شمع

[naghmeirani]

ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

گل از تو چراغ حسن در گلشن برد
وز روی تو آیینه دل روشن برد
هر خانه که شمع رخت افروخت درو
خورشید چو ذره نور از روزن برد

​

 

[naghmeirani]

سعدی

سعدی

مثال عاشق و معشوق شمع و پروانه‌ست
سر هلاک نداری مگرد پیرامون
بسوخت مجنون در عشق صورت لیلی
عجب که لیلی را دل نسوخت بر مجنون
چگونه وصف جمالش کنم که حیران را
مجال نطق نباشد که بازگوید چون

​

 

[amir ut]

فخرالدین عراقی

فخرالدین عراقی

گر ز شمعت چراغی افروزیم
خرمن خویش را بدان سوزیم
در غمت دود آن به عرش رسد
آتشی، کز درون برافروزیم
آفتاب جمال بر ما تاب
زانکه ما بی‌رخت سیه روزیم
تا ببینیم روی خوبت را
از دو عالم دو دیده بردوزیم
مایه‌ی جان و دل براندازیم
به ز عشقت چه مایه اندوزیم؟
همچو طفلان به مکتب حسنت
ابجد عشق را بیاموزیم
در غم عشق اگر رود سر ما
ای عراقی، برو، که بهروزیم

 

[naghmeirani]

علی اکبر دلفی

علی اکبر دلفی

دوست دارم شمع باشم دردل شبها بسوزم
روشنی بخشم میان جمع وخود تنها بسوزم
شمع باشم اشک برخاکستر پروانه ریزم
یاسمندرگردم ودرشعله بی پروا بسوزم
لاله ای تنها شوم دردامن صحرا برویم
کوه آتش گردم ودرحسرت دریا بسوزم
ماه گردم درشب تار سیه روزان بتابم
شعله ی آهی شوم خودرا زسرتا پا بسوزم
اشک شبنم باشم وبرگونه ی گل ها بلغزم
برق لبخندی شوم درغنچه ی لب ها بسوزم
یا ز همت پربسایم برثریا همچو عنقا
یا بسازم آن قدر باآتش دل تابسوزم



​

 

[mani24]

با شمع روی خوبان پروانه‌ای چه سنجد؟

با تاب موی جانان دیوانه‌ای چه سنجد؟


در کوی عشقبازان صد جای جوی نیرزد

تن خود چه قیمت آرد؟ویرانه‌ای چه سنجد؟


با عاشقان شیدا، سلطان کجا برآید؟

در پیش آشنایان بیگانه‌ای چه سنجد؟


در رزم پاکبازان عالم چه قدر دارد؟

در بزم بحر نوشان پیمانه‌ای چه سنجد؟


از صدهزار خرمن یک دانه است عالم

با صدهزار عالم پس دانه‌ای چه سنجد؟


چون عشق در دل آمد، آنجا خرد نیامد

چون شاه رخ نماید فرزانه‌ای چه سنجد؟


گرچه عراقی، از عشق، فرزانهٔ جهان شد

آنجا که این حدیث است افسانه‌ای چه سنجد؟

 

[naghmeirani]

هــر ســال

روز تــولــدم،

شمــع‌هــاي بيشتــري

بــرايــم

اشــک مــي‌ريــزنــد . . .
__________
احسان پرسا

 

[mani24]

تا سحر اي شمع بر بالين من
امشب از بهر خدا بيدار باش
سايه غم ناگهان بر دل نشست
رحم کن امشب مرا غمخوار باش
کام اميدم بخون آغشته شد
تيرهاي غم چنان بر دل نشست
کاندرين درياي مست زندگي
کشتي اميد من بر گل نشست
آه ، اي ياران به فريادم رسيد
ورنه مرگ امشب به فريادم رسد
ترسم آن شيرين تر از جانم ز راه
چون به دام مرگ افتادم ، رسد
گريه و فرياد بس کن شمع من
بر دل ريشم نمک، ديگر مپاش
قصه بيتابي دل پيش من
بيش از اين ديگر مگو خاموش باش
جز تو ام اي مونس شب هاي تار
در جهان ، ديگر مرا ياري نماند
زآن همه ياران بجز ديدار مرگ
با کسي اميد ديداري نماند
همدم من، مونس من، شمع من
جز توام در اين جهان غمخوار کو؟
وندرين صحراي وحشت زاي مرگ
واي بر من ، واي بر من،يار کو؟
اندرين زندان ، امشب شمع من
دست خواهم شستن ازاين زندگي
تا که فردا همچو شيران بشکنند
ملتم زنجير هاي بندگي !

دکتر شریعتی

 

[aynaz.m]

شمع میشوم وقتی
میاید فصلهای سرد زندگیم
ارام و بی صدا
میچکم بر روی دلهای ادمها
ارام نترسید
سوختن در کار نیست
اخر من خود سوخته ام
اگر از سوختن میهراسی
سراغم را
از سنگهای سرد مزارم بگیر

 

[IRANIAN VOCAL]

شمع دانی به دم مرگ به پروانه چه گفت ... گفت ای عاشق بیچاره فراموش شوی - سوخت پروانه ولی خوب جوابش را داد ... گفت طولی نکشد نیز تو خاموش شوی

 

[aynaz.m]

شمع میسوزاند
پروانه را
اما من
نه پروانه ام نه شمع
تنها
به قطرات شمعی مینگرم که
بخاطر چشم به راهیم برای
امدنت
انگشتانم را نیز میسوزاند
ولی بی توجه در
جاده ای تاریک
راهت را
با شمعی کوچک روشن میکنم
تا مرا
گم نکنی
تا مرا بیابی

 

[IRANIAN VOCAL]

شمع می گرید و شوق رخ جانان دارد ................ اشک ها بین که از این گریه به دامان دارد

 

[aynaz.m]

شعمی روشن کرده ام
و هر لحظه از پنجره به بیرون مینگرم
تمام لحظات نبودنت را میشمارم ستارگان را
و اب شدن شمعها را تماشا میکنم
تنها برای امدنت ساعتها دقایق ماه ها و سالها را میشمارم

 

[IRANIAN VOCAL]

شمع دانی به دَم مرگ به پروانه چه گفت ......... گفت ای عاشق بیچاره فراموش شوی

سوخت پروانه ولی خوب جوابش را داد ............ گفت طولی نکشد نیز تو خاموش شوی