تلسکوپ فضایی اسپیتزر در گذشته ی زمان نظر افکند تا آنچه که دانشمندان به نام “برافروختگی متلاطم و کم نور” متصاعد شده از نخستین اشیاء عالم میشناسند را ببیند؛ و بدیهی است که این اشیاء باستانی برخی از سوخت و ساز های اولیه کیهانی را ایجاد میکنند. در حالی که این اشیاء آنقدر ضعیف و دور هستند که نتوان ماهیت فردی هر کدام را مشخص کرد – آنها ممکن است ستاره های پرجرم و یا سیاه چاله های حریص باشند – اسپیتزر آنچه که به نظر می رسد الگوی جمعی از نور مادون قرمز آن هاست را تصویر برداری کرده، که نشان می دهد این اشیاء پرجمعیت بوده و به شدت سوخت کیهانی را می سوزانند.
اسپیتزر از سوخت و ساز های قدیمی اولین اشیاء عالم تصویر برداری کرد
این اولین بار نیست که ستاره شناسان اسپیتزر را برای جستجوی اولین ستاره هاو سیاه چاله ها مورد استفاده قرار داده اند، و قبلا در سال ۲۰۰۵ و با دقت بیشتر در سال ۲۰۰۷، جزئیات این الگوی نوری دور دست را به عنوان ” زمینه ی مادون قرمز کیهانی ” دیدند. در حال حاضر، اسپیتزر در فاز توسعه یافته ی ماموریت خود قرار دارد، که طی آن، بر روی تکه های خاصی از آسمان مطالعات عمیق تری انجام خواهد داد. Kashlinsky و همکارانش از مرکز پروازهای فضایی گودارد با استفاده از اسپیتزر دو تکه از آسمان را با بیش از ۴۰۰ ساعت در هر کدام مورد مطالعه قرار می دهند.
Kashlinsky گفت ما میتوانیم بر اساس نور سوخت و ساز های اولیه در عالم نشانه هایی بدست آوریم که به ما میاموزد این منابع و یا جرقه ها قویاً سوخت هسته ای خود را می سوزانند. جهان در حدود ۱۳٫۷ میلیارد سال پیش در پی انفجاری آتشین و بزرگ شکل گرفته است که با گذشت زمان، سرد شده و حدود ۵۰۰ میلیون سال بعد، نخستین ستارگان، کهکشان ها و سیاه چاله ها شروع به شکل گرفتن کرده اند. ستاره شناسان می گویند که “نور” ممکن است میلیاردها سال برای رسیدن به تلسکوپ فضایی اسپیتزر در سفر بوده باشد. نور در ابتدا در طول موج های قابل رویت و یا حتی ماوراء بنفش ساطع شده و پس از آن، به دلیل انبساط جهان، دچار کشیدگی در طول موج شده و به صورت امواج مادون قرمز توسط اسپیتزر مشاهده شده است.
این اولین بار نیست که ستاره شناسان اسپیتزر را برای جستجوی اولین ستاره هاو سیاه چاله ها مورد استفاده قرار داده اند، و قبلا در سال ۲۰۰۵ و با دقت بیشتر در سال ۲۰۰۷، جزئیات این الگوی نوری دور دست را به عنوان ” زمینه ی مادون قرمز کیهانی ” دیدند. در حال حاضر، اسپیتزر در فاز توسعه یافته ی ماموریت خود قرار دارد، که طی آن، بر روی تکه های خاصی از آسمان مطالعات عمیق تری انجام خواهد داد. Kashlinsky و همکارانش از مرکز پروازهای فضایی گودارد با استفاده از اسپیتزر دو تکه از آسمان را با بیش از ۴۰۰ ساعت در هر کدام مورد مطالعه قرار می دهند.
Kashlinsky گفت ما میتوانیم بر اساس نور سوخت و ساز های اولیه در عالم نشانه هایی بدست آوریم که به ما میاموزد این منابع و یا جرقه ها قویاً سوخت هسته ای خود را می سوزانند. جهان در حدود ۱۳٫۷ میلیارد سال پیش در پی انفجاری آتشین و بزرگ شکل گرفته است که با گذشت زمان، سرد شده و حدود ۵۰۰ میلیون سال بعد، نخستین ستارگان، کهکشان ها و سیاه چاله ها شروع به شکل گرفتن کرده اند. ستاره شناسان می گویند که “نور” ممکن است میلیاردها سال برای رسیدن به تلسکوپ فضایی اسپیتزر در سفر بوده باشد. نور در ابتدا در طول موج های قابل رویت و یا حتی ماوراء بنفش ساطع شده و پس از آن، به دلیل انبساط جهان، دچار کشیدگی در طول موج شده و به صورت امواج مادون قرمز توسط اسپیتزر مشاهده شده است.
