[h=1] طراحی هواپیمای جدید روباتیک با قابلیت فرود بر دیوار
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 92031106377
شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۱:۱۴
محققان آزمایشگاه شبیه سازی Biometrics and Dexterous دانشگاه استنفورد موفق به طراحی دو اختراع در زمینه هواپیمای رباتیک شده‌اند. یکی از آنها پیشرفتی در پرش ربات‌هایی محسوب می‌شود که فعالیت‌های ماهی پرنده را تقلید می‌کند و دیگری هواپیمایی است که می‌تواند در موازات ساختمان‌ها و بر دیوار آن فرود بیاید.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان، ربات‌هایی که با استفاده از نیروی جنبشی‌شان پرش می‌کنند در شرایطی که پیمایش مشکل و نیاز به بهره وری انرژی زیاد باشد، مفید واقع می‌شوند.
برای ساخت چنین ربات‌هایی، محققان از طبیعت الهام گرفته‌اند؛ سنجاب‌های پرنده، مار و ماهی‌هایی که با پرتاب کردن خود از مکانی به مکان دیگر جا به جا می‌شوند.
با مطالعه بر مشاهدات طبیعی، پر واضح است که "بال" نقش مهمی را در افزایش قدرت پرواز و سهولت فرود ایفا می‌کند. در همین راستا، محققان طی این نوآوری هواپیمای بی موتوری را طراحی کرده‌اند که مشابه ماهی پرنده عمل می‌کند.
این هواپیما از مواد سبک وزن ساخته شده که برای پرتاب خودش از یک فنر فیبری کربنی بهره می‌برد. برای افزایش برد پرش، بال‌ها هنگام پرواز به عقب کشیده می‌شوند و زمان فرود به سمت زمین کشیده و باز می‌شوند. در این روش به هواپیما اجازه داده می‌شود تا مسافت زیادی را در مقایسه با ربات‌های پرنده بپیماید.
دیگر اختراع این آزمایشگاه، طراحی یک هواپیمای بی سرنشین (UAV) است که طی آزمایش‌های مستقیم به سمت یک ساختمان پرواز کرده ولی پیش از برخود به آن لحظه‌ای متوقف شده و درست بر روی دیوار ساختمان فرود می آید.
در حال حاضر، این هواپیما موتور بسیار کوچکی دارد؛ برای پرواز دادن این هواپیما شخصی در فاصله چند متری از ساختمان قرار گرفته و آن را پرتاب می‌کند.
این هواپیما در مسیر قوس مانند افقی پرواز می‌کند اما به محض نزدیک شده به ساختمان دماغه‌اش به سمت آسمان بالا رفته و به حالت عمودی در حالی که شکمش به دیوار قرار دارد فرود می‌آید.
این هواپیمای بی سرنشین از حسگرها و پردازنده‌هایی برای سنجش زمان صحیح بالا بردن دماغه بهره می‌برد، سپس با استفاده از نوعی قلاب فلزی که در زیر به اصطلاح شکمش قرار دارد به سطوح مختلف می‌چسبد. هنگام پرواز این قلاب فلزی مانند چنگال حیوانات به عقب کشیده می‌شود و هواپیما به حالت وارونه با سمت بالا حرکت کرده و همین حین که از دیوار جدا می‌شود، چرخیده و به حالت پایداری در می‌آید.
هواپیما، انرژی بسیار کمی مصرف کرده، صدای کمی ایجاد می‌کند و با استفاده از قدرت فرودش، باتری خودش را ذخیره می‌کند. محققان می‌گویند می‌توان از این هواپیما برای اهداف تجسس استفاده کرد. در آینده نیز در بال این هواپیماها از سلول‌های خورشیدی استفاده خواهد شد تا به هنگام فرود شارژ مجدد شود.
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 92031106377
شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۱:۱۴
محققان آزمایشگاه شبیه سازی Biometrics and Dexterous دانشگاه استنفورد موفق به طراحی دو اختراع در زمینه هواپیمای رباتیک شده‌اند. یکی از آنها پیشرفتی در پرش ربات‌هایی محسوب می‌شود که فعالیت‌های ماهی پرنده را تقلید می‌کند و دیگری هواپیمایی است که می‌تواند در موازات ساختمان‌ها و بر دیوار آن فرود بیاید.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان، ربات‌هایی که با استفاده از نیروی جنبشی‌شان پرش می‌کنند در شرایطی که پیمایش مشکل و نیاز به بهره وری انرژی زیاد باشد، مفید واقع می‌شوند.
برای ساخت چنین ربات‌هایی، محققان از طبیعت الهام گرفته‌اند؛ سنجاب‌های پرنده، مار و ماهی‌هایی که با پرتاب کردن خود از مکانی به مکان دیگر جا به جا می‌شوند.
با مطالعه بر مشاهدات طبیعی، پر واضح است که "بال" نقش مهمی را در افزایش قدرت پرواز و سهولت فرود ایفا می‌کند. در همین راستا، محققان طی این نوآوری هواپیمای بی موتوری را طراحی کرده‌اند که مشابه ماهی پرنده عمل می‌کند.
این هواپیما از مواد سبک وزن ساخته شده که برای پرتاب خودش از یک فنر فیبری کربنی بهره می‌برد. برای افزایش برد پرش، بال‌ها هنگام پرواز به عقب کشیده می‌شوند و زمان فرود به سمت زمین کشیده و باز می‌شوند. در این روش به هواپیما اجازه داده می‌شود تا مسافت زیادی را در مقایسه با ربات‌های پرنده بپیماید.
دیگر اختراع این آزمایشگاه، طراحی یک هواپیمای بی سرنشین (UAV) است که طی آزمایش‌های مستقیم به سمت یک ساختمان پرواز کرده ولی پیش از برخود به آن لحظه‌ای متوقف شده و درست بر روی دیوار ساختمان فرود می آید.
در حال حاضر، این هواپیما موتور بسیار کوچکی دارد؛ برای پرواز دادن این هواپیما شخصی در فاصله چند متری از ساختمان قرار گرفته و آن را پرتاب می‌کند.
این هواپیما در مسیر قوس مانند افقی پرواز می‌کند اما به محض نزدیک شده به ساختمان دماغه‌اش به سمت آسمان بالا رفته و به حالت عمودی در حالی که شکمش به دیوار قرار دارد فرود می‌آید.
این هواپیمای بی سرنشین از حسگرها و پردازنده‌هایی برای سنجش زمان صحیح بالا بردن دماغه بهره می‌برد، سپس با استفاده از نوعی قلاب فلزی که در زیر به اصطلاح شکمش قرار دارد به سطوح مختلف می‌چسبد. هنگام پرواز این قلاب فلزی مانند چنگال حیوانات به عقب کشیده می‌شود و هواپیما به حالت وارونه با سمت بالا حرکت کرده و همین حین که از دیوار جدا می‌شود، چرخیده و به حالت پایداری در می‌آید.
هواپیما، انرژی بسیار کمی مصرف کرده، صدای کمی ایجاد می‌کند و با استفاده از قدرت فرودش، باتری خودش را ذخیره می‌کند. محققان می‌گویند می‌توان از این هواپیما برای اهداف تجسس استفاده کرد. در آینده نیز در بال این هواپیماها از سلول‌های خورشیدی استفاده خواهد شد تا به هنگام فرود شارژ مجدد شود.
