شرایط و علائم حتمی ظهور اقا

[f-15c]

نیومدنش صد درده
اومدنش هزار درد
من یه سری سوال شرعی در مورد ظهور دارم از کی میشه پرسید؟

 

[arc.majid]

بدون شرح....

 

[arc.majid]

نیومدنش صد درده
اومدنش هزار درد
من یه سری سوال شرعی در مورد ظهور دارم از کی میشه پرسید؟

سلام دوست عزیز
بپرسید تا جای که دوستان بلد باشن میگن اگر هم که بلد نباشیم میگیم بلد نیستیم...
از علما بپرس...

 

[f-15c]

سلام دوست عزیز
بپرسید تا جای که دوستان بلد باشن میگن اگر هم که بلد نباشیم میگیم بلد نیستیم...
از علما بپرس...

فرض کنید امام زمان عج ظهور کردن
الان کارخونه های تولید غذا تعطیل می شن؟ تولید اب و برق و اسلحه؟
چون جنگه صد دردصد کمبود اذوغه هم داریم
اون وقت چکار کنیم با خانواده هامون توی قحطی؟؟ اگه نتونیم بریم مکه به امام بپیوندیم؟؟ دوباره مثل قبل میشه زندگی کرد؟؟

 

[f-15c]

من که فکر می کنم اگه الان امام زمان بیاد من با خونواده م یا زیر دست و پای جنگ له می شیم یا از قحطی می میریم

ولی خواستن خودش خواست قلبیمه

 

[جاست شادی:-)]

من که فکر می کنم اگه الان امام زمان بیاد من با خونواده م یا زیر دست و پای جنگ له می شیم یا از قحطی می میریم

نگران نباش من خودم مراقبتم

 

[f-15c]

نگران نباش من خودم مراقبتم

من کلا جواب تمام سوالاتمو یک جا گرفتم
شب همه خوش

 

[arc.majid]

فرض کنید امام زمان عج ظهور کردن
الان کارخونه های تولید غذا تعطیل می شن؟ تولید اب و برق و اسلحه؟
چون جنگه صد دردصد کمبود اذوغه هم داریم
اون وقت چکار کنیم با خانواده هامون توی قحطی؟؟ اگه نتونیم بریم مکه به امام بپیوندیم؟؟ دوباره مثل قبل میشه زندگی کرد؟؟

گفتید سوال شرعی!حالا..البت چیزی که میگم نظر خودمه..
به نظر من و اون چیزی که خوندم و میدونم امام که ظهور میکنن زندگی جریان داره تا لحظه ای که قیامت میشه...پس کارخونه تولید غذا و تولید اسلحه و نیاز بشریت به اب و برق هستش و برقراه..
و اینکه چه جوری به امام بپیوندیم؟؟به نظر من هر کس که منتظر واقعی امام باشه لحظه ای که امام بیان میره و به امام میپیونده حتی اگه بخاد از شهری که میره تنها باشه...مثل حبیب بن مظاهر و چند نفری که از کوفه هر جوری بود خودشون رو به امام حسین(امام زمان وقتشون)رسوندن...

 

[arc.majid]

من که فکر می کنم اگه الان امام زمان بیاد من با خونواده م یا زیر دست و پای جنگ له می شیم یا از قحطی می میریم

ولی خواستن خودش خواست قلبیمه

ای کاش...ای کاش اینجوری فکر کنید و بگید:
ان شاالله زمان ظهور امام رو درک کنم و پا به رکاب ایشون و یاراشون باشم....در راه خدا و امام زمانم شهید شم...

 

[mehdi.chem]

فرض کنید امام زمان عج ظهور کردن
الان کارخونه های تولید غذا تعطیل می شن؟ تولید اب و برق و اسلحه؟
چون جنگه صد دردصد کمبود اذوغه هم داریم
اون وقت چکار کنیم با خانواده هامون توی قحطی؟؟ اگه نتونیم بریم مکه به امام بپیوندیم؟؟ دوباره مثل قبل میشه زندگی کرد؟؟

سلام. منم نظر خودمو میگم.
طرز فکر خیلی از ما در مورد آخرالزمان و ظهور، بر اساس برداشت های متفاوت وبعضا سطحی از روایاته، اما با توجه به چیزایی که دیده شده میشه گفت که آثار و شرایط و توضیحاتی که در یک جمله حدیث گفته شده، حتما صحیحه اما بعضا به همون صورتی که گفته شده نیست، مثل دجال که توصیفاتی که شده موجودیکه یسری ویژگی های عجیب داره، اما امروز یکی از احتمالات اینه که میتونیم این موجود رو به فراماسون و فعالیت های اون تعبیر کنیم. و مواردی از این دست. پس به نظر من نباید برداشت سطحی از احادیث و روایات داشته باشیم که برای اینکار میتونیم به کتابها و سایت های معتبری که به تفسیر احادیث پرداختند مراجعه کنیم.
یکی از برداشت های سطحی دیگری که میشه کرد اینه که امام زمان رو فردی جنگ طلب بدونیم که به محض ظهور شروع به جنگ کنه و گردن ها رو از دم تیغ بگذرونه! نه اینطور نیست. سیره ی امام عصر (عج) سیره جدش رسول خداست، توی روایاتم زیاد داریم که حضرت مهدی (عج) شبیه پیامبر (ص) عمل میکنه و مردم رو به کتاب خدا و عدل دعوت می کنه:

محمد بن مسلم مي گويد: از امام باقر عليه السلام پرسيدم که سيره و روش عمل امام قائم عليه السلام در بين مردم چگونه است؟ امام عليه السلام فرمود: «به همان‏ سيره پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم عمل مي کند تا اسلام پيروز شود.» عرض کردم: سيره‏ي پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم چه بود؟ فرمود: آنچه در جاهليت بود باطل و منسوخ کرد و مردم را به عدالت دعوت کرد، قائم نيز چنين مي کند، آنچه در دوره‏ي آرامش و صلح زمان غيبت رايج بوده باطل مي کند و آنها را به عدل دعوت مي‏نمايد.»(1)
(1)اثبات الهداة، ج 3، ص 454، روايت 76.

عبدالله بن فضل هاشمي از امام صادق عليه السلام از پدرش ازجدش رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم نقل مي‏کند که فرمود: «قائم از نسل من است...مردم را بر دين و آيين من بپا دارد و آنها را به کتاب خدا دعوت مي کند، هر که از او اطاعت کند از من اطاعت کرده و هر کس از او سرپيچي کند از من سرپيچي کرده است...» (2)
(2) اثبات الهداة، ج 3، ص 482، روايت 19.

پس امام زمان حکومتشون، حکومت اسلامیه اما با این تفاوت که با توجه به اینکه در زمان غیبت عقل و تفکر مردم به بالاترین حد خودش می رسه (ساده ترین مصداقش همین موضوعاتیه که مثلا در زمان جاهلیت میگفتن اگه جایی کثیف باشه شیطان در مکان خواهد بود اما الان همه می دونیم که کثیفی و آلودگی باعث ایجاد میکروب ها و باکتریهاییه که ممکنه موجب بیماری بشند!) ناچاراً احکام الهی هم در حد اعلی خودش(اما نه متفاوت با سیره رسول الله (ص) ) اجرا میشه، و این یه چیز منطقیه!
پس حضرت مهدی (عج) انشاء الله ظهور می کنه و حکومت واقعی اسلامی رو با همون سیره اجداد پاکش برپا می کنه و تمام اصول و احکام رو در حد کمال برقرار می کنه. برقراری حکومت مسلما نیاز به مقدمات و زیرساخت ها و پیدا شدن اندیشه ها و بینش های سازگار رو داره، پس مسلمه که نیازهای برقراری حکومت چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ معنوی و فکری باید رفع بشه، پس حتما نیاز به انرژی هست، نیاز به کار و فعالیت هست و همچنین نیاز به وجود فکر و اعتقاد به اون حکومت هم هست که اگه نباشه حکومت برپا نمیشه، مثل 25 سال خونه نشینی امام علی (ع) و متاسفانه بیشتر از هزار سال غیبت خود امام زمان (عج). پس از همین جا میشه نتیجه گرفت که بینش و اعتقاد سازگار با حکومت مهدوی رو هنوز ما نداریم و این همه سفارش به دعا و مطالعه و تلاش برای ایجاد معرفت و خاصه در این زمان، بصیرت، به همین دلیله که این اعتقاد و معرفت و بینش دینی ایجاد بشه.
پس حکومت توسط امام عصر (عج) برقرار میشه با همه موارد مورد نیازش ان شاء الله و تمام احکام و اصول اسلام رو به صورت کامل اجرا خواهد شد، این اصول و احکام شامل لطف و مهربانی اسلام، میانه روی و اعتدال در حد اعلا، توحید و ... و بارزترین چیزی که دیده میشه اجرای عدالت در حد اعلای خودش هست.
اجرای عدالت در کل و خاصه اجرای عدالت اجتماعی، اونم در سطح جهانی مطمعنا نیاز به عزم همگانی داره، یعنی همه باید شریک بشند، یعنی همه باید وظایف خودشون رو درست انجام بدن و حدود رو رعایت کنند. هر عقل سلیمی اینو قبول داره و بهتر بگم هر منطقی این انتظار رو داره که وقتی حکومتی می خواد اسلام رو برپا کنه و ادعای حکومت عالی و کامل اسلامی رو داره، خب باید احکام اون و به ویژه عدالت رو در حد کامل اجرا و در جامعه جاری کنه. خب اجرای عدالت موقعی که یکسری با اون مخالفت می کنند و سر ناسازگاری دارند و در برابر اون مقاومت می کنند، بعد از دعوت و بشارت و انذار به شیوه و سیره نبوی، نیاز به جدیت و در موقع لزوم، نیاز به قیام داره. قیام و جنگ در زمان مخالفت با حکومت اسلامی و برقراری عدل اتفاق می افته.
خب پس دلیلی نداره اگر کسی سهم خودش رو در اجرای عدالت ایفا کنه و تابع حکومت اسلامی باشه از جنگ و قیام بترسه و فقط از نعمت های اون استفاده می کنه، و تنها کسانی می ترسن که خودشون می دونن نه تنها کمک به اجرای عدالت مهدوی و حکومت اسلامی نمی کنند و نکردند، بلکه خیلی وقتا با انجام کارهای کوچیک و بزرگ و بهانه تراشی ها و توجیح های ناصحیح (مثل: همه اینطورین، حکومت فلانه و من نکنم فلانی می کنه و ..) درست مقابل اجرای عدالت و سایر احکام اسلام رو گرفتن. بله! همچین کسایی که متاسفانه خیلی از ماها رو شامل میشه باید بترسن و باید بترسیم.
اما آدم به امید زندست و همین ترس می تونه نیرومحرکه ما برای آماده شدن و تغییر و آماده سازی زمینه ظهور امام زمان (عج) باشه ان شاء الله.

ببخشید زیاد گفتم، و اینکه این ها نظر شخصی بود و در صورتی که دوستان نظر مخالف یا تذکری داشتند حتما بگن.

 

[f-15c]

سلام. منم نظر خودمو میگم.
طرز فکر خیلی از ما در مورد آخرالزمان و ظهور، بر اساس برداشت های متفاوت وبعضا سطحی از روایاته، اما با توجه به چیزایی که دیده شده میشه گفت که آثار و شرایط و توضیحاتی که در یک جمله حدیث گفته شده، حتما صحیحه اما بعضا به همون صورتی که گفته شده نیست، مثل دجال که توصیفاتی که شده موجودیکه یسری ویژگی های عجیب داره، اما امروز یکی از احتمالات اینه که میتونیم این موجود رو به فراماسون و فعالیت های اون تعبیر کنیم. و مواردی از این دست. پس به نظر من نباید برداشت سطحی از احادیث و روایات داشته باشیم که برای اینکار میتونیم به کتابها و سایت های معتبری که به تفسیر احادیث پرداختند مراجعه کنیم.
یکی از برداشت های سطحی دیگری که میشه کرد اینه که امام زمان رو فردی جنگ طلب بدونیم که به محض ظهور شروع به جنگ کنه و گردن ها رو از دم تیغ بگذرونه! نه اینطور نیست. سیره ی امام عصر (عج) سیره جدش رسول خداست، توی روایاتم زیاد داریم که حضرت مهدی (عج) شبیه پیامبر (ص) عمل میکنه و مردم رو به کتاب خدا و عدل دعوت می کنه:

محمد بن مسلم مي گويد: از امام باقر عليه السلام پرسيدم که سيره و روش عمل امام قائم عليه السلام در بين مردم چگونه است؟ امام عليه السلام فرمود: «به همان‏ سيره پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم عمل مي کند تا اسلام پيروز شود.» عرض کردم: سيره‏ي پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم چه بود؟ فرمود: آنچه در جاهليت بود باطل و منسوخ کرد و مردم را به عدالت دعوت کرد، قائم نيز چنين مي کند، آنچه در دوره‏ي آرامش و صلح زمان غيبت رايج بوده باطل مي کند و آنها را به عدل دعوت مي‏نمايد.»(1)
(1)اثبات الهداة، ج 3، ص 454، روايت 76.

عبدالله بن فضل هاشمي از امام صادق عليه السلام از پدرش ازجدش رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم نقل مي‏کند که فرمود: «قائم از نسل من است...مردم را بر دين و آيين من بپا دارد و آنها را به کتاب خدا دعوت مي کند، هر که از او اطاعت کند از من اطاعت کرده و هر کس از او سرپيچي کند از من سرپيچي کرده است...» (2)
(2) اثبات الهداة، ج 3، ص 482، روايت 19.

پس امام زمان حکومتشون، حکومت اسلامیه اما با این تفاوت که با توجه به اینکه در زمان غیبت عقل و تفکر مردم به بالاترین حد خودش می رسه (ساده ترین مصداقش همین موضوعاتیه که مثلا در زمان جاهلیت میگفتن اگه جایی کثیف باشه شیطان در مکان خواهد بود اما الان همه می دونیم که کثیفی و آلودگی باعث ایجاد میکروب ها و باکتریهاییه که ممکنه موجب بیماری بشند!) ناچاراً احکام الهی هم در حد اعلی خودش(اما نه متفاوت با سیره رسول الله (ص) ) اجرا میشه، و این یه چیز منطقیه!
پس حضرت مهدی (عج) انشاء الله ظهور می کنه و حکومت واقعی اسلامی رو با همون سیره اجداد پاکش برپا می کنه و تمام اصول و احکام رو در حد کمال برقرار می کنه. برقراری حکومت مسلما نیاز به مقدمات و زیرساخت ها و پیدا شدن اندیشه ها و بینش های سازگار رو داره، پس مسلمه که نیازهای برقراری حکومت چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ معنوی و فکری باید رفع بشه، پس حتما نیاز به انرژی هست، نیاز به کار و فعالیت هست و همچنین نیاز به وجود فکر و اعتقاد به اون حکومت هم هست که اگه نباشه حکومت برپا نمیشه، مثل 25 سال خونه نشینی امام علی (ع) و متاسفانه بیشتر از هزار سال غیبت خود امام زمان (عج). پس از همین جا میشه نتیجه گرفت که بینش و اعتقاد سازگار با حکومت مهدوی رو هنوز ما نداریم و این همه سفارش به دعا و مطالعه و تلاش برای ایجاد معرفت و خاصه در این زمان، بصیرت، به همین دلیله که این اعتقاد و معرفت و بینش دینی ایجاد بشه.
پس حکومت توسط امام عصر (عج) برقرار میشه با همه موارد مورد نیازش ان شاء الله و تمام احکام و اصول اسلام رو به صورت کامل اجرا خواهد شد، این اصول و احکام شامل لطف و مهربانی اسلام، میانه روی و اعتدال در حد اعلا، توحید و ... و بارزترین چیزی که دیده میشه اجرای عدالت در حد اعلای خودش هست.
اجرای عدالت در کل و خاصه اجرای عدالت اجتماعی، اونم در سطح جهانی مطمعنا نیاز به عزم همگانی داره، یعنی همه باید شریک بشند، یعنی همه باید وظایف خودشون رو درست انجام بدن و حدود رو رعایت کنند. هر عقل سلیمی اینو قبول داره و بهتر بگم هر منطقی این انتظار رو داره که وقتی حکومتی می خواد اسلام رو برپا کنه و ادعای حکومت عالی و کامل اسلامی رو داره، خب باید احکام اون و به ویژه عدالت رو در حد کامل اجرا و در جامعه جاری کنه. خب اجرای عدالت موقعی که یکسری با اون مخالفت می کنند و سر ناسازگاری دارند و در برابر اون مقاومت می کنند، بعد از دعوت و بشارت و انذار به شیوه و سیره نبوی، نیاز به جدیت و در موقع لزوم، نیاز به قیام داره. قیام و جنگ در زمان مخالفت با حکومت اسلامی و برقراری عدل اتفاق می افته.
خب پس دلیلی نداره اگر کسی سهم خودش رو در اجرای عدالت ایفا کنه و تابع حکومت اسلامی باشه از جنگ و قیام بترسه و فقط از نعمت های اون استفاده می کنه، و تنها کسانی می ترسن که خودشون می دونن نه تنها کمک به اجرای عدالت مهدوی و حکومت اسلامی نمی کنند و نکردند، بلکه خیلی وقتا با انجام کارهای کوچیک و بزرگ و بهانه تراشی ها و توجیح های ناصحیح (مثل: همه اینطورین، حکومت فلانه و من نکنم فلانی می کنه و ..) درست مقابل اجرای عدالت و سایر احکام اسلام رو گرفتن. بله! همچین کسایی که متاسفانه خیلی از ماها رو شامل میشه باید بترسن و باید بترسیم.
اما آدم به امید زندست و همین ترس می تونه نیرومحرکه ما برای آماده شدن و تغییر و آماده سازی زمینه ظهور امام زمان (عج) باشه ان شاء الله.

ببخشید زیاد گفتم، و اینکه این ها نظر شخصی بود و در صورتی که دوستان نظر مخالف یا تذکری داشتند حتما بگن.

این جواب بهتر و امیدوار کننده تر بود

 

[Vahidrezaii]

آیا مرگ پادشاه عربستان مقدمه ظهور است؟
آیت‌الله طبسی با بیان اینکه تا کنون هیچ‌ یک از نشانه‌های قطعی ظهور اتفاق نیفتاده است، درباره برخی مصادیق احادیث آخرالزمانی و تطبیق آن با پادشاه سعودی نکاتی را مطرح کرد.
خبرگزاری فارس: با اعلام خبر مرگ عبدالله پادشاه عربستان،‌ برخی افراد با استناد به روایتی از امام صادق(ع) این موضوع را یکی از نشانه‌های ظهور می‌دانند.

در این روایت از امام صادق (ع) آمده است: «هر کس مرگ عبدالله را برای من تضمین کند، قیام قائم را تضمین می‌کنم، سپس فرمود: هنگامی‌که عبدالله بمیرد، مردم بعد از او بر احدی جمع نمی‌شوند و این امر ختم نمی‌شود مگر به صاحبتان إن‌شاءالله و فرمانروایی ماه‌ها و ایام جایگزین سال‌ها می‌شود، پس گفتم: تحقق این امر طولانی است، فرمود: هرگز» (الغیبة للطوسی صفحه 448/بحارالانوار جلد 52 صفحه 210)

آیت‌الله نجم‌الدین طبسی از اساتید درس خارج مهدویت و کارشناس ارشد حدیث درباره میزان وثاقت سند و متن این روایت سخنانی را ذکر کرده است. وی سند این روایت را بدون مشکل دانست، اما در تعیین مصداق آن تشکیک کرد.

طبسی با تأکید بر اینکه روایت‌های مربوط به امام زمان(عج) و نشانه‌های ظهور دو پهلوست تا مورد سوء‌استفاده قرار نگیرد، بیان داشت: اگر منظور از عبدالله در روایت، اسم باشد، در این برهه از زمان این اسم بین دو نفر از حاکمان مشترک است: یک عبدالله اردنی و دیگری عبدالله سعودی. بنابراین محل اعتنا نیست. اگر منظور اسم جنس باشد، معلوم نیست که منظور چه شخصی است، چرا که همه بندگان خدا «عبدالله» هستند، حال مؤمن یا غیر مؤمن باشند.

وی با اشاره به اینکه این روایت امام صادق(ع) در منطقه حجاز بیان شده است، افزود: می‌توان این احتمال را داد که منظور از عبدالله همان عبدالله منطقه حجاز باشد، چرا که در آن زمان حجاز پایتخت اسلامی نبوده است و شهرهایی مانند بغداد، دمشق و مرو پایتخت اسلام بودند.

این کارشناس خارج مهدویت با تأکیدی دوباره بر این موضوع که تطبیق به طور کلی کاری اشتباه است، خاطرنشان کرد: چون هیچ یک از علامت‌های قطعی ظهور اتفاق نیفتاده است،‌ نمی‌توان با فرض اینکه پادشاه عربستان فوت کرده باشد، به طور قطع گفت که ظهور نزدیک است.

بر اساس این گزارش، امام صادق(ع) در روایت دیگری به تشریح نشانه‌های قطعی ظهور می‌پردازند و می‌فرمایند: «پیش از قیام مهدی (عج) پنج رخداد بزرگ در پیش خواهد بود:1- جنبش ترقی‌خواهانه مرد یمنی، 2ـ جنبش ارتجاعی سفیانی، 3ـ ندای روح بخش آسمانی، 4ـ فرو رفتن زمین، 5ـ قتل نفس زکیه» («اکمال الدین» شیخ صدوق جلد 2، صفحه 649، «الغیبة» شیخ طوسی صفحه 267 و «بحارالانوار» جلد 52، صفحه 203)

 

[**آگاهدخت**]

چه کسانی با ظهور امام عصر(عج) به دنیا بازمی گردند؟

چه کسانی با ظهور امام عصر(عج) به دنیا بازمی گردند؟

مسئله رجعت، حکایت اعتقاد شیعه به بازگشت حجت‌های الهی و ائمه اطهار(ع) به دنیاست، پس از ظهور امام عصر(عج). (طبسی، ص: 15) رجعت در لغت به معنای بازگشت پس از رفتن است. (جمیل، ص: 318) در مجمع البحرین آمده است: یعنی یک بازگشت پس از مرگ و بعد از ظهور مهدی (عج).(طریحی، ص: 39)

این مسئله تاکنون از منظر امکان وقوع توسط علمای بزرگ شیعه بسیار بررسی شده و مطالب زیادی در اثبات آن منتشر شده است. ازجمله کتاب گرانسنگ بحارالانوار علامه مجلسی است که در جلد 53 از آن کتاب تحت عنوان "باب الرجعه" به 162 روایت در این خصوص پرداخته است. در این کتاب به نام بسیاری از علمای شیعه که بحث از رجعت را به میان آورده و آن را اثبات نموده‌اند اشاره کرده است؛ علمایی چون: کلینی، صدوق، شیخ طوسی، سید مرتضى، نجاشی، عیاشی، علی بن ابراهیم قمی، سلیم بن قیس هلالی و...

فهم و برداشت علما از روایات رجعت در دو دسته کلی تقسیم شده و رجعت به دو مفهوم کلی گرفته شده است:

1- بازگشت حکومت و حاکمیت الهی ائمه اطهار (ع) با ظهور حضرت حجت(عج)

2- بازگشت افراد پس از ظهور و در حکومت حضرت حجت(عج)

نگاهی که چندی است ذهن‌هارا به خود جلب کرده، نه امکان وقوع و اثبات رجعت و شاهدآوردن بر آن در امت‌های پیشین است و نه برداشت اول از روایات رجعت؛ بلکه بحث بر رجوع افراد است، آن هم با نگاهی خاص به افراد و نه امکان زنده‌شدن خفتگان در خاک، که گویی همه آن بحث‌ها قطعی فرض شده و تنها مصداق افراد بازگشت‌کننده باقی مانده. در این مقال، نگارنده قصد دارد این نگاه به مسئله رجعت را داشته باشد. در واقع این مختصر به دنبال پاسخ به این سؤال است که چه کسانی و با چه عقیده‌ای پس از ظهور امام عصر(عج)، سر از گور برداشته و به دنیا بازمی‌گردند؟ چه کسانى مشمول رجعت مى‏شوند؟ آیا رجعت همگانى است یا اختصاصى؟

پاسخ ابتدایی که ارایه می‌شود با معرفی اجمالی کتابی است که در اثبات رجعت و عقاید شیعه پیرامون آن نگاشته و بعدها ترجمه شده است. این کتاب، تحت عنوان "شیعه و رجعت" تألیف آیت‌الله محمدرضا طبسی نجفی است. نویسنده کتابش را "علمی، تاریخی، ‌ادبی، اخلاقی" معرفی کرده که بحثی تحلیلی پیرامون امام زمان(عج) ارائه می‌کند. وی در این کتاب دو جلدی، به بیان 76 آیه از قرآن کریم، 67 دعای مأثور از ائمه معصوم(ع) و 58 زیارت از زیارات معصومین(ع) پرداخته که از آنها امکان وقوع رجعت برداشت می‌شده است. در کنار این مطالب به بیان اجماعات علما و سخنان صحابه و تابعین پرداخته و به عنوان شاهد بر ادعای خویش از آنها استفاده نموده است.

با این توضیح باید گفت: با پذیرش عقیده شیعی رجعت، قرائت ادعیه و زیاراتی که حاوی طلب رجوع در زمان ظهور صاحب الزمان(عج) است، ممکن می‌شود. یعنی کسانی می‌توانند از خداوند رجعت در زمان ظهور را بخواهند که شیعه و به تعبیر روایات، مؤمن باشند، طبیعتاً استجابت دعا نیز در مورد ایشان خواهد بود. پس کسانی غیر از این گروه، طلب رجعت نمی‌نمایند تا دعایشان پذیرفته شود و با درخواست بازگشت ایشان موافقت شود.

پاسخی دیگر به سؤال مد نظر، با استمداد از کتاب شریف بحارالانوار ارائه می‌شود. علامه مجلسی در تبیین افرادی که رجعت می‌نمایند چنین آورده: رجعت به دو دسته از انسان‌ها اختصاص دارد: دسته اول، افرادی هستند که دارای ایمان محض باشند و دسته دوم، افرادی هستند که دارای کفر محض باشند. دسته دوم از نظر علامه مجلسی به این دلیل رجعت می‌کنند که خداوند انتقام خویش را از ایشان به وسیله گروه مؤمن بگیرد و همه آنها را گرفتار عذاب و بیچارگی کند و از این مسیر، زمین را از لوث وجود طغیان‌گران پاکیزه گرداند. (مجلسی، ص: 137) بدیهی است کسانی که برای انتقام و تنبیه به دنیا برمی‌گردند، هرگز به میل و اراده خود برنمی‌گردند؛ بلکه ناگزیر تن به رجعت می‌دهند که رجعت برای آنها بسیار ذلّت بار و سخت است؛ ولی دربارة مؤمن به نظر می‌رسد رجعت اختیاری خواهد بود.

نتیجه آنکه رجعت، عمومی نیست؛ بلکه مخصوص عده‌ای از مؤمنان خالص و کفار معاند است. پس خداوند، در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) عده‌ای از بندگان صالح خود را که در ایمان، عمل و تقوا، اسوه مؤمنان بوده‌اند و همچنین عده‌ای از کفار که در کفر و نفاق، سرسلسلة کفار و منافقان بوده‌اند را با همان ویژگی‌ روحی و جسمی خود به دنیا برمی‌گرداند، تا هر دو گروه نتیجه دنیایی اعمال‌شان را دریافت کنند. در رأس آن مؤمنان خالص، ائمه اطهار و برخی انبیاء (ع) قرار دارند که به دنیا بازمی‌گردند. فلسفه رجعت، در واقع، نمایش جلال و شکوه واقعى اسلام، سرافکندگى کفر، عطای پاداش به انسان‌هاى باایمان و نیکوکار و کیفر کافران و ستمگران است.

از سوی دیگر، برخی روایات به ذکر برخی اسامی و تعیین مصداق رجعت‌کنندگان غیر معصوم، پرداخته که در این خصوص باید گفت: اولاً اینگونه روایات باید توسط علمای رجال بررسی شود که آیا به لحاظ سند یا دلالت خدشه‌پذیر هستند یا خیر؟ در صورتی که سند یا دلالت آن احادیث دارای اشکال باشد که قابل پذیرش نیستند و در نتیجه اسامی مذکور در روایات غیرقابل اعتمادند؛ در غیر این صورت، می‌توان به آن روایات و اسامی اشاره شده در آن اعتماد نمود. اما در هر صورت و بر فرض پذیرش آن روایات، از افرادی نام برده شده که یا دین اسلام را پذیرفته و از دوستان اهل بیت (ع) بودند یا عناد با اسلام و اهل بیت (ع) داشتند. با این بیان، باز هم دسته‌بندی پیشین در خصوص افراد رجعت‌کننده تکرار می‌شود و قطعاً فرد یا افراد خارج از این دو دسته ـ هر چند نیک‌نام و نیک‌اثر و مؤمن در عقیده و آیین خویش ـ رجعت نخواهند کرد.

سخن پایانی اینکه، رجعت افراد، مسئله‌ای قطعی است، اما تعیین مصداق آن جز با خدا یا کسی که دارای علم الهی است، ممکن نمی‌باشد؛ چه اینکه بر اساس مطالب فوق، استجابت دعا درخصوص طلب رجعت در اختیار خداوند است؛ همچنین با پذیرش روایاتی که تعیین مصداق نموده‌اند، به این مطلب رهنمون می‌شویم که معصوم (ع) با علم لدنی خویش توانسته مصداق رجعت را مشخص نماید.



پی نوشت ها:

الشیعه و الرجعه،محمد رضا طبسی نجفی،نجف اشرف،1385 قمری.

بحارالانوار،محمد باقر مجلسی،جلد 53،بیروت.

محمد جمیل ، الفوائد البهیه، ج2 ، ص318.

فخر الدین طریحی، مجمع البحرین ، ج1 ، ص39.

رسائل الشریف المرتضی،سید مرتضی علم الهدی،ج1.

حمید مروجی/

منبع::[url]www.qm313.com[/URL]

 

[**آگاهدخت**]

آیت الله بهجت:​

اهل بیت عصمت و طهارت(علیه السلام) بندگانی هستند كه علم و صوابشان مطرد (فراگیر) است، یعنی با داشتن مقام عصمت نه خطا می‌كنند و نه خطیئه و امام زمان(علیه السلام)

«عین الله النّاظرة و اُذنه السّامعة و لسانه النّاطق، و یده الباسطة؛
(چشم بینا، گوش شنوا، زبان گویا و دست گشادة خداوند) است

و از اقوال، افعال، افكار و نیّات ما اطلاع دارد؛ مع ذلك گویا ما، ائمه(علیه السلام) و به خصوص امام زمان(علیه السلام) را حاضر و ناظر نمی‌دانیم، بلكه گویا مانند عامّه، اصلاً زنده نمی‌دانیم و به كلّی از آن حضرت غافل هستیم!
​

منبع:در محضر بهجت:ش 23 و آداب انتظار عارفان​

 

[**آگاهدخت**]

وظایف منتظران

وظایف منتظران

در کتاب نجات یافتگان امام زمان علیه السّلام آمده است:

در این زمان که نام مقدّس آن حضرت در جهان منتشر گشته و به طلوع خورشید جمال حجة بن الحسن العسکری علیه السّلام نزدیک می شویم نباید ما شیعیان مثل فرزندی خواب آلوده که پدر مهربان (امام زمان علیه السّلام) او را برای نماز صدا می زند باشیم و بگوییم حالا خیلی مانده خورشید طلوع نماید(مثل بعضی که می گویند حالاحالاها امام زمان علیه السّلام ظهور نمی فرمایند هنوز خیلی مانده و ...)که ناگهان چشم باز کنیم و ببینیم خورشید از افق بیرون آمده و نمازمان قضا شده است(آقا حضرت ولی عصر علیه السّلام ظهور فرموده و نتوانستیم قبل از ظهور خود را ساخته و تزکیه نفس نمائیم).

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
​

منبع:انتظارات امام زمان علیه السّلام از جوانان(و وظایف منتظران)
..................​

 

[**آگاهدخت**]

آخرالزمان و حکومت جهانى حضرت مهدى(ع)

آخرالزمان و حکومت جهانى حضرت مهدى(ع)

گفت‌وگو با حجت‌الاسلام والمسلمین نجم‌الدین طبسى

حجت‌الاسلام والمسلمین نجم‌الدین طبسى در سال ۱۳۳۴ در نجف اشرف به دنیا آمدند. دروس مقدماتى حوزه را در همین شهر و نزد پدر بزرگوارشان حضرت آیت‌اللّه‌ حاج شیخ محمد طبسى آغاز کردند، اما به دلیل شرایط نامناسبى که حکومت بعثى براى طلاب حوزه‌هاى علمیه فراهم آورده بود ناچار به مهاجرت از نجف و اقامت در شهر مقدس قم شدند. دروس سطح حوزه را در محضر اساتیدى چون حضرات آیات ستوده، اشتهاردى و حرم‌پناهى گذراندند و در مقطع خارج حوزه نیز از محضر اساتیدى چون آیات عظام گلپایگانى، وحید خراسانى، فاضل لنکرانى و تبریزى بهره بردند.
ایشان علاوه بر تدریس دروس حوزوى در مقطع سطح و خارج به تألیف و نگارش کتاب در زمینه مباحث مختلف فقهى، تاریخى و کلامى نیز اشتغال دارند که از جمله این کتاب ها مى‌توان به مواردالسجن، مواردالنفى والتغریب، امام حسین(ع) در مکه، عاشورا، چشم‌اندازى از حکومت امام مهدى(علیه السّلام) و… اشاره کرد.
آنچه در پى خواهد آمد حاصل گفت‌وگوى ما با ایشان است که امیدواریم مقبول طبع شما گرامیان واقع شود.

__________________________________________

منظور از دو واژه «آخرالزمان» و «عصر ظهور» که در روایات آمده است، چیست؟ و به کدام برهه از زمان اشاره دارند؟

بسم‌اللّه‌ الرحمن الرحیم. الحمدللّه‌ رب‌العالمین و صلّى‌اللّه‌ على سیدنا محمد و آله الطاهرین. براى روشن شدن پاسخ این سؤال باید ببینیم که در روایات از این دو واژه چگونه تعبیر شده است. با مرورى سطحى در جلد چهارم معجم الأحادیث الامام المهدى(علیه السّلام) دیدم که در روایات ائمه طاهرین(علیهم السّلام) درباره «عصر ظهور» چنین تعبیراتى آمده است: «دوله القائم»، «ظهور الحق»، «إذا قام قائمنا»، «قام القائم»، «یخرج قائمنا» و «الذى یطهّرالأرض من أعداء اللّه‌» (کسى که زمین را از دشمنان خدا پاک مى‌کند). گویا بزرگ‌ترین افتخارى که ائمه معصوم(علیه السّلام) به خود نسبت مى‌دهند برخاستن قائم از میان ایشان و برپایى دولت حق به دست آن حضرت است.

درباره «آخرالزمان» هم به دو روایت از امام صادق(علیه السّلام) و امام باقر(علیه السّلام) اشاره مى‌کنم که در آنها به ویژگیهاى این دوران اشاره شده است:
امام صادق(علیه السّلام) در روایت مفصلى پس از اشاره به سیره حکومتى امام على(علیه السّلام)، خطاب به بریدبن‌معاویه که راوى این حدیث است در توصیف زمان خود فرمودند: «لاواللّه‌ ما بقیتللّه‌ حرمه إلّا انتکهت»؛ به خدا قسم، دیگر هیچ حریم و حرمتى براى خدا نمانده مگر این‌که به آن حریم تعدى و تجاوز شده است. «ولا عمل بکتاب اللّه‌ ولا سنّه نبیّه فى هذا العالم»؛ در این جهان نه به کتاب خداوند و نه به سنت پیامبر او(صلّی الله علیه و آله و سلّم) عمل نمى‌شود.

« ولا أقیم فى هذا الخلق حدّ منذ قبض اللّه‌ امیرالمؤمنین، صلوات‌اللّه‌ و سلامه علیه»؛ از زمان شهادت امیرالمؤمنین على(علیه السّلام) در میان این مردم حدى بر پا نشده است. پس از آن حضرت ادامه مى‌دهد: «ولا عمل بشى‌ء من الحق إلى یوم الناس هذا»؛ و تا این زمان به چیزى از حق عمل نشده است. مى‌توانیم بگوییم فتنه‌هاى آخرالزمان، هتک حرمتها، عمل نکردنهاى به قرآن، رواج انحرافات و دیگر ویژگیهایى که براى آخرالزمان نقل مى‌کنند، از وقتى که امیرالمؤمنین(علیه السّلام) به شهادت رسیدند، شروع شد. اما اوج این ویژگیها در دوران قبل از ظهور امام زمان(علیه السّلام) نمایان مى‌شود، آن هم به حدى که، به بیان برخى روایات، طلب و آرزوى منجى ورد زبان مردم مى‌شود.

امام صادق(علیه السّلام) در ادامه روایت مى‌فرمایند: «أما واللّه‌ لا تذهب الأیّام واللیالى حتى یحیى اللّه‌ الموتى و یمیت الأحیاء و یردّاللّه‌ الحقّ إلى أهله»؛ اما سوگند به خدا، دور روزگار به پایان نمى‌رسد تا این‌که خدا مردگان را زنده کند و زندگان را بمیراند و حق را به اهلش برگرداند. «و یقیم دینه الذى ارتضاه لنفسه و نبیّه»؛۱ و دینى را که براى خودش و پیامبرش مى‌پسندد برپا سازد.

در روایتى دیگر، امام باقر(علیه السّلام) مى‌فرمایند: «لا یقوم القائم إلّا على خوف شدید من‌الناس و زلازل و فتنه و بلاء یصیب الناس»؛ دولت حق برپا نمى‌شود مگر در شرایطى که ترس همه را فرا گرفته و همه کس و همه جا دچار فتنه و بلایا و زلزله و طاعون و دیگر بیماریها شده باشند. «وسیف قاطع بین العرب و اختلاف شدید بین‌الناس»؛ جنگ کشورهاى عربى را فرا گرفته و در میان مردم اختلاف نظرها شدت یافته است. «و تشتیت فى دینهم و تغییر فى‌حالهم»؛ چنان مردم از حیث عقیدتى پراکنده شده‌اند و حالات آن دگرگون شده است. «حتى یتمنّى المتمنّى الموت صباحا و مساء» چنان اوضاع عمومى سخت مى‌شود که آرزوى مردم در هر صبح و شام مرگ مى‌شود.
در ادامه روایت درباره علت این موضوع چنین مى‌خوانیم: «من عظم ما یرى من کلب الناس و أکل بعضهم بعضا»؛ از شدت فشارها و ناراحتیها و این‌که مى‌بینند مردم همانند سگ به هم مى‌پرند و همدیگر را تکه پاره مى‌کنند.
در ادامه روایت، حضرت ظهور حضرت مهدى(علیه السّلام) را چنین توصیف مى‌کنند: «فخروجه إذا خرج یکون عند الیأس و القنوط من أن یروا فرجا»۲؛ هنگامى که همه مردم ناامید شده‌اند و دیگر هیچ امیدى براى فرج باقى نمانده است، آن حضرت ظهور مى‌کنند. خلاصه در این دوران افراد نه امنیت و آسایش دارند و نه هیچ خیر و پناهگاهى مى‌یابند و وقتى چنین شد حضرت ظهور مى‌کنند.

ادامه دارد.....
منبع : پرتال پایگاه تخصصی تبیان مهدوی پرتال پایگاه تخصصی تبیان مهدویت

 

[**آگاهدخت**]

آخرالزمان و حکومت جهانى حضرت مهدى(ع) 2

آخرالزمان و حکومت جهانى حضرت مهدى(ع) 2

یعنى حضرت‌عالى آخرالزمان را همان دوران ظهور مى‌دانید؟

اوج آخرالزمان را، بله! اوج آن همان دوران نزدیک به ظهور است ولى اصل آن همانطور که در روایت امام صادق(علیه السّلام) دیدیم از زمان شهادت حضرت امیر(علیه السّلام) شروع شد.

پس چرا از حضرت رسول(ص) به عنوان پیامبر آخرالزمان یاد مى‌شود؟

این دو مطلب با هم منافات ندارند؛ از آنجا که پس از ایشان پیامبرى نیست، آن حضرت پیامبر آخرالزمان خوانده مى‌شوند و همانطور که گفتیم آخرالزمان هم محدود به دوران نزدیک ظهور نمى‌شود.

دوران ظهور حضرت چه ویژگیهایى دارد؟

دوران ظهور، دورانى است که حاکم آن امام معصوم(علیهم السّلام) است و بر کل جهان حکومت مى‌کند و این حاکمیت سراپا عدل و عدالت است و قابل مقایسه با هیچ حکومت و حاکمیتى نیست و آرزو و نوید همیشگى همه معصومین(علیهم السّلام) تحقق این چنین حکومتى بوده است.

در چنین دورانى آیا ما تنها شاهد تحول در عرصه حکومت هستیم یا باقى عرصه‌ها هم دچار تحول مى‌شوند؟

تحقق حکومت امام زمان(علیه السّلام) تحول عمیقى را در جهان، جامعه و انسانها به‌وجود مى‌آورد. این روزها شاهدیم که دولتهاى استکبارى براى دستیابى به منافع و مطامع پست مادى‌ شان از آن سوى دنیا بلند شده و به منطقه خاورمیانه آمده‌اند، این همه جنایات مرتکب مى‌شوند و با این حال نه تنها اصلاً ذره‌اى ناراحت و متأثر نمى‌شوند، بلکه اسم این عمل شنیع را پیروزى مى‌گذارند. اما با ظهور امام زمان(علیه السّلام) انسانها چنان متحول مى‌شوند که خودخواهى در آنها کشته مى‌شود و به جاى کشتن همنوعان خود، به خدمت کردن به ایشان افتخار مى‌کنند.

امام باقر(علیه السّلام) در این زمینه مى‌فرماید: «إذا قام قائمنا وضع‌اللّه‌ یده على رئوس العباد، فجمع بها عقولهم و کملت به أحلامهم»۳؛ وقتى حضرت قائم(علیه السّلام) ظهور کنند دستشان را بر سر مردم مى‌گذارند و عقلها و آرزوها و خلاصه اخلاقشان کمال مى‌یابد. طبیعى است وقتى کسى عقلش کامل شد و آرزوها و اخلاقیاتش تغییر کرد، به قول پیامبر اکرم(ص) «ذهبت الشحناء والبغضاء»؛۴ دیگر کینه‌توزى از بین مردم رخت برمى‌بندد.
آیا تحولى از این بالاتر مى‌توان تصور کرد؟ امام زمان(علیه السّلام) چنان تحولى در افراد به وجود مى‌آورند که وقتى اعلام مى‌کنند هر کس پول و جواهرات مى‌خواهد، بیاید بگیرد، جز یک نفر بلند نمى‌شود که او هم بعدا از کرده خود پشیمان مى‌شود۵٫ علت چنین حرکتى غناى مردم نیست بلکه استغنایى است که در آنها پدیدار شده و تغییراتى است که در روحیات آنها به وجود آمده است. آن کسى که بلند مى‌شود و ابراز نیاز مى‌کند چنان در دامنش پول و جواهرات مى‌ریزند که نتواند جابه‌جا شود. او هم وقتى مى‌بیند که فقط خودش بلند شده پشیمان مى‌شود و مى‌خواهد آنچه را گرفته، پس بدهد که از او قبول نمى‌کنند.

چنین تحول عمیق و ریشه‌دارى مختص انسانها نیست بلکه حتى تجلى آن را در حیوانات هم مى‌توان مشاهده کرد. بنا بر بعضى روایات حیوانات درنده و غیر درنده با هم صلح مى‌کنند۶ و چوپانها خیالشان از گرگها راحت است، تازه خود گله هم در طول مسیرش تا چراگاه پا روى گندمها و دانه‌هاى درشت نمى‌گذارند.۷ حاکمیت جهانى حضرت چنین تحولى جهانى را به دنبال دارد.

عمده این تغییرها را در کدام عرصه‌ها مى‌توان دید؟

در تمام عرصه‌هایى که شما به نظرتان مى‌رسد، قطعا شاهد تغییر خواهیم بود. طبق روایاتى که از امام صادق(علیه السّلام) نقل شده: «إذا خرج القائم یقوم بأمر جدید و کتاب جدید و سنه جدیده و قضاء جدید»۸ معناى این سخن این نیست که نعوذ باللّه‌ ایشان دینى غیر از اسلام و کتابى غیر از قرآن مى‌آورند، بلکه تحریفات در عرضه و تفسیر این دو، آنقدر زیاد شده که وقتى حضرت مى‌خواهند اصل مطلب و صحیح آنها را بیان کنند، براى مردم همانند امر جدیدى وانمود مى‌شود. روش ایشان چیزى جز بیان قرآن و مفاهیم آن و احیاى سنت رسول‌اللّه ‌(صلّی الله علیه و آله و سلّم) نیست با این تفاوت که براساس اسلام اصیل وناب محمدى(صلّی الله علیه و آله و سلّم) در همه عرصه‌ها تغییر و تحول به وجود مى‌آورند؛ به عنوان مثال شما ببینید، براساس آنچه در روایات آمده است تمام علومى که انبیا براى بشریت از آدم تا خاتم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) آورده‌اند، دو حرف است حال آن‌که در زمان حضرت مهدى(علیه السّلام) علم بیست و هفت حرف خواهد شد۹٫
یعنى حدود سیزده برابر. با این تحول عظیم علمى دیگر تکلیف همه چیز معلوم است که چه خواهد شد. فرهنگ، صنایع، اقتصاد، کشاورزى و خلاصه همه چیز دچار تحولى اساسى مى‌شود. طبق بعضى روایات، در زمان ظهور حتى یک وجب زمین بایر و لم یزرع روى زمین باقى نمى‌ماند۱۰ و بیابانهاى مکه و مدینه با اشاره حضرت به نخلستان مبدل مى‌شوندو یا انارهایى که از باغها در آن دوران به عمل مى‌آیند به گونه‌اى هستند که مى‌توانند چند نفر را سیر کنند۱۱ و یا سلاحهایى که حضرت از آنها استفاده مى‌کنند هر چند به ظاهر آهنین هستند (من حدید) ولى در واقع چیزى غیر از آن۱۲ و در سطح بالاترى است و اصلاً قابل قیاس با تسلیحات کنونى جهان نیست.

در خصوص امنیت، الان هر چند سازمانها و تشکیلات بین‌المللى مدعى نظم و امنیت جهانى بسیارند ولیکن جایى که حقیقتا افراد بتوانند به آنها پناه ببرند و دادخواهى کنند وجود ندارد و این همان چیزى است که در روایات از آن با تعبیر «لایجد ملجاء»۱۳ یاد شده است. همین موضوع امنیت در زمان ظهور به قدرى تغییر مى‌کند که از سویى حتى اگر به اندازه مقدار غذایى که لاى دندان مى‌ماند۱۴ حق کسى پایمال شده باشد آن را باز مى‌ستانند و از سویى دیگر خانمها چه پیرزن باشند و چه دختران جوان از یک سمت دنیا به سمت دیگر براى به جا آوردن حج مسافرت مى‌کنند و احدى متعرض آنها نمى‌شود.۱۵

اگر روایات پیش و پس از ظهور را کنار هم بچینیم نکات جالبى به دست مى‌آوریم:

پیش از ظهور، فرد بر سر قبر مردگان مى‌رود و آرزو مى‌کند که کاش جاى آنها بود۱۶ و بعد از ظهور شخص بر سر قبر برادرش مى‌رود و به او مى‌گوید: کاش تو هم بودى و از این برکاتى که ما بهره‌مند شده‌ایم متنعم مى‌شدى۱۷٫ یا پیش از ظهور خون‌ریزى مفصلى در منا به‌وجود مى‌آید۱۸ و پس از ظهور مردم آنقدر به حج اقبال مى‌کنند که حضرت از آنها که طواف مستحبى مى‌کنند، مى‌خواهند که مطاف را براى آنها که حج واجب دارند رها کنند۱۹٫ مساجد پیش از ظهور زیبا و با شکوه اما خالى از مؤمنان و معنویت‌اند۲۰ ولى پس از ظهور یکى از مساجدى که ساخته مى‌شود پانصد در دارد که حکایت از بزرگى و وسعت آن مى‌کند۲۱ و یا آنها که مى‌خواهند در نماز جمعه کوفه که به امامت حضرت برپا مى‌شود، شرکت کنند، صبح زود هم که حرکت مى‌کنند باز موفق به پیدا کردن جا نمى‌شوند.۲۲

قبل از ظهور مرگهاى ناگهانى (موت فجاه)، بیماریهاى متنوع و همه‌گیر نظیر طاعون و وبا گسترش قابل توجهى دارند۲۳ و مرگ و میر زیاد چنان شایع مى‌شود که درصد قابل توجهى از مردم مى‌میرند۲۴ ولى بعد از ظهور امام زمان(علیه السّلام) افراد چنان عمر مى‌کنند که حتى هزار فرزند بلاواسطه خود را مى‌بینند۲۵ که از آن علاوه بر کثرت اولاد، حد اعلاى صحت، سلامتى، نعمت و خدمات را مى‌توان برداشت کرد. خلاصه این تحول در همه ابعاد و عرصه‌هاست.

با توجه به این‌که دوران پیش از ظهور سیاهى محض است و پس از آن روشنایى مطلق؛ گذار از آخرالزمان به عصر ظهور چگونه رخ مى‌دهد و چطور این دو دوره کاملاً متفاوت به هم متصل مى‌شوند؟

با گسترش یافتن و شیوع فشارها و مشکلات، خود به خود توجه مردم به حکومتى که منجى موعود برپا خواهد ساخت بیشتر مى‌شود و این فشارها مقدمه‌اى است براى این دگرگونیها و البته اصل این تحول یک شبه انجام مى‌شود: «یصلح اللّه‌ له أمره فى لیله واحده»۲۶٫


ادامه دارد.....
منبع : پرتال پایگاه تخصصی تبیان مهدوی پرتال پایگاه تخصصی تبیان مهدویت

 

[**آگاهدخت**]

خدا نکند کارهایمان برای تبعید فرج آن حضرت باشد!

خدا نکند کارهایمان برای تبعید فرج آن حضرت باشد!

باید منتظر فرج باشیم ولى با مقدمات آن؛ ولى مى‌دانیم كه ضعیفیم و طاقت ابتلائات سخت را نداریم، لذا از خدا بخواهیم كه بعد از این دیگر به ابتلائات بیشتر، مبتلا نشویم. الآن برادران و خواهران مذهبى و دینى ما در فشار و ناراحتى به سر مى برند، و ما اینگونه راحت و بى‌تفاوت نشسته ایم؛ پس اگر روزى ما در فشار و ناراحتى به سر بریم و آنها راحت باشند عیبى ندارد! در حالى كه جامعه توحیدى باید طورى باشد كه...

عالمان ربانی و صاحبدلان اهل راز، آنان که با مهدی آل محمد(عجل الله تعالی فرجه الشریف) پیوند و عقله‌ای دیرینه دارند، و در ندبه‌ها و ناله‌های شبانه‌شان، همواره فرج حضرتش را از درگاه دوست تمنا می‌کنند، مدام نفس خود را کشیک می‌کشند که مبادا کاری از ایشان سر زند که مطلوب و محبوب آن دلدار بی‌مثال نباشد. از این رو هم خود را می‌پایند و هم دیگران را نسبت به مراقبت بر این دقیقه سفارش می‌کنند.

فقیه فقید، و عارف دانای راز، حضرت آیت الله العظمی بهجت که به تعبیر مقام معظم رهبری، سرچشمه پایان ناپذیر فیوضات معنوی بودند، یکی از این نمونه‌هاست. آنچه می‌خوانید درباره انتظار فرج و تحصیل مقدّمات آن است که در پایگاه اطلاع رسانی معظم له آن را منتشر نموده است.

آیا هیچ نگران هستیم؟! اینجور متدیّن هستیم؟!

اگر به راستى شیعیان كسانى هستند كه:«براى شادى ما شاد، و براى ناراحتى ما محزون مى شوند» آیا ما این طور هستیم، آیا در شادى و غم با ائمه(علیه السلام) شریكیم؟!

آیا مى‌شود شیعه باشیم و یك شب بگذرد و براى نابودى دشمنان اسلام و اهل بیت(علیهم السلام) دعا نكنیم؟! و یا دعاى ما صمیمى نباشد؟!

اگر دعاهاى مقرون به اشك داشتیم، پیش مى‌بردیم، و اگر مى‌مردیم و شهید مى‌شدیم، مقصود حاصل مى‌شد.

الآن برادران و خواهران مذهبى و دینى ما در فشار و ناراحتى به سر مى برند، و ما اینگونه راحت و بى‌تفاوت نشسته ایم؛ پس اگر روزى ما در فشار و ناراحتى به سر بریم و آنها راحت باشند عیبى ندارد! در حالى كه جامعه توحیدى باید طورى باشد كه اگر جایى از آن آسیب دید، جاهاى دیگر بى تفاوت نباشند.

قطعاً آنان كه در دعا راستگو، و مهموم به همّ اهل بیت(علیه السلام) و مستبشر به سرور آنان هستند، مُبْصَرات و مشاهداتى دارند، و قطعاً مثل ما چشم بسته و نابینا نیستند.
خدا نكند كه براى تعجیل فرج امام زمان(عج) دعا كنیم ولى كارهایمان براى تبعید فرج آن حضرت باشد!


انتظار بدون مقدمات

ما باید انتظار فرج حضرت غائب(عج) را داشته باشیم، و فرجش را فرج عموم بدانیم، و در هر وقت و هر حال باید منتظر باشیم، ولى آیا مى شود انتظار فرج آن حضرت را داشته باشیم، بدون مقدمات و تحمّل ابتلائاتى كه براى اهل ایمان پیش مى آید؟!

با این حال، چه اشكالى دارد كه تعجیل فرج آن حضرت را با عافیت بخواهیم، یعنى این كه بخواهیم بیش از این بلاها كه تا به حال بر سر مؤمنین آمده، بلاى دیگرى نبینند؟!

زیرا در روایت آمده است: وقتى سفیانى خروج مى‌كند، هر كس نام على، فاطمه، حسن و یا حسین را دارد مى‌كشد.

پس از این كه عده‌اى كشته مى‌شوند، بقیه مى‌گویند: پدران و مادران ما گناه كرده‌اند و این اسم ها را بر ما گذاشته اند، ما چه تقصیر داریم.

در این جا سفیانى تفضّل مى كند! و به افراد خود دستور مى‌دهد از كشتن صاحب بعضى از نام ها خوددارى كنند، ولى صاحب بعضى از نام ها را بكشند! چنان كه زمانى یهودى ها اگر مى دیدند صاحب شناسنامه، شیعى است، فوراً او را مى كشتند! الآن هم منتظر دستورند!

در هر حال، باید منتظر فرج باشیم ولى با مقدمات آن؛ ولى مى‌دانیم كه ضعیفیم و طاقت ابتلائات سخت را نداریم، لذا از خدا بخواهیم كه شیعه بعد از این دیگر به ابتلائات بیشتر، مبتلا نشود. و اهمّ مقدّمات انتظار فرج را كه توبه و طهارت از گناهان است، تحصیل كنیم.


سایت مقام معظم رهبری

 

[abolfaZZzl]

اللهم عجل لولیک الفرج

 

[**آگاهدخت**]

آخرالزمان و حکومت جهانى حضرت مهدى(ع)3

آخرالزمان و حکومت جهانى حضرت مهدى(ع)3

از جمله صفاتى كه براى حضرت در دعاى ندبه بيان شده «هادم ابنية الشرك والنفاق» است. آيا مى ‏توان از اين بناهاى شرك و نفاق كه توسط حضرت درهم شكسته مى ‏شوند، مصاديقى را نام برد؟

در جوابتان بهتر است روايتى از امام صادق(ع) را بخوانم كه در دل خود مطالب زيادى دارد. حضرت مى‏ فرمايند: «يصنع كما صنع رسول اللّه‏»؛ حضرت مهدى(ع) همان كارى را كه پيامبر اكرم(ص) كرد، انجام مى‏ دهند. «يهدم ما كان قبله»؛ همه بناهاى پيش ازخود را درهم مى‏ شكند. «كما هدم رسول‏اللّه‏ أمر الجاهلية»؛ همانند پيامبر اكرم(ص) كه بناها، اعتقادات، باورها و همه بافته‏ هاى جاهليت را فرو ريختند حضرت مهدى(ع) نيز همه آثار دوران جاهليت بشر را متلاشى مى ‏كنند؛ «و يستأنف الاسلام جديدا»27؛ اسلام را از نو بنا مى ‏كنند.

گسترش رعب، وحشت، آدم‏كشى چيزهايى نيستند كه براى كسى قابل تحمل باشند ولى همه اينها زير سر مشركين است كه در رأس آنها يهود قرار دارد و جالب اين است كه آقا اميرالمؤمنين(ع) قرنها قبل نسبت به اين مطلب در مسجد كوفه هشدار داده بودند. آن حضرت به مردم رو كرده و فرمودند: «واللّه‏ لتسألن ماتؤمرون»؛ يا هر آنچه را به شما مى‏ گوييم اطاعت و اجرا كنيد: «او لتركبن أعناقكم اليهود والنصارى28»؛ يا منتظر حاكميت يهود و نصارا بر خود باشيد. يا در جاى ديگر فرمودند: «ليستأمرون عليكم اليهود والنصارى...»29 چنان يهود و نصارا بر شما حاكم مى‏ شوند كه عرصه را بر شما تنگ كرده و شما را از شهرهايتان بيرون خواهند كرد.

مشركان در دوره حاكميتشان يك سرى بافته ‏ها، عقايد و فرهنگ را بر مردم تحميل مى ‏كنند كه از جمله عوارضش گسترش فساد، بى ‏بند و بارى، بى‏ عفتى و هدف قرار گرفتن اعتقادات مردم است. در كنار حاكميت يهود، حكومتهايى ديده مى‏شود كه تشكيل شده از مشركان، منافقان و همه آنهايى كه ظاهرا همراه مردمند ولى در حقيقت بقاى خود را وامدار همدستى و همراهى مشركان هستند.

قبل از ظهور امام زمان(ع) دنيا گرفتار مشركان؛ يعنى يهود و نصاراست كه مصداق بارزش در جهان امروز همان آمريكا و مولود نامشروعش اسراييل است كه حكومتهاى دست نشانده ‏اى كه به جز رضايت آنها به هيچ چيز ديگرى فكر نمى ‏كنند، همراهشان هستند. حضرت در همان ابتداى امر با تمام قوا با ايشان رودررو شده و جنگ خونينى با ايشان به پا مى‏ كنند. در اين جنگ تمام عيار، حتى سنگها و درختها به يارى حضرت و سپاهيانش آمده و ايشان را خطاب مى‏ كنند كه يك يهودى يا دشمن خدا پشت من پنهان شده، بياييد او را بگيريد و بكشيد.30

برخى روايات هم به جنگ حضرت با حكومتهاى عربى و دست نشانده‏ هاى آنها اشاره مى‏ كنند كه «على العرب شديد»31 «لا واللّه‏ ما بينه و بينهم إلّا السيف»32؛ البته نكته‏اى را كه مى ‏بايست در اينجا متذكر شوم، اين است كه جنگهاى خونين و شديد حضرت تنها با حكومتهاى مشرك و سردمداران شرك و نفاق است والا اصل حكومت ايشان حكومت سفاك و خونريزى نيست كه بين عوام مردم شايع كرده ‏اند.

حضرت با شيطان درگير مى ‏شود33 كه «إلى يوم وقت المعلوم»34 مهلت خواسته است؛ البته اين‏كه منظور همان ابليس است يا شيطان بزرگ بماند تا زمانى كه خود حضرت ظهور كنند.

با استقرار حكومت حضرت چه كسانى از اين نعمت بهره ‏مند مى‏ شوند؟

اولاً طبق برخى روايات، همه در دوران امام زمان(ع) موحد مى ‏شوند و ديگر هيچ حد و مرزى باقى نمى‏ ماند كه فلانى مثلاً يهودى يا نصرانى است: «له أسلم من فى السموات والأرض»35؛ همه در دوران حكومت امام زمان(ع) مسلمان مى ‏شوند.

نكته دوم اين‏كه با توجه به بعضى ديگر از روايات كه مى‏ فرمايد: «وضع ‏اللّه‏ يده على رؤس العباد»36 نه رئوس مؤمنان يا شيعيان، حضرت دست مباركشان را بر سر تمام بندگان مى ‏گذارند و عقول همه بندگان كامل مى ‏شود و نه عقل جمعيتى خاص.

نكته سوم اين‏كه سرور ناشى از ظهور امام زمان(ع) حتى شامل حال اهل برزخ و مردگان هم مى ‏شود37 يعنى علاوه بر شيعيان و كل انسانهاى زنده، مردگان هم از فرج بهره‏مند مى ‏شوند: «دخلتهم الفرحه»38.

آيا مى ‏توان تعريف جامعى از حكومت حضرت ارايه كرد به طورى كه مشخص شود ابعاد، الگوها، قوانين و سيره‏اى كه قرار است ايشان برقرار كنند چيست؟

مى ‏دانيد كه ما ده قانون يا ده دين نداريم. در نگاه ما دين و قانون حق جز يكى و اسلام نيست: «إنّ الدين عند اللّه‏ الإسلام»39. افتخار و هنر حضرت مهدى(ع) پياده كردن همان چيزى است كه رسول‏اللّه‏(ص) به بشر ارائه كرده ‏اند؛ چرا كه به فرموده قرآن «لقد كان لكم فى رسول اللّه‏ أسوة حسنه»40. به عبارت ديگر نه تنها سيره ايشان كه سيره حضرت على(ع) همان سيره رسول خدا(ص) بود و همگى افتخارشان اين است كه قدم جاى قدم پيامبر(ص) مى ‏گذارند. البته نتيجه تأسى و عمل به اين سيره بنا بر آيه «ولو أنّ أهل القرى آمنوا واتقوا لفتحنا عليهم بركات من السماء والأرض»41 وفور و نزول بركات از آسمان و زمين است و طبيعى است در چنين حالتى ديگر زمين با اهل خود قهر نيست و رود و درياچه‏اى خشك نمى‏شود و بسيارى مسايل از اين قبيل وجود نخواهد داشت.

آيا براى تحقق چنين حكومتى زمينه‏ سازى هم مى‏ توان كرد؟

پاسخ اين سؤال به بحث انتظار برمى‏گردد كه مرحوم مجلسى در جلد 52 بحارالانوار بيش از هشتاد روايت در اين رابطه آورده ‏اند كه در بعضى از آنها از انتظار با تعبيرى همچون «أحبّ الاعمال»42 يا «أفضل أعمال أمتّى»43 ياد شده و شخص منتظر را در برخى ديگر به كسى تشبيه كرده ‏اند كه در خيمه رسول اللّه‏ (ص) باشد.44
مسلما كسى كه در خيمه رسول اللّه‏(ص) باشد براى تهاجم به دشمن و ويران كردن ابنيه شرك و نفاق در حالت آماده‏باش به سر مى ‏برد؛ يا وقتى حداقل ثواب انتظار را معادل ثواب هزار شهيد بدر و احد بيان مى‏كنند45 معنايش اين است كه هر منتظر بايد رنج و زحمتى معادل رنج و زحمت هزار شهيد بدر و احد را تحمل كند. به هر حال مردم بايد با اين موضوع و اين فرهنگ و خود امام(ع) و دشمنان ايشان آشنا شوند و براى مردم روشن شود كه دشمنان آن حضرت به دنبال چه مى ‏گردند و چه هدفى را دنبال مى‏ كنند.

به نظر حقير بهترين وسيله براى آگاه كردن مردم، پياده كردن فرهنگ مهدويت و برحذر داشتن آنها از فرهنگ ضد آن است. بهترين حالت آن هم وقتى است كه حكومت به پا مى‏ شود. با برپايى حكومت و دستيابى به امكانات بيشتر، مسئوليت هم بيشتر مى‏ شود. مى‏ بايست با استفاده از صدا و سيما و ديگر رسانه‏ هاى گروهى ابعاد مختلف موضوع را براى مردم تبيين كرد و به معناى واقعى براى برپايى حكومت امام زمان(ع) مقدمه‏ چينى نمود. البته در اينجا مجال پاسخ به آنها كه با استناد به حديث ضعيف السندى اصل تشيكل حكومت در عصر غيبت را زير سؤال مى‏ برند، نيست و به همين قدر بسنده مى ‏كنم كه به نظر بنده الان اوجب واجبات و اهم مسايل تشكيل و حفظ حكومت اسلامى است.




ادامه دارد.....
منبع : پرتال پایگاه تخصصی تبیان مهدوی پرتال پایگاه تخصصی تبیان مهدویت