راهنمای طراحی پارک :
برای بررسی نقش مردم در طراحی پارک ها بهترین منبع آیین نامه هایی است که توسط شهرداری ها و شوراهای شهر تهیه می شوند. در اینجا به اختصار به بیان ضوابط مطرح شده از طرف انجمن منظر پایدار و راهنمایی طراحی پارک منتشر شده توسط دپارتمان پارک ها شهر ساکرامنتو می پردازیم به عنوان نمونه ای برای راهنمایی معماران منظر و نیز دست اندرکاران تهیه آیین نامه ها.
طراحی، اجرا و نگهداری منظر در تعادل با طبیعت و حفظ محیط بدون مصالحه به نسل های آینده با اجرای روش های منظر پایدار استاندارد ها و راهنماها ممکن می شود.
نگهداری آب
• استفاده از اجزای گیاهی که بومی هستند و گیاهانی که به کم آبی مقاوم هستند.
• استفاده از چمن ضد خشکی و علف هایی که آب کمتری نیاز دارند.
• کاهش مصرف آب با استفاده از آبیاری قطره ای یا سیستم آب پاش با شدت کم و تکنولوژی هایی که ضایعات آب را کم می کند.
• استفاده از سیستم خاموش کننده خودکار آبپاش ها در زمان بارندگی و استفاده از سنسور های رطوبت سنج خاک و سیستم آبیاری هوشمند که توسط ایالت و دیگر احکام لازم شده است.
• تعدیل کردن و دوباره مرتب کردن آب پاش ها برای جلوگیری از آب پاشیدن به مسیر های پیاده و خیابان ها.
• استفاده از2 الی 3 اینچ کود دوستدار محیط در اطراف بوته ها، بستر گیاه و درختان برای حفظ آب و رطوبت.
• استفاده از حیطه های جداگانه آبیاری برای علفزار و گیاهان منظر.
• طبقه بندی و گروهی کردن گیاهان بر اساس میزان آب مورد نیاز
• اجتناب کردن از گیاهانی که به خوبی با با شرایط محلی (نور، رطوبت، درجه حرارت) سازگارنمی شوند. که باعث استرس بیش از حد بر گیاه می شود و ممکن است به آب بیشتری نیاز پیدا کند و بیشتر مستعد آفت زدگی شود.
• ایجاد گودال و باغ بارانی در مکان هایی که بتوان آب را ***** کرد. استفاده از خاکریز در کنار گودال ها برای زهکشی و درجه بندی.
• ایجاد شیب هایی که قابل تراس بندی و بالا آوردن سطح باشد.
• ا ستفاده از منابع جمع آوری باران و قطره ای کردن آن و هدایت برای استفاده در آبیاری گیاهان.
• تبعیت از همه قوانین، فرمان ها و آیین نامه ها ی برنامه منظرو
• تبعیت از احکام کود که اخیرا تصویب شده است.
صرفه جویی در مصرف انرژی
• نمای جنوبی خانه ها و ساختمان ها بیشترین شدت آفتاب در حالی که نمای شرقی و غربی به ترتیب آفتاب صبح و بعد از ظهر و نمای شمالی کمترین میزان آفتاب را دریافت می کنند. درختانی را انتخاب کنید که با ایجاد سایه به خنک بودن ساختمان ها کمک کنند و در ضلع جنوبی به کاهش مصرف انرژی کمک کنند.
• بر روی کولر ها و دستگته تهویه هوا سایه اندازی شود تا با افزایش خنکی، میزان مصرف انرژی را کاهش دهد.
• از درختان سایه انداز در پارکینگ ها و دیگر سطوح سخت استفاده کنید.
• در مکان های ممکن از انرژی خورشید برای روشنایی استفاده کنید.
• تبعیت از احکام شهرداری و دیگر دفاتر دولتی در باره روشنایی فضای خارجی.
• ترکیب روشنایی به نحوی که آلودگی نوری درخشندگی شدید را کاهش دهد، جلوگیری از نفذ نور به مکان های دیگر، افزایش امنیت و ایمنی و کاهش مصرف انرژی.
• بیشتر از تکنولوژی نورپردازی به سمت پایین استفاده کنید تا به سمت بالا.
• به جای روشنایی الکتریکی از روشنایی خورشیدی در پارک ها استفاده کنید.
راهنماهای طراحی پارک شامل رهنمود های مفهومی برای بهتر کردن مطلوبیت پارک ها است.
طراحی پارک:
1. بوجود آوردن یک ورودی اصلی برای پارک، که حس ورود به پارک را القا کند شامل ایجاد عناصر زیر در ورودی پارک: تابلوی اسم پارک، محوطه ای دارای درختان گلدار، کفپوش خاص و در صورت امکان جایگاه نشستن.
2. در صورت امکان، قرار دادن ورودی اصلی در نزدیکی ایستگاه اتوبوس یا خط عابر پیاده.
3. تامین ورودی جدایی برای ماشین های نگهداری، دور از ورودی اصلی پارک برای عابران.
4. خلق سیستم سیرکولاسیونی که مردم را به عبور مطلوب هدایت کند بدون اینکه آنها را مجبور به توقف کند.
5. ایجاد دسترسی مستقیم به زمین بازی، اتاق استراحت و زمین های بازی.
6. قرارگیری زمین بازی به فاصله حداقل 24/15 متر از خیابان یا پارکینگ. زمین های بازی نزدیک تر از62/7 متر باید با یک حصار فولادی به ارتفاع 91 سانتی متر احاطه شود.
7. ساخت زمین بازی در نزدیک مسیر اصلی و نزدیک ناحیه پیک نیک گروهی و ناحیه باز چمنزار.
8. زمین های ورزش باید برای حداکثر دید برای امنیت در طول لبه های پارک قرار بگیرند. ایجاد حائل از 57/4 متر تا 9/6 متر از خیابان مثل یک خاکریز کوتاه یا حائل کوتاه.
9. جهت یابی بهینه برای زمین های ورزشی
10. راستای محور طولی زمین ها ورزشی باید در جهت شمال به جنوب قرار بگیرد.
11. طراحی پارک باید حیطه بزرگی از زمین خاکی یا گیاهی پیوسته داشته باشد.
12. پارکینگ کافی می باید برای کاهش مشکلات پارکینگ برای خیابان های مسکونی و یا شریان های اصلی درپارک های منطقه ای و عمومی طراحی شود.
13. تسهیلات اتاق استراحت باید برای تمامی پارک های منطقه ای و عمومی و پارک های مجاور پر استفاده فراهم شود.
14. پارک ها باید با تاکید بر استفاده ارتباطی و حیطه های چند عملکردی تفرجگاهی و تسهیلاتی که بطور موثر از منابع پارک استفاده می کند طراحی بشوند.
15. همه پلان های اصلی منحصر به فرد برای توسعه پارک های جدید باید در معرض روند تصویب پلان اصلی قرار بگیرند که تصویب پلان نهایی را توسط کمیسیون شورای شهروندان برای پارک ها وتفرجگاه ها، الزامی می کند.
16. شهر می باید بر طرح های نوآورانه و بی همتا و ترویج صفت منحصر به فرد در طراحی هر پارک تاکید کند. سایت ها، امکانات، بنا ها یا منظر تاریخی یا فرهنگی معنی دار در هر پارکی باید شناخته شود و اینکه آنها در کجای طراحی پارک قابل ارائه است.
17. پارک های مجاور نباید شامل مراکزعمومی، استخرهای شنا، استخر کودکان، پارکینگ داخل سایت یا زمین نورافکن دار باشد. نباید محدودیتی برای المان های تفریحی برای پارک های عمومی و منطقه ای وجود داشته باشد.
18. پدید آوردن یک زمینه مشخص برای پارک در زمان مقتضی برای بنا کردن یک شخصیت منحصر به فرد که با فعالیت های پارک و مکان آن سازگار باشد. زمینه باید بوسیله کاراکتر اجزای معماری، رنگ ها، جنس مصالح، مبلمان، وسایل بازی و انتخاب گیاهان تکمیل شود.
19. ایجاد وحدت در طراحی پارک بوسیله فراهم کردن عناصر تکرار شونده، رنگ و مصالح در کل پارک.
20. پلان اصلی سایت باید برای توسعه یا نوسازی درپروسه بحث عمومی اولیه توسعه پیدا کند. در هرجای ممکن، افراد سرویس دهنده مستقر در پارک باید برای کمک در انتخاب المان های تفریحی پارک، مورد مشورت قرار بگیرند.
21. در صورت تناسب داشتن طراحی پارک های عمومی و منطقه ای برای استفاده شبانه. روشنایی در شب باید برای حفظ امنیت و پیش بینی استفاده های تفریحی باشد، در حالی که نور زیاد و زننده را در مناطق مسکونی اطراف محدود می کند.
22. امتیاز انحصاری یا عمومی/خصوصی فرصت های سرمایه گذاری باید شامل انجمن های موجود و آینده و پلان پارک های منطقه ای باشد.
23. فضاهای استراحت باید در طول پارک در مکانهای مناسب وجود داشته باشد. فضاهای استراحت باید دارای جایگاه دوچرخه، آبخوری، سایه بان و امکانات پیک نیک دسته جمعی باشد.
24. دسترسی کافی برای ماشین های آتش نشانی، اورژانس و ماشین های سرویس دهی در پارک ها و فضاهای باز وجود داشته باشد.
25. ترویج استفاده از گیاهان مقاوم به خشکی و گیاهان بومی در جای مناسب پارک ها.
26. توسعه سیستم علائم در مسیرها که اطلاعات را برای کاربران مهیا می کنند، مثل دستورات ایمنی، شرح امکانات و فواصل.
27. طراحی تسهیلات پارک برای کاهش مصرف آب. پارک و تسهیلات باید در صورت نیاز برای افزایش و حفظ مشخصات طبیعی سایت و کاهش آب مصرفی و بقای نیاز متعاقب فرمان حفظ آب شهری طراحی شده باشند.
28. خصوصیات منظر طبیعی شامل: گیاهان طبیعی، خصوصیات آبی، صخره ای یا فرم خاکی در طراحی برخی پارک ها مطلوب است.
برای بررسی نقش مردم در طراحی پارک ها بهترین منبع آیین نامه هایی است که توسط شهرداری ها و شوراهای شهر تهیه می شوند. در اینجا به اختصار به بیان ضوابط مطرح شده از طرف انجمن منظر پایدار و راهنمایی طراحی پارک منتشر شده توسط دپارتمان پارک ها شهر ساکرامنتو می پردازیم به عنوان نمونه ای برای راهنمایی معماران منظر و نیز دست اندرکاران تهیه آیین نامه ها.
طراحی، اجرا و نگهداری منظر در تعادل با طبیعت و حفظ محیط بدون مصالحه به نسل های آینده با اجرای روش های منظر پایدار استاندارد ها و راهنماها ممکن می شود.
نگهداری آب
• استفاده از اجزای گیاهی که بومی هستند و گیاهانی که به کم آبی مقاوم هستند.
• استفاده از چمن ضد خشکی و علف هایی که آب کمتری نیاز دارند.
• کاهش مصرف آب با استفاده از آبیاری قطره ای یا سیستم آب پاش با شدت کم و تکنولوژی هایی که ضایعات آب را کم می کند.
• استفاده از سیستم خاموش کننده خودکار آبپاش ها در زمان بارندگی و استفاده از سنسور های رطوبت سنج خاک و سیستم آبیاری هوشمند که توسط ایالت و دیگر احکام لازم شده است.
• تعدیل کردن و دوباره مرتب کردن آب پاش ها برای جلوگیری از آب پاشیدن به مسیر های پیاده و خیابان ها.
• استفاده از2 الی 3 اینچ کود دوستدار محیط در اطراف بوته ها، بستر گیاه و درختان برای حفظ آب و رطوبت.
• استفاده از حیطه های جداگانه آبیاری برای علفزار و گیاهان منظر.
• طبقه بندی و گروهی کردن گیاهان بر اساس میزان آب مورد نیاز
• اجتناب کردن از گیاهانی که به خوبی با با شرایط محلی (نور، رطوبت، درجه حرارت) سازگارنمی شوند. که باعث استرس بیش از حد بر گیاه می شود و ممکن است به آب بیشتری نیاز پیدا کند و بیشتر مستعد آفت زدگی شود.
• ایجاد گودال و باغ بارانی در مکان هایی که بتوان آب را ***** کرد. استفاده از خاکریز در کنار گودال ها برای زهکشی و درجه بندی.
• ایجاد شیب هایی که قابل تراس بندی و بالا آوردن سطح باشد.
• ا ستفاده از منابع جمع آوری باران و قطره ای کردن آن و هدایت برای استفاده در آبیاری گیاهان.
• تبعیت از همه قوانین، فرمان ها و آیین نامه ها ی برنامه منظرو
• تبعیت از احکام کود که اخیرا تصویب شده است.
صرفه جویی در مصرف انرژی
• نمای جنوبی خانه ها و ساختمان ها بیشترین شدت آفتاب در حالی که نمای شرقی و غربی به ترتیب آفتاب صبح و بعد از ظهر و نمای شمالی کمترین میزان آفتاب را دریافت می کنند. درختانی را انتخاب کنید که با ایجاد سایه به خنک بودن ساختمان ها کمک کنند و در ضلع جنوبی به کاهش مصرف انرژی کمک کنند.
• بر روی کولر ها و دستگته تهویه هوا سایه اندازی شود تا با افزایش خنکی، میزان مصرف انرژی را کاهش دهد.
• از درختان سایه انداز در پارکینگ ها و دیگر سطوح سخت استفاده کنید.
• در مکان های ممکن از انرژی خورشید برای روشنایی استفاده کنید.
• تبعیت از احکام شهرداری و دیگر دفاتر دولتی در باره روشنایی فضای خارجی.
• ترکیب روشنایی به نحوی که آلودگی نوری درخشندگی شدید را کاهش دهد، جلوگیری از نفذ نور به مکان های دیگر، افزایش امنیت و ایمنی و کاهش مصرف انرژی.
• بیشتر از تکنولوژی نورپردازی به سمت پایین استفاده کنید تا به سمت بالا.
• به جای روشنایی الکتریکی از روشنایی خورشیدی در پارک ها استفاده کنید.
راهنماهای طراحی پارک شامل رهنمود های مفهومی برای بهتر کردن مطلوبیت پارک ها است.
طراحی پارک:
1. بوجود آوردن یک ورودی اصلی برای پارک، که حس ورود به پارک را القا کند شامل ایجاد عناصر زیر در ورودی پارک: تابلوی اسم پارک، محوطه ای دارای درختان گلدار، کفپوش خاص و در صورت امکان جایگاه نشستن.
2. در صورت امکان، قرار دادن ورودی اصلی در نزدیکی ایستگاه اتوبوس یا خط عابر پیاده.
3. تامین ورودی جدایی برای ماشین های نگهداری، دور از ورودی اصلی پارک برای عابران.
4. خلق سیستم سیرکولاسیونی که مردم را به عبور مطلوب هدایت کند بدون اینکه آنها را مجبور به توقف کند.
5. ایجاد دسترسی مستقیم به زمین بازی، اتاق استراحت و زمین های بازی.
6. قرارگیری زمین بازی به فاصله حداقل 24/15 متر از خیابان یا پارکینگ. زمین های بازی نزدیک تر از62/7 متر باید با یک حصار فولادی به ارتفاع 91 سانتی متر احاطه شود.
7. ساخت زمین بازی در نزدیک مسیر اصلی و نزدیک ناحیه پیک نیک گروهی و ناحیه باز چمنزار.
8. زمین های ورزش باید برای حداکثر دید برای امنیت در طول لبه های پارک قرار بگیرند. ایجاد حائل از 57/4 متر تا 9/6 متر از خیابان مثل یک خاکریز کوتاه یا حائل کوتاه.
9. جهت یابی بهینه برای زمین های ورزشی
10. راستای محور طولی زمین ها ورزشی باید در جهت شمال به جنوب قرار بگیرد.
11. طراحی پارک باید حیطه بزرگی از زمین خاکی یا گیاهی پیوسته داشته باشد.
12. پارکینگ کافی می باید برای کاهش مشکلات پارکینگ برای خیابان های مسکونی و یا شریان های اصلی درپارک های منطقه ای و عمومی طراحی شود.
13. تسهیلات اتاق استراحت باید برای تمامی پارک های منطقه ای و عمومی و پارک های مجاور پر استفاده فراهم شود.
14. پارک ها باید با تاکید بر استفاده ارتباطی و حیطه های چند عملکردی تفرجگاهی و تسهیلاتی که بطور موثر از منابع پارک استفاده می کند طراحی بشوند.
15. همه پلان های اصلی منحصر به فرد برای توسعه پارک های جدید باید در معرض روند تصویب پلان اصلی قرار بگیرند که تصویب پلان نهایی را توسط کمیسیون شورای شهروندان برای پارک ها وتفرجگاه ها، الزامی می کند.
16. شهر می باید بر طرح های نوآورانه و بی همتا و ترویج صفت منحصر به فرد در طراحی هر پارک تاکید کند. سایت ها، امکانات، بنا ها یا منظر تاریخی یا فرهنگی معنی دار در هر پارکی باید شناخته شود و اینکه آنها در کجای طراحی پارک قابل ارائه است.
17. پارک های مجاور نباید شامل مراکزعمومی، استخرهای شنا، استخر کودکان، پارکینگ داخل سایت یا زمین نورافکن دار باشد. نباید محدودیتی برای المان های تفریحی برای پارک های عمومی و منطقه ای وجود داشته باشد.
18. پدید آوردن یک زمینه مشخص برای پارک در زمان مقتضی برای بنا کردن یک شخصیت منحصر به فرد که با فعالیت های پارک و مکان آن سازگار باشد. زمینه باید بوسیله کاراکتر اجزای معماری، رنگ ها، جنس مصالح، مبلمان، وسایل بازی و انتخاب گیاهان تکمیل شود.
19. ایجاد وحدت در طراحی پارک بوسیله فراهم کردن عناصر تکرار شونده، رنگ و مصالح در کل پارک.
20. پلان اصلی سایت باید برای توسعه یا نوسازی درپروسه بحث عمومی اولیه توسعه پیدا کند. در هرجای ممکن، افراد سرویس دهنده مستقر در پارک باید برای کمک در انتخاب المان های تفریحی پارک، مورد مشورت قرار بگیرند.
21. در صورت تناسب داشتن طراحی پارک های عمومی و منطقه ای برای استفاده شبانه. روشنایی در شب باید برای حفظ امنیت و پیش بینی استفاده های تفریحی باشد، در حالی که نور زیاد و زننده را در مناطق مسکونی اطراف محدود می کند.
22. امتیاز انحصاری یا عمومی/خصوصی فرصت های سرمایه گذاری باید شامل انجمن های موجود و آینده و پلان پارک های منطقه ای باشد.
23. فضاهای استراحت باید در طول پارک در مکانهای مناسب وجود داشته باشد. فضاهای استراحت باید دارای جایگاه دوچرخه، آبخوری، سایه بان و امکانات پیک نیک دسته جمعی باشد.
24. دسترسی کافی برای ماشین های آتش نشانی، اورژانس و ماشین های سرویس دهی در پارک ها و فضاهای باز وجود داشته باشد.
25. ترویج استفاده از گیاهان مقاوم به خشکی و گیاهان بومی در جای مناسب پارک ها.
26. توسعه سیستم علائم در مسیرها که اطلاعات را برای کاربران مهیا می کنند، مثل دستورات ایمنی، شرح امکانات و فواصل.
27. طراحی تسهیلات پارک برای کاهش مصرف آب. پارک و تسهیلات باید در صورت نیاز برای افزایش و حفظ مشخصات طبیعی سایت و کاهش آب مصرفی و بقای نیاز متعاقب فرمان حفظ آب شهری طراحی شده باشند.
28. خصوصیات منظر طبیعی شامل: گیاهان طبیعی، خصوصیات آبی، صخره ای یا فرم خاکی در طراحی برخی پارک ها مطلوب است.
امکانات و مبلمان
برای بررسی نقش مردم در طراحی پارک ها بهترین منبع آیین نامه هایی است که توسط شهرداری ها و شوراهای شهر تهیه می شوند. در اینجا به اختصار به بیان ضوابط مطرح شده از طرف انجمن منظر پایدار و راهنمایی طراحی پارک منتشر شده توسط دپارتمان پارک ها شهر ساکرامنتو می پردازیم به عنوان نمونه ای برای راهنمایی معماران منظر و نیز دست اندرکاران تهیه آیین نامه ها.
منبع آب خوری
باید در دسترس باشند و یک کوزه جانبی پرکننده داشته باشند. از Murdock M43-2 استفاده شود به رنگ برنزی فقط.
در جایگاه مناسب نزدیک زمین بازی کودکان، محوطه پیک نیک و امکانات ورزشی قرار بگیرند.
جایگاه کباب و باربیکیو
اجاق های گروهی باید از انواع لوکس پایه دار باشد که قفسه جانبی دارد و مدل 220-X (Iron Mountain Forge) است.
اجاق های انفرادی باید از انواع لوکس پایه دار باشد که قفسه جانبی دارد و مدل (Iron Mountain Forge) 205-X است.
سطل زباله
باید در نزدیکی تمامی سکوها، میزها و زمین های بازی و امکانات ورزشی و همه فضاها قرار گیرند.
سطل های زباله باید با بقیه مبلمان هماهنگ باشند.
سازه سایه ساز
گروه کوچکی از فضاهای پیک نیکی باید به اندازه 25 تا 50 نفر را در خود جا دهند و فضاهای پیک نیکی گروهی بزرگ تر باید 50 تا 100 نفر را جا دهند.
امکانات دیگر سایت
سنگ های تزئینی باید در میان باغچه ها، در طول لبه باغچه ها در جدول زمین بازی و در زمین بازی به عنوان اختصاصی باشند،
اتاق استراحت و دستشویی های فضای باز
وسایل ثابت باید از فولاد ضد زنگ باشند.
استفاده از نت پولیش شده و توسط دو لایه رنگ ضد خط نوشته پوشانده شوند.
از کاشی و آجر در دستشویی های بیرون استفاده نشود.
حداقل یک GFI خارجی با چهار خروجی برای استفاده زیاد، ضد آب ، ضد خرابکاری و با پوشش قفل شونده قرار دهید.
اتصالات فاضلاب باید شبیه اتصالات آب اجرا شود.
مسیر دوچرخه سواری
1. مسیر دوچرخه سواری باید 12 فوت عرض با دو فوت مسیر گرانیتی و ... در هر طرف مسیر دوچرخه سواری یا 3 فوت عرض تقسیم شده ... در یک طرف مسیر برای پیاده روی و دویدن همانسور که هر LAS استاندارد پارک ها می گوید. عرض کمتر برای مسیر دوچرخه باید توسط مدیر پروژه بر اساس ... تصویب شود.
2. دیگر مسیرها (از جمله قسمت پارکینگ) باید بر طبق استانداردهای ساخت فضاهای عمومی باشند.
حصارکشی
برطبق آخرین نسخه استاندارد مشخص برای فضاهای عمومی
مبلمان سایت
1. مبلمان چوبی قرار ندهید مگر وقتی به طور خاص مدیر پروژه درخواست می کند و یا برای هماهنگی با مبلمان موجود در سایت.
2. فقط از مبلمان ثابت در زمین سایت استفاده کنید مگر موارد تصویب شده قبلی.
3. رنگ ها باید توسط شهر تصویب شده باشند. مبلمانی را انتخاب کنید که مهیا کند رنگ همساز با مولفه های بازی و دیگر مبلمان را.
4. 2 فوت بین لبه سخت و قسمت مبله شده سایت مانع قرار دهید.
سکوها و میزهای پیک نیک
1. سکوهای فقط 8 فوتی و میز های پیک نیک برای جا دادن حداقل 8 نفر هر جا که ممکن بود استفاده کنید.
2. برطبق ADA و بند 24 استاندارد، حداقل یک میز در یک سطح قابل دسترسی برای استفاده کننده از صندلی چرخ دار قرار دهید. حداقل یک سمت میز به اندازه 4 فوت با میز یا دیگر موانع فاصله داشته باشد.
3. میزهای پیک نیک و سکوها را در محل هایی در سطح پارک پخش کنید مثل: ورودی پارک، به طور منظم در طول مسیر گردشی اصلی، در پیرامون پارک دور از خیابان، به صورت تکی یا گروهی برای جمع شدن و گفتگو، برای تماشای یک منظره جذاب یا خوشایند و برای نظارت مستقیم بر کودکان.
4. قرار دادن سکوها در کنار امکانات خاص (محل بازی، زمین تنیس و ...)
5. قرار دادن سکوها با یک طرف پشت به دیوار یا درختان برای افزایش حس امنیت.
6. سکوها را از مسیر حرکت فاصله دهید تا رهگذران مزاحم کسانی که روی سکو نشسته اند نشوند.
7. سکوها باید در جایی قرار گیرند که در تابستان بیشترین سایه و در زمستان بیشترین آفتاب را دریافت کند.
جای دوچرخه
جای دوچرخه باید نزدیک پارک و ساختمان های موجود باشد که اجازه دهد دوچرخه ها پارک و قفل شوند و یا توسط مدیر پروژه جای آنها تعیین شود.
شیب بندی و کاشت
رای بررسی نقش مردم در طراحی پارک ها بهترین منبع آیین نامه هایی است که توسط شهرداری ها و شوراهای شهر تهیه می شوند. در اینجا به اختصار به بیان ضوابط مطرح شده از طرف انجمن منظر پایدار و راهنمایی طراحی پارک منتشر شده توسط دپارتمان پارک ها شهر ساکرامنتو می پردازیم به عنوان نمونه ای برای راهنمایی معماران منظر و نیز دست اندرکاران تهیه آیین نامه ها.
شیب بندی:
1. سطح خاک شیبدار را تندتر از 5:1 شیب بندی نکنید چون به راحتی با ماشین چمن زنی هرس نمی شوند.
2. پوشاندن زمین بازی مثل زمین بیس بال و فوتبال حداقل 1.5 درصد، ترجیحاً 2 درصد.
3. لحاظ کردن فضایی برای تماشاچیان وقتی کناره های زمین شیب بندی می شود و مهیا کردن سطوح کافی برای نشستن تماشاچیان.
4. تامین شیب های متقاطع کمتر از 2 درصد در پیاده راه ها، مگر اینکه ثابت شود که تا 2 درصد شیب منفی در پارک کارآمد باشد.
5. بر طبق قوانینADA (آمریکاییان با ناتوانی حرکتی) و بند 24 قانون ساختمان کالیفرنیا شیب طولی راه ها بسته به نوع خاص زمین سایت ممکن است تغییر کند و اگر نرده محافظ نداشته باشد بیشتر از 20:1 (5 درصد) نباشد.
6. حداقل کردن نیاز به نرده حفاظ تا حد امکان، بنا به قوانینADA و بند 24 قانون ساختمان کالیفرنیا.
7. سطوح سخت زمین ها باید تا 1 درصد شیب داشته باشند.
8. شیب سایت پارک برای جبران توپوگرافی زمین، شامل خاکریز در بعضی پارک ها قابل قبول است.
9. طراحی سایت باید با میزان متعادلی خاک ریزی و خاک برداری انجام شود.
زهکشی و فاضلاب
1. ایجاد محوطه ای برای جمع آوری آب (طبق استاندارد شهر) در هر محوطه و شیب سطح زیرین حداقل تا 1 درصد تا محوطه جمع آوری آب.
2. ورودی زهکش ها و جداکننده ها را داخل و یا نزدیک زمین بازی قرار ندهید.
3. ورودی های قطره ای با قطر کوچکتر از 16 اینچ را برای نواحی منظر و کوچکتر از 24 اینچ را برای نواحی دیگر استفاده نکنید. ورودی های قطره ای باید با شفته اندود محکم شده باشند.
4. به استاندارد جزئیات ساختمان پارک ها و مشخصات ساختمان پارک های عمومی مراجعه کنید و اطمینان حاصل کنید که مرجع مورد نظر آخرین ویرایش است.
5. برای زمین های گودی که درخت کاری شده اند یا با چمن پوشیده شده اند، مسیر آب شیب حداقل 2 درصد داشته باشد.
6. برای زهکش یا مجرای فاضلاب سیلاب در مرحله دوم کار، یک پست سفید شده 4 در 4 به ارتفاع 2 فوت بالا تر از زمین با با نوشته "SD Stub" روی آن قرار می گیرد.
7. حیطه درختکاری شده یا چمن کاشته را در تقاطع با پیاده راه ها زهکشی نکنید.
سنگفرش
بتن
1. آخرین لایه سطحی در مسیرها باید به طور عمودی بر روی لبه های مسیر کشیده شود مگر در مسیرهایی با سنگفرش خاص.
2. ایجاد حداقل یک مسیر در طراحی پارک بین همه حیطه های کاربردی عمده 10 فوت عرض مناسب و 8 فوت حداقل عرض برای استفاده ماشین های نگهداری و سرویس دهی است. و همه پیچ ها در این مسیر نباید شعاع کمتر از 10 اینچ داشته باشند.
3. مسیرهای پیاده روی باید 6 فوت عرض داشته باشند به جز جایی که جزو مسیر گردش نیست و فقط درو زمین بازی را احاطه می کند که ممکن است به عرض 4 فوت باشد.
4. بتن های حد فاصل چمن و بتن های اطراف وسایل روشنایی در سطوح چمنی باید 9 اینچ عرض داشته باشند مگر به طرز دیگری قابل قبول باشند.
5. بتن مسیرهای پیاده روی و دیگر سطوح تخت استاندارد باید با بافت تنیده با ضخامت 3 و ½ اینچ کارگذاشته شوند.
6. توده شالوده باید بر طبق نیاز به صورت موردی انجام شود.
7. ضخامت لبه ها و 4 اینچ شالوده باید فقط شامل مسیر هایی شود که برای ماشین های سرویس و نگهداری استفاده می شوند.
کاشت
1. اگر جای کافی داری درختان را به صورت گروهی بکارید نه تکی یا خطی با فاصله مساوی، مگر اینکه طراحی نوع دیگری به شما دیکته کند.
2. به اندازه 12 فوت بین تنه درخت و لبه سطح سخت فاصله بدون مانع قرار دهید.
3. حداقل 20 فوت فاصله بین درختان یا بین درخت و دیگر عناصر عمودی سایت در محوطه چمن قرار دهید مگر اینکه مدیر پروژه مسافت دیگری از شما خواسته باشد.
4. یک حیطه ورودی کاشته شده (چمن نباشد) برای قرارگیری نشان نام پاک ایجاد کنید. از درختان یا درختچه های گل ده دائمی با نیاز کم به نگهداری برای تاکید بر نشانه استفاده کنید.
5. از لیست اختصاصی برای انتخاب درختان با توجه به حیطه کاشت استفاده کنید.
درختان انتخاب شده باید توسط مدیر پروژه تصویب شوند و با داشتن معیارهای زیر تکمیل شوند:
• مناسب محیط ویژه سایت باشند
• شرایط خاک سنگین را تحمل کنند.
• تحمل یخبندان
• آشغال زیادی تولید نکنند یا طول مدت ریزش برگ، میوه یا آثار طولانی نباشد.
• مقاوم به بیماری و آفت
• دارای ریشه عمیق
• مقاوم به گرما (مستعد آفتاب سوختگی نباشد)
• گونه های درختی با ریشه کم عمق اگر بین فضای کاشت و یا با پنل های مانع ریشه کاشته شوند ممکن است با تعمل پذیرفته شوند
• وقتی درختی را در فضای بریده سده میان سطح سخت قرار می دهید، حداقل دایره ای به قطر 5 فوت اطراف آن در نظر بگیرید. وقتی که بودجه اجازه می دهد شامل شبکه پای درخت یا سنگفرش از گرانیت تجزیه شده.
• اندازه کاشت:
o 15 گالن برای درختان، بجز موارد خاص
o 5 گالن برای درختچه های بزرگ
o 1 گالن برای درختچه های کوچک درخت مو و گیاهان رونده (پوششی)
• درختان باید نزدیک تر از 18 اینچ از وسایل نورپردازی یا سازه های عمودی کاشته نشوند.
• کاشت درختان گلدار در ورودی همه پارک ها در صورت امکان.
• برای کاهش مشکل حشرات درختان تابستانی گلدار را در کنار زمین بازی و محوطه پیک نیک نکارید.
• درختان کاشته شده در کنار خیابان، پارکینگ
• در صورت امکان از درختان و درختچه ها و گیاهان پوششی کم آب استفاده کنید.
• استفاده از گیاهان بومی در طراحی پارک به منظور کاهش نگهداری و افزایش جلب علاقه به منظر پیشنهاد می شود.
• 20 درصد گیاهان به کار رفته در پارک باید از گونه های بومی کالیفرنیا باشند جهت تبعیت از شورای شهر.
• در هر جای ممکن در پارک یک حیطه ای پوشیده از گیاهی با نگهداری کم یا علف محلی برای گردهمایی قرار دهید.
• یک مثلث بصری در تقاطع پارک و یا ورودی برای به حداکثر رساندن ایمنی و شفافیت برقرار کنید.
• تست حاصلخیزی خاک ها را انجام و در خصوصیات پروژه گزارش دهید.
• انتخاب و جانمایی درختان در زمین پارک باید توسط مدیر پروژه یا معمار منظر بازبینی و تصویب شود.
وسایل بازی
رای بررسی نقش مردم در طراحی پارک ها بهترین منبع آیین نامه هایی است که توسط شهرداری ها و شوراهای شهر تهیه می شوند. در اینجا به اختصار به بیان ضوابط مطرح شده از طرف انجمن منظر پایدار و راهنمایی طراحی پارک منتشر شده توسط دپارتمان پارک ها شهر ساکرامنتو می پردازیم به عنوان نمونه ای برای راهنمایی معماران منظر و نیز دست اندرکاران تهیه آیین نامه ها.
زمین بازی
اندازه و نوع:
• برای 2 تا 5 ساله ها جمعاً باید 3500 S.F. min. با یک محوطه کوچک ماسه ای و حداکثر ارتفاع کف 48 اینچ باشد.
• برای 5 تا 12 ساله ها باید محوطه ماجراجویی 5000 S.F. min. طراحی شود. ارتفاع از 48 اینچ تا در بلندترین مکان به 72 اینچ برسد.
• محوطه مشترک باید 5000 S.F. min. باشد و برای 2 تا 12 ساله ها طراحی شود. نصف آن برای 2 تا 5 سال و نصف دیگر برای 5 تا 12 ساله ها. (minimum area value define by user)
طراحی
• ایجاد 2 اینچ فاصلی بین کف تمام شده از الیاف چوبی مهندسی شده یا ماسه بازی و بالای لبه محوطه بازی.
• وجود علامتی در ورودی هر زمین بازی. متن آن به صورت زیر باشد:" دسترسی به زمین بازی" و "2-5 سال" ، "5-12 سال" یا "2-12 سال" و علامت دسترسی و "نظارت بزرگسالان توصیه می شود". این علائم باید بر طبق آنچه رسم است ساخته شوند از permalene با رنگ برنزی قهوه ای و نوشته ها و علائم آبی با سازه منظر، به ارتفاع 4/3 -13 اینچ و 10 اینچ عرض نصب شده برارتفاع 3 فوت ...
وسایل بازی
1. زمین ارتباطی مستقیماً در برابر دسترسی ورودی اصلی جهت گیری شود. رمپ دسترسی زمین بازی بر طبق قوانین ADA ، دستورالعمل کمیته حفظ امنیت مصرف کننده CPSCو ASTM ایجاد شود. ارجاع شود به استاندارد های جزئیات پارک
2. محوطه تاب بازی از جایگذاری شود دورتر از محوطه بازی فعال برای جلوگیری از برخورد در مسیر حرکت. محل تاب خوردن می تواند از نظر فیزیکی و یا بصری از زمین بازی فعال جدا باشد.
3. 2 فوت اضافه بین حیطه فرود مورد نیاز برای وسایل بازی و لبه کف زمین بازی در نظر گرفته شود.
4. حیطه فرودها با هم همپوشانی نداشته باشند به جز در مورد حیوانات فنری و دیگر بازی های روی سطح زمین برای برآوردن استانداردهای قابل قبول وسایل.
5. در طراحی بازی کاشی کائوچویی قرار ندهید.
6. ماسه باید از نوع شماره 2 سفید که توسطPatterson Sand and Gravel، Sheridan، California و یا مشابه اینها تولید می شود استفاده شود.
7. شهرداری باید رنگ وسایل بازی را تصویب کند.
8. ایجاد یک محوطه نشستن گروهی سایه دار و نیمکت های خاصی برای نظارت مستقیم بر کودکان در خلال بازی.
9. ایجاد یک رمپ دسترسی به بر طبق جزئیات استاندارد به سمت فضای بازی.
ضوابط طراحی وسایل بازی:
1. وسایل زمین بازی و طراحی باید بر طبق استانداردها و دستورالعمل های جاری کمیته امنیت استفاده کننده آمریکا CPSC (چاپ چهارم SB 2733) راهنمای امنیت زمین بازی عمومی و استاندارد هایASTM باشد.
2. طراحی زمین بازی باید بر طبق آخرین نیازهای نمایندگی آمریکائیان با ناتوانی حرکتی در محیط های عمومی که شامل بالابرهای دسترسی و اتفاقات سطح زمین می شود.
3. استفاده از وسایل بازی فقط از فروشندگان مصوب شهر: سازه های منظر،,Little Tikes or Miracle Playground Equipment مستثنی شده از دیگر مصوبات.
4. مولفه های وسایل زمین بازی شامل بالارونده ها، مسیر های، سکوها و ایستگاه ها به طور عمده باید از فلز و جدا کننده ها و پنل ها از پلاستیک ساخته شوند.
5. طراحی باید بقا و نگهداری بلند مدت مورد نیاز وسایل خاص را به خوبی لحاظ کند. ظرفیت رخداد وندالیسم (خرابکاری) و نوشته های دیواری (پیشنهاد شده که وسایل بازی 20 سال در محل باشند)
6. وسایل بازی چوبی نباشند.
7. نگهداری خوب و قابلیت خراب شدن اقلامی چون پنل های حبابی، پنل های بازی با کلمات، پنل ایکس او (XوO)، سرسه و مکعب های باز و بالارونده های چرخشی نباید استفاده شود.
8. طراحی وسایل زمین بازی باید برای تغییرات مورد نیاز شهر انعطاف پذیر باشند.
9. وسایل زمین بازی باید شامل عناصر مختلف بازی و دارای ارزش بالایی باشند.
10. شورای شهر LAS وسایل و طرح های منحصر به فرد و مبتکرانه را تشویق می کند.
11. وسایل بازی باید بر اساس نیاز های رو به گسترش کاربران باشد.
12. تم محوطه بازی در هر زمان ممکن باید مورد استفاده قرار گیرد.
مولفه های مطلوب محوطه ماجراجویی
1. سرسره: 3 یا بیشتر با یک سرسره مارپیچی و یکی سرسره بادی و یکی انتخابی.
2. تسمه پلکانی یا سرسره نواری
3. بازی های بالای سر: 2 تا یا بیشتر مانند نردبان افقی حلقه ها.
4. پل: یکی یا بیشتر پل معلق یا قوس دار.
5. بالارونده - دیواره یا طناب: دو تا یا بیشتر بالارونده فلزی، به صورت قوسی یا عمودی و غیره.
6. میله بارفیکس
7. تاب قوس دار یکی یا دو تا با کمربند ایمنی
8. تاب با تایر ماشین، اگر فضا و بودجه اجازه می دهد.
9. سقف ها
10. در صورت امکان مولفه ها را از زمین بازی کپی برداری نکنید.
مولفه های مطلوب زمین بازی
1. سرسره ها: دو تا سرسره که یکی از آنها دوبله باشد یا دوتا کنار هم.
2. یک نوع تونل سینه خیز رفتن و یا پل
3. پنل فعالیت: انواع مختلفی مثل پنل موسیقی، پنل فرمان.
4. تاب قوسی کودکان: یک یا دو تاب با صندلی کامل (نه نیمه)
5. سوارکار فنری: دوتا یا یکی با دو صندلی
6. در صورت امکان مولفه های استفاده شده در قسمت بازی های حادثه ای را تکرار نکنید.
منابع:
• Park Design Guidelines For Use by Consultants and City Staff. Revised 6/26/01
• راهنمایی طراحی پارک شهر ساکرامنتو ، دپارتمان پارک ها بخش معماری منظر
•www.sustainablelandscapecouncil.org
برای بررسی نقش مردم در طراحی پارک ها بهترین منبع آیین نامه هایی است که توسط شهرداری ها و شوراهای شهر تهیه می شوند. در اینجا به اختصار به بیان ضوابط مطرح شده از طرف انجمن منظر پایدار و راهنمایی طراحی پارک منتشر شده توسط دپارتمان پارک ها شهر ساکرامنتو می پردازیم به عنوان نمونه ای برای راهنمایی معماران منظر و نیز دست اندرکاران تهیه آیین نامه ها.
منبع آب خوری
باید در دسترس باشند و یک کوزه جانبی پرکننده داشته باشند. از Murdock M43-2 استفاده شود به رنگ برنزی فقط.
در جایگاه مناسب نزدیک زمین بازی کودکان، محوطه پیک نیک و امکانات ورزشی قرار بگیرند.
جایگاه کباب و باربیکیو
اجاق های گروهی باید از انواع لوکس پایه دار باشد که قفسه جانبی دارد و مدل 220-X (Iron Mountain Forge) است.
اجاق های انفرادی باید از انواع لوکس پایه دار باشد که قفسه جانبی دارد و مدل (Iron Mountain Forge) 205-X است.
سطل زباله
باید در نزدیکی تمامی سکوها، میزها و زمین های بازی و امکانات ورزشی و همه فضاها قرار گیرند.
سطل های زباله باید با بقیه مبلمان هماهنگ باشند.
سازه سایه ساز
گروه کوچکی از فضاهای پیک نیکی باید به اندازه 25 تا 50 نفر را در خود جا دهند و فضاهای پیک نیکی گروهی بزرگ تر باید 50 تا 100 نفر را جا دهند.
امکانات دیگر سایت
سنگ های تزئینی باید در میان باغچه ها، در طول لبه باغچه ها در جدول زمین بازی و در زمین بازی به عنوان اختصاصی باشند،
اتاق استراحت و دستشویی های فضای باز
وسایل ثابت باید از فولاد ضد زنگ باشند.
استفاده از نت پولیش شده و توسط دو لایه رنگ ضد خط نوشته پوشانده شوند.
از کاشی و آجر در دستشویی های بیرون استفاده نشود.
حداقل یک GFI خارجی با چهار خروجی برای استفاده زیاد، ضد آب ، ضد خرابکاری و با پوشش قفل شونده قرار دهید.
اتصالات فاضلاب باید شبیه اتصالات آب اجرا شود.
مسیر دوچرخه سواری
1. مسیر دوچرخه سواری باید 12 فوت عرض با دو فوت مسیر گرانیتی و ... در هر طرف مسیر دوچرخه سواری یا 3 فوت عرض تقسیم شده ... در یک طرف مسیر برای پیاده روی و دویدن همانسور که هر LAS استاندارد پارک ها می گوید. عرض کمتر برای مسیر دوچرخه باید توسط مدیر پروژه بر اساس ... تصویب شود.
2. دیگر مسیرها (از جمله قسمت پارکینگ) باید بر طبق استانداردهای ساخت فضاهای عمومی باشند.
حصارکشی
برطبق آخرین نسخه استاندارد مشخص برای فضاهای عمومی
مبلمان سایت
1. مبلمان چوبی قرار ندهید مگر وقتی به طور خاص مدیر پروژه درخواست می کند و یا برای هماهنگی با مبلمان موجود در سایت.
2. فقط از مبلمان ثابت در زمین سایت استفاده کنید مگر موارد تصویب شده قبلی.
3. رنگ ها باید توسط شهر تصویب شده باشند. مبلمانی را انتخاب کنید که مهیا کند رنگ همساز با مولفه های بازی و دیگر مبلمان را.
4. 2 فوت بین لبه سخت و قسمت مبله شده سایت مانع قرار دهید.
سکوها و میزهای پیک نیک
1. سکوهای فقط 8 فوتی و میز های پیک نیک برای جا دادن حداقل 8 نفر هر جا که ممکن بود استفاده کنید.
2. برطبق ADA و بند 24 استاندارد، حداقل یک میز در یک سطح قابل دسترسی برای استفاده کننده از صندلی چرخ دار قرار دهید. حداقل یک سمت میز به اندازه 4 فوت با میز یا دیگر موانع فاصله داشته باشد.
3. میزهای پیک نیک و سکوها را در محل هایی در سطح پارک پخش کنید مثل: ورودی پارک، به طور منظم در طول مسیر گردشی اصلی، در پیرامون پارک دور از خیابان، به صورت تکی یا گروهی برای جمع شدن و گفتگو، برای تماشای یک منظره جذاب یا خوشایند و برای نظارت مستقیم بر کودکان.
4. قرار دادن سکوها در کنار امکانات خاص (محل بازی، زمین تنیس و ...)
5. قرار دادن سکوها با یک طرف پشت به دیوار یا درختان برای افزایش حس امنیت.
6. سکوها را از مسیر حرکت فاصله دهید تا رهگذران مزاحم کسانی که روی سکو نشسته اند نشوند.
7. سکوها باید در جایی قرار گیرند که در تابستان بیشترین سایه و در زمستان بیشترین آفتاب را دریافت کند.
جای دوچرخه
جای دوچرخه باید نزدیک پارک و ساختمان های موجود باشد که اجازه دهد دوچرخه ها پارک و قفل شوند و یا توسط مدیر پروژه جای آنها تعیین شود.
شیب بندی و کاشت
رای بررسی نقش مردم در طراحی پارک ها بهترین منبع آیین نامه هایی است که توسط شهرداری ها و شوراهای شهر تهیه می شوند. در اینجا به اختصار به بیان ضوابط مطرح شده از طرف انجمن منظر پایدار و راهنمایی طراحی پارک منتشر شده توسط دپارتمان پارک ها شهر ساکرامنتو می پردازیم به عنوان نمونه ای برای راهنمایی معماران منظر و نیز دست اندرکاران تهیه آیین نامه ها.
شیب بندی:
1. سطح خاک شیبدار را تندتر از 5:1 شیب بندی نکنید چون به راحتی با ماشین چمن زنی هرس نمی شوند.
2. پوشاندن زمین بازی مثل زمین بیس بال و فوتبال حداقل 1.5 درصد، ترجیحاً 2 درصد.
3. لحاظ کردن فضایی برای تماشاچیان وقتی کناره های زمین شیب بندی می شود و مهیا کردن سطوح کافی برای نشستن تماشاچیان.
4. تامین شیب های متقاطع کمتر از 2 درصد در پیاده راه ها، مگر اینکه ثابت شود که تا 2 درصد شیب منفی در پارک کارآمد باشد.
5. بر طبق قوانینADA (آمریکاییان با ناتوانی حرکتی) و بند 24 قانون ساختمان کالیفرنیا شیب طولی راه ها بسته به نوع خاص زمین سایت ممکن است تغییر کند و اگر نرده محافظ نداشته باشد بیشتر از 20:1 (5 درصد) نباشد.
6. حداقل کردن نیاز به نرده حفاظ تا حد امکان، بنا به قوانینADA و بند 24 قانون ساختمان کالیفرنیا.
7. سطوح سخت زمین ها باید تا 1 درصد شیب داشته باشند.
8. شیب سایت پارک برای جبران توپوگرافی زمین، شامل خاکریز در بعضی پارک ها قابل قبول است.
9. طراحی سایت باید با میزان متعادلی خاک ریزی و خاک برداری انجام شود.
زهکشی و فاضلاب
1. ایجاد محوطه ای برای جمع آوری آب (طبق استاندارد شهر) در هر محوطه و شیب سطح زیرین حداقل تا 1 درصد تا محوطه جمع آوری آب.
2. ورودی زهکش ها و جداکننده ها را داخل و یا نزدیک زمین بازی قرار ندهید.
3. ورودی های قطره ای با قطر کوچکتر از 16 اینچ را برای نواحی منظر و کوچکتر از 24 اینچ را برای نواحی دیگر استفاده نکنید. ورودی های قطره ای باید با شفته اندود محکم شده باشند.
4. به استاندارد جزئیات ساختمان پارک ها و مشخصات ساختمان پارک های عمومی مراجعه کنید و اطمینان حاصل کنید که مرجع مورد نظر آخرین ویرایش است.
5. برای زمین های گودی که درخت کاری شده اند یا با چمن پوشیده شده اند، مسیر آب شیب حداقل 2 درصد داشته باشد.
6. برای زهکش یا مجرای فاضلاب سیلاب در مرحله دوم کار، یک پست سفید شده 4 در 4 به ارتفاع 2 فوت بالا تر از زمین با با نوشته "SD Stub" روی آن قرار می گیرد.
7. حیطه درختکاری شده یا چمن کاشته را در تقاطع با پیاده راه ها زهکشی نکنید.
سنگفرش
بتن
1. آخرین لایه سطحی در مسیرها باید به طور عمودی بر روی لبه های مسیر کشیده شود مگر در مسیرهایی با سنگفرش خاص.
2. ایجاد حداقل یک مسیر در طراحی پارک بین همه حیطه های کاربردی عمده 10 فوت عرض مناسب و 8 فوت حداقل عرض برای استفاده ماشین های نگهداری و سرویس دهی است. و همه پیچ ها در این مسیر نباید شعاع کمتر از 10 اینچ داشته باشند.
3. مسیرهای پیاده روی باید 6 فوت عرض داشته باشند به جز جایی که جزو مسیر گردش نیست و فقط درو زمین بازی را احاطه می کند که ممکن است به عرض 4 فوت باشد.
4. بتن های حد فاصل چمن و بتن های اطراف وسایل روشنایی در سطوح چمنی باید 9 اینچ عرض داشته باشند مگر به طرز دیگری قابل قبول باشند.
5. بتن مسیرهای پیاده روی و دیگر سطوح تخت استاندارد باید با بافت تنیده با ضخامت 3 و ½ اینچ کارگذاشته شوند.
6. توده شالوده باید بر طبق نیاز به صورت موردی انجام شود.
7. ضخامت لبه ها و 4 اینچ شالوده باید فقط شامل مسیر هایی شود که برای ماشین های سرویس و نگهداری استفاده می شوند.
کاشت
1. اگر جای کافی داری درختان را به صورت گروهی بکارید نه تکی یا خطی با فاصله مساوی، مگر اینکه طراحی نوع دیگری به شما دیکته کند.
2. به اندازه 12 فوت بین تنه درخت و لبه سطح سخت فاصله بدون مانع قرار دهید.
3. حداقل 20 فوت فاصله بین درختان یا بین درخت و دیگر عناصر عمودی سایت در محوطه چمن قرار دهید مگر اینکه مدیر پروژه مسافت دیگری از شما خواسته باشد.
4. یک حیطه ورودی کاشته شده (چمن نباشد) برای قرارگیری نشان نام پاک ایجاد کنید. از درختان یا درختچه های گل ده دائمی با نیاز کم به نگهداری برای تاکید بر نشانه استفاده کنید.
5. از لیست اختصاصی برای انتخاب درختان با توجه به حیطه کاشت استفاده کنید.
درختان انتخاب شده باید توسط مدیر پروژه تصویب شوند و با داشتن معیارهای زیر تکمیل شوند:
• مناسب محیط ویژه سایت باشند
• شرایط خاک سنگین را تحمل کنند.
• تحمل یخبندان
• آشغال زیادی تولید نکنند یا طول مدت ریزش برگ، میوه یا آثار طولانی نباشد.
• مقاوم به بیماری و آفت
• دارای ریشه عمیق
• مقاوم به گرما (مستعد آفتاب سوختگی نباشد)
• گونه های درختی با ریشه کم عمق اگر بین فضای کاشت و یا با پنل های مانع ریشه کاشته شوند ممکن است با تعمل پذیرفته شوند
• وقتی درختی را در فضای بریده سده میان سطح سخت قرار می دهید، حداقل دایره ای به قطر 5 فوت اطراف آن در نظر بگیرید. وقتی که بودجه اجازه می دهد شامل شبکه پای درخت یا سنگفرش از گرانیت تجزیه شده.
• اندازه کاشت:
o 15 گالن برای درختان، بجز موارد خاص
o 5 گالن برای درختچه های بزرگ
o 1 گالن برای درختچه های کوچک درخت مو و گیاهان رونده (پوششی)
• درختان باید نزدیک تر از 18 اینچ از وسایل نورپردازی یا سازه های عمودی کاشته نشوند.
• کاشت درختان گلدار در ورودی همه پارک ها در صورت امکان.
• برای کاهش مشکل حشرات درختان تابستانی گلدار را در کنار زمین بازی و محوطه پیک نیک نکارید.
• درختان کاشته شده در کنار خیابان، پارکینگ
• در صورت امکان از درختان و درختچه ها و گیاهان پوششی کم آب استفاده کنید.
• استفاده از گیاهان بومی در طراحی پارک به منظور کاهش نگهداری و افزایش جلب علاقه به منظر پیشنهاد می شود.
• 20 درصد گیاهان به کار رفته در پارک باید از گونه های بومی کالیفرنیا باشند جهت تبعیت از شورای شهر.
• در هر جای ممکن در پارک یک حیطه ای پوشیده از گیاهی با نگهداری کم یا علف محلی برای گردهمایی قرار دهید.
• یک مثلث بصری در تقاطع پارک و یا ورودی برای به حداکثر رساندن ایمنی و شفافیت برقرار کنید.
• تست حاصلخیزی خاک ها را انجام و در خصوصیات پروژه گزارش دهید.
• انتخاب و جانمایی درختان در زمین پارک باید توسط مدیر پروژه یا معمار منظر بازبینی و تصویب شود.
وسایل بازی
رای بررسی نقش مردم در طراحی پارک ها بهترین منبع آیین نامه هایی است که توسط شهرداری ها و شوراهای شهر تهیه می شوند. در اینجا به اختصار به بیان ضوابط مطرح شده از طرف انجمن منظر پایدار و راهنمایی طراحی پارک منتشر شده توسط دپارتمان پارک ها شهر ساکرامنتو می پردازیم به عنوان نمونه ای برای راهنمایی معماران منظر و نیز دست اندرکاران تهیه آیین نامه ها.
زمین بازی
اندازه و نوع:
• برای 2 تا 5 ساله ها جمعاً باید 3500 S.F. min. با یک محوطه کوچک ماسه ای و حداکثر ارتفاع کف 48 اینچ باشد.
• برای 5 تا 12 ساله ها باید محوطه ماجراجویی 5000 S.F. min. طراحی شود. ارتفاع از 48 اینچ تا در بلندترین مکان به 72 اینچ برسد.
• محوطه مشترک باید 5000 S.F. min. باشد و برای 2 تا 12 ساله ها طراحی شود. نصف آن برای 2 تا 5 سال و نصف دیگر برای 5 تا 12 ساله ها. (minimum area value define by user)
طراحی
• ایجاد 2 اینچ فاصلی بین کف تمام شده از الیاف چوبی مهندسی شده یا ماسه بازی و بالای لبه محوطه بازی.
• وجود علامتی در ورودی هر زمین بازی. متن آن به صورت زیر باشد:" دسترسی به زمین بازی" و "2-5 سال" ، "5-12 سال" یا "2-12 سال" و علامت دسترسی و "نظارت بزرگسالان توصیه می شود". این علائم باید بر طبق آنچه رسم است ساخته شوند از permalene با رنگ برنزی قهوه ای و نوشته ها و علائم آبی با سازه منظر، به ارتفاع 4/3 -13 اینچ و 10 اینچ عرض نصب شده برارتفاع 3 فوت ...
وسایل بازی
1. زمین ارتباطی مستقیماً در برابر دسترسی ورودی اصلی جهت گیری شود. رمپ دسترسی زمین بازی بر طبق قوانین ADA ، دستورالعمل کمیته حفظ امنیت مصرف کننده CPSCو ASTM ایجاد شود. ارجاع شود به استاندارد های جزئیات پارک
2. محوطه تاب بازی از جایگذاری شود دورتر از محوطه بازی فعال برای جلوگیری از برخورد در مسیر حرکت. محل تاب خوردن می تواند از نظر فیزیکی و یا بصری از زمین بازی فعال جدا باشد.
3. 2 فوت اضافه بین حیطه فرود مورد نیاز برای وسایل بازی و لبه کف زمین بازی در نظر گرفته شود.
4. حیطه فرودها با هم همپوشانی نداشته باشند به جز در مورد حیوانات فنری و دیگر بازی های روی سطح زمین برای برآوردن استانداردهای قابل قبول وسایل.
5. در طراحی بازی کاشی کائوچویی قرار ندهید.
6. ماسه باید از نوع شماره 2 سفید که توسطPatterson Sand and Gravel، Sheridan، California و یا مشابه اینها تولید می شود استفاده شود.
7. شهرداری باید رنگ وسایل بازی را تصویب کند.
8. ایجاد یک محوطه نشستن گروهی سایه دار و نیمکت های خاصی برای نظارت مستقیم بر کودکان در خلال بازی.
9. ایجاد یک رمپ دسترسی به بر طبق جزئیات استاندارد به سمت فضای بازی.
ضوابط طراحی وسایل بازی:
1. وسایل زمین بازی و طراحی باید بر طبق استانداردها و دستورالعمل های جاری کمیته امنیت استفاده کننده آمریکا CPSC (چاپ چهارم SB 2733) راهنمای امنیت زمین بازی عمومی و استاندارد هایASTM باشد.
2. طراحی زمین بازی باید بر طبق آخرین نیازهای نمایندگی آمریکائیان با ناتوانی حرکتی در محیط های عمومی که شامل بالابرهای دسترسی و اتفاقات سطح زمین می شود.
3. استفاده از وسایل بازی فقط از فروشندگان مصوب شهر: سازه های منظر،,Little Tikes or Miracle Playground Equipment مستثنی شده از دیگر مصوبات.
4. مولفه های وسایل زمین بازی شامل بالارونده ها، مسیر های، سکوها و ایستگاه ها به طور عمده باید از فلز و جدا کننده ها و پنل ها از پلاستیک ساخته شوند.
5. طراحی باید بقا و نگهداری بلند مدت مورد نیاز وسایل خاص را به خوبی لحاظ کند. ظرفیت رخداد وندالیسم (خرابکاری) و نوشته های دیواری (پیشنهاد شده که وسایل بازی 20 سال در محل باشند)
6. وسایل بازی چوبی نباشند.
7. نگهداری خوب و قابلیت خراب شدن اقلامی چون پنل های حبابی، پنل های بازی با کلمات، پنل ایکس او (XوO)، سرسه و مکعب های باز و بالارونده های چرخشی نباید استفاده شود.
8. طراحی وسایل زمین بازی باید برای تغییرات مورد نیاز شهر انعطاف پذیر باشند.
9. وسایل زمین بازی باید شامل عناصر مختلف بازی و دارای ارزش بالایی باشند.
10. شورای شهر LAS وسایل و طرح های منحصر به فرد و مبتکرانه را تشویق می کند.
11. وسایل بازی باید بر اساس نیاز های رو به گسترش کاربران باشد.
12. تم محوطه بازی در هر زمان ممکن باید مورد استفاده قرار گیرد.
مولفه های مطلوب محوطه ماجراجویی
1. سرسره: 3 یا بیشتر با یک سرسره مارپیچی و یکی سرسره بادی و یکی انتخابی.
2. تسمه پلکانی یا سرسره نواری
3. بازی های بالای سر: 2 تا یا بیشتر مانند نردبان افقی حلقه ها.
4. پل: یکی یا بیشتر پل معلق یا قوس دار.
5. بالارونده - دیواره یا طناب: دو تا یا بیشتر بالارونده فلزی، به صورت قوسی یا عمودی و غیره.
6. میله بارفیکس
7. تاب قوس دار یکی یا دو تا با کمربند ایمنی
8. تاب با تایر ماشین، اگر فضا و بودجه اجازه می دهد.
9. سقف ها
10. در صورت امکان مولفه ها را از زمین بازی کپی برداری نکنید.
مولفه های مطلوب زمین بازی
1. سرسره ها: دو تا سرسره که یکی از آنها دوبله باشد یا دوتا کنار هم.
2. یک نوع تونل سینه خیز رفتن و یا پل
3. پنل فعالیت: انواع مختلفی مثل پنل موسیقی، پنل فرمان.
4. تاب قوسی کودکان: یک یا دو تاب با صندلی کامل (نه نیمه)
5. سوارکار فنری: دوتا یا یکی با دو صندلی
6. در صورت امکان مولفه های استفاده شده در قسمت بازی های حادثه ای را تکرار نکنید.
منابع:
• Park Design Guidelines For Use by Consultants and City Staff. Revised 6/26/01
• راهنمایی طراحی پارک شهر ساکرامنتو ، دپارتمان پارک ها بخش معماری منظر
•www.sustainablelandscapecouncil.org
آخرین ویرایش:
.jpg)
