شرایط ازدواج رو دارم یا نه؟

ATHD27649

عضو جدید
با سلام و احترام.

هدف از ایجاد تاپیک اینه که میخوام شرایطمو بگم و دوستان جواب بدهن که الان مناسبه ازدواج کنم یا نه...چون میخوام از تجربیات و ایده های شما دوستان استفاده کنم تا بلکه بتونم تصمیم درستی برای آیندم بگیرم.

پسر هستم!

27 سالمه.

در حال حاضر من فوق لیسانس مهندسی مکانیک هستیم و فارغ التحصیل شدم. برج 6 سرباز هستم..امریه دارم میگیرم و انشالله درست میشه. و دو سال در خدمت یه شرکت در تهران هستم. خودم شمالی هستم...خانواده تقریبا مذهبی دارم...ولی خودم خیلی مذهبی نیستم اما قابلیت مذهبی شدن رو دارم! پسر به روزی هستم....تا حالا وارد کار رسمی نشدم ولی کارای دانشجویی و علمی رو در سطح خوبی انجام دادم.

از نظر مالی، خودم صفرم! و وضعیت مالی خانوادم متوسطه!

هدف اول بنده اینه که در تهران بمانم و بعد خدمت، دنبال کار بگردم و پول جمع کنم و در تهران خونه و زندگی جدید تشکیل بدم....و حالا اگر بتونم در حین خدمت هم کار پیدا کنم چه بهتر.

هدف بعدی بنده که جز اهداف طولانی مدت منه، مهاجرت هست. یعنی بعد حدود 6 سال و آماده کردن شرایط لازم، مطمئنا میخوام مهاجرت کنم و میتونم.

برای ازدواج هم فعلا کسی مد نظرم نیست و میدونم اگه به خواهرم بگم میتونه واسطه بشه و معرفی کنه.

هدف از ازدواجم هم اینه که میخوام تو مسیری که هستم و میخوام گام بردارم، یه حامی داشته باشم و تنها نباشم و منم حامی آن باشم...راستشو بخواین بعضی اوقات احساس تنهایی میکنم و این گاهی اذیتم میکنه..البته خیلی کلی گفتم و میدونم هر انسانی نیاز به ازدواج داره.

ازدواج رو بزارم بعد خدمت؟ یعنی بعد دو سال دیگه ازدواج کنم؟ یا مثلا ازدواج رو بزارم بعد 4 سال دیگه که کارم داشته باشم؟ نظرتون چیه؟

باتشکر
 

EECi

مدیر بازنشسته
با سلام و احترام.

هدف از ایجاد تاپیک اینه که میخوام شرایطمو بگم و دوستان جواب بدهن که الان مناسبه ازدواج کنم یا نه...چون میخوام از تجربیات و ایده های شما دوستان استفاده کنم تا بلکه بتونم تصمیم درستی برای آیندم بگیرم.

پسر هستم!

27 سالمه.

در حال حاضر من فوق لیسانس مهندسی مکانیک هستیم و فارغ التحصیل شدم. برج 6 سرباز هستم..امریه دارم میگیرم و انشالله درست میشه. و دو سال در خدمت یه شرکت در تهران هستم. خودم شمالی هستم...خانواده تقریبا مذهبی دارم...ولی خودم خیلی مذهبی نیستم اما قابلیت مذهبی شدن رو دارم! پسر به روزی هستم....تا حالا وارد کار رسمی نشدم ولی کارای دانشجویی و علمی رو در سطح خوبی انجام دادم.

از نظر مالی، خودم صفرم! و وضعیت مالی خانوادم متوسطه!

هدف اول بنده اینه که در تهران بمانم و بعد خدمت، دنبال کار بگردم و پول جمع کنم و در تهران خونه و زندگی جدید تشکیل بدم....و حالا اگر بتونم در حین خدمت هم کار پیدا کنم چه بهتر.

هدف بعدی بنده که جز اهداف طولانی مدت منه، مهاجرت هست. یعنی بعد حدود 6 سال و آماده کردن شرایط لازم، مطمئنا میخوام مهاجرت کنم و میتونم.

برای ازدواج هم فعلا کسی مد نظرم نیست و میدونم اگه به خواهرم بگم میتونه واسطه بشه و معرفی کنه.

هدف از ازدواجم هم اینه که میخوام تو مسیری که هستم و میخوام گام بردارم، یه حامی داشته باشم و تنها نباشم و منم حامی آن باشم...راستشو بخواین بعضی اوقات احساس تنهایی میکنم و این گاهی اذیتم میکنه..البته خیلی کلی گفتم و میدونم هر انسانی نیاز به ازدواج داره.

ازدواج رو بزارم بعد خدمت؟ یعنی بعد دو سال دیگه ازدواج کنم؟ یا مثلا ازدواج رو بزارم بعد 4 سال دیگه که کارم داشته باشم؟ نظرتون چیه؟

باتشکر
سلام و عرض ادب خدمت شما دوست عزیز
ممنون از دعوت شما

به نظر من ابتدا 24 ماه سربازیه خودتون رو سپری کنید(با توجه به امریه بودن باید 24 ماه خدمت کنید) سپس بفکر پیدا کردن فردی مناسب با خودتون باشید
هیچ وقت هم بدون داشتن شغل ازدواج نکنید . حمایت خانواده ها مقطعی هست و استقلال تصمیم گیری زندگی مشترک شما رو بخطر میندازه و زمینه دخالت ها ممکنه در زندگی مشترک شما پیش بیاد

بحث مهاجرت هم نیاز به دو انسان قوی و هدفمند داره و به نظر من شما از الان ذهن خودتون رو شرطی نکنید روی این موضوع
اینجا تلاشتون رو بکنید و همزمان سرموقع پس از بررسی های زیاد موضوع مهاجرت رو هم پیگیری کنید و نهایتا تصمیم بگیرید که اینجا موندنی هستید یا رفتنی هستید

موفق باشید
 

ATHD27649

عضو جدید
ممنون از نظرات دوستان...من نظرمو میدم، ممنون میشم نظرتونو در این مورد بگین.

من فک میکنم در این مرحله از زندگیم و یا بعد سربازیم، باز مشکلاتی در زندگیم وجود داره. شاید برای شرایط من فرقی به حال من نکنه که قبل سربازیم ازدواج کنم یا بعدش! به هر حال مشکل بزرگی به نام کمبود پول هنوز پا برجاست!

چون در هر حال من باید حرفامو با خانواده دختر بزنم که پولی در بساط نیست! و باید فرصت بدن تا شرایط مهیا بشه! که حداقل دو سال زمان میطلبه...تو این دو سال ایشون تو خونه باباشون باشن و منم سربازیم تموم بشه. البته در همین اثنا هم من دنبال کار مناسب برای بعد از سربازی هم میرم...یعنی در واقع رصد میکنم همه جاها رو!!(البته همین شرکت هم بعد سربازی منو استخدام میکنه که بنا به دلایلی نمیخوام استخدام بشم!)...
مورد دیگه اینه که اگه بعد سربازی و داشتن کار ازدواج کنم سنم حداقل شده 30 سال! ولی الان 27 سالمه!! جوون ترم!! به نظرم سن 30 دیگه برای ازدواج مناسب نیست!(یکمی ضایع هست!!) ازون طرف خودمم دوست دارم با دختری حدود سن 20-22 وصلت کنم..حالا جوون ترم بود چه بهتر!! خب سنم بره بالا، از این نظر به مشکل میخورم!

به هر حال انشالله خدا بزرگه! یاعلی بگم؟! نظرتون چیه؟!
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
ممنون از نظرات دوستان...من نظرمو میدم، ممنون میشم نظرتونو در این مورد بگین.

من فک میکنم در این مرحله از زندگیم و یا بعد سربازیم، باز مشکلاتی در زندگیم وجود داره. شاید برای شرایط من فرقی به حال من نکنه که قبل سربازیم ازدواج کنم یا بعدش! به هر حال مشکل بزرگی به نام کمبود پول هنوز پا برجاست!

چون در هر حال من باید حرفامو با خانواده دختر بزنم که پولی در بساط نیست! و باید فرصت بدن تا شرایط مهیا بشه! که حداقل دو سال زمان میطلبه...تو این دو سال ایشون تو خونه باباشون باشن و منم سربازیم تموم بشه. البته در همین اثنا هم من دنبال کار مناسب برای بعد از سربازی هم میرم...یعنی در واقع رصد میکنم همه جاها رو!!(البته همین شرکت هم بعد سربازی منو استخدام میکنه که بنا به دلایلی نمیخوام استخدام بشم!)...
مورد دیگه اینه که اگه بعد سربازی و داشتن کار ازدواج کنم سنم حداقل شده 30 سال! ولی الان 27 سالمه!! جوون ترم!! به نظرم سن 30 دیگه برای ازدواج مناسب نیست!(یکمی ضایع هست!!) ازون طرف خودمم دوست دارم با دختری حدود سن 20-22 وصلت کنم..حالا جوون ترم بود چه بهتر!! خب سنم بره بالا، از این نظر به مشکل میخورم!

به هر حال انشالله خدا بزرگه! یاعلی بگم؟! نظرتون چیه؟!
با سلام
بعد اینکه خدمتت تموم شد بهتر میتونی در مورد آینده و ازدواج و شغل تصمیم بگیری.
 

ATHD27649

عضو جدید
میبینم که دوستان همه موافقن که در سنین بالا ازدواج کرد. خخخخخ

شاید بعد خدمت دیگه نظرم در مورد ازدواج عوض بشه...چون تقریبا تمام مشکلات اصلی پسری مثل من با کارت پایان خدمت حل میشه. یعنی نباید دختری که میخواد شریک زندگیم باشه کمی با سختی های مشکلات من شریک باشه؟

نمیدونم.....
 

EECi

مدیر بازنشسته
ممنون از نظرات دوستان...من نظرمو میدم، ممنون میشم نظرتونو در این مورد بگین.

من فک میکنم در این مرحله از زندگیم و یا بعد سربازیم، باز مشکلاتی در زندگیم وجود داره. شاید برای شرایط من فرقی به حال من نکنه که قبل سربازیم ازدواج کنم یا بعدش! به هر حال مشکل بزرگی به نام کمبود پول هنوز پا برجاست!

چون در هر حال من باید حرفامو با خانواده دختر بزنم که پولی در بساط نیست! و باید فرصت بدن تا شرایط مهیا بشه! که حداقل دو سال زمان میطلبه...تو این دو سال ایشون تو خونه باباشون باشن و منم سربازیم تموم بشه. البته در همین اثنا هم من دنبال کار مناسب برای بعد از سربازی هم میرم...یعنی در واقع رصد میکنم همه جاها رو!!(البته همین شرکت هم بعد سربازی منو استخدام میکنه که بنا به دلایلی نمیخوام استخدام بشم!)...
مورد دیگه اینه که اگه بعد سربازی و داشتن کار ازدواج کنم سنم حداقل شده 30 سال! ولی الان 27 سالمه!! جوون ترم!! به نظرم سن 30 دیگه برای ازدواج مناسب نیست!(یکمی ضایع هست!!) ازون طرف خودمم دوست دارم با دختری حدود سن 20-22 وصلت کنم..حالا جوون ترم بود چه بهتر!! خب سنم بره بالا، از این نظر به مشکل میخورم!

به هر حال انشالله خدا بزرگه! یاعلی بگم؟! نظرتون چیه؟!

نظرم این هست که همه این کارهای شما اما و اگر شد !
در بزرگیه خدا شکی نیست ولی نباید با خیالات زندگی کرد
 

Uchiha Itachi

عضو جدید
میبینم که دوستان همه موافقن که در سنین بالا ازدواج کرد. خخخخخ

شاید بعد خدمت دیگه نظرم در مورد ازدواج عوض بشه...چون تقریبا تمام مشکلات اصلی پسری مثل من با کارت پایان خدمت حل میشه. یعنی نباید دختری که میخواد شریک زندگیم باشه کمی با سختی های مشکلات من شریک باشه؟

نمیدونم.....

همه ی مشکلات با کارت پایان خدمت حل میشه!
فکر نکنم این طور باشه
در ضمن در زندگی شما هم در مشکلات طرف مقابل سهیم خواهید شد
 

EECi

مدیر بازنشسته
میبینم که دوستان همه موافقن که در سنین بالا ازدواج کرد. خخخخخ

شاید بعد خدمت دیگه نظرم در مورد ازدواج عوض بشه...چون تقریبا تمام مشکلات اصلی پسری مثل من با کارت پایان خدمت حل میشه. یعنی نباید دختری که میخواد شریک زندگیم باشه کمی با سختی های مشکلات من شریک باشه؟

نمیدونم.....

دوستان موافق ازدواج با شرایط مناسب و با کمترین مشکل هستن
خود فرآیند شناخت ازدواج بحث زمانبری هست حالا شما سربازی و دخالت دیگران و بلاتکلیفی تا شش سال و نداشتن شغل تا سالها بعد و بی پولی رو اضافه کن بهش! قبول داری یکم زیادی پیچیده میشه و خود ازدواج کاملا میره به حاشیه؟
این مشکلات ربطی به زندگی مشترک نداره دوست عزیز . این مشکلات شخصی شماست
سربازی و داشتن استقلال مالی یه مشخصه شخصی برای ازدواج و رفتن زیر یه سقف هست

حالا بلوغ عاطفی و فکری بماند...

موفق باشید
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
میبینم که دوستان همه موافقن که در سنین بالا ازدواج کرد. خخخخخ

شاید بعد خدمت دیگه نظرم در مورد ازدواج عوض بشه...چون تقریبا تمام مشکلات اصلی پسری مثل من با کارت پایان خدمت حل میشه. یعنی نباید دختری که میخواد شریک زندگیم باشه کمی با سختی های مشکلات من شریک باشه؟

نمیدونم.....
این افتخار نیست که سوغات ازدواج شما برای همسرتان شریک کردن ایشان در مشکلاتی باشه که بعلت بی کفایتی یا تنبلی و یا هر دلیلی دارید و یا باهاش مواجه هستید. خود زندگی مشترک در ایده آل ترین شکل صدها و هزاران مشکلات ریز و درشت داره. اگه این نقص و کمبود های شما هم بهش اضافه بشه دیگه اسمش زندگی مشترک نمیشه. اسمش شاید زندگی در جهنم خود ساخته باشه.
 

ATHD27649

عضو جدید
با سلام...

باید بگم که من هیچ اما و اگری نگفتم.همه اینچیزا رو که گفتم جز برنامه هام هست..هیچ جای دنیا گفته نشده برنامه داشتن بده...امریه رو گرفتم و حالا کلمه انشالله جز تیکه کلام منه و شاید بقیه بد برداشت کنن که هنوز این هم اتفاق نیفتاده. حتی بعدش میتونم سریع استخدام شم همون جا.

و مورد دیگه این که به نظر من هیچکی با شرایط ایده ال نمیتونه در این زمونه ازدواج کنه.

در مورد ان دوستمون که گفتن بلاتیکلیفی تا 6 سال تعجب کردم! کدوم بلاتکلیفی؟ من میگم بعد دو سال میرم دنبال کار و شرایطمو برای 4 سال باقیمانده، چه از نظر مالی و چه از نظر مهاجرت فراهم میکنم. منظور بنده اینه. فقط دو سال من بی پولی دارم. بعدش شرایطم بهتر میشه....

در مورد ان یکی دوستمون که گفته سوغات ازدواج! فقط میتونم بگم همینه دیگه! همه همینطورین...شرایط هیچیکی ایده آل نیست و باید دو نفر در کنار هم بسازن. این خیلی قشنگتره. نه این که من ماشین داشته باشم ..کار داشته باشم...خونه داشته باشم و همه چیم اوکی باشه بعد برم ازدواج کنم...واقعا ان موقع نیازی به ازدواج نمیبینم. چون همه سختی ها رو خودم تنهایی جلو بردم...من اینطوریم...

...................................................................................

یه سوال...ربطی به حرفمون نداره..میخوام نظرتونو بدونم.

هر کی اگه بخواد برای خودش یه تصمیم بگیره(حالا هر تصمیمی)، آیا باید به خودشناسی برسه؟

خودشناسی منظورم خودشو کامل بشناسه و همچنین شرایط خودشو و خانوادشو بسنجه و بعد تصمیم بگیره. آیا درست میگم؟
 

ATHD27649

عضو جدید
البته اینم بگم کلمه بی کفایتی برای اینجا خوب نبوذ!

من یه فرد تحصیل کرده هستم...واقعا تا اینجا رسیدم زحمت کشیدم و آدم الافی نبودم و در رشته خودم تخصص دارم...خوب نیست این کلمات برای قشر تحصیل کرده جامعه به کار رفته بشه..شاید منظورتون به من نباشه ولی دوست داشتم اینو بگم.
 

ATHD27649

عضو جدید
همه ی مشکلات با کارت پایان خدمت حل میشه!
فکر نکنم این طور باشه
در ضمن در زندگی شما هم در مشکلات طرف مقابل سهیم خواهید شد


بله حل میشه اگه پشتکار و سعی و تلاش باشه. چون من درسته صفرم ولی منفی نیستم! آدم الافی نبودم و میتونم با تخصصی که دارم کار کنم..چون جوونم.
 

ATHD27649

عضو جدید
همه ی مشکلات با کارت پایان خدمت حل میشه!
فکر نکنم این طور باشه
در ضمن در زندگی شما هم در مشکلات طرف مقابل سهیم خواهید شد


مشکلات ان هم هیچ ایرادی نداره...چون مشکلات جزیی از زندگیه...اصلا زندگی بدون مشکل معنی نداره....مهم مدیریت کردنشه.
 

omid20110

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
سلام دوست عزیز
ممنون بابت دعوتتون
اگه نظر منو میخواین با توکل بر خدا اقدام کنید برا ازدواج(هرچه زودتر بهتر)
اول اینکه همه میگن رفته رفته شرایط بهتر میشه و بعد ازدواج میکنم ولی اینطوری نیست! هم سنت بالا میره و سخت گیر میشی و هم اینکه خیلیارو میشناسم که با این طرز فکر ازدواجشونو به تاخیر انداختن و نتونستن تا سن 40 سالگی ازدواج کنن
به نظرم هر سنی یه اقتضایی داره ازدواجم سن خودشو داره اگه از وقتش بگذره دیگه لذت خودشو نداره...الانم که شاهد بالا رفتن سن ازدواج و سخت گیری های بیخود هستیم بخاطر همین اعتقاداته که بعضا به غلط جا افتاده!

ثانیا مهم تر از مشکل اقتصادی پیدا کردن کیس مناسبه هم باید از لحاظ فکری و عاطفی به بلوغ کامل طرفین رسیده باشن و بتونن در کنار همدیگه یک زندگی مشترک موفقی رو داشته باشن-باید کسی رو پیدا کنید که از لحاظ فکری و عاطفی و مذهبی و... باهم مطابقت خوبی داشته باشین و به قول معروف هم کف هم باشین...پس به نظرم مشکلتون در وهله اول پیدا کردن یه کیس خوبه نه مشکلات اقتصادی

ثالثا خیلیامون ادعای ایمان به خدا داریم ولی در عمل هیچ!
مگه تو احادیث نخوندیم که میگن هرکسی که بخاطر ترس از مشکلات اقتصادی ازدواجش را به تاخیر بیاندازد به خدا و تواناییش ایمان ندارد...!

شما قدم رو بردار همین پیدا کردن کیس مناسب خودش طول میکشه حتی شاید تا پایان سربازیتون (یکی از دوستای من از ترم4 کارشناسی اقدام کرده ولی هنوز به نتیجه ای نرسیده! :surprised:) بعدش شغل و بقیه مراحل زندگیتون خواهید دید که با اعتقاد راسخ به خداوند متعال حل خواهد شد...
اینم در نظر بگیرین که در اثر همین انتخاب های نادرست و انتظارات زیاده که اینهمه آمار طلاقمون بالا رفته

بازم کمکی باشه در خدمتی
موفق و خوشبخت باشین
التماس دعا
 

EECi

مدیر بازنشسته
با سلام...

باید بگم که من هیچ اما و اگری نگفتم.همه اینچیزا رو که گفتم جز برنامه هام هست..هیچ جای دنیا گفته نشده برنامه داشتن بده...امریه رو گرفتم و حالا کلمه انشالله جز تیکه کلام منه و شاید بقیه بد برداشت کنن که هنوز این هم اتفاق نیفتاده. حتی بعدش میتونم سریع استخدام شم همون جا.

و مورد دیگه این که به نظر من هیچکی با شرایط ایده ال نمیتونه در این زمونه ازدواج کنه.

در مورد ان دوستمون که گفتن بلاتیکلیفی تا 6 سال تعجب کردم! کدوم بلاتکلیفی؟ من میگم بعد دو سال میرم دنبال کار و شرایطمو برای 4 سال باقیمانده، چه از نظر مالی و چه از نظر مهاجرت فراهم میکنم. منظور بنده اینه. فقط دو سال من بی پولی دارم. بعدش شرایطم بهتر میشه....

در مورد ان یکی دوستمون که گفته سوغات ازدواج! فقط میتونم بگم همینه دیگه! همه همینطورین...شرایط هیچیکی ایده آل نیست و باید دو نفر در کنار هم بسازن. این خیلی قشنگتره. نه این که من ماشین داشته باشم ..کار داشته باشم...خونه داشته باشم و همه چیم اوکی باشه بعد برم ازدواج کنم...واقعا ان موقع نیازی به ازدواج نمیبینم. چون همه سختی ها رو خودم تنهایی جلو بردم...من اینطوریم...

...................................................................................

یه سوال...ربطی به حرفمون نداره..میخوام نظرتونو بدونم.

هر کی اگه بخواد برای خودش یه تصمیم بگیره(حالا هر تصمیمی)، آیا باید به خودشناسی برسه؟

خودشناسی منظورم خودشو کامل بشناسه و همچنین شرایط خودشو و خانوادشو بسنجه و بعد تصمیم بگیره. آیا درست میگم؟
سلام

دوست خوبم منظورم اینه که شرایط شما طوری هست که اگر های بسیاری رو پیش روتون دارید تا به هدفتون برسید
مثلا
اگر در دو و نیم سال اینده خدمت شما تمام بشه و اگر شما بعد این مدت بلافاصله شغلی پیدا کنید و اگر طی این سالها خانواده دختر شما رو تحت فشار برای رفتن سر خونه و زندگی نزارن و اگر طی این مدت طولانی دخالت های رابطه شما رو با خطرات جدی مواجه نکنه و اگر شما بتونید مشکلاتی که اصلا حدس نمیزنید رو مدیریت کنید و ...

مهاجرت هم بخش مجزایی برای بحث هست

ان شالله که شرایط شما بهتر بشه و من هم خوشحال از اینکه دوست موفقی پیدا کرده ام
دقت کن اینا شرایط ایده آل نیستن اینا شرایط کف تشکیل خانواده هستن
تجربه ای که من از دوستان متاهلم در دوران سربازی دیدم سخت گذشتن و دوری و دهها مشکل دیگه بود که بشدت خودشون و نامزدشون رو دچار مشکل کرده بود

بهرحال امیدوارم موفق باشید
 

omid20110

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
بنظر میرسد ساختن واژه ای بنام "فردا" بزرگترين اشتباه
انسان بوده
از وقتی "فردا" را ياد گرفتيم، همه چيز
را گذاشتيم؛ برای فردا. از داشته های امروز لذت نبرديم و
گذاشتيم برای روز مبادا.

شايد بايد اينگونه "فردا" را معنی كنيم:
"فردا" روزيست كه داشته های امروزمان را نداریم.

پس: امروز را دریابیم.
 

Rah Pardaz

همکار مدیر تالار مهندسی عمران متخصص راهداری
کاربر ممتاز
با سلام و احترام.

هدف از ایجاد تاپیک اینه که میخوام شرایطمو بگم و دوستان جواب بدهن که الان مناسبه ازدواج کنم یا نه...چون میخوام از تجربیات و ایده های شما دوستان استفاده کنم تا بلکه بتونم تصمیم درستی برای آیندم بگیرم.

پسر هستم!

27 سالمه.

در حال حاضر من فوق لیسانس مهندسی مکانیک هستیم و فارغ التحصیل شدم. برج 6 سرباز هستم..امریه دارم میگیرم و انشالله درست میشه. و دو سال در خدمت یه شرکت در تهران هستم. خودم شمالی هستم...خانواده تقریبا مذهبی دارم...ولی خودم خیلی مذهبی نیستم اما قابلیت مذهبی شدن رو دارم! پسر به روزی هستم....تا حالا وارد کار رسمی نشدم ولی کارای دانشجویی و علمی رو در سطح خوبی انجام دادم.

از نظر مالی، خودم صفرم! و وضعیت مالی خانوادم متوسطه!

هدف اول بنده اینه که در تهران بمانم و بعد خدمت، دنبال کار بگردم و پول جمع کنم و در تهران خونه و زندگی جدید تشکیل بدم....و حالا اگر بتونم در حین خدمت هم کار پیدا کنم چه بهتر.

هدف بعدی بنده که جز اهداف طولانی مدت منه، مهاجرت هست. یعنی بعد حدود 6 سال و آماده کردن شرایط لازم، مطمئنا میخوام مهاجرت کنم و میتونم.

برای ازدواج هم فعلا کسی مد نظرم نیست و میدونم اگه به خواهرم بگم میتونه واسطه بشه و معرفی کنه.

هدف از ازدواجم هم اینه که میخوام تو مسیری که هستم و میخوام گام بردارم، یه حامی داشته باشم و تنها نباشم و منم حامی آن باشم...راستشو بخواین بعضی اوقات احساس تنهایی میکنم و این گاهی اذیتم میکنه..البته خیلی کلی گفتم و میدونم هر انسانی نیاز به ازدواج داره.

ازدواج رو بزارم بعد خدمت؟ یعنی بعد دو سال دیگه ازدواج کنم؟ یا مثلا ازدواج رو بزارم بعد 4 سال دیگه که کارم داشته باشم؟ نظرتون چیه؟

باتشکر

درود بر شما .
ازدواج رو با شرایطی که دارید .............طرف مقابلتون اگه قبول می کنه..............پذیرفته است ...... و دل داده را چاره ای جزء به معشوق رسیدن نیست .
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
با سلام
ما یه مثل ترکی داریم که معنی فارسیش این میشه ؛ روستایی که خودش از دور داره دیده میشه , دیگه برای فهمیدنش که کجاست نیازی به راهنما نیست. یعنی ما همین دور و بر خودمون همه جوانهایی رو که به هر شکل و صورتی ازدواج کرده اند داریم بعینه میبینیم که رعایت کدام ملاک ها چه جور نتایجی رو براشون بهمراه داشته. بهتره از دیدگاه آسیب شناسی یه نگاهی به اونا داشته باشیم.
مورد بعدی اینه که تجربه نشان داده دانشجویانی که ضمن تحصیل کار هم کرده اند از نظر مادی و تجربه خیلی بهتر از حتی فارغ التحصیلانی که علامه دهر شدن ولی جیبشون خالی بوده, در ادامه کار و تشکیل زندگی و خیلی از فرآیند ها و بالا پایین های روزگار سربلند تربوده اند.
امروزه دیگه با انشاالله و ماشاالله نمیشه زندگی کرد. هر روز ارزش پول پایین میاد هر روز نرخ تورم بالاتر میره هر روز گرانی چند برابر میشه و هر روز پیداکردن کار سخت تر میشه. وقتی شما همه این وضعیت رو میبینی بهترین کار اینه که بدون هیچ خرج تراشی و درگیری اول اون زیرساخت های اساسی مورد نیاز زندگی رو تا حدودی بهشون یه سر و سامان نصف و نیمه بدی و تو این مدت یه پس اندازی هم برای خرج عروسی کنار بذاری و یه کاری هم پیدا بکنی, بعد با خیال راحت به ازدواج فکر کنی. در ضمن اگه کمی دیرتر ازدواج بکنی دیگه مجبور نیستی یه دختری انتخاب بکنی که به بلوغ فکری نرسیده باشه و خود ایشون هم مثل بچه دبستانی برات مسئله بشه و حکایت اسب بیار و باقالی بار کن نباشه......
در ضمن به اینم فک کن که اگه با نداری بری سراغ ازدواج و از بخت بد یکی دوتا باجناغ مایه دار هم داشته باشی, همه زندگیت از هم میپاشه, مدام سرکوفت میشنوی و اتفاقاتی برات پیش میارن که زندگی جهنم میشه.
امیدوارم تونسته باشم آینده ازدواج در شرایط نداری رو تا حدودی براتون شرح داده باشم که آنچه که گفتم یک از هزارتا بود. مرسی دوست عزیز
 

ATHD27649

عضو جدید
سلام

دوست خوبم منظورم اینه که شرایط شما طوری هست که اگر های بسیاری رو پیش روتون دارید تا به هدفتون برسید
مثلا
اگر در دو و نیم سال اینده خدمت شما تمام بشه و اگر شما بعد این مدت بلافاصله شغلی پیدا کنید و اگر طی این سالها خانواده دختر شما رو تحت فشار برای رفتن سر خونه و زندگی نزارن و اگر طی این مدت طولانی دخالت های رابطه شما رو با خطرات جدی مواجه نکنه و اگر شما بتونید مشکلاتی که اصلا حدس نمیزنید رو مدیریت کنید و ...

مهاجرت هم بخش مجزایی برای بحث هست

ان شالله که شرایط شما بهتر بشه و من هم خوشحال از اینکه دوست موفقی پیدا کرده ام
دقت کن اینا شرایط ایده آل نیستن اینا شرایط کف تشکیل خانواده هستن
تجربه ای که من از دوستان متاهلم در دوران سربازی دیدم سخت گذشتن و دوری و دهها مشکل دیگه بود که بشدت خودشون و نامزدشون رو دچار مشکل کرده بود

بهرحال امیدوارم موفق باشید

ممنون از نظرتون...

دوست دارم باز هم این تاپیک رو همراهی کنین...

ولی معمولا به این فک میکنم نگم (اگر)، بگم باید بشه باید اتفاق بیفته....با کلمه (اگر) میانه خوبی ندارم. کلا ازش خوشم نمیاد. چون کلمه (اگر) رو معمولا کسی میگه که بی اراده و آشفته هست. کلا نظر من اینه که اگه کسی بخواد در زندگیش(چه قبل ازدواج و چه بعد ازدواج و در زندگی)، این (اگر ها) رو همش بکار ببره، زندگیش جریان نداره و گاه و بی گاه توقف داره. چون آدم ترسو و بی اراده ای هست...منظورم به شما نیست...فقط حرف دلمو زدم.

دوست دارم نظر شما و بقیه رو هم در این رابطه بدونم.

باتشکر از وقتی که میزارید.
 

ATHD27649

عضو جدید
با سلام
ما یه مثل ترکی داریم که معنی فارسیش این میشه ؛ روستایی که خودش از دور داره دیده میشه , دیگه برای فهمیدنش که کجاست نیازی به راهنما نیست. یعنی ما همین دور و بر خودمون همه جوانهایی رو که به هر شکل و صورتی ازدواج کرده اند داریم بعینه میبینیم که رعایت کدام ملاک ها چه جور نتایجی رو براشون بهمراه داشته. بهتره از دیدگاه آسیب شناسی یه نگاهی به اونا داشته باشیم.
مورد بعدی اینه که تجربه نشان داده دانشجویانی که ضمن تحصیل کار هم کرده اند از نظر مادی و تجربه خیلی بهتر از حتی فارغ التحصیلانی که علامه دهر شدن ولی جیبشون خالی بوده, در ادامه کار و تشکیل زندگی و خیلی از فرآیند ها و بالا پایین های روزگار سربلند تربوده اند.
امروزه دیگه با انشاالله و ماشاالله نمیشه زندگی کرد. هر روز ارزش پول پایین میاد هر روز نرخ تورم بالاتر میره هر روز گرانی چند برابر میشه و هر روز پیداکردن کار سخت تر میشه. وقتی شما همه این وضعیت رو میبینی بهترین کار اینه که بدون هیچ خرج تراشی و درگیری اول اون زیرساخت های اساسی مورد نیاز زندگی رو تا حدودی بهشون یه سر و سامان نصف و نیمه بدی و تو این مدت یه پس اندازی هم برای خرج عروسی کنار بذاری و یه کاری هم پیدا بکنی, بعد با خیال راحت به ازدواج فکر کنی. در ضمن اگه کمی دیرتر ازدواج بکنی دیگه مجبور نیستی یه دختری انتخاب بکنی که به بلوغ فکری نرسیده باشه و خود ایشون هم مثل بچه دبستانی برات مسئله بشه و حکایت اسب بیار و باقالی بار کن نباشه......
در ضمن به اینم فک کن که اگه با نداری بری سراغ ازدواج و از بخت بد یکی دوتا باجناغ مایه دار هم داشته باشی, همه زندگیت از هم میپاشه, مدام سرکوفت میشنوی و اتفاقاتی برات پیش میارن که زندگی جهنم میشه.
امیدوارم تونسته باشم آینده ازدواج در شرایط نداری رو تا حدودی براتون شرح داده باشم که آنچه که گفتم یک از هزارتا بود. مرسی دوست عزیز

واقعا حرفاتون خوبه و منطقی...خصوصا ان قضیه باجناغ!

ولی اینم بگم من کار هم کردم ولی بیشتر کار علمی بوده و ازین راه درآمد داشتم....خب دیگه وقتی کسی میخواد ارشد بخونه باید بیشتر تمرکزش روی درس باشه و کاری هم که میخواد کنه مربوط به درس و علمی باشه...اینا چیز واضحی هست.

ولی در کل حرفاتون رو نمیتونم رد کنم.

ولی اگه من شرایطمو خیلی کامل و واضح به خانواده دختر بگم(خودم میگم نه کسی دیگه-توی جلسه ای که همه هستن)، و انا قبول بکنن، ایا باز به نظرتون ازدواج درست نیست؟
 
  • Like
واکنش ها: ayja

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
واقعا حرفاتون خوبه و منطقی...خصوصا ان قضیه باجناغ!

ولی اینم بگم من کار هم کردم ولی بیشتر کار علمی بوده و ازین راه درآمد داشتم....خب دیگه وقتی کسی میخواد ارشد بخونه باید بیشتر تمرکزش روی درس باشه و کاری هم که میخواد کنه مربوط به درس و علمی باشه...اینا چیز واضحی هست.

ولی در کل حرفاتون رو نمیتونم رد کنم.

ولی اگه من شرایطمو خیلی کامل و واضح به خانواده دختر بگم(خودم میگم نه کسی دیگه-توی جلسه ای که همه هستن)، و انا قبول بکنن، ایا باز به نظرتون ازدواج درست نیست؟
شما انسان فرهیخته و با دانشی هستید و قطعا با خانواده ای و با انسانی ازدواج میکنید که ممکنه هیچ مشکلی با خانواده و یا با خود ایشان نداشته باشید. بحث سر خود ازدواج نیست. عمده گرفتاری ها تو حاشیه زندگی مشترک رخ میده. الان که مجرد هستید هیچکس تو محیط کار نمیتونه بشما زور بگه, فوقش میزنی تو گوشش و میای بیرون. ولی اگه فردای روزگار که در شرایط مادی و رفاهی نسبتا ضعیف ازدواج کردید دیگه مجبورید بخاطر هزینه های کمرشکن تو محیط های بد کاری و تو هر شرایطی کوتاه بیایید و غرورتان هر روز جریحه دار تر میشه.خانمتان کم کم شما رو مجبور خواهد کرد که تو خونه مستقل زندگی کنید. گاها حتی اگه ایشان هم اینکارو نکنه بعد یه مدت برای اینکه احترام ها حفظ بشن ممکنه خود شما تصمیم بگیری بری مستاجری. اونوقت مجبوری یا هر سال بیشتر بری سمت حاشیه شهر و یا هر چی کار کردی بدی صاحبخونه بخوره.
در هر حال اگه قبل ازدواج یه کار متوسط و یه آپارتمان نقلی دست و پا بکنی, راحت تر میتونی ازدواج کنی و صاحبخونه هم نمیتونه بخاطر صدای گریه بلند فرزندت از خونش بیرونتون بکنه و......
کلا اگه بخوای یه عمر مردانه و با اراده خودت زندگی بکنی بهتره اول یکم به زیرساخت های اولیه زندگی مشترک دست پیدا بکنی بعد ازدواج و بعدش دیگه درآمدت رو خرج اجاره و کرایه و اینا نمیکنی و میتونی هم پس انداز داشته باشی و هم اینکه روحیه ت هیچوقت آشفته نمیشه. مرسی
 

ATHD27649

عضو جدید
شما انسان فرهیخته و با دانشی هستید و قطعا با خانواده ای و با انسانی ازدواج میکنید که ممکنه هیچ مشکلی با خانواده و یا با خود ایشان نداشته باشید. بحث سر خود ازدواج نیست. عمده گرفتاری ها تو حاشیه زندگی مشترک رخ میده. الان که مجرد هستید هیچکس تو محیط کار نمیتونه بشما زور بگه, فوقش میزنی تو گوشش و میای بیرون. ولی اگه فردای روزگار که در شرایط مادی و رفاهی نسبتا ضعیف ازدواج کردید دیگه مجبورید بخاطر هزینه های کمرشکن تو محیط های بد کاری و تو هر شرایطی کوتاه بیایید و غرورتان هر روز جریحه دار تر میشه.خانمتان کم کم شما رو مجبور خواهد کرد که تو خونه مستقل زندگی کنید. گاها حتی اگه ایشان هم اینکارو نکنه بعد یه مدت برای اینکه احترام ها حفظ بشن ممکنه خود شما تصمیم بگیری بری مستاجری. اونوقت مجبوری یا هر سال بیشتر بری سمت حاشیه شهر و یا هر چی کار کردی بدی صاحبخونه بخوره.
در هر حال اگه قبل ازدواج یه کار متوسط و یه آپارتمان نقلی دست و پا بکنی, راحت تر میتونی ازدواج کنی و صاحبخونه هم نمیتونه بخاطر صدای گریه بلند فرزندت از خونش بیرونتون بکنه و......
کلا اگه بخوای یه عمر مردانه و با اراده خودت زندگی بکنی بهتره اول یکم به زیرساخت های اولیه زندگی مشترک دست پیدا بکنی بعد ازدواج و بعدش دیگه درآمدت رو خرج اجاره و کرایه و اینا نمیکنی و میتونی هم پس انداز داشته باشی و هم اینکه روحیه ت هیچوقت آشفته نمیشه. مرسی

برای خرید یه آپارتمان نقلی در تهران چقدر باید پول داشته باشم؟! اینو بهم بگین.

اصلا یه خونه تو شمال بخوام بخرم چقدر میشه؟

اصلا بخوام خودم خونه بسازم هزینه ها چطوره؟

بگین مزنه دستمون بیاد!
 

ATHD27649

عضو جدید
تک دختر بگیرم بهتره...اینطوری فقط با پدر و مادرش روبرو هستم...دختر خانم با من!:biggrin:

گرفتاری شدیم...با این وضعیت تا چند سال اینده فاتحه این مملکت رو باید خوند.
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
با سلام...

یه سوال...ربطی به حرفمون نداره..میخوام نظرتونو بدونم.

هر کی اگه بخواد برای خودش یه تصمیم بگیره(حالا هر تصمیمی)، آیا باید به خودشناسی برسه؟

خودشناسی منظورم خودشو کامل بشناسه و همچنین شرایط خودشو و خانوادشو بسنجه و بعد تصمیم بگیره. آیا درست میگم؟
شما اگر در دوران سربازي دغدغه فکری و اینا نداشته باشی ذهن شما بطور ناخودآگاه از سطح هوشیاری میره بسمت حالت بتا. تو این حالت ممکنه دهها ایده علمی یا کاری , ناب و دست اول به ذهنتون خطور بکنه و چون فرصت کافی دارید ذهن شما میتونه با استفاده از داشته های علمی و تجارب شما عالیترین ایده ها رو برای آینده شما طراحی و تدارک ببینه ولی اگر درگیر مسائل زندگی باشید دیگه اون سطح ذهنی شما غیرفعال میشه و شما در سطح هوشیاری و روزمرگی باقی میمونید و ممکنه کم کم بخش وسیعی از علم و دانشی رو که فراگرفته اید, از یاد ببرید. در حالی که تو سطح بتا که ذهن شما بدون آشوب و بدون دغدغه فعالیت میکنه قطعا بسیاری از ذخائر علمی ش را بازسازی و تقویت خواهد کرد. مفهوم اصلی خودسازی ذهنی تو این شرایط محقق میشه. و یکی از دلائلی که بعضی از افراد بعد از سپری کردن دوران سربازی بکلی متحول میشن همینه.اونایی که میگن تو دوران سربازی انسان پخته تر نمیشه همانهایی هستند که بعلت ازدواج یا نامزد داشتن و یا هر نوع دغدغه فکری به ذهنشان فرصت نداده اند که در سطح بتا قرار بگیره و در اونا تحول شگرف ایجاد بکنه. بخشی از مفهوم رسیدن به خودشناسی در زمان سربازی یا اتفاقات مشابه اون از جنبه علمی همینه که عرض کردم.
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
برای خرید یه آپارتمان نقلی در تهران چقدر باید پول داشته باشم؟! اینو بهم بگین.

اصلا یه خونه تو شمال بخوام بخرم چقدر میشه؟

اصلا بخوام خودم خونه بسازم هزینه ها چطوره؟

بگین مزنه دستمون بیاد!
ممکنه تو شرایط استخدامی شما این موضوع تعریف شده باشه. مثلا خیلی از رده های کاری و استخدامی توش خانه های سازمانی هم تعریف میشه. که فرصت خوبی برای پس انداز کردن و شرکت تو پروژه های مسکن و این نوع اهداف فراهم میشه.
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
نظرتون چیه مهاجرت کنم و همونجا زن بگیرم؟!

عججججججججب
شما اگه مرد عمل باشی که هستی حتما میدونی که پول درآوردن تو این مملکت از همه جا آسون تر هست. اگه اینجا نتونی به این حداقل ها برسی فک نکنم اونجام بتونی. در ثانی مهاجرت هم بکنی حداقلش باید خرج یه سال رو با خودت ببری که بتونی دوام بیاری و کار پیدا کنی.
اونجا که بری تازه یه سال باید دوره زبان بگذرونی و گواهی بگیری بعد بهت کار میدن.یا ادامه تحصیل و..... اینام خرج داره خوب.
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
تک دختر بگیرم بهتره...اینطوری فقط با پدر و مادرش روبرو هستم...دختر خانم با من!:biggrin:

گرفتاری شدیم...با این وضعیت تا چند سال اینده فاتحه این مملکت رو باید خوند.
فاتحه مملکت خونده شده رفته پی کارش. اگه دقت نکنی فاتحه دیگه ای خونده میشه.
 

Similar threads

بالا