اینو از وبلاگ یکی از دوستان خیلی عزیزم براتون انتخاب کردم
گزارش تصویری: خوش سلیقگی مدیران شهری و اداری خشکبیجار
برای دیدن تصاویر در ابعاد حقیقی، روی آنها کلیک کنید
دروازه قرآن: طرحی که از وجودش خبر نداشتم و همین دیروز تصادفاً در روزنامه ای عکسهای افتتاحش را دیدم که بهمن 91 برگزار شده بود. ابتکار خیلی جالبی است که ظاهراً در شمال، شمالغرب و شمال شرق کشور نظیر ندارد. البته به این طرح می شد و می بایست نمادهای بوم اضافه می شد که نشده است.
میدان اصلی در روبروی شهرداری: که باز هم از یک نماد خیلی زیبا و بجای بومی (یک کشاورز در حال دروی برنج) استفاده شده که جایش در خیلی از شهرهای گیلان خالی است. خوب بود در شاندرمن هم به جای مجسمه آرش کمانگیر که هیچ ربطی به جغرافیا و بوم شاندرمن ندارد اینچنین از نمادهای بومی استفاده می شد، خودباختگی فقط در برابر غرب نیست، خودباختگی در درجه اول یعنی ندیدن خود و بعد بزرگ دیدن دیگران.
یک میدان دیگر: که در آن ابتکارات زیبایی به خرج داده شده است. این طرحها در تبریز و آذرشهر زیاد بود ولی در گیلان خیلی از این خبرها نیست:
گزارش تصویری: خوش سلیقگی مدیران شهری و اداری خشکبیجار
برای کاری از مسیری گذشتم و برای اولین بار به بخش خشکبیجار رشت رفتم. نمادهای شهری در این منطقه برعکس برخی نقاط دیگر نسبتاً مبتکرانه و بومی انتخاب شده بودند. همین بهانه خوبی بود برای اینکه دو گزارش تصویری کوتاه از این بخش آماده کنم:
تابلوی ورودی شهر: خیلی طرح جالبی است که برای خیرمقدم گویی از ظرفیتهای بومی منطقه استفاده شده و از طرح شعارهای توخالی و کلّی پرهیز شده است.
برای دیدن تصاویر در ابعاد حقیقی، روی آنها کلیک کنیددروازه قرآن: طرحی که از وجودش خبر نداشتم و همین دیروز تصادفاً در روزنامه ای عکسهای افتتاحش را دیدم که بهمن 91 برگزار شده بود. ابتکار خیلی جالبی است که ظاهراً در شمال، شمالغرب و شمال شرق کشور نظیر ندارد. البته به این طرح می شد و می بایست نمادهای بوم اضافه می شد که نشده است.
میدان اصلی در روبروی شهرداری: که باز هم از یک نماد خیلی زیبا و بجای بومی (یک کشاورز در حال دروی برنج) استفاده شده که جایش در خیلی از شهرهای گیلان خالی است. خوب بود در شاندرمن هم به جای مجسمه آرش کمانگیر که هیچ ربطی به جغرافیا و بوم شاندرمن ندارد اینچنین از نمادهای بومی استفاده می شد، خودباختگی فقط در برابر غرب نیست، خودباختگی در درجه اول یعنی ندیدن خود و بعد بزرگ دیدن دیگران.
یک میدان دیگر: که در آن ابتکارات زیبایی به خرج داده شده است. این طرحها در تبریز و آذرشهر زیاد بود ولی در گیلان خیلی از این خبرها نیست:
مرکز مخابرات شهر: به غیر از این اداره، اداره دیگری هم دیدم که به اسم یکی از شهدای منطقه بود. این هم می تواند برای مسئولان شهری در سایر مناطق و شهرستانها و بخشهای گیلان درس باشد که می توان ادارات را نیز به نام شخصیتهای بومی منطقه نامگذاری کرد. نکته ظریف دیگر هم در این کار هست، مسئولان خشکبیجار برعکس غالب شهرهای گیلان از درج عبارت «مفقود الاثر» در کنار نام شهید ابایی ندارند.
چند عکس هم از گلزار شهدای خشکبیجار بود که به رغم اشکالاتی که دارد نمایانگر سلیقه بهتر دست اندرکاران شهری و بنیاد شهیدش نسبت به سایرین در گیلان است، ترجیح می دهم در مطلب دیگری ثبت شود تا تناسب عکسها حفظ شود/.
آخرین ویرایش:
