سوال در رابطه با سخت کاری

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام، دوستان من قصد سخت کاری سطحی یک قطعه که به شکل یک صفحه با تعداد زیادی سوراخ یک سانتیمتری روی آن است را دارم. جنس این صفحه از St37 یا A29 می باشد. من به دنبال یک روش ارزان و عملی برای سخت کاری این قطعه هستم در ضمن ابعاد قطعه یک مکعب 0.5 متر در 0.5 متر در 0.05 است. لطفاً من را در رابطه با بهترین روش سخت کاری سطحی و حداکثر سختی ممکن که می تونم بدست بیارم راهنمایی کنید.
منتظر نظرات شما هستم.
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
سلام، دوستان من قصد سخت کاری سطحی یک قطعه که به شکل یک صفحه با تعداد زیادی سوراخ یک سانتیمتری روی آن است را دارم. جنس این صفحه از St37 یا A29 می باشد. من به دنبال یک روش ارزان و عملی برای سخت کاری این قطعه هستم در ضمن ابعاد قطعه یک مکعب 0.5 متر در 0.5 متر در 0.05 است. لطفاً من را در رابطه با بهترین روش سخت کاری سطحی و حداکثر سختی ممکن که می تونم بدست بیارم راهنمایی کنید.
منتظر نظرات شما هستم.

سختی مورد نظر شما چقدر هست ؟
تا چه ضخامتی باید سخت کاری بشه ؟
 

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
سختی مورد نظر شما چقدر هست ؟
تا چه ضخامتی باید سخت کاری بشه ؟
خوب هدف نهایی من 60 راکول سی است که فکر می کنم با st 37 بعید باشه. خوب با این وضع هر مقدار بیشتر بهتر، عمق 3، 4 میلیمتر فکر می کنم خوب باشه.
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
خوب هدف نهایی من 60 راکول سی است که فکر می کنم با st 37 بعید باشه. خوب با این وضع هر مقدار بیشتر بهتر، عمق 3، 4 میلیمتر فکر می کنم خوب باشه.

ببین با st37 حتی تا 300 راکول هم میتونی با بورنایزینگ بدست بیاری ، ولی ازونجا که گفتی یک روش ارزان ، بورنایزینگ خوب نیست .
فولادهای ساده کربنی رو معمواً با کربورایزینگ-کونچ سخت کاری سطحی میکنن ...
ببین میتونی سختیت رو تا حد 120 راکول هم با کربن دهی سطح و بعد ازون مارتنزیته کردنش بدست بیاری بنظر من کربورایزه کردن و کونئنچ بهترین راه میتونه باشه ، فقط باید یه کارگاه عملیات حرارتی خوب پیدا کنی که این کار رو واست انجام بدن ، سختی مورد نظر و عمق سختی رو میدی ، یه چیز حدودی واست در میارن .

بازم سایر دوستان نظرشون رو بگن شاید روش بهتری پیشنهاد شد .
:gol:
 

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
ببین با st37 حتی تا 300 راکول هم میتونی با بورنایزینگ بدست بیاری ، ولی ازونجا که گفتی یک روش ارزان ، بورنایزینگ خوب نیست .
فولادهای ساده کربنی رو معمواً با کربورایزینگ-کونچ سخت کاری سطحی میکنن ...
ببین میتونی سختیت رو تا حد 120 راکول هم با کربن دهی سطح و بعد ازون مارتنزیته کردنش بدست بیاری بنظر من کربورایزه کردن و کونئنچ بهترین راه میتونه باشه ، فقط باید یه کارگاه عملیات حرارتی خوب پیدا کنی که این کار رو واست انجام بدن ، سختی مورد نظر و عمق سختی رو میدی ، یه چیز حدودی واست در میارن .

بازم سایر دوستان نظرشون رو بگن شاید روش بهتری پیشنهاد شد .
:gol:

خودم قصد انجام عملیات حرارتی رو دارم، لطفاً در رابطه با روش عملیات حرارتی هم راهنماییم کنین.
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
سایر دوستان مهندسی مواد، آقا کجایین؟! این سوال برای مهندسی مواد مثل قانون نیوتون برای مکانیکه نباید این قدرها سخت باشه. نشون بدین چی بلدین.

دوست عزیز انشا ا... حتماً به جوابتون می رسید . میتونید یه عکس از 3 نما و پرسپکتیو نمونه تون اینجا بذارید که داخلش ابعاد هم داشته باشه ؟
 

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
قطعه من یک دایره به قطر 400 میلیمتر است که ضخامت 45 میلیمتری دارد و در این دایره تعداد زیادی سوراخ به قطر 5 میلیمتر و به عمق همان 45 میلیمتر موجود است. در واقع به شکل یک طوری گرد ضخیم است.
 
آخرین ویرایش:

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
قطعه من یک دایره به قطر 400 میلیمتر است که ضخامت 45 میلیمتری دارد و در این دایره تعداد زیادی سوراخ به قطر 5 میلیمتر و به عمق همان 45 میلیمتر موجود است. در واقع به شکل یک طوری گرد ضخیم است.

یه سوال دیگه : میخواید تولید انبوه داشته باشید یا همین یه دونه س ؟
این همه سوراخ رو سطح قطعه عملیات حرارتی رو مشکل میکنه ، احتمال deformation هست .
دقت ابعادی این سوراخ ها تا چه حد واستون مهمه و کلاً دقت ابعادی قطعه چقدر اهمیت داره ؟
قطعه قراره تو دمای پایین کار کنه یا بالا ؟

چند راه واسه کار دارید ، دنبال بهترین گزینه هستم .
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
طبق اون چیزی که از کلید فولاد استخراج کردم : درصد کربن این فولاد : 0.09 درصد سیلیسیم : 0.23 منگنز 0.45 هست . درسته ؟

آنالیز فولادتون ( بخصوص درصد کربن ) رو اگه داشته باشید دقیق ترین روش رو با توجه به سختی و عمق سختی مورد نیاز رو بهتون میدم .
 

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
یه سوال دیگه : میخواید تولید انبوه داشته باشید یا همین یه دونه س ؟
این همه سوراخ رو سطح قطعه عملیات حرارتی رو مشکل میکنه ، احتمال deformation هست .
دقت ابعادی این سوراخ ها تا چه حد واستون مهمه و کلاً دقت ابعادی قطعه چقدر اهمیت داره ؟
قطعه قراره تو دمای پایین کار کنه یا بالا ؟

چند راه واسه کار دارید ، دنبال بهترین گزینه هستم .

سلام،

میخواید تولید انبوه داشته باشید یا همین یه دونه س ؟ یک سازیه

این همه سوراخ رو سطح قطعه عملیات حرارتی رو مشکل میکنه ، احتمال deformation هست . نه، به خاطر همون سوراخ ها، احتمال تنش های پسماند حرارتی نیست مگر این که به نقطه melting point برسه که فکر نمی کنم تو روش های سخت کاری به این نقطه برسه. اگر یک مقدار کمی هم تغییر شکل باشه احتمالاً قابل بر طرف کردن باشه.

دقت ابعادی این سوراخ ها تا چه حد واستون مهمه و کلاً دقت ابعادی قطعه چقدر اهمیت داره ؟ خوب ترجیح می دم سوراخ های 5 میلیمتری همون 5 میلیمتر بمونن و نشن 5.5 میلیمتر ( البته بعد از سرد شدن)، البته متاسفانه دلیل این سوالتون رو نمی دونم آخه فکر نمی کنم حرارت که بهش می دیم به خاطر نرسیدن به نقطه ذوب خیلی تغییر شکل در این قطعه به وجود بیاره.

قطعه قراره تو دمای پایین کار کنه یا بالا ؟ دمای کاری همون دمای محیطه 30 درجه
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
سلام،

میخواید تولید انبوه داشته باشید یا همین یه دونه س ؟ یک سازیه

این همه سوراخ رو سطح قطعه عملیات حرارتی رو مشکل میکنه ، احتمال deformation هست . نه، به خاطر همون سوراخ ها، احتمال تنش های پسماند حرارتی نیست مگر این که به نقطه melting point برسه که فکر نمی کنم تو روش های سخت کاری به این نقطه برسه. اگر یک مقدار کمی هم تغییر شکل باشه احتمالاً قابل بر طرف کردن باشه.

دقت ابعادی این سوراخ ها تا چه حد واستون مهمه و کلاً دقت ابعادی قطعه چقدر اهمیت داره ؟ خوب ترجیح می دم سوراخ های 5 میلیمتری همون 5 میلیمتر بمونن و نشن 5.5 میلیمتر ( البته بعد از سرد شدن)، البته متاسفانه دلیل این سوالتون رو نمی دونم آخه فکر نمی کنم حرارت که بهش می دیم به خاطر نرسیدن به نقطه ذوب خیلی تغییر شکل در این قطعه به وجود بیاره.

قطعه قراره تو دمای پایین کار کنه یا بالا ؟ دمای کاری همون دمای محیطه 30 درجه

پس یه دونه قطعه ست .
احتمال اینکه تغییر شکل داشته باشید زیاد هست .0 البته بست به مخیط کوئینچ داره ) که حالا با این شرایط کوئنچ در روغن بهترین گزینه است .
ببینید بخاطر اینکه دماباید تا حد سرخی بالا بیاد و اینکه روش سخت کاری مورد نظر من Incution هست . نوک سوراخها یخورده ممکنه Deforme بشه .

فولاد شما هم انالیزش همینطور که گفتم هست ؟ یا اطلاعی ندارید ؟
 

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
طبق اون چیزی که از کلید فولاد استخراج کردم : درصد کربن این فولاد : 0.09 درصد سیلیسیم : 0.23 منگنز 0.45 هست . درسته ؟

آنالیز فولادتون ( بخصوص درصد کربن ) رو اگه داشته باشید دقیق ترین روش رو با توجه به سختی و عمق سختی مورد نیاز رو بهتون میدم .

سلام، شماره استاندردش 1.0037، متاسفانه کلید فولاد من درصد داخلش نیست. الان تو اینترنت دارم دنبال درصد های مواد این شماره 1.0037 می گردم.
 
آخرین ویرایش:

2357

عضو جدید
فکر کنم با کوینچ تو آب حل بشه .4-5 میلیمتر میتونی سختش کنی.سیکلهای عملیات حرارتیش تو اینترنت موجوده.فقط با توجه به ضخامت زیادت نیازی به تمپر نداری.اگه اشتباه نکنم نزدیک 0.2 درصد کربن داره.منگزم داره که سختی پذیری رو بیشتر میکنه
 
آخرین ویرایش:

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
فکر کنم با کوینچ تو آب حل بشه .4-5 میلیمتر میتونی سختش کنی.سیکلهای عملیات حرارتیش تو اینترنت موجوده.فقط با توجه به ضخامت زیادت نیازی به تمپر نداری.اگه اشتباه نکنم نزدیک 0.2 درصد کربن داره.منگزم داره که سختی پذیری رو بیشتر میکنه
سلام، خوشحالم که شما هم به بحث پیوستین. لطفاً لینک رو معرفی کنین. می دونین راستش من تو متالوژی صفر کیلومترم ( البته یک مقداری کارهای الکی من در آوردی گاهی اوقات برای خودم کردم ولی خوب نبودن.)
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
سلام، شماره استاندردش 1.0037، متاسفانه کلید فولاد من درصد داخلش نیست. الان تو اینترنت دارم دنبال درصد های مواد این شماره 1.0037 می گردم.

خب ؟ چی شد این ترکیب شیمیایی ؟
 

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام، شماره استاندردش 1.0037، متاسفانه کلید فولاد من درصد داخلش نیست. الان تو اینترنت دارم دنبال درصد های مواد این شماره 1.0037 می گردم.



سلام، این درصد ها رو تو اینترنت پیدا کردم، البته اطلاعات بیشتری هم تو اون صفحه بود، اینم لینکش:
http://bb.450001.com/Steel-plate/DIN/St372.html
 
آخرین ویرایش:

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
فکر کنم با کوینچ تو آب حل بشه .4-5 میلیمتر میتونی سختش کنی.سیکلهای عملیات حرارتیش تو اینترنت موجوده.فقط با توجه به ضخامت زیادت نیازی به تمپر نداری.اگه اشتباه نکنم نزدیک 0.2 درصد کربن داره.منگزم داره که سختی پذیری رو بیشتر میکنه

خیر ، نیاز ایشون با کوئنچ کردن در اب برآورده نمیشه ، چون درصد کربن فولاد St37 خیلی پایینه و در صورتیکه توی اب کوئنچ کنه فقط فریت ویدمن اشتاتن رو به عنوان نتیجه عملیات حراتی میگیره که سختی چندانی نداره .
ضمن اینکه بخاطر ضخامت کمی که داره دمای مورد نیاز برای آستنیته خیلی مهم هست و بهمین دلیل ،من ریز آنالیز شیمیای رو میخوام .
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
سلام، این درصد ها رو تو اینترنت پیدا کردم، البته اطلاعات بیشتری هم تو اون صفحه بود، اینم لینکش:
http://bb.450001.com/Steel-plate/DIN/St372.html

این اون فولادی که شما میگید نبود ، استانداردش 1.0025 هست و
مهم نیست ، مهم اینه که یه حدودی از درصد کربن و سیلیسیم و منگنز و .. رو میدونیم .
مهم ترین نکته این هست که درصد کبن این فولاد بشدت پایینه و شما با کوئنچ کردن نمیتونید سختی مورد نیازتون رو بگیرید .
حتماً بایستی کربوریزه بشه که این رو خودتون نمی تونید انجام بدید ، دستگاه و محیط خاصی داره.
دار کارگاه های عملیات حرارتی موجود هست ، می تونید بگید که درصد کربن سطح و میخواید تا 4 برابر یعنی تا حدود 0.42 درصد افزایش بدید .
بعد از کربوریزه کردن میتونید قطعه تون رو با یکی از این 3 عملیات ، بسته به امکانات موجود سخت کاری سطجی کنید :
1- مورد اول که بیشتر پیشنهاد میکنم روش Induction هست ،البته اگه امکاناتش رو داشته باشید . روش کار هم خیلی ساده س . تا عمق 3 میلیمتری هم جواب میده .
2- مورد بعدی Flaming هست ، یعنی اینکه شما سطح قطعه رو توسط یک مشعل گازی حرارت میدید تا سرخ بشه سپس میندازیدش داخل روغن .
3- حرارت دادن تا دمای آستنیته در داخل کورده عملیات حرارتی و سپس در اوردن و انداختن در روغن که در این مورد برخلاف دو مورد قبلی ، نیاز به تمپر دارید .

البته دمای مورد نیاز برای آستنیته کردن رو باید فرمولش رو پیدا کنم ... دقیق میشه حسابش کرد.
موفق باشید
 

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
الان در چند تا سایت بررسی کردم، آقا Ho$$ein درصد ها با اونی که شما گفتین فرق می کنه، به این صورته:

C: 0.17% max
Si: 0.55% max
Mn: 1.60% max
P: 0.040% max
S: 0.040% max
N: 0.009% max

اینم لینک اصلیش:
http://www.pipingstore.com/news/796.htm

تقریباً دو برابر اون درصدهایی که گفتین منگنز و سیلیسیم داره.
 

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
این اون فولادی که شما میگید نبود ، استانداردش 1.0025 هست و
مهم نیست ، مهم اینه که یه حدودی از درصد کربن و سیلیسیم و منگنز و .. رو میدونیم .
مهم ترین نکته این هست که درصد کبن این فولاد بشدت پایینه و شما با کوئنچ کردن نمیتونید سختی مورد نیازتون رو بگیرید .
حتماً بایستی کربوریزه بشه که این رو خودتون نمی تونید انجام بدید ، دستگاه و محیط خاصی داره.
دار کارگاه های عملیات حرارتی موجود هست ، می تونید بگید که درصد کربن سطح و میخواید تا 4 برابر یعنی تا حدود 0.42 درصد افزایش بدید .
بعد از کربوریزه کردن میتونید قطعه تون رو با یکی از این 3 عملیات ، بسته به امکانات موجود سخت کاری سطجی کنید :
1- مورد اول که بیشتر پیشنهاد میکنم روش Induction هست ،البته اگه امکاناتش رو داشته باشید . روش کار هم خیلی ساده س . تا عمق 3 میلیمتری هم جواب میده .
2- مورد بعدی Flaming هست ، یعنی اینکه شما سطح قطعه رو توسط یک مشعل گازی حرارت میدید تا سرخ بشه سپس میندازیدش داخل روغن .
3- حرارت دادن تا دمای آستنیته در داخل کورده عملیات حرارتی و سپس در اوردن و انداختن در روغن که در این مورد برخلاف دو مورد قبلی ، نیاز به تمپر دارید .

البته دمای مورد نیاز برای آستنیته کردن رو باید فرمولش رو پیدا کنم ... دقیق میشه حسابش کرد.
موفق باشید
این شماره st37 است که خیلی به st37-2 نزدیکه. روی st37 یک مقدار کارهای مکانیکی کردن تا شده st37-2. در هر حال همون st37 هم درسته. اما درصد منگنز و سیلیسیمش دو برابر اون صحبت اول شماست. البته نمی دونم تاثیر داره یا نه.
یک چند تایی سوال برام پیش اومده:
1) این Induction یعنی چی؟ ( ببخشید من تو متالوژی خیلی بی سوادم.)
2) این کربوریزه کردن مگه چقدر سخته که باید بدم بیرون ( اگر می خواستم این قدر خرج کنم یک دفعه از فولاد های گروه air craft steel انگلیس استفاده می کردم) ترجیح می دم تو کارگاه خودم انجامش بدم که هزینه نداشته باشه. اگر می تونید یک چند تا کلید در این زمینه بهم بدین.
3) با این روش های سه گانه تا چند راکول سی سختی می توان دست یافت؟
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
این شماره st37 است که خیلی به st37-2 نزدیکه. روی st37 یک مقدار کارهای مکانیکی کردن تا شده st37-2. در هر حال همون st37 هم درسته. اما درصد منگنز و سیلیسیمش دو برابر اون صحبت اول شماست. البته نمی دونم تاثیر داره یا نه.
یک چند تایی سوال برام پیش اومده:
1) این Induction یعنی چی؟ ( ببخشید من تو متالوژی خیلی بی سوادم.)
2) این کربوریزه کردن مگه چقدر سخته که باید بدم بیرون ( اگر می خواستم این قدر خرج کنم یک دفعه از فولاد های گروه air craft steel انگلیس استفاده می کردم) ترجیح می دم تو کارگاه خودم انجامش بدم که هزینه نداشته باشه. اگر می تونید یک چند تا کلید در این زمینه بهم بدین.
3) با این روش های سه گانه تا چند راکول سی سختی می توان دست یافت؟

جواب :
1) روش القایی ، از طریق یک سیم پیچ و عبور جریان الکتریکی از اون یک جریان مغناطیسی به قطعه القا میشه که سبب داغ شدن سطحی اون میشه . با این روش براحتی میتونید سختی 60 راکول سی رو تا عمق 3 میلیمتر بگیرید . که شما امکاناتش رو داخل کارگاهتون ندارید . چون نیاز به یک جریان متناوب با فرکانس بالا نیاز دارید .

2) ببینید کربوریزه کردن سخت نیست . ولی شما واسه انجام عملیات حرارتی 1 دونه قطعه نمی صرفه که محیطش رو ایجاد کنید . یه توضیح کوچیک راجع به روش هاش میدم :

- کربن دهی به حات پودری : در این روش قطعه شما رو داخل یک جعبه فولادی میذارن که داخلش مواد کربن ده مثه ذغال چوب هست ، این جعبه باید حسابی عایق بندی شده باشه و هیچ گونه تبادل هوایی با بیرون نداشته باشه . بعد ازون باید جعبه رو تا دمای کربن دهی که حدود 870 تا 920 درجه س حرارت بدن . اونقت کربن از سطح ذغال بلند شده و روی قطعه شما میشینه .

- کربن دهی مایع : بدرد شما نمیخوره . باید یه مذاب از کربنات سدیم و .. تهیه کنی ، دردسر زیاد داره

- کربن دهی گازی : قطعه رو در محیطی که گازهایی مثه گاز طبیعی زیاد باشه ( یه محفطه ) به مدت 3 تا 4 ساعت نگهداری میکنی اونهم در دمای 900 درجه سانتیگراد . این مورد هم اقتصادی نیست .

پیشنهاد من اینه واسه یه دونه نمونه ، ببرید واستون کربن دهی کنن ، هزینه ش فکر نمیکنم زیاد باشه .

3) تا حد 60 راکول بهتون میده ،
الته اشتباه برداشت نکنید که هر 3 تارو باید انجام بدید !
یکی از اون 3 مورد ( شعله دهی سطح -مورد دوم - شرایطش واستون راحت ترهست )
 

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
جواب :
1) روش القایی ، از طریق یک سیم پیچ و عبور جریان الکتریکی از اون یک جریان مغناطیسی به قطعه القا میشه که سبب داغ شدن سطحی اون میشه . با این روش براحتی میتونید سختی 60 راکول سی رو تا عمق 3 میلیمتر بگیرید . که شما امکاناتش رو داخل کارگاهتون ندارید . چون نیاز به یک جریان متناوب با فرکانس بالا نیاز دارید .

2) ببینید کربوریزه کردن سخت نیست . ولی شما واسه انجام عملیات حرارتی 1 دونه قطعه نمی صرفه که محیطش رو ایجاد کنید . یه توضیح کوچیک راجع به روش هاش میدم :

- کربن دهی به حات پودری : در این روش قطعه شما رو داخل یک جعبه فولادی میذارن که داخلش مواد کربن ده مثه ذغال چوب هست ، این جعبه باید حسابی عایق بندی شده باشه و هیچ گونه تبادل هوایی با بیرون نداشته باشه . بعد ازون باید جعبه رو تا دمای کربن دهی که حدود 870 تا 920 درجه س حرارت بدن . اونقت کربن از سطح ذغال بلند شده و روی قطعه شما میشینه .

- کربن دهی مایع : بدرد شما نمیخوره . باید یه مذاب از کربنات سدیم و .. تهیه کنی ، دردسر زیاد داره

- کربن دهی گازی : قطعه رو در محیطی که گازهایی مثه گاز طبیعی زیاد باشه ( یه محفطه ) به مدت 3 تا 4 ساعت نگهداری میکنی اونهم در دمای 900 درجه سانتیگراد . این مورد هم اقتصادی نیست .

پیشنهاد من اینه واسه یه دونه نمونه ، ببرید واستون کربن دهی کنن ، هزینه ش فکر نمیکنم زیاد باشه .

3) تا حد 60 راکول بهتون میده ،
الته اشتباه برداشت نکنید که هر 3 تارو باید انجام بدید !
یکی از اون 3 مورد ( شعله دهی سطح -مورد دوم - شرایطش واستون راحت ترهست )

حسین جان ببخشید یک راه حل دیگه به نظرم رسیده: چطوره هون فلز رو( St37 )بدون کربن دهی با اون روش فرو کردن در روغن سخت کنم. فکر می کنی بشه؟ چند راکول سی بده؟
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
حسین جان ببخشید یک راه حل دیگه به نظرم رسیده: چطوره هون فلز رو( St37 )بدون کربن دهی با اون روش فرو کردن در روغن سخت کنم. فکر می کنی بشه؟ چند راکول سی بده؟

اره که میشه ، راحت ترین کار اینه
ولی سختی چندانی بهت نمیده ، نمی تونم دقیق بگم ...
حدس میزنم که ماکزیمم : 30 راکول بده .
ولی خب حیفه که شما قطعه تولیدی ت رو اینطوری خرابش کنی !
کلی زحمت روش کشیده شده ، بخاطر یه هزینه کوچیک ممکنه خواصی که میخوای رو بدست نیاری
 

محمودپور

عضو جدید
کاربر ممتاز
اره که میشه ، راحت ترین کار اینه
ولی سختی چندانی بهت نمیده ، نمی تونم دقیق بگم ...
حدس میزنم که ماکزیمم : 30 راکول بده .
ولی خب حیفه که شما قطعه تولیدی ت رو اینطوری خرابش کنی !
کلی زحمت روش کشیده شده ، بخاطر یه هزینه کوچیک ممکنه خواصی که میخوای رو بدست نیاری
درسته، خودم هم حیفم میاد. فردا یا پس فردا یک تکه از همون فلز رو آزمایشی با همون ضخامت سخت کاری می کنم ببینم نتیجه چی میشه! حتی اگر بزارن میرم آزمایشگاه یکی از دانشگاهها تا ببینم چند راکول سخت شده. نتیجه رو بهت میگم احتمالاً جالب باشه. چون این فلز در صنعت خیلی رایجه تا اونجا که تو کتاب ها اسم های Structural steel، Common steel و ... داره.
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
درسته، خودم هم حیفم میاد. فردا یا پس فردا یک تکه از همون فلز رو آزمایشی با همون ضخامت سخت کاری می کنم ببینم نتیجه چی میشه! حتی اگر بزارن میرم آزمایشگاه یکی از دانشگاهها تا ببینم چند راکول سخت شده. نتیجه رو بهت میگم احتمالاً جالب باشه. چون این فلز در صنعت خیلی رایجه تا اونجا که تو کتاب ها اسم های Structural steel، Common steel و ... داره.

آره همینطوره ،
پس حتمآً سختی اولیه رو هم بگیر . من خیلی توی نت سرچ کردم اما سختی این فولاد رو درست درمون پیدا نکردم .
اگه بتونی زودتر نتیجه رو ارائه کنی که من توی پایان نامه م ازش استفاده کنم ! تا روز جمعه نهایتاً !

ST37 رو توی بازار به اسم "آهن" میشناسن ، یکی از بیشترین تناز تولید فولاد هم هست .
 

رومی کیوان

عضو جدید
با سلام
پست هاتون و خوندم چون کربنش خیلی پایینه بهترین روش کربوره کردن با همون ذغال بسته به چگونگی عملیاتت میتونه 0.75 تا 1.2 درصد کربن روی سطح بهت بده .
 
بالا