در هكتار استفاده كرد.

​

 

[afsoon6282]

اینا در مورده یولافه.امیدوارم به دردت بخوره.

یولاف یا جو دوسر با نام علمی: Avena sativa گیاهی است از خانواده گندمیان که دارای گلهای بسیار ریز و نامشخص است. این گلها در دستجاتی که اصطلاحا سنبله نامیده می شود قرار گرفته اند و هر سنبله توسط دو برگچه کوچک که پوش یا گلوم است پوشیده می شود و دارای زواید دراز نخی شکلی به نام ریشک هستند. یولاف در بیشتر نقاط کشور رویش دارد و دانه های آن خاصیت دارویی فراوانی دارند. دانه های این گیاه دارای اسیدهای چربی مانند اسید پالمتیک، اسید اولئیک و اسید لینولئیک است و به میزان زیادتری هیدراتهای کربن مانند نشاسته را در ترکیبات خود داراست. گیاهی علفی یکساله است که به عنوان گیاه علوفه ای مهم کشت می شود. ریشه های آن افشان و ساقه های آن بند بند و توخالی است که هرکدام به یک خوشه منتهی می شود برگ های آن باریک است و قسمت پائینی آنها به صورت غلافی دور ساقه را احاطه می کند.

دانهٔ یولاف غذاى بسیار سریع‌الهضم بوده و بدون اینکه در حیوان چاقى ایجاد کند در اعمال جنسى حیوان مؤثر است. یولاف غذاى مناسب براى دام‌هاى کارى و جوان در حال رشد است. بلغور یولاف سبب افزایش تخم‌گذارى در طیور تخمى و دانهٔ درسته آن آثار کانى بالیسم و پرخورى را کاهش مى‌دهد. میزان یولاف در جیرهٔ طیور تخم‌گذارى ۱۰-۲۰ % در جیره طیور گوشتى در حدود ۱۰% است.

میوه آن مثل بقیه گندمیان کاریوبس است. موطن اصلی آن اروپای شرقی است و بجز مناطق حاره در تمام دنیا و همچنین ارتفاعات کشت می شود. برای مصارف دارویی خصوصأ از دانه ها و در بعضی موارد از کاه آن استفاده می شود. برای بدست آوردن دانه های آن خوشه رسیده را خشک و می کوبند، سپس دانه ها را کوبیده و الک کرده و سپس تحت فشار قرار می دهند و بشکل گرانولهایی شبیه به کریستالهای برف که به فلوکون معروف است در می آورند. این فلوکون ها محتوی نشاسته، گلوکونین ها(1)، ترکیبی از ویتامینهای گروه ب، اسیدپانتوتنیک و کاروتن ها(2) است.

فلوکون های یولاف رابرای تهیه سوپ و فرنی خصوصأ برای افرادی که دوران نقاهت پس از عمل جراحتهای سخت یا اسهال شدید را می گذرانند و نیاز به تجدید قوا دارند مورد استفاده قرار می دهند. دم کرده ای از این فلوکون ها به مقدار 3 قاشق برای هر فنجان آب ( 3 بار در روز تکرار شود) اشتها را تحریک می کند و دردهای گلو و سینه را کاهش می دهد. این گیاه اثر تقویت کننده دارد و در خستگی های عصبی، اظطراب و بی خوابی مصرف می شود. فعالیت غدد تیروئید را نیز کاهش می دهد و به عنوان داروی کمکی در درمان اسکلروز و فشار خون بالا بکار می رود. از کاه یولاف برای ت***ن دردهای روماتیسمی، سیاتیک و ناراحتی های کبدی استفاده می شود. جوشانده آن علیه اگزما و ورم حاصل از سرما زدگی و سودا موثر است.

دوران گلدهی: خرداد – تیر

زمان برداشت: خرداد تا شهریور

 

[afsoon6282]

جودوسر (يولاف) Oat​

نام علمی Avena sativa

كليات گياه شناسي​

جو دوسر از قديم الايام توسط مردم ژرمن و اسلاو كشت ميشده است . گياهي است يكساله كه ارتفاع آن تا يك متر مي رسد ميوه آن خوشه اي و دراز و داراي غلافي دو سر مي باشد .
جو دو سر دو نوع مي باشد كه بنام بهاره و پايئزه ناميده مي شود اين گياه علوفه خوبي براي حيوانات مخصوصا اسب است .
تركيبات شيميايي:جو دو سر داراي حدود 7% مواد چرب ، 14% مواد ازته و 60% مواد شناسته اي مي باشد . بعلاوه ارسنيك ف اسيد اگزاليك و يد نيز در آن وجود دارد .
خواص داروئي:جو دو سر از نظر طب قديم ايرا معتدل يعني نه سرد است و نه گرم . البته عده اي عقيده دارند كه اين گياه كمي خشك است .
1)جو دو سر طبق تحقيقاتي كه جديدا انجام رگفته در كاهش كلسترول خون اثر معجزه آسايي درد .
2)مقوي اعصاب است .
3)ضد عفوني كننده بدن مي باشد.
4)تقويت كننده بدن مي باشد .
5)ادرار آور و ملين است و يوست رابرطرف مي كند.
6)مقوي قلب و خون است .
7)تسكين دهنده درد است .
8)جوشانده جو دو سر در برطرف كردن بيماريهاي پوستي و اخلاط خوني نيز موثر است .
9)براي لاغر شدن هر روز جو دو سر بخورد .
10)اگزما را درمان مي كند .
11)براي درمان زخ هايي كه يدر خوب مي شوند جو دو سر را در كرده و با شراب سفيد مخلوط كنيد و روي اين قبيل زخم ها بگذاريد .
12)و بالاخره اين گياه اثر ضد سرطان درد . استفاده مدام اين گياه از سرطان جلوگيري مي كند.
مضرات : مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .

 

[afsoon6282]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] این هم در مورد چاودار.فقط ببخشید که کمه[/FONT]

1. اغلب چاودارهای زراعی دیپلوئید هستند2n=14 و زراعت چاودارهای تتراپلوئید نیز در سطح محدودی در اروپا متداول است.
2. چاودار زراعی یک گیاه یکساله دیپلوئید روزبلند می باشد.
3. چاودار بسیار خودعقیم است بنابراین دگرگشن می باشد.
4. چاودار مقاومترین غله به سرماست و با شرایط آب و هوایی نامساعد و خاکهای فقیر غیر حاصلخیز و شنی سازگاری نشان می دهد.
5. سیستم ریشه ای چاودار بسیار انبوه و گسترده تر از گندم می باشد و به همین جهت از آب بهتر استفاده می کند.
6. حداقل دما برای جوانه زنی چاودار 3 تا 5 درجه سانتیگراد است.
7. ازت آمونیاکی مطلوب ترین فرم ازت جهت چاودار است.
8. سنبلچه های چاودار حاوی دو گل هستند.

 

[afsoon6282]

چاودار
جنس : چاودار secale

نام علمی : Secale montanum
تیره : گندم Poaceae

• دارای سنبله دراز مرکب از سنبلکهاست (بلندتر و باریکتر از گندم)
• گلومل داخلی تقریبا به اندازه گلومل خارجی است .
• ریشک دراز نازک برسی گرد و زبر است .
• روی هر سنبله فرعی ۳ گل وجود دارد .

فرمول گل (فرمول عمومی تیره گندم) : CA0 CO0 A3 G1

چاودار​

تغذيه انسان و حيوان. استفاده به عنوان علوفه سبز تازه و يا سيلويي. تا چند هفته نان چاودار تازه مي مانند. سطح زير كاشت آن كم شده. عملكرد جهاني2 تن در هكتار در حالي كه در ايران عملكرد بين 700 تا 1500 كيلو گرم است. علت كاهش سطح زير كاشت: 1. كيفيت نانوايي كم 2. به علت مقاومت به سرما در كشورهاي گرم سير توجه اي به آن نمي شود. ريشه چاودار مثل گندم سطحي است و در خاك اندكي بيش تر از گندم توسعه مي يابد. داراي ساقه هاي گره دار است و ساقه هاي آن حدود 60 تا 200 سانتيمتر ارتفاع دارد. گياه چاودار داراي سنبله است. اين گياه جزو گياهان دگر گشني طقبه بندي مي شود. آب و هوا: چاودار در مناطق كوهستاني و سردسير كشت مي شود به شكلي كه مي توان در بعضي مناطق تا ارتفاع 2400 اين گياه را كاشت. تحل سرماي چاودار زياد است به نحوي كه تا سرماي 40 درجه زير صفر را تحمل مي كند. حداقل رطوبت لازم براي چاودار 42.5% است. آب مورد نياز چاودار بيشتر از گندم است يعني براي توليد يك كيلو گرم ماده خشك چاودار نياز به 634 ليتر آب مي باشد. ​

براي رشد و نمو احتياح به خاك قوي ندارد. معمولا در خاكهاي شني و كم عمق كه گندم رشد خوبي ندارد، كاشت مي شود. طبيعي است كه چاودار در خاك هاي قوي رشد خوبي دارد. با خاك هاي اسيدي تا PH=5.5 نيز مشكلي ندارد. گردش زراعي چاودار مثل گندم است. كشت چاودار در شهريور ماه انجام مي شود.​

 

[afsoon6282]

چچم
گياهي 1-2ساله كه درخاكهاي لومی –شنی وسرشارازازت رشدميكنددوره رويش آن

فصل بهار است

برگها:بصورت كشيده شيارداروفاقدكرككه جوانترين برگ بشكل لوله اي ميباشد

ساقه:معمولاتوخالي صاف كهدرزيرگل آذين كمي زبروخشن طول ساقه بين100-300cmاست

گل:بشكل گل آذين سنبله مركب مشاهده مي شود

دوره گلدهي :اوايل تابستان

مناطق انتشاردرايران:تهران-ورامين-كرج-شمال ايران ونواحي مركزي وغربي

مناطق انتشاردرجهان: جنوب وغرب اروپا-شمال آمريكا-آسيا-نواحي مديترانه ای​

 

[afsoon6282]

 

[afsoon6282]

چچم:
اندامهای رویشی:
گیاهی یکساله،علفی،به ارتفاع 45 تا 60 سانتی متر که توسط بذر تکثیر می گردد.پهنک برگ به عرض 3 تا 6 میلیمتر، کمی خشن به خصوص در سطح فوقانی آن ،غلاف برگها نیز صاف و بدون کرک است.و دو لبه آن در یک طرف روی هم قرار می گیرند.ریشه ها ظریف و فیبری شکل هستند.

 

[afsoon6282]

اندامهای زایشی :
گل آذین سنبله،نسبتا طویل،و دارای سنبلک هایی است که در دو ردیف مقابل محور اصلی سنبله قرار می گیرند.سنبلکها کوچک و مسطح ،گلوم خارجی آن هم اندازه یا بلندتر از سنبلک بوده و دارای نوک تیزی است.بذرهای این گیاه بیضی باریک و کشیده ، قهوه ای رنگ و به اندازه 3 تا 6 میلیمتر است که معمولا در انتهای آن ریشک کوتاهی دیده می شود.

 

[afsoon6282]

محل رشد و پراکنش:
علف هرزی است که در مزارع گندم،مراتع،کنار جاده ها و زمین های بایر می روید.و معمولا مشکل جدی و مهمی ایجاد نمی کند.گیاهی است سمی و مصرف آن توسط دام ممکن است منجر به مسمومیت شدید حیوان شود.
(این 5 تا پست در مورد چچم یا همون لولیوم هست)

 

[afsoon6282]

چچم Lolium temulentum
نام انگلیسی Along-Along​

(برای دیدن تصویر در اندازه کامل روی آن کلیک کنید)​

چچم یا گیج دانه گیاهی است یکساله و تک لپه ای از خانواده گندمیان(Poaceae یاGramineae) که از طریق بذر تکثیر می یابد. ساقه راست یا کمی گسترده،منفرد و چند تایی دارد.ارتفاع ان به 30 تا60و گاهی90سانتی متر میرسد.
برگ و غلاف برگ صاف و ظاهراً سبز،فاقد مو و ضمائم، و پهنک آن مسطح و باریک است.سنبله های این گیاه قائم،سخت، و مسطح و طول انها از30سانتیمتر متجاوز است.سنبلچه های چچم بر خلاف سایر گیاهان این جنس که دراز و کشیده اند، مسطح،پهن، وفشرده اند که6تا8گل درآنها دیده میشود.این سنبلچه ها سبز رنگ هستند. و به طور منفرد و متناوب در دو ردیف روی ساقه گل دهنده و در کنار فرورفتگی ان قرار گرفته اند. به قسمتی که لبه باریک آنها مقابل محور ساقه واقع شده سنبله را مسطح می نماید. طول محور گل10تا30سانتی متر است.گلومها سخت و عموما مساوی سنبلچه یا درازتر از ان هستند.طول گلوم گاهی به 3میلیمتر میرسد. انتهای گلومل تحتانی نوک تیز، خشک و غشایی است. گاهی ریشک دارد وگاهی بدون ریشک است. گلومل فوقانی ان دارای دو دندانه است.دانه چچم داخل دو گلومل قرار دارد و بر خلاف سایر گونه هاقطور، بادکرده،شیاردار و عاری از موست.طول بذر چچم2تا6میلیمتر است.
چچم در اراضی زیر کشت غلات و سایر محصولات، زمینهای قابل چرا یا مراتع دائمی واراضی بایر می روید. در مزارع گندم،علاوه بر اینکه مانند سایر علفهای هرز،آب،نور،و مواد غذایی خاک را که باید برای گیاه زراعی مصرف شود جذب میکند دانه های با محصول مخلوط میشود و به دلیل سمی بودن برای انسان و دام ایجاد مسمو میت میکند که در این حالت ارزش غذایی محصول را به طور قابل توجهی میکاهد.سمیت ان مربوط به وجود تمولین اسید و یکی از گلوکوزیدها به نام ساپونین میباشد که برای انسان و دام خطرناک است. قارچ Endoconium temulentum که در دوره حیات چچم به صورت همزیست با ان نشو و نما میکند میسیلیومهای خود را وارد اعضای ان میکند و بی انکه به بافتهای چچم صدمه ای برساند داخل دستگاه تولید مثل گیاه شده دانه ها را نیز آلوده می کند.

(برای دیدن تصویر در اندازه کامل روی آن کلیک کنید)​

روشهای کنترل:
برای مبارزه با این علف هرز میتوان قبل از کشت از علفکش ترفلان به میزان2.5لیتر در هکتار و یا بعد از رویش از علفکش دالاپون به میزان5تا8 کیلوگرم در هکتار استفاده کرد. همچنین در مزارع غلات از دیکلوفوپ متیل (ایلوکسان)EC36% به میزان2.5لیتر در هکتار استفاده میشود.

 

[afsoon6282]

• Agropyron desertorumگیاهی است که نسبت به خشکی و سرما مقاومت زیادی دارد . روی انواع خاکها به غیر از خاکهای رسی سنگین و یا شنی به خوبی رشد کرده و تا حدودی نسبت به قلیایی بودن خاک مقاوم است . ارزش غذایی آن چنانچه پیش از مرحله ی ظهور گل مورد استفاده ی دام قرار بگیرد خیلی خوب است .تا کنون ۸ واریته ی اصلاح شده از این گیاه شناخته شده که واریته ی nordan از نظر مقاومت به خشکی و تولید علوفه دارای ارزش خاصی می باشد . عمق مناسب کاشت ۵/۱ سانتی متر و مقدار بذر جهت بذر کاری ۶ کیلوگرم در هکتار می باشد این گیاه حرارتهای ۲۰- تا ۴۰+ درجه ی سانتی گراد را تحمل مینماید.
• Agropyron cristatum مهمترین واریته ی آن Fairway نام دارد که از نظر خصوصیات رشد شبیه Agropyron desertorum بوده فقط در نواحی مرتفع تر رشد مینماید و می توان برای مقاصد حفاظت خاک نیز از این گیاه استفاده نمود . این گیاه دارای ساقه های کوتاه با تعداد برگهای بیش از Agropyron desertorum می باشد . عمق کاشت و میزان بذر و قدرت تحمل سرما و گرما در این گیاه شبیه Agropyron desertorum می باشد .
• Agropyron riparium گیاهی است ریزوم دار که می توان به عنوان گیاه مرتعی و نیز جهت حفاظت خاک از آن استفاده نمود .نسبت به خشکی و قلیایی بودن خاک مقاومت زیادی دارد . مهمترین واریته ی آن Sodar نام دارد . عمق مناسب کاشت ۵/۱-۱ سانتی متر و مقدار بذر برای بذر کاری ۶ کیلوگرم در هکتار می باشد و درجه حرارت های بین ۱۵- تا ۴۰+ درجه ی سانتی گراد را تحمل می نماید .
• Agropyron sibiricum گیاهی است دایمی دارای خصوصیات مشابه Agropyron desertorum . مقاومت به خشکی این گیاه بسیار جالب توجه است به نحوی که در شرایط حدود ۲۰۰ میلی متر بارندگی نیز به خوبی رشد می کند . سایر خصوصیات این گیاه نظیر Agropyron cristatum می باشد با این تفاوت که سرمای کمتر از ۲۵- درجه ی سانتی گراد را تحمل می نماید .
• Agropyron aucheri گیاهی است ریزوم دار و بسیار خوشخوراک ولی تولید علوفه ی آن خیلی کم است . در شرایط طبیعی به خوبی رشد کرده و منطقه ی وسیعی را می پوشاند ولی نتیجه ی حاصل از بذر کاری رضایت بخش نبوده است . بذر این گیاه در عمق ۵/۱ سانتی متری خاک و به میزان ۶ کیلوگرم در هکتار می شود و حرارت های بین ۲۰- و +۴۰ درجه ی سانتی گراد را تحمل می کند .
• Agropyron tauri این گیاه دایمی و بسیار مقاوم بوده و اذ آن جهت بذرکاری در مناطق سنگی و کوهستانی و خاکهای فرسایش یافته می توان استفاده نمود . دوره ی استفاده ی گیاه اوایل بهار می باشد . عمق مناسب کاشت ۵/۱ سانتی متر و میزان کاشت بذر ۶ کیلوگرم در هکتار می باشد . حرارت های ۲۰- تا ۳۸+ درجه ی سانتی گراد را تحمل می نماید .
• Agropyron trichophorum گیاهی است با ارزش غذایی خوب و چون دارای ریزوم می باشد علاوه بر تولید علوفه برای حفاظت خاک نیز از آن استفاده می شود . گیاهی است که خشکی و گرمای زیاد خاکهای فقیر و قلیایی را تحمل می نماید . واریته ی اصلاح شده ی آن Topar معروف است . گیاهی است با ساقه های بلند و پر برگ که در ارتفاعات مختلف از سطح دریا رشد می کند . دوره ی بهره برداری آن بهار تا اواسط تابستان می باشد . عمق مناسب کاشت ۵/۱ سانتی متر و مقدار مناسب بذر جهت بذر کاری ۸ کیلو گرم در هکتار است . این گیاه حرارت های بین ۱۸- تا ۴۰ + درجه ی سانتی گراد را به خوبی تحمل می نماید .
• Agropyron elongatum این گیاه نسبت به خشکی و قلیاییت خاک مقاومت زیادی دارد و در طول مدت تابستان و اوایل پاییز علف سبزی را برای تغذیه ی دام تولید می کند . به دلیل خنثی بودن ساقه و برگها زیاد خوشخوراک نبوده و ارزش غذایی آن نیز کم است . واریته ی اصلاح شده ی آن Alker نام دارد . عمق مناسب کاشت ۲ سانتی متر و مقدار بذر جهت بذرکاری ۱۰ کیلوگرم در هکتار است و حرارت های ۲۰- و ۴۰+ درجه ی سانتی گراد را تحمل می نماید .

 

[afsoon6282]

نام علمی:Malva sylvestris
نام تیره:Malvaceae
نام فارسی: پنیرک صحرایی
نام انگلیسی:Common mallow
گیاهی است دو ساله تا پایا و ندرتا یک ساله، بوسیله بذر تکثیر و انتشار می یابد. گیاه هرز مکان های خشک و آفتابی است. به خاک های غنی از مواد غذایی و غنی از هوموس، لومی و شنی احتیاج دارد.
دوره رویش: بهار تا پاییز
برگ ها کوتیلدونی:قلبی شکل، پایه بلند، لبه پایینی قلبی در قسمت پایه
برگ های شاخه: متناوب، مدور-قلوه ای شکل،لوب دار پنجه ای، 7-3 لوب با چین های بی قاعده، در رگبرگ ها دارای کرک، برگ دم بلند
ساقه: افراشته، راست، منشعب، کرک دار، قسمت پایین ساقه چوبی، بلندی ساقه 120-25 سانتی متر
گل: مجتمع در دسته های 6-2 عددی جانبی، جام گل بلند 5/2-3 سانتی متر، 4-3 برابر درازتر از کاسه گل، عمیقا حاشیه دار، به رنگ ارغوانی با نوارهای طولی تیره
دوره گلدهی: اواخر بهار تا پاییز
مشخصات دانه:گرد با یک شکاف ضعیف، سطح پشتی راست،لبه ها پهن گرد،سطوح جانبی صاف تا برامده،دانه خاکستری قهوه ای با شیارهای ظریف،درازای دانه 6/1-9/1میلی متر، دانه ها به تعداد 9 تا 11 عدد در میوه ای با شکل ظاهری گرد دیسک مانند با یک شکاف که سطح پشتی آن پوشیده از حفره های مشبک و دندانه ای، سطوح جانبی دارای دندانه های صاف تا ضعیف.
مناطق انتشار در ایران: اطراف تهران، آذربایجان، اراک، فارس، کرمان، ارومیه، اصفهان، تربت حیدریه، بروجردپنیرک گیاهی است یک ساله زمستانه یا دوساله با ساقه های نیمه خوابیده به ارتفاع 50-10 سانتیمتر،برگهای آن دارای دمبرگ طویل و پهنک قلبی شکل به طول 8-2 سانتیمتر بوده و دارای 7-5 لوب غیر واضح است.جام گل گلبرگهای پنیرک پیوسته بوده به رنگ سفید تا صورتی کمرنگ و به درازای دو برابر کاسه گل است.
میوه پنیرک فندقه است که به شکل تیوپ قاچدار (برچه دار) بوده و در مرحله رسیدن باز شده و بذر خود را رها می کند.
گونه های دیگر پنیرک که به عنوانه علف هرز مطرح هستند شامل:
M.sylvestris و M.montana و M.parviflora و M.rotundifolia
پنیرک از علفهای هرز مزارع پنبه، چغندر قند و سبزی و صیفی است.


​