آیا به این پرسش اندیشیده‌اى
خواننده عزیز: اگر خواسته باشی با زنی ازداواج کنی، و پیش از ازدواج متوجه شدی که آن زن مبتلابه بیماری سرطان است، آیا باز هم به چنین ازدواجی تن می‌دهی؟
بلکه اگر زن سالم بود، اما می‌دانستی که پس از ده سال فلج میشود و یا فرزندان عقب مانده و ناقصی به دنیا می‌آورد با زهم با او ازدواج می‌کردی؟
نظر شما در باره کسی که این را می‌داند و باز هم به آن ازدواج تن می‌دهد، چیست؟
از این گذشته اگر بدانی که آن زن پس از ۱۵ سال مسیحی و یا یهودی میشود و یا اینکه مرتد میشود و هیچ کدام از ادیان آسمانی را نمی‌پزیرد و یا اینکه منافق خواهد شد و به اسلام تظاهر می‌کند آن گاه چه تصمیمی خواهی گرفت ، آیا راضی می‌شوی که با چنین زنی ازدواج کنی؟ و آیا کسی که اقدام به چنین ازدواجی بکند می‌تواند مسلمانی کامل و غیور باشد یا خیر؟
بلکه نظر شما در مورد کسی که نه تنها به این ازدواج تن می‌دهد بلکه پس از این زن از دین برگردد، بازهم او را به همسری خود بپذیرد چیست؟
واقعاً‌غم انگیز است که ما چنین چیزی را برای خود نپسندیم اما برای رسول الله صلی الله علیه وسلم مناسب بدانیم که با زنی که مرتد و منافق میشود و…و… ازدواج کند و آن هم تا هنگام مرگ او نزد خود نگاه دارد، گویا ما خود از چیزی پاک و منزه می‌دانیم که حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم وبلکه خداوند متعال را از آنان پاک نمی‌دانیم، زیرا خداوند آن چیز رابرای پیامبرش صلی‌الله علیه وسلم پسندیده است !!.
می‌دانیم که در ادیان قبلی جایز بوده که مسلمان با زنی کافر ازدواج کند، مانند حضرت لوط و نوح علیهما السلام، اما در اسلام این حکم منسوخ شده و ازدواج با زن کافر حرام است و در هیچ صورتی جایز نیست، و ازدواج حضرت نوح و لوط علیهاالسلام با آن دو زن قبل از بعثتشان بوده، یعنی قبل از اینکه زنانشان کافر شوند، بدین خاطر خداوند می‌فرماید:« فخانتا هما» اما رسول الله صلی الله علیه وسلم پس از گذشت بیش از ده سال از بعثت با حضرت عایشه رضی‌الله عنها ازدواج فرمودند.
بدان هنگامی که علیه یکی از همسران حضرت پیامبر صلی‌الله علیه وسلم سخنی می‌گویی، در واقع قبل از هر چیزی آن حضرت صلی‌الله علیه وسلم را به انتخاب چنین همسری متهم می‌کنی، از این فراتر بلکه خداوند را متهم می‌کنی که آنچه را که تو برای خود نمی‌پسندی، او برای پیامبرش صلی‌الله علیه وسلم پسندیده است. و بلکه آن حضرت صلی‌الله علیه وسلم را متهم می‌کنی که آن همسر را تا آخر زندگی نگه داشته و هر چه از او سرزده پسندیده است؟!!.
آیا با این وجود، نمی‌توانیم بگوییم که: طعن به همسران حضرت پیامبر صلی‌الله علیه وسلم و عیب جویی از آنان در واقع طعن به آن حضرت صلی الله علیه وسلم و عیب جویی از ایشان است؟!!.
خداوند متعال همسران حضرت پیامبر صلی‌الله علیه وسلم را بین دو چیز اختیار داد، یا این که آخرت را برگزینند و با آن حضرت صلی الله علیه وسلم بمانند و یا این که دنیا را برگزینند و از ایشان جدا شوند و همه‌ی آنان خدا و رسول و سرای آخرت را برگزیدند و حضرت پیامبر صلی‌الله علیه وسلم هیچکدام از آنان را طلاق ندادند، خداوندمی‌فرماید:« یا ایها النبی قل لأزواجک إن کنتن تردن الحیاة الدنیا و زینتها فتعالین أمتعکنّ و إسرّحکنّ سراحاً جمیلاً و إن کنتن تُردن الله و رسوله و الدار الآخرة فإن الله أعد للمحسنات منکن اجراً عظیماً»[احزاب/ ۲۸-۲۹
]
« ای پیامبر به زنانت بگو: اگر زندگانی دنیا و تجمل آن را خواسته باشید، پس باید تا به شما بهره‌ای دهم و به گونه‌ای نیک رهایتان کنم، و اگر خداوند و رسول او و سرای آخرت را خواسته باشید، پس همانا خداوند برای نیکوکارانتان پاداش بزرگ فراهم دیده است».
هر مسلمانی از خود بپرسد که: آیا اختیاری که خداوند به همسران حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم داده، مبنی بر این که از میان آخرت و همراهی حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم و یادینا و جدایی از آن حضرت صلی‌الله علیه وسلم یکی را انتخاب کنید، بیهوده بوده یا خیر؟ و آیای مقتضای این تخییر تحقق یافته دست؟ آیا امکان دارد که یکی از آنان دنیا را برگزیده باشد و باز هم با آن حضرت صلی الله علیه وسلم بماند؟! در این صورت پس فایده‌ی چنین تخییری چه خواهد بود؟!.
پاسخ آشکار است و آن این که تخییری بی فایده نبوده بدون تردید، مقتضای آن تحقق یافته است؛ زیرا آنان آخرت را برگزیدند و آن حضرت صلی الله علیه وسلم نیز آنان را تا آخر زندگی با خویش نگه داشتند.
این امر بیانگر این است که روایاتی که شیعه روایت می‌کند و هیچ عقلی آن را نمی‌پذیرئ، روایاتی بی اساس و ساختگی‌اند و اگر آن روایت را بپذیریم، حضرت صلی‌الله علیه وسلم را به مخالفت دستور خداوند متهم کرده‌ایم: زیرا می‌بایست زنی را که دنیا برگزیده، طلاق دهد…
اما گناهی که از آن سر می‌زند بنا بر مقتضای بشریت است ، و از گناهانی که از آن سرزده، توبه نموده اند و بدین خاطر حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم همه‌ی آنان را در نکاح خود باقی گذاشتند و فراموش نکنیم که آبرو و ناموس حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم محفوظ و مصون است.
منبع: http://ayeneislam.persianblog.ir/post/33/
خواننده عزیز: اگر خواسته باشی با زنی ازداواج کنی، و پیش از ازدواج متوجه شدی که آن زن مبتلابه بیماری سرطان است، آیا باز هم به چنین ازدواجی تن می‌دهی؟
بلکه اگر زن سالم بود، اما می‌دانستی که پس از ده سال فلج میشود و یا فرزندان عقب مانده و ناقصی به دنیا می‌آورد با زهم با او ازدواج می‌کردی؟
نظر شما در باره کسی که این را می‌داند و باز هم به آن ازدواج تن می‌دهد، چیست؟
از این گذشته اگر بدانی که آن زن پس از ۱۵ سال مسیحی و یا یهودی میشود و یا اینکه مرتد میشود و هیچ کدام از ادیان آسمانی را نمی‌پزیرد و یا اینکه منافق خواهد شد و به اسلام تظاهر می‌کند آن گاه چه تصمیمی خواهی گرفت ، آیا راضی می‌شوی که با چنین زنی ازدواج کنی؟ و آیا کسی که اقدام به چنین ازدواجی بکند می‌تواند مسلمانی کامل و غیور باشد یا خیر؟
بلکه نظر شما در مورد کسی که نه تنها به این ازدواج تن می‌دهد بلکه پس از این زن از دین برگردد، بازهم او را به همسری خود بپذیرد چیست؟
واقعاً‌غم انگیز است که ما چنین چیزی را برای خود نپسندیم اما برای رسول الله صلی الله علیه وسلم مناسب بدانیم که با زنی که مرتد و منافق میشود و…و… ازدواج کند و آن هم تا هنگام مرگ او نزد خود نگاه دارد، گویا ما خود از چیزی پاک و منزه می‌دانیم که حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم وبلکه خداوند متعال را از آنان پاک نمی‌دانیم، زیرا خداوند آن چیز رابرای پیامبرش صلی‌الله علیه وسلم پسندیده است !!.
می‌دانیم که در ادیان قبلی جایز بوده که مسلمان با زنی کافر ازدواج کند، مانند حضرت لوط و نوح علیهما السلام، اما در اسلام این حکم منسوخ شده و ازدواج با زن کافر حرام است و در هیچ صورتی جایز نیست، و ازدواج حضرت نوح و لوط علیهاالسلام با آن دو زن قبل از بعثتشان بوده، یعنی قبل از اینکه زنانشان کافر شوند، بدین خاطر خداوند می‌فرماید:« فخانتا هما» اما رسول الله صلی الله علیه وسلم پس از گذشت بیش از ده سال از بعثت با حضرت عایشه رضی‌الله عنها ازدواج فرمودند.
بدان هنگامی که علیه یکی از همسران حضرت پیامبر صلی‌الله علیه وسلم سخنی می‌گویی، در واقع قبل از هر چیزی آن حضرت صلی‌الله علیه وسلم را به انتخاب چنین همسری متهم می‌کنی، از این فراتر بلکه خداوند را متهم می‌کنی که آنچه را که تو برای خود نمی‌پسندی، او برای پیامبرش صلی‌الله علیه وسلم پسندیده است. و بلکه آن حضرت صلی‌الله علیه وسلم را متهم می‌کنی که آن همسر را تا آخر زندگی نگه داشته و هر چه از او سرزده پسندیده است؟!!.
آیا با این وجود، نمی‌توانیم بگوییم که: طعن به همسران حضرت پیامبر صلی‌الله علیه وسلم و عیب جویی از آنان در واقع طعن به آن حضرت صلی الله علیه وسلم و عیب جویی از ایشان است؟!!.
خداوند متعال همسران حضرت پیامبر صلی‌الله علیه وسلم را بین دو چیز اختیار داد، یا این که آخرت را برگزینند و با آن حضرت صلی الله علیه وسلم بمانند و یا این که دنیا را برگزینند و از ایشان جدا شوند و همه‌ی آنان خدا و رسول و سرای آخرت را برگزیدند و حضرت پیامبر صلی‌الله علیه وسلم هیچکدام از آنان را طلاق ندادند، خداوندمی‌فرماید:« یا ایها النبی قل لأزواجک إن کنتن تردن الحیاة الدنیا و زینتها فتعالین أمتعکنّ و إسرّحکنّ سراحاً جمیلاً و إن کنتن تُردن الله و رسوله و الدار الآخرة فإن الله أعد للمحسنات منکن اجراً عظیماً»[احزاب/ ۲۸-۲۹
]
« ای پیامبر به زنانت بگو: اگر زندگانی دنیا و تجمل آن را خواسته باشید، پس باید تا به شما بهره‌ای دهم و به گونه‌ای نیک رهایتان کنم، و اگر خداوند و رسول او و سرای آخرت را خواسته باشید، پس همانا خداوند برای نیکوکارانتان پاداش بزرگ فراهم دیده است».
هر مسلمانی از خود بپرسد که: آیا اختیاری که خداوند به همسران حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم داده، مبنی بر این که از میان آخرت و همراهی حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم و یادینا و جدایی از آن حضرت صلی‌الله علیه وسلم یکی را انتخاب کنید، بیهوده بوده یا خیر؟ و آیای مقتضای این تخییر تحقق یافته دست؟ آیا امکان دارد که یکی از آنان دنیا را برگزیده باشد و باز هم با آن حضرت صلی الله علیه وسلم بماند؟! در این صورت پس فایده‌ی چنین تخییری چه خواهد بود؟!.
پاسخ آشکار است و آن این که تخییری بی فایده نبوده بدون تردید، مقتضای آن تحقق یافته است؛ زیرا آنان آخرت را برگزیدند و آن حضرت صلی الله علیه وسلم نیز آنان را تا آخر زندگی با خویش نگه داشتند.
این امر بیانگر این است که روایاتی که شیعه روایت می‌کند و هیچ عقلی آن را نمی‌پذیرئ، روایاتی بی اساس و ساختگی‌اند و اگر آن روایت را بپذیریم، حضرت صلی‌الله علیه وسلم را به مخالفت دستور خداوند متهم کرده‌ایم: زیرا می‌بایست زنی را که دنیا برگزیده، طلاق دهد…
اما گناهی که از آن سر می‌زند بنا بر مقتضای بشریت است ، و از گناهانی که از آن سرزده، توبه نموده اند و بدین خاطر حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم همه‌ی آنان را در نکاح خود باقی گذاشتند و فراموش نکنیم که آبرو و ناموس حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم محفوظ و مصون است.
منبع: http://ayeneislam.persianblog.ir/post/33/
