طراحی مرحله‌ای شبکه نمونه‌برداری، بر اساس پارامتر‌های ژئوتکنیکی و خصوصیات کیفی ساختگاه سد سمیلان

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
طراحی مرحله‌ای شبکه نمونه‌برداری، بر اساس پارامتر‌های ژئوتکنیکی و خصوصیات کیفی ساختگاه سد سمیلان، با استفاده از کریجینگ و شبکه عصبی
نویسندگان
امیر حسین مرشدی؛ حسین معماریان
دانشگاه تهران

چکیده
از مهم ترین مراحل طراحی شبکه اکتشافات ژئوتکنیکی، تعیین تعداد و موقعیت گمانه­های اکتشافی است، که به‌منظور کسب اطلاعات و نمونه‌برداری، حفر می­شوند. یکی از مسائل چالش برانگیز در نمونه‌برداری، تعیین تعداد و موقعیت نمونه­ها است. منطق طراحی نمونه‌برداری بهینه، منطق نمونه‌برداری مرحله­ای است. در این بررسی، به مقایسه نمونه‌برداری تک مرحله­ای و چند مرحله‌ای در ساختگاه سد سمیلان، پرداخته شده است. در مرحله اول، نمونه‌برداری تک مرحله‌ای، با استفاده از اطلاعات ژئوتکنیکی (لوژون و شاخص کیفی سنگ) 23 گمانه، و با به کارگیری تابع شاخص، مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس تابع شاخص، پارامتر لوژون به چهارشاخص و شاخص کیفی به سه شاخص طبقه‌بندی شد. از دیگر کاربرد تابع شاخص، تبدیل داده­های کیفی به کمی است که به‌منظور شاخص گذاری درجه اهمیت سازه‌های مختلف ساختگاه سد سمیلان و سنگ‌شناسی منطقه، مورد استفاده قرار گرفت. سپس، بر اساس توابع شاخص، واریوگرافی در جهات مختلف انجام شده و با استفاده از پارامتر­های واریوگرام، کریجینگ شاخص انجام شد. واریانس کریجینگ برای پارامتر­های لوژون، شاخص کیفی سنگ و شاخص سنگ‌شناسی منطقه محاسبه و میانگین‌گیری و سپس به چهار شاخص تقسیم شد. به‌این ترتیب، تابع تعیین محل حفاری­های اضافه، بر اساس رابطه هر یک از پارامتر­ها با ریسک و خطای طراحی، تعریف شد. این تابع عبارتست از: حاصلضرب مقدار کریجینگ شاخص لوژون در مقدار شاخص اهمیت سازه­های مختلف سد در شاخص خطای تخمین؛ تقسیم بر حاصلضرب مقدار کریجینگ شاخص خصوصیت کیفی سنگ در شاخص سنگ‌شناسی منطقه.
در ادامه بررسی‌ها، از نمونه‌برداری دو مرحله­ای استفاده شد که در مرحله اول، تعداد 12 گمانه از 23 گمانه، بر اساس چگالی نمونه­ها، انتخاب شدند. در اینجا نیز تمام مراحل قبل تکرار شد و طبق تابع شاخص تعیین محل حفاری‌های اضافه، تعداد 8 گمانه برای مرحله دوم انتخاب شد. بر اساس تخمین‌گر­های کریجینگ و شبکه عصبی، با استفاده از مقادیر نرمال شده، پارامتر­های مورد نظر تخمین زده شد و تمام مراحل قبل تکرار گردید. در بررسی حاضر، واریانس کریجینگ و خطای تخمین در حالت دو مرحله­ای نسبت به‌تک مرحله­ای کاهش یافته؛ باوجود آنکه تعداد گمانه‌ها از 23 عدد به 20 عدد کاهش یافته است. عامل مهم در کاهش خطای تخمین، نحوة آرایش گمانه­های مرحله اول، در بین گمانه‌های مرحله دوم بوده است.

کلیدواژگان
راهبرد نمونه‌برداری؛ تابع تعیین محل حفاری­های اضافی؛ واریانس کریجینگ؛ شاخص گذاری؛ شبکه عصبی؛ سد سمیلان



___________________________________
http://www.mediafire.com/view/61l12bxl3w89cah/501.pdf
 
بالا